장음표시 사용
51쪽
Ρnalar Epist. p. 102. COITeXit ex ingenio . . μ ὁ πολυs toros,mio extat in Codd. A. B. D. H. π. ἡ διδάσxε μ ὁ πολυς ios Lase. 253-259. Hos versus ad Latinum sermonem redacto US USsui accommodavit Cicem de A citia. XIII. 45. quibusdam, quos audio sapientes uoltos in Graecia, lamuisse opinor uitraoilia P Edam . sed nihil est peto illi
non perSeguantur tautius e M tim fugiendas Ss nim ias amitatius, ne necesse sit unum sollicitum esse pro plurious satis Super que SSe Suaratur uiple rerum alienis iniis implwara molestum esse . ComynodiS-Simum eSSe petam larissimas haOenas haOere amicitiae, quas vel adducas, m elis, vel remittas ut enini ouani metumat unu pro pluris uS.
52쪽
ro δ' ὐπὲρ δισσῶν μίαν δίνειν ψυχην, χαλεπον βαρος, ῶς κἀγω
Anticitiae potuisse reperiri, se muellus pur diaetisset, ita aurare oportere, ut si alipetando esset Sur nec vero Se adduci poSSe, ut hoc, PVem-
dictun crederet, vi Sapie=ὶ habitu Sest unus e septem, Sed i=npuri citis-Onὶ aut aui Ditiosi, aut onrnia ad Suam potentiam revocantis eSSe Sententiam. 257. Plutarcnus, nun VerSumeXponere Volens, SuVecit, Θαπερ πόθα νεως, πεδιδόντα ac προσώ- γοντα ais χρείαις την φελίαν.
ut in Hec. 595. o P α λίαν παρεῖλες, εγγελθεῖσά μοι Γενναῖος. Orest. 96 τω λίαν χρῆσθαι α- λῶς. noen. 593. Μέθετον το λίαν, μέθετον. Fragm. Antiopae apud Stonidum LXXI. p. 39, 53. αι- ceiσθαι o vi , Γύναι, τλλίαν, Καιφυλάσσεσθαι φθόνον Meminerint th ones vocem λίαν primam syllauam
53쪽
Xo. γυναι γεραια, βασιλίδος πιστη τροφὸΦαιδρας ορῶ μὲν τασδε δνστηνους τύχας, au- μή - - σημα δ' ἡμῖν, η τις ἐστὶν η νόσος. σου δ' αν πυθεσθαι και κλυε ιν βουλοίμεθ' αν. 270
lictere communem. Vid. PorSon. Suppleui Praef. ad HOC P. XVi. 265. Duuitatur Piis Sapientum auctor eSSet sententiae, μηc ἐν ἄγαν.
Palladas in Antnol. II. 48. l. Μηδὲν ἄγαν τῶν πτα σοφῶν ὁ Ο-φωraros εἶπεν. Alii Tinuunt CH-loni, alii Sodamo, teste Scholiaste, qui epigramina laudat, uod in
empla Suppedit uni Durius dramatis V. 6 422 526. 656 686. 700. c. Mari landus in Nota MSta coni ci τῆσδε scit. naedrae,
269. ἄσημα hic et infla 373 vice Sin utaris poniti ir, ut ξυγγνωστὰ in Hec. 1097. noeniss. 1008. Med. 491. Ol. Συγγνωστὰ μεν G ην
tum esse Virgilium En. l. 667. Frater ut neu pelast tuu Ornnia circi in bilior jactetur, Odias Iunonis ini petae, Nota ini. 270 Bra1nclcius, Reificii conjecturam SeCutus, edidit o δ' s. Sed rhoeticula ci nunqURII otioSaest; et rectissime duplicatur αν
cum optativo βουλοίμεθα. Vid. infra ad . 82. Jlegendum putat
54쪽
XO. οὐδ' τις ἀρχη τῶνδε πημάτων ἔφυ ,
Censor er litus Guart. Rev. Vol. viii. p. 224. Σοὐ δ' xπυθέσθαι,
mini IS pie, ut opinor, ConVeniret.
55쪽
XΟ. ὁ δ' εἰς προσωπον ου τεκμαίρεται βλεπων . 280
280. δ' Lascaris, Aldus, uS-Πε ius, et alchenaetius, male: particula enim adversativa δὲ requiritur. Male etiam minclitus ὁ δ' ὁ δε est ille autem AreiculuS
gIcOS. EXempla videas in ac sabula v. 173. 218. 239. 302. 1305. Similis articuli usuS, etiam sine istis particulis, apud TragicoSOCCunit, rariuS 1ideIn Sed in exemplis indvniae fidei Veriam eaqwaeStio non est nujus loci. 28 l. Hic versus cum praecedente citatur in cnolio ad . II 5. in Pro P a mendOSe legitur ὁ γε.Versus est Baccharum 2 i5. Eccη- μολὼν μεν ησο ἐτυγχανον χθονόs. 283. στλά tinta. et M SS. OmneS praeter Flor mi πλάνην. Constat Iiuam*1 formam Tragicis filisse in usu in . TScnylo Semper, ni fallor, invenitur πλανη, praeterquam in Proui. 594. Di vulgo πλανοι:
dis superstitiuus lanulis semper legitur πλάνος Helen. 782. πόσον
estavit Eustainius ad Il. B. P. 335, 44 - 252, 3. πλάιίς φρενῶν, πλάνη Hor inverSo ordine φρε
σάμην, ἄπαντα δρῶν, τὰ εμβάδας. vii loca indicavit Blouifieidius. Deinde δῖεν εἱργασμa πλέον, nec oui uain proferi. Sintilis pluasis est incipii A. 383. Και πλέον πράζωμεν obcέν. Opta. Ed Tyr.
56쪽
οἴα πεφυκα δυστυ υσι δεσποταις.
κει μεν νοσεῖς τι των πορρητων κακῶν γυναῖκες ἴδε συγκαθιστάναι νοσον.
289. λάθωμεν Flori Sevientia sic legit et distinguit Censor Anglus Quart Rev. Vol vid. p. 228. xat σύ γ' δiων γενos Στυγν Ην φρυν λύσασα, α γνώμης δὴν Ἐγωγ',
liabent vulgata. Respondent sibi σύ θ' v. 289 et γλ0 v. 291. 290. Horat Carin III. 29. 16. Solli limn e timetere fronter n. 29 I. Verias, omissis istis, in sui-
jecit Musgravius in prima editione συγκαθίσταιν αν, Quod cum Valckenaetio et Brianelii nos ioῬ1 intritius prioribit edd. recepimuS. Porsonus in Suppl. Praef. ec. p. XXXisi hanc emendationem acutam et mi, dem Vocat, monenSparticulam ἄν saepissime in Sta ver- SH Sede OSitati reperiri. Minitamen idem Venit, ne MUSgraVio, qui ipse postea Aldinam lectionem retinendam dicaxit, allatis Homeri locis, Illini. I. 684. E si catot δε αδ ειπέμεν T. I 40. Δωρα
296 1aτρω P. 297 εῖεν solennis exclamati0 St, isti missis sis, quae au dicta Sint . ad alia se convertit oratio. Huic re- Spondet veniacula interjectio II elli Vide Hoc 317. Med. 387. Hettritur Brunckius contra Edd. et
57쪽
αλλ' - ελεγχειν - τι μη καλῶς λέγω, ὴ τοισιν ευ λεχθεῖσι συγχωρεῖν λογοις.
φθέγξαι τι ' δευρ ἄθρησον - ταλαιν Ἀγώ. 300
γυναικες, αλλως τουσδε μοχθοῖμεν πονους,
MSS. edidit ina, Pape particula Summam adorationem denotat. Hunc olim Secutus Sum reponentem υσε χρὴ ID Vulgato obc χρῆν.-Sed sentetitia postulat Praeteritum. Nunc igitur ScripSi o σε or i , Ῥaoniani hoc vectum Sine augmento
libentius stirpabant Attici. Vid. Elnisi ad Heracl. 649. Similis est confiusio inscii 345. 298. Sic alch et Bra1nck. eduobus Codd. A. l. Vulgo ην t. 30 l. V Sic Ion. 34. legendu n
R. P. Dixit paullo aliter μόχθουs επόνησα inhaes 366. In Flor. λό
τέγγεθ' SS. Oannes, et Sic MuSgr. Valch Briinck. τέγγειν Proprie eSt apta adspea sa mollire. De metaphorico hujus vecti usu videnda sunt quae docte et eleganter
PoSita, cum Participii praesentiS, perfecti et futuri ut in notis istis Σίνοιο σοφο ων. Ισθι δύσποτμos γεγώς. Hunc Graecismum Sumpsit Virgilius AEn ΙΙ. 376. aetemplo neple enirn responsa da9antur Fida satis sensit medios delapsus in hostes. Quin et Miltonus nostras Parad. Amiss. IX. 792. Nonnunquam haec formula cum pateticipio Aoristi invenitum Conseremsi Versus hujus fabulae 52l. 896. Soph. Trach. 74l. ον ἄνδρα roi σον ἔσθι
58쪽
γίγνου θαλασσης, εἰ θανεῖ, προδουσα σου 305 παῖδας, πατρωων η μεθέξοντας δ0μων,
, Z- - νόθον, φρονουντα γνησι, οἰσθά νιν καλῶς, Ἱππόλυτον. AI. οἴμοι. P. θιγγάνει σέθεν τόδε ΦΑΙ. απώλεσας με, μαῖα. καί σε προ θεῶν la τοὐδ ανδρος αὐθις λίσσομαι σιγa πέρι QTP. ορας φρονεῖς με ευ, φρονουσα δ', ου θέλεις παῖδάς τ ονησαι, καὶ ο εκσῶσαι βίον.
TP. έγνας μεν, - παῖ, χειρας ιματος φέρεις.
3I5. χειμάζομαι proprie tempeState jactor Usu metaphorico, ut
hic adhibetur in Suppl. 271 Ion. 985. Soph. Phil. 1460. Antig. 39 I. Aristoph. Ran. 36l. 316. φορεῖς e duobus SS. Brianerius, qui et in Soph. ind. T. I 320. φορεῖν pro φέρειν edidit:
59쪽
ΦAI. χε ρες μεν γναὶ, φρην δ' ἔχει μίασμα τι.
4 P. καὶ τῶνδε γονατων υ μεθησομαί ποτε.ΦΑΙ. κάκ' , ταλαινα, σοὶ, τάδ' ει πευσει, κακά.
317. Orest. 620. E. Ἀγνos γ ρ ειμι χεῖραs. P. ἁλλ' ob is φρένας Hic versia laudatur apud Athenaeum XII p. 530. D. Mi
Sed penes te est ut vincar Sic in Alcest. 289. Ἐν σοι δ' ενεν αιζην αὶ, ἡ Contra alchenaeritis
Vertit εν σοι tuo judicio. 325.-ε ηρτημένη e duobus Codicibus MatthiaeUS. 326. Καε σων γε γονάτων Vulgo. Sed τῶνδε γονάτων, quod exhibent Codd. B. D. veriam esse iussicavit Valelcenaerius, et recepit Brianckius. Cons. Hec. 746. ἱκετεύω σε
60쪽
δλέσθαι ἐμοὶ τιμην φέρει. Cete- man ὀλεῖ in notam Sta pro Davit
Phaedrae triDuit. Certe in liriusmodi dialogis rara Si singularis Versus divisio. 330. Sic omnes Libri praeter Parisiensem apud Valet . qui ha- Dei ἐμοὶ mendose. Emendavit Briancrius cνουμένην ἐμέ. inpeci
infra. 918. Suppl. 306. isti recta edidit Gaissor litis, At σχρόν γ' ἔλε-
333. Sic Cod Flor Ante Helc. editum erat δεξιῶς τ' ἐμῆς μέθes,
Soloece. Statuit enim a vesius Misc. Crit p. 236. μεθιέναι Cum RCCUSatiVO, μεθίεσθαι cum genitivoah Atticis conjunctum esse et nancregulam firmamant alchen ad Plicen. 522. PorSon ad Med. 734.