장음표시 사용
321쪽
1264. σφαδαστος. Sine lucta. Tranquillus. Α σφαοάζω, de quo verbo Glossar. Pers. 99. Sophocl. N. 3l. αλῶ θ' ἱμα
δ' ἐσφάδticet' ob ἔχων παλλαγάs. Ex it quae apud Scholias tam proxime sequuntur, Stanteius ulterum Macer in catalogum Eschuli fabularurn inseri jubet, sed injuria, quod patebit inspicienti Schol in ac Si 5. Ibid. E. υθνησιμος. Facilem rorien adferens quod alii
dixerunt ευ θανάτος Menander Hypobolimaeo, Wal pol Comic Gr. Fi . p. 37. υ ευθύνaτο ἁπη λθει ελθων et ς χρόνον Plutarcii in Anton. a. Stephan citatus, m δ' ob εὐθάνατος η πληγη. Ona mors et facilis ευθανασία dicebatur. Contra δυσθνησxέω, dissiculter ni orior. iirip. El. 482. πῶν ε σῶμ' ἄνω άτω, Η σπαιρε i/, λάλαζε υσθνησcoὼν φόνω. Sic lege mihim non υσθνησcov. de verbo υσθανατjν Vid. Valchen aer ad Herodot. IX. 72. Lucret. III. 490. torquetur, anhelat Inconstanter, et in jactando membra fatigat. Cons. Virgil. n. X. 730. 127l. Ιρεσβευομαι. Praesto. Proror Photius, ρε- σβείεεν προτιμῆν. υριπίδης. Choeph. 486. Euna. l. Hinc Choepta. 629. αxῶν ε πρεσβεύεται το Auμνιον λόγω, prinὶun locun obtinet. Sententiam explicat Stant eius, peti postreuius moritur, vel ipso tempore alios superat.
322쪽
Vid. Jacolis Aniiii in Eum p. p. 34. De Syrio odore Stante itis citat Horiit. 2. C. VII. . Tibull. I. 3. Propeii. II. 0. Συρίας λιβίνου καπνός ex uii p. accla. 44. contulit Abre Sch. post Spanhem. Ponitur ahite in dativus δώμασιν per cheina Olophonium.1285. 'Αρκείτω Satis esto, sc hactenus vixisse. Sophocl. . 76. Dco ἁρxeiτω μένων. 1287. Δυσοίζω. Melu 0. Hesuch. Δυσοίζει δυσχερεῖ, πο-
νόησα. Inc Illa es. 805. μηδἐν δυσοίζου πολεμίους ρύσαι τόδε de quo loco vid. Valdhenaei . Diatr. p. l08. C. Verbi radix videtur suisse,iζω, i. e. et λέγω Eustath. p. l27, 9. Ibid. Θαμνος. Frutice tunι. σύνδενδρο τόπος Photius Homer. Iliad. X. 9l. αταπτη cis πο θάμνω. Plato ep. lV. p. 32. B. νύν Η μ sis ei, σπερ υνηγέτας τινάς, θάμνον buλω περιεστασθcit. Schol. o δυσχεραίνω, φησίν, ὼ ὁρνις θέλουσα ει καλιὰν εἰσελθεiν, και θηρά τινα φοβουμενη. Sed de interpretatione dubito. Nulum interpretatur is sitis.
323쪽
I AGAMEMNONA. 293l290. ' Δυσδαμ αρ. Conjupi i liae. Sunt qui nona inati-
per φιλιοὐμαι Plerumque significat homilio respior.
J297. Ei μαρης. Furilis. Omniatii in est si antiquo vocabulo
abstergendas uti solebant. OdySS. A. ill o δ' αἴτε σπόγγοισι πολυτρητοισι τραπέζα Nico P. Sensu laifus loci subobsciurus est. Scliutri interpretatio lase est Prosperi laten vel un ra pioetinet everierit: in adversae fuerint res, nὶadida ue uecta tuerit, spongia scriptura in delet: h. e. adversitatis adeo sit de Oblivisci solent thomines ut ejus memoria, tanquam Spongia deleta ProrSu evanescat. Melius Butleruso quum e rebus prosperi in adversa quis inciderit, initisprio tris elicitatis, tanqualia spongia ad la ibita mena Otia deletur. quidem locum sic interpretari masina res promera vel un Ara everterit, ut mutationes sicile ad nnitant in adversi vero rebus, iaciat. Spongia tabulae lineas penitus delere solet, ita omni Spes Deliorii in i rsus aboletur. h. e. re prosperae in advel Sa longe facilius mutantur, quam in prospera adverSae atque hunc rerun adversarum Statum magis deploro, quam instabilena prosperitatis conditionem. Vel si mavis cum Buller interpretat i, ni ulto lagi d loro statun rerutu humanarunὶ quaru creden num innianentent. Pictoi es ad albulae partem aliquana recens pictam delendam spongia utebanthir. tirip. Hel.
324쪽
325쪽
326쪽
Musgrav. ad Soph. in i Col. 450. ubi conjungenda χρόνω πέπων 3 nullus enim est pleonasmus, quosl ait Schae serus. tamen 66. εχθροῖσι ois σοῖς ob γενῆ σομαι πέπων Sophocl. Tracti. 730. ργῆ
ταύτην quae mutati neScio an sit omnino necessaria. Dativum aliquatenus defendit Thucyd. VI. 60. ἄμaxos μεν, αὐτα εἰπών, δμως προσεθετο ci αυτο τῶ Ἀλxiβιά coυ γνώμη. Xenopli Anab. I. 6. 0. ταύτη ἡ τη γνώμη o uti τοὐς λλους πρόσθεσθat quae tamen X- empla, quia verbuna compositum usurpatur, rem non conficiunt. Ibid. Ιληθυνομαι. Nunier augeo ; sed in hoc loco videtur significare, ni ullis arguntentis urgeor. I 342. ρανως Perspicue Lucide Hes vela. ραν sis. cioές, αληθέ s. umen. 45. τῆδε γαρ τρανῶς ἐρῶ. Ophocl. Al. 23. ἔσμεν γ φ obcεν τρανέε, Orinata est haec οὐ πρίω, Oforo, unde τρhri s ,
327쪽
p. 7 ld. Et surdi ad Sophocl. ad T. 177. 1350. Ἐπ' ἐξειργασμένοις. Rebus confectis Herodot.
l354. Ιεριστιχίζω. circunivallo. Terent. Adelph. III. 2. 4.
328쪽
Photius et Suidas διαστοιχίζομαι NOSter in Prometh. 238. ἐστοίχισα d. 493. d. ΙΠλουτος. in uiae. Nempe vesti hetat purpura tincta. Supra 922. φθείροντα πλοὐτον, αργυρωπι του σ φ. s. J356. υτοὐ. M. Sic sorte verte ii luna, potius quam illius, viod in notis dixi. Supra 39. Οἱ o abros περὶ eixos fluxas ατέ
329쪽
330쪽
GO GLOSSARIUM l373. Ιρος εἰδοτας λεγω. Dico vobis pii usu didicistis.
Ernesti ad Callim Cer. 69. 128. Brunct. ad Apollon Rhod. I. l072. Frequens apud Homeriam. Utitur etiam Herodotus I. 73. II. 37. quirilias dixit πατέεσθαι Simple forma erat πίω, Iule πατέω et Pasco. πάσασθat, eses, Primam corripit: πάσασθαι P0SSidere, producit.