Dēmosthenēs pros Leptinēn =: Demosthenis Oratio adversus Leptinem, cum ...

121쪽

ἔτυχον, ' μη δοκροασθεντας κυρίους 3 εἶναι. 91 Καὶ γάρ

τοι τότε μεν, τέως τον τρόπον τουτον ἐνομοθέτουν, τοῖς μεν πάρχουσι νόμοις ἐχρῶντο, καινοῶ δ' ου ἐτίθεσαν. ἐπειδη δὲ των πολιτευομενων τινες δυνηθέντες, ως ἐγὼ πυν- βθάνομαι, κατεσκεύασαν αὐτοῖς δ ξεῖναι νομοθετεῖν, et ' αντις βούληται και δν αν τύχη τρόπον τοσοὐτοι ' μεν οἱ ἐναντίοι σφίσιν αὐτοῖς εἰσὶ νόμοι ς τε χειροτονεῖθ' ' ἡμεῖς τους

esse. 91 Itaque illis temporibus, dum tuac ratione leges constituebantur, latis legit,iis utebantur, novas autena nullas serebant postquam vero quidan . qui renipublicana administralaant potentes ut equulem audio perfecerunt, ut ipsis leges ferre liceret, quandocunquq et quocunque modo libitum esset tot

12 ἔτυχον vulgo ἔτυχε vel ἔτυχεν Aldete. F. v. Impersonaliter etiam Theocrin. g. 41: των πως ἔτυχεν λεγόντων. in haec oratio est

spur1R. - ἔτυχεν , recentior superscripsit o. - έτυχεν Latur est

Mor. - nterpolatum, ut opinor, structurae iusiuvandae. Sed restat in ea aliud maius, quod iunmntur particulae τότε et τεως - Delen

dum vero puto oτε. - Illa significatione vocis τεως olim nota est, et hac structura τεως μεν, πειδὴ δε nilud apud Atticos usitatius Fr A Wolfius. - ως scribendum iubon Dindorfius Praef. 1 P. XIII, Sohaeserus, Schoemannus Comiti; p. 269 not. 47. praeeunte Augerio, etiam Chr. At f. Prologg. r. . 132. 3 Μalii ἐνομοθετουντο, donec operam dabant, ut ad hunc modum leges sibi 'm'entur. Verum tunc etiam s. 23 ἐτίθεντο sit legendum. Reis kius. In legislatione versabaritum. Quae Alpinificatio occurras Timocr. . 139, et alibi. Fi. . Ivolsius. 4 δε in s. Vind1. 5 αυτοι Ald LaurS. Vind1 4. X. 6 ἐξουσιαν νομοθετειν, ο τι αν τις. Μ Rrklandus. χ ταν ii l. non esti. q. quando, sed quandocunque, et respondet proximo ον αν πρόπον, Maare scripsi oτ αν cum Schaefero. Cf. Var lect φ. 120. et vid. Κloig. ad De-var T. II p. 688. Fritgsch ad Euan Marc. p. 801 sq. I τοσουτον L.

R . in 11 4. - τοσοῖτοι X. - τοσοὐτον Μal. 8 ωστε χειροτονειθ' x LaurS. Vulg. - στε ἐχειροτονειθ' L. . - De tota re iamvis nihil uspiam alibi lariduum sciam, linilominus praesens tempus it videtur ineptum, ut nihil supra sequitur enim in praesenti το πρῆγμα ουδεν μῶλλον δυναται πέρας σχεῖν Scribendum fortasse στ' ἐχειροτονειτε υμεῖς. Fr A Wolfius. Praesens cur Wolfius ineptum dixerit, non intelligo, tueturmie vulgatam ipsum quod sequitur δύναται. Sed omnino locus illi Protogg. p. XXXII not. 129 obscuriis visita est.' Schaos erus Praesens tempus hoc designare videtur, receptum fuisse

122쪽

110 DEMOATHENIS OR ADVERSUS LEPTINEM.

485 διαλεξοντας τους ναντίους H πάμπολυν δη χρόνον, καὶ τοπρῆγμ' ουδὲν μὰλλον δύναται περας ἔχειν, ' 92 ψηφισμάτων δ' υδ οτιουν διαφέρουσιν οἱ νομοι, αλλ' ἀλιώτερον

inter se contrariae leges exstiterunt, ut vos deligatis aliquos iani per longissimum tempus, qui contrarias discera ant, et nilino tamen magis exitus

rei potest reperiri, 92 nec quicquam a lecretis leges clisserunt, sed leges,

illa aetate eum morem, ut crearentur subinde non semel, sed saepius qui legum recognitionem agerent. Iam diu est, inquit m quo isto creme oletis. Ceteriam extraordinariam fuisse illam curationem et ad tempus mandatam, per se satis patet. Achoe in annua l. c. Ex altero loco de hac re

classico Aeschin. t. g. 38 patet quotannis tum Thesmothetas ad leges se- cemendas τους διαλέξοντας creatos esse et quotiescunque illi contrairias leges invenissent, cread os osse e iudicibus iurausa. 93 Heliasus Nomo thetas, quibus res diiudicanda mandabatur. Cf. g. 98. Vide, praeter eos, quos Hennann. Antiq. Publ. g. 131 citavit, Ivesterniannum Act. Societ. Lips.Ι p. 3 sqq. f. Barium Schol. Hypomn. I p. 31 sqq. et inmnemos. 1856, 2 p. 208 sqq. qui docent hoc institutum esse post Euclidem fere lymp. 94, 2. aque iam per longum tempus ua agebatur ' Verum Fr. Α. Wolfius ἐπὶ ... χρόνον cum τους διαλέξοντας coniunxn perperam. Nec verum est διαλέξαντας, quod exhibent β. t. malesiue ego olim recepi cum imperfecto ἐχειροτονεῖτε. 9 σχειν LaurS. Vulg. - ἔχειν pr . Aug1. F. k. r. 92. 1 ωςτε ... οἱ νόμοι in s. Vindi. 2 αλλὰ νεωτεροι omnes

libri. . . Immo recentiore legeε, quae modian rationemque faciendis emetis praescribunt, et ipsae quoque eae numero sunt decretorrem.' an

nius. Huius loci sensus mihi perspicuus o facilis 2 esse videtur:

verum etiam testes ad quamin praescriptum enatus consulta fleri debent, ipsis genatus comultis uni reeentiores. Quae est altera et longe maior absurditas. Taylorus Placet haec explicatio etiam Funichaenelio in FleckeiaeIII1 Ann. 1861. Decembr. p. 692. Valebant autem plebiscita ad annum ferino falsum hoc est 4, ibi inter leges recipiebantur, leges autem in perpetuam habebant. Fon video, cur optima sententia iuguletur. Reis kius. Tum vδοτιουν διαφέρουσιν οἰ νόμοι ψηφισμάτων, quando adeo frequenter leges novae I gantur, Veteres abrogantur, ut earum imperium non diuturnius sit quam psephismatum. Haeccine, quae non ita a lita sunt, nonnullos, in his vlorum, Videro non potuisse 2 F, A Wolfius. Α νεώτεροι non es i. q. non diuturmiores. - Articulus idotur delendus esse non enim hoc dicturm est orator: eas leges, ad quarum praescriptum senatus consuli scribi debeant, recentiores osse his ipsis senatus consuriis hoc enim fieri nequit. Sed quum sit vituperaturus, quod leges tam saepe rogentur et abrogentur, hoc dicit esse adeo leges senatus consuliis iuniores et tamen ad te in norinam, quia sint stabiles, decreta esse sacienda. Id autem quum non de omnibus legibus possit dici, rectius articulus, qui facile ex praecedente syllaba poterat oriri, uberit. Sententia loci erit Von den Veror inungenunterscheiden sicli aber die gesei: et gar nichi metir, sonder ili habi sin-

123쪽

DEMOSTHENIS OR AD RSUS LEPTI M. 111

οἱ νόμοι , καθ' ους τ ψηφίσματα δε γράφεσθαι, των ψηφι-

ad quamam praescrriptum decreta rogari debent, ipsis decretis imagis irridae

gere geselae, nach relchen docti die verordnungen tigesassi verden, ais sellis die verordnungen sind. Poterit igitur quident articulus legi, quia scriptores interdum id, quod de sing is est dicemium, de omnibus dicunt, melius tamen aberii Bens eler Ismiat. p. 107. Certas luasdam leges intelligendas esse ostenderit vel relativa Maae dicitur sententia καθ' ους. Intelligendae sunt de serenda rogatione leges Solonis et eortim, qui illam

primam correxerint. f. proxime τον νομον αυτὸν ... δειξω. Concedendum tamen hiatum esse molestum. Pericula vero 'vester anni et mea Ox-

plicandi quomodo lex, secundum quam decretum aliquod scriptum esse Iicatur, potuerit esse decreto illo recentior, id in vesterin anni Commenti. Crit. P. I p. 4 et in Diar Antiq. 1851 o. 30 se l. p. 239 sqq. eiusdem lite annot ad h. l. Sed pericula sunt ea explicandi loci desperati Benselerus nuper νεωτεροι h. l. esso vult i. q. imprudentiores, ut Isocrat. r. XII s. 16. Lysiae or. XXIV 6 16. t νέα do rebita est quidem i. q. nova, inaudita, iuvenilia, sed hae significauo h. l. non est apta, et bacurior, quam ut vulgus de exa nino legum intellexerit. Non efficaces esse leges, hoc queritur orator, ita lue invalidas esse eas liae notio 1 l desideratur. Meo conieceram olim ἐνιώτεροι nuntis et Iroaces magis irritae oes. eoo- nom. Hippocr. . t sitium ἐνεός proprie significet t. q. mutus, comparatio hae apta esse non videtur. Succureunt autem necdBk p. 78 υλεό-

τερον scribe ἈλιώτερονJ. Λημοσθενης κατὰ Λεπτίνου. In quo Vocabulo Spengelius latere ἀλλοιοτερον censo superioris i 50. id ibi

annot. t longe verisimilius est illud esse inculcat an scholion, h. aut limi recipiendum λιώτερον, significans i. q. ματαιότερον elatius Vocabubulum acerbitati loci aptissimum est enim poeticum, non tantum miserioum vid. Damni . . . , sed etiam Atticis poetis quamVis raro usurpatum, vid. Εllendi Lex. Soph. s. V. De abstracto autem assiectivo neutrius generis singularis numeri cum pluralis masculino coniuncto id Grammaticas, Berntiard S t. p. 335 sq. rsigeria. 43, 3 ann. 1i p. 6. aliormin. - Perspicua est haec sententia: Si invisis legibus de rogatione ferenda perse- retintur decreta. haec ipsa illis magis valent et irritae sunt leges illae; etiam decreta legibus contraria magis valent, leges adeo decretia inferiore fiunt. - αυτῶν, quo pronomine, si ἀλιώτερον Iegatur Funichaenelius ostenditur, oppositum esse censeo praegresso cominati: καθ' ους τανWφισματα δε γράφεσθαι De postposito pronomine cf. l. 80 90 etc.

In hac sontentia nihil absurdi, nihil non consentaneum, constat ratio Ri-ν1 oratoris argumentatio. Raritas autem Vocabuli et structurae cau8R- erat depravationis, siuippe quae facillima esset, αλλαλιωτεροποι in αλλα- νεωτεροιοι. Ad eandem sententiam pertinet Balcia coniectura κενώτεροι Μnem. o. P. 210. ypomn. it. p. 65. Qua praeclara coniectura certior est traditio Anecdotorum tuorum, et Demosthenes κενότεροι ScripSisset, non peris, neque hiatum talem admisisset. I lem censeo de Vesternantini

ἀβεβαιότεροι.

124쪽

σμάτων αυτῶν μῖν εἰσίν 'u' ουν μη λόγον λέγω μόνον, βαλλὰ καὶ τον νόμον αυτὰν ον φημι δείξω, λαβέο μοι τὰν

νόμον καθ' ον ησαν οι πρότερον νομοθεται. i Λέγε.

ΝΟΜΟΣ 10 93. Συνίεν δ ον τρόπον, Ἀνδρες Ἀθηναῖοι, ὁ Σόλων ' τους νόμους δἰ καλῶς κελευεt: πρῶτον μεν παρ' μῖν ἐν '

vobis sunt. Ut igitur non tantum verba asperam, sed etiam legem ipsam, te qua loquor, ostendam, cape mihi legem, qua priores legem tuleriint. Recita. 93. Intelligitis, Athenienses, quo pacto, quam praeclare, leges ferri Solori iubeat: primum apud vos, qui iurati estis, apud quos etiam alia 3 τῶν Lind. - orni . . . Mai. Vind1 4 in quo odio etiam loco ἄλλὰ omis. alicuius notaJ. 4 ημιν ind1 - in prLaur8, inter linrec μῖν. 6 μόνον λέγω st. 6 Fr A Wolfius apodosin putans Inchoari a particulae ἀλλά post δείξω plene distinxii, quasi post μη μόνον per

αλλὰ καὶ existeret apodosis, aut potius primaria sententia, unde pexuleret D ete. 7 λάβε LaurS. Vulg. - λαβε . - λαβε ind1 4. Mai. II. X. klc. s. ad φ. 63. 8 ἐνομοθέτησαν Reificius de suo. vectum εἶναι non raro cum quadam specie implicitatis ponitur, ut in Dem. Prooem. XIII p. 1427, 2. Fr. A. Ivolfius. Vid. Schaef. ad rooeni. l. c. roprietas formulae est in praepositione. 9 πρότεροι Augi. st 10 αῖ πρότερον νομοθεσίαι Augerius coniecit. 93. Ind ad λείπει. - in mar LaurS. 2 συνιστε Augi. - συνιστε h. 3 καθ' ὁν Aldetc. F. - praepositionem ni . LaurS. vulg. 4 ω ἄνδρ 'Aθ'. ante ον ponit t. - ibidem sine ἄνδρες .5 τον νόμον ind4. Ante ς καλῶς incisum feci, ut sit καθ' ον τρόπον καὶ ς καλῶς notum est enim in tali conversione sontentia Graecos ἀσυνδέτως loqui solore. - Aeschin Tini. o. 20 λέγε . . τουτον τον νόμον μ' εἰδητε, οῖων μιν κειμένων νόμων, ἁ καλῶν

καὶ σωφρόνων τετόλμηκε Τίμαρχος δημηγορειν. Fr. A. Volsius. Non

opus incidi. Sohaeserus. Quasi esset notus ille Graecismus, quo duo relativa una structura copulantur, quasi ς ααλῶς cum κελευε ot ντρόπον cum τιθεναι coniungendum obstat ipse ordo vectorum. Recte Westerniannus Diar Antiq. l. c. p. 775 observavit appositum esse, καλῶς ad ον τρόπον accuratius explicandum. 7 Simum interrogandi vulgo positum Wolfius reiecit, recte. Vid ad Cor. g. 40 8 o Vind7. ἐν delendum censet Μarhlandus. in . delevit Chr. punctis notatumo lineis deletum in D. Ρraepositionem omisi offendi lio maxime, quod statim sequitur παρ' o περ. ' , A. Nolfius. Ego ἐν ob quam

editor Halensis causam omisit deletum malim. Sohae ferus Variare praepositiones orator amabat. Vid. Prolegg. Granina. g. 100. otiana in

Appositione. CL ac. 12 ἐπὶ θάτερα, ςπερ εἰς τρυτάνην. Phil. III

125쪽

DEMOSTHENIS OR ADVERSUS LEPTINEM. 113

τοῖς ὀμωμοκόσιν, παρ' ἐπτερ καὶ ἀλλα κυρουται, ἔπειτα λυοντα τοὐς ἐναντίους, ' is εἷς et περὶ των οντων ἐκάστου ' νόμος καὶ μη τους ἰδιώτας αυτ τουτο ταράττrii καὶ ποι ni των παντας εἰδότων του νόμους ελαττον ἔχειν, ἀλλα ἀσιν 15ῆ ταυτ i ἀναγνῶναι καὶ μαθεῖν ἀπλα καὶ σαφη τα δίκαια. 94 καὶ προ τούτων γ' ἐπέταξεν εκθεῖναι πρόσθε των πω- νέμων κὰ τω γραμματεῖ παραδουναι, τουτον δ' ἐν ταῖς εκκλησίαις ἀναγιγνώσκειν, is ἔκαστος μῶν ἀκουσας πολ-m

confirmatitur, deiIule contrariis legibus abrogandis, ut singulis de rebus leges singulae sint neque laomines imperitos id ipsum tir-bet, et efficiat ut ii deteriore conditione sint, quam qui universas sciunt, sed ut eadem legere et discere simplicia et perspicua iura liceat omnibus. 94 0uin ante laaec quidem iussit ante statuas heroum, a quibus cognominatae tribus sunt, proponi et scribae tra ii, qui eam In contioniblis recitaret, rata unusquisque vestruim saepel 11 εἰς Φωκέας ἀς προς συμμοχους. Etiam Dind. Turice Behic deleverunt. Gravior locus cum praepositione. 9 ἐναντιωμένους at in margost. ἐναντίους Gur. 10 ε κάστου τω οντων s. Vind1. 1i τα- ραξ Vindi. 12 καὶ ποι καὶ Μοr. - καὶ ποινα inurS. Vulg.

Certe I ab oratore vocula altera Aset, aptiorem locum haberet ante απαντας, vel omnes mea. i. A. Ivolfius. 13 ταυτα L. Augi. - ταυτα , in quo etiam η sine tota praecedit. - ταυτ Aldetc. F. s. t. v. X. corro in ima ora supplens duos versus omissos. - ταὐτὰ eis cius correxit, ut vulgo in codd. Heu in Laur a r re mutavit in ταυτ'.AWolfius ταυτα retinuit, ad partem leges modo praelectae reserens, in qua inesse debuit esses novas oportere publice ac palam Omnibu8 Ossari, ut nunc acuenda sint verba πασιν si non ea quae sequuntur. -

Iure Be cherus ad Reishianum rediit respicitur enim illa pars legis, qua Solon iussit νομοθετειν λυοντα τους ἐναπτιους νομους, ε αλαν τινομίαι τους ἰδιώτας implicarent fraudibus των παντας εἰδότων τους νόμους. Schae ferus 14 ταδτὰ γνῶναι coniecit praee'nte Dotiraeo Bahius Hyponin T. HI p. 127, quia nondum de recitatione publica agatur. Et prosecto γνῶναι ut in Hermog. risgymn. h. T. I p. 4 v. At agitur h. l. de privata lectione quocunque tempore facienda. Certo dicendum foret μαθεῖν καὶ γνῶναι. raeterea eidem interpolatum videtur τους νόμους. erspicuitas huius loci etiam ab Hermogene l. c. laudatur. 94. 1 πρόσθεν reo cor LaurS. vulgo πρόσθε Σ. rLRur. . . Aug1. h. r. ramal. X. - πρός τε Bav. - Vid. Prolegg. Granim. g. 20. Proximo ad τῶν ἐπωνυμων mariLaurS: τῶν φυλῶν ἐπώνυμοι ρῶες δέκα σπερ ἐρεχθεος ὁ πανδίονος Schol. 2 γραμματι pra eadem curru in ι). rLaur8, re cor superscr ει. 3 τούτων ind7. rLaurS re cor in τουτον. 4 τοι Fel pria. Vindi. Non omissus est arti-ovin ταῖς in , sod in s si ἀναγινωσκειν AHetc. 12. Vindi.

126쪽

λάκις κω κατὰ σχολην σκεψάμενος ἀν' η' καὶ ' δίκαια καὶ

συμφερυντὰ ταυτα νομοθετ' .i3 ουτων τοίνυν, τοσούτωνοντων δικαίων 3 το πλῆ θος, ουτοσὶ μεν ουδ οτιουν ποίησεν

et Λεπτίνης οὐδε ' γαρ αν' υμεῖς ποτ' ' ἐπείσθη ε ώς ἐγώ νομίζω, θέσθαι τον μόμον), μεις δ Ἀνδρες Ἀθηναιοι, πάντα,

και παρειςφέρομεν πολλω καὶ ' κρείττω ' καὶ δικαιότερον του

auilita et per otium constiterata, quae et iusta essent et titillii liae suis suffragiis comprobaret. uainvis rigilii tot iura in promptu sint. hic Leptines nihil horum secit neqtie enim vobis unqualm persuasunt esset, ut arbitror, ut legem hanc probaretis). nos vero innia, Athenierises, sa-cimus, et substituimus, quam lex est istius, multo et praestantiorem et 6 πολλάκις Σ prinias ros literas in tribus quatuorve versum finientibus lueris erasis exhibet forma prioris 1 est paulo inusitatior. 7 των Mor. Operarum culpa, ut videtur. - πολλάκις καὶ κατὰ σχόλην ab ἀκουσας secormenda et cum σκεψάμενος construenda esse Balcius Μnennos. 1856 II p. 224, etiam καὶ ante πολλάκις addendum cenSet, I uin unu tantum contio interera inter primam, qua nova lex ferebatur, et tertiam, qua de Nomotheu designandis decernebatur. At consentaneum est rogationen statim etiam in prima contione recitatam fuisse itemquo intellia, ante quam decerneret populus, voce Viva repetitam, ut in secunda. Quare etiam et ἐκκλησία si vii coniecerit, reprobandum est.

Neque opus Dol rάei coniecti ira: Vide an ἐν τρι,ὶν ἐκκλησίαις legerit Ulpianus. Non puto scholiastani adin quain Vulgata legisse recte Vero hic dicit tres fuisse contiones αν pr , ad anti α, aut esset α

hii . Vind7. 12 δικαίων οντων Alaetc. t. v. X. - οντων Π F. BRV οντων δικαίων, ut x Lamr8. vig. - Obraeus IRVTiu των δικαίων post πλῆθος ponere, certe των addere, comparans p. 496, 19. Steph. I p. 1122 22. . 1125, 26, qui loci non probant articulum asenestesSurium nam τουτων pendet ab υδ' ὁτιοsν. 13 ου F. AugI k. 14 αν ni Vind7. 15 πωποτε coclis. - τοτε ind7, ut in aliis codd. scholiorum. - πώποτε placore debebit iis, si qui animum induxerunt, ουδέποτε non nisi cum suturo et οὐδεπώποτε non nisi cum praetervo iungi, quod praeceptiam est Brunckii ad Aristoph. Lysistri a 301. Thesm. s. 32. ccl. s. 384 a multis repetitum. Sed cautius Vortua-MI Pierson ad Herodian. p. 461, o quo grammatico animadversio fluxu CL Schol. Ven Iliad. A. Vs. 154. Oratorun et poetarum locu nunt. multa, quae ουδέποτε claro defendant non tantum cum futuris, sed otcum praeteritis constratotum. Fr A Wolsius. Vid. Comment in Aristoph. . I p. 697 et Lobook ad Herodian. . 457 sq. Schue serus.

127쪽

DEMOSTHENI OR ADVERSU LEPTINEM. 115

τουτου η νόμον. 3' γνώσεσθε δ' ἀκουοντες. 95 Λαβε κειὶ λεγε πρῶτον μεν α τούτου του νόμου γεγράμμεθα, εἶθ' 486α, φαμεν δεῖν ἀντὶ τούτων τεθηναι. Λέγε. ΝΟΜΟΣ

aequiorem ii quoi audita re cognoscetiis. 95 Cape et recita primum qii:ie in ista lege accusavimus, deinde quae illoruni loco poni desere asserimus Becita.

18) τούτου sine articulo του AHetc. F. t. v. X. - τουτου του ΜRl. τούτου του Σ. - τουτου του Aug1. r. II. - του τούτου Reificius de suo quam lex est mu Leptinis'. sic habent LaurS. 12. . . Lind.- τον τούτου r. 19 νομου c. Vindi. 4. II. s. g. 5. fortasse otiam in extremum tactum est, certe eadem prima munu.

άκουσαντες Naa recentior .

Vil ad g. 63. 2 τούτου του . LaurS. vulg. - Qui s. 5 not. 7)praetulerunt του τούτου νόμου , ridem cur luc non dederint parum intelligo. Soliae se 1 s. Secuti sunt indorfius et nuper Elthemis. At f. o. 30 99: τούτου του νόμου, ibiq. not. 3 αν c., in quo α est corr. 4 τεθειναι Aldetc. . Vind1. - τεθῆναι LaurS. Vulg. - πρῶτον ... τεθῆναι or prie. 5 Λέγε ni k. 6 ΝΟΜΟΣ hinnes libri. - ΚΑΙ ΗΓΟΡΗΜΑ Ο ΝΟΜΟΥ. Titulum nititavi. Ro-cuare scriba iubetur primum ea, quae ad accusationem legis Leptineae vitioso latae pertinent, deinde Demosthenis legem. Sed interpellatur homo, ne alteram partem uno tenore legat, interiectis verbis Tαυταμεν ἐστιν etc. ox Pergere iubetur ad legem Leptineae contrariam. Ad inam audiendam orator excitatione iudicum opus putans clamat: προσέχετε τούτοις ἀναγιγνω ιομένοις τον νουν. an legitur ΟΜΟΣΑΝΤΕ1ΣΦΕΡΟΜΕΝΟΣ libri solum titulum ΝΟΜΟΣ habent , ut

ex an Graeco inscriptionem seci. Contra usumJ. Verum hic stiloque, ubi ad eum locum Ventum est, qui fuit de donis populi ratis habendis, Demosthenes interpellat, quo graVius eum locum auditoribus commen- dolos. 10 sqq. tque hoc ipso consilio ducitur ad aliam quandam legem a Leptine non minus violatam: κατ αυτ τουτο ἔνοχον Postremo rursus post hanc lemni recitatam Demosthenes se immiscet prahludens aliori paria legis contrariae. Fr. A. Volsius. Iuni eisitius in translatione pro primo titulo Γραφη ponendum esse censet, quem IV ster- mannus ad h. l. et t. c. p. 776 probabat. Verani rationem videruntiani idem ille Reificius et Sohaeserias, qui interpres haec adnotavit r Non opus suit, ut titillus mutaretur quae enim et ii et deinceps ἐφεξης s. h recitari iubentur omni complectitur unum 4 lenique

128쪽

116 DEM THENIS OR ADVERSUS LEPTINEM.

5 αὐτ μεν ἐστιν, τούτου του νόμου διώκομεν - ουκἐπιτηδεια. τα δ' ξῆς λέγε 3 α τούτων εἶναι βελτίω φαμέν.Προςεχετε, ανδρες ' δικασταί, τουτοις ἀναγιγνωσκομένοις τον νουν. Λέγε. ΝΟΜΟΣ.

Haec sunt quae iii ista lege persequimur ut non bolia. Recita deinceps, quae istis Otium dicimus. niniuin advertite, inlices, luna liaec legunti ir Recita. 96. Desine. Hoc igitur est in receptis legibus, Athenienses, pulcriimet perspicuum, ut dona quae populus dedera , rata sint ius, medius fidius Decebat igitur Leptinem non prius suam serre legem, quam hanc

legis carmen ut scriba τὰ κατηγορηματα alterius legis recitare iussus ipsam Demostiaenis legem τον νομον), cuius illa sunt tanquam exordium, recitare incipat.' aeo Sohacferus omnia cohaerere patet velox formulis τὰ δ' ξῆς λεγε ο επισχες. Praefatio autem legi in iudicio helitastico Thesmothetarum, coram quibus praesidibus actum at vid. ad s. 8), praemittebatur aptissime, non item in contione post disceptationem iudicialem habenda de lege nova decernenda aut ad accipiendam rogationem aut repudiandam). Sed praefationis huius duae erant partes accusatio Leptineae legis et commendatio Demostheni- eae, cui commendationi orator interposui otiam veterem legem de donis publicis ratis habendis. Itaque omnes 4 tituli Νόμος veri sunt. 7 τούτου του . LaurS. Vulg. - του τουτου Aug1. Shete. - τουτου

g. 5 not. 6. 2 ἐστιν om bis Aristid. h. T. I p. 368 U. 3 ἐν τοις νόμοις τούτοις r. Vind4. 4 κυρίους pri . 5 ας AHetc. F.

t. v. X. - σας . LaurS. Vulg. Aristidea 31s. f. l. 7. Praestatoσας uia gravius. Soliae ferus. 6 εἶναι post h. oo subdistinctio-noin habent Alaetc. Tunc etiam plenius distingunt. Recte tuae. nam δίκαιον est Pro substantivo, cui praedicat καλὸν καὶ σαφές praecedunt, interpositis legis verbis τὰς δωρεὰς ... Iναι, sed ruVitatis causis δίκαιον in fine positum est, proxime coniunctum cum, γῆ, θ'. Id. IVesterni. l. c. p. 776 I δίκαιον in ' Vind4.mal.

129쪽

DEMOSTHENIS OR ADVERSUS LEPTINEM. 117

θεοι μῆν τοίνυν Λεατίνην μη πρότερον τιδέναι τον αυτου νόμον, πρὶν τουτον ' ελυσε γραψάμενος νυν δε μαρτυρίαν καθ' εαυτου καταλείπων ν τι παρανομεῖ τουτονὶ τον νόμον, ibδμως ἐνομοθέτει, καὶ ταυθ' ετέρου κελεύοντος νόμου καὶ 3 κατ αυτ τουτ' ενοχον εἶναι si γραφη, εὰν ναντιος ὐτοις πρότερον κειμενοι νόμοις Λαβε δ δ αυτὰν τον νόμον. ΝΟΜΟΣ. i 2097. οἴκουν Ἀναντίον, ω ανδρες Ἀθηναῖοι, τω κυρίας

εἰναι τὰς δωρεάς, σας ὁ δημος εδωκεν τὰ μη δένα εἶναι ατελῆ τούτων ' οἷς ὁ δῆμος ἔδωκεν σαφῶς γ' '

accusans abrogasset nunc vero hanc ut testimonium contra se ipsum relinmiens leges a se violari, nihilominus legem tulit, idque quum alia lex iubeat, etiam ob lioc ipsum accusationi scriptae obnoxiam esse, si veteribus legibus adversetur Cape ipsam legent. 97. Nonne contrarium est, Athenienses, rata rase dona, quae populiιS dedera et neminem immunem esse eorrem, quibus populus id dederit' perspicue utique meque vero in hac lege, quam nunc hic substituit, il8 ἐχρῆν Aug1. k. - χρῆν in Σ extrema litora in erasa fort. ι)scripta est. - χρη LaurS. t. Aristid adv. Dem. 6. 63 p. 29 d. Graueri. 9 πρὶν η Vigerus p. 442 nasse. 10 τον παλαia anto τουτον Aldoto. LaurS. F. t. v. X. Aristides. - ni interpretamentum L Vulg. idque vetus, rudi apparet ex Aristidii declamatione. 11 καλιπὼν Apps AldV. Aug1. k. r. - καταλίπων Laur Volens praesens). - καταλει - πων x vig. Sententia flagitat, ut actio του καταλήμειν cogitetur nondum perfecta eo tempore, io tempore Leptines ἐνομοθέτει. F r.

A Wolfius. Graeci καταλληλως dicuunt καταλείπων impers. ἐνομοθετει tu καταλιπὼν ἐνομοθέτησε. Sic modo Iegimus ἔλυσε γραη άμενος. Achao ferus. Vid. rolegg. Granini. g. 8 p. 115. 12 καὶ si

a saet, non requirerem.' Schae fertis. . e. h. I. i. q. etiam hac ra

codices . .). Cf. g. 6. 5 ἔδωκεν cum Minoa deleto . 6 τω Vind1. non sy). Cf. not. 3. - του pr LaurS, re cor in o. 7 τούτων τελῆ Aldetc. . . . - ατελῆ τουτων . LaurS. Vulg. Cf. illam somnulam φ. 2. 29. 128. Issam lectionem Bonselemiam lat. p. 10 censet restituendam, quasi non illa ipsa eos verba referrentur. - τουτον

130쪽

118 DEMO ATHENIS OR ADVERSUS I EPTINEM.

25 ουτωσί. ἀλλ' υκ εν νυν-δ'' ἀντειςφέρει νόμω αλ ' ἄ- Τ' ἐδώκατε λ κυρια, καὶ πρόφασις δικαία κατὰ των in παρακρουσαμένων η μετὰ ταυτ ἀδικουντων Ἀλως αναξίων, δι νυν i: αν ii μῖν δοκῆ κωλυσετ εχειν si τὴν δωρεάν. Λέγε τον

νόμον. 487 ΝΟΜΟΣ. 98. Ἀκοsετ' Ἀνδρες Ἀθηναῖοι και καταμανθάνετε, οτι

ἐνταυθ' ἔνι καὶ τους ἀξίους εχειν τὰ δοθεντα, καὶ τους μητοιούτους κριθεντας, ὰν αδίκως τι λάβωσιν, ἀφαιρεθῆναι,, καὶ το λοιπδν ἐφ' ἡμῖν εἶναι πανθ' ςπερ ἐστὶ δίκαιον καὶ βδοsναι καὶ μη Σὸς μὲν τοίνυν οὐχὶ καλῶς ουτος εχει καὶ δικαίως ὁ νόμος, ουτ' ἐρεῖν Γομαι Τ Λεπτίνην οἴτε, αν λεγy,

tisu venit, sed tum ea, quae vos de iistis, rata sunt, tun iusta in eos actio relinquitur qiui vel fraude limpetrarunt vel postea iniuste agitiit vel in iii- versum indigni sunt, qua actione cuicunque vobis visum erit donum eripietis Recita legem. 98. tulitis, Allienienses, ei intelligitis, hic inesse, ut et digni, quae

lata sunt, teneant, et qui tales iudicati non fuerint, si quivi iniuste acceperunt, eo priventur, et in posterum penes vos sit, sicut aequum est, quaelibet vel diire vel non dare. Legem lianc igitur non praeclaram et aequani esse, nec dicturun arbitror Lepti neni: nec, si dixerit posse de-9 δ δε Μοr. In mari pallido color la ψίων non ὁ Ἀφ. . Sollice ὁ Κτησιπος φ συνηγόρει Λημοσθενης. ΗWolfius. Ctesippus, ni fallor, actor huius causae contra Lepunem, aut aliquis eius ad Ο-ontus, aut Aphepsion Vid. p. 501. Rei alcius. Fallitur Augerius pronomen ad Demosthenem trahens, in quo temero oratori tribuit, quod est poetarum foenicorum. elius vulgo referrent Ctesippum optime, ut puto,

Ulpianus ad Aphepsionem. F, A. volsius Scilicet Ctesippus iunior erat, cuius loco Demosthene dicebat Apsephion igitur intelligendus est vid. g. 144, ubi suam de nominis scriptura), ut recte nnotavit scholiasta. Vid. Arn Schaefer Dem. p. 357 sqq. 10 ἄλλά et j. - sine ἀλύ k. - αλλά et Aug1. 11 ἀλλ' ατ δεδώκατε Aldetc. F. t. v. X. Cli in marg. - ἀλλ' ατ ἐδώκατε LaurS. --λλ α τ' ἐδώ

라틴어 텍스트