Arkadiou peri tonōn. : E codicibus parisinis primum edidit Edmund.Henr. Barkerus.

발행: 1820년

분량: 389페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

Mellenteum voras usum non respexisse, ex Psius Verina patet Maae uicum anna Plane deacrariant ἀντέπαιε ο ἐκβεβηκως - πω ς τὴν ἡλικίαν, - δη Μουση e. In hoc secundo loco non mami aestrinanda est Ammonia opinio de differentia vocum ἀντιπαις' μυπαις Paa.

nius scribit, μύπως est o μέγας παῖς. Maid nos impedat, oriri in ἀ-λαις et β παις de una eademque aetate istelligaraus . . cum idem Ammonius apse μι-εις defi

Fallitur H Steph. . III. p. s. scribens ,,μύροις - d. grandis vox particula Di habente Vim ante inemini)'. vel qui iam grandi est praeraria reddi potem uex

253쪽

et Selanead et omnes teriacograpta, Mos adhine vidiamus nihil monent Staidas, βομαις μυκόλος. Ergo βου- an hoc praegnant sensu est I. q. nais ἐπὶ των βοων Puer bor---too An in Graeca lingua exsistrillum aliud vocabulum simuIt- sorinatum ianui sen- proprio sensu oras. βουπαις a. e. ο μέρος παῖς, venat alie sensus, de quo H. Steph et Soline nitul his ubi I. . merius supra laudatus legat ισχυρος, et Masvicius, teste Alberito, sed, ut Merais vidit, in Ie Ioeus enim vitio caret.

254쪽

γενεῖς, et lo Varronem scripsisse Callimachus ' με- να πὰρ ἄναο νης ἐπὶ βουγενέων. Quod autem μου - ωας ε Ipseram, In causa Puto suras ad quod sequatur,liugoniana, at , βουγονια, recte, nemPe η των μων γο-- ω,1 FaIlIrint vir doctassianus Graeci et μυγόνη, et πεινης, et με υνο usurpasse videnturi Geoponic. XV. I. Amam. περὶ μελεσσῶν, καὶ πῶς αν ἐκ βοος γένοιτο, ὀκαλειται - ὀνη In eodem capite, 6. ωσπερ ει α se γονέι μιήλ- εἰκοστ ημεν ζωογονουνται, Ma I. N. Ni-Clas. ,De scriptura limbagatur varao quident II 5 5. Graeci βουνονας αρροι rant, sed abi quoque v. dd. βου- ρονεις meridant, quo tamen improbat salinasius ad Theo tisistitimn V. 6 p. 297. rma. Interim oean Varioliis loco singulare est quod μωγόνη xu, cum

nIsa sorte apse scripserit βουνονους, viost deinde in βου- νονας transierit. Nempe quam γέννα formantur nomina, an omiderinum sane exceptione. Ex γένος ero composita inis finiunt. Adeoque nomen alui ἄγονος esse dctet, aut βουγενής ut ἀμπ'νης et ἀρτίγονος, aliaque quam plur1ma. Boπονος ubi alias occurrat, nescio: βουννης contra frequens est, et apes βουννει dicuntux cum a Poetis, ut Callimaelio P. Hesycti aliisque, quo ad Orpbys antri Nymph. pag. 1o4 seq. lauda it an GOens, tum Porphyrio I. l. c. i5. et c. 13. his et i quae loca Sunt alia, ut Vix aut omnino non dubitari possit, quin h1 quoque scribenduin sit βουγενεῖς Nioquin esse deberet βούγονοι, aut μυρονοι, I Veri sunt Cossiees Varroniani SaImasius ad Theocrisi Fistulam

V. 6. - υρας γηρυρονας Ita mendavimus, et seri Plorum, et exe Morum codicum Iecisonem, Τηρυονας,

Γηρυγον autem κουε est Nisi, Mod de voce scilicet nascatur. lac vocis filiam eam quidam dixit, quod an Frangem Vel sistulam non Posali: eonvemre. φρυ-

255쪽

recte ergo μου πιποιημένα. Voce μυ--τος carent in Steph. Thes et Schnead Lex. Coel Rhodionus Lecti. Αmiq. XXII. s. sic scribit: 4,Apes μετενεῖς sicuntur, et in generationem pergemes animae βουγενεις. - Poste-xius illud ubi invenerit Coelius, neεcimus, forte ex MI- quo Graeco Patre depromtum Vocem βουνον- s. 'ov- γονεω , miseriant H. Steph et Schneid. ,Bugoniae ut aeribit Gesnerias Thes L. L. ,,apum ex bove generatio.

Varro de R. R. II. 5. s. Et hic Plautium loc*tum ea-ae Latine, cum Ηιrrιum praetorem renuntiatumROrnan in Senatum scriptum uiuere, Sed bono animo es , non ianua atisfaciam tibi, quam cpwiiugoniam acrwsis Locus dissimias nec forte sinceruo quod disputationes hominum eruditorum docenti At hoc' men intἡlliotaexr bugoniam, σπονιαν esse, suasae quidem certe, marmean de illa apum ex bove generatione εForcellinus in Lex. v. Bugonia, βουγονεία habet. Fabiitur . artinius, cui in Lex philolog. ,scriptor Videtur innui, qui upra fidem exspectationi lectori 1 de

256쪽

Varmonis vectis bene scripiat Turn Advers . VIII 8 uod ad veterum opimonem de apum mneratione ebove attinet praetor Boinarium supra. laudatum est Cerda et Hemius ad vim Georg. IV. 23 i. Rentleius de Stultitiaratheismiraeon. Iv. ac scribit:. ,Whereas ithath been the generes tradition and belle uia maggota and Ries laree in putrefie oarcasses an particula ly

258쪽

Φιλέρως καὶ Φιλω ιρος ' ὀνοματα κύρια Scottua in Appendice a Thea. r. L. et post eum Selmeideriis e Luciata Arnor T. II. P. 41o. Prosera: Παντί γε μην δώ- δε περιπλη- ο φαέρως προσείρπυε πιστὰς, in de . νιλέρως silent hue rete. Sed o φιλέρως amoth. l. alio nitu divit in Ap. elem. 66. ἡ φιλέρωσε φαίνουσα σε-

SEARCH

MENU NAVIGATION