장음표시 사용
261쪽
THE FORTY- SE VENTH DISCO URSE A SPE ECH IN THE PUBLIC ASSEM BL AT PRUSA
For possibi I holita not in an event have been equalto uiat sortis thing, hiit it nia be that thy good luch have de eived the public animal the cities ; et hie
262쪽
φυσιν στίν. λεγ δε τον Ζηνωνα τον ρυσιππον, τον Κλεάνθην, ἄν ουδεὶς οἴκοι μεινε ταὐτα λεγον- των. oυκ ἄρα εφρόνουν δ ελεγον; παντων μα-3 λιστα, G εμοὶ δοκοὐσιν ἀλλα καλόν μεν γοὐντο καὶ τ οντι μακάριον και πρέπον ἀνδράσι σοφοῖς' πρῆγμα της ἐαυτου πόλεως πιμελειαν τὰς δεενουσα δυσκολίας και τὰς χαλεπότητας φεωρῶντο και των με ἄγνοιαν των δε φθόνον των δε ἀγνω- μοσυνην-ει μή τις σοφος ν ἄμα δύναιτο την
του P ρακλεους χειν σχύν και δυναμιw τούτο δε ἀδυνατον γοὐντο. Kαιτο τον Hρακλέα αυτὀν κούομεν της μεν Aιγύπτου κρατησαι και της Αιβύης, ἔτι δε των περι τον Eύξεινον ΙΠόντον ικουντων, και Θρακῶν και Σκυθῶν, και Iλιον λεῖν μικρῆ τόλωπαραβαλόντα και πάντων ἄρξαντα τῶν θνῶν τούτων και καταστησαι βασιλέα αὐτόν ὁποτε δε εις
Αργος ἀφίκοιτο, την , γεο κόπρον μεταφέρειν η τους φεις θηρῆν ς τὰς ρνιθας διώκειν, να μηενοχλοσι τους ε Στυμφάλω γεωργούς, η ἄλλα
τοιαμα ποιειν αὐλα και ταπεινὰ προσταττόμενον' τελευταῖον δε εις Αιδου φασι πεμφθηναιαυτόw ούτω σφόδρα πιεικῶς αὐτῶ χρησθαι τον πολίτην. του 'Aργείους και Θηβαίους επαι-
264쪽
τον απαντα ἀποδημεῖν χρόνον, στε μηδενα γνῶναι την πατρίδα αὐτοs, και βλλον, ως εοικεν, αἱρεῖσθαι πεντε και εἴκοσι δραχμα προσαιτῶν λαμβάνειν, και αὐτα ς μαινόμενος, η οἴκοι διάγειν. τοιγαροὐν παντες στερον ημφεσβητησαν περ
'Eλλησι και βαρβάροις γιγνώσκεται, την δε Ιον ουδε ἀκηκόασιν οι πολλοι σχεδόν, εἴπερ ην Ιητης, και της Xίου si πολυς εστι λόγος οὐδε Κολοφῶνος
καίτοι ποιητην ου χείρονα μηρου παρεχεται τον
'Aπόλλωνα ΙΠυθαγόρας δε ε Σάμου μεν εφυγενεκδεν τυραννουμενης, παρὰ δε τοι ἄλλοις ἄπασιν ἀνθρώποις, μάλιστα δε ιμαι περ την 'Iταλίαν,ετιμῆτο ς θεος. T ουν πάλαι τις δη κάθηται λεγων, ου προς Ομηρον και IΠυθαγοραν και Ζηνωνα παραβάλλεις αυτόν; a ' υκ γωγε, πλην τι πῶσι τοις φιλοσόφοις δοξε χαλεπὀς εν τη πατρίδι ο βίος.επει τί οἴεσθε; οὐχι φιλειν τὰς πατρίδας, αλλὰ
265쪽
266쪽
τον Ομηρον περ μεν οδυσσεως δύρεσθαι καιφά κειν αυτόν θελειν τον καπνὰν ἰδόντα τον κτης θάκης παραχρημα ἀποθανεῖν, αυτὸν δε μηστεργειν την αὐτο πόλιν, ἀλλ' ο τον ικεῖον ἔρωτα καὶ την επιθυμίαν ὁμολογεῖν, ην ειχε της πατρίδος επ' νόματι οὐ δυσσεως; ος δε παντατον χρόνον εμεινεν ἐν τὶ πατρίδι, πραττων ο τι δοκοίη τοῖς πολίταις καὶ τοῖς νόμοις, ει με τι μεγαώνησε τους Αθηναίους, ου εχω ειπεῖν την δεβλάβην επισταμαι την γενομένην αὐτοις. ἔτι γαρνον νε δίζονται περὶ Σωκράτους, οὐτε δικαιως
οὐτε ὁσίως τω ἀνδρι προσενεχθεντες, και παντων αὐτοῖς των στερον γενομένων κακῶν ταυτην φασι συμβηναι την αιτίαν.
8 αὐτ μευ ἀκηκόατε ἄλλως παρὰ ανθρώπου πλανητος και ἀδολεσχου. ο δ' οὐν φην, παραιτουμαιυμῆς μηδεν ἀπαιτεῖν ν τῶ παροντι παρ μοὐ λόγον μεγαλόφρονα και σοφόν, αλλ ἰδιωτικον καιφαὐλον, ποι και τὰ πράγματ εστιν ευ δ' ἴστε, ἄσπερ προειλόμην σιγβν si os νυν κον, ου ἀν
εφθεγξάμην, ει μη τι ἀναγκαῖον συμβεβηκει εγο γὰρ φάμην πράγματος, ὁ μοι πολλῶν τῶ ντι
πραγμάτων αἴτιον γεγονε και θαυμαστης ἀηδίας. ἴστε πρότερον μεν ου ηδει το τῶν Θετταλιδων
ἱεμενος καὶ καπνον αποθρώσκοντα νοῆσαι
ῆς γα ς, θανέειν ἱμείρεται. Socrates Plato, Crito 52 - D.
267쪽
On his retum frona his naisSion to Roine, A. D. 100. Di here tins On the conventional nieaning of πρβγμα an πράγματα.
268쪽
τί ποτε στι το φ αυτὰς τὴν σελήνην κατάγειν, νυν δε πιεικῶς εγνωκα και τον 'Αριστοτέληνενιοτε μακάριζον, στις Σταγειρίτης ν τὰ δε
Στάγειρα κώμη της 'Oλυνθίας ην-αλούσης δεολυνθου συγγενόμενος 'Aλεξάνδρω και Φιλιππω
διεπράξατο οἰκισθηναι πάλιν το χωρίον, και μόνον αυτὀν φασκον εὐτυχησαι την ευτυχιαν ταύτην, ἴστε της πατρίδος οἰκιστην γενέσθαι μεταξ δε πρώην ενετυχον πιστολη τινι εν εστι μετανοῶν και ὀδυρόμενος και λέγων οτι τούτων τινες καιτο βασιλέα καὶ τους ἀφικνουμένους σατράπας διωφθείρουσιν, στε μηδεν αγαθον γενέσθαι μηδεολως κατοικισθηναι την πόλιν.
10 'Oπου δε και τοὐτο ελυττει τινάς, ει φυγάδες ἄντε και ἀπόλίδες πατρίδα εξουσι και πολιτευ- σονται κατὰ νόμους ε ελευθερία, βλλου δ' ηροὐντο ιοικεῖσθαι κατὰ κώμας τοι βαρβάροις ὁμοίως η σχημα πόλεως και νομα εχειν, που προσηκε θαυμάζειν και ει ἄλλο τι λυπεῖ τινας οἶδ' υν Αριστοτελης επιστελλων γεγραφεν ως τοῖς πράγμασιν ἀπειρηκώς φησι γὰρ αἴρειν του δακτύλους-κἀμε νομίζετε και τους δίους δακτύλους
270쪽
I αἴρειν και εἴ τινες εἰσιν τεροι. καὶ γαρ δη πλεῖον ἴσχυσεν η των ανθρώπων κείνων κακοδαιμονίατης του Αριστοτελους σπουδης, στε υκ εἴασαν προβηναι το κωμίον εις ἀξίωμα πόλεως, και νυνετι ἀοίκητόν εστιν. αλ οπως μη και τομο μου διαβάλη τις, ως εγὼ Στάγειρα και κώμην καλῶ την πόλιν ταύτην δυναμαι γαρ ὀμόσας ειπεῖν μηδεμίαν ἄλλην πόλιν μοι κρείττω πεφηνεναι, καν ει μόνον εἶχε το χαλκεῖον το του δεῖνος, o εγο κατελυσα Ο τας πόλεις πορθῶν και τὰς κροπόλεις.*12 Da δ' os μη πιλάθωμαι θ χαριν ανεστην, αμάρτημα ἰ σως μαρτον ἀνθρώπινον. Γν ουν τίνα
με βουλεσθε ποσχεῖν ζημίαν ἀντι τούτου τουαμαρτηματος η τί ποιειν ἀξιῶ συμβούλους ὁμῶς
γενεσθαι πότερον καθελεῖν με τ εργον ταῖς μαυτο δαπάναις το γεγονός κα ποιησαι πάντα ὁποια13 ην πρότερον; αλλὰ ἴσως οὐ δυνησομαι. η τί προς θεῶν εἴπατε μοι. εγο μεν γαρ μην ορῶν τατο ιαὐτα πόλεις ἄλλας φιλοτιμουμενας, οὐ μόνον τὰς κατὰ την Ἀσίαν λεγω και Συρίαν και Κιλικίαν, αλλὰ ταύτας τὰς ἀστυγείτονας και πλησίον, τηντῶν Νικομηδεων, την τῶν Νικαεων, τους Καισα - ρεῖς τούτους, ευγενεις μεν ανθρώπους και σφόδρα Ελληνας, πιο ν δὐ μικροτεραν της Τμετερας Οἰ
λ αμε νομίζετε καὶ τους ἰδίους δακτύλους αἴρειν rost Drτους 'Iδαίους κἀμὸ νομίζ τε Η, τους δαιους καμε νομίζετε καιτους δαιους δακτύλους αἴρειν M. ἀκροπολεις νεκροπόλεις lanao vng.