Euripidis Hippolytus coronifer ..

31쪽

μέλισσα λειμων Ἀρινον διερχεται, ciιδὼς δε ποταμια tσι κηπεύει δρόσοις. οστις διδακτον μηδεν, αλλ' ἐν ' φύσει

orianibus Coclicibus legitur, Viris

doctis, praeter Brunci luna, Venena enter sisplicuit. Is Vossitis in Catulluna p. 116. Iimu PrOP0suit ἰὼς, credens Sane hanc SSe Tolicana Omnana pro εως sed tuninsigniter errasse nemo non videt ab isto innien eoo re derivata est alckenaerianae editionis lectio, ἔ- . Sed aumanius orsontini in Appendice ad cupiunt, Vol. IV. p. 450. In Hippolyto εως eis lit Valchenaei ius, Toupio ODSeculus: ἰούς retinet et leseu sit Briinckitis. Neutriim equi- dein intelligo, neque ellexisse vi detur Musgravius, tu conpellΝcili. V ost se auten Scripta Vir sumimus, ut D inico docto accepi, αἰδὼ geramnan esse lectionein Se credere profitebat tir, et

Euripiden halac locutione in e ClaOlis hilosoplioruna funipsisse XiStilua Dat. Dixit autetit EuDulus Allienaei XIII. p. 568. F. O ciuq ρίδανος γνοῖ ἴδασι κηπευε κόρας. unde suspicatur Blonaiieldius sub voce αἰδὼς latere iiiiiiiiiii alicujus non en, fortasse Λάδων Miltivi idem relinenduin vi letur ιδώς, Iecte autem intellexisse puto us- graviuua, qui in naargine exena pluris Suete vitionis line scripsit. Si

Verecundiau i leui irtuti praeSlare, quod solet umor uviatilis, adhortos irrigandos adlatuitus, nerDis et senainiDus teneris.' Aliis tortassenaa is arride Dit prior Musgravit sententia interpretantis αἰδὼς, eligio

78. 79. 80. Vulgo σως διδακτὰν

32쪽

το σωφρονεῖν εἴληχεν εις τα πάνθ δμως, τουτοις δρεπεσθαι, τοῖς κακοῖσι δ' ου θέμις So

particilla γ' ad explendi un versinnadvocata et aanc ORjecturilli , Vii tanto paritim lignaiti, intextu in Sui Ilii Iecepit Briinclitus. Alii alia conleCere locum autem elicissinae

ad plurale τουτore releratur; et Sitnilis constructionis exempla apud Vetere complura in Dola Staindicavit. Conser Sophocl. Antig. 718, 20. Eur. Androm. 18O. Aristoph. an. 14. in . I M. 359. 360. Poet. apud Plistarch. II. p. 33. E. Eur Electr. 38, 939. Aristoph. Eccles. 683 684. Eustath. p. 415 Sophocl. 4. 769. Electr. 1538-9. H. 951. ubi παιδὶ vulgo, sed omnes Stobrei editiones LXXXVII. p. 500. 89.

τηνοε τοῖς ἀσιν Γικην οστις περαπράσσειν γε των νόμων θελει, Κτει-

rum notantilla proliilit Tustallatus p. 415. 3, 314. 13. conserens Honaer Ilia d. r. 279. Ἀνθρωπους

LOchina ex iustallii integmina P posvit Gaisiordius ad Andr. 180. Huia Graecisnium usu vavit Ti- Di illiis . i. 39. Tum procul absitis, quisquis colit irim capillos, ut ejus cui toga DX Sinu. Ceteriam de sententia loci alckenaemiis- Respicit in is nostris Euripides laestionem, istac aetate Jalia agitatam in scnolis SophiStarum,

tarunt in Menone lato, schines Soci Dial. I. Auctor διαλεξέων Doricariana de Viniit et Vitiis Diss. V. llutarcnus scripto EDello docuit ἔτι icακτὰν Ἀρετη. Egregie Quinctilian Instit orat. XII.

c. 2. init. ref/έs, etianis quos ni impetus eae natura sumit, tamen peincienda doctrina est paucis vixerat deni, indarum SecutuS, Horatilis Cariat. IV. 4. 33. Doc- Dina sed Di promovet insitant. Addo, monente Vir docto, locutuXenopDOntis de Venatione in . . Tγω δε διωτης μεν ειμι, Οἰea δε ἔτι

κράτιστον μεν εστ παρ αὐτης της φυσεως το αγαθὰν ιδάσκεσθαι.

Conterendus est locus Baconariari 314. οὐ δ Διόνυσος ως φρονεῖναναγκάσει Γυναῖκας εις την Κύπριν, αλλ' εἰ τη φυσει To σωφρονεῖν νε- στιν εἰς τὰ πάν ἀεὶ, δευτο σκοπεῖν

χρη. HOS Versus dedi, quonaodo egregie corrigeDat Porsontis viil o

33쪽

αλλ', ω φίλη δέσποινα, χρυσέας κόμης ἁνάδημα δέξαι χειρος ευσεβους ὰπO.

μόνω γαρ εστι τοὐτ' ἐμοι βροτων γέρας σοι και ξύνειμι, και λόγοις μείβομαι, κλυων μεν αὐδην Ῥμμα δ' οὐ δρων τ σον.

τέλος δε κάμψαιμ', ωσπερ ηρξάμην, βίου.

ἄναξ, θεοῖς γαρ δεσπότας καλεῖν χρεων,

79. Sic plerique Codices. μοῖD. Vulgata lectio εἰ τα πάντἀδ loe e Baccnis citat de Detur. 80. ro varia dectione Ἀπεσθαι in inargine is et B. 81. χρυσέα κόμη Inaluit Vales enaemiis inanaerito. Noster Electr. 887. Δεξαι κόμη σης βοστρύχων

reponi voliti Burileius Month Hevisis, Jan. Ii99. . i. qilani Viri docti conjecturiina si iiii irinitIS est Floralius in Annotationiblis in Herodeni Alticuli p. 128. Sed rectiuS, ut Opinor, ἀνδηματα legit Blouilleldius ad aescii Tneb. 740. 83. Vulgo γερα- βροτων. Sed

alterum risinem exhi Dent l. et X. n. 2585. ieiu, ut concinnioren , cuni Briincta praetuli. 84. Sic asc. Ald et SS. καὶ λόγοις, μειβομαι est i litii inciaris uionente Valchenaerio: Sed rectilis abest, Conier Hec. 1186. Προς moi,δε δ' ειμι, καὶ λόγοις ἀμείφομat.

t. 11. Ἱππολυτος δε υπὰ μεν της Ἀρτέμιδος τιμάτO alia λόγοις ην, σωφροσυνη δε καὶ σιότητι μακαρισθεὶς τελεύτησε.

34쪽

αρ αν τι μου δέξαιο βουλεύσαντος υ; III. και κάρτα γ' η γαρ υ σοφοι φαινοίμεθ' αν. ΘΕ. οἶσθ' ουν βροτοῖσι ος καθέστηκεν νόμος 90

III. Ἀρθῶς γε τις δ' υ σεμνος χθεινος βροτῶν ΘΕ. εν δ' εὐπροσηγόροισι εστι τις χάρις III. πλείστη γε, και κέρδος γε συν μόχθω βραχεῖ 95.

θρωπον δεσπότην, ἀλλα του θεοὰς προσκυνεῖτε. Sensiis loci mi e e-

sellitatistat una, tui nunc VerStululaudat ad Iliad. A. P. 1, 18m 16, 34. et ad Iliad. . p. 23, 15,32I, 15.89. φανοιμεθ' d habet Barmessie luto, vitio 3po rapnico. 91. Sensus est, Ignoro, sed dic

printerea de to re inter rogaS. ΡOrsonius B l liceniss. 1373. alia loca Tragicorun pi tulit, in itibus copula και inter gativi τις, πῶς, ποῖ ποῖ ποῖος postponitur: ut intra Il66. Πως και διωλετ' εἰπε. Male igitur alcizenaerius sustulit listhiclione ni post οἶδα peSSinie Biunctatis e ludit οὐκ οἶδα του μανιστορε νόμου περι, Pediuus tertio et quarto in eadem voce conclusis: Versus nini tam ininu lulatus AtDeniensi Tragico non erat obtrudendus. 92. Exponit Situlas diverso Sen-Sus vocis σεμνὰ lii et iniri 98.

προσεννεπεις;

94 VOCen εὐπροσηγορος exponit Valchen per Latinani amabilis,

citans Cic. iiic. II. 14. Dissestedictu est, Iantopere conriliet an mos hominuum comitas assabilitasque sermonis Levitii Alcest. SI. ευ προσηγόρω φρενί. Suppl. II.

εὐπροσηγορον στόμα.

95. πλείστη τε edideriint alch. et minck e Flor male. OStulatur eniim ultera pulticula neque repetita γε cuiquam displicere de- Det Cium ProPriam vini utro Dique Servat Veitas, Imo nazima, quine lucrum Mn labore Giguo. Equi lena lina coiijicie Dan και κέρδος τι Illo Conjecturan istaui inhi-tilena judicavi quod nunc moneo, tini eundem lectionem aliis quoque placuisse intelligant. Legit doctis-stinus Iaco Diis Tate, και κερδος δεσυν . . foriuSSe recte.

35쪽

ΘΕ. η καν θεοῖσι ταὐτον ελπίζεις τόδε III. εἴπερ γε θνητοι θεῶν νομοισι χρώμεθα. ΘΕ. πῶς οὐ συ σεμνην δαίμον ου προσεννεπεις III. τί P εὐλαβο δὲ, μη τι σον σφαλη στόμα. ΘΕ. τηνδ η πυλαισι σαῖς φέστηκεν Κύπρις. IOOΙΠ πρόσωθεν αὐτην αγνὸς ων σπάζομαι. ΘΕ. σεμνη γε μέντοι, κἀπίσημος εν βροτοῖς.

III. Ἀλλοισιν ἁλλος θεῶν τε κάνθρώπων μέλει.

ταὶ καὶ Εὐμενίδες καλουντο. Sin iliti nubent Hesychius et alii Grammatici. Huc igitii respicit Hippolni

τρεπε λεγειν.

100. πυλησι Lasc. Verum in Ilisterivinationi Diis partim sibi constant Ii Dri, ut ad eonini auctoritiiteli in tali Diis vix provocentus. Res uiden ad liquidi in per luci non otieSt: vulgates autem formas in Euripide semper retinere maliti. IOI. Oisonus ad ed. 139. V. ilutarcii T. II. p. 777 8. ως την Ἀφροοίτην, Ἱππόλυτος ἄπωθεν

αγνῖς ων σπάζεται Versus est

unde aliena variani lectionem lu- Crain Ir, πωθεν Pm πρόσωθεν. thoc, ut lies, leve est. Leve Sane est, sed lio ipsiana oculos eiiugit' alcheliaerii nostr nnrelioris uir que Nilii contemnendum eSt, neque in bello, eo ue in re critica. Contra πρόσωθεν. ut videtur, ne.

mist XVI. p. 211. . Plato de Rep. I. P. 499. A. viod ipse Porsoniis in nota Sta imonuit. 103. μελοι Eustainius, qui hunc versutia citat ad Iliad. B. p. 245,

36쪽

ΘΕ. εὐδαιμονοίης, νουν χων ο σον σε δεῖ.IΠ οὐδείς μ Ἀρεσκει νυκτὶ θαυμαστος θεῶν IO5ΘΕ. τιμαῖσιν, , παῖ, δαιμόνων χρησθαι χρεων. In χωρεῖτ, όπαδοι, και παρελθοντες δομους, σίτων μέλεσθε τερπνον Κ κυναγιας τράπεζα πληρης' ,αι καταψηχειν χρεὼν

ἴππους, i πως ν ἄρμασι ζεύξας πο, 1 Io βορῶς κορεσθεις, γυμνάσω τα πρόσφορα.την σην δε Κύπριν πόλλ' γὼ χαιρειν λεγω.

σατο. et in aliis locis apius alch-enueritum. Imitati sunt Latini: Virgil. Georg. IV. 15. illun almirantur, et omnes Granimstant feniliu denso stipant ete irequente3. Horat Carin IV. 14 42. te profugus Scythes Miratur, O tutela proesens Italire doniarim et Noraue. 106. τιμαῖσιν intelligit alcken- aerius de parti DIIS, Itan udni inisti aiulas in illi Divi sortiti erant: et sententissim suam subtili iuditione iit solet, deferulit. Sed fallitur, ait opinor, Vir doctis Sinaiis. Tιμαὶ Iciιμόνων sunt Ionores oris debiti, iit inmerc. F. 854. Ῥεων

1I2. Eaden Plataisis intra IO62. Hesyclitus πολλὰ χαιρειν φράσας exponit per ἀποταξάμενος, ut lasper ἀποταξάμενος, ἀπογνούς. AESCn. Ag. 583. ci πολλὰ χαίρειν ξυμφοραῖς καταξιω. Arist. AL 1aim. 200

37쪽

SE. Ἀμύις δὲ, τους νέους γαρ ου μιμητέον, φρονουντες Oύτως ως πρέπει δουλοι λέγειν, προσευξόμεσθα τοῖσι σοῖς γάλμασι, 115 δέσποινα Κύπρι χρη δε συγγνωμην ἔχειν,ει τις τ' , ' ηβης σπλάγχνον ἔντονον φέρων,

gemium τας κίχλας. Rusinus in

γλυκερωτάτη ελπίδι πολλὰ Xaιοειν.

Euripideo loquendi iodo niBgis

andrae apud Sto Dae una LX p. 385, 5 O. Δούλου φρονουντος μαλλον φρονεῖν χρεών. Bacch. 1123. υφρονοῖ α ρη φρονεῖν. ec lanieli ea coqjectura de ceria est, ut inteximia recipere ausui, et vulgata in lectionem, in qua consentiunt SS. et Edd. veteres, tollasse delendet versus reSt. 246. Kαι μη μόνον λεγ ἀλλα και φρονε τάδε. 115. Ita cuni Valckeniterio et Briinclito e diuo Dus SS. eduli. Ceteri cuna lasc. Ald. προσευχόμεσθα. 116 δεῖ σε συγγνώμην εχειν X. II. 1042. ii quatuor Versu 115-8. adniuet ' Mavult alckenaeritis Post συγγνώμην inserete irit Slla. Locuti συγγνώμην χειν duplicen habet significationena, veniam dare, et ea cusationem habere, i. e. veniant urereri in priore tamen, quae etllic Minet, longe fremaentius adlatuetur. Suppl. 252. Hlicioτεν εν

συγγνώμην δε τω δ' 'χειν χρεών. Orest. 53. Opla. Electr. OO. Contra in altero Sensu Occium it Plicen. OO9 Opla Tracta. 328. 117. rμ A. Flor et sic Musgr. Brutich. Iecte. βάζειν cui nil tiplici accusativo a iungitur etiana iuRlies 721. Dimittunt B. . et X. II. 1043. ale revocavit Valclceia aeritis εἴ τις quod habent Lasc. et id scilicet otiosaepaiticulae γε Saepius Patiocinatur Vir sum naus. Deinde εντονον LuSc. Ald. In prinia editione dederam cuin SS. εύτονον, quod in Suo quoque Xeniplari invenit .m. Sed ecte monuit Censor eruditus ualteri Ner. Ol. tu P. 22O.

38쪽

ματαια βάζει in δόκει τούτων κλύειν ' σοφωτερους γαρ δεῖ βροτῶν εἶναι θεούς.

ζουσα πετρα λέγεται βαπ-

ταν καλπισι ρυταν

φάρεα πορφύρεα

MSS. quibusdam et Iio praetulit Valckenaerius Ceteri cum Aldo

voces saepissime permutantur. Sininis est sentensia accla. 1348. ργὰς πρέπει θεους υχ δμοιοῆσθαι βροτοῖς. 120. Recte interpretari videtur Valchenaerius, mari vicina rupes, cpetam stillans. Talena luisse prope Troegena apeni, testis est Dion3sodorus in Liuio de tintini Diis apud cnoliasta in Hanc interpretationen nrniat trana pigrauiuia Crinagorae a Blolii eldioiiulicatuin, Atilii Ol. I. 36. 1. ἀπος ἀππικλυ- υσα παρὰ κροκάλνσι αλόσσηρ

cutus est enorena Eustathii ad Il. n.

p. 355, 16-26 , 28 intelligentis

Gκεο νολυδωρ de aqua fontana. I 22 βαπτὰν κάλπισι ρυτὰν παγῶ laticen tam copiosum, ut irilis aquam haurire potuerint ὀροφόροι TroeZeniae. V Valch Hesycnius, nunc locum respiciens, exponit βαπτόν ἀντλουμενην i. e. zoeram ritur. Callinaaclius in Lavacriam Palladis o. Σάμερον δροφόροι μη

βάπτετε, enape τας κάλπιδας.

124. τόθι . . Lasc. Celeri Cota cuna Ald Oθι, quae Orna a Poetica pri o in Tragicis Clioris alibi occurati. 125. πορφύρεα φάρεα MSS. et E M. Vocum or linent immutavi, ut ni versus cum Antistri plaico 135. naelius congnieret. dein iecit Hemaiannus de Metris P. 444 φάρος suident apud Tragicos Penultinaana pleriani pie corripit Producit auteni in senariis ut apud Hontemina semper 2Eson. Clioepti. 9 et in .sdem Stilaininiis, apud Herodiani Liumini M S. περὶ διχρονων. Vide Brainckii Lexicoii Sopliocleuna voce βρωθ

39쪽

ποταμια δροσωτεγγουσα, θερμά δ' πὶ νῶτα πέτρας εὐαλίου κατεβαλ oθεν μοι πρωτα φάτις ηλθε δεσποίνας,

τειρομέναν νοσερα κοίτα δέμας εντος εχειν οἴ

κων, λεπτὰ δε φάρη ξανθὰν κεφαλαν σκιάζειν,

τριτατα δε νιν κλυω

αντ α

128. κατεβaλεν Lase Ald. κατεβαλ' Codd. A. l. Eduli κατε βαλλ olini ob nietriini, tum Obsententiani tenipus enim Ilipe feci una postulatur. Μale igitiir Briinclitus secutus est usgraviun coniicientem κατέβαλ' ενθεν μῖν, ne sic iiden restituto nael m. Peius autem rem gessit Her annuS,

qui prinaum, in auro demetiis p. 444. retinenda esse vitigata D li-α 4 postea vero, in dabro de

Einendati leti Grainniatica, P. 36, nova et nati sit Euripuli e coim sectura donanda censuit, εὐάλῖ λδασε βαλουσ' θεν μοι. Vir doctus Quam t. Rev. Ol. viii. P. 228. te ere

c od exi et A. et toriasse alii, elegantius est, et ob sedent in line Strophae praeterendum videtur. Sunaitititur ἀμφὶ vel περί. 131. Duo SS. na Dent ἔντοσθεν. Oσκων imittit Fl. I 32. φάρη A. mio recepit Bruncicius Vulgo φάρεα onua

metri IIII.

134. Sensus est, Audio autem eam tertium hune diem in piachrumos bum non aeripere. manet qui lena Euripides rest. 1. Ωυουτε σῖτα δια δερης δέξατο hie autem pro υ δέχεσθαι σῖτα dixit magis oetice 'ἴσχειν δεμας μυλΔάματρος κτας, quomodo inha1o07. λεχους αγνον εριας Nirita

40쪽

τάνδε αε Ἀμβροσίου 135 στόματος Ἀμεραν Δάματρος κτἁ δεμας ἁγνον ἴσχειν,

κρυπτω πάθει θανάτου θελουσαν κελσαι ποτὶ τερμα δύστανον. συ γὰρ ενθεος, ω κούρα, στρ. Ido

εἴτ' εκ Πανος, viae' κάτας, η σεμνῶν Κορυβάντων,

sumpsit etiam Euripules apti l Atlienarum IV. P. 158. E.

enda erat et delevit proiecto Briinckiris, si de hoc versi egit ad Esch. eis. 35. Sed si legas

strophico nullo modo congrilere potest. Fallitii enim Siquis una Briinckio credit εὐαλίου in vocem triuilauana contralai, ter Iaalo, phan scilicet, qualis apud Atticos nulla est. Haec verba exponit Scholiasia per ἐπ' ἀδηλω συμφορa, unde colligo invenisse eum κρυπτω πάθει, Maod et aeti una restituit, et ad Selasium melius est. Et sic qui leni AEO'jecisse vide, G. Burges. a L Troad Praef. si eis, alus au-tioni Dus adductunt.140. Pro συ γὰρ BIunckius iatilla a fictoritale edidit αρά γ', iniis de metro sollicitus vox enina si et ni et infra 144, quod praetervidit ille, longae u in Antistropiticis respondet, Dievi sylla Da per enaphasius uanclain, ut opinor, SuStentata. αύ γ' ἄρ' conjecti ira est in Exercit. Ac a lena Lligac. p. 9. Conter Med. 1168. Καί τις γεραι προσπόλων, δόξcire που 'MaIaνδ οργάς, τινός θεων μολεῖν, νωλόλυξε ubi Scnol.

Huic Stroplite laudis Dsi utilia sunt qua de jace coni cit Cliorus in Soplioclis Al. 172.142. Coni. Horat Carua. I. 16. 5.