Diōnos Kassiou Kokkēianou Rōmaikē historia =: Dionis Cassii Cocceiani ...

591쪽

ταυτα γαρ ὁ -ος---- Κλώδιος των δισχιλίων πλέθρα- των ἐν τῆ Λεοντίνων γη δοθέντων ἐξεπαί- δευσεν ἀλλα κάνυπατευες, ω χρηστέ, ἐ- γα προς παρόντα σε, καὶ ουτε ἔπρεπέ σοι υτε χην τοιουτω οντι ἐν τη ἀγορῆ προς λβηματι, πάντωνημῶν παρόντων, τοι-τ' εἰπεῖν, ω αμα τε το θαυμαστόν σου σῶμα καὶ υσαρκον καὶ βδελυρον θεωρῶμεν, καὶ της μιαρῶς σου φωνης της μεμυρισμένης τα δεινὰ ἐκεῖνα λεγουσης ἀκούωμεν τοὐτο γὰρ πεμτου στόματος σου ἀλλον η τι τερον εἰπεῖν -- λομαι τὰ μὲν γὰρ Λυκαια καὶ ἄλλως αν της προ ηκουσης θρησκείας ἔτυχε, ἡ δὲ π αν μου την πόλιν κατησχυνας is μηδὲν μηδεπω περὶ των τότε λεχθέντων εἴπω τίς γὰρ υκ οἶδεν - η πατεία δημοσία του δημου παντός ἐστι, καὶ δεῖ το αξίωμα αυτης πανταχos σώζεσθαι καὶ μηδαμου μητε γυμ3 νοῶσθαι μηθ' ἡβρίζεσθαι τάχα γ' αὐουτος η τον Οράτιον τον παλαιον κεδεμον η καὶ την Κλοιλίαν την ἀρχαίαν ἐμιμ νατο, ν η μὲν την ἐσθητα πασαν ἐωδεδυκυῖα τον ποταμον διενηξατο, ὁ δὲ και μετὰ των πλων ἐς το ἐλμα εαυτον ἐνέβαλεν αξιόν γε, οὐ γάρ καὶ τούτου τινὰ εἰκόνα στησαι, ν ο μὲν

καὶ ἐν τῆ πιβέριδι πλισμένος, ὁ δὲ καὶ ἐν τῆ

ἀγορα γυμνὸς ορωτο καὶ γάρ τοι διὰ ταλα ἐκεῖνοιμεν μῆς καὶ ἔσωζον καὶ λευθέρουν, ουτος δὲ π αν μὲν την ἐλεσθερίαν μῶν, οσον ἐπ αὐτμην, ἀφείλετο,πασαν δε την δημοκρατίαν κατέλυσε, καὶ δεσπότην μεν ἀντὶ πάτου, τύραννον δὲ ἀντὶ δικτάτωρος μῖν ἀντικατέστησε μέμνησθε γὰρ οἷ μὲ προσελθώπρος το βημα εἶπεν, οἷα δὲ ἀναβὰς ἐπ' via ἔπραξε 3 καίτοι στις ἐτόλμησε, Ῥωμαῖός τε,ν καὶ ἡπατεύων, βασιλέα τινα Pωμαίων ἔν τε η ἀγορα τη Ῥωμαία

592쪽

καὶ προς τω βηματι - ἐλεσθερω παντος μὲν του δημου πάσης δὲ της βουλης παρούσης ἀνειπειν, καὶ

et τε διάδημα ευμ ἐπὶ την κεφαλην -- ἐπιθεῖναι, καὶ προσκαταψευσασθαι πάντων μων ἀκουόντων τι αυτοὶ ταλα αυτ- καὶ εἰπεῖν καὶ πραξαι ἐπεσκηνινεν, τί μὲν ου - τω δεινοτάτων τολ- μαγειε, τίνος δ' αὐτων χαλεπωώτων ποσχοιτο ;ημεις, ω Ἀντώνιε, μεῖς σοι ταυτ ἐνετειλάμεθα, οἱ 32τους δερκυνίους ἐξελάσαντες, οἱ τον Βρομον ἀγα- σαντες, οἱ τον Καπιτωλωον κατακρημνίσαντες, οἱ τον Σπούριον ἀπο-είναντες; μεῖς βασιλέα τινα ἀσπάσα- α σε προσετάξαμεν - οἱ καὶ αυτην την ἐπωνυμίαν αυτου, καὶ προσέτι καὶ την του διαπά-

τωρος δι -είνην. ἐπάρατον ποιησάμενοιν ημεῖς τυραννόν τινα α δει α σοι ἐκελεέσαμεν, οἱ τον Πύρρον ἐκ της Ιταλίας ἐκβαλόντες οἱ τολυντίοχον υπ- τον αὐρον ἀπελάσαντες, οἱ καὶ Μακεδονίαν τυραννουμένην παυσαντες οπιμα τὰς ἐάβδους τὰς μαλερίου καὶ τον νόμον - Πορκίου, οπιμα τοσκέλος το ρατίου καὶ την χεῖρα την Μουκίου, - μα - δόρυ - Λεκίου καὶ το ξίφος το Βρούτου δέ, ω παγκάκιστε, καὶ ἐδέ- καὶ ἱκέτευε is δουλεύσηὶς ώς Ποστούμιος οπως Σαυνίταις ἐκδοθ's, ως φρουλος οπως Καρχηδονίοις αποδοθη, ς Κούρτιος is ἐς το χάσμα ἐμπέση καὶ πού τοίτο γεγραμμένον ευρες ουπερ καὶ - τους Κρητας ἐλευθερους μετὰ την του Βρούτου ἀρχην γενέσθαι, ν μεις ἐκεῖνον μετὰ τον του Καίσαρος θάνατον ἄρξαι ἐνηφισάμεθα ἀτ ἐν τοσούτοις καὶ τηλικούτοις πράγμασι την 33ἀλιτηριωδη γνώμην -- πεφωρακότες ου τιμι η

593쪽

194 L. XLV. CAESAR OCTAVIANUS. a. u. III. εἰργασμένος φοῖεσθε - ου ἐπι-εῖ τῆς τυραννίδος - ου σχεταί ποτε αυτης τυχεῖν, αλλ' ἐκβαλεῖ ποτε ἐκ της διανοίας την ἔφεσιν ταυτην ην πα- τον νουν ἐγκαπέθετο, καὶ καταβαλεῖ ποτε -

ἐλπίδα της μοναρχίας, υπὲρ ης τοιαύτα καὶ ἐπων καὶ ποιησας ατιμώρητος ἐγένετο; καὶ τίς ἀνθρώπωνα αλλ τ συμπραξαι, της φωνῆς της αντον μόνης κυριευων, ἐπιχειρησειε ταῶτ' - αν -- έαυτώδυνηθεὶς κατεργάσαιτο τίς δ' αν ετερον τυραννον καὶ ἐπὶ την πατρίδα κά ἐφ εαυτον αμα ἀποδει αδε τολμησας ουκαν αὐτος μοναρχησαι ἐθε νειεν ωστε εἰ καὶ τότε αυτω ἐφείσασθε, ἀλλαν γε καὶ δι ἐκεῖνα αυτὸν μισησα τε μηδ' ἐθελη τε μαθεῖν τίκατορθώσας οσα βουλεται δράσει, αλὰ ἐκ των δη προτετολμημένων αὐτῆτο μηδὲν ἔτι δεινον παθεῖν προνοησατε. καὶ γάρ τοι τί καὶ φησειεν αν τις ὀρθῶς τότε τον Καίσαρα ποι σαι μη προσδεξάμενον μητε το νομα - βασιλέως φετο διάδημα οὐκ ν ουτος κακῶς ταλα αυτῶ προυτεμ νεν, μηδὲ ἐκεῖνον ηρεσεν ἀλλ άμαρτεῖν ὁτι καὶ ἀρχην τοιούτό τι ἀκούσας καὶ ἰδὼν νέσχετο; οὐκ νεἴπερ ἐκεῖνος εἰκότως ἐπὶ τούτοις τεθνηκε, πῶς - καὶ ουτος, ομολογῶν τρόπον τινὰ τυραννησαι ἐπιθυ- μεω, δικαιότατός ἐστιν ἀπολέσθαι - γαρ ταυθ' ουτως ἔχει δῆλον μέν ἐστι καὶ ἐκ τούτων - προεώρηκα, φανερώτατα δὲ ἐξ αυτῶν - μετὰ ταυτιπραξ- ἐλέγχεται τίνος μὲν γὰρ αλλου ἔνεκα, ἐων τω την ησυχίαν ἀσφαλῶς ἄγειν, Λαράττειν τα πράγματα καὶ πολυπραγμονεῖν ἐπικεχείρηκε τίνος δέ, παρὸν αὐτ- ἀκινδύνως οἴκοι μένειν, Φατεύεσθαι καὶ πολεμεῖν ἐπαν ρηται δια τί πολλῶν μηδε

ἐς τὰς ἐπιβαλούσας αὐτοῖς ἀρχὰς βουληθέναων ἐξενθεῖν, ουτος -χ τι της Γαλατίας ουδὲν αὐτ- προ

594쪽

u. u. 2IL L. XLV. CAESAR CTAVIANUS. 195η-υσης ἀντιποιεῖται, ἀλλα καὶ ακουσαν αυτην βιά- τια διὰ τί του Βρουτου του Λεκίμου καὶ αυτὸν καὶ τους στραπιωτας καὶ τὰς πόλεις μῖν παραδιδόντος ουτος οὐχ πως οὐκ ἐμφησατο αυτόν, ἀλλακαὶ πολιορκεῖ κατακλείσας ου ἔστιν πως - ἐπαλλο τι καὶ ἐφ' μἀς κἀκεῖνα καὶ τἄλλα πάντα παρασκευάζεται. ταυτ πιυν ορῶντες μελλομεν καὶ μαλακιζόμεθα, 35

καὶ τηλικουτον ἐφ' - αυτ ς τύραννον ἀσκουμεν; καὶ πῶς ου αἰσχρὸν του μὲν προγόνους μῶν ἐν δ λεία τραφέντας ἐπιθυμησαι ἐλευθερίας, μῆς δὲ ἐν αυτονομία πολιτευθέντας ἐθελοδουλησαι, καὶ της et μὲν μοναρχίας της του Καίσαρος ηδέως καίπερ πολλὰ α' αυτο καὶ ἀγαθὰ προπαθόντας, ἀπαλλαγηναι, τουτον δε δεσπότην αὐθαίρετον ἀνθελέσθαι ος τοσἡτον ἐκείνου χείρων ἐστὶν - ὁ μὲν ἐν τοῖς πολέμοις κρατησας πολλῶν ἐφείσατο, ουτος δέ, πρὶν καὶ δυνηθῆναί τι, τριακοσίους στρατιώτας κῶ ἐω αὐτοῖς κανέκατοντάρχους τινάς, μηδὲν ἀδικη σαντας, οἴκοι παρ' εα--, παρ-σης της γυναικὸς καὶ βλεπούσης Ἀφόνευσεν, ἄστε καὶ - αῖματος αυτην ἀναπλησαι καίτοι τὸν Οἴτω ἀμῶς ἐκείνοις, - καὶ θεραπεέειν αυτοὐς φειλε, χρησάμενον τίου otεσθε - δεινοτάτων πάντας μῶς, αν καὶ νικηση, ποιησειν καὶ τὸν ἀσελγῶς ἴτω μέχρι μβεβιωκότα πῶς ου ἐπι- άβρεως, αν καὶ την ἐκ των πλων ἐξουσίαν προσλάβη, χωρησειν νομίζετε; μη τοίνυν ἀναμείνητε παθόντες τι τοιούτο μετα- 36 γνῶνας ἀλλα πρὶν παθεῖν φυλάξασθε σχέτλιον γάρ, ἐων προκαταλαβεῖν τὰ δεινά, εἶτα περιιδόντας αὐτὰ γενόμενα μετανοησαι μηδὲ ἐθελησητε, προέμενοι τὰ παρόντα, Κασσίου τινὸς αυθις ἄλλου καὶ Βρού- 13.

595쪽

αλλως τε καν ουτω τοῖς παρουσι χρη-μεθα. τίς

γαρ αν ἰδία υπὲρ της δημοκρατίας κινδυνευσα is γλησειεν ορῶν πιας δημοσία προς την δουλείαν Ao μως ἔχοντας καὶ μην τι γε - μησεταί κοτε ταλαποιῶν, αλλ' ἐν τοῖς et ρρω καὶ ἐλάττοσιν ἐφ' μῆ αὐξάνεται, παντὶ δῆλόν ἐστιν - γάρ που ει αλλο τι Λεκω πολεμεῖ καὶ Μομιναν πολιορκεῖῆῖνα νικησας αυτ ς καὶ λαβὼν ἐφ' ημα συσκευάσηται -- γαρηδίκηταί τι, αὐτῶν, - ἀμύνασθαι δοκεῖν, υτ α τῶν γαθῶν τῶν μὲν παρ ἐκείνοις επιθωμα, καὶ δια τοίτο καὶ πόνους καὶ κινδύνους πομένει, τῶν δ' ημετέρων, οῖ καὶ ἐκεῖνα καὶ δελα πολλὰ κεα - μεθα, ἐθελοντης ἀφέξεται. - ουν αναμενο--,ῖνα καὶ ταυτα καὶ αλλα αττα προσλαβὼν δυσπολέμητος γένηται καὶ μντεύσομεν ἐξαπατῶντι αὐτω37 καὶ λέγοντι ὁτι υ πολεμεῖ τη πόλει καὶ τίς ουτως-η ς ἐστὶν ἄστε τοις ήημασι ἀλλον η τοῖς ἔργως τον πολεμολ- μῖν η μη σκοπε, ἐγὼ μεν γὰρ - νει πρῶτον, τε ἐκ της πόλεως ἐκδεδρακε καὶ ἐδτους συμμάχους ἐστρατευκε καὶ Βρούτω προσβάλλει

καὶ τὰς πόλεις πολιορκεῖ, κακόνουν αυτὸν μῶν εἶναί φημι, αλλὰ καὶ α ων πρότερόν ποτε, ουνοτι τελευτησαντος του Καίσαρος αλλὰ καὶ ζῶντος Αι, καὶ κακῶς καὶ ἀσελγῶς ἔπραξε, καὶ ἐχθρον καὶ ἐπίβουλον καὶ της πολιτείας καὶ της ἐλευθερίας μῶν γεγονέναι, διορίζομαι τίς γὰρ - την πατρίδα φιλῶν η τίς τυραννίδα μισῶν - γέ τι τούτων ἐποίησεν α πολλὰ καὶ παντοδαπὰ ουτος δεδρακε πολέμιος - δη πάλαι καὶ πανταχόθεν ων μῖν ἐλέγχεται, ἔχει δὲ Ουτως.

596쪽

a. u. T11. L. XLV. CAESAR CTAVIANUS. 197αν μὲν δη καὶ την ταχίστην ἀμυνωμεθα αυτον,

πάντα καὶ τὰ προερμενα ἀναληψόμεθα αν δ' ἀμελη -

σαντες τολο ποιεω περιμένωμεν ως αν μω αντος

ἐκεῖνος ἐπήβουλευειν μολπη νη, πάντων ἀμαρτησόμεθα. -το μὲν γαρ ουδ αν προς αυτην την πολιν προσελαυνη ποιησει, σπερ υδ ο Μάριος Ουδ' ὁ Κίννας υδ' ὁ Συλλας αν δὲ ἐν τω κράτει των πραγμάτων γένηται, - ἔστιν ὁ,τι υ δράσει τωνα-ων ἐκείνοις καὶ χαλεπώτερον. αλλα τε γαρ λέγειν οἱ πρῆξαί τι γλιχόμενοι καὶ αλλα ποιεῖν οἱ κατορθώσαντες εἰωθασι προς is γα το κρατησαιτο-ου παντα πλάττονται, τυ ιόντες δὲ αυτού οὐδενος - ἐπιθυμούσιν ἀπέχονται. καὶ προσέτι καὶ - τω τολμημένα τισὶν οἱ ἐπιγιγνομενοι νικῶν ἀεὶ ἐθέλουσι, το μεν ομοιον καὶ σμικρον ἐκ τοὐπροπεπρῆχθαι νομίζοντες, το δ ατοπον ως καὶ μόνον σφῶν αξιον ἐκ τω παραδόξου τροαιρούμενοι. ταμ ουν ορῶντες, ω πατέρες, μηκέτι μέλλωμεν, 38

μηδ' υπο της ἐν τω παρόντι βαστώνης δελεαζώμεθα, αλλὰ της προς το μέλλον σφαλείας προῖδώμεθα.

πως γαρ υκ αἰσχρον Καίσαρα μέν, αρτι τε ἐκ παί et

δων προεληλυθότα καὶ ου πολῶς ἐξ ου χρόνος ἐς του ἐφηβους ἐγγεγραμμένον, τοσαύτην οὐ κοινούπρόνοιαν ποιεῖσθαι στε καὶ τὰ χρηματα υπὲρ της σωτηρίας αυτοs ἀναλίσκειν καὶ στρατιώτας θροίζειν, ημα δὲ μη αυτούς τι των δεόντων πρῆξαι μητε ἐκείνω συνάρασθαι, καίπερ πεῖραν ἔργω της εὐνοίας αυτ εἰληφότας. τίς γαρ υκ οἶδεν τι εἰ μη μετα των ἐκ της Καμπανίας στρατιωτῶν ἐνταsθα αφῖκτο, πάντως - 'Aντώνιος ἐκ του χρεντεσίου Ῥυθυς ωσπερ εἶχεν ἐς την πόλιν μῶν μετὰ πάντων ων στρατευμάτων ωσπερ τις χειμαρρους ἐσεπεπτωκει;

597쪽

198 L. XLV. CAESAR OCTAVIANIIS. a. u. 711. κά μην κὰ ἐκεῖνο δεινόν, τους μὲν πάλαι ἐστραπευμένους κουσίους αυτοὐς μῖν πρὸς τὰ παρόντα πράγματα ἐπιδεδωκεναι, μητε την λικίαν μητε τὰ τραύματα, α πρότερόν ποτε πολεμούντες ὐπερ μῶν

ἔλαβον, πολογισαμένους, - δὲ μηδὲ ἐπικυρῶσατον πολεμον ἐθελησαι τον π αυτων ἐκείνων προ- κεχειροτονημένον, ἀλλα τοσουτω χείρους καὶ των κινδυνευοντων αυτῶν γιγνεσθαι στε ἐπαινεῖν Dτους στρατιώτας τους την τε μιαρίαν του Aντωνί- κατιδόντας καὶ ἐκείνου μὲν καὶ πατεύοντος ἀπο- στάντας, τω δὲ δη Καίσαρι, οὐτ' στιν μω διαυτου, προσθεμένους, α δ' ὀρθῶς αυτοὐς πεποιτ κέναι φαμεν, ταμ οκνησαιψηφίσασθαι καὶ μεντοι και τω Βρούτω χάριν ἴσμεν τι μητε το κατ' ἀρχας ἐσεδέξατο τον υντώνιον ἐς την Γαλατίαν καὶ νυν ἐπιστρατευσαντα ἀπωθεῖται. τί πο ουν ουχὶ κἀαὐτοὶ τὰ αυτ ποιουμεν τί δὲ τοὐς ἄλλους ους

3 ορθῶς φρονοῶντας ἐπαινούμεν ου μιμούμεθα καίτοι δυοῖν μῆς ἀνάγκη θάτερον η τουτους πάντας, τον Καίσαρα λεγω, τον Βρούτον, οὐ πάλαι στρατιωτας, τὰ στρατόπεδα, κακῶς τε βεβουλεῶσθαι φάναι καὶ τιμωρίαν δεῖν ποσχεῖν τι μηθ' ημῶν μητε ovδημου ψηφισαμένων ἐτόλμησαν, οἱ μεν ον ὁπατόν σφων καταλιπόντες οἱ δὲ π αυτὸν ἀθροι σθεντες, et προσπολεμῆσαι αὐτ- η τοὐλτώνιον πάλαι τε φημῶν τοῖς ἔργοις αὐτοῖς πολέμων μολογεῖν εἶναι κεκρίσθαι, κά χρῆναι και κοινη γνώμη προς πάντωνημῶν κολασθῆναι. και μην τι τούτο ου μόνον δικαιότερον ἀλλὰ όαι λυσιτελέστερον Αμω ἐστιν ουδεὶς ἀγνοεῖ. ο μέν γε ουτ αυτὸς χρησασθαι πρ- μασιν ἐπίστρ ται, πῶς γὰρ η πόθεν ανθρωπος ἐν μέθαις καὶ κυβοι ζῶν οὐτε τῶν συνόντων ουδένα

598쪽

οἷον αξιον ναι λόγου ἔχει τοὐς γάρ τοι ὁμοίους

εαυτ μόνους καὶ ἀγαπα καὶ κοινωνοὐς πάντων καὶ τῶν καὶ ἀπορρητων ποιεῖται. καὶ μεντοι καὶ δειλότατος ἐν τοῖς μεγίστοις των κινδύνων καὶ ἀπιστότατος καὶ προς οὐ πάνυ φίλους ἐστίν ων-δέτερον στρατηγία καὶ πολ- προσηκει. τίς μὲν 40 γαρ οὐκ οἶδεν τι αὐτὸς μῖν πάντα τα ἐμφύλια κακα παρασκευάσας ἔπει ἐπ' ἐλάχιστον των κινδύνων μετέσχεν, ἐπὶ πολὐ μὲν ἐν β Βρεντεσίω καταμείνας υπὸ δειλίας, - λίγου τὸν Καίσαρα μνωθέντα δι αυτὸν πταῖσαι, πάντας δε οὐ μετὰ ταλαπολέμους, τὸν πρὸς Αἰγυπτίους, τὸν πρὸς Φαρνάκην,

τὸ ἐν Ἀφρικῆ, τὸν ἐν Ιβηρία ἐκστάς. τίς δ' οὐκ et

οἶδεν τι τόν τε Κλώδιον προδποιησάμενος και τῆ μαρχία αὐτοεπρὸς πάντα τα δεινότατα ἀποχρησάμενος καν ἀπέκτεινεν αὐτοχειρία, εἴγε ἐγὼ τηνέ-σχεσιν αὐτοί ταύτην ἐδεδέγμην καὶ τω Καίσαρι τουτο μὲν ταμιεύων στρατηγο τι ἐν Ιβηρία συνεξετασθείς, τούτο δὲ ἐν τῆ δημαρχία παρὰ την απάντωνημῶν γνωμην προσθέμενος, καὶ μετὰ τοὐτο καὶ χρηματα παρ' αὐτο ἀμύθητα καὶ τιμὰς περογκους

λαβών, ἐπεχείρησεν αὐτὸν ἔς τε μοναρχίας ἐπι μίαν - ἐπὶ το - καὶ ἐς διαβολην ἐμβαλεῖν, φ ωνπερ καὶ τὰ μάλιστα ἀπέθανε. καίτοι εἶπέ ποτε δτι ἐγὼ οὐ σφαγέας ἐπ αυτὸν 1παρεσκεύασα Οἴτω γὰρ ἀνόητός ἐστιν ἄστε μου

καταψεύδεσθαι τολμῶν τηλικούτους ἐπαίνους. ἐγὼ δὲ - χειρα μὲν αυτὸν ου λέγω γεγονεναι τού Καίσαρος, οὐχ οτι οὐκ ηθέλησεν, ἀλλ' ὁτι καὶ τούτοκατέδεισε τοῖς μέντοι πράγμασιν αὐτοῖς φημι ἐκερουον, αὐτο ἀπολωλέναι. ὁ γὰρ την αἰτίαν αύτω et τω δικαίως ἐπιβεβουλεέσθαι δοκεῖν παρασχὼν ουτός

599쪽

ἐστιν ὁ βασιλε απιτον προαγορευσας, ὁ ο διάδημα αυτ δους, ὁ καὶ τοῖς φιλουσιν αυτον πρότερον διωβαλ . η ἐγὼ μὲν χαίρω - θανάτν - καίσαρος ὁ μηδὲν ἔξω της ἐλευθερίας - αυτου ἀπολε- 'Aωτώνιος δναχθεται ὁ κασαι μὲν την ἐκείνου Ουσίαν διαρπασας, πάμπολλα δε ἐπὶ τῆ των γραμμάτων

αὐτο προφάσει κακουργησας, καὶ τέλος προς την διαδοχην της δυναπτείας αυτ ἐπειγόμενος;

42 ἀλλ' ἐκεῖσε ἐπάνειμι, ὁτι σμ' -- ἀξιπι-τήγητον τι Ἀξιόνικον ἔχει, υτ στρατενατα πολ- η ἀμμαχα κέκτηται. οἱ μὲν γαρ πλεῖστοι οῖ τε αριστο των στρατι-ῶν ἐγκαπαλελοίπασιν αυτόν, πιαν ista καὶ των ἐλεφάντωω ἐστέρηται οἱ δὲ δη λοιποὶ βρίζειν καὶ ἀρπάζειν - των συμμάχων μῶλλον

η πολεμεῖν μεμελετηκασι τεκμηριον δὲ - μεν τρόπου της προαιρεσεως αυτῶν, - καὶ νῶν τ'αυτω συστρατεύονται , της δὲ ἀνανδρίας, τι την Μούτινα τοσουτον δη χρόνον πολιορκουντες nηρηκασι. καὶ τα μὲν του Ἀντωνίου των τε συνόντων αὐτω τοι τα ντ ευρίσκεται τα δὲ δη Καίσαρος του τε Βρούτου καὶ των συνεξεταζομένων σφίσι ει

ιια tot με καὶ καθ' εαυτά ἐστιν, ἀμέλει Καῖσαρ μεν καὶ των στρατιωτῶν αυτω συχνοὐς ωφετέρισται, Βρούτο δε ἐκ της Γαλατίας αυτον ἐξείργει, αν δὲ δη καὶ ἡμεῖς ἐπικουρησητε αὐτοῖς, πρῶτον μὲν ἐπαινέσαντές σφας ἐφ' οἷς ἐδιογνωμονησαντες ἐποίησαν,

ἔπειτα δε τα πραχθέντα, αυτῶν βεβαιωσαντες, πρός τε το μέλλον ἐξουσέαν ἔννομον αυτοῖς δόντες, ἔπειτα τους πάτους αμφοτέρους ἐπὶ τον πόλεμον ἐκπέμψαντες, Ουκ ἔστιν πως βοηθησουσί τινες αὐτω τῶν νυν συνοντων. ου μην οὐδ' - - μάλιστα συμμείνωσιν, αντισχεῖν γε προ πάντας αμα τους ἄλλους δυνησεται,

600쪽

a. u. 711. I. XLV. CAESAR CTAVIANUS. 201αλλ' ητοι κών, ἐπειδὰν πρῶτον πυθηται ταυθ'

υμάλωπισμενους, τά τε πλα καταθήσεται καὶ ἐφυμῖν ἐαυτον ποι σεται, η - ακων ἐκ μιας μάχης

ἀλώσεται. ἐγὼ μὲν δη ταυθ' μῖν παραινῶ, καὶ εἴγε πα- τευωω ἔτυχον, πάντως αν καὶ ἐποίησα, καθάπερ καὶ πρότερον, τε καὶ τον Κατιλίναν καὶ τον Λέντουλον, αυτρο τούτω προσηκοντα, ἐπιβουλευσαντας μιν μυνάμην. εἰ δέ τις υμῶν ταυτα μὲν ρθῶς γεῖται ολέγεσθαι, πρέσβεις δε πρότερον μῆς προ αυτον ἀποστεῖλαι δεῖν οἴεται, καὶ ἔπειτα μαθόντας την γνώμην αττου, αν μὲν έκὼν ἀπαλλάττηται τῶν οπλων καὶ μῖν αυτον ἐπιτρέπη, την συχίαν ἄγειν - δὲ - τῶν αυτῶν ἐπιμένη, τότε καὶ τον πόλεμον αὐτῶ et ψηφισθηναι, ' τα γαρ πυνθάνομαί τινας παραινέσαι μῖν ἐμέλειν, λόγω μὲν ευπρεπέστατον, ω δὲ ἔργω καὶ αἰσχρὸν καὶ ἐπικίνδυνον τη πόλει πρῆγμα ποιεῖ πῶς μὲν γαρ υκ αἰσχρὸν κήρυξιν - καὶ πρεσβείαις προς τους πολίτας χρῆσθαι τοῖς μὲν γαρ ἀλλοφυλοι καὶ ἐπικηρυκεύεσθαι δει πρότερον καὶ ἀναγκαῖόν ἐστι, τοῖς δὲ δ πολίταις τοῖς ἀδικούσί τι παραχρημα την τιμωρίαν ἐπάγειν, αν μὲν πόταῖς Φηφοις αυτοὐς λάβητε, δικάζοντας, αν δ' ἐν τοις πλοις, πολεμούντας μῶλοι γάρ εἰσι πάντες οἱ τοMγύλοι καὶ μῶν καὶ τοὐ δημου καὶ τῶν νόμων, αν, ἐθέλωσιν αν τε καὶ μη καὶ οἴτε θρύπτειν -- τοὐς Οἴτε ἐξ ἴσου τοῖς ἐλευθερωτάτοις ἄγειν προσφών ἐστιν, ἀλλ ωσπερ τοὐς οἰκετας τοὐς ἀποδιδράσκοντας καὶ μετιέναι καὶ κολάζειν ἐκ τού ἡπέρφρονος.

πῶς δὲ οὐ δεινον ἐκεῖνον μὲν μη μελλησαι - - ἀδικεῖν, - δὲ δη μέλλειν ἀμύνασθαι καὶ εκεῖνον μὲν ἐκ πολλο τὰ πλα ἐν χερσὶν ἔχοντα πάντα τα