Dio Chrysostom, with an English translation by J.W. Cohoon

발행: 1932년

분량: 535페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

TESTIMONY

delivere in his native ity, is en ille A Political Ad tres in AssenJly, and it advises his earer todesis froni thei de ed of reciproca violene and thei insulis and o turn thei part stris into Concord Similarly the ex also vas detivere in

his native ony, and iis ille, A e sal of Osice,

412쪽

DI CHRYSOSTOM

ται ' κ ψηφίσματος γαρ ἄρχειν ὁ συγγραφεύς

Πρημενος παραιτεῖται. ὁ δε γ , περὶ των ργωνε βουλη την επιγραφην παρεχων, παινον μεντινα της βουλης επιτρεχει, πολογεῖται δε καιύπερ- Διων πενοεῖτο, ς' τα του παιδός εργα και α πράξεις αι κατὰ την πόλιν της πατρικης

δωρον επιγραφόμενος, προτροπην μεν τινα επ' ἀρετην εισάγει, παινεῖν δε την πόλιν φησι δι' Dτο εγκωμιάσαντα Διόδωρον παίνοις περιβάλλει. δ λε , περὶ Aισχύλου και Σοφοκλεους και Εὐριπίδου η περι των Φιλοκτήτου τόξων επιγεγραμμενος, την του Φιλοκτητο πλάττει ξαπάτην,

μηρο λεγει, παινος δε τις του ποιητο διυ- φαίνεται, σπερ και τω περι Σωκρατους επιγραφο-

μενω του φιλοσόφου. ὁ δε περι μηρου και Σωκράτους, λη λόγος ἄν, ζηλωτην μηρου

Σωκράτην και μαθητην επίδείκνυσι, και τό τε οἰκεῖον της των παραδειγματων μεταχειρίσεως εκεῖθεν ἀναμαθεῖν τον φιλόσοφον επιδεικνύει, καιτην ἄλλην του λόγου χάριν και δύναμιν ναπομάξασθαι ὁ δε λθ 'Aγαμεμνων η περ βασιλέως επιγραφόμενος, διέξεισιν ως δει συμβούλων τοις ἀρίστοις τον βασιλέα κεχρημενον κείνοις τε πείθεσθαι και η κατὰ τ δοκουν ἀπαυθαδιάζειν. και ω δε Νεστωρ η επιγραφη, πως κεχρησθαι προσηκε τὶ προς τους βασιλεῖς παραινεσει περι-

413쪽

TESTIMONY

ha by officia ballo been electe archon',ut Iegs

vhicli Dio vas the si illlecti suspicion settini 1 th, ascit oes, lint his sola' actions and the a liministra tion os ille ity's assair dii no depend poti thea dulce of the frither. The ne folio ving, entitie In Repli to Diodom/s, introduces hatona be termedan exhortation to Viriue, but Dio says that he ispi aisin the it lay covering vitii rais es Diodomis, via laad illo σige it . utiaber hirtv-sive entilledon Aeschylus and Sophocles and Euripides orin the Lo Philoctetes depicis the deceptionis Philoctetes, under over of vhicla Odysse iis seige and callied offitie ibo v. The ille o nianitier hirtv-si re ad : OnHonrer, an it is inter voven vitii a laudation of the poet, justis utere is latulation of the philosopher in the discourse labelle On om ales. The discolirsein Ho=ner and Socrates Whieli is nilimber hirty-eight, de piet Socrates as an imitator an disciplei Homerant se elis o ho v botli that the philosopher' o vn peculiar ianiter of handlin his illustrations adbeen learne fron Horiter nil also that the res of the charti and fore tora found in his langitas: had received the imprint of Honaer. Nunaberithii ty-nino, labelle Aga1nenDion orin the Kiλή, argues that helcin must emplo the best os coiinsellor an nausinoi oni folio v theii advice ut also not ac nimitrarii to sitit his o vn opinion Again, ille discourseentille Nestor pontain the doctrine that it M asprope to Implo Nestor' advice to the cings. In

414쪽

DIO CHRYSOSTOM

λαμβάνεται. ὁ δε φεξης, Ἀχιλλεύς υ πειθόμενος τω ειρωνι, προνοία καὶ τεχνη, αλλὰ μηθράσει καὶ χειρῶν ἰσχύ συμβουλεύοντι μεταχειρίζεσθαι πόλεμον, στερον ου ἀπώνατο της ἀπειθείας. και ὁ Φιλοκτητης δε παραφρασις εστιτο κατ αυτον τυχηματος. ε οἱ ὁ Νέσσος Δηιάνειρα των ἀπιθάνως περ αυτούς πεπλασμενων δια τινος θεραπείας ει εἱρμόν τινα και τάξιν δοκειτο ἀπίθανον μεταρρυθμίζειν. καὶ ὁ ρυσηὶς επαινός εστι ρυσηίδος ὁ δε περ βασιλειας καὶ τυραννίδος περ αυτῶν τούτων διαλαμβάνει και

οἱ φεξης δε γ περὶ τύχης λόγοι χαρίεντά τινα

και φιλοσοφίας ἄμα εχόμενα θεωρηματα διατυ- ποὐσιν. σαύτως και οἱ μετὰ τούτους περ δόξης γ λόγοι συμβουλεύουσι και παραινοὐσι μηδένα λόγον της των πολλῶν δόξης ποιεῖσθαι καλὰ δεκαι φελιμ τη παραινεσε συνδιαπλέκεται θεωρη-ματα ὁ δε β περ αρετης και επιγράφεται και διεισι περ φιλοσοφίας δε εστιν ο γ και

δ υδ περὶ το φιλοπόφου ο δε ε και ν περ τοὐσχηματος επιγεγραμ μενος δείκνυσιν ως ο χιτῶνι και ποδηματι φιλοσόφων ο κατεσχηματισμενος ηδ και τον βίον φιλόσοφός εστιν. ο δε ς καιν περι πίστεως επιγραφης τυχών, και ο φεξης περ ἀπιστίας, προτρεπονται φυλάσσεσθαι τοθαρρεῖν και καταπιστεύειν και τοι μάλιστα φιλεῖν δοκοὐσι πολλοῖς γαρ πιστεύσασι μεν μεγάλη ἀπηντησε συμφορά, πιστια δε φραξαμένοις λαμπρὰ περιγεγονε σωτηρία ἀλλ ταυτα φεν περι

415쪽

TESTIMONY

the nexi v fin Achilles refusing o hie Cheiron vlio vas adviSin litui to practis Wartare vitia prodenoe and craft, inste ad os vitii damn and Stren illa os urna, a refusa hicli sui ,sequently holia occasion to repent. The Philoctetes is a para

opinionis the niassesci nol)le and his esti Observations also are inter voven villi the Xhortation. Nunalber

416쪽

DIO CHRYSOSTOM

απιστίας λόγος ὁ δε προ αὐτο διεξεισιν si καιτο πιστευεσθαι si επίπαν μεγάλα τους πιστευο

μένους ζημίωσεν. η δ' ὁπόθεσις του mi λόγου, ῶσπερ καὶ επιγραφή, περὶ νόμου στω ς και

' του θ περι εθους, o πράττειν μεν σα ὁ νομος

ἀποδείκνυσι, μεθ' δονης δε και πειθοὐ μῶλλον η βίας, και ἀσφαλεστερον δύο δε οι φεξης περιφθόνου διαλαμβάνουσι. και ὁ β και ξ περιπλούτου, το ὀχληρόν αὐτο και επίβουλον στηλιτεύων, και πολλω λυσιτελεστέραν αὐτο παριστῶν την μετὰ δικαιοσύνης πενίαν. ο δε γ και ξ επιγράφεται των ν ιλικι περ ελευθεριας,εκεῖνον δε ελεύθερον παριστα, ο των ε αυτωκύριος εἴη παθῶν, κα μυριοι ξωθεν αὐτο τοὐπώματος σι δεσποται, και δουλον κGνον, ς ἀνδράποδόν εστι παθον, ε και συμπασης ἄρχειν της Οικουμένης δοκει. εις την αὐτην δ' ἀναφερεται διάνοιαν και ο φεξης, περὶ δουλειας και λευθεριας επιγραφην χων, σπερ και ὁ φεξης δεύτερος, περ δούλων ων. και ὁ μ ετ αυτόν δέ, περ λύπης, ου χρη παρεγγυῶται τον γενναῖον και νουν χοντα ανδρα ποκατακλίνεσθαι τω παθει, περιορβ δε μαλον και ἀποτρίβεσθαι και ο περιπλεονεξιας ζ και ν, ἀποτρεπεσθαι ταυτην παρεγγυα και ὁ η , σπερ επιγέγραπται περιλόγου σκησεως, τοιαύτην και την πόθεσιν υποβάλλει περ δε της αὐτο φιληκοἴας ὁ θ καιεπιγράφεται και διαλαμ βάνει ὁ δε o επιγραφης

μεν περι αναχωρησεως τυγχάνει, κατασκευάζειδε ς ουχι το τὰς ρημους διώκειν αναχωρησις

417쪽

TESTIMONY

418쪽

DIO CHRYSOSTOM

εαυτον επεστραφθαι καὶ σπευδε ιν γνῶναι ἔαυτόν, της ἀπο τῶν λλων κακίας συμφορῶν λίγον εχοντα λόγον. περὶ κάλλους δε ὁ μετὰ τουτον λόγος, ο επιγεγραπται τρόπον, τον αυτόν καιπερ νεανίσκου διεξεισιμ εν ω ς ου παρὰ πασιν εθνεσι καὶ βαρβάροις το αὐτο νομίζεται κάλλος, ἄλλο δε παρ ἄλλοις νικῶ ο δε οβ περι εἰρηνης καὶ πολέμου την τε επιγραφην προβάλλεται και διαλαμβάνει ora γ και- , τι ευδαίμων ο σοφός, και ο ἐπ' αὐτω περ ευδαιμονίας ὁ δε ε τι τούτοις περὶ του δαίμονος δαίμονας δε καλεῖ τους σοι λαχοντες ἄρχειν τερων ἄμεινον πράττειν τους αρχομενους η Γλι χεῖρον συμμετεσκεύασαν περιδε του βουλεύεσθαι a ο διαλαμ βάνει. ο δε ζ και o διατριβη περι τῶν εν συμποσίω τηνεπιγραφην πεποιημενος τινὰ τῶν εν αὐτῶ διέξεισι συμπιπτόντων, και ς ὁ πολὴ ἄνθρωπος τηνι- καμα προς φιλοσοφίαν ορβ εἴωθεν, νίκα αὐτοὐ βίος ἀνιαις περιρρεῖται. ὁ δε η και και μcτ' αὐτόν ελα γκόριας α και β επιγεγραμμενοι επαινόν τε διαγράφουσι του νεανίσκου και μνημην επι χρηστοῖς τελευτησαντος καὶ λύπην ο δε πῖXαρίδημος μεν αὐτῶ η επιγραφη, παινον δε καὶ πενθος επι τελευτησαντι συνδιαπλεκε τῶ νεω.7. Arethne Archiepiscopi Dio

Arethas. Dishon os Caesarea in Cappadocia, Boas a pupilos Photius and hareum enthusiasn for Greel literati re. De 'as Maece dinyly ac ve in collectin' nanus ripis and Deposses so)ue that fere vied at his evense, not y the

419쪽

TESTIMONY

nexi, in keeping vitii iis ille discusse in beatituo a oucti. In his discolarserit is potnte i ut that

notismon ali nations allice, incitulin bari amans, is

potiunt, discusse sonae of the laing that occur at a Sympositim an maintain ilia the tinae hen imost me are volat o turn thei attention to philosophyis vlien their lives ire erigulsed in troutiles. Nurni ter Seventy-eight in the ne vitioli follo vhicli ai eentille Melanconias I and II respectively, contain a laudation of the outh, a renitnder of the oblocareer that precede his death, and an expressionis the gries xvhichiis dealli occasioned. Nunaber eightylias the ille Charidentus, an it conabines 1 ais and sorro vive the death of the ouia naan. T. Arethas

420쪽

DI CHRYSOSTOM

Σοφος ὁτο; τω οντι Δίων ὁ ΙΠρουσαεῖς καὶ τἄλλα μεν τὰ περὶ λόγων σκηπεως, μάλιστα δετους προκειμενους περὶ βασιλεια φρον σε διαρκεστάτη ξυφαινόμενος Οὐεσπασιανος ο αυτο κρατωρ της βιωφελοὐ τούτων γνώμης επηβολος. οἱ γαρ πόρει τη πικρατούση ταῖς των συμβούλωνεις ὐπαιθρον χρησθαι μεθόδοις περιαυτολογία, φησὶτον εἰσηγεῖσθαι τεταγμένον σεμνολογησασθαι, Καν ταύτη το εὐπαράδεκτον αὐτω των ποτιθε - μενων κατανυόμενον, ἐπεί τοι και λόγος δραστικώτερος ο οὐ κρείττονος ἀφ' os δοκεῖ μοι και'Oμηρος ὁ ποποιός, νευδοκιμον τὰ τοιαὐτα οὐ κατὰ τους πολλοῖς καίριόν τι τοι μετ' αυτὀνεν τοις ὁμοίοις παραδεικνὐ μάθημα τον Iύλιον παρεισηγαγε Νεστορα π Δρύαντος Καινεως τε μετακαλούμενον και Ἐξαδιου της τ' ἄλλης κατ'εκείνους φρατρίας ἀρχην με εκβοηθεῖν, ειτα τούτου λαβόμενον Νεστορα τη ξαγγελία, τε δὴ τη κατὰ χεῖρα βοηθεια τοσούτοις ὁ νυάλιον ἀνδράσι χρειωδεστατον δόξαντα, προσθεῖναι ὁ πῖτοὐδε υκ κνηκότα τί τοὐτο ὁ καιριώτατον λεγετης συμβουλης. τί γάρ φησι:και μεν μευ βουλέων ξύνιον πείθοντό τε μύθω.

SEARCH

MENU NAVIGATION