Euripidis Hippolytus coronifer ..

11쪽

PRAEFATIO. VII Deant, auctoriDIIS Suis adsignantur. Quoniam emcomplures sunt Rei sit. Musgravit, et alioriana mutationes, aetera Verisimilitudine prorsus a DnOITeant, et quam1Π1 Dona pars aut in metriam, aut in linguam peccet, Olia tali uti memorandis et refellendis nostri inelli molen augere. Dichinoue auteni Hippolyti versus a Valchenaeci minus recte tractatos esse dicaVerina, id sedulo monui; non Dio niendi studio, sed ita caventini videretur, ne tanti nominis auctoritate plures in eoo-

In noricis Versi Dia Corrigendis ac distrinuendis, eo maiorem adni Dui Cautionem, a pron111ssit in re pariana certa peccare. Paidem Operam dedi, ut tae meuoriam genera I rigicis reouentata sint, ea, ouantur fieri licuit, repraesentarem; et ut singula cantica e VerSiDu Constarent, PIOS iiDenter a sis conjunctos esse viderint. Quomodis Vero hae operis naei pars adlininistrata sit, facile Ddica Dii lector nariana remana peritus: 1ippe desis, quae novata sunt, in notis admonui, DServationes etiam nonnullas nuc spectantes in gratiam tironuna intertexui.

inio ad interpretandi et illustrandi munus

attinet, dissicilitina ac rarior In locutionuna expli-Cationes e veterivus Grammaticis naustas si jecimus allatis tibinde versiDus Poetamina, imprimis

12쪽

sententas in nostra a Dula intelligendas, lux O

In Annotationi Dus reperientur notulae laedam Mastiandi et Musgravit, nactenus ineditae. Hariam copiana nuta fecit Bunaesus, studio scilicet eas literas vandi, in iiDiis ipse inter primarios

sariis eius in inliotnec Collegii S. Trinitatis

adservatis decerptae. Ut ni fraterentur Euripidis lectores, fecit Deralitas praesulis Venerandi, Episcopi Bristoliensis, et Collegii nostri Senionam. Ego vero aidvit ad Hippolutum pertinens in forsoni scriptis inventurm est, nomine auctoris indicato, fideliter a religiose descripsi. Haemiidem Siluanu Critici reliquiae in Lauro Adver- SarioriaIn nuper pitolici juris facto leguntur. Vistina

tamen eas Noriam forinas, iiDiis olim distinxtimus, in hac loque editione servare. Hanes etiana, lector, integrisIn cenam a Versu 176, ad V 266. D eodem Cor rectam. Ne id leve, aut pam Imomenti naDendum; siquidem dicere solenat Ροrsonus, se nini duDitare, ain anc cenam Cele Derrirmana, qualis esset a Euripidis manu profecta, ipse denium Imaculatana praestitiSSet. Lii Deli nostro aultum ornamenti et sunsidii

13쪽

PRAEFATIO. lx memoratae, quas a Anaico accepimus, ingenii, do trinae, a Virtutis fana clarissinio, Carolo DcODO Blonasield. Hujus enaditionen et elegantiam nonopia est Imultis collaudare; siquidem . Escnyli editione feliciter incnoata, doctori in Omnium CulOSaniniosque in se ConVertit, et quanti qVanaque X-inans doli Dus ad pmmovendas literas inStoictu Sit, adhuc juvenis demonsuaVit. Ne te diutius praefando Imorer, Cia In ingen uae LiVentutis Commossis potissimum Stiuluisse. Quanao Drena notis nam passim inteIDCtae sunt generale quaedam regulae et ODSerVationOS, quaS scriptores Atticos legentibus usis fore CXistinaa Dana. Quod si Spes Inea non onanino fruStrata erit, si ad Graecariani literarmna tum a XCitanda aliquantuliana Contuleri , a quidem, quantum a Doris insunapserim, nunquam Poenite Dit; tu autem, Denigne et nidite lector, in ei rori Diis et des e

Cuminania siden Hippolyti nostri exenaplaria

maturiu quam Sperare ausu eram, divendita sint,

operam Vero mean in Euripide expoliendo et corrigendo positana Viris doctioriuus non displicere intellexerina, nova editionis Curam Suscepi. Retractavi igitum textum edi annotationes, cim ue

14쪽

x PMEFATIO. nodie videantur minus recte ficta, COITexi quinetianimae editio et nostri et alioriina quibusdam, Fas ad rena pertinere diCarem, observationibus aucta est. In pella retractanda, aultum afutus Suna noti Pubusdan et inendationibus in Hippolytum, Ja mecuII COIIa Imun1Canini Vici doctissini hiarnanissimi*ae euiis Elnaste et Jacobus Tate. Indicem vero rerum ei VectoritΠ1, Vae In Annotationi is uactantur, Suadentibus Venu nanosi mina informatoribus, S jeci.

Dabam cantali igire, Kalendis ali. 1813.

16쪽

A. S. Parisiensis 27 12. aae sunt miluvii membranae, a Mus- gravio, deinde diligentius a Bra1nclito, collatiis. Exino codice lectiones a Ilenasternusio excerptas dedit alchenaetius. B. S. Paris, 2703. apud usgriiviunI. C. Excerpta e S. quodam Ottoniano, apud Musgravium. D. S. Paris. 28 18 apud Musgravium. E. S. aris. 2888 apii liiiSoritvitaiII. Hor relat. Variae lectiones Sti cujusdam Florentuu a Is. Ossio olim collati nariam indicium alchenaetio deDetur. Ρ. Liber ina pressus in i Diiol Deca Patisiensi, tum IISS. collatus, unde alias lectione exscripsit usgravitis. I .asc. ditio Princeps, continens Medeant, Hippolytuna, Alcestin, et Andioniachen, liae Florentiae Cura Iani Lascaris, anno circiter 1496 teras imajusculis impreSS est. xl l E lilio Aldi, Venetiis, anno 1503. N. n. rarria Christit Patiens, e Senariis uripuleis maxintain Daliena conitati tui; quod opus falso naueri solet Gregorii

17쪽

c Αθηναίων γημας ε μίαν των μαζόνων Ιππολύτην,1ππολυτον γεννησε, καλλει τε και σωφροσυνη διαφεροντα. επε δε η συνοικουσα τον βίον μετηλλαξεν, πεισηγάγετο Κρητικην γυναῖκα, την si/ω του Κρητων βασιλεως και

εν των συγγενῶν φονεύσας, φευγε ει Τροιζηνα, μετὰ της γυναικῖς, ου συνεβαινε, τον Ιππόλυτον παρὰ ΙΠιτθεῖ τρε- ψεσθαι θεασαμεν δε τον νεανίσκον η Φαίδρα εις επιθυμίανωλισθεν, - κόλαστος οὐσα, πληρουσα ΟεἈφροδίτης μῆνιν, η, o Iππόλυτον διὰ σωφροσύνην ἀνελεῖν κρίνασα ' τελος τοῖς προτεθεῖσιν πεθη- στεργουσα Οε την νόσον, χρόνω προς την τροφὸν δηλῶσαι ναγκάσθη, κατεπαγγειλαμενην βαυτ βοηθησαι' τις, και παρὰ την προαίρεσιν, λόγους προσηνεγκε τλνεανίσκω τραχυνόμενον ε αυτὀν η Φαίδρα καταμαθοῖσα, τηχεν τροφω πεπληξεν, αυτην ε ἀνηρτησε. καθ' o καιρὰν φανεις Θησευς, και καθελεῖν θελων τηνάπηγ-

I. Hoc a1guinentum dederunt 3. συνέβη Eudoc Arsen. Aldus, et arsentuc in aditione A. Post κρίνασα Aldus et Eudo- Scholioruua in Euripulem. legitur cia naDent την Φαίδραν εις ερωτα etiam in opere ivloctetes Impera παρωρμησε χθηκε PIO ἐπέθηκε AN uicis inscripto, ωνια laod vulgavit Senius. Villoisoniis tu Anecdotis Graecis, 5. στέγουσα Scripseiunt alcrip. 411 Varias lectiones e Codi Briinck.

18쪽

YΠΟΘΕΣΙΣ.

χονισμενην ευρεν αὐτη προσηρτημενην ελτον , c ης Ἱππο- λυτο φθορὰν κατηγόρει και επιβουλην πιστεύσας δε τοις γεγραμμενοις, τον μεν Ἱππολυτον πεταξε φεύγειν αυτὰς δ ΙΠοσειδῶνι ἀρας ἔθετο, ν πακούσας ὀ θεὸς, τον π- πολυτον διεφθειρεν Αρτεμις δε των γεγενημενων κασταδιασαφησασα Θησεῖ την με Φαίδραν - μεμψατο δ', τουτονδε παρεμυθησατο, νιου και γυναικῖς στερηθεντα του δεIππάλυτω τιμὰς δὲ φ επιχωρίους εγκαταστήσασθαι.

11 σκην του ράματος πόκειται, Τροιζῆνιφ'. εδιδάχθη επι λμεινονος ἄρχοντος, ολυμπιάδι ὀγδοηκοστη βδόμη, ετει τεταρτω. πρῶτος υριπί0ης, δεύτερος 'Ιoφων, τρίτος Ιων. εστ δε οὐτ Ἱππόλυτος' ' δεύτερος, καi ΣΤΕΦΑΝΙΑΣ

προσαγορευόμενος εμφαίνεται ε στερος γεγραμμενος τογα ἀπρεπε και κατηγορίας αξιον εν τούτω διώρθωτα τω δράματι. ' δε ραut των πρώτων. s. βίβλον ArSen.

14. Prior auula Euripidea, ad manui respexit Argumenti Scriptor,

laiulatii a Iul. Polluc. nonnisi. IX. 50 Scnoliast. ad Tneocr. Ihil. ΙΙ. 1 O. Tuuli vero causam fuisse opinantur Viri docti, quod in utim ejiis fauillae scena Hippolγtus

non vivus, ut in superstite Tr goedia, sed inortuus et Καλυπτόμενος delatus est.