Arkadiou peri tonōn. : E codicibus parisinis primum edidit Edmund.Henr. Barkerus.

241쪽

tici partim attendis' videntur, nec ullum scrIptorema OVinius, qui de hac re accurate monuit. Si agitur iuvoce explicanilla nimia fuerimus, tacite lector nobis mniam dabIta an nostram opinionem de duplici huiἡia vocabuli senai Plane confirmian Gram intacorum Vetexunt loca, ψbus ἄντίπαις est nunc υπον προ βου, δἐκβεβηκώς του παιδος τρο iἐικίαν, nunc πρόσηβος, - όπαις, οππαις, παλληξ. Suada st Phavo inus hunc duplisein sensum admittunt his herbis: Ἀντίπαις' ἐπης ων -- ιοειος γενέσθαι, ὀ τον πωνωνα ἐκφυων' ει Ἀριστοφάνης τον πρόσηβον και ἀνδροπαώδα ειπεν. primario et propes sensu a I. Pollucem. c. a. usum tur Παιδέον, παιδάριον, παιδίσκος, παῖς, κουρος, μήθεος, υπω πρόσηβος, αντλαις ως οἱ νέοι κωμικοὶ καὶ πολλάκια ψηκε marem κωμ μος. Fora asse I Pollux novis Comicis vocem trit,uit, quia veteries et ἀντίκώτατοι CONDICI eam Pro puer προσηβον usurparant. In hoc Primario sensu et Ulpianus Marr. in Demosth. P. asi A. ap. Alberitum ad Hesyci . . Vocem sui Pat 3o ἄπαις ο νέος αν καὶ παῖς, usta Hieron 'Vols P. 258. B. p. 63 i. Reas recte conjicit, ο αντλαις, In secuΠ-dario sensu Hesycli scribit: Παιως νεογνος, παῖς νεος, ἐξερχόμενος απὰ τῆς του παιδὸς Ἀλικως, o παρὰ οις υττικοῖς καλουμενος ἀντίπαις ut et Ammonitis v Γερων: δεφος ἐν γαρ ἐστι το γεννηθἐν ευθεως Παιδίον δε τοτρεφόμενον α τε θηνοὐ Παιδάρων i, τ ηδη περιπα-τoo ν , καὶ της λεξεως ἀντεχρμενον Παιδίσκος δ' o ἐν τῆ εχομένη λικιες Παῖς δ' ο διά των ε κώμων μαθημάτων

242쪽

Aristoph. grammaticum. De hoc secundam vocas aen

την του παιδος λικίαν. ad duplicem oeis sensuilia x ferenda sunt quae an Glossis Lablaeanis legimus: ν- τλαις Pue rater, IMMeni3. PueraSter i. e. et ν πω πρός- ος Ius snι 3. e. πρόσηβος, βούπαις, ἰνδρυπαις. in vero uaedam huius Vocabuli e Scriptoribus Graecis exeinvia afferen et . In se 'u Pueri προσηβου Vox occula

Hesychii inser olea. Praepos. ἀντὶ in v. xamisari emadem Vim hol ex videtur, quam habet in v. ἀντίπαις, et siruilia tu sinis notionem involvit, uit ἀντικέων, μο αλώπηξ, sat Murpas, uso canem allacitate utitaque me ira dotib- refer .

243쪽

Lucianus hic loquatur, amoribus patet, non adeo pu

Hesam ipsam, sive primam intelligendam, sed anitium .dolescentiae, quod et ip- praepos. ἀντὶ osten sit, qui

pira mutatione': quandam aetatIs indicat. et1- et accinatius scripsit I. Iensius Lecu Lueian. p. 39. ,Quis proprie ἀντίπαις t, non satis accurate ostendunt lexL

myaphi, Vel potius erram v, duri ἀντλαια exponunt cveluti Budaeus petinerem. sed ἄντίπαις. Maeriadmo-χuae ex asto Luciani loe patet, intelli naus est e iamnum puer. Ita nempe loquitur ibi Theomnestus aliquis Σχεδον - - της ἀντέπαοδου λικέας εἰς τους

ἔφηβους κρωὶς o/iαις - ἄλλων πιθυμίαις μυαγλου--μαι ut 1 laquid apparet την ἀντιπαιδα ηλικίαν non e se ut vertit Benedicrus, adolescentiam, sed Mistempsene puerilem, quandoquidem Theoannesitis vile ait, se, posteaqdam excessisset ἐκ της Arin Meis satirici numeraturi fuisse in ephebis, h. e. uni demum atriisse

adolescentiam. In eodem sensu teriis eandent vo-- ceni usurpat idem Lucianua in SomnIO, I. I. Pag. II. ἔ

244쪽

inquit, ἔφηβος, μι ἐξ ἐπηρων. Errat ergo M. Steph.

245쪽

aeto

-- ων -- ἀπι- μετὰ τῶν λέπων - πι μώντων, ους ἀορωνιστάς, ως δοκει, αλτης κώμης ν ἄων ε misavo τους βαρβάρους πολεμως ἐπιφανη ην καὶ λαμπρός. H. . pro adolescente, is ne sphebo usurpari via detur, sed nunquan aio Gozuaerit apud optimo aemptores et Atticos. Fallitur Vesch, ad Ammon. p. 53. scribens: MAP. Suidam Aristophanes o πρόσηβον vocasse uadidit ἄν-δ παιδα credidemn Potius vim oras ἀνδρόπαις Suida minus perceptam, cujus nominis honore eo. dignaban r. qui ante nnos animum Viralem gerebant. Ea de re notat L. Spanti ad Callim. H. in C. 55. p. 683. quabus adde Schol. Pind. ad yin Od. II. 1 a I. Non modo P. Suidam, sed, ut vidimus in I Cis .aupra laudatis, P. Phavorinum et Tamanascunx' s. exm. Voc τίπαις Peris ἀνδρόπαις exportaturi allitu quoque alchen. cura dimi noniani ἀνορμοιος honore eo tantum .dignam, PH ante annos inmurn

ex Sopilocle M Sophoclis eram nobis ex vi Schol.

246쪽

Pan I. Pyth. II. III. To ἄνδροπαιδα δεσπότης απωλεσα ubi sine dubio legendum est δεσπόtην, et sic scribit doeilas Blonas ad Apschyli Pers. 529. Quo sensi Sophorcle το, ἀνδρόπαιδα δεσπότην dixerit in Troili Fragm..

nobis thcertum st. Sed ap. Aeschylum Pers. 529. Vox usurpatur non de eo, 23 αnte annos animum iralem gerit, ed Proprio sensu P. Atiacos scriptores, sπροσηβιν, Priseriati proximo, ut e sequentibus patete Βλάστημα καλλειρωρον, ἀνδρόπαις ἀνήρ arum ae ἰουλο - διὰ παρη-ν, Ωρας - σης, ταρφυς ἀντέλλουσα θρίξ. Ab Aeschylo Parilienopaeus Vocatur νδρόπαις

Ἀριστοφάνης τον προσημν is ἄνδρόπαια Bras. Quid des velitaeschylus per voces ἀνδρώακώνηρ, ipse in se quenti Versu explicat, rastes δ' χυλος ἄρτι διὰ στα tu

nem Pri- πιι intelligmat, definita, perveniemus ad id, Mod Attici seriptores per ἀντέπαιδα tibi velint, sive. ανδρόπαιδα, cujus aetatis, ut scribit Aeschylus, Pro- Praum est ova o πιεθειν δια παροῖ ν, -- φυουσης. Iuvenalis locus em memorabilis XIII. 5L ,,Credebanth' grande neis et morte piandum, Si juvenis vetulo non adsurrexeria, et mi armato mmcxi lue puer, licet

247쪽

ipse videret Plura dona fiaga, et majoreis glandis in

vos Tam venerabile orat praecedere quatuor annia,/Primaque sar adeo acrite lanugo senectae. Rurpertius adferi Dod veli in Ann3l. uinctii P. s. et 156. Prima adolescentia barbatae lanugo ab annocensebatur aetatis XVIII. eoque ut videt , expleto. socios docet h. l. IuVen. quum barbηtum suum, quernpuero obponit, quatuor duntaxat annis Puexo majorern adnoscit et prIma tant' modo lanugine vestitiam. Ita

prima lanugo in annum XVlII. expi tua convene i quum etiam puerita an ann XIV. Minitum expleto temininata fuerit. Inde barbatuli juvenes Cie ad Att. I. 14. adpellabantur ad illum inque annuxu, ut Idetur, quo barbam primam radebant, aet/ scilieet XXI. Hanc pubertati plenae aetate a constituunt Icii, Dig l. 1.tit. g. l. o. a. l. XXXIV. u. I. usque a temporalatia Hadriani. Cons. E. H. Barlcera Dissext. ae Puaera tio,

εtrenuus prIIntini evaserit, a Lycophrono vero νεανδρος

248쪽

steri sententia. ,Locus i solarii et sane dictio mutilus,

wii sic forte supplendus est, o δέκα δρόμων ἐν τοῖς ἀνδράσι μετεστηκότες, . . qui decie ad cursus p ahIicos viis Tomam admissi sunt. Ad correctionen hanc mihi viam in monamavit Arrirnonius, at V. γέρων scribit, epheboav. Cretensos dictos fuisse ἀποδρόμος, διὰ το μηδέπω ταωκοπῶν δρομ ην μετέ-ν i. e. quod nondum ad cursus ommunes admitterentur. Unde colligo, in Creta olim inat tutos fuisse cursus iudicos, ad Do non nisi vixi, simiae non omnes, sed certo tantum numero , Ceriiswo ioci is,admi rentum os eirgo uotis ii decies erevissent, vadentio postea illa abstinuisse, in is ornen δεκάδρομοι ε

εἰ οἰ-νομίαν.

249쪽

nomine βουπαιδα dicebam. Ordo aetatum P. Arram nium V. Γερων est: βρεφος, παιδίον, πωδάριον, α. -

rebus scribentem laudant. Glossae Vetere βούπαιδα et ἀντέπαιδα de eodem aetatis gradu intestIgunt: iam ureumque per idem vocabulum explicant, , ,Βουπαις, Maod legaria ap. Alciphr. p. 6 2. est μεγας ταῖς Puer adulta or Hesych. βούποις νεος μεγας, φηλιξ, μέρος παῖς η ἰχθυς, scribe ἰσχυρός. Glossae veteres Catu- sester: βουπαις, quae vox Dracontio restituenda. II. 191. , Non citulaster o puerilia, non puer audet

Attrectare tener Μarii tela manu: in editis leptiar, Non catulastra gerat, loquitur ibi de variis homi-

250쪽

cteam licentiam seoisset, contra gram nauc uni reginisus, ideoque ex hoc loco non est a tendum de sensi vocis βο-- latrore. Idem Ammonius, qua supra lam