Dio Chrysostom, with an English translation by J.W. Cohoon

발행: 1932년

분량: 505페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

432쪽

Δια τί ποτε δοκεῖ μῖν Ομηρος Νεστορα ποιη- σαι τάδε α πη εἰπεῖν πρὸς 'Aγαμεμνονα και 'Aχιλλεα, παραμυθούμενον αυτοῖς και διδάσκοντα μη διαφέρεσθαι ἀλληλοις ηδη γάρ ποτ' ἐγὼ και ἀρείοσιν ηεπερ μῖν ἀνδράσιν μίλησα, και οὐποτε μ πιι γ πιθεριζον. o γάρ πω τοίους ἴδον ἀνέρας ουδε ἴδωμαι,οιον Πειριθοόν τε Δρυαντά τε ποιμενα λαῶν, Καινεα τ' Ἐξάδιόν τε και ἀντίθεον Ιολυφημον, Θησέα τ' Αἰγείδην επιεικελον ἀθανάτοισι.

κάρτιστοι δη κεινοι επιχθονίων τραφεν ανδρῶν κάρτιστοι μὰν ἔσαν και καρτίστοις μάχοντο φηρσιν ὀρεοκωοισι, και εκπάγλως πολεσσαν. και μέν μευ βουλεων ξύνιον πείθοντό τε μύθω. ἀλλα πίθεσθε και υμμες, πει πείθεσθαι μεινον.

ἄρα μη ἀλαζόνα πεποίηκε τον Νεστορα λέγοντα περὶ του ΙΠειρίθου. και Δρύαντος και τῶν ἄλλων ὁτιθαυμαστοί τὰ φυσει οντες μαι 'ολὶ κρείττους

εἰπεῖν adde la Crosby. παραμυθουμενον παραμυθουμεν Ο παραμυθουμένου Reifice. Iliad 1. 260-268 and 73-274. The referene is to theminous figlit he tween the Lapulis and the Centaur at thernarriage of the Lupilla Petriti totis, an adventur fantilia in

433쪽

THE FI FTY-S EVENTH DISCO URSE NESTOR

Anii Dryas, hephei d of the oldierbi, An Caenetis and Exassius, Polypheme Divine an Theseus sonis Aegeus, like The de athles go is AVe, the were reared nost

Greel art havin been sed for the vestern pedinient of the Leus temple at Olynipia o the hiel of the Athena Pro-rnachus, an in the decorationis the HephaeStetitii ut Athens.

434쪽

DIO CHRYSOSTOM

εκεινων προσεδέοντο της αὐτο si διανοίας, καὶ κεμετάπεμπτος ι Θετταλια ε Πυλου δεομένων ξυνεῖναι και διαλεγεσθαι αὐτως τί γαρ ιπὰ, ὁτι κράτιστοι ανθρώπων σαν, ς μέγα τι μαρτυρεῖν εοικεν αὐτοῖς το ξυνιεναι της αὐτο γνώμης καὶ πείθεσθαι τοῖς λόγοις η τούτο μὸν σχεδόν ὁ Ου νεκά φαμεw πβσι τοῖς ρθῶς λέγουσιν ουδε

ποτε οὐδεὶς ἀπειθεῖ τῶν ξυνιέντων ἀλλ' πτιν ἀπείθεια ταὐτὀν ξυνεοίας Φερε δὴ καὶ τἄλλα σκεψώμεθα, πότερον ρθῶς εἴρηκεν ῆ δι' ἀλαζονείαν. οὐκουν ο ανόητοι πάντες καταφρονοὐσι τῶν ἀδοξων ἀνθρώπων και οὐδενπροσέχουσι τουτοις, οὐδ' αν τυχωσι τα ἄριστα

συμβουλευοντες Ῥυς δ' ἄν ἴδωσι τιμωμένους ὁπό του πλήθους τῶν μεγιστα δυναμένων, οὐκ ἀπαξιοὐσιπείθεσθαι αὐτοῖς. νος ἐν οὐ τούτου χάριν Νέστωρ συνίστησιν αυτόν, τι πολλοῖς και δυνα- τοὐς πρότερον δυνήθη πεῖσαι και τι κεῖνοι κατὰ την αὐτων' ἀφροσύνην και ἀναιIθησιαν ἀπειθήσουσιν, αν απειθῶσιν, οὐχ si ἀδυνάτου οντος αὐτοs συμβουλε Γσαι περι τῶν μεγίστων. σπερ ὁ ει

λοιδορῶν αὐτον και λέγων οτι μηδέποτε μηδεὶς ηξίωσεν αὐτῶ συμβουλεύσασθαι περ μηδενος εμελλε προτρέπειν τον 'Aγαμέμνονα και τον 'A cιλ-

Dio here gives a rough paraphrasei lines 269-270 of the passage horti vhieli ho hasciust quoted. Elthe lae or thecopyistiniitte line 271 and 272 he ause of homoeoarchon.

435쪽

have laesitat ed to disparage hiniself, i thy tisparaging

Farnilia Stoi doctrine, that virili is deperulent ii ponreason. In this the Stoies vere anti iputed by Socrates in mortiadem it a funduinental tenet. Cf. Xenophon, Menior Ha3 9 4-5, Plato, Meno 78 A, an Protagoras 358 C.

436쪽

DIO CHRYSOSTOM

λέα πείθεσθαι τοῖς λόγοις, ου αν κνησε λοιδορεῖν ουτως ει τον ἔπαινον ετ παρορμησειν πρός τομο, εἰκότως Ἀπηνει ' ους ανοητου ἀν- θρώπου στὶν αἰσχύνεσθαι αυτον' παινεῖν μέλλοντα τὰ μεγιστα νησει - ἴσπερ οἰμαι, καὶ τουναντίον, σεμνυνεσθαι καὶ λεγειν υπὸ αὐτοὶ πολλάκις, ει

κίνδυνός τις η βλάβη προσείη καθάπερ οὐν τανια ὀ βουλόμενος τεμεῖν τινα καὐσαι παρασχεῖν αυτὀν η ταειν φάρμακον ἀηδες, δειλὀν ειδος ὀνανθρωπον καὶ ἀνόητον, τερων μνημονευγὶ των ὐφ' αὐτο σωθεντων δια ὁ πεισθέντας πομεῖναι την θεραπείαν, ουδείς φησιν ἀλαζονευεσθαι τὰν αὐτα λεγοντα δοκεῖ μοι δικαίως αν μηδε ὁ Νεστωρ

αἰτίαν χειν λαζονειας.

'Eν με δη τομο πηρχεν φελος κ των λόγων ετερον δέ κα τόν Aγαμέμνονα και ὁ Ἀχιλλέα ηπίστατο ου ἄλλως ὁμαρτάνοντας η δι' βριν ἡβρίζειν δε γύῖτο του ανθρώπους τότε μάλιστα

σχεδόν, ἐπειδὰν καταφρονῶσι των ἄλλων και νομίζωσι πολ χείρους αὐτῶν, παιρόμενοι δια δοξανη δυναμιν, και δν' Ἀχιλλέα και ὀ 'Aγαμεμνοναεγίγνωσκε δια τοὐτ επαιρομενους και στασιάζοντας π ριεγαλαυχιας κατερον ὁ με γαρωετο, Ιηλεως και Θετιδος υιδ ῶν και τῶν τότε ανθρώπων διαφέρων ε τω μάχεσθαι, προσηκειναύσω μηδενὸς ἁπλῶς άπακουειν μηδὰ κρείττονα νομίζειν αὐτο μηδενα τω δε 'Aγαμεμνονι της υβρεως αιτιον πηρχεν η δυναμις η της βασιλειας και ὁ μόνον ἄρχειν τῶν Ἐλληνων πάντων. άπὀ

438쪽

DI CHRYSOSTOM

δη τούτων ορῶν αυτοὐς διεφθαρμένους και η

δυναμενους ὁμονοεῖν ἀλληλοις, αλλὰ τὰς ψυχὰς οἰδοὐντας, ς στερον φησιν 'Aχιλλεύς, αλλά μοι οἰδάνεται κραδίη χόλω

εβούλετο ταπεινῶσαι και του φρον ματος, εἰ δυναιτο, καθελεῖν, σπερ ι τα ιδοὐντα νύξαντες η πιε παντες. δια τοὐτο μεμνητο ανδρον ενδόξων και δυνατῶν. ετ δε οἶμαι, πρότερον γεγονότων,8 ειδος κείνοις βλλον συνεπομενην την δόξαν καιμεντοι γε οὐκ αὐτοῖς ποιησατο τίνα γνώμηνεξουσι περι των ἀνδρῶν, ἀλλ' υτος αποφαίνεται, ἄντικρυς ς πολ κρείττονας κείνους' οντας, εἰ δύναιντο λίγον φεῖναι του τύφου και της μανιας.

Ἀρα εἰκη δοκεῖ μιν 'Oμηρος περιθεῖναι τοῖς λόγους τουτους Νεστορι, ὁ φησι δεινότατον εἶναι

ανθρώπων και την δυναμιν αυτολτων λόγων προσεικάζει τη φύσει του μελιτος, ο τοῖς μεν γιαίνου - σιν διστον καὶ γλυκύτατον πάντων, τοῖς δενοσοὐσι και πυρεττουσιν, ς φασιν, ἀηδεστατον καὶ τὰ λκωμενα και πεπονθότα καθαίρειν και δάκνειν

πεφυκεν κα γαρ ὁ του Νεστορος λόγος, τοις αλλοις γλυκύς φαινόμενος, πικρός εδοξε τω Ἀχιλλεῖ και τω 'Aγαμεμνονι, νοσοὐσι και διεφθαρμενοις υπὸ της οργης ἄστε οὐκ επείσθησαν αὐτω δια την

se criti at note i scitis fie thoui ha thie in inediate contextan iby the passages froni the Ilia cite bymio. The very

440쪽

DIO CHRYSOSTOM

ανοιαν. οὐκοὐν ουδὲ τουτο ειπε μάτην 'Oμηρος, ουδε, ῶσπερ οἴονται τινες απ τύχης. 10 Περιχὸν οὐ τουτων Gμεν. εκεῖν δ ενθυμη - θηναι ἄξιον ἀπο των εἰρημένων εαν τις ανθρώποις ὁμιλῶν διηγηται προ αυτοῖς τι καὶ προτερον

ἄλλοις ὁμιλησας πολ κρείττοσι, δημοις η βασι

λευσιν η τυράννοις, ου ἀπέτυχεν αὐτῶν, αλλεσχεν πακούοντας και πειθομενους, ει δικαιος

εστιν ἀλαζον δοκεῖν si δια τοὐτο μεμνημενος εκείνων τῶν λόγων ἴνα θαυμάζοιτο και δοκοιημακάριος, ' μαλλον να πειθομένους ἔχοι τους

ἀκούοντας, φιμούμενος την 'οὶ Νεστορος βιδα- 11 σκαλίαν. και γαρ ἄτοπον ει Σωκράτης με τους εν Λυκείω ρηθεντας λόγους λίγον μεταβὰς ἀπηγγελλε τοῖς 'Aκαδημία, και τοὐς εν Ακαδημια πάλιν ει το Λύκειον λθ ουκ κνει διαλεγεσθαι, και τοσοsτος δη χρόνος εστιν ξ οὐ τὰς αὐτας' διδάσκουσι τραγωδία και κωμωδίας 'μεῖς βε

SEARCH

MENU NAVIGATION