Euripidis Hippolytus coronifer ..

발행: 1813년

분량: 211페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

IIJ. τρεῖς ντας Ἀμάς λεσεν Κύπρις μία. AP. πατέρα τε, και σε, και τρίτην ξυνάορον. Π μωξα τοίνυν και πατρος δυσπραξίας.

AP. ἐξηπατηθη δαίμονος βουλεύμασιν. III. Q δυστάλας συ τησδε συμφορῶς, πάτερ. I 405

ΘH. λωλα, τέκνον, Ῥυδε μοι χάρις βίου. IH στένω σε ἁλλον, η με, της μαρτίας. ΘΗ. εἰ γαρ γενοίμην, τέκνον, άντι σου νεκρός. III. Q δῶρα πατρος σου Ποσειδῶνος πικρά.ΘH. ii μηποτ ελθεῖν φελ εις τοὐμὸν στόμα. 141O

tianspositi; nec dia Dito pili sic scripserit Poeta. Vidinatis en iiii quoties ordinena vocuna iiDrarii sub sinen huius Tra oedia tinnitilariant. Supr. V. 1283. 284. I 295. 1311.13 18. 329. 1355 Consecit qui leni alckenaerius ἄλεσ', σθημ χι, μία. Loca autein D eo allata nostrain lectionen apprinae defendunt. Orest. 33. O 'στιν

993. ωλεσε θε μίa. 1402. ξυναφρον vitiose A. ξυνόφρον τρίτην l. 1403. Oristos saepe adni Dent Graeci significatione paullum distante a praesentibus. XenaPla Om- plura e Tragicis dedit Heranaianus ad Vigeri P. 734. olbservans in altuus praeteritiun revera indicam, sed ut vix alia lingua exprimi possit, nisi

citchiuiseri Dere elis. In Med. Z4. vertit εἶπον, edictum volo. lippi. 1170 ύπεῖπον, imperatum volo. Iph. Aul. 469. κατωκτειρa, miSericoria facta sunὶ Hujus igitur generis est ωμωξα in nostr Versit, et in ed. 787. Ω. μωξα δ' οἱον εργον εστ εργαστέον TOύντεῖθεν ni P. Conia feras ἀπέπτυσα SuPra V. 610. πω

192쪽

ΘΗ. δόξης γαρ ημεν προς θεῶν ἐσφαλμένοι.

sic enim ille in i Dio Miltoniano,

quo 11SUS St, emendati in Viderat.

Ρariter adhibentur particulae negantes in Soph. Trach. 280. Υβριν

ponit cliol. Escn. Clioepta. Ol8. α τιμωρητος. alchenaeri videtur limitatus oster I schylium gain. 1288. οὐ μην τιμοι γ' εκ θεῶν τεθνηξομεν. Nostriam autem Vt gilius En XI. 845. Non tamen indecorem tua te regina relin et et trema jam in morte nepete hos sine norarine letum Per gentes erit: aut faman patiems nuum.

1416. κατασκηπτουσιν Vulgo. Sed rectius manck. κατασκηφουσιν

Cod. A lluc iacit Fl. κατασκηφουσιν. Futuruin etiam legisse videtur Con-

14 II. Legitur in X. Π. 22.

Hunc versunt innaei it Suspectum haDet alchenaetius, o Simile u in- ira 1452.1418. Adoni leni indicari plemina pie intelli unt Viri docti. In hanc rem Muretus, Var Leci. V. p. commode citat Apollodorun ΙΙΙ.14. p. 355. d. ΗeJn. Ἀδωνι δε,

Addit V alch Claiulianuni Adonidis et Hippolyti sata jungentena, in

Fescenn. I. 6. Venus reversum sperarat Adonidem, Damnet reductu in Crynthia frbium. Quoniana vero nunc Ulata est oeca Sio,

193쪽

Oς αν μάλιστα φίλτατος κυρη βροτῶν, τόξοις φύκτοις τοῖσδε τιμωρησομαι. 142O

σοι δ' , ταλαίπωρ', ἀντι τῶνδε τῶν κακῶν,

τιμὰς μεγίστας εν πόλει ροιζηνία δώσω κόραι γαρ ἄζυγες, γάμων πάρOS, κόμας κερούνταί σοι, δύ αιῶνος μακρου, πένθη μέγιστα δακρύων καρπούμεναι 1425

άει δε μουσοποιος ει σε παρθένωνεσται μέριμνα, κοὐκ ανώνυμος πεσων ἔρως δ Φαίδρας ει σε σιγηθησεται.

Virgilii nari alioneu describam: AEn VII. 765. Namqueferunt fama Hippolytum, postquan arte novercinoccideis, patrias et ea plerit sanguine poenas, Turbatis distractus equis, ad sidera πιιrsus theria,

et superas coeli enim Sub iuras, Preoniis revocatu In herbis et amore

Dianne. At Trivia Hippolytium

secretis alma recondit Sedibus, et nymphin Egerice nenὶorique rei

gat Solus ubi in sulpis Italis

ignobilis evum Migeret, verasque ubi nomine Virbius esset. De Uctoribus ii aiulen GaDulana traictasse videnti ir, bene insputavit

Heynius in ODsei v. ad Apollod. p. 278 9. Virgiliuna secuti is est Ovidi iis et XV. 33. Contrii Horatius Carni. IV. vii. 25. Infernis nepete enim tenebris Diana pudicum Liberat HipPolytum.14l9. Sic Lasc. et Coclices. κυροῖ, Maod cxlii De Aldiis, soloecii est VH notata a v. 487. 1421. συ δ' pi ero δ' Irasc. 1423 Pausanias ΙΙ. 32. ἀποθανεῖν

συρεντα πὰ των ππων, ουδε τον τάφον ἀποφαίνουσιν ειδοτες, τον δεεν Οὐρανω καλούμενον ἡνίοχον, τουτον εἰναι νομίζουσιν κεῖνοι Ἱππόλυτον, τιμη ν παρὰ θεῶν ταύτην χοντα.

bent Diodorus Siculus V. 62. Ρaiisanias II. 32. ubi plura de Hippolso Lucianus, sui Vocatur, de Syria Dea, oin III p. 489, 53.1425. alchenaerii conectionena καρπουμενω PIGDaVit 11Sgravius, et recepit 'incialis. Sed nollent iactum. Sanun nain Videtur καρ

gines sebunt tua fata, ut et adeo festus sui mictum reportabunt.

194쪽

συ δ' ia γεραιο τέκνον Αἰγεως, λάβεσον παῖδ' εὐάγκαλαισι, και προσέλκυσαι 143Oώκων γαρ λεσάς νιν ἀνθρωποtσι δε, θεῶν διδόντων, εικος ἐξαμαρτάνειν.

και σοι παραινῶ πατέρα μη στυγειν σεθεν,

Ἱππολυτ' Ἀχεις γα μοιραν ' διεφθάρης. και χαῖρ' ' ἐμοι γαρ υ θέμις φθιτοῖς ραν. 1435 οὐδ ομμα χραίνειν θανασίμοισιν ἐκπνοαῖς ορῶ δε- ήδη οὐδε πλησίον κακου.

μακρὰν δε λείπεις ραδίως μιλίαν. λυ δε νεῖκος πατρὶ χρ νούσης σέθεν 144 O

1429. Vide supra ad V. I 279.1430. ἀγκάλησι vulgo Alteraiii

1435-6. Laiulavit Thanus P. Suid. s. Φιλημων. Respexit etiani Eustath ad i. II. P. I 081, 19m 1107, 9 et ad Od. X. p. 1932, 12α792, 43. notat alch. oster Scholiasta indicat Alcest. 22. tibi Apollo, Alcestide vitam an relictura, γω δε, μη μίασμ μ ενδόμοις κίχη, Λείπω μελάθρων τωνδε φιλτάτην στέγην. In Statii Theb. VIII. in. inerva, aspecto γ Meo Din Imoriente, figit aversata jacentenr, Nec prius astra subit ollam mystica lampas, et insons Ilissos multa purgarat mulina lympha. pro φθιτους Cod A. Fl. diabent νεκροὰς ealOSSemate, ut utetur. 1437. X. II. 149.1438. Male verti in interpretes

laua et tu vade. χαίρουσα στεῖχε est rade et ale. sic in Med. 754. Xαίρων πορεύου. Placei . 35. Xa ρων ἴθ' o γὰρ σων με δεῖ μαντευμάτων Alcest. 825. Sopia Trach. 821. Ἀλλ' ερπετω χαίρουσa. 1439. λείποι A. E. I. et sic Valch Brianck. λείπει Lasc. Ald. rectius sane quana, PIO Oli in an Plexus errana, λείποις X. n. 851. liabet Μακρὰν λιπόντα αδίως μι- λίαν unde consectas iuVenisse uni Μακρὰν λιπουσα ρ. o. Ceteritu Con-

Dctiva longe infelicissima alcken- aerio excissit, legenti, ιαρὰν δε

1440. λύσω A. tu infra. 1448. cuui trilriis aliis Codicibus, φησεις. hoc fiunt sit Briinclatis Utrobique

195쪽

κα γαρ παροιθε σοῖς ἐπειθόμην λόγοις. αι, αἱ καπι οσσων κιγχάνει ήδη σκότος. λαβοὐ, πάτερ, μου, και κατόρθωσον δέμας.ΘΗ. μοι, τέκνον, τί δρας με τον δυσδαίμονα;

IIJ. ἰλωλα, και η νερτερων ρῶ πύλας. 1445ΘH. ἡ την ἐμὴν ναγνον ἐκλιπὼν φρένα;

vem praesens tempus Sententiae melius inservit πατρὼς l. 1442. ditiones nines havent κιχάνει Sed Imetira Plane adversante; vox enim illa primat cori ipit, secutulam traducit Monuit Egei tonus in Addendis ad suas in anciabulani Annotationes, OrSonum legere κιγχανω recte on nino. Eandena vocena restituit Orsonus Esclavio, Cnoeph. 52O Gaisforetitis ostro, Alc. 492. A δμητον εν

insignena locunt Elistallisi ad Od. E. p. 525, Ora 209, 25. ii docet

θάνω, λαγχάνω et linilia, ab αδω, μάθω, λαχω. Eundein inclicaverat Hermiannus de Ensiend. r. GIQuill . P. 59. qui tanaen κικχάνω Cri Dere voltiit, iminus recte emendans Helen 605. Sopli. Ed Col. 1450. Sed nilni qui lena, ut venian intea partini arridet ista Grainniati cortini ratio, quae VerDara omnis usoletis,

sive lictis, deducit Ged elaidem

nuxisse praesentia θιγγάνειν, θυγγάνειν, φυγγάνειν, κιγχάνειν, λGγχίνειν. τυγχάνειν. δάκνειν contr. ex δαγκάνειν λαμβάνειν, μανθάνειν, ν- δάνειν, πυνθάνεσθαι, a noristis θιγεῖν, ερυγεῖν, φυγεῖν, κιχεῖν, λαχύ, τυ-χriis, δακεῖν, λαβεῖν, μαθεῖν, δεῖν, πυθεσθαι Scilicet itera ν vel inserta. In eaden fuisse opinione videtur Vir doctus Edin b. Rer. vol. II. p. 32 I. inti λαμβάνω, πείθω, βαίνω, D OriSil Suis derivaDat. Ut o I iiγχάνω reveriar, dormam agnoscit Hesvcnius in Vocibus κιγ

Per τυγχάνω. COI rigendus est Euripides apud Stobaei in XLI. p. 240, 31. GeSn. P. 167. Grol.

Hippolyti versi τυγχάνει aDet Cod. l. 1443. Vide supra 786. 789.1444. οἴμοι nubet A. 1445. νυν Pro u X. II. 898. Infelicuer coriecit alchenaerius κ' Gn. Talena eniim sive eliSionena, Sive rasin ignorarunt Attici. 1446. Diversetun lectionen χερα Pi φρενα agnoscunt . . l. Coni. Ovid. Metani. VII. 850. Nem

196쪽

ΙΠ την τοξόδαμνον Ἀρτεμιν μαρτύρομαι. ΘH. ω φίλταθ', ως γενναῖος ἐκφαίνει πατρί. 145OIΠ H ε και ηυ, χῶρε πολλά μοι, πάτερ. ΘΗ. μοι φρενὸς σης ευσεβους τε κάγαθῆς. III. τοιῶνδε παίδων γνησίων εἴχου τυχεῖν.ΘΗ. μη νυν προδως με, τέκνον, ἀλλὰ καρτερει. Π , κεκαρτερηται ταμ ολωλα γαρ, πάτερ' 1455 κρύψον δέ μου πρόσωπον ως τάχος πεπλοις. ΘΗ. ω κλείν Ἀθηνῶν, ΙΠαλλάδος ' ρίσματα, odi στερησεσy ανδρός τλημων γω 'nie nrorte ua Sceleratura deserat,

oro.

perinutalatiar Oce φόβος et φόνος. utravis locutio per se P Da St. et nostri loci sententia Sati conveniens. 1452. ευλαβους Pri ευσεβους Cod. A. sed nionuit ulchenaerius hisiani VociMευλαβη de pietate, queiniremtenta Dan Sacra ScriptoreS V teribiis fuisse ignotum ευγενους τε X. n. 801. De constriactione genitivi post οἴμοι, sula audita Praepositione, egeritiat Oen ad re gor.

p. 59 Henisteria ad Arist. Plui. p. 425. Mic citat Scnol in Acharia.

σφούρα Ἀττικὰ H φράσις λείπει

197쪽

ως πολλὰ, Κύπρι, σων κακῶν μεμνησομαι. XΟ. κοινον τόδ' ἄχος ἄσι πολίταις 146Oηλθεν ἔλπτως. πολλῶν δακρύων ἔσται πίτυλος

apud Graecos tornaas iutui rumpassive significantiuna. Exempla rei aperiau iacient. trini igitur

Paulo post utura noniine Glistinguitnt Grani imatici, βεβλησομαι, γεγρά ,ομαι teriti, βληθησομαι, ἀπαλλαχθησομαι γ quarti, quod apud

Tragicos rarius St, παλλαγησομαι, φανησομαι. VIIIae formae, in

Futura Medii tit luna dederauit Graninaalici, usus passivus Atticis niaxime placuit. Vide euistei lausitim ad Thona. ag. P. 52. Exe impla homini utin Oraim passive signiticantiuin, si se inter TrBgi Omina lectionena notavi, XSCUDRIII.

ογκωσεται SUPra v. 942. Sed latijus futuri usus videtur a ceteris ni notatis nonnini distare, et Ieciprocam Politis iam PaSSiVana significationeu Cupere. Ibid. 'λημων ἐγώ. Solennis Senaria clausula Cons. Alcest. 1089. Herc. F. 551. et hoc legendum

in Aristoph. Plui. 777. ubi vulgo

in Escia The D. 862. et S. 981. et in uia decini Eumpidis locis, quaenaonstrauit Becknesii lex Diverse explicant Graninautici Hesyclitus,

198쪽

των γα μεγάλων ξιοπενθύλ

φημαι ἄλλον κατεχουσιν.

ponitur autem impulsor m remoru/nstrepitus, ast aescioli Scholiasta ad Theb. 862. πίτυλος εστι κυρίως, δ

denotare alipetem crebraim moturm: ut in Heracl. 837. πιτυλος δορός. Troad 1244. πίτυλους διμυσα χειρός. Iph. T. 307. μανίας πίτυλον. Herc. F. 818. πίτυλον φόβου.

199쪽

ἀλλ' i interrogantis. 116. αλλ' ὁμως in fine senarii stequentabat Euripicles. 47. ἀμβρόσιος. 20. αμηχανος. 81. ἀμφιωξιος. 97.

αν. me constriictione cum infinitivo 60. cum participioAEG.αν Onussum, ante Iules unctivum. 67. 157. αν duplicatum cum optativo. 33. 61. 62. ἀνακιρνασθαι φιλίας, et simil. 36. αναλγητος. 169.

αναξ et δεσπότης opposita. 13. ἀνασειράζειν. 33.

ἀπαλλαγήσομαι. ἀπάλλαχθη -

200쪽

γον vel μυθον 'T. ἀπλακεῖν, ἀπλακία, πλακημα. 21. 105. ραιος. 172. ἄραρε latina Atticis curia Orien

αρμάτων ὁ χος 143. ἀρύτειν. De piantitate. 29. ἄτη Significatio apud Tragicos 33.

ἀτρεμα ἀτρεμας. 165.

βίος et βίοτος confusa. 35. et v confusa. G1 G2 38. γαμβρος. De si nificationi Dus. 80. γαμβρος et πενθερος Comfusa ibi l. γάμων πτεσθαι ψαύειν. m. γαρ et δε confusa. 92 110. γαρ et καὶ confusa. BB. γε male si itum. 37. 22. 161. γε et σε confiisa. 16. 17. G4. BG. 120. γε et τε confusa. 14. 158. V Sequens εἴπερ 64. γεγωνειν. 74. γεραῖος. 24. γευεσθαι. 34. γνάθος, γναθμῖς permutata. 150.

γραφὰς γράφειν Hujusmodi lo

cutiones frequentat Elim pretes.160. Genitivi post adjectiva. 60. Grecone versus. 9. 2.

SEARCH

MENU NAVIGATION