Herculanensium voluminum quae supersunt

4쪽

UTRIUSQUE SICILIA E REGI MUNIFICENTISSIMO

PIO FELICI SEMPER AUGUSTO.

AMENTISSIME DOMINE

Iseo Herculanensis Bibliothecae Voluminia , in publicae lucis

usuram pLOditu a, tametsi auctOTum Suorum fama , ac erudiatorum hominum expectatione commeΠdentiaΓ ; maximo tamen Olmamento carerent, Si in ipsa fronte Nomin , atque auspiciis uis minime cohoΠeStarentur. Loriam enim alteri, quod Pol sttalus Scholiae Epicureae Praefectus De iniusto Contemtia Scria

5쪽

p3it, nOGam Tu , Pt inceps clementissime , adfundis lucem y qui egregius iustitiae cultor, nedum neminem Spemendum CeΠ-Ses , sed tanta comitate subditorum populorum excipis Vota, iat Omnium admirationem. atque amorem, ab ipso Tui Regni exordio, Tibi concilia eris. Alterum Uero, quo Philodemus I f citreorum disertissimus illud praecipue demonStrandum suscepit,itiGenes per Γhetorum praecepta , nisi indita fa at naturae aris, reip. admi ΠιStrandae idoneos nunquam sera, luculentissime exemplo I ο comprobatur ; quem nisi ingenium imperio gerendo natum stiornaret, scientiae , qui S ad miraculum instructus est ulges , ad optimi Principis gloriam, in ipso ius en- tutis re, nequaquam ei exissent. De Te itaque illud Tullii est a

turam eximiam , atque illustrem adcesserit ratio quaedam acon Dinatioque doctrinno ; tunc illud, nescio quid, praeclarum , AC singialare Sol t existere. Adcipe igitur , ut grati, et obSequentis animi monumentum, Loidense hoc Herculanensis Aciademiae munusculum, quod

Socii nostri Angeli Antonii Scolli , pridem Praeceptoris Tui, labori debetur , quodque per Nominis Tui in scriptionem gloria

amplissima cumulaturr atque si quid Otii inter graWissimas Πρ- gni curas niactus fueris, Inanibus Volutare , oculis percurrer e , et augusti Oris Senenitale nobilitare ne dedigneris. Quod Te eri nostro pro Ttia benignitate praestiturum SperauleS, Deum t. Max. etiam atque etiam obteStamur, ut Te Sospitem, alque incolumem cum Regia Familia populorum jelicitati, et litterarum patrocinio quam diutiSSime SerUCt.

Ex R. Musoo Borbonico Eid. Jan.

6쪽

. Polystrati nomen, satis apud Graecos obvium, plures gestari ut litoris arillasve illustreS Vtri, quorum mentionem veteres secerunt Scriptores antequam cetera discutienda proponamus, inquirendum utique ost, ad auom-Dam coriun pertineat opus, quod in lucem publicam prosorro curamus. Tres

ac tisalus, quoci Mercuriι Statuas mutilasses, ab Atheniensibus occisus ostomus momsuli Sias. Allus Uero illes est, Fro quo i m Loesias orationsem scria Asti. Alitis ellam ius eSsct Uctbes, Culus meminit Demosthenos in Phil Diois quem aliqΠan perem num exercitum adiisse Corinthi Vicit nisi fortas o/5ι scirabonesum sis Pes inmus Pro BOII stram. mus enim talicit so annes nominem re strasse Post fratram iuisse ducem stae imitus Merctgrini , ouemoliae rit Cortuαι; Post tro iam Uero Uicit Atheniensem fuis6θ. Hos ipsos memorat arpocration, a quo didicit quidem Suidas, sed perperam Vorba intellexit, si orae sunt coniecturae MauSSaC1 in h. D. Longo Voro alius cst illo, do quo Plutari nus mi. Alox. T. 1. P. 69O. Franc. 1669. Μολις δ' ευρισκεται πολλων ακον ι ἡ

i Isias A. C. O78. Epicurus Voro A. 97Ο. mortuuS QSt. Duo vero post orioros intor arma Versati, nihil pariter commune habent Cum nostro Epicuroo

II. Iam vero ipsum csso Polystratum, quom Moleager in Corona ανboς αοι vi Irem Anefartim adpellat, apud Br L. T. I. p. s. οἶ euius Et grammata

ntur. Quemadmodum enim Philodemus , cuius libros odidimu is ipso est qui si secattas is, ut ait Tullius Orat. in L. Pison. Cap. XXIX. Dorsibus suis

7쪽

in Authologia locum, et honorem habet ; ita Polystratum et poetam simul , set Ρhilosophum Epicureum primo credidimus ; sed aetatis , locique varietas,

quominus hanc opinionem retineremus, prohibuit. Primum enim Epigramma re contem, ut Videtur, L. Mummii in Graecos Victoriam, et ex ersam Corinthum praedicat. Inde probe eruit Reis kius eius Auctorem hominem iti so Ma knno G aeciae , qui itinc temporis, hoc si circa Ostn iaci. 158. S. V. C. 6 8. aut Romae, aut in Italia i is bal. Nolit. Poet. Autholog. Quum itaque huius Polystrati aetas Epicuri morte annis circiter 124 posterior sit, Deo locus, in quo vivebat, congruere Vid 'utur; ad alios animum intendamus, oporbet. III. Polystratus autona, quem Lucianus semel atque itorum in suos Dia logos intortoquutorem inducit, quisnam sit, certo do finire non possumus; quum notitiae do olus tempore, et Vita, levi, ut aiunt, calamo indicatae, vix te i ibus coniecturis locum praebeant. V. Diat. Dialo . Mors. IX ot Lma in. IV. Porro duo Polystrati suorunt Philosophis adnumerati Alterius meminit

sena , Theo hrasti insci ulum , qui T rrhenus co nomiuatus sest, quoes fi hicinarum Dostos in luissol. Dipn. L. XIII. c. 86. Quom quum Theophrasti discipulum logisset Schweighaeuser, recte adnotavit, non sesse hsic C itan cum cie Epicuroo. Nol. aci Athen. T. VII. p. 29b. AMVent. 18ob. Epicureus au tem ex qua patria suerit, non adeo Corto scimus, ut Philodemum probavimus Itida orassem ; siquid om n an illo sit Polystratus, quom Telo se iam adpellatum testatur Stephanus Bygantinus, adfirmare quis audeat Tu δενικον, ait,

cabi tum Lem c fa ; sic enim Postst alia3, ct OVOratias . . . nuΠ alur, De G H. U. δεησου πυλις. Haec dumtaxat , et praeterea nihil de Polystrato oStepilano exporpim IS. V. Profecto do hoc Philosopho Epicureo admodum pauca tradunt Histo rici. Diogonos Laortius, quum nonnullos Epicureae Sectae antesignanos rocon fuisset , haec subdidit: και Οὐσω μεν ξλλογιμοι, ων ra και II9λυστρατ9ς ὁ διαδεξαμενος E ρμαρχον, ον διεδεξατο Διονυ ος a De hi Vlli rim illustros, inter quos oratefiam Podistratus , qui Hormarcho Sum sit, quem Dion ysius consequutu sest. Lib. X. soct. 24. Ex quo loco eruimus Polystratum intor illustros Epicuri sectatoros fuisse collocatum, atque in eius schola et Hermarcho succe isso, et

a Dion ysio fuisse Haece lum 1ὶ. Is vero idem omnino Videtur, do quo agit Valerius Maximus, ut ut do hac re, et quidem nullo argumento motus subdubitet Monugius in Not. ad hunc Lao lii locum. Poststratus, of H Focli los, ita nompo apud Valerium , PhilosoWhi oo m esse nati seius fem se aec ueloris Epicuri sectam sequuti, Patrimonii otiam Possidenssi, almesaeque scholae com munioris Conitincti, eo fem momento tem Oris ultima senoctiale extincti. Tum a qDalom fortianast Pariter, atqtie amiCitiae Societatem , quis non Osius coel stis Concordiare sinu g nitam, nutritam , atque fritiam pulei Θ Dostras. L. I. Cap. VIII. n. 17. Quem in locum duo praecipuo observanda sunt: ultorum scilicet, quod Polystratus, et Hippoclides Magistri exemplum secuti non sint, qui huiusmodi fortunarum communi ODem, et praeceptum Pythagorae, κοινα σα των φιλων, improbaVerat , uti ex Laertio. Lib. X. Segna. 11. adnotavit Monagius. Alterum 1ero, quod illud alensiaeque scholae a pluribus

i) seribimus Inoriar tim , non Vermachum, uti habebant Laertii Oxemplaria; quoniam vorum illud his itis Philosophi nomon documentia iesialissimis iamdiu agnitum est in Antiq. Herctii T. V. p. a . et si q ut 4 etiam pluies tidioetae surat de eius vita , et scriptis Dolitiae.

8쪽

perperam legatur, acti stasque scholae; quum sensus sit, Polystratum otΗyppoclidem sortunas m commune contulis , inde itio scholam aluisse: quo Not. ι/: Huiusmodi praeterea scholam - , et Patram Um P Mesenesum, reser D dum autumamus ad ipsius

Η oclides primas tenerent, Non modo locum scrvarunt, sod patrimoni Umquoque m commune contulerunt, ut i statior Magistri memoria permaneret.

fragmenta Iam prodeunt; non autem antel ino Theophrast 1 Discipulum. Enimvero papyracea bibliothoca Hercula nensis ad hominem spectasSe Videtur, qui Scotuo Epicuroac nomen dederat quandoquidem in ea non Aliae , quam Epicuri, atque Hormarchi protomae 1 Oppitae sunt: idque propterea Lictuin fuisso nobis persuademus, quod libro

si sta di s studium Ostentaro

1iatoret m. tia torea libros hactenus ovolutos, si eos excipias uui titulo carunt

es, hQ η Ni 'VT , hanc praecipue situ sere

quin huic nostrum ubi meri I, Lilin. X I : utilis nihil prohibbi quom inter praecipuos Epicuri Vφφ Π quem etiam memorat Erotianus in Cipe, dis, ρά, tM ς m

9쪽

mininius Sonecam Chrysippi adsectam interdum Epicuri libros evolvisso, ot ad

Lucilium scripsisse his verbis : solsto cuim os in abcria Castra reari sicct, Non tamqviam transfuga, S a tamquam sta lorator. Epist. II. Non modo automFDicur is libris Polystratum inseruit Bibliotecae dominus; sed nos otium apudii sunt laudatam, ac des insani Epicuri sententium InVenimus : inquit onim Col. VIII, et ΙX. σους μεν δια συλλογισμων, κοα α ια- των Zκαστα 'ξραινοντας , οις Ουδ' αυτοι Eπικουρου χοωνται , δ' ακολουB9υσιν, κ. λ. EOS PULdem , quι 3ἷugula Porsyli ismos, et axiomata concludunt, in Vilibus ipsι uegUE E icuro uiuutiar, Me0ue Oum SEClanlur, Olc. Λdcedit, quod doctrinae, quas noster tradit Epicureis placitis adprimo consonant: ipsumque volumen ad Epicuroam disciplinam a detractorum calumniis vindicandam mox ostendomus oXaratum. Doni une Stylus, ubi quo socilis, rudis, et sore Dullo ornatu oXpolitus, sed alioqui ita planus , ut oratio clara, et porspicua reddatur ; JS Ora Nino CSt , quo O- lustratus utitur , et quem Epicureo Philosopho convenire nemo dubitabit , si meminerit lianc sexibendi rationem Epicuro placuisse, eamque ipsum discipulis suis otium atque otiam inculcasse. Visto Prasty. hutris foliam. p. 1. olsou. ot Adnotat. in Col. I. s. 2- ex βQq' . T .. . . V . Iam porro quot scripta Polystratus Olucubra Verit, nec Laortius, qui in recensendis plurium Epicureorum libris diligentissimus luit, nec alius nos docuit; ex quo huic operi, quod nunc primum in luccm emergit, pretium austeri videtur. In eo nimirum alternis libri ab ipso Auctore editi sit montio. Ad erit Onim Collina n. XX li se conscripsisso δε γον εις τον βιον κατα - Θηεναρμοττοντα, Ssermonem in Ullam a=octionibus animi Consonam. In quo ut Dracoloue se curasso satetur, ut animum a porturbationibus liberaret, ot ODirectationibus eorum responderet, qui adfirmabant, quod non νιν fur Iuctini secura reum Epicurum; quod ot postmodum Plutarchus in libro, qui hunc titulum gerit, pluribus confirmavit, pag. 1o87. ot seq. Franc f. 1699. Umie Vero Sermonem, uti et istum, quom in praesenti odimus, alicui discipulo, aut, Si maVis, Hippoclidi amico suo, de quo supra ogimus, ii ScripSat, mi SitqueΡOlyStrnt HS. quod aperte colligitur Ox COl. XXIII, ot XXIV. ubi eum adloquitur , mcuius usum se utrumque librum condidisso tostatur, ipsumque ad cXpori montaurovocat, ut doctrinarum Suarum VPrit't m agi OβCRt . h VII. De argumento denique , quod tractat, et de titulo, quem in sponto pracsesert nosti uni Volumen , pauca quaedam addenda supersunt. Τ1tulus Isost ' Περι ψογω Κα φρ' σεως. οἱ δε επιγραφωτιν ' προς τους αλογως καταbρατ νομενους των εν τοις πολλ0ις δοξαζομενων. EX quibus Vorbis Illud plano oruimus , Polystratum simplicitor inscripsisse, περι Αλογου Καταφρονησε:ς: deinde veIO eius discipulos, aut lectoros titulum satis obscurum et Vagum e Xplicaradum, ac molius alio vorborum circuitu definiondum consuisso ; quapropter subiicitur : οι δῆ

VIII. Totius porro tituli interpretatio , quam ceteris praetulimus , naee videtur: He I iusto Contem tu. Alii ν inscrabunt: at e Sus eos, qui In iuste contemnunt Uiniones Uud mullos receptas, Seu quι audaster loquit

Epicureis, et e Dira Epieuroos disputatum fuisse ; Di huius dicolae lati omDuS m l fiti aetatus, qui in huiusmodi argumento versabaiatur.

10쪽

Ho mi Portim opinionὶhtis. Nimirum olfi αλογος proprio sit rationis e ors , sino ratione , cto stis a rocla rationes, uti vertit Cicoro, v0l uno vortio intartitionestis, sola irrationauhs, quod Quintiliano duco adhiberi possot; tamen molius ost, ut huic initisitis explicetur, quum G Καταφρονησει, Contem tti, agatur; qui onim sine rationc aliquom contemnit, intrasto consen Mil. Sonsum Doriabsimilom hahos in Platone Aholo . . Socrasis pag. 38. T. I. M. Sieueh. ὀ δε πανσων

omnium est initistissimum heio enim id om sonat , a quo absur fissimum )no nomina Viales m accusatoriam sciri, ac proinerri posse. Quod si magis placosi roditoro, des remerario Contempsti , ac postmodum umere consomnian ssatis obvia suppotent exempla, ut sonsus minimo portui habitur. IX. Illud autem κασαθρα νομενους duo secum sori : alterum , quamdam iactantiam, et ara faciam altorum voro , quamdam acisines nationem si vo hominum , sivo rorum. Primam signiscationem ex Vorbo θρασυνομαι hausit , sociandam voro cx vi pro positionis κατα, cum genitivo coniuncta . Futemur qui dona in toxicis ipsissimam signis ostion om non adosso; sed sensus, Ot totius operis contextus nobis imperavit, ut a recepta toxicographorum sententiatiliquantulum dosocioremus. X. Itimvero σα D: ζομενα in pluribus Philodomi locis minionos dicuntur, et praesertim cac, quas auctor amplectitur. Saopo enim in eius voluminibus

Epicurus tum Philodemi, tum Polystrati institutor in libro, cui titulus, Κυριαι

Δοξαι, Ralao Sentensiae, scribit: κατα πασαν εναργειαν , εφ' αν τα δοξαζομενα αναγ6μεν, sρCHΠdum omnem eoidentiam, aes quam miniones restinatis. Vide Diogenem L. X. segna. 145. At quo in Epist0la ad Horodotum loquutione ii olidissimili utitur; inquit enim: εξομεν πs ζχτουμενον, τ α ρωμενον, και δοξαζομενον,εφ ο αναξομεν , habebimus, quo rofitemus M, quod Vtitiserimns , υρὶ ambi Amus, et Ῥinamtir. Ihid. segm. 58. Eodem otiam sensu scripsit Xenophon: ου σαυτα δοξαζεiν αλλγλοις, ocis fom inser so O intonos non s Vtii. Memoras. L. l. p. 'io. l . II. Paris. 1625. Ita potius vortondum verbum δοξαζε Θαι, quam cesse /ari, censuimus: si quidem etsi οἱ δοξαζομενοι sacpo Vocontur , ii Viai ce-

5mnstir, uti pud Polyhium, alios tuo, tosto Bu laco Commens. Lis . Gr. IR , tamen Polystrati montoria purum adsoqui videbamur, si huiusmodi significationcm alteri practulissemus. XI. Praetorea holo τα εν συις πολλοις δ6Dζομενα ea videntur adpellari, quae orant placita Socino Epicnroao ; quia Epicureorum noti Oxigua orat ubique multitudo. Id voro ut hi ovitor consi momus, Epicureos plurimos suisso, et ubi quo terrarum sparsos, Sacrao Littortio otiam docoul; siquidona Sadducticosoosdom suisso, Epi Droos non dubitamus. Vidosis Ugolin. Trtatiores. Cop. IX ot Barthol Do Sa estio. Cap. I. in Thostiti Iiq. Moriar. T. XXII. Por Graeciam vero, immo per totum n manum imperium sustitia Epicliri doctrinum, utpolo cupiditatibus humanis indulgontissimam, passim probant Historino Philoso phictio Scriptoros ; ac pracsortim Bruchorus Hist. Ῥsii. Por. I. P. II. L. II

o. o. et Por. II. P. I. L. I. c. u. soct. 8. Nimirum Epicurei Inrbiam Ox Sonocactostimonio constitnobant, Des Bonos C. IV : idcirco rocio οἱ πολλο vocari potorant. Etenim οἱ πολλοι dicuntur non solum mi hilucto in serim, sola stiseras, ira ut σοις σολλοις opud Lucianum οἱ πεπαιδευμενοι opponantur, sed os iam sim

placator hona pars, soti mra imito, uti tipud Thucydidom α λῖον οἱ reoλλοι, . l. . 12s . et οἱ πο λοι ' Θαρησαν, Lib. II. s. 99. Idom ha bot Plutaretius IL Aleae. p. 4 DODiquo Epicureos iuro vocuri σους πολλους, satis superquo probat illo Tullii locus: quoci Vtinseristir snoso, cur fiam multi sint Epicurei; εΠΠι ahae quoque catissao: seu multiiu finem Loc miraeimo adficii: Vtioci ilia