장음표시 사용
311쪽
312쪽
ενὶ κείνω προστάττειν ου ὁπεμενεν ου γαμ πονηγεῖτο κίνδυνον εἶναι αυτῶ ει περὶ τους αλλους εξαμαρτάνοι γ ει τι περ ι τον ιον. Kαιτοι πρότερον αὐτος εν Θηβαις μηρευων Πελοπιδα τε συνην, ἀνδρὶ πεπαιδευμένω ἄστε καιεραστην φασαν αὐτολτον Πελοπιδαν γενέσθαι, και Ἐπαμεινωνδου τά τε εργα εώρα καὶ των λόγων ε
εν τοῖς Ελλησι και τοσαύτην μεταβολην ποιησεν, ωστε καταλὐσαι Λακεδαιμονίους τοσουτον χρόνον ἄρχοντας, ἀλλα Λυσιδι μιλησας ob IΠυθαγόρου μαθητη. θεν οἶμαι πολύ διηνεγκεν ο Φιλιππος των πρότερον εν ακεδονια βασιλευσάντων. αλλομως τοιαύτης παιδειας ἐπιτυχον υ εθάρρει τον 'Aλcξανδρον αὐτος διδασκειν.
Eiso δ' ἄν τις σπανίως με φιλοσόφους ἄρξαντας εν τοῖς ἀνθρώποις λεγ δε τὰς νομασμενας αρχάς, στρατηγοῖς η σατράπας η βασιλεας καθισταμενους πλεῖστα δε και μεγιστα ἀπολαυσαντας αυτς ἀ γαθὰ τοὐς αρχομενους Σόλωνος μεν 'Aθηναίους και Ἀριστειδου και Περικλέους του
'Aναξαγόρου μαθητου, Θηβαίους δε 'Eπαμεινώνδου, Ρωμαίους δε Νομα ὁν φασί τινες της ΙΠυθαγόρου σοφίας μετασχεῖw ταλιώτας δε σύμπαντας
των ΙΠυθαγορικῶν, τοσούτον χρόνον εὐδαιμονησαν
313쪽
Lysis, the disciple o Pythagoras. his, tancy,
314쪽
7 Kαι κοινηὶ δε τὰ ἰσχυρότατα των θνῶν, πειδηου δύνανται ἀει βασιλεύς θαι πῖ των φιλοσόφων,
επιστάτας τοῖς βασιλεὐσι και αρχοντας τουτους ἀπεδειξαμ Πέρσαι μεν, οἶμαι, τους καλουμενους παρ αὐτοῖς μάγους, τι ' της φύσεως ησαν εμπειροι και τους θεους γηδεσαν, δε θεραπεύειν Λιγύπτιοιδε τους ερεας, ι την αὐτην επιστημην ειχον τοῖς μάγοις των θεῶν πιμελούμενοι και τὰ ξυμ παντα γιγνώσκοντες ὁπη τε και πως χοι 'Iνδο δε
Βραχμῶνας, εγκρατεια κοὰ δικαιοσύν ρ διαφεροντας και τὶ προς ὁ θεῖον φιλία, θεν μβλλον ἴσασι ταμελλοντα ' o ἄλλοι ἄνθρωποι τὰ παρόντα αὐτοῖς Κελτοι δε υς ὀνομάζουσι Δρυίδας, και τούτους περι μαντικην ὁντας και την ἄλλην σοφιαμ ῶν ἄνευ τοι βασιλεὐσιν οὐδεν ξην πράττειν ουδὸβουλεύεσθαι, στε ὀ με αληθες κείνους ἄρχειν, τους δε βασιλεας αυτον πηρετα και διακόνους γίγνεσθαι της γνώμης ν θρόνοις χρυσοῖς καθ' ημενους και ικίας μεγάλας ικοὐντας και πολυτελῶς εὐωχουμένους. Kαι γαρ δη τουτον ικός εστ πῆσαν ἀρχην ἱκανώτατα διοικησαι ος την χαλεπωτάτην ἀρχην
διηνεκῶς' ἄρχων δυναται παρεχειν Ἀναμάρτητον αυτόν. ὁ τοίνυν φιλόσοφος ἀει αὐτο ἄρχει o τω
315쪽
316쪽
παντὶ χαλεπώτερον η συμπάντων μεν Ελληνων συμπάντων δε βαρβάρων βασιλεύειν ποιον μεν γὰρ Oύτως αγριον ανθρώπων γενος εστὶν ς οργαί τε καὶ φθόνοι και φιλονικίαι, ν αὐτον εγκρατηεἶναι δεῖ ποῖον δε ούτω πανοsργον και επίβουλον καὶ προδοτικόν ς ο ναί τε και επιθυμ ιαι, ὁ αὐτον οὐδεποτε ηττῶσθα δεῖ ποῖον δε ούτω βίαιον και καταπληττόμενον και ταπεινοs τας
ψυχὰς ς φόβοι τε και si ται, ἶς ούποτε αυτόν I πρεπει πείκοντα ὀφθηναι ποῖα δε πλα, ποῖα
δε ρύματα πρός αὐτ προβεβληται, οἱ οι τε βασιλεῖς και στρατηγοι πόλεως προς τους πολερομίους ποίοις δε συμμαχοι η δορυφόροις επιταΓτα χρησθαι δυνατόν, ει μη γε τοῖς σοφοῖς καιφρονίμοις λόγοις; τίσι δε αλλοις εντείλασθαι φυλακας η πιτρεψαι φρουρεῖν, η ποίοις χρησασθΓλιδιακόνbις ἀλλ' υκ αυτόν δει και νύκτωρ καιμεθ' ημεραν φροντίζοντα και ἀγρυπνοὐντα την φυλακην ταύτην χειν, πως μη λάθη αὐτόν ' τοι ἀνασεισθεὶς πληδονῶν η καταπλαγεις π φόβωνη παρακρουσθεὶς π επιθυμίας η ταπεινωθεις πολύπης, στε ἀποστηνα τῶν βελτίστων και δικαιο- Π τάτων ργων προδότης αὐτο γενόμενος τω δετην ἀρχην ταυτην σχυρῶς και εγκρατῶς ἄρχοντι οὐ χαλεπὀν δ καὶ συμπάντων ανθρώπων κρειττω γίγνεσθαι.
Oπόταν δε αὐτα διεξίω περὶ τῶν φιλοσόφων, μηδείς με γεισθω προς ὁ σχημα ἀφορῶντα λεγειν
καταπληττόμενον καταπληκτικὸν Selden. δ φυλακας 'asatilbon φυλακῆς.
318쪽
κεράμου κρίνουσιν οἱ os εχοντες πολλάκις γαρεύρησεις εν σπουδαίω κεράμω το εκ τῶν καπηλείων οἰνον ξεστηκότα οὐτε το ανδρα τον πεπαι 12 δευμένον ε του σχήματος τους μέντοι πολλούς ου θαυμάζω ξαπατῶσθαι πο οὐ τοιουτου. τονγα 'Oδυσσε και τον 'Iρον οἱ μνηστηρες συνέβαλον δια το σχημα ς οὐδε διαφέροντας. φηδε τις τῶν ὀλίγω πρότερον φιλοσόφων ου αὐ-
λον, τον 'I μηνίαν τοὐτο μάλιστα ἀγανακτεῖν, τοκαλεισθαι αὐλγητὰς τους τυμβαύλας, o παντελῶς Oμοιον ον,' μοι δοκεῖ ου γα βλάπτουσιν οὐδενο τυμβαὐλαι τους νεκρούς υδ ενοχλοὐσιν, τῶν δεπροσποιουμενων φιλοσοφεῖν νιοι και πολλὰ χαλεπα13 εργάζονται. λλα οὐ γε οντως φιλοσόφου τοεργον οὐχ ετερόν εστιν ' ἀρχT ανθρώπων. οστις δε ὀκνεῖ την , τοὐ πόλιν κοὐσαν καὶ πικαλου- μενην διοικεῖν, ου φάσκων ἱκανος' εἰναι, μοιός εστιν σπερ εἴ τις το μεν αυτου σῶμα θεραπεύεινμη θελοι, ἀξιῶν ια ὀ εἰναι, αλλους δε ανθρώπους ιατρευοι προθύμως ἀργύριον τιμὰς λαμβάνων, ἄσπερ ελάττω μισθὀν ὁντα τερου μισθου τηνυγιειαν, ' εἴ τις ἀξιῶν και ὁ εἰναι παιδοτρίβης η γραμμάτων διδάσκαλος αλλοτρίους μεν παῖδας θελοι διδάσκειν, οὐ δε αὐτο πέμποι ὁ ἄλλον τινὰ τῶν φαυλοτερων, δε εἴ τις ἀμελήσας τῶν αυ-
320쪽
αἴσθηται πλουσιωτερους ἐκείνων' ' Ἐβλλον ενδό-I4 ξους. υτ γαρ δικαιότερον οὐτε μα Διία ηοιοντο αναγκαίων περ δόντα τοῖς μηδὸν προσηκου σιν φέλιμον γίγνεσθαι. Οὐkos τό γε ἀκόλουθόν ἐστι τοῖς λόγοις τουτοις αρχειν αυτον βουλομένων υμῶν. ἀλλ' υ ἴστε τι
εἰ μή τι ην δύνατον, ου αν περιεμενον στε
εν γάρ τι και τοὐτό εστι τῶν καλῶν και σωφρονων, αυτόν παραγγελλοντα και χάριν ειδότα της χειρο τονίας ἄρχειν τῶν πολιτῶν, αλλὰ μη καθαιρουντα i5 μηδε ἄτιμον το πραγμα ποιήσαντα τι οὐν εστι τοί δυνατον εν τῶ π;ρόντις εγὼ μεν κα τἄλλα ἀξιῶ πιστευεσθαι ἐφ' ia λέγω -ουδεποτε γὰρ μῶς εξηπάτησα, si εγο νομίζω, υπὸ ουδενος ουδὲ πρότερον ἄλλως διανοούμενος ε' ιπον ἀλλ' ἀει πλείους ἀσχολίαι . . . καταλιπεῖν μέχρι οὐδε οὐχ ἔκόντα με κατέσχηκεν. ὁ δε Γ οὐκετι εγχωρεῖ σχεδόν οὐτε γὰρ μοι με ἴσως μῖν ἄμεινόνεστιν μὰ διατρίβειν νθάδε. στε παραιτούμαιτην ψηφον επίσταμαι γὰρ ὁτι υ αν δεηθην 'εξετάσεως, ἰλλὰ ἰσπεμ πρότερον χν τῶ φανερων