장음표시 사용
251쪽
542. Γηρυόνην φασὶν οτι τρικέφαλος γενετο 'Aδώνατον δε σῶμα τρεῖς κεφαλα εχειν 'μ δε τοιόνδε τοὐ- Πόλις ἐστὶν ἐν φ υξείνω πόν- Πικαρηνία καλουμένη. - δε Γηρυόνης ἐν τοῖς τοτε ἀν3ρώποις ονομαστος π μ τε, καὶ ἄλλοις διαφέρων. Elae δε
καὶ φων ἀγέλην Θαυμαστην, ἐφ' h ἐλθων πιρακλῆς
ἀντιποιούμενον Γηρυονην ἔκτεινεν οἱ δε λωμενοι περιελαυνομένας - βολ Θαύμαζον Προς τους πυδεανομένους ει λεγόν τινες Ἐρακλῆς ταύτας φριήλασεν, ἴσας Γηρυόνου του Τρικαρηνου τινλ δὲ ἐκ του λεπομένου μέλαβον αὐτον τρεῖς ἔχειν κεφαλάς.
ρίζοντι αὐτwεφείπετο τὰ τετράποδα, καὶ τὰ πνεα, καὶ τὰ δένδρα Λοκεῖ δε μοι ταμα εἶναι Βάκχαι μανεῖσαι πρόβατα διέσπασαν ἐν τῆ Πωρία τρεπόμεναί τε εἰς το δρος διέτριβον ἐκει τινας μέρας. Ἐς δε εμειναν, O πολλαι μεταπεμψάμενοι - 'Ορφέα, ἐδεοντο μηχανῶσαι δν τρόπον καταπωροι αυτας - του ρους δεσυνταξάμενος τω Λιονώσω ορπια, καταπει αὐτὰς βακχευούσας κιθαρίζων. ι δε νάρθηκας τότε πρῶτον εχουσαι, κατέβαινον - - πους, καὶ κλῶνας δενδρων παντοδαπῶν Τοις δε ἀν ωποις, Θαυμαστα τότε λ ozμενοις, νεφαίνετο πρῶτον τα ξύλα καταπόμενα Καὶεφασαν τι ρμος κιθαρίζων γε την λην ex του
544. Περὶ Aλκηστιδος λεγεται μειος τροπικώδης, - δη με λοντός ποτε του Ἀδμήτου Θανειν αυτη εἶ λατο
252쪽
ί----οὐ Θάνατον ' καὶ Ηρακλῆς αυτὴν δια την ---βειαν φελόμενος, καὶ - πιὼν κ του Aιδου, ἀπέδωκεν Ἀδμήτφ. ' ἐγενετ τι τοιομον Ἐπειδὴ Π λίαν ἀπέκτειναν αἱ Θυγατέρει, Ἀκαστος ο Πελίου εδίωκεν αὐτὰς καὶ τὰς μεν ἄλλας λαμβάνει Ἀλκηστιώδε καταφεύγει ει Φερας προς Ἀδμητον, - ἀνεψιον αυτης καὶ κα3εγμένην - της ἐστί- ου ἐβούλετω Aδμητος Ἀκάστω ἔκδοτον ξαιτουμένν οὐν Mπολλὴν στρατιαν παρακοίσας ἐπι την πόλιν, πυρπόλει αὐτούς. Ἐπεξιὼν δε ὁ Ἀδμητος, θλων καὶ - γοώς, νύκτωρ, συνάλήφθη ζωπι ἀντείλει δε Ἀκαστος amomrείνειν αὐτόν. Θομένη δε ἡ Ἀλκηστις, τι - - λει ἀναιρεισαι Ἀδμητο δι αὐτὴν, ξελλισα αυτὴν παρέδωκε Πν μεν ει Ἀδμητον --σιν ὁ Ἀκαστος,εκεινην δε συλλαμβάνει Ἀλεγον ta Οἱ ν ωποι Ἀνδρεία γε Ἀλκηστις κοὐ- ὐπεραπειανεν Ἀδμήτου. ωὐ- μέντοι - γενετο - ὀ μωός φησι Κατὰ γουν τον καιρον τοὐ- πιρακλῆς κεν πων - τινων τόπων τὰς Λιομήδους -ους. Οὐτον κεῖσε πορευόμενον ἐξένισεν Αδμητος 'οδυρομενου δε Ἀδμήτου την συμφοραν της 'Aλκηστιδος, ἀγανακτησάμενος Ἐρακλης, ἐπιτ&εται 'A--φ, και τὴν στρατια αυτο διω μείρει, καὶ τα μεν λάφυρα τη--οὐ στρατια διανέμει, την δε υλκηστιν ν Αδ παραδίδωσιν Ἐλεγονοει οἱ ἄδερωποι - ἐντυχων Ἐρακλῆς - - Θανάτου ἐρρύσατο τὴν Ἀλκηστιν. λύτων γενομενων ό,inos προσανεπλά η.
545. Περὶ της Καδμείας Σφιγγος λέγουσιν - ΗΦ
253쪽
Εὐρόντος δε του Οἰδίποδος το αἴνομα, ρίψασα αυτην ἀνεῖλεν Ἀστι δἐ απιστος καὶ ἀδύνατος λλπιος Ἀχειουν φαλή ειαῖδε Κάδμος χων γυναῖκα μαγνα, ονομα Σφιγξ, χεν εἰς Θήβας, και ἀποκτείνας τον Βράκοντα, την τούτου βασιλείαν παρέλαβε μεσα δὲ καὶ την ἀδελφὴν ράκοντος, νον-α Αρμονία Αἰ- μεν δὲ Ἀφνγξ τι και α λην γημε, πείσασα τους
πολλον των ποῖ τῶν συναπαίρειν αὐτῆ - των χρη--των τὰ πλεῖστα ἁρπάσασα, και τον ποδῶκυν κύνα, νῆκε Κάδμος αγων, λαβοῖσα, μετὰ τούτων ἀπηρεν εις τολεγόμενον ορος Σφογίον, και 'εὐΗεν πολεμε τω Κάδμω. Ἐνέδρας δε ποιουμένη - κάστην ραναπρει Καλουσι δε ι Θηβαῖοι την νευαν αἴνιγμα. ΕΘρύλλουν δε οι πολῖται λεγοντες, ἡ Σφιγξ μας, αἴνιγμά τι λέγουσα, διαρπάζει. 'Eξευρεῖν δε o αἴνιγμα οὐδεὶς δύναται Κηρύττει δε- Κάδμος τω ἀποκτενοῖσι την Σφίγγα δώσειν χρηματα πολλά. Εὐών - Οἰδίπους, ἀνηρ πίδειος, τά τε ἄλλα πολεμικὰ ἀγα-Ηὸς, εχων ωπον ποδωκυν, καί τινας λαβων μου εαυτουτων Καδμείων, νυκτος ἀπιών επὶ τ ορος, ἀπέκτεινε την Σφίγγα λώτων ουτω συμβάντων, - ος πετ δεδεη.
254쪽
αυτὸν ἴστερον ελυσεν. ORPHEUS.
την γυναῖκα ἡ δὲ πάλιν ὐπέστρεφεν.
548. Τάνταλος μεν ιος η υιός, πλουτ δὲ καιδόρ διαφερων κατωκε της 'Aσίας περὶ την νυν ἀν-- ζομένην Παφλαπονίαν. in δὲ την ἀπο οὐ πατρος χιος εὐγῆνειαν, ως φασι, φίλος γένετο των Θεῶν επι πλεῖον. Υστερον δὲ την εὐτυχίαν ου φερον ἀν ωπίνως, μετα- ων κοινης τραπεζης καὶ πάσης παρρησίας ἀπήγγελλε τοι ἀορώποις τα παρα τοι Mανάτοις πόρρητα Λιην αἰτίαν και ζῶν κολάσθη καὶ τελευτησας αιωνίου τμμωρίας - - καταυεὶς εἰς τους ασεβεῖς Τούτου δ'
εγένετο Πέλοψ ιος καὶ Νιόβη Θυγάτηρ. μη δὲ
πιέννησεν ιολ επτὰ καὶ Θυγατέρας τὰς ἴσας ευπρεπεία διαφερούσας Ἐπὶ δὲ τω πλήει των τέκνων μέγα φρυαττομένη πλεονάκις ἐκαυχατο καὶ της Amos Min
255쪽
MYTHOLOGY. 235την εὐτεκνοτέραν πεφαίνετο. Eo ή με Λητώ,' - σαμένη προς-αξε τω μεν Ἀπόλλωνι κατατοξευσαι τολυω- της Νιόβης, τῆ δ' Ἀρτέμιδι τὰς Θυγατέρας. οὐ των δ' --ουσάντων τ μητρὶ και κατὰ τον αυτὸν καμρὸν κατατοξευσάντων τα τέκνα της Νιόβης, συνέβη τὴν Η- - εὐτεκνον κα ἄτεκνον γενέσθαι.
549. Ἀδμήτου δὲ βασι μν- των Φερων, ἐ34τευσεν Απόλλων αὐτω μνηστευομένω την Πελιου θυγατέρα Ἀλκηστιν. ωσειν - γελαμένου Πελίου την Θυγατέρα - κατάζεύξαντι αρμα λεόντων καὶ κάπρων, πάλ- λων ζεύξας εδωκεν μείνω πι δὲ κομίσας προς Πελίαν Ἀλκηστιν λαμβάνει Ἀπόλλων δὲ πήσατο παρὰ Μοιρων ἶνα, ταν Ἀδμητος μέλλη τελευταν, ἀπολυθη του Θανάτου αν ἐκουσίως τις υπὸ αὐτονΘνήσκειν εληται,
πατηρ, δε μήτηρ, η γυνή. 'nu δὲ ῆλθεν ἡ του νήσκειν
ημέρα, μήτε του πατρὸς μήτε της μητρὸς υπ- αὐτοῖλήσκειν Θελόντων, Ἀλκηστις περαπέθανε, καὶ αὐτὴν
550 G Περσεύς πυπιενομενος εις Διοπίαν, ης εβασίλευε Κηφεύς, iam την τούτου θυγατέρα Ἀνδρομέδαν παρακειμένην βορὰν Θαλασσίω κήτει Κασσιέπεια
γ- ἡ Κηφέως γυνὴ Νηρηισιν ρισε περὶ κάλλους καὶ
πασῶν εἶναι κρείσσων ηύχησεν δειν αἱ Νηρηίδες ἐμήν σαν, και Ποσειδων αὐταῖς συνοργισθεὶς πλήμμυράν τε - την χώραν πεμψε καὶ κητος. Ἀμμωνος δε χρη- σαντος την ἀπαλλαγην της συμφορῶς ἐὰν ἡ Κασσιεπεί- ας Θυγάτηρ Ανδρομέδα προτεθῆ τω κήτει βορά, τοὐτοαναγκαμεὶς ὁ Κηφεύς - των Aιθιόπων πραξε και
256쪽
προήδησε την Θυγατέρα πέτρα Ἀμην λασάμενος ὁ Περσεος καὶ ρα-εὶς ἀναιρησειν πέσχετο Κηφεῖ τοκητος, ει μέλλει σωθεισαν αὐτὴν αμν δώσειν γυναικα - τούτοις γενομένων ὁρκων ὐποστὰς το κῆτος κτεινεκα την 'Aνδρομέδαν ελυσεν. SPHINX.
551. Κρέοντος δὲ βασιλεύοντος ου μικρα συμφορὰ κατέσχε Θήβας 'Eπεμφε γὰρ Ἐρα Σφίγγα εῖχε πρός-
ωπον μεν γυναικός, στῆ οὐδὲ λέοντος καὶ πτέρυγας γνω3ος. Μαθοῖσα δὲ αἴνιγμα παρα Μουσων - - Φίκεων δρο εκαθέζετο και τομ προύτεινε Θηβαίοις. πιν δὲ - αινιγμα W εστιν ο μίαν, ν φωνην τετράπουν καιδίπουν και τρίπουν νηνεται; ρησμο δε Θηβαίοις ὐπάρχοντος τηνικαμα ἀπαλλαγήσε α της Σφνοός, ἡνίκα αν - αινιγμα λύσωσι, προςιόντες πολλοὶ ἐπει- ρωντο εὐρεῖν, τί το λεγόμενόν εστιν ' πενδε - εἴροιεν, αρπάσασα ἔνα κατεβίβρωσκε io λων δὲ ἀπολλυμένων καὶ το τελευταῖον Αἶμονος οὐ Κρέοντος, κηρύσσει Κρέων , ο ινιγμα λύσοντι καὶ την βασιλείαν και την-α δώσειν γυναῖκα Οἰδίπους δὲ ἀκούσας λυσενειπών το αἴνομα - - της Σφνοος λεγόμενον αν ωπον εἶναι ' γεννῶσαι γαρ τετράπουν βρέφος τοι τέτταρσιν νύμενον κώλοις, τε ιούμενον δε - αν ωπονειμι δίπουν, γηρωντα δὲ τήμην προλαμβάνειν βάσιντο βάκτρον. μεν ὁ Σφοξ ἀπο της ἀκροπόλεως ἐαυτην γριφεν, Οἰδίπους δὲ καὶ την βασιλείαν παρέλαβε, καὶ πην μητέρα, μεν ἀγνοων.