Dēmosthenēs pros Leptinēn =: Demosthenis Oratio adversus Leptinem, cum ...

151쪽

DEMOSTHENIS OR ADVERSUS IAEPTINEM. 139

ε δε μηδ' αν εἴς) εὐαπαντι τω χρόνω τουτ εχοι - δεῖξαι γεγονός τίνος εῖνεκ' εφμ νον - πρῶτον 3 καταδειχθη Π

τοιομον επον,1 18 χρη τοίνυν, δανδρες -τραῖοι, κακεῖν' ενθυμεῖ σθαι καὶ ὁραν, ἔτι νυν ὀμωμοκότες κατὰ τους νόμους δικά- 25σειν ηκετε, ουχὶ τους Λακεδαιμονίων ουδὲ Θηβαίων, Ουδ' οἷς ποτ' εχρήσανθ' o πρῶτοι των προγμων, ἀλλα καθ' υς ελαβον τὰς ατελείας ους ἀφαιρετται νυν--ος τω νόμω καὶ περνων - νόμοι μη ωσι, γνώμy τῆ δικαιοτάτη κρινεῖν. --4s3

Si vero ne unus quidem ullo tempore factum id esse demonstrare pol erit cur nostra aetate primum tale exemplum monstretur 118. Sed et illini Athenienses reputandum et considerandum est. quod iurati venistis vos secundum leges iussicaturos esse non Lacedaemoniorun nec Thebanomun neque eas quae apud primos maiores nostros in usu luerunt, sed secundum eas Iibus illi, quos iste nunc lege sua spoliat, dosin conseculi sunt, et Iarum rerum leges nullae sint de iis ex 12 μηδM ree LaurS. Vulg. - μηδ' αὐεες . Prain uS. AugI. h. αVindi margin in textum habet μηδές . f. not. 13. 13 ἔχει

των Aug . E. s. t. v. Vindi. ore Mal. Iacobat obraeo comparanti Amiroi. p. 595, 13 - σο πρώτον Tum sententia foret: viri mos prinia tales metrus CL ad Cor. g. 161. - πρῶτον x LaurS. Vulg. 17 καταδείχθη x LaurS. D. . r. Vindi. 4 α inal. - καταδειχθείη vvig. Soloecismo Iaborat quippe Vis sententiae indicantia, quid opiis au facto, solum admittit conjunctivum; optativum Versatur. Em avunovissimus editor Plagger Lycnurgi p. 264. Soliae forus. Structura ea interrogationis rectae, quid debeat fieri, in qua tructura coniunctivus mero deliberativus usurpatur. Perperam Ioco abiistia a Rotaifus De Partio υν p. 13 sq. contra Iem leniter pumat Hormannua Do us p. 158. Neque vero soloecismo Vulgati laborare dicenda est. Optativus enim Ioco deliberativi coniunctivi usurpatur do sola cogitatione. s. H. g. 35 πότερα μη - διὰ τουτο δίκην η μείζω δοίη

δικαίως Vid. Baeumlin. Demodis p. 266 sqq. Sander Symbola crit. ad Dramaticos Fasc. Π p. 41 sq. 118. 1 cois. θ. in k. 2 ν Vocabuli νόμους est in eras x

est punctis et lineola notatum Vitium debetur proximo oιa. D οδ' oneox'Vindl. 8 o προ του omissis τῶν προγόνων conaecu Dobraeus.

152쪽

140 DEMO ATHENIS R. ADVERSUS LEPTINEM.

λῶς. ' το τοίνυν της γνώμης πρὀς απαντ' ἀνενεγκατε τον νόμον. 119 A. ουν δίκαιον, ω ανδρες Ἀθηναῖοι, τους ευεργέτας φῶν δίκαιον. τί δ' ὁσ ει ὰφ τις ασταξ, δίκαιον ἔχειν εὰν δίκαιον ταυτα τοίνυν αυτοί τε ποιεῖτε, is ευορκῆτε, β καὶ οὐ προγόνους, ὀργίζεσθε,'u' μη τις et ποιεῖν, καὶ τους τα τοιαυτα ' λεγοντας παραδείγματα, λαρ' κεῖνοι μεγάλ' 'animo iustissimo discreturos recte animi igitur opinionem ad universan lejem adhibete. 119 Itaque estne Atheuienses, aequum, honorem bene meritis habere aequum quid autem estne aequum, sinere quae senae quis dederit, habere aequum. Vos igitur tum ipsi haec facile, ut iurisiuraiuli religionem servetis, tuin iliis, qui maiores haec fecisse negant, succensete, tum Istos, qui talia exempla recensent, eos magnis 10 κρίνειν κρεμἴι L. καλῶς id Nor LaurS. Rougi. - .

Vind1. - κρινεῖν καλῶς . Vulg. - κρινειν ut δικάσειν pendet ab ὀμωμοκότες. s. aetgner ad Lycurg. P. 11. Non minus Vero ER-vendum erat alteriam vitium, quo indiviso scribunt κρίνει καλῶς. Orationi intorpositum si hoc καλῶς, approbationis vox. f. p. 496, 2. p. 506 8. - Iudicum Atheniensium iusiurandum iisdem paene verbis rosor Pollux VIIII. 122. Fr A Wolfius praeeunt Reishio Iam et interpunxerat. - Delet Hirschigius καλῶς. Cur orator, imiuia, in hac simplici enarratione hanc exclamationem adhibuerit, nulla ratione cogitari potest. Si scripsisset hoc Demosthenes, saltem o γὰρ auhiunxisset. Philolog. T. V p. 333. Etiam simplicior est recitatio legis φ. 128, et sequitur καλῶς. misit quidem Tiberius h. T. VIII p. 547, sed etiam plura misit memoria rhetoris, qui sic: μωμόκατε γνώμη δικάσειν τῆ δικαιοτάτη 11 εἰς iborius.119. Ih αρ' - γ inar antii x Aug1. k. . . a non 8).

Vind1. - αρ' o LaurS. αρ' o non male non sic tamen, ut ideo vulgatam mutari necesse sit. Iror tamen, cur non iidem codicea ante δίκαιον ἔχειν ἐὰν s. 4 hanc infitiandi particulam pariter uerarint.' R ea sic tua. Vulgatam ecquis non praeferat γ' chae ferus. υν omTiberius totum locum commutans. 2 αθηναῖοι τους vitios repetita

rius. - εἰ εὐορκειτε c. v. prΠ pinat. X. - εὐορκεῖτε sive coniun

153쪽

DEMOSTHENIS OR ADVERSUS LEPTINEM. 141

ε παθόντες ουδέν' ετίμησαν, καὶ πονηρούς καὶ ' ἀπαιδευμτους ἡγεισθ' εἶναι, πονηρους μέν, χιότι καταψευδονται3 10

ἐκεῖν' i ἀγνοουσιν, τι, H εἰ τὰ μάλιστα ταυθ' ουτως εἶχεν, ἀρνεῖσθαι μῶλλον η λέγειν αυτοῖς προςῆκεν.120 Οιομαι τοίνυν καὶ τουτον τον λόγον Λεπτίνην ερειν,ώς τὰς εἰκόνας καὶ τὴν σίτησιν ου αφαιρεῖται των εἰληφό i5των ὁ νόμος, ουδε τῆς πόλεως το τιμῶν του οντας ἀξίους, ἀλλ' ἔσται χαλκους' ἱστάναι καὶ σίτησιν διδόναι καὶ αλ 'i oet αν βουλησθε, πλην τούτου. γ δ υπὲρ ων μεν τῆ πόλει καταλείπειν φήσει, ' τοσουτο ii λέγω ἄταν, y ν δ ἐδώκατέου,

beneficus affectos nemini honorem habuisse, et improbos et rudes esse arbitraminor, improbos, quod maioribus vestris salso crimen ingrati animi impingunt rudes quod ignorant si maxime verum id esset, decere eos potius negare quam commemorare.

120. Arbitror autem etiam hoc Leptinem dicturum, lege sua nePae imagines neque victum in Prytane eripi illis, qui acceperint, nec civitati saeuitatem adlini honorandi eos, quos dignos censuerit, sed licere aereas statuas decernere et victum dare et quicquid praeterea volueritis, hoc iiiiiitaxat excepto. Ego vero de Is quae civitati se relinquere licet, tans oοδὲν Vindi. 4. 10 καὶ ona Vindi. 11 διότι και ψευδ.

μην p. 494, 8. Schue serus. 9 καταλιπειν Aldeto cor LaurS. D. P. F. r. t. n. Vind4. X. ΜRI, in qu Chr. Superscr. ut habent . prLaurS. vulgo: καταλείπειν. Iimam praestet, docet quod testitur p. 494, s.' Selia ferus 10 φησε x Laur8. Vulg. - φησὶ Augi l . r. v. Vindi. ΗWolfius coniecit frustra tempus futurum spectat ad orationem, qua Leptine i espondere debuit ac sic sere iudicari potest varietas haec, quam multi habent alii Ioci oratorum. s. ad p. 488, 27. Fr. A. Ivo I sitis. Cf. g. 123 11 τοσουτο . LaurS. Vulg. - τοσουτον Aldete. F. t. s. Vin 14. X. 12 οτι αν-ld. or LaurS. D. Chr. X. - ταν a: in nar antii sine ρ Vulgatum τι ανγ. .. . r. r. S. Iveim. AHB n pristi. - ταν Augi Fel AIdv. Vindi Funkhaen in d.

154쪽

τω πρότερόν τι, τουτ' ἀφέλησθε ' καὶ τὰς πολοίπους ἀπιστους ποιήσετε si πάσας δωρεάς. ' τί γα ἔσται πιστότερον Ττο της εἰκόνος ' της ' σιτησεως, ' η' της τελειας, ην '

πρότερόν τισι δόντες ἀφηρημένοι φανεῖσθε; i 121)Ἐτι δ' εἰ et μηδὲν ἔμελλε τουτ' ἔσεσθαι δυςχερές οὐδ' κεῖνο καλῶς

ἔχειν ποῶμαι, εις τοιαυτην πειν νάγκην την πόλιν, δι' ης απαντας ἐε ἴσου των αυτῶν αξιωσει τοῖς τα μέγιστ' εὐεργετουσιν η μη τουτο ποιουσα χάριν τισὶν υ αποδώσει. 'tum respondeo quando quidquant eoruna, quae prius de iistis cuiquam, hoc eripueritis emcietis, ne quisquam etiam de ullis reliquis donationibus securus esse possit qui enim maior fiducia erit de imagine e devictu, quam de immunitate, quam prius quibusdam datam maIIifesto eripueritis' 121 Praeterea si hoc incontinoduni suturii in nullo modo esset tamen neque illud consultum mihi videretur, talem civitati necessitatem imponi, qua cogeretur ut universos parIter iisdem praeuius ornaret, litibus optime meritos, aut ut, nisi id fecisset, ingrata in aliquos esset.

17 Ante nos 11. 1 distinguebatur male nam τί 11. . est . . qui βῆ. 116 145. Vid. Schaefer ad p. 93, 4 μηδὲν. Iam et post πιστ.non distinxerat. 18 τ τῆς . LaurS. Vulg. - το In Aug1. . . Vindi. - punctis notavit Aldv. seclusit Dind. - pro η το coniecit καὶ Sohaes. i. g. 43. Vid. Funichaenet. Quaest. De m. p. 53 o. 19 τοτης σιτησεως oin Paul. 20 ην coniecit Roisicius. Idem volun Dobraeus, sed rectius cum φαίνησθε mutato. Semel tantum hac forma ην Demosthenes usus est, Plin. I O. T. Futurum autem cum ea constructumaoloece dictum esset 21 φανεισθαι r , πιαι cor recentior .

121. 1 ἔμελλε α LaurS. vulg. - ἔμμελεαὶ - Parisin noatrii ημελλε constantiae causa, male. Vid. Prologg. Grauim. p. 83. 2 μηδὲν ἐμ τοιουτ' aut μηδ' ἐμ τουτ' conlacu Marhlandus. At δυς- χερὲς eodem sere sensu, tuo . G1 12. - μηδεν est . q. μηδαμῶς, nullo modo, ure saepe. Fr. . Volsius. Similive intelligerulum τί vs. 22, si mea me non fallit suspicio. Schas forus. 3 Post ἐκεινο addi velim γε, aut potius totum locum a malim conceptum εἰ μηδὲν

ἔμελλεν ἐκ aut ἀπο τοὐτων ἔσεσθαι δοςxερες, ἀλλ' υδ' ἐκεῖνό τε

καλῶς. Reis Itius. Inanis lusus ingenii. 4 ἀνάγκην αγειν Aug1. k Vindi. 5 η παντας et Μοr. - on LaurS. Vulg. 6 αξιω- σοι st. 7 CX. 8 τοιουτ cod . 9 υποδώσει pr , recentior cor v in , sed ita ut legi possit αν αποδώσει, nam super literis et, nostis coniunctis positum est Auerum . - ἀποδώσειν rmni,dolevit, Chir.

155쪽

122 Μεγάλων μεν οὐν ευεργεσιῶν οὐδ' ἡμῖν λ συμφερε με βαίνειν πολλάκις καιρὸν ουτ' ἴσως ράδιον αἰτίω ' γενέσθαι, με 494τρίων δε καὶ ων ἐν εἰρήνη τις καὶ πολιτεία δυναιτ αν ἐφικέ

σθαι, ευνοίας, δικαιοσυνης, επιμελείας, των τοιούτων, καὶ

συμφερειν ἔμοιγε δοκει καὶ χρῆναι διδόναι τὰς τιμάς. Λεῖ τοίνυν μεμερίσθαι καὶ et των δωρεῶν, is ης αν αξιος λών εκα 5στος φαίκηται, ταυτην παρὰ το δημου λαμβάνη ' την δωρεάν. 123)Ἀλλὰ μην περ ων γε τοῖς ευρημένοις τὰς τιμὰς καταλείπειν' φησει, οἱ μενέπλα πάνυ καὶ δίκαι αν εἴποιεν, πάνν οσώτων αυτῶν δενεκ' αυτοῖς ἔδοτ ευεργεσιῶν ἀξιουντες ἔχειν, οἱ δε 10

122 Iam magnorum beneficiorum saepe occasionem incidere, nec nobis expedit nec fortasse conferre ea lacile est, sed mediocriuin et quae in pace quis diuinistrationeque reipublicae potuerit assequi, cuiusinoili sunt benivolentia, iustitia, diligentia, talium occasionein saepe esse et expedit mea quidem sententia et delaemiis praemiis ea ornare. uare etianaeorum, quae pro lonis dantur, rationei esse oportet distinctaui, ut qua quisque lignus videatur, eam a populo accipiat clonationena. 123 De iis vero, quae se relinquere dicet consecutis honores, alii simpliciter prorsiis et iuste responderint, sibi ea relinquenda esse omnia, quae silai propter eadem tbeneficia lederitis, alii, esse inapostorem una, qui dicat ipsis ali- 122 1 ομιν Ang1. h. s. Vind1. 2 μδιον in h. 3 αἰτ.

τινι en Less. - ουδενὶ πολλάκις αἰτίω mavult eisitius. At vid. Funkhaen Obs Dena. p. 87. 4 - αν ἐν Augi s. Vind1. Non habet h. l. παν. 5 ἐπιμελεία ind1. 6 Clausticat posterior periodi pars deest enim particula, quae respondeat τω πολλάκις legendum est διδόναι ἀεὶ τὰς .' 1rschigius Philolog. T. V p. 333. Tali hiatu. Non opposita esse possunt συμβαίνειν πολλάκις καιρον et διδόναι ἀεὶ τὰς τιμάς, sed μεγάλων et των τοιούτων oppontuitur, distriam- situ pertinet πολλακι καιρον. - Post τὰς Videtur deesse καθηκούσας vel tale quid. Reis kius. Sufficit articulus. s. g. 123 7 ης ανάξιος Vindi. - αξιος sine αν X. 8 ων L. 9 λαμβάνει Augi Vindi. - λαμβάνοι le. 123 1 καταλιπειν vulgo. - καταλείπειν Σ LRurS. ugi. h. g. Appis Viri li super καταλιπειν Ch scripsit λείπειν. f. not. 17.2, φησὶν Augi. v. s. in II. Vid. ad . 120 3 των οτῶν Π. At

αυτῶ h. l. esse feni inini generis cum ευεργεσιῶν coniungemlum Viderunt obraeus et enselerus. Sententia est enim cur alius honos de

matur, qui ob idem beneficiunt datus est, ob Iod alii honores, qui relin iuntur 4 o μὲν ... a δε Behk., ut nunc solet. id ad Corio. 169.

156쪽

φενακίζειν ὀν ώς καταλείπεται λέγοντα τι αὐτοῖς. ὁ γαρ ἄξια της ατελειας ευ πεποιηκέναι δόξας καὶ ταυτην παρ μῶνk' λαβών την φην μόνην , η ξένος η και τις' πολίτης, ἐπειδὰν is ἀφαιρερο ταυτην, τίν' εχει λοιπὴν 3 δωρεάν, Λεπτίνη; εχυ- δεμίαν δήπου.)- ω τοίνυν διαχεν του τωνδε ρ κατηγορεῖνώς φαύλων ἐκείνους ἀφαιροs, δι α δ αυ καταλείπειν ly ἐκείμνοις φήσεις, τούςδε, ο μόνον λαβόντες ἔχουσι, οὐτ' ἀφέλη. ἡ 124 Σὸς δ' απλῶς εἰπεῖν, οὐκ, ει των πάντων ἀδικησομέν τινα μείζονα, η ἐλάττονα, δεινόν ἐστιν, ἀλλ' in τὰς τιμάς,

ires relinqui. Nani qui beneficiis suis immunitatem meruisse videsur et eum lionorem a vobis adeptus est solum, sive est hospes sive etiam civis, postquam is ei ereptus suerit, quam donationem reliquam habet, Leptitiei nullam profecto. Ne igitur ideo, quod alios ut iniproibo accusas, illos spolia, neve rursus propter ea, quae illis relinquere te dices, his id eripe, quod solum acceptum habent. 124 Ut autem simpliciter dicam non tam illud grave est, si ex omnibus aliquem maiore minoreve iniuria

IM 1επτίνης . - λεπτινη sic Q. - λεπτίνη Herm. 15 ουδ δηπον Linum Vulg. - δηπου ori casu propter μητοι ni textus , in maritiabens a recentiore. 16xτουτων Auga. h. s. in l1. 7. - τῶνδε intenigendi sunt alii ac sequentes ἐκείνους et ἐκείνοις supra dicti οἱ μὲν Mai pluribus honoribus fruuntur et τούςδε qui solani immunitatem habent). In- tolligendi indigni ex iudicio tepunis Clarius hoc significari putabat scriba doctus pronomine τοὐτων. 17 καταλιπεῖν re LaurS. Vulg. καταλείπειν α maur Aug1. h. g. Appis Aldv. Vinci l. s. ad i. 120.

ἡ om . LaurS. vulg. Delevit Belther. Revocavit Dindors. Iure, ut opinor. s. mea in Stephan Thes col. 6000 B, 6005 C, quibus ae cedat Herodot V 106 ἐκ του σοί τι η μέγα η σμικρῶν ἔμελλε λυπηρ4ν ἀνασχησειν. Schae ferus. Non est h. l. oratoria illa formula, quae variis modis adhibetur vid. ipsum Schaeserunt ad Iulian. Conat. p. XXI),

i. q. quidvis, et cum negatione i. q. proraro nihil; sed proprie magis minu8ve in, o usu repetita coniunctio minus apta esset a εἰς s. Vindi.

157쪽

DEMOSTHENIS GR. ADVERSUS LEPTINEM.

αἷς αν ἀντευποιησωμέν τινας ἀπίστους καταστήσομεν ουσο πλεῖστος ἔμοιγε λόγος περὶ της ἀτελείας ἐστίν, αλλ' υπερ του πονηρὰν ἔθυς τον νόμον εἰς-ειν καὶ τοιουτον, ' δι υκά- απιστα, ο aera δημος δίδωσιν, ἔσται. 25125. πιν τοίνυν κακουργότατον οἷονται λόγον ἡρηκεναι προς τὰ τὰς ατελειας υμὰς ἀφελεσθαι πεῖσαι, βέλτιόν ἐστι προεαπεῖν. α μη λάθητ' ἐξαπατηθέντες ἐρουσι γάρ, ὁτι ταυθ' ἱερῶν εστ, απαντα τἀναλώματα, αἱ χορηγίαι καὶ αἱ γυμνασιαρχίαι. 495aniciemus, quam si honores, quibuscunque aliquos bene neruos remunerati sumus, incertos emcisinus. Nec de minuititate potissimum ego laboro, sed de eo, quod ista lex pravam consuetudinem introducit et talem, ut per eam omnia, quae populus dederit, incerta sutura sint.125. Ne vero per incuriam decipiamini, praestat id vobis in licare, quo tanquam callidissimo invento nituntur, ut vobis persuadeant immunitates esse tollendas. Dictum enim sunt, sumptus hos omnes, choragias et vinnasiarchias, ad Sacra pertinere, proiiule minime seremtum esse, 4 αν Oin F non Bavy). k. 5 ἀντευποιησομεν F. AugI k. s. Vindi.

Seilicet particula per sequentes lueris elisa suorunt qui coniunctivum corrumporent in indicativum. Schaesertis. 31d. Frank. Quaest. Aeschin. p. 5 sqq. Alotet ad Devar. . II p. 134. Cf. g. 35. ἀντ'- ευποιησωμέν α ue scriptura coniuncta vid ad g. 64. 6 περὶ in Vind1. 7 του μη LaurS. Vulg. - negationem in . D. . Vind4. II. Mai. De Variata praepositione περί et πέρ vid. Prolegg. Granim. l. 100. Quod qui imorabant, addendum esse μη putaverunt. 8 τοι- ουτ λ. 9 απιστα post δίδωσιν Araetc. F. t. v. - post πάντα .LaurS. Vulg. - in X πάνθ' oσα .125 1 ων Vind7. 2 κακουργηκότατον cod . - ρ πανουργότατον margLRmb. i. g. 113. - κακουργοτατοι L. 3 ἐρουσιν τι

scripta delevit, et scripsit γυμνασιαρχίαι. - Immunes qui essent, triptio illi onere erant relevati conserendamn scilicet pecuniariam ad Ohoro publicos, tum in gymnasia, senique ad epulas solennes. Videtur a ius post Oo. γυμνασιαρχίαι deesse λεστιατορίαι vel talo quid Duo tantum onera contributionum non Videntur satis implero amplitudinem vocabuli παντα. Quare tertium accedat velim. Rei sitius. Nomini ante Reishium hic Iocus semipulum iniecit. Primus suspicatur quidpiam deosse. Bene P modo reperiatur nam Ἀστιατορία nondum

158쪽

146 nuosTHENIS OR ADVERSUS LEPTINEM.

δεινὰν ουν, εἰ των ἱερῶν ατελής τις ἀφεθήσεται. o τομεν τινας, οἷς ὁ δῆμος ἔδωκεν, ἀτελεῖς εἶναι τούτων ' δίκαιον

5ήγουμαι, ο δὲ νυν ουτοι ποιήσουσιν, ἐὰν αρα ταυταλεγωσι,

si cui sacrorum immunitas detur. Ego vero, aliquos esse his oneribus)immunes, quibus hoc a populo concessum est, aequum esse puto, quod

vero isti nunc facturi sunt si sorte ista dicent), id non sereri tum esse

eredo aut Demosthenis fuisse aut alius Attici cuiusquam Sod sano tale quid h. l. exspectatur. nam quum duo genera munerum posita sint, qui tandem tertium gonus, nec illud minus solenno, praeterinuti potuit, proesertim post vocem παντα At mihi non de vitio istiusmodi, sed plane de gloss. suspectus locus est omittam nominativum horrem verborum αἱ χορηγίαι καὶ αἱ γυμνασιαρχίαι, 1 ipso casu mihi quodammodo fraudis vestigium proditur. Omnia haec grammatico quidem ad perspicuitatem necessaria videra poterant. auctori tuave audiatori quamlibet ad vix poterant Clara sunt per se αυτ απαντα τααναλώματα, eaque etiam supra suffecerunt in loco huius simillimo p. 464, 18. Fi. . V vo I fluit. Ιotur quinque haec verba uncis inclusit. Mihi quoque videntur e marine illata. Sohaeserua. Secuti aunt Dindorfius et vesterniannus. t quem alium casum nisi nominativum postularint nescimus. Necessario vero voeabyla Viri docti respuerint non adtendentes ad ἱερῶν additum nam satis quidem . 25

ταυτα ἁναλώματα intelligimus τὰς ἐγκυκλιους λειεουργίας χορηγίας,

γομνασιαρχίας, στιάσεις s. 1). Vorum ad sacra στίασις contribu- Iium, quamquam non fiebat sine sacrificiis Boeckli C. I. T. I p. 12η, non tota pertinebat, ut illae uerae liturgiae, quae siluam tuam non ipsae erant acrae, pertinebant ad sacra totae. Vide id passim. Νomen inuriarum captiose traducebant adversarii ad tributu , Maod sacrorum causa fit, nomina duo callido inter se permutantes.' i. .

Wolfius ad p. 495, 13. Erat autem illud simpliciter φυλετικον δειπνον. Athen. V init. p. 185 C. ibi I. Casaub. Necessario igitur addidit orator

illa ubstantiva παντα circumscribens , ne quis eum superlationis Rotraiectionis accusaret. παντα autem referendum esse censeo ad VR-rIn horamarum genera. uuam fuisse in iis ἀτέλειαν ίερῶν, fuisse ἀτέλειαν λειτουργιῶν ex ipsius Demosthenis expositione patet . 126. Cf. oechli I. c. vesterniann De Honoribus Athon. p. 9 sq. ubi hic vir doctissimus τούτων recto cum ΑWolfio et Sohaesero ad ταναλ. -- fert, secus in ann ad h. l. ad ερῶν. - h. l. et g. et profecisso

videntur AnecdBehh. p. 250 Ἐγκύκλιοι λειτουργίαι αἱ κατ' ἐνιαυτον γινόμεναι οἷον χορηγίαι, γυμνασιαρχίαι καὶ ἱερῶν περίοδοι. 6 τις ἀτελης 2. . . Vinta n Mal. 7 τουτον Ald. - Οὐτο et, cum

proximo δικαζον coniungens. - τούτων E. LaurS. Vulg. - καὶ τουτων mavula Reiarius etiam horum, sacroriim'. imo τούτων I. q. ἀναλωμάτων. id not. 5. 8 ποιosσι AldV. s. g. 106. - ΗWolfius admonet legendiu esse ut eat in ar et reliquis libris editis Quidnam

159쪽

DEMOSTHENIS OR ADVERSUS LEPTINEM.

τουτ' εἶναι δεινὀν νομίζω. 126 εἰ γάρ, α κατὰ μηδέν' αλλον εχουσι τρόπον δεῖξαι δίκαιον μῆς ἀφελεσθαι, ταυτ ἐπὶ τψ

των θεῶν νόματι ποιεῖν ζητησουσιν πῶς ου ἀσεβέστα-

τον ἔργον καὶ δεινότατον πράξουσιν χρὴ γάρ, ς

γουν' ἐμοὶ δοκεῖ, σα τις πράττει τους θεους ἐπιφη-10μίζων, τοιαυτα φαίνεσθαι, οια μηδ' αν ἐπ' ἀνθρωπου πραχθέντα πονηρὰ φανείη οτι δ' οὐκ ἔστι ταυτὰν ζ ἱερῶν θατέλειαν ἔχειν καὶ λειτουργιῶν, αλλ' ουτοι i το τῶν λειτουρ

censeo. 126 Si enim quae nullo alio pacto demonstrare possuntaeolum esse eripi, ea praetextu nominis eoruni perficere motiuntur: quomodo non maxime impium et atrocissimum facinus suscipient Decet enim, saltem ut mihi videtur, quaecunque divino interposito nomine aguntur, talia videri, ut neque Ioniine auctore facta an probentur. Aliud autem esse in munitatem habere sacromini, aliud publicorum muneriam et Istos, dum publicorum munerum nomen ad res sacras transigitur illo suis in libris reperit2 Reis kius. Ἀnt ἐὰν non distin=obatur in Aia. 126 1 ου ἀσεβέστατον HWolf. 2 γοῖν ni AH Mori . -

νυν t. 3 ἔμοι γε Hetc. F. t. v. X. - ἐμοὶ . LaurS. Vulg. ρῶς γουν ἐμοὶ δοκε est saltem ut mihi videtur; ως ἔμοιγε δ i. q. ut niihi gusam uidetur.' Soli asserva. 4 πάνθ' οσα idolo. F. s. t. v. X. πάνθ' om . LaurS. vulg. 5 ἀπ Vindi. - Augerius coniecit, et interpretes plurimi vertunt quasi υπ' legerent. Α ἐπ' ἀνθο-πom sub homino Aldu est i . Guctore honiane. De quo usu rmepositionis vid praeter alios Berntiaris Synt. p. 247. diinor Granini T. II p. 295. Sontontia haec est ri pii praete, divini nominis assuum Sohoemann. ad Isaeum p. 464 , id Hanan iuri adversam non licet. Contra, voiui notam monendum est, adversari nonnun tuam iuri divino vel etiam naturali civile ius. Id quod, si voluisset vir ille doctissimus, discere potuisset vel ex Aristotelia praeceptis or. Nicom V cap. X meael:

ομοίως ως τε μέτρα δὲ καὶ τα μη φυσικά, ἀλλ' ἀνθρώπινα δίκαια

160쪽

148 DEMOSTHENIS OR ADVERSUS LEPTINEM.

127 γράφων γαρ ἀρχὴν του νόμου Λεπτίνης εἶπεν ' φησίν,

οπως αν οἱ πλουσιώτατοι λειτουργῶσιν, ατελῆ μηδεναμ εἶναι, πλὴν των αφ' Ἀρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος. Ἀαίτοι, εἰ et ην ἱερῶν ἀτέλειαν ἔχειν ταὐτὸ καὶ λειτουργιῶν, τί τοsτο μα- θῶν προςέγραψεν οὐδὲ γαρ τούτοις τέλεια των γ' ἱερῶν

serunt, vos decipere studere, Leptinem ipsum vobis testem adducam.

127 Nam legis vitio scribit: Leptines censet, ut ditissimi publica

munera obeant, neminem debere immunena esse exceptis armodii et Aristogitonis posteris. Enimvero si idem esset sacrorum et publicorum munerum immunem esse quid in mentem illi venit, ut hoc adscriberet Τ14 ζητητουσι si pr. a lineis det τη. - ζητήσουσι Laur8. 15 αυ-

τον μιν ideto F. - μιν αυτον . LaurS. Vulg. 16 παρέξομαι Mor. - παρεσχησομαι α LaurS. Vulg. - παράσχομαι AH. 127. Videtur articulus την deesse. Vid. s. 2 et 27. Quare ausus sum eum sponto mea addere. Reis hius. ἀρχην dictum puta

absolute pro ἐν ἀρχῆ Exempla dedit Lennep. ad Phalar. p. 83. Alia

rati est, ubi την αρχὴν του νόμου legitur. Fr. Α Wolfius. Articulum recte omisit etiam Boister. αρχὴ enim perinde ut τέλος est ex iis substantivis, quae solenniter αναρ θρα ponuntur, nisi definitio quaedam aut relatio articulum addi poseat. Sohaese as. Vid. ad Megal. g. 24. Etiam dolenda iussit obraeum αρχὴν του νόμου tanquam scholion.

contosit Maini. Vana coniectura. τί τοὐτο μαθὼν πρ qua re notin imo hoc est τί παθών J, qua mente, quo consilio hanc ari ripsu cladisu-

Iamr Rois hius. τί μαθών, τουτεστι, δι' ντινα διὰ τίνα αἰτίαν; sicut τί παθών, δια τί πάθος τί ἐπῆρεν αυτόν; ΗWolfius. τί παθών in Aristophane, quoties τί μαθών occurrit, reponi iis et Brianorius, etiam optimis codd. invitia, potius in difficiliore scriptura plane consentientibus, atque i ita ubique loquitur, ut periculum sit, ne bona locutio a tantia viris in dubium vocata ex auctoribus aliquando elicin-tur et e civitate deluctetur. Vid. viri acutissimi notas ad Aristaeoph. Plut s08. Lysistr. 599. Nubb. 1507. Vesp. 251. charn. 26. - Sunt Aut utrumque, τί παθών et τί μαθών, promiscuo ab Attici diei pu-

라틴어 텍스트