장음표시 사용
21쪽
Simpliesbus. 1 1 Attiei in hae declinatione , Ioeo litterarum α, ε, adsumunt ω; si a adfuerit, aubscribitur, sed M abjiciis
Poetice Dativus est Aecusativus singularis, et Dativus pluralis mutantur per Metaplasmum ς ut παρθένι pro παρ ενν . δε ασι pro Φροις, σάββασι pro σαββατοις. Pauca patiuntur apocopen, ut 0ι pro έριον, lana, et non uultis m et ινιν alangitur, ut στρατοφι. στρα--n', pro στρατὸς, exercitus. Quinque nomina ho us declinationis formant accusatiavum in vir uti A Me, A θω, Acto mons, M. εω, rora: Κ- , Κεω, Ceos lxsisti, Κως, Κω. Cos insula, λαγως, λαγω, lepuσ Peteres attiei ν finalem ex Aecusativo remsuerunt, γηρω pro ἀγουρω . Unicum est nomen hujus deelinationis in in neutrius generis: τὸ χρεια debitum, sed reperitur
etiam ὀ χρέωs . Tertia deelinatio imparissuba
Novem habet terminationes , quatuor vocales s et quinque consonantes, nempe α, ε, υ, ω, ν, ξ,4,ρ, r, henera vero comprehendit omnia ut . ποιμὸν pastor , η λαμπας lucerna, eto corpus si υ, ω, ν, ψ, ' c , ποιμὸνος ποιμένουε ποιμεν ι 'α ποιμενα
ac in neutr. ἀ neutr. ποιμεων ποιμενες ποιμενων ποιμέσι ποιμενἀς
λαμπάδε λαμπάδοιν λαμπάδες λαμπάδων
22쪽
in toto singulari a. Itaque Genitivus est in ae, Dativus in : sic etiam Αθηνἀ, Minerva, Newma, Nausica,
μνῆ, mina, contraeta ex Adi ναα, Nae-ικιιιι, μναα. His adde Θε κλα. Thecla, Gen. ιις, Dat. α. Dicitur et pu- Tum, quum vocalis, Vel diphthongus praecedit .c, ut in φιλια amicitia, αλέθει- veritas. Quaedam nomina in Dativo sintulari patiuntur Metaplasmum, ut ἀλαῖ , pro ἀλκη, robori, et plurima aurem tuν ollabis φι, α φιν, , janua, θυηνφι, θυρηφν. melinatio secunda Haec deelinatio quatuor continet terminationes; eret ως masculini, feminini et communis generis ον et ων neutrius . Nomina in ως et in communi Grammati--rum consensu omnino Attica sunt, et derivantur ab iis quae habent terminationem in ος et ον, mutata tantum paenultima longa ιι vel αι in ε, ut O a fructus, η ἀμπελος vitis, o et ἡ ΑΘρωπον, hic et haec I, - , τὸ ξυλον, lignum, ο λιαδε, populus, Attice o λεω τὸ εὐ γαιον fertile , Attice τὸ εὐγεων Mel. Comm. Decl. Ait
καρπος καρπου καρπωκαρπον καρπε
bus numeris tres casus similes, nempe Nominativum , Accusativum et Vocat um, ut et apud Latinos.
23쪽
Simpliesbus. 11 Attiei in hae declinatione , toto litterarum et, a, adsumunt vi; si a adfuerit, aubseribitur, sed M abjici
Poetice Datimus et Aecusativus singularis, et Dativus pluralis mutantur per Metaplasmum , ut παρθενι pro . -τρασι pro ἄστροις, σάββασι pro σἀβλιτοις Pauca patiuntur apocopen, ut 0ι pro εριον, lana, et non nullis φι et φιν adjungitur, ut στρατοφι. στρατοφιν, pro στρατὼ, exercitus. Quinque nomina, huius declinationis formant accusatiavum in vir uti Α Θως, Α θω , Atho mons, εως, εω ε aurora. Et aie , Κεω, Ceos insuti, Κως. M. Cos insula, , λαγὼ, lepus Veteres Attiei ν finalem ex Aecusativo removerunt, ut αρορω pro ἀγvρων. Unicum est nomen hujus deelinationis in ως neutrius generis: τὰ χρεως debitum. sed reperitur etiam o χρέως .
Tertia declinatio imparisγllaba
Novem, habet terminationeS , quatuor vocales , et quinque consonantes , nempe ε, υ, ω, νω ς, genera vero comprehendit omnia ut o ποιμὸν pastor , a Rab ularia lucerna , τὸ corpus
ος ποιμενος λαμπάδος ε ποιμένι ' λαμπάδια ποιμενἀ λαμπάδα
similis Nominat. ποιμηε λαμπὰς
ποιμενε λαμπάδε σωματε--μίων λαμπάδοιν ποιμενες λαμπάδες ποιμένω λαμπάδων ποιμενι λαμπάσι ποιμένας λαμπάδας τυ μέρος λαμπάδες σωματα σώματα σωμάτ-σώμιανι σώματα σώματα
24쪽
Terminationes nominum tertiae declinatiodis.
το ποίημα, poema Haec omnia τὸ , μελιτος mel γ sunt generis το σιν rι νηπιος sinapi neutruis. το δακ υ, δα αρυως lacryma ; at αττυ urbs, habet ασπιος, πωυ greri, πω ς, γ vero genu , et δορυ hasta, habent γο- νυος et γονατος , δορυος et δορατος .Λητω, Alii οος Latona. Haec nomina sormant numerum dualem et pluralem ad normam secundae declinationis simplicium . ut a Tιταν, Τιτῆνος TI an . - το τiψαν, α , quod verberavit.
- το τερεν, τερενος tener . - το τυφθε, τυφθεντος verberatum. - - σειρο - σειρῆνος si ren. - η φρnν, φρενος menS.
- το τυπτον, τυπίοντος Verberans.
- τὸ ζευγνυν, ζευγνυντος jurgens.
-- ἡ χελιδιδε. πλιδονος hirundo : at om canis, habet κυνὸς per syncopen
25쪽
ἀρος ut το νεκταρ- νεκταρος nectar. τὸ ηπαρ, iiπατος iecur : at ηuxor, habet it ἀρτος. ο φθεῖρ - φθειρὸς pediculus. ο λουτηρ , λουτηρος pelvis .
inusit. σκαρ Vel σκας Subst. αντος , ut o ανδριας , ἀνδριαντες Statua, at ο λαας lapis, habet λακος, λαος Nominativus vero contractus o λῶς habet λαο . Adjeci. ἀνος , ut o μελας, μελανος niger.
. . . . ut ημονας, μοναδος unitas . . . . ατος , ut το γῆρας , γηρατος semnectus.
o et η παῖς , παιδος , puer et puella η δαtς, δαιτος convivium. η γραυς, γρα ς anus. τὸ ἀλi1θες, αληθiος verum. η κλει , κλειδος clavis. ο κτεῖς, κτενος pecten. ο χαριεντος Venustus. ο βασιλευς, βασιλέος rex. ό λεβὴς , λεβητος lebes. ο τιμης, τιμηντος honoratus. ο Κλη iiς, Κλημεως Clemens ἡ τριώρης, τριηρεος triremi . Diqiitreo by Corale
26쪽
ut ἡ κρηπὶς, κρηπίδες trepido. -- a et η ορνις . όρνιθος avis. - η χαρις, χαριτος gratia. - η θεμις, θεματος ius. - η et ἡ τ ὰ, τώς aliquis, et aliqua,
- το εο γ, τετυφο- quod verberavit.
- η χλαμυς, χλα At chlamys. - η κέρυς, κορυθος galea. - ο ζευγνυς 3ευγνυντος jungens.
Αeeusativus desinit in a. Exceptiones. Nomina in ις, - ,ἀω, ους pure declina ea mutant σ Nominativi in ν: ut a eps serpens, τὸν aφινο βοτρυς racemus, τὼ βότρυν ὲ ἡ γραδε anus, τη, γραυν; ο λῆς bos, τὼ βουν, poetice tamen aliquando discitur βοα, βοτρυα etc. Gravi tona in ις et υς non pure declinata utramque retinent terminat Ionem α et ν: ut η ερις contentio, o εριδα et εριν ο νέηλυς advena, τι, νει λυδα et νεη ν. Vocativus similis est Nominativo. Exceptiones. Nomina, quae declinantur in Genitivo per ανυς, εντος, οντος, sermant Vocativum ablato τος Genitivi: ut o Θοας, Θόαντος, ω Θοαν et poetice θοα,
27쪽
Thoas; ο χαρωρ, χαριεντου, ω χαριεν gratiosus, o λε- ων, λε-ος, ω λεον. Adjectiva tamen in εις habent V eativum etiam in kι, ut ῶ χαριει. Excipiuntur ab hac regula omnia Parti et pia, iteminaue nomina tropria in lu: ut ὀ τυψας, τυ αντος , ω τυ -
τος, ω τυπτων; ο Κλήμης, Κληλεπι ος, ω Κλήμης, Clemens. Finita vero in ης et per εος declinata habent in Voeativo bc: ut o Δημοσθένης, Δηρασθε νεος, ῶ Δημοσρενες sDemosthenes.
Adjeetiva in εν, Gravi tona in visi, et finita in ας,
ἀνος, et in ων , ονος, sormant Vocativum ablato οὐ Genitivi: ut o et ii τερην, τέρενος, ῶ τέρεν tener ο παντο-
πούς, ῶ πους pes; ο οδο , ω σήώς d ns; et parti ei pia ς et γνου : διπους tamen habet ω δίπους et . δίπιου. Gravitona in v et is, adjectiva acutitona in υς, itemque monosyllaba in is amittunt σ in Voeativo, ut ε οφιι', ω οφι Serpens; ο βοτρυς, - βοτρυ racemus; δ οξυλῶ οξυ aeutus; s μυς, ῶ μυ mus. Nomen u et ri παῖς puer et puella, Vceativum habet. παι . Sed ejus composita retinent' ut o et i απαις, ῶ amiae expers liberorum. Nomina in ω et ως per ore declinata habent in cativo οι : ut η Λητώ, Ληrοος, ῶ Λητοι Latona, η ἀιδως, ἀιδεος, ῶ αια pudor.
De Duilio Harali. Dativus pluralis sormatur a Dativo singulari ads
fit λαμπασι ι at in nominibus exeuntibus in ξ, 4, vel diphthongo, a Nominativo sinsulari, addendo ι,ut κο ρα, corvus, κοραξι; Ἀρα , Arabs, Αραψι; βασιλεν ε x. Mσωῆσι; λυς, bos. λυσί. At προῦς. pes, που, '
28쪽
16 De Nominibus Quum paenultima Dativi singularis est Ionga positio, ne, fix longa etiam in Dativo plurali addendo i poste, et ii post ita ut, quae habent in Dativo singulari
εντι, habeant in Dativo plurali εm; quae vero οπι, habeant ου : ut τιθέντι, τιθεισC, λεοντι, λε-ι . Nomina, quae syncopen patiuntur, formant Dativum pluralem in QM: ut πατηρ, πατρ ος , πατρα I μητηρ , μητρος, μητρα . Sed in AccuSatiVΟ Singulari επατερα, et μητερα tantum leguntur, quia πατρα, patriam, et μήτρα matricem significant. Dativas Poeticus formatur a Genitivo singulari, mutando ος in εσι, vel εσσι, ut ἡρωος, heros, i ρώεμ et ηρι εσυ επεος. Verbum, επεεσσι .Quibusdam neuteis huius deelinationis in ος additur ULIaba et φιν, et erso a in ε: ut τὸ στῆθος, pectus, στήθεσφι , το ορος, mons, o ρεσπι3 τὸ οχος, currus, οχεσφι. In femininis vero in ἄν, abiicitur σ Genitivir ut si κοτυ-λisera , coxa, κοτυληδίνος, κοτυληδονόφ . η μελεδων , cura, μελεδονος , μελεδ οφι . Apocope etiam accidit in hae declinatione in omnibus easibtis singularibus : ut in Nominativo τὰ σκεπα pro σκέπασμα, tegmen. In Genitivo του Λίαν pro Αιαντος. In Dativo, τiῖ δαι piro δαίδι, pugnae: τη παράκειτι pro πα
Ex omnibus declinationibus nominum simplicium mutuntur nomina contracta : sic vero appellantur, qui in illis duae syllabar contrahuntur in unam, vel synaeresi, quum duae vocalefi in unam ita coeunt, ut ambae serventur, ut τειχεὶ τείχει; vel crasi, quum vel murtatur utraque Vocalis, ut τειχεα τείχη, vel altera tollitur, ut τειχε - τειχων. Nomina contracta bifariam dividuntur. Alia contrahuntur in omnibus casibus: haec pertinent ad- primam et secundam declinationem simplietum. Alia vero nec
in Nominativo nec Vocativo singulari , nec in Dativo pi ali contractionen admittunt : haec porro nomin
29쪽
Coatrae Is . IT perperam dividuntur in quinque declinationes , quum reapse pertineant adi tertiam declinationem simplicium. Nomina masculina finita in εας et ιης contrahuntur in Nominat. sin . in iis, ut o 'Eρμλέας is Hermes, o Α-πεα-εης ῆς Apelles. Nomina feminina finita in .ia , vel ιι,. Vocali aut ρ praecedentibus , contrahuntur in Nominat. Sing. in ἀ ut ἡ μν-αε α mina; ἡ ερ- aia a lana; finita Vero in εη,εη, Vel εο nec Vocali, nec ρ praecedentibus, contrahuntur in ῆ: ut η -.- η ficus, η διπλ-ίη ἀ pla, η γ- εα n terrRe in reliquis casibus sequuntur analogam terminationem primae declinationis simplicium. Nomina masculina finita in εος et εις, et neutra in εον et οον contrahuntur in Nominativo singulari in is cet ουν ut o ἀργυρ- εος ους argenteus:o- χρο-οος ους lanugo. οστ εον - ουν, OS OSSis, τὸ ἀπλ-οον ουν simplex: in omnibus autem casibus sequuntur analogam terminati
nem declinationis secundae nominum simplicium. Ex tertia declinatione simplicium oriunt tar nomina contracta, quae in quinque classes dividuntur: prima horum nominum classis tres continet terminationes, in ,α masculint, feminini et communis generis, ut o Δημα- σθενης, Demosthenes ἡ τριηρης triremis, . et η αληθη . verus, vera: in ες ed ος neutrius, ut το ἀληθis, verum,
30쪽
4t De Nominibus Exceptiones . Nomina propria huius classis habent
monnunquam terminationem primae simplicium in quibusdam casibus : ut τον Αρειττοφανην , οἰ Αριστοφαναι, του A ριστοφάνας et το, Σωκρατην, ω Σωκράτη , unde Latinum, o Socrate. Item composita ab ετος annus: ut
ο επταετης septennis, τους επταετας.
Quae desinunt in ne purum contrahuntur Attice in Accusativo in α, ist ό et ἡ ευφυης ingeniosus, et is et
πην ευφνεα , ευφυά . Neutra aliquando contrahuntur in duali in D, ut etia κελος crus, τὼ σκελεε, σκελει : sed το οσσος oculus, habet per svncopen τω με pro δεσεε. Nomina propria In ης, composita ex κλέος contrahuntur in Nominativo singulari, et dupliciter in reliquis lcasibus, ut O 'Η ακλεης, 'Hρ-λῆe, Hercules; ό Θεαμ πιοκλεης, Themistocle&, ο Σο κλεης , Sophocles, et alia
εἶς Contractorum classis secunda .
Duas habet terminationes, ις masculini et seminini generis: ur ό οφις , serpens, ἡ λεξις, dictio; et ι neutrius: ut το σίνηπι, sinapi. Dupliciter declinantur haec nomina in Genitivo et aliis casibus; Ionice in ιος, communiter in εος, Attice vero in Genitivo singulari is εως, et in Genitivo duali in ενν.