Aischylou Agamemnon. Agamemnon. Ad fidem manuscriptorum emendavit notas et glossarium adjecit Carlous Jacobus Blomfield

발행: 1832년

분량: 372페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

332쪽

302 GLOSSARIUM

ρίφρο ς ' ἄγαν ἁνιέρω μέν et Alias vero valetur dentissianus, ut saepe apiid Homerum.

εω ὰν νη cicatos , namqtie particulam recte restituit Zeunius e M S. Guel f Plato Phaed. 3. χως ν το σῶμα χωμεν. ex quando in hoc sensu una vecti praeterito tingitur, vel quarulo cum praesentesignificat dum particulam a non adsumit vid. Xempla ad Pers. 434. Glossar. Quoties valet donec, cum particula jungitur, et verbi subsunctivo, vel sine particula cum optativo ut in Sophocl. Trachi. 688. ab Elmstet correcta ν εω νιν ὁρτίχριστον ἁρμόσaιμί που De

333쪽

l4l4. XρυσηιOων. Pluralis numerus vina sententiae auget, sive sarcasmus Sit, seu laudatio. longin . r. b. . 23.Ἀλλ' ἄμως χυθεὶς

Menex a L.Ongin laudatum l. c. Sic aput Liatinos Horatius Cato-nnus atque Cethegis. .ucan. I. 3l3. Marcelluspie squaT, et, o nina vana, Catones ubi vid. Oudendorp. et Cicer de Amic. 6. Ibid. Mειλιγμα. Lenimentuni. Remedium Choeph. 276. τα μεν γαρ ες δε υσφρόνων μειλiγματα Βροτοῖ πιφαύσκων εἶπε. s. ibid. v. 3. Pers. 608.

ni allor, ad icοτρίβης, i. e. onmesticae servituti assuetus famulus, non νεώνητος, tiro. STANI, Eius Eustath in Il. . . t 327, 2 l.

334쪽

304 GLOSSARIUM

si maliis legere ἰσοτρίβης, quam lectionem hodie praefero, verteris pariter versata compositum ut νεοτρίβh et Similia. 14l9 Kυκνου δίκην. Nota superstitio Plato Phaed. p. 357.

δοντες. Confertai sester Cicer Tusc. Ι. 30. ubi vid. Davis. Elian. H. A. V. 34. Sic Ovid. Heroid. VII. l. Sic, ubi fata voca)it, udis abjectit in herbis, Ad vada Maeandri contania albus olor. De C aenorum cantu libellu in conscripsit Jac Thoinasius.l42l. Φιλητωρ. Ani atriae. ἐραστί . Hes vcla Strabo . p. 484. de Creten Sibus. τον μεν ερωμενον cci λούσι λεινόν, τον 'εραστην, φιλ0τορα At Surde derivat Scholiast B. φίλος et τορ.1422. 4Ιαροψωνημα. Opsonium clandestinum Aristoph.

335쪽

δρῶντος τίθησιν qu. τιθεῖσιν ἁπανθίσας item in media voce. Vid. insta I 65 I.

idq3. ξυστατος. Qui consistere nequit. In con POSitris. Aristoph. Nuli. 366. ἐγὼ γὰρ Αἰσχύλον νομίζω πρῶτον εν ποιηταῖS, ψόφου πλεων, ξύστατον, στόμφaxa, ρημνοποιόν. XenarchuS p. Athen. II p. 63. F.-φθίνει όμος συστάτοισι δεσποτων εχρημένοsTὐxata sic enim legendum pro ἁσυὶ τάτοισι.l446. 1σο υχος Pari an inio proeduus. iocum Si vertit Butleruso par robur jam per sentinas Helenam sed et Clytaemnestram quo num cor angitur Xerces ut sit comparati malorum quae Atreo et Thyestae lata sunt, cum iis quae per Helenam et Clytaena nestrant Menelao et Agamena noni contigerunt.

336쪽

306 GLOSSARIUM

l469. ραχνη. Aranea quae alibi dicitur δεράχνης genere

II ἄντα ' ερίθων ἁραχνάν βρίθει Καλλίμαχος, Εργον ὰράχνα. Vid. Lex. Seguler. p. 442 l. Hesiodi locus est Di. 3. τῆ γάρ τοι νεῖνημα ἁερσιπύτητος αράχνηs. Plura videas ap. alchen aer. Diatri. inaurip. p. l68. ραχνος diri noster Suppl. 884. ραχνος, βάδην. Sic apud Latinos aranea et araneus. Servius ad Virgil. G. IV. 246. Sesmidunὶ nrajores antina ipsunὶ 'nasculino genere appellasse hic ara-NeuS; retia vero, petoe faciunt fenunino genere. Vid. Ualcefieta ad Lucret. HI 384.

βέλη. εστ c xat ημα παρὰ το βέλOS, βέλεμOs, s εχω, Eχεμος, Thλεμos πλεονασμω του , βέλεμνοs, α βέλεμνον Ἐρωcιανὸς περιπαθῶν. occurrit Isiad. O. 484. Eurip. Andr li 24. I 477. Φαντας μαι. Appareo. Eurip. Phoen. 93. μη τε πολιτῶν εὐτρίβω φαντάζεται. et Saepius apud Platonem. Stanteius vertit, adsimi latus, quo SenS nuSquam reperitur. 1478. Δριμυς Acer. Vocabulum tragicis rariSSime Iisurpatum, utpote quod infra cothurni dignitatem uerit. δριμεῖα μάχη dixit

337쪽

Honaei us Il. . 696. δριμἰ, θυμός Noster Claoeph. 390. ριμεῖα χι λη Theocritus I. 8. τάμισον δριμεῖαν XI. 66. Rid Ἀλάστωρ. Glossari in Pers. 360 983. Verte, pater

338쪽

308 GI, OSSARIUM

bis in D desinentibus vid ad laeti. 44. Set quum talia verba abaoristis formari soleant, et, ante primam antepenultinnae consonantem adsumant, nescio an in textu reponendum sit θηγανῶ, a θηγανύω,

339쪽

15 22 ' 'Aetro κωκύω Deploro. Proprie valet plorare desino; et eximie, lanctu fungor Sicut αποδύρειν, ἁπoxλαίειν et Similia. 1525. Eπιτυμβιος Sepulcralis επιτυμβίctos θρηνος Ioeph. 332 Poetice dicitur ἐπιτύμβιος cclvos pro λόγος ἐπιταφιOS.

vectio Acherontis. Descriptio Acherontis, habita simul OrniniS ratione, quod significare volunt . q. ὁ τὰ ἄχεα ρέων. Litym M. in hac voce, et ustath ad Il. p. 57. Apollodorus in staglia. P. Stob. p. 047. d. Heyn. ἔ τῶν γὰρ τοιούτων ρμώμενοι πιθανῶV,

πορθμεύει βροτοῖσιν. SCIIUΤZ. Mirum est neque Heynium neque Schuigium alaenaerii coriectionem memorasse, reponentis in Dia-tiit . Eurip. p. l7. C. a Eυριπίδης Aixυμνέω φησί. Cornutus de N. D. p. 234. ὁ ὁ Ἀχέρων ἁπο των γινομένων ν τοῖς τετελευτηxOσιν-χέων προσῆχθ', a i Ἀχερουσία λίμνη Corrige προηχθη. i54l. Θεσμιος. Lege praescriptus Hesycla. Θεσμων. ixato V. Quis en in progentein i Di precationibus oriani, et lege divina praescriptain, Mnilia elisian et ' i. e. calantuates Myrtili caedes erat πρώταρχο ἄτη ll63. postea veii e Thyestae diris calamitates domitius Atridai una adhaesere. i543. Kολλαω. Glutino Kόλλα erat tergus bovis, e quo gluten fiebat Pausanias ap. Eustalli in Od. . p. l9l5, 9. x υλλο -

340쪽

31O GLOSSARIUM

1577 ΙΠροστροπαῖος. Suppleae. προστροπὴ, converSi ad deos e vid ad Pers. 220. Sophocl. N. 830. τοσαύτά- ώ εὐ προσ- τρέπω. Eadem fere translatione Verbo ἄντομα sensus supplicatuli adhaesit. Sic πρόσοδοι Aristoph. Nub. 306. Dena Ostii de Cor. 27. Eustath ad Od. . p. I 458 46. ς ε οὐ ρηθέντος cω ευρηται ast Ἀφέxτωρ παρα τοῖς παλαιοῖς, ὁ κέσιος. Suppl. l. Vid. Vales ad Hai poci . p. 5. Schaeser ad Apollon Rhod. T. II. p. l69. I 582. Κρεουργον μαρ. Dies quo celebratur viSceratio. Post sacrificia facta, populo carnium distributio fiebat, recentioribus dicta Ῥεωδαισία, ρεωδοσία Ῥεανομία. Sed hic ceperina simplicitis pro die festo, in quo convivis carnes adponebantur. OdySS. O. J40. παρ δὲ Bo σιδη Ῥέα δαίετο, καὶ νέμε μοίρας. ES autem ρεουργό lanius. 584. 11OOηρης. Ad pedes pertingens τὰ rocηρ partes Iozax tremos pedes sitae sunt id supra 87l. Ibid. Κτεις. Pecten. τενες sigiti dicuntur, quia inter Se certis intervallis distinguuntur, sicut pectinis lenticuli Schol. τένας τὰs

SEARCH

MENU NAVIGATION