Diōnos Kassiou Kokkēianou Rōmaikē historia =: Dionis Cassii Cocceiani ...

601쪽

202 L. XLV. CAESAR CTAVIANUS. a. u. T10.

του πολέμω πράττειν, μας δ' ἐν πίσμασι καὶ πρεσβείαις τους χρόνους κατατρίβειν, καὶ ο ἐκ των ἔργων ἀδικουντα πάλαι πεφωράκαμεν, τουτον συλλα- βαῖς καὶχημασι μόνοις μεταχειρίζεσθαι τί προσδοκῶντας η τι πακουσε ποτὲ μω καὶ αἰδε σεταί ποτε - παὶ πῶς ος γε ἐς του ηδη προκεχώρηκενωστε μην αν βουληται δυνασθαι δημοκραπικῶς μῖν συμπολιτευσαι; εἰ μὲν γαρ ἴσως καὶ κοινῶς ζην βούλετο, ουνῶν αὐἀρχης τοιουτοις πράγμασιν επεχείρησεν εἴτε καὶ π ἀνοίας ἡ καὶ προπετείας - ἐπομ ησε, πάντως αν εκὼν ευμ αυτῶν ἀπηλλάγη νυν δ' απαξ καὶ ἐκ τῶν νόμων καὶ ἐκ της πολιτείας ἐκβάς, καί τινα καὶ δύναμιν ἐκ τούτου καὶ ἐξουσίαν προ λαβών, ου ἔστιν πως αν ἐθελούσιος μεταβάλοιτο καὶ τῶν δογμάτων τι τῶν μετέρων προτιμησειεν, ἀλλ' ἀνάγκη τον τοι νυτον αυτοῖς τοῖς οπλοις, οἷσπερε υμ- ἀδικεῖν ἐτόλμησε, καὶ κολασμαι. καί μοι νυν μάλιστα το λεχθέν ποτε π αυτο ἐκείνου μνημονεύσατε, ἔτι οὐχ οἷόν τέ ἐστιν ἡμῖν, α μη κρα-

τε σωθέναι οὐδὲν ουν αλλο ποι σιν οἱ κελευ- οντες μῆς πρεσβεύσασθαι η πως μεῖς μὲν βρωδύνητε, κἀκ τούτου καὶ τα των συμμαχούντων μν

ἀργότερα καὶ ἀμμότερα γένηται, ἐκεῖνος δὲ ἐν

τούτφ καθ' ησυχίαν πάνθ' οσα αν βούληται πράξη, καὶ τόν τε Λέκιμον ἐξέλη καὶ την Μολιναν ἐκπολιορκηση την τε Γαλατίαν πῆσαν λάβη, ἀστε μηκωημῆς πως αὐτφ χρησώμεθα ευρεῖν δυνηθηναι, αλλ'

ὐποδεδιέναι τε καὶ θεραπεέειν αυτὸν καὶ προσκυνεῖν

Ἀνάγκην ἔχειν is δὲ ἔτι τούτο περὶ της πρεσβείας εἰπὼν παύσομαι, ὁτι οὐδὲ ο Ἀντώνιος λόγον τινὰ υμῖν ἔδωκε περὶ ν πράττειν ἔμελλεν is καὶ ἡμεῖς

τούτο ποιησητε.

602쪽

ἐγὼ μεν ουν καὶ διὰ ταῶτα καὶ διὰ ταλλα πάντα συμβουλευω υμῖν μη μέλλειν μηδὲ διατρίβειν, ἀλλ' οτιτάχωτα αυτω πολεμησαι, λογισαμένους ora τα πλείωτων πραγμάτων τοῖς καιροῖς η ταῖς δυνάμεσι κατορθου- ται καὶ πάντως που καὶ ἐκ τούτου συνιέναι οτι - sαν ποτε την εἰρηνην, ἐν et καὶ πλεῖστον μνω καὶ πλουτον καὶ δόξαν ἐκτησάμην, αφείς, εἴγε καὶ τω ἀπ' εἰρηνη ην, πολεμεῖν μῖν, εἰ μη γε καὶ συμφέρειν γούμην, παρηνεσα. καὶ σοὶ δέ, - κα- 46ληνε, τοῖς τε αλλοις τοῖς ταυτά σοι φρονουσι συμβουλευ- καθ ησυχίαν ἐπιτρέψαι τῆ γερουσία ταπροσηκοντα ψηφίσασθαι, καὶ μν της ἰδίας υμῶν προς 'Aντώνιον χάριτος Μυεκα τα κοινῆ -τἀσινημον συμφέροντα καταπρο υναι. iam ἔγωγε -τω γνώμης, ω πατέρες, ἔχω ἄστ αν μὲν πεισθητέ μοι, καὶ πάνυ - δέως καὶ της ἐλευθερίας καὶ της σωτηρίας μεθ' υμῶν ἀπολαυσαι, αν δ' ἄλλο τι ψηφίσησθε, τεθυάναι ἀλλον η ζην λέσθαι. Ῥυτε γα sἄλλως τον θάνατον ποτε τον ἐκ της παρρησίας ἐφοροβηθην, καὶ δια τοίτο καὶ ,-ώρθωσα πλεῖστον

τεκμηριον δὲ τι καὶ θῶσαι καὶ εορτάσαι ἐφ' οἷς ἡπατεύων ἐποίησα ἐφηφίσασθε, περ υδενὶ πωποτε ἄλλwμη - ἐν μολέμειγέ τι καταπράξαντι ἐγενετο, νύν δὲ καὶ κιστα καὶ γαρ ὁ μὲν θάνατος ου αν ἄωρος, ἄλλως τε κε προ τοσούτων ἐτῶν πατευκότι μιοι γένοιτο, καίτοι μνημονεύετε τι τομο καὶ

ἐν αυτῆ τῆ ψπατεία ἡμῖν εἶπον is μοι προς πάνταώς καταφρονο τι αυτού προσέχητε το δὲ δη φοβη - θηναί τινα καθ' υμῶν καὶ το δουλῶσαί τινι μεθυμῶν καὶ πάνυ - μοι ἀωρότατον συμβαίη οθενπερ τούτο μεν καὶ συμφορὰν καὶ ολεθρον, ου τού σώματος μόνον ἀλλα καὶ της ψυχης της τε δόξης, ν ης

603쪽

204 L. XLV. CAESAR CTAVIANUS. a. u. TII.

που κά μόνης ἀίδιοι τροπον τινὰ γιγνόμεθα εἶναι νομίζω το δὲ δη λέγοντά τε καὶ πράττοντα πυυμῶν αποθανεῖν ἰσοστάσων ἀθανασία πω.47 καὶ εἴγε καὶ Ἀντωνιος αυτ γίγνωσκεν, - αν ποτε ἐς τοιαυτα πράγματα προυχώρησεν , αλλακαὶ ποθανετ αν σπερ ὁ πάππος -- μῶλλον η τι των μοίων τω Κίννα τω ἐκεῖνον αποκτείναντι ποιησαι προείλετο προς γαρ - τοῖς δελοις ὁ μὲν Κίννας ου πολλω στερον ἀντεσφάγη διά τε τουτοκαὶ δια ταλλα α κακῶς ἔπραττε, ιόπερ κά τοί του Ἀντωνίου τεθαυμακα, τι τα ἔργα αυτου μιμου μενος - φοβεῖται μηποτε μοία καταστροφῆ περιπέση, ἐκεῖνος δὲ καὶ αυτω τούτω - δοκεῖν τινι εἶναι καπέλιπεν. αλλ' ἴτι γε καὶ σώζεσθαι - τους συγγενεῖς is δίκαιος εστι, μητε τον παππον ζηλῶσα μητε τον πατέρα της οὐσίας κληρονομησας. τίς γαρ υκ οἶδε -- οτι πολλους φεύγοντας καὶ ἐπὶ του Καίσαρος καὶ μετὰ ταλα ἐκ των γραμμάτων δητων ἐκείνου καταγαγών - ἐπεκούρησε τω θείω, αλλὰ τον μὲν συγκυβευτην τον εντίκουλον - τὶ τῆ του βίου αδιουργία φυγόντα ἐπανηγαγε, καὶ τον Βαμβαλίωνα τον καὶ α αυτῆς της ἐπωνυμίας ἐπιβόητον ἀγαπα τοῖς δὲ δη συγγενεστάτοις ουτως ως προεῖπον κέχρηται, καθάπερ τινὰ οργην αυτοῖς ἔχων οτι τοιολος ἐγεννήθη τοιγαρο των μὲν ἐκείνου χρημάτων ου ἐκληρονόμησεν, αλλων δὲ δη καὶ πάνυ πολλούς, τους μὲν μη ἰδὼν μη ἀκούσας πωποτε, τους δὲ καὶ νῶν λι ζῶντας ολω γὰρ υτοὐς ἀποδέδυκε καὶ σεσύληκεν ἀστε μηδέν σφας νεκρῶν διαφέρειν'θbνCOOste

604쪽

ιαυτα του Κικέρωνος εἰπόντος ὁ Καλπιος Κυιντος ο Φουφιος ἀνεστη καὶ ἔλεξεν Παλλως - ουδεν ου θ' υπὲρ ντωνίου τι ἀπολογησασθαι-τε Κικέρωνος καθάψασθαι ἐδεόμην ουδὲ γαμουδ' ηροωμαι δεῖν ἐν ταῖς τοιαυται σκέψεσιν - ἡ πα-ρουσά ἐστιν ουδέτερον αυτῶν ποιεῖν, αλλ' πλῶς τις φρονεῖ ἀποφαίνεσθαι ἐκεῖνα μὲν γαρ δικαστη

ρίου, ταλα δὲ συμβουλίας ἔργα ἐστίν. ἐπειδη δὲ

Ουτο τον τε Ἀντώνιον κακῶς δια την ἔχθραν τηνυπάρρουσάν σφισι λεγειν ἐπεχειρησεν ον χρῆν, εἴπερ τι δικηκει, ἐσηγγελκέναι, καὶ προσέτι καὶ ἐμοὐ διαβόλως ἐμνημόνευσεν, ς ου - αλλως την -- δεινότητα διαδείξας εἰ μη τινας ἀνέδην προπηλακίσειε, προσηκε καὶ ἐμοὶ τα μὲν πολύσασθαι τὰ δὲ ανταιτιάσασθαι , - μητε τομον τε οἰκεία

θρασυτης ἀντιλογίας μαρτωσα καὶ Ἀμη σιωπη- ροῶ συνειδότος υποψίαν λαβομα ἀφεληση, μηUυμεῖς ἀπατηθεντες ὐφ' ων εἶπε χεῖρον βουλεύσησθε, την ἐδί---- προ τον Ἀντώνιον οπην ἀντὶ των κοινῆ συμφερόντων ἀντικαταλλαξάμενοι. ουδὲ γαρ αλλο γε οὐδὲ διαπραξαι βουλεται Ἀνα μεῖς, τοτα ἀσφαλέστατα - κοινω προῖδεῖν φέντες, στασιώσωμεν αυθις τουτο γαρ ου - πρῶτον ποιεῖ, λία ἀρχῆς, αφ -περ προς την πολιτείαν προσηλθεν,

605쪽

206 L. XLVl. CAESAR OCTAVIANUS. a. u. 711. et ἄνω καὶ κάτω ταράττων διατετέλεκεν η γαρ vrουτός ἐστιν ο τον τε Καίσαρα - Πομπηίω συγκροώσας καὶ τον Πομπηρον - Καίσαρι, καταλλαγροαικωλυσας ὁ πείσας μὲν μῶς ἐκεῖνα κατὰ Ἀντωνί- φηφίσασθαι, δἰ ων παρώξυνε τον Καίσαρα, πείσας δὲ τον Πομπηρον την τε Ιταλίαν ἐκλιπεῖν καὶ ἐς τρο

Μακεδονίαν μετοικησαι; οπερ που αἰτι--- πάντον

των μετὰ ταυτα συμβάντων μῖν κακῶν ἐγένετο on τός ἐστιν στον τε Κλωδι- διὰ Μίλωνος πιωκτείνας καὶ τον Καίσαρα δια Βρούτου φονευσας; o τόν τε Κατιλίναν ἐκπολεμώσας μῖν καὶ - Λέντουλον, in τον ἀπολεσας; οθεν ἔγωγε καὶ πάνυ ανυμ- θα -- σαιμι, εἰ τότε - ἐκείνοις μεταγνόντες καὶ δίκην παραυτω λαβόντες, εἶτα καὶ νυν-μοια αυτῆκοὰ λέγο- et καὶ πράττοντι πεισθοσεσθε. η οὐχ ο τε τι κἀμετὰ τον του Καίσαρος θάνατον, τε μὲν τα - 'μαθ' υμῶν δι' Ἀντώνιον τι μάλιστα, ω -δ'

αὐτος ἀρνησασθαι δύναται, κατέστη, ἀπεδημησε, κἀἀλλότριον καὶ ἐπικίνδυνον εαυτῆτον της μονοικημῶν βίον εἶναι νομίζω ἐπεὶ δὲ τεταραγμένα - αυθις σθετο, μακρὰ χαίρειν τω τε υἱεῖ καὶ τας 'Ast ναις φράσας ἐπανῆλθε καὶ τον μεν υντώνιον,ον τέως αγαπῶν ἔλεγεν, βρίζει, καὶ λοιδορετ, τω δὲ δη Καίσαρι, ου καὶ τον πατέρα ἀπέκτεινε, συναίρεινκαν ούτω τύχη, κἀκείνω οὐκ ἐς μακρὰν ἐπι σετα 4 απιστός τε γὰρ φύσει καὶ ταραχώδης ἐστί, καὶ σωτι ερμα ἐν τ ψυχ ἔχει καὶ πάντα αεὶ κυῶ καὶ στρέφει, πλείονας μὲν τροπὰς τρεπόμενος οὐ προλμου προγον ἔφυγεν εφ' περ καὶ αυτόμολος ἐπωνομάσθη, πάντας δὲ μἀς αξιῶν καὶ φίλον

ἐχθρον νομίζειν ον αν αὐτος κελεύση.

606쪽

a. u. 711. L. XLVI. CAESAR OCTAVIANUS. 207γόης γάρ ἐστι καὶ μάγει, καὶ ἐκ μήτων κακῶν τῶν

ἀλλοτρίων καὶ πλουτεῖ καὶ αυξει, συκοφαντῶν ἐλκων, σπαράττων του μηδὲν ἀδικουντας σπερ οἱ κύνες, εν δὲ δη τη κοινη-μονοία ἀπορρεῖ καὶ φθίνει, ουτε γὰρ η φιλία ουθ' η υνοια μῶν η προ αλλήλους--λον δυνανται τρέφει Ἀφορα ἐπεὶ πόθεν αλ aDθεν πεπλουτηκέναι αυτον οἴεσθε, πόθεν μέγαν γεγονέναι - γάρ που καὶ ο πατὴρ αυτω ὁ κναφευς, ό τάς τε σταφυλὰς καὶ τὰς ἐλάας αεί ποτε ἐργολα- βων η γένος ἡ πλουτον κατέλιπεν, ανθρωπος αγαπητῶς ἔκ τε τούτων καὶ ἐκ των πλυνῶν διατρεφόμενος, καὶ καθ' εκάστη. ἡμέραν καὶ νύκτα των αἰσχίστων ναπιμπλάμενος ἐν οἷς αυτος τραφεὶς - ἀπεικότως τους κρείσσονας αυτου καὶ πατεῖ καὶ πλύνει, λοιδορίαις τισὶν ἐξ εργαστηρίων καὶ τριοδων ἐπιτετηδευμέναις χρώμενος εἶτα τοι το αυτος ων, καὶ γυμνος ἐν γυμνοῖς -ξwείς, καὶ οἰσπώτας καὶ υσπελέθους καὶ σπατίλας συλλέγων, ἐτόλμησας, ω μιαρώτατε, πρῶτον μεν τὴν του Ἀντωνία ἄρα διαβαλεῖν, ἀνθρώπου καὶ παιδαγωγοῖς καὶ διδασκάλοις κατὰ τὴν του γένγυς ἀξίαν κεχρημένου, ἔπειτα δὲ κατηγορῆσαι τι τα Λύκαια τὴν πάτριον ἐορτὴν ποιῶν γυμνος ἐς τὴν ἀγορὰν ἐσῆλθεν ἀλλα τέ- πάσαις μὲν ταῖς ἀλλοτρίαις ἐσθῆσι δια τὴν πατρωαν τέχνην ἀεὶ χρησάμενος, φ απάντων δὲ των παντώντων καὶ γνωριζόντων αυτὰς

ἀποδυθείς, ἐχρῆν ποιῆσαι ἄνθρωπον μὴ μόνον ἱερέα ἀλλα καὶ γεμόνα των συνιερέων οντα μὴ πέμψαι τὴν πομπήν, μὴ εορτάσαι τὴν ἐορτήν, μὴ -σαι κατατὰ πάτρια, μὴ γυμνωθῆναι, μὴ ἀλεῖψαι αλ ου ταμ αυτ- φησίν, ἐγκαλῶ, αλλ' τι τε γυμνὸς ἐν τ αγορῶ καὶ τι τοιαsτα ἐδημηγόρησε πάνυ γὰρ

607쪽

208 L. XLVI. CAESAR CTAVI US a. u. 711. πάντα τα προσήκοντα ακριβῶς ἐπιτω κναφείω με- κεν is καὶ μαρτήματός τινος ἀληθινου αι--αι καὶ ἐπιτιμῶν αυτω δικαίως δυνηται.

ἐγὼ δὲ πὲρ μis ἐκείνων μετὰ ταλα, προσνει πάντα ἐρῶ, τομον δὲ ἐν β παρόντι ἀνερέσθαι τι

βουλομαι. ου συ μέντοι εν τε τοῖς ἀλλοτρίοις -οις ἐντέθραψαι καὶ ἐν ταzς των πέλας συμφορας ἐκπεμ παίδευσαι, καὶ δια τομο ἐλευθέρω μὲν μάθημα δὲ ἐπίστασαι, συνέδριον δέ τι κατασκευάσας ἐπι-- ῶσπερ αἱ πόρναι τον δώσοντά τι αεὶ,-- μένεις, καὶ προαγωγέας των λημμάτων πολλους ἔχων πολυπραγμονεῖς τίς τίνα ἡδίκηκεν η δοκεῖ γε ἡμιν κέναι, τίς τίνα μισεῖ, τίς τίνι ἐπιμυλευει καὶ τοπιτοις συναίρη, καὶ διὰ τούτων τρέφη πωλῶν -ταυτοῖς τὰς παρὰ της τύχης ἐλπίδας, ἐργολαβῶν Mκαὶ τὰς των δικαστῶν ποφάσεις , καὶ φίλον μόνον τον το πλέον ἀεὶ διδόντα, ἐχθρ ς δὲ δη κάν- τας τους ἀπράγμονας η καὶ ἀλλ τινὶ συνηγόροι χρωμένους νομίζων, καὶ τους μὲν ἐν χερσὶν δη - τας Ουδ' εἰδέναι δοκῶν, ἀλλὰ καὶ δι' οχλου κω - μενος, τους δ' ἄρτι προσιόντας σαίνων καὶ γελῶν ωσπερ αἱ πανδοκεύτριαι. καὶ πόσφ κρεῖττον πν κἀσὲ αμβαλίωνα γεγονέναι, εἴ γέ τις ὁ Βαμβαλίων ουτός ἐστιν η τοι τον ἐπανηρῆσθαι βίον ἐν πλα ανάγκη τοι τον υπὲρ οὐ δικαίου λόγον - η καὶ τους ἀδικούντας σώζειν καίτοι σύγε oves ταύτα καλῶς ποιεῖν, καίπερ τρία ἐν Αθήναιε ἔτη κατατρίψας, δύνασαι. οὐ πόθεν οστις ἡποτρέμων ἀεὶ προς τὰ δικαστήρια προσέρχar καθάπερ οπλομα χεον μέλλων, καὶ φθεγξάμενος ταπεινόν τι - τε φκος παλλάττη, μήθ' ων οἴκοθεω ἐσκεμμένος -

608쪽

θρασύτησι πάντας ἀνθρώπους περβάλλεις, ἐν δὲ δη τοῖς ἀγῶσιν αυτοῖς ἔξω του λοιδορησαί τινα καὶ ωακῶς εἰπεῖν - ἀσθενέστατος καὶ δειλότατος εἶ.

οἴει τινα αγνοεῖν τι μηδεν των θαυμαστῶν --ωτων λόγωω - ἐκδέδωκας εἰρηκας, ἀλλὰ πάντας αυτους μετὰ ταμ συγγέγραφας, σπερ οἱ τους τε στρατηγοὐ καὶ τοὐς ἱππάρχους τοὐς πηλίνους πλά τοντες ει δ' ἀπιστεῖς, ἀναμνησθη- πως μὲν του Οὐέρρου κατηγόρησας, καίπερ καὶ ἐκ της τέννης τιτ 'απρήας αὐ- παρασχων, τε ἐν ρησας.

ἀλλὰ γὰρ κνῶ μη τὰ προσόντα σοι ἀκριβῶς

λέγων αὐτος - προσηκοντας ἐμαυ- λόγους ποιεῖσθαι δώζω ταλα μὲν - ἐάσω, καὶ νη σία καὶ τον Γαβίνιον τους κατηγόρους παρασκευάσας

ἔπειτα υτω συνεῖπες στ αυτόν καταδικασ- αι,

τά τε συγγράμματα α κατὰ των φίλων συγγράφεις, ἐφ' οἷς -τω σεαυτ- ἀδικούντι σύνοισθα στε μηδὲ δημοσιεύειν αυτὰ τολμαν καίτοι καὶ σχετλιώτατον καὶ ἐλεινότατόν ἐστι μη δύνασθαι ταλα ἀρνήσασθαι πάντων αἴσχιστόν ἐστιν ὁμολογῆσαι. ἀλλ' ἐγὼ ταλα μὲν παραλείψω, τὰ δὲ δη λοιπὰ ἐπεξάξω.ημεῖς μὲν γάρ, καίπερ δισχίλια - διδασκάλμπλώθρα της Λεοντίνων γῆς, ω φης, δεδωκότες, οὐδὲν ἄξιον αυτῶν ἐμάθομεν τὰ δε δη σὰ παιδευματα τίς - αν θαυμάσειε τίνα δ' ἐστὶ ταυτα φθονεῖς αεὶ τῆ κρείττονι βασκαίνεις ἀεὶ τον προηκοντα, διαβάλλεις τον προτετιμημμον, συκοφαντεῖς τον δεδυνημένον, καὶ μισεῖς μὲν του ἀγαθους μοίως πάντας, προσποιῶ δὲ δ φιλεῖν ἐκείνους μόνους δι ν αν κακουργησειν τι προσδοκησης. καὶ διὰ τούτο τους τε νε-έρους ἐπὶ τους πρεσβυτέρους ἀεὶ παροξύνεις,

609쪽

210 L. XLVI. CAESAR OCTAVIAN a. u. 711. καὶ τους πιστεύοντάς σοι καὶ τιοών ἐς κινδυνους προαγαγὼν προλείπεις τεκμήριον δε πρῆξιν μεν οὐδεμίαν morτοτε ἐλλογίμου ανδρος ἀξίαν, - ἐν πολεμω - ἐν εἰρηνη, πέπραχας ποίους μὲν γαρ πολέμους ἐπικησαμεν σου στρατηγουντος, ποίαν δὲ χωραν ἐκτησάμεθα σου πατευοντος; ἐξαπατῶν δὲαεί τινας των πρώτων καὶ σφετεριζόμενος ἰδία μεν διὰ τουτων πολιτεν καὶ πανθ' οσα βούλει διοικεῖς, δημοσία δὲ βοας αλλως κεκραγὼς τους μιαρους κε

νους λόγους ἐγὼ μόνος - φιλῶ , καὶ εἰ υτω τύχοι, καὶ ο δεῖνα, οἱ δ' αλλοι πάντες μισουσι ἐγὼ μόνος υνο ἡμῖν, οἱ δ' αλλοι πάντες ἐπιβουλευουσι. καὶ τα αλλα τα τοι-τα, ἐξ ων του μὲν ἐπαίρων καὶ φυσῶν προδίδως, τους δὲ λοιποὐς - πλήττων προστίθεσαι καν μέν τι χρηστὰν φ' ὁτουδὴ τῶν πάντων γένηται, ἀντιποιη τε αυτοὶκαὶ

σεαυτὸν ἐπ αυτὸ ἐπιγράφεις θρυλῶν ἐγὼ γαρ εἶπον, ἐγὼ γαρ ἔγραψα, καὶ δι' ἐμὲ ταμ ' ούτω πέπρακτα, ea δέ τι συμβῆ οἷον ου ἔδει, σαυτὸν μὲν ἐξαιρεῖς, τοὐς δὲ δη ἄλλους πάντας αἰτια, λέγων 'μ γαρι ἐστρατήγουν ἐγώ; μη γαρ ἐπρέσβευον μη γαρ ἡπάτευον ' καὶ λοιδορεῖς μὲν ἀεὶ πάντας πανταχου, τηνἐκ το θρασέως παρρησιάζεσθαι δοκεῖν δυναμιν περὶ πλείονος τοί τι τῶν δεόντων εἰπεῖν ποιούμενος,10 ἔργον δὲ δηχητορος οὐδὲν αξιον λόγου παρέχη τί μὲν γαρ τῶν κοινῶν η σέσωσται η ἐπηνώρθωται, διασέ τίνα δὲ ἀδικούντα οντως την πόλιν ἐσήγγελκας, τίνα ἐπιβουλεύοντα ληθῶς μον ἐπιδέδειχας μαγα τἄλλα ἐάσω, -- ταῶθ' -- Ἀντωνί νυν ἐγκαλεῖς, τοιαίτα καὶ τοσαύτά ἐστιν ἄστε μηδένα - δίκην ἀξίαν αυτῶν ποσχεῖν τί πο- - ορῶν ημῶς ἀπ αρχῆς π αυτω, ως γε καὶ φής, ἀδικουρο

610쪽

a. u. 711 a XLVl CAESAR OCTAVIANUS. 211μενους, οὐδέποτε ἐπεξῆλθες -τ- παραχρημα ουδὲ κατηγόρησας, ἀλλα νυν μῖν λέγεις οσα δημαρχήσας παρηνόμησε κά οσα ἱππαρχησας ἐπλημμελησε καὶοσα πατευσας ἐκακουργησεν, ἐξόν σοι τότε ευθυς καθ' καστον αυτῶν την προσήκουσαν παρ' αὐτουδίκην εἰληφέναι, is αυτός τε φιλόπολις ώς ἀληθῶς ων ἐπεφηνεις καὶ μεῖς καὶ ἀβλαβη καὶ ἀσφαλη την

τιμωρίαν παρ αυτὰ τὰ ἀδικηματα ἐπεποιημεθα. καὶ ομην ανάγκη δυοῖν θάτερον η πεπιστευκοτα σε τοτε ταυθ' ουτως ἔχειν καθυφεικέναι τους υπὲρ μῶν

ἀγῶνας η μη δυνηθέντα τινὰ αυτῶν ἐξελέγξαι μάτην

νυν συκοφαντεῖν.

οτι γαρ τουθ ολως ἔχει, καθ' καστον μῖν, 1Iω πατέρες, διεξιων ἐπιδείξω ἔλεγέ τινα ἐν τῆ δημαρχία Ἀντώνιος αδερ του Καίσαρος καὶ γὰρ Κικέρων καὶ αλλοι τινὲς πὲρ του Πομπηίου. τί ποτ' ουν τομον μεν αἰτιῶται τι την φιλίαν την ἐκείνου προείλετο, αυτον δὲ καὶ τους ἄλλους τους τἀναντία

-τῶ σπουδάσαντας ἀφίησιν ἐχώλυσέ τινα ἐκεῖνος φηφι ναι τότε κατὰ του καίσαρος καὶ γὰρ ουτος πάνθ' ως εἰπεῖν - ἡπὲρ το Καίσαρος ἐγιγνώσκετο ἀλλ' ἐμποδών, φησίν, ἐγίγνετο τη κοινῆ της βουλῆς γνώμη καὶ πρῶτον μὲν πῶς αν εἷς ἀνὴρ - -- ἴσχυσεν ἔπειτα δέ, εἰ καὶ κατεφηφί δῶ -- σπερ λέγει, πῶς ου αν καὶ ἐκολάσθη ἐφυγε γὰρ ἔφυγε προς - καίσαρα ἀπελθών ουκοει καὶ σέ, ω Κικέρων, ου ἀπεδημησας νυν ἀλλ' ἔφυγες, ωσπερ καὶ πρότερον ἀλλὰ μητοι γε καὶ ἐπὶ πάντας -- τὰ σεαυτου ονείδη προπετῶς -τως αγε φυγεῖν μὲν γάρ ἐστι τομο ο ὐ πεποίηκας, τό τε δικαστη ριον φοβηθεὶς καὶ την τιμωρίαν αὐτος σαυτοs προκαταγνούς. ἀμέλει καὶ ἐγράφη σοι κάθοδος πῶς