장음표시 사용
421쪽
On ingsh . The ena peror Vespasian ad graspediti praetica xvisdo hicli characterages theniri for vliendae vas at a tosilio uno deat vitii the indisguised egotisti donainant in the naethod of his coiinsellors, he says that the coiinsessor vla ha been appotiate dio malce a proposui resorte to grandiloquenoe, inorde that in his rapa he 1ight insure that theacceptabilit of his propos ais tight be achieved foros course an ulterano is niore Cogendi via encit is thato a Superior person This, in i opinion, is there ason vli Honae the pio poet who enjoy a higli reputation in sueti nauiter notianiched hi naostiaen, viten handin do vn to his successor a finael lessonto serve then in like iretinastances, introilused into his narrative the stat enient that Pylian Nestor, vhensi inamone by Dryas and Caeneus and Exaditis and the res of thei elati, ii si os ali canae to their nid, and then, after Nestor ad deali vitii that exploit, sine os coiirs II his active assistane to S Danny
422쪽
πρεπες πεπτησατο, ῶς αν ηδ μετεωρίσας τοεργον πο ου τοιουτοις περφυεIA ἀξιόχρεως νομισθηναι, ους καὶ πειθηνίους των αυτο βου- Αευμάτων ξεφηνε, πεποιθότως εντευθεν πήνεγκεν
αλλα πίθεσθε καὶ ωμες επε πείθεσθαι ἄμεινον, μονον οὐχὶ λεγωμ ορῆτε Ους εγω τοιούτους σχηκα κατηκοους Ουκουν ἀκλεες οὐδ ἀσυμφορον καὶ υμῆς Ἀμοὶ πείθεσθαι. μεν οὐν ούτω αφῶς την περίνοιαν δηλοῖ, τη πράξει την μεθοδον εμπεδήσας, ἀλλ' οὐχ
ΙΠρουσαεὐ οὐτος τοιουτος, διόπερ υκ εχων τοιουτοις και Osτος εγκαλλωπίσασθαι τερως
μετεισι την χρείαν. πει γαρ ὴ δε την ὁμογνωμοσύνην ταυτότητι τρόπων του ὁμογνωμονοὐντας συνδεουσαν, ὁ γε λοιπον και την πονομίαν βραβεύειν πίσταται, κείνους ἀθροισας σοι τας βασιλείους οἴμους κατειληφότες γνωριζειν τοῖς ερχεσθαι ταύτας σφαλεστατα βουλομενοι θεσπί-
ζουσι, τον ελητιάδην 'Oμηρον λεγω, Σωκράτη
τε τον Σωφρονίσκου και Φαιναρετης, προ δε και Διογενη τον Σινωπεα, και μεντοι πλασάμενός τι μεταξύ των λόγων και αυτός εκ Γελοποννησιας γραός, 'Αρκαδικης μεν την οἴκησιν, νομαδικης δε τον βίον, και περι το ενθουσιῶν προσευκαιρούσης, ταύτης ἀκηκοεναι περ του εκ Σεμελης Ἐρακλεους τίς τε οἶτος εἴη O , Σεμέλης και οἷος τον βίον, Ilia 1 274 Cf. r. l. 4 ff. Arettaas is in error.
423쪽
And vhen estor had stablished liis O mi importanee to that extent, as is te ad ali eady ex alte his
visi torii ead thenaunos se cui ely I refer o Honaerson os Meles, o rates son o Sophroniscus and Phaenaret si, nil also Diogenes of Sinopo. More-ΟVer, he to resori et to a ibit os invention in themidest of his poeches, nanael) , he fietion that Doman id votia an of the Peloponne Se- ho vas an
424쪽
αλλά γε καὶ τ υπ' αὐτης ἀπαγγελλειν ταυταπροστετακται τω ἔστιν τε συγκυρησο ἀξίω του βασιλείου πιτηδευματος, και τούτοις Ου μόνον επιρρώσας το αυτ σπουδαζόμενον, εἰ μη που και ς ὁμόγλωσσον αυτον τουτοις εν ταῖς προκειμεναις ποθεσεσιν ἀποφηνας ἀνεπαχθεστατα τοεργον συνεπερανατο α γαρ sτος α νυν συμβου- λευειν προείλετο, κείνοις προδιηγορευμενα πεφηνεν, λεληθότως εκ τούτων φιλοτιμούμενος εαυτον παρισῶσαι τοι προεφωδευκόσι τα νυν αὐτω πρεσβευόμενα τοιγαρ Γ προς τούτους κοινολογία, εν οἱ της βασιλείου βιοτης τε και τάξεως τα παράσημα διεξηεσαν, οὐχ ηττον και sτος τομεγαλαυχεῖν πεσπάσατο, πεφυκότος ει ατταν του κατ' οὐδεν παλλάσσειν την εισήγησιν των ντω ζην προτερημάτων νόμιλλον παριστάνειν καιτοsτον κείνων των προκαταρξάντων βιωφελῶνούτω ρηματων τι γαρ φησιν ὁ Ἀσκραῖος ποιμην; cono δ' ὁ κἀκεῖνος, ὁ ἄλλου ευ εἰπόντος
πείθεται. Συντομως το προκειμενον του εὐπαρακολουθήτουενεκα ούτω προσακτεον Δίων οἶτος ο Προυσαεῖς οἶς ου ειχεν εγκαλλωπίσασθαι περιαυτολογία, φημι σπερ ὁ Ιύλιος Νεστωρ, επει και τούτοεις ἀναντίρρητον τοις συμβουλεύουσιν πακολουθεῖ, περ του εὐπαράδεκτον ιναι την ἀπ των κρειττόνων παράκλησιν οἱ οὐν ούτω προάγειν Ουκεῖχε, τεχνη Οὐτο κατήνυσεν, σύμφωνον αυτον ἀποφαίνων τοις περ βασιλειας εἰρηκόσι σοφοῖς και οπως χρὴ βασιλειαν μετιεναι oμόρο Hesiod, orie and Da ys 295.
425쪽
by proving that he Spolce the Sanae langit ago a theydi Mon the sui feci under diseussion, he a coimpliSlied his lask vitii the east offence For the advice viaici he otiose to givein sueti an occasioni reve aledas having been previousi de livered by thos men fold, secreti aspii in in his panto place iniselfintho sanie levet vult hos e vlio ad ted the way in the Dialter then advocated by hina Theres ore in his discussioris vitii thes naen, vitile the Veroo Oing througholae Spurioris lenient in the cingi3 life and ordei , ne vel theles la to indueed boasi ing, sine it vas vlioli natura that his fallure to alter
426쪽
γνωμον καὶ ἰσότιμον τοῖς προαπηγγελκόσι τακεδνὰ ταύτα βουλευματα, εἴ τι τω Ἀσκραιω
λόγου αὐτο ιδεας. O Διων sτος ην με ΙΠρου- σαεύς, Προυσης της προς τω υσω 'Ολύμπω, προ δε τη ἄλλη σοφία και τὰ περι λόγους επησκητο και λεγειν σχεδίως ει ἄκρον των καθ' εαυτον παρεσκευασμένος ζηλωτός πασι και ἀπόβλεπτος ην ταύτη τοι και η οὐ λόγου χρησάμενος ρύμη, και προς Νέρωνα περ των αυτο παρρησιαούμενος φίλων, ἀειφυγία κατεδικάσθη και ντω ζημιώματι πίτιμος τουτω ες τε Ουεσπασια- νόν 'Pωμαίων εὐτυχεῖ πολιτεία, ω συγγερονόμενος κατὰ την Νειλωαν Αλεξάνδρειαν και πολλὰτων βασιλει ποθέμενος νηκόντων τέλος και τους παρόντας βασιλικοὐ λόγους αὐτω ἐξεπόνησε. Xρυσόστομος δε κατὰ τον λόγον οὐχ ούτως ὁσον
διά τι σύμπτωμα επι το εὐσχημονεστερον μεταποιούμενον κληθη. τη γὰρ π το στόματος ἀποφορα ου πάνυ ευτυχεῖ χρῆτο, ως η και ἄλλοι πολλοί, και οὐ λόγους θειος ἀπαγγελλε ἀνηρ. φησι γὰρ περ αὐτο εν ἰαμβείοις αὐτολούτω. Διων ἀνέπνει, φασίν, οὐ μάλ ήδυ τι τοὐτον λέγω Διωνα, ο πολύς λόγος.
και τοὐτ' εκερτόμησε των τις αστικον.
τον δ' ἰς ιδεῖν γυναῖκα την αὐτοs, φράσασ
427쪽
renaainest tander his senteno tanti the Ronaan state secured Vespasian RS Imperor. Having naet Vespasianin Alexandria on the Nile and havin instructed hini in iany of the nialter pertaining to a cing, he finali xvorked iit for in the present discourses
428쪽
T τοὐτο; ου γαμ εφρασάς μοι την νόσον. και την συν ὁρκω, οὐτο πάντων ἀρρένων, εἰπεῖν, το συμπτωμ' ψόμην, ου σου μόνου τοσουτον ανδρῶν και φίλων ἀπεστάτει. γαρ λόγος διδα γρια οὐ σεμνο τρόπου.
ἀντι τοίνυν το 'Οζόστομος λεχθη εὐφημως ρυ
'Iδεα δε κεχρηται συγκράτω οὐ λόγου si λατωνικηκα Λυσιακη, με το διηρμενον os ΙΠλάτωνος της Λυσιακης ἀπολύων πλότητος, με το υσιακὰν εις πλότητα επιτετηδευμενον της II λατωνικης σεμνότητος ἀποστερῶν, ἀλλα καὶ σεμνολογῶν μετὰ ἀφελείας και την ἀφελειαν ξαίρων δια σεμνότητος.
Δίων ὁ ΓΠασικρατους, Iρουσαευς, σοφιστης καιφιλόσοφος, ν ρυσόστομον ἐκάλεσαν ἀντεποιεῖτο δε σεμνότητος, ῶς και λεοντην φορῶν προώναι. ην δε λεπτὀ το σῶμα, και διετριφε τοπλεῖστον παρὰ ραιανο τω Καίσαρι, ς και υγκαθεζεσθαι ν τω βασιλικῶ ὀχηματι. γραψεν,
E φθαρτός ο κόσμος, 'Eγκώμιον ρακλεους και IΠλάτωνος, 4 περ μηρου προς Πλάτωναδ chi τῶν 'Aλεξάνδρου ἀρετῶν η .9. C. Plini et Traiani Epistula LXXXI LXXXII
429쪽
Dio se a literar style that is a Uend of thestyles of Plato in o Lysias for e either se eesthe sublinan o Plato froni the sinapiicit of Lysias nor deprive o Plato' solemnit that tranis L ysias vhicli cultivato sinapiicit on the contrary, he notoni tallis solemni illi sinapiicit hiut also elevates liis siniplicit hymaean o solemnity. 8. Suidas
graphica delatis are thos earlier recorde by Photius. In vieto Vitat, uris notet orihi that the only fortes iste forDio a Suidas are four that are nentione nou here else.
He affecte solemnit to the extent of actuali ap- Peaon in public vestring hon' sicin He ad alean body. e spent his lini for the nos par in the societ of the impe r Trajan, so that he evensat ibeside laim in the imperia carriage. Wrifings
430쪽
C. Plinnis Traiano In peratori Curii Prusae ad lynaptim donaine, phil ilici negotiis intra hospitium eodem die e Xituriis vacarem, AS- clepiades anagistratu. indicavit lappellaturii an a
Claudio Eumolpo. Cum Cocceianus Dion in bule
adsignam Civitati opus ulla Curana egerat Vellet, una Eumolpius adsistente navi Archippo dixit exigendaria esse a Dione rationem Poris, ante quam rei publicae traderetur, quod aliter fecisset ac dehiuisset. A secit etiam esse in eodena opere positura tuam Statuam et Corpora Sepultorum, uXoris Dionis et illi, Postulavitque, ut CognoSCereri pro trahi inali Quod cum ego me protinu DCturiana dilaturum liue profectionen dixissem, ut longiorem diem ad instruendani causar darent, utque in alia CiVitate Cognoscerena, petiit. Ego me audii uriarii Nicaeae respori ibi cum Consedissena Cogniturus, idem Eumolpus tan)quarii adhuc laruni instreictus dilatione ira petere