Euripidis Hippolytus coronifer ..

발행: 1813년

분량: 211페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

11OΛΛΗ με ἐν βροτοῖσι, κοὐκ ανωνυμος θεὰ κεκλημαι Κύπρις, ουρανου ἡ ἔσω 'Oσοι τε πόντου τερμόνων ἡ Ἀτλαντικῶν

vulendus ipse Orsorius ad licen. 576 Nostros versus citat Grinniniaticiis Inceitiis' περὶ Σολοικίας , quena alchenaetius innionio suo sta ecit p. 102. OSdem παρωδεῖ Lucianus octagra Ton1. III. P. 665. et suo more insulse mulatos

adlii Dei lictor di auiatis Christi Patientis, q'od postlia designabo per literas . n. lo2. Huc etiain respexit Philostratus De Vita Apol

πω. δυναίμην. Vide et inli1 3 74 l. et Sequentia. Hunc Versun Chin trilnis Sequentiolis i et Atlaenaeus XIII p. 600. C. Libito annon reclius te eretur σοι δε quod nonnulli voluerinit, ob τὼ μεν Prae

cedens.

22쪽

ενεστι γὰρ δὴ κἀν θεῶν γένει τοδε,

δείξω δὲ μύθων τῶνδ' ἁληθειαν τάχα. γάρ με Θησέως παῖς, 'Aμαζθνος τοκος, IOἹππόλυτος, γνο Πιτθεως παιδεύματα,

ονομα πρεσβευσης πλέον Alcest.

289. Rhes. 44. 8. Confert Porsonus in Adversariis P. 231. una loco Supplicum 232.

Huc respexit lutarctius Eroti Tom. II. p. 766. C. et ut videtur, Clenietis Alex. Stroni. VII. P. 48, 13. notante Valchenaerio Vorsus

8. 9 citat Scnoliasta Venet ad Iliad. P. 567. 10. Sinaile est ph. T. 239.

Ἀγαμέμνονο παῖ, καὶ Κλυταιμνη- στρος τέκος. Rusdem pleonasmi alia exempla, Esch. ProIII. 140-1-2.

Sopu Antig 11 15. Alcest. 12. notavit Blomitelmus ad Prometnei locunt. De noni in nratris impolyti silet Euripules Antiopanituisse tradunt lutarchus in lies. Tona. l. P. 3, D. Seneca in Hippol et Tragoedia, clioliast ad latinis tabulae v. 580. Schol ad Hona. Odrss. A. 32O. TZetetes ad Lycoplar. 1329. Servius ad Virg. aen. XI. 761. Contra exHippolyta Antiopae Oarare, ut uulpe lubent idem Plutarchus arall. Tona. II. P. 3I4 A. Clulenaus apud

Plutarch. Om. . . 3, A. et Auctor arguimenti laujus iaDulae. Quae de iis AmazoniDus veterestra sidere, collegit et recensuit Meursius in laeseo cap. O. et 2I. II. παίδευμα Pro alumno apud Tragicos Occurrit, querna limo luin λόχευμα, .κήδευμα, Ῥίσημα et ilia ejus generi pro Personis adni- Dentur. Electr. 891. M

δεύματα de Hippolvi solo licitur, ut in Sopnoctis Philoct. 36. τεχνηματα de uno Poculo Antig. 568. νυμφεῖα de Antigona in Nostri

23쪽

μονος πολιτῶν τησδε γης Τροιζηνίας λεγε κακίστην δαιμόνων πεφυκέναι

ἁναίνεται δε λεκτρα, κοὐ ψαύει γάμων Φοίβου δ' δελφην Ἀρτεμιν, Δὰς κόρην, οτιμα, μεγίστην δαιμόνων ἡγούμενος χλωρὰν δ' W υλην παρθένω ξυνὼν ἀει, κυσιν ταχείαις θηρας ἐξαιρεῖ χθονὸς, μειω βροτείας προσπεσων μιλιαν. τούτοισι μεν νυν ου φθονω ' γαρ με δεῖ GOὰ δ' εις μύ μάρτηκε τιμωρησομαι

sati ira: Iae exempla attulit o sonus ad restis locii ni defendendunt. Idem Mesph. Aial. 7. aιῖεύματα recte scriptum apud Eurip. Hippol. 1 I. in παίδευμα degeneravit apud Plutarehum Thes. P. 2. B. 14. ψαύει γάμων et infra I 030. ἄφασθαι γάμων Surpatitur eodena ProrSu Sensu ac εὐνη θιγεῖν inimi 889. Electr. 255. εὐνη ἄφασθαι Pluen. 96O.

19. Vulgo legitur μιλίας, constructione milius usitata LuSC. μιλία Dedi μιλίαν ex nieiulatione Porsoni, quan Consirniare videtur

baeiani XXII. p. 187, 43. Σιγαν φρονουσα κρείσσον εἰς μιλίαν Πε- θώυσα. uam facile nec vox velim χμιλία vel in iμιλία depravata

24쪽

έλθοντα γάρ νιν ΙΠιτθέως ποτ ε δόμων, σεμνῶν ἐς οψι και τελη μυστηρίων, ΙΠανδιονος γῆν, πατρος ευγε νης δάμαρίδοὐσα Φαίδρα, καρδίαν κατείχετο

statilius ad Ilitui . . p. 236, 36m P. 179, 6. De hoc Atticis imo,

μέγα - μέρος προκόψαντες. id. ivsri 1292. Hecub. 955. Alcest. 1100. Merapnori Sunapta videtiira iis, a ligna et alia inipedi inenlati itinere conculunt. Hinc etiana, προκόπτειν erat progredi ut in Dotis illis locutioni Dus προκόπτειν

i tute δεῖ, πόνου consuticti aphid Euripidena satis frequens vid infra 492.686. pro via communes 1 reci licebant δεῖ μοι πόνου. De ais forniulis consulendus Orsonus ad Orest. 659. 25. Recte interpretati ir alchen-

aeratis, Heu,inia riseret en randa my teria, hisque adeo visis persceretur-οἱ μεμυημένοι nanaque laon nisi post iunquennium in Sacrariuin talem is adnail te Dantii ad areana Spectanda; tuna dentilinite Dati ἐπόπται et τέλειοι ' Hanc rena respexeriant Sopnocles apud Plutarchilii Tona. II. P. I. E. - τρὶς λβιοι Κεῖνοι βροτων, οἱ ταυτα δερχθέντες τέλη Moλωσ' ς Απου. lato in Phaedi P. 250. B.

κaριωτάτην Andocide P. 5, 18. μεμυησθε καὶ ωράκατε τοῖν θεοῖντα ἱερά. inatim cita ovid. Heroid. IV. 67. Gmpore, quo vobi8inua est Cerealis Eleusin, Gnosiam rellen detinuisset timus. Tunc mihi prino ue nec non tanten ante9 placebas: Acer in ea trentis ossibus

parant Attici. Edidi igitur levi

25쪽

ερωτι δεινω, τοῖς ἐμοῖς βουλεύμασι. και πριν με ἐλθεῖν τηνδε γῆν ροιζηνίαν, πετραν παρ' υτην Παλλαδο κατόψων

30 31. Interpietatii Valchen- Remus post alios, ad ipsam rassem Palladis, quo hanc terram demectat conseiens Virgilii loci in aen. I. 20. . npue adscendebant co lem, qui iturinnit vo b Iinnianet,

Absentis in teniplo Veneris dedi

Imini, ut opinor, adpi Date poterit Vir doctisSinaus. De templo Veneris a lite iri in Hippolrti nonorem extriicto ii locutum esse iampi- lena, ex aliis vetet tua locis satis constat Diodorus Sicilius IV. 62. p. 306, 24 luinc Trragici locunt optini illustriit: μικρὰ δ υστερον

Ἱππολυτο επανελθόντος ει τίς Αθηνας προς α μυστηρια, Φαίδρα δια το κάλλος ερασθεῖσα αὐτ Γ, τοτε

ponit. Cuin uitii sententia loci

credo 1 oiectunt esse a librariis scriDenti Dii εκαθείσατο. Ver Dii in scilicet a ε σατο compOSiti in inleatignientuni non adimittit.

26쪽

το λοιπὸν νόμαζεν ιδρύσθαι θεάν. ἐπε δε Θησεῖ Κεκροπίαν λείπει χθονα, μίασμα φεύγων ἴματος ΙΠαλλαντιδῶν,

και τηνδε συν δάμαρτι ναυστολεῖ χθόνα, ἐνιαυσίαν ἔκδημον αἰνέσας Ουγην,

33. Pro νόμαζεν, mi Vox Viros doctos ure otiendit, ortinus legendum putavit ὀνομάσουσιν Valckenaemus O jecit μνησουσιν, PIOdin textuna nihili Brunckius. Sed irae conjectitra, audacior quam felicior, nata erat e l0co pla T. 1457. cujus diversa est ratio. Du- Iitiscula cere Sententia est, nihil

tamen nautandi in1. Vertas, nomendabat, god in poster iri valeret, in honorem scilicet Hippolyti positam esse eam. getges ad Lycoph.

σα Aliani interpretationen pira ponit Vir ilitani erit litus, postea cutem prindicabat in honorem Hippolyti postumn esse Deam. Ceteriana a linodi in probabilis est conjectura

doctissinu Censoris Angli, us: terti Revisis Vol viii. P. I9. interpolatos esse duos verius 32.33. Scilicet sententia v. 34. πεὶ ΔΕ

spondet praecedenti Dus v. 29. Καὶ πρὶν Ε ελθεῖν τηνδε γῆν Τροιζηνίaν his vero insertis versiculis ea antapodosis intercepta est ac

eadem est exorta Suspicio. 34. Discaris cum SS. nonnullis hane λίποι Aldus λίπε. Or. λοιπόν. Sed recte λείπει Coclices A. B. D. C. hiod ex naendatiorie dedit Piersoniis Verisina. P. 60. et priInus recepit Musgravi iis .

35. Pallas illius erat Pandionis. itate aegei. Is iniique eis seditionen Athenis moventeS, et regnuri allectantes, a Theseo interiecti sunt. Historiae naeniinemant Plutarchus in Tla es. oin I. p. 5. E. Philochoriis

apud Euripissis Scholiastam.

De hac lege videndus Pethus Leg. Au. VII. it. I. 9. p. 613.

27쪽

ἐνταυθα δη στενουσα, κάκπεπληγμενηκεντροις ερωτος, η τάλαιν άπόλλυται

σιγη ξύνοιδε δ' ἴτις οικετῶν νόσον. 4Oαλλ' ἴτι ταύτη τόνδ' ἔρωτα χρη πεσεῖν δείξω δε Θησεῖ ἄνα, κἀκφανησεται.

και τον μεν ἡμῖν πολεμιον πεφυκοτακτενεῖ πατηρ ἀραῖσιν, ας o πόντιος

ἄναξ Ποσειδῶν πασεν Θησεῖ γερας, 45 μηδεν μάταιον εις τρι εὐξασθαι θεω.η δ' εὐκλεης μεν, ἁλλ' ἴμως ἀπόλλυται

το η υ παρασχεῖν τοὐς ἐμους χθρούς μοι δίκην τοσαύτην, στε μοι καλῶς ἔχειν. 5O

Credi letini is pii lena Euripi leni impositione ire suetas est apud Ati

28쪽

aλλ', εἰσορῶ γὰρ τόνδε παῖδα Θησέως στείχοντα, θηρας μόχθον ἐκλελοισότα,

Ἱππολυτον, ἔξω τῶνδε βησομαι τόπων. πολὐ δ' μ ' αὐτῶ προσπολων πισθόπους κῶμος λελακεν 'Ἀρτεμιν τιμῶν θεὰνύμνοισιν o γαρ oiδ' ἁνεωγμένας πυλας

πότνια, πότνια, σεμνοτάτα,

sed et i Di recte τόποισι A. 54. πισθόπους Naal Hesycniris

endemus. Et proiecto n eo de Dira Saepenitinero apud Tragicos occureit, Sed nullCIIanua, ut Opillor, cum ipso Divae nonaine lio imodo

29쪽

χαῖρέ μοι, . καλλίστα,

καλλίστα των κα 'Uλυμπον παρθένων Ἀρτεμι.

versi ii praefigit A. Perperata vulgolao canticii ni Choro iiDuitur; Quem errorem notant quoque Veteres Sclioliastae Haec in sitos usus convenit . II. IOO. 130. 559 645. Conlarari juDet Valekenaeritis canticunt in Aristoph. I laesita. 114. 63 64. AHiis queian sectiti Sunt Εditores. haec in tres versiis cita

et SS. quitana. Triniti equi lem lipeo serua ut in optiui, Codicunt A leguntur edidi ulule evadunt duo verSus Glyconei, hialis est proxiine sequens 65. Videas notata intra ad . 735.

fecto Dianae epitlieton in Apollon. Rh. I. 569. Tota δε φορμίζων εὐθήμονι μέλπεν ἀοιδῆ Οἰάγροι πάχ

30쪽

IIJ σοι τόνδε πλεκτον στεφανον ἐξ κηράτου λειμῶνος, . δέσποινα, κοσμησα φερω,

72. In Sceia alia priusiit Hippo-lbius, lanii terens coronani Dianae sintulacro, quod aiate fores stabat,inaponendant; inde titulus ha-goediae, 'Iππόλυτος Στεφανηφόρος, Graniniaticis iii litus est. Os vero Euripidis versus in Sensu sigurat plerianimi capiet an veteres: cie lentes Scilicet Hippolrtuna deliViuno, quem iii tonorena Deae

Videas amomini de huc ullegoria coninaenia in Scholiis. Figurate haec transtillemini lenaen Alex. Paedag. P. 313. Strom. I. P. 322, 16. Dentistius or. XV. p. 185. A. X. Π . 2588. Et sane dice Dantur

Poetae πλόκει στεφανον PeriIide ac

Λειμῶνα ουσῶν ἱερὰν φθείην δρε- πων Literet. I. 725 Aria imet idu in pera o loca et jurat genoros decerpere fores, Insignemque meo capiti petere inde corona , Unde prius nulli velarint tempora Musce. Hor. Carin I. 26. amicos necte fores, Necte meo Lamia coronan , Pin plei dulcis. Sed ut veriini fatear, exempla ista a liis Euripideis alietia esse vi lentur. Non enina de cariniiii lati te, sed pudiciliae, omittit Hippolytus Hanc

Orationen integrata Latinis numeris pulcneninae convertit Muretias Var. Lect VIII. 1. 74. Hunc versuti dedit lilia cniis Contra Epichir. Ona. U. P. 1094. A. Ἀξιουν hic positum pro audere, ut intra O47. Εἰπερ γυνaια Ἀξίους μη θιγεῖν. Heracl. 95O.εμὼν Παῖδ' ξίωσας ί πανουρέ, εφυβρίσαι. AESch. Pers. 335. et ultui φέρβει βροτὶ D. memiOSe. 75. Οὐo' λθε editione Onanes et Plutarcnus loco citato; sed ἴτηλθε ob praecedens υτ legati Irnecesse est Religio erat Veteribus prata sis consecrata alce tondere. Inde esyclitus δρέ

πανον. δρεπτον, θεοῖς νακείμενον.

Σοφοκλης. An et iii pertinet ἄτομος λειμὼν racia. 203ἴ Musgr. Alier alitein alchenaerius duo VerStis ex Meleagro Scirae Conales Tarentini apud inenaeum IX. p. 402 C. F.νθ' υτε ποιμην ἀξιοι νεμει βοτὰ, ἴτ' σχεδωρος νεμόμενος καπρώζεται. Quos idcirco laudavit inenaeus, ut Stenderet,

Cuni igitur prior lioruni VerSuum

sit Euripulei Hippol3li, tispicatur

SEARCH

MENU NAVIGATION