Euripidis Hippolytus coronifer ..

171쪽

γαίας ἔχων Ιακας ἰθυνοι δρόμον, προὐφαίνετ . εις τούμπροσθεν, σε Ἀναστρέφειν ταυρος φόβω τέτρωρον ἐκμαίνων χον. ει δ' εις πέτρας φέροιντο, μαργῶσαι φρένας, I 225 σιγη πελάζων ντυγι ξυνείπετο

εις οὐθ' εως ἔσφηλε, κάνεχαίτισεν, α si ιδα πέτρω προσβαλὼν χηματOS. ξυμφυρτα δ' ην παντα συριγγός ένω

1221. Schol. και εἰ μεν εις τααπαλἀ και ἰσόπεδα τον δρόμον εποίει,κ τ λ. Similiter Latiniis Tragiciis vertit, Nunc in ga carpen Spatia. Ι222. 'λκα vulgo, quod Ioniani est: correxit alchen immanclatis recepit εὐθύνοι pro ἰθυνοι Cod. A. utriunuue pro Dum hiod eduli, liabent Lasc. Ald et SS. pleri

que.

1223. o πρόσθεν A. Flor. 1224. τέτρωρον χον hinc citat Eustath. Il. T. p. 27, 27 324, 36. Comparan τεθριππον ἄρμa, quod apud Ostruit ire ituri S St. Notanduna est etiani Honaem cum

τετράορος, Perimi ac τετρωρος

adhibuisse Trragicos Illud legitii rin Suppl. 667 675. 677 685. Ed. Gaisi. Helen. 729. Opla Trincla.

1225. πετραν A. Flor. 1227. ἀναχαιτίζειν I prie de equo licitur, tu e uri ectuna tollens, atque ule aut nan rescienS, euvilena eiiundit. Hinc a pocratio, esychius, et Suidas exponunt ἀνεχαίτισεν ἀνετρεφεν. nBaccla IOZ2 Bacchiis Pentnea in runt a Dietis collocabat, φυλάσσων μη'ναχaιτίσειέ νιν. DeinOSin Olb min. B. P. 20, 26 ReiSic. ταν δε ει πλεονεξ. καὶ πονηρίας τις, σπερούτος, ἰσχυση, η πρωτη πρόφασις και μικρὰν πταῖσμα παντα ἀνεχαί

τισε καὶ ιέλυσεν.

1228. Briinckius post προσβαλων Usistinctionen ponit, ut Sit κἀνεχαίτισεν ε σχηματος. φὶς rotin

μάραι De Solis currit licitur in Ion 88. Iaρνασιάδες δ' ἄλγοι

172쪽

τροχῶν πηδων, αξόνων τ in νηλατα. 123O αὐτος δ' ο τλημων, ἡνίαισιν εμπλακεις, δεσμον δυσεξηνυστο ελκεται δεθεὶς, σποδούμενος μεν προς πέτρας φίλον κάρα, θραύων δε σάρκας, δεινὰ δ' ξαυδῶν κλυε ιν στῆτ', ω φάτναισι ταῖς μαῖς τεθραμμέναι. I 235μη ἐξαλειψητ' - πατρος ταλαιν έρα 'τίς ἄνδρ' ριστον βουλεται σῶσαι παρων πολλοι δε βουληθεντες, υστερω ποδιε λειπόμεσθα ' χω μεν - δεσμῶν λυθεις τμητῶν μάντων, ου κάτοιδ' τω τρόπω 124Oπίπτει, βραχυ δη ii οτον εμπνεων τι.

40. Xponit συριγγες Per χοινικίδες, πλημναι. Angi the naura. ενηλατα

δε, τα ταῖς χοινικίσιν εμβαλλόμενα, πaσσαλίσκοι κωλύοντες ξιεναι τον τροχόν τα καλουμενα μαξηδόνια.

1232. δυσεξηυυτος Lusc. lGLcuti MSS. et Eustatia ad Il. . p. 384 5m 290 42 Sed alaulogiae convenit soritia, quam monentibiis Heathio et alchenaeri reposui; Ηοni Il. II. 111. ἀνηνύστω επὶ ρ- γω. In ostri Heracl. 964. νυστον. Ceteriin Glossa in Cod. Α explicat per δυσεξελίκτω. 1233. πρὶν πέτρας Id. προς πετραι Codices . . l. Sed accusativo Opus est. In re sinat liiingitur Orestes apud Sopn Electr. 752. Φορουμενος προς οὐδας, ἄλλοτ' οὐρανῆ Σκελη προφαίνων. Ex diis

Elimpideis suam de Hippol)ti latis

narrationeni initanam expressit Ovidius Metain. XV. 500 - 529. quent Octini cui Tragici nostri descriptione conferant velini lec

tores.

173쪽

ποι δ' κρυφθεν, και το δύστηνον τέραS

δοὐλος μεν οὐν εγωγε σω δόμων, Ἀναξ,

άτα τοσουτον γ' υ δυνησομαί ποτε 245τον σον πιθέσθαι παῖδ', πως στὶν κακόν

οὐδ' εἰ γυναικῶν ἄν κρεμασθείη γένος, και την ἐν Ἱδε γραμμάτων πλησε ιέ τις

I 242. Terimnationena θεν ii θησau Foliuiis et Dorinus adsignat Et uiol. . V. γερθεν. me 'Unta Dant qui lena Honteriis, Pindariis, Maeocritus, et alii Poetae Atticus autem laoicus rarissina licentia adni Dei. Editinii erat alite alckenueritin δύστηνον κάρα is e SS. A. m. dem δύστηνον τέρας, On paratas Nostri rest. 992. ο χρυ

1243. Euslatilius ad Il. . .

rissime apud TIB gico Occlioere. 1246. Exenipla sinaili COI18tm1ctionis con essit usterus ad Aristoph. Plut 55.1248-9. VOX πεύκην respicit ad tauellas Pliae irae e ligno piceae iactas qua eo noniine Vocari teStatur Eustath ad Il. Z. p. 633, 22α 49O, 1. Di de hoc loco use disputatum eSt. Ita quo die πευκη est δελτο incipia. A. 39. Danina. LeX HOnaeriC. P. 2027. V. πεύκq. lini alite inventiini Cladrinna, fiebant ex hac ait,ore uoslures. Hinc Eur. Hipp. 253.-Kαι τηνευ 1δη Getensi, nain respicitur ad Pliae traui Cressana genere γραμμά

superiae, Di isti iiDelli ad coni in1ineni clavunt Convertebant tir, uete angustiores, inferiae latiores. Ulule asta tigillari ut species lignea ο- χ

174쪽

LXXXVI p. 98, 4. P. 361.

σταμαι.

125 l. το χρεων, debui D,fatuni, necessitas. Vox iii lectina silis est:

175쪽

δράσαντας μῶς ση χαρίζεσθαι φρενι φρόντιζ ἐμοῖς δε χρώμενος βουλεύμασιν,

OH κομίζετ, αὐτον, ως ἰδὼν εν ομμασι 126Oτον ταμ Ἀπαρνηθέντα μη χρῶναι λεχη, λόγοις ελεγξω, δαιμόνων τε συμφοραῖS. XO. συ ταν θεῶν καμπτον φρενα

και βροτῶν γεις, Κύπρι συν δ' d ποικιλόπτερος ἁμφιβαλων 265

ώκυτάτω πτερῶ 'ποτῶται δ' ἐπι γ ῖαν, εὐάχητον θ' λμυρον ἐπι ποντον θέλγει δ' Ἐρως, ω μαινομεν κραδία

πτανος ἐφορμάση χρυσοφαης, 27 φύσιν ρεσκόων

176쪽

σκυλάκων, πελαγίων θ', Oσα τε γα τρέφει, τὰν ἄλως αιθόμενος δέρκεται, ἄνδρας τε ι συμπάντων δεβασιλUR τιμὰν Κυπρι,

ἄνο μόνα κρατύνεις .

misique Granimatici, derivantes a

1274. Vidi supra ad V. 527. Corniptam Codicum A. et Fl. Iectionem ἰθομεναν in textum intulit Valchenderit S. 1275. Scripsit fortasse Euripides

excidit e versu optio sic j. 2I0. si in Doc loco inseratur, versus iet Iambicus dimeter. Quod ad metran cantilenae attinet, Opernu dedi, ut versus, quantum ieri potest, eorundena Sint generun1, C ceteri in hac fabula claOrici Q leSPIe Euripicles ii Denter coriunxisse videtur. Sunt i ritur docti iaci v. 1266 1271 1273. Creticus 1272.

colasta v. 263. qualis Supri V. 862. Etiani v. 265. et 1267. Sunt afvnarieti coinmunium or-n aruiu Anapaestici vero v. 1268.1270. 1274 1276. tales in Dagicorun melicis naui inirequentes Sitnt Pherecrateus v. 1267. Reliquorum notissina sunt metra. 1276. iiDauditur, ut opinor, Praepositio κατά. Locutio autem ab H Ouaero sumpta est, di . . I93. Δωκε δε οἱ τιμης βασιληίδος μισυ

I 278. ovem superstitum in Dularunt Euripidis Deos vel Deas ad solvendum nodii in in ultinio actu inducunt. se sunt Orestes, ip- pol3tus, Andromaciae, Supplices, Ipltigenia in Tauris, Bacchae, Helena, on, Electra. HOC Veio meliore re in Hippoluto, qualia

I 279. Miretii quis Dianam Thesea Egei illuna vocare iii et intra

177쪽

Θησεὼ τι τάλας τοῖσδε συνηδει, παῖδ' Οὐχ σιως σον ποκτείνας, ψευδεσι μύθοις λόχου πεισθε iς

αφανῆ: φανερὰ δ εσχεθες -την. 157

3 28 o

v. 1429. licet is intra tantilliina Spatiunt uv. 1311. 1314. Neptunii ui illi patren tribuat. Potius autem iam illud ex incuria ragici evenisse statuamus, credibile est nonaeo Regis Atiaeniensis, patiis scilicet professi, velut Olennenili tui una, additu in esse. in voluerit

duos Theseo Patre S. alteruIll MIO talem, alterutri inlinoi talena, Ii Duere, uno Cerie exenapio Se ipsit in

128 I. Munc vel sunt inperite sollicitavit alch scribens σύ γ' ηδη PID συνηδη Sed hoc recte defendit Briinelaus allata Glossa ex Cod. A.

Sed hoc salis detendit Brunclitus ad Hippol. 295. V

servarunt tres SS. A. B. D. insili correctione in aescia Pers. 779.

178쪽

πως υ ὐπο γης ταρταρα κρυπτεις δεμας αισχυνθεις

η πτηνος ἄνω μεταβὰς βίοτον, πηματος ξω πόδα οὐδ' νέχεις; δ εν ω Ἀγαθοῖς άνδράσιν ου Otκτητον βιότου μέρος στίν.

ἁκουε, Θησεὼ, σῶν κακῶν κατάστασιν

καιτοι προκόψω γ, οὐδεν Ἀλγυνῶ δε σέ αλλ εις τοδ' ἡλθον. παιδος ἐκδεῖξαι φρενα

εσχεθες Senariunt claudit, Aldus cuni SS. nonnullis extat Dei ἔσχες. Hoc imonuit Elim stellis, pii de or-D1n σχεθον videtulus ad Heracl.

128 5 πῶ δ' οὐχ Cod. l. et sic Valch sed conjuncti a Dest a celeris ΜSS. et Edd.

1287. Schol. μεταβιβάσας, μεταβαλων, μεταλλάξας μην, καὶ χλοιωθεις εἰς ορνεον. alcicen. uallet πτηνον, Citan Med. 293. Δεῖ γαρ νυν τοι γης σφε κρυφθηναι κάτω, πτηνὰν ἀραι σωμ' ς αιθέρος βάθος. 1288. 4 vulgato τονδ', lina emendaveran unius iterae nautatione τουδ' Eanden coqlecturam

depreliendi inter lectiones vias lana Gilberti Valis eidii imani Proiectas, qua nae uni conamunicavit Vir doctrina et latinianitate Pectu- Ditis, ac de mei hi lupiaran non OPlinienae litus, Rouertus ole. lini sest loci itio in aescia Prona. it. Tλαφρὰν ὁστι πημάτων ξω πόδα

1290. βίου M. 129 l. X. n. 259. 1292. Coni Alcest. 11OO TI P

αν προκοπτοις, ει θελεις εἰ στενειν

προκόπτειν Iloluta Si int quaedam supra ad . 23. Credit Vulchen- ueriuklaaec, Sive potius hinc expressa Menandrea, respexiSSe Terenti uni in Amir. I. i. 16. alpete aliquis dicat, nihil pronioreris ltvni molestus certe ei fuero. 1293. εἰς τόδ' nanes SS. et E id cuni iustallii a l Il. A. P.

179쪽

του σου δικαίαν, ς υ εὐκλείας θάνη, και σης γυναικος ἐστρον, η, τρόπον τινὰ, 1295 γενναιότητα της γαρ ἐχθίστης θεῶν ἡμῖν, οσαισι παρθενειος δονη, δηχθεῖσα κεντροις. παιδὸς ράσθη σεθεν.

tuus esset Hippol3tus, dixit Dianaως υπ' εὐκλείας θύνν, thoe ite licii mei it a good reputation. Alteriimως-θάνοι eItendunt esset, that heni hi die &c. De ac re Subtilius Glisputavit Heriirannus de Enaend. Gramna. P. 208-214. I 29p. παρθενείας conjecit us- gravius, quod respuit naetra lex. παρθενειος ηοονη Citnt iustain ad Il. Δ Ρ. 502, 31, 383, 36. Utriina lue iocinani παρθενειος et παρθένmuuSu amant Tragici Vide supra notata a LV. 307. I 298 δηχθεῖσα κεντροις MSS. et Edd. Di cit aliten Valckenuerit IS, lius iuunt dixisse Euripidena ερωτι oηχθηναι, edtin Amori κεντροις δηχθηναι, et hanc loci itionen albenis seculi consuetudine alienain esse uilicat. Scri Deius uni igitur

180쪽

γνώμη ε νικῶν την Κύπριν πειρωμένη, τροφo διωλε ob ἐκοὐσα μηχαναῖς, 13OOη σω ta ρκων παιδὶ σημαίνει νόσον δ', σπερ ην δίκαιον, υκ ἐφεσπετο

entia uotistuna, in Sequente notula, aerio Perperaim, mea quidem Sem exemplis delen sit Ρ πληχθει Schol. tentia. γραφα, γραφε convenit ad Aristoph. Av. 402 Noster usitato apud Graecos loquenm DO-Tr. 183. εκπληχθεῖσα Iph. T. 177. do quem, Siritiis alius Sectatus est σφαχ'εῖσα Inceri. γαῖα μιχθητω Euripides longae quae nina iis, πυρί. Eoeis v. Schol. Pind. Pyth. in hac in Dilla legimus ερῶ ερωτα