장음표시 사용
301쪽
1003 'Aμηνιτως Cleinenter. Adeo ut non rascatur. . v. 632. Apud Heio lot. I. 207. Croesus, quum in servitium esset redactus, Cyrunt ita compellat, βασιλευ-επε με Ζευ εcωκε τοι. J004. ερνι te. Aqua ad lavandas manus. Solebant enim Veteres ante cibum γύψασθαι manus, et post cibum ἁπονίψασθαι, teste Polluce cliten Stant eius advocavit. Unde χερνίβων dicit Clytaemnestra, inquit Vir doctus svnecdochice m διαίτas. Allegat etiam Virg. n. I. 704. Odyss. A. 136. um 653. ποία ε χέρνιψ φρατόρων προσδέξεται; 1005. Κτησιος Penas vesι Penuarius. Jovis titulus. Suppl. 940. τησίου Δεος χάριν Dionysius lib. I. Deos penates a Graecis scriptoribus dici scribit partim τησίουs, partim ἐρxείους, πατρωους, μυχέουs. Sed lib. VIII. p. 15. lares vocat θεου crησίουs. Inde est, quod in cella penuaria. Statuebatur ejus simulacruna nam in cella reposita sunt utensilia, ι τησις. ' H. Vales in Harpocr. p. l 20 Apte autem dicuntur servi adstare Iovis Ctesii arae, quae in cella penuariu collocari solebat. Harpocr. Κτησων Δία i τοῖς ταμείοις δρυντο. Μένανδρος Ψευδηρα xλε-Νὼν δ' εἰς γυναιcωνῖτιν εἰσιόνθ' oταν Iδω
302쪽
303쪽
l020. α λωστα των παρεστώτων. Opilina eorun ἴχα in hoc remini statu seri possunt. ProIneth. 224. ράτιστα ἡ μοι των
Tro. 6. Haec autem ara, inquit Virgilius aen. II. 5l2. Aeddi s in mediis nudopte in aetheris axe Ingens ama fuit. Vid. Schneider Epimetr ad Xenoph. Mena. p. 274. Creugeii Melet. p. l7. Ovid. Heroid. VII. 3. Occidit internas conjuae iactatus ad aras uiam. Heinsius citat ex Ibide te Prianio, Cui nilii Hercei profui ara Iovis. Ceterunt Voce μεσόμφαλος στέα de ira Delphica posuit Euripides Ion. 462.1027. ' Ἀξυνημων. narres leni valet atque ξύνετος.l028. Κάρβαιως Barbarus. Suppl. 9ll. x άριῆανος οῦν Ἐλλησιν ἐγχλίεις ἄγαν stes d. 28. xάρβανα δ' υδὰν baxo eis Eustalli. ad Iliad. . p. 368, 36. ex Aelio Diony i memorat αρβίνου et xάρδacas, quae nomina a Κάρ profluxerant. tymOl. . p. 490, 7. Καρβῶνες οἱ βάρβαροι, οἱ χοντες Καρυς βοην. Λυcίφρων. 605. Κάρβανον χλον. Idem L,ycophron. 387. νυμφεῖα προ xηλωστὰ καρβάνων τελεῖν. Photius, Καρβανίζει βαρβαρίζει.
304쪽
104 l. νοτοτυβω. Eaecla no rorol. Vide notata. Eurip. Hel 376. I 048. 'Aγυιατης. Qui viris praeest. Vide notas Pindar Pyth.
Ceteriam hiene observavit Stanteius Enimvero Agyiea, ut et Apollinem inclamat Casandra non otios cognomine, sed tymologiam reSpiciensu quippe τλὰγυιευ usto του ἄγειν derivari videtur. Multus est in hisce allusionibus Eschylus noster; Ἀγυιεύ invali, -o ποτηγαγέ με , ita Ἀπόλλων ἐμόs ἀπώλεσας ciρ. Ibid. 'Aπολλων. Macrobius, Sat. I. 17. a Stantei adlegatus; Alu cogn01nina tuni Apollinein putant os ἁπολλύντα ci ζω a. Lan inmat
305쪽
1058. Συλστωρ. Coiiseius. laucyd. II. 74. Philodem Anthol. Pal. . I. p. 84. In hoc loco accusativum regit, ut emale φί mos Sophocl. Ant. 799. πόρino Prometia. 939. Xenoph. Cyrop. III 3 9.
plura contulit Matthiae. r. r. . t 6.l059. υτOoo ς. Qui se vel suos periinu. Itys a natre peremtus dicitur αὐτοφόνω occidisse, Suppl. 68. Sophocl. M. 840.
306쪽
niai Sic alid eae alio per te tute ipse videre Talibris in rebus poteris, caecasque latebras Intinuare nines, et verram protrahere inde. 1062. ατευω. Investigo. Itraque Orina, ματεύω et μαστεύω Sicut et μηδομαε V l069. ut antiquo μάομαι profluxit. Vid. ad Pi orneth. 486.1065. ρεφη. Liberi Thyestae scilicet. Subaudiendum video. Schol. φαντάζεται γαρ ὁρῆν τὰ σώματα των νpρημένων παίδων
μεν ου ἄρ' ἴστε τον ΙΠρομηθέα ἁντι τολὴ δειτε. id eruditas id dii observationes ad Da vessi M. C. p. l 3. d. Ιρο ητας Schol. τοῖς λέξοντα ημῖν περὶ σού. Ino de se de futura. ' Stant. Equiden Scholiastam Sequor. l077. Ομοδεμνιος. Qui sub iisden stragulis cubat TiaeOcrit. XVIII. 9. ai/ό τοι θυγάτηρ etro τὰν μίαν χετο χλuiva V. Asclepiades Epigr. XX. διστον δ', πόταν Ῥίψν μία οὐ φιλέοντα S. Vid Bergier ad Alciplar. p. 76. Arnald in Misc. Obs V. p. 59. Vnloison ad LiOng. p. 205. I 078. Φαιδρυνω. Nitidun reddo. Vid. 1089. Hinc φαιδρύντρια, lotriae, Choeph. 757. Cassim. H. JOV. 32. πόα citcρίνασα. tibi vid. Spanhem. I 080. ρεγμα. Porrectio. ρμημα Hesych. Sen Su est, et ianus ianui rapido ictu succedit. Commentarii loco sint versus ex Cho ephoris in noti adlegati. l08 l. Αἰνιγμα. Sinulitudo, veros loquentis sensus ObScure ad-
307쪽
vel πάπαι, vel παπαῖ Scribendum puto. Erat enim vocativus pluralis a. πάντας. ustath ad Iliad. E. P. 565, 4. νταὐθα δε χρἹσιμον α τυ
Ibid. Ουμα Λευ σιμον. Sacri um lapidatione dignum. i. e. Caedes Againemnonis, lapidatione Clytaemnestrae vindicanduim. Ita Heathius; et lao rectitus puto quam Bullei interpretamentum, pro-lizitti in Elnas leto ad Heracl. 765. sacrisciunt eisecranduin In loco
308쪽
1090. Κροκοβαφης Croco tinctus. Ex opinione vulgari,
in piit Stanteius, in metu magno Sanguinem ad cor recurre ire.' Virg. Georg. H. 484. Frigidus obstiterit circum praecordia sanguis. Thela. 834. axo τί caρcia με περιπίτνει bos Tota sententia nihil aliud exprimit quana palles, qia Od notavit Is Vossius Celeriani ut Eschylosangm dicitur Roxoβαφὴ σταγωι , Sic apud hal Spearium nostrum, dear a themidiis drops That visu any sad heart. 109l Ιτωσιμος Cadu cus id supra aclis. 9.l092. υνα νυτω. Sintu conscio. Sanguis ad praecordia recuri en In Oribundori in vitam conficit. Ocum Anglice verteris, contributent extinguis the splendour of the et tin sui os life Theocrit. I. 02. i δη ti φράσcei di ', λεον ἄμμι εδυxειν. Qui ad ulti-IDam aetatis metam accedebant, Vesperam agere dicebantur Alexi ap. Stob. γιcη γαρ ὁ io ου os σπέραν γει Plura vide ad Pers. 237. 1097. E. νυδρος Aqua repletus Balneum innuit argenteum ubi interemptus est Agamemnon id infra l5l8.1099. Γνωμων. Peritus. Mesuch. Γνώμων. συνετός. Σοφοκλη S. Vid supra ad 768 Dicitur autem γνώμων α ρο ut Supruill o-
cula tultis versibus concitis r. Eligant lectores s. v. 240.
309쪽
illi. Nolio α μος Cantilena non canenda. ut ἄλυρος μοὐσα. Eurip. Phoen. l042. I Rusmodi Oxyin Oris scatent tragicorum Scripta. Est autem, teste Quintil. IV. 5. qutin hoc ipsunt, quod dissimile rationi est, ratio coegerit, cujusui Odi sunt, quum tacent clamant: nullaabentes, omnia possident. id Vechner Hellenolex. p. 587. d. OUθος. Fuscus. De veri hujus vocis significatione aniolini inter veteres dullitatum suisse liquet ex inceriis grammaticorum interpretamentis Photius, Toυθόν. λεπτόν, ἁπαλόν, λαφρόν, χλωρο
dubito. De li/scinia, praeter hunc locum, Eurip. Helen ill6. AN-stoph. Av. 2 l. 743. ubi Schol. ξουθη δὲ εἶπεν, et ciρόσον τὰ πλεi ατῶν ὀρνέων Ουθὰ φαίνεται Theocrit. pigr. IV. l. De πιbius Sophocl. ap. Schol. Eurip. licen. l6. urip. Iph. T. 34 Herc. F. 487. ξουθόπτερο μέλεσσα. Theocrit. VII. l42. Antiphanes Athen. X. p. 449. C. Vonar Anthol. I. ix. 7. De locusta Mnesalcas Anthol. III. xxiv. . De lupo Oppian Cun. III. Me Alcyone Inceit Antilol.