Francisci Ferdinandii de Cordova cordubensis Didascalia multiplex. Nunc primum in lucem emissa. Cum quinque indicibus necessariis

발행: 1615년

분량: 481페이지

출처: archive.org

분류: 로마

291쪽

ex eiusdem sententia, nec non ex Aristotelica Poetic.c. ii. optimus Tragicorum. Cur vero Tragoedis fami liaris fuerit cothurnus,causim reddit Caesar Sc liger, ut scilicet Heroum magnitudinem a quarent Tragoedi. Heroes enim omnes mira traduntur fuisse proceritate, unico excepto Tydeo. sic ille. Lic omnium sua tempestatis hominum 'culatis nus Scaliger, inter utrunque cothua num in icti cntiam non videns anxius dubitet, quare venatricem eo calciet Vergilius quam de cet esse cxpeditis Isimamὶ hanc etiam causam non

obscure innuit Horatius Satyrarum primo , dum quendam scurram Sarmentum nominς inducit rogantem Messium, ut Cyclopa agat, & quia facie deformis, de procerus corpore esset Melius, subiungit. Nil illi larua,aut Tragicis opus ese cothurnis. quia nimirum oris sceditate, , corporis mole Cyclopem adaequaret, ut ibi vetustiores inter pretes, post eos Lambinus exponunt. Quibus . nostra remanet absoluta disceptatio: acs .iuri dicundo ex probatis,& allegatis idoneum me iudices O mi Bernarde) te iure quidem cothurni proceritatem commendasse, me humilitatem non iniuria defendisse, libere p nunciabo

292쪽

multiplex. ' 2 2

CD Morgon issi titium numen, es no- nullamque eius reperiri mentionem Antiquos aduersus Bocchcium, es alioί.

C A P. XXV.

Omnes Boccacius Florentinus , alioqui nobilis scriptor, in libro illo que , de Theogonia sermone conscripsit patrio Daemogorgonem nescio queerinxit Dςorum omnium Protoparentem , inimis Tartarorum visceribus latitantem, truce, terribilem, quem inferi Dij, quem Parcae, quem Furia: metuant ipis, ad cuius denique nutum co- tremiscant. Somniabat dubio procul dum isthaeo commentabatur Boccacius; qui enim vegeti ingenij vir ,& literarum cognitione clarus, ni do iniens has contexuisset aniles fabulas 3 Verum Boccacij autoritas tanta fuit apud oon indoctos utriusque Hesperiae viros, ea est aliquorum parum indagatrix veritatis credulitas ) ut pedibus in ipsius sententiam ierint. Ex Italis, qui in eodecoeno haesitarunt, Pylades quisquis ille fuit auorum nostrorum memoria ) genealogiae scriptor sieini rhacipio. Quem primum longaeua Deum commenta Vetustas Dicitur huic nomen Gorgonis illa dedit.

293쪽

Ludovicus Areotas in quinque Canticis Furioso superadditis , simodo illa Areosti sunt, nec

supposuitia) sic de illo;

uiui Demogorgon Aefrena, e rege Le te, e i da torseret , e ne is priua. Ex nostris vero conciliis meus Ioannes Menae non inelegans illius tempestatis Poeta. asi. Puta ven , oberita, sino Eamare A De orgon, et quat in cado Treme la tiora, Me rime tat hari, ue a las Est ias no molienese.& ibi Ferdinandus Nunez.Ex recentioribus verbs inhona deSoto in Poemate, agrimas de Ang licri vulgo nuncupato. Nec desuere cx Poetaruinterpretibus, qui huic etiam subscripserint sententiar ; Sulpicius certe V erulanus in illa Lucanivctba. 6. - amis' ais isse Compellandus erit, quo nunquam terra vocato Non concussa tremit'

sic ait. Me , Daemogorgon, qui est omnium Deorum pater, ct iacet in imo Tartaro, interpretaturque terrae Deus, siue terribilis Delu.Omni nus etiam ita in haec eadem Lucani verba. Damo rontemsignificat; multi dicunt per hanc Damogorantem intelligi animά

mundaram, quae vegetat omnia, qua omnibus naturis

praepsua est, de cuius semine Solem, 2 Luna , chflesias natas esse dicebant, ct hoc secundum Seruium; sed secundum Theocletem Philosophi dicunt Damo:

rontem esse rerum omnium, O Deorum principem, Ogcnitorem terrae, Erebi, ct Parcarum, uia intellige Nam maximam rerum omnium habea ala aldus in eundem

294쪽

multiplex. 2si

eundem Lucani locum. An ille compellandus erit. Dam orgonem intelligit Deum consilidim terrae. Placidus Lactantius in illa Papiiiij verba. Et triplicis mundisii mum, quem scirς νς Thebaid. Elum sed iaceo; prohibet tranquilla senectim.

ita. Et triplicis mundS. iuxta picturam illam vererem, Q.

iis qua haec tormenta descripta sunt, ct Ucensis ad

Deum. dicit Deum Daemogorgona Fummum, cuiussnomen scire non licet. In initi autem Philosophorum, Magorum, Perse etiam confirmant reuera se aeter i Deos cognitos, qui coluntur in templis, alii prin-vem, Gr maxime Deum caeterorum numinum ordia

torem, de cuius generesinthii Sol atque Luna cael rivero, qui circum eruntur, Hira nominantur, quacius clare cunt stiritu, maximis in hoc ausoribus Prtiagora , est Platone, ct ipso Tagete conuenientibus. Ha c ille, a quo Damaogorgonis numen, & nomen parum oculatus desumpsit Boccacius ut re- t Antonius Syluius simodo Boccacium aetate ' ε' praecessit Lactantius, nondum enim mihi compertum. Sed ut verum in genue fatear,interpretes in re adeo graui lapsos titille ut credam nunquam adducar , Boccacium asseram : & ut singillatim singula expendamus, nunquam tale extitisse numen Orpheus vetustissimus Poetarum, dc aequalis ipsorum Deorum s ut Lactantius Firmia- l. f. de Falsanus ait testimonio mihi sit, qui Deum verum, relig.c. dc magnum , Protogonon, id est, primogenitum

.ppellat, quod ante ipsum nihil sit genitum, sed

o ipso sint cuncta generata;eundem etiam Phaneta, id est apparetem nominat,quod chm adhuc vihil esset, primus ex tofinito apparuerit, neque

Daemo

295쪽

Daemogorgonis meminit usquam. Homerus nusquam. Hesiodus Theogeniae scriptor Chaos Deorum primum parentem fecit, & inter trigi ita Deorum gentium millia stot enim ex ipso Hesiodo retulit Clemens Alexandrinus hoc recensito carmine. Daemonium decies ter habet nam millia tellus. nunquam abeo vlla fuit facta Danaaogorgonis mentio ; nulla a caeteris antiquis Poetis ; a Philosophis nulla, nam de Platone quid sentiam, dicam inferius. Cicero in libris de Natura Deoxii de hoc nullum verbum. Latinorum Poetarum

mogorgone loquitur. Eruditissimis Fulgentio, Natali Comiti in Mythologicis, ac Lylio Giral-do in libris de Diis Gentium talem Deum ne in

mentem quidem venit nominare. Cae cutiunt e

go illi omnes, &unus est oculatus Boccacius Sed quid ipsius errori ansa prabuerit, iam dica Graeci Deos omnes illos suos Daemones appellabant , & vere, cum non solum Poetarum test monio id pateat sui superius ex Hesiodo dictum cst verum ipsorum Deorum oracula secsse Daemonas fateantur, ut refert Lactantius Firmi nus, & quod omni exceptione maius testimo nium est Regius vates. Omnes Dis Gentium Daemonia. Daemonas autem ut idem Lactantius ait Grammatici dictos aiunt quasi δαί πινα , id est peritos, ac rerum scios ; Daemonibus enim anti quitas humanarum. artium inuention em tribuebat , & suis quidem cohaereuter principiis, cum eos omnes, qui unandaque id re uiuentes excel- i luitient,

296쪽

luissent, mortuos in Daemonas mutari, & pristianum suum retinere studium ipsi putarent, ut ex

Maximi Tyrij eximij PhilosophiPlatonici scriptis

constat. Gorgos autem terribilis interpretatur; sermon.17. unde meritb coniectari licet Daemonem Gorgona , id est Deum terribilem in veneficiis, & magici carminibus inuocatum, non quidem ex eo, quod aliquis sit huius nominis peculiaris Deus, sed pro effectibus Dei attributum , quemadmodum Iouem Optimum, Maximum ab ciscetis appellauit Antiquitas. Cicero. Te inquit) si nomone, quem Populus Romanus propter bene sicia Optia suamum, propter vim Maximum appellauit. Eunaem quia lucis auctorem, Lucetium; quia diei patrem;

Di pitrem dictu Macrobius assirmat. Quod mihi δ'' η

videntur voluisse interpretes,unico excepto Boc-

cacio, qui, Daemogorgon, non compositum ut par erat: nomen, sed umplex simplicior ipse credidit. Qua de re optimὰ Lambertus Hortensius Lucani interpres in supra dictos illius versus ex Micyllo. Adiicit Mic Pim ex Boccario, qui tum temporis mihi non erat ad manus, cum ista commentarer,

qui eundem Damogorgonem terribile exponit, quod de solo Principe, ac jummo Deo dicitur, ut Propheta David in mimosim. Magnum , anctum, ct terribi- ' se nomen eius. Sedalir , inquit idem Micyltas ocul in- ter interpretes primas tribuo contra Daemogorgonis nomen , ut Ditium , ac vanum reiiciunt, ct pro eo , Damogo i vocem restituaendam e se contendunt, quod hoc potissim nomine summum, ac primi Deum, creatorem omnium, Plato, atque alii quidam apte a-rim. Quod quidem, inquit. t ipse inrueio relinquo,

297쪽

De Aruseie. Respons

Roma

Sol in Poly-

ita illud rursum existimo, utrunque Poetam Statium T Lucaniem ad consuetudinem , ct morem Mago rum respexisse, ut qui inter caetera Deoru- nomina . quibus exorcisemossuos conficiunt, arcaκum atque ineffabile isiud suum atque potenti mi Dei,quoties ad erit emum ventum esset, ct cum iisdem summam neces tatem stiritibus, atque umbris eliciendis adhibere vel lent , tum demum citare solerent: siue hoc aliud, atque diuersum aliquod: siue idem cum tetragrammato Hocensendum, Lehoua, quod ne hodie quidem Iudaei Pistiteris itaque voce enuntiant, in hoc enim nomine cum Magi, tum ali' multisummam vim,summ que potentiam ines arbitratisiunt. Hactenus ex Micyl lo Hortensius, & erudite quidem: quando inter sua nefaria sacra arcanum Dei nomen habuisse Magos vel Romanorum exemplo deprehendi

potest, quibus teste Ciceroneb Bonae Deae nonomen quidem scire fas erat, sicut & propium Romae, de quo ita Plinius Superque Roma 'sa,

cuius nomen alterum dicere arcanis ceremoniaru- --

fas habetur: optimseue salutari fide abolitum enim clauit Valerius Soranus, lusique mox poenas. cuius rei Plutarchus etiam , ac Solinus meminere. Sed clarius adhuc Placidus Lactantius hac de re in

stipra dictas Papini j versus, dum est , Hetrusci

confirmant n7mpham, quae dum non nupta fuerit, praedicasse maximi Dei nomen , exaudire hominem per natu ae fragilitatem, pollutionemque fas non e quia ut documentis asereret, in constectu caeterorum ad aurem tauri Dei nomen nominasse , quem illic. . ut dementia correptum , ct nimio turbine coactum exanimasse. Haec ille. Quibus omnibus Micylli sententia

298쪽

multiplex. ' ΣΠ

sententia corroboratur satis, nisi quod pro Da mogorgi, Demiurgi vocem reponendam stat rim ; Demiurgos enim Graece cuius nomine Comoediam edidit Roscius , ut est apud Ciceronem idem quod artifex, opifex, creator, Princeps Latine sonat, quae omnia soli summo Deo non dicam congrua, sed necessario debita affirmauit Plato, & dubitabit nemo. Vnde & magistratus nomen apud Acharos. Livius. Tum. ter magistratus gentis Demiur os vocant, decem numero creantur9 certamen nihilo signius, quam inter multitudinem esse. Idem. Et Ab aduentum considis, Demiurgis ciuitatum , qui summus est magistratus i Egium euocamibus, Philopoemenes Praetor tum erat) Argos conuentum edixit. Verum o Daemo- gorgonς nimis multa.

Ioui taurum immolari ne iis fuisse; defensus a recentiorum calumnia Seruius; Poetarum loca aliquot explicata.

Eruius Grammaticus supra illud ex di

uini operis, Coelicolum regi m laba in littore taurim Ioui taurum mactari contra rationem sacrorum

1 fuisse aflirmat; Vnde quia illi taurum immola uit Eneas, statim subsecutum prodigium: Ser

l. ram. '. Amo

diam lib. 32.

299쪽

Did scaliu

iiij verba ham; Contra rationem taurum mactat Ioui: deputat; ubseecutumprodigium. Ioui enim iuvem subique maritatur, vi,statuam ante aras aura tafronte iuuencum. item, cornupetat, ct pedibus qui spargat arenam. ct Iuvenalis. qui vexat nascenti robora cornu, nam in vicitimis aetas est consideranda. Ita Mythol.l. r. Seruius; illum secutus Natalis Comes eadem ς habet: reprehenditur uterque ab aliquibus rece- tioribus Criticis , sed praxipue a Martinantonio iis c. es Dolrio autoritaye imprimis Vergilij omni exce-Hereul. Fu ptione maiori, nec non etiam aliorum non vulta aris notae Poetarum, qui Iou, taurum immo-atum, seu immolandum dicunt. Ouidius. Diis tribus ille focos totidem de cespite ponit, Laeuum Mercurio, dextrum tibi bellica virgo, . Ara Iouis media est, mastatur vacca Mineruae, Alipedi vitulus, tau- tibi Smme Deorum.

necae.

Metam. l. . In Hercul. Furent. ach.

In Medea. Saturnal. s.

cap. Io.

Immolat eae illis taurum tibi Iuppiter unum. Seneca noster Tragicus. Tibi Deorum Iutilor indomiti ferent

Centena tauri cosia. -&, Primus sceptriferis G a tonantibus . Taurus celsa ferat tergore candido. In contrarium tamen Attei Capitonis, & Antisth Labeonis insignium consultorum facit autoritas thi sunt de quibus in l. r. D. de Origine Iu ris honoratissimam fecit inciationem C.Pomponius, quorum ita rcfert sententiam Macrobius aut si didicisset quod Atreius Capito comprehendit; cuius verba ex libro I. de iures crifciorum haec sunt. Itaque Ioui tauro, verre, ariete immolari non licet. Labeo

300쪽

multiplex. 2J7

vero 68. libro intulit; nisi Neptuno, Apo Vni, ct

Marti tauro non immolari. Et inferius. Ateius quidem Capito, quem in acie contra Maronem loca ti, adiecit haecverba. si quis Ioui toro fecerit, piaculum dato. Ita illi, quorum verbis stemus necesse est, nec ideo tamen Vergilium, Ouidium, & Senecam rituum ignorantiae damnemus. Dicendum ergo i mactando Ioui tauro piaculum committi,scut& in verre, & ariete, nisi cum Triumphi nomine tauro fiebat, sui Hercules apud Ovidium loco citato deuicto dicitur fecisse Cacm tunc enim &Sue quoque fiebat. Homerus. Matiandis quesiuem Soli, Iouis es premo. Iliad. 7.

Theocritus etiam. Atque marem mastare Ioui decet e ire te porcum. In paruo Alias, quia contra sacrorum ritus immolabatur, Hς ςvi

statim prodigium, vel maximum aliquod sequebatur malum. Suetonius in Caligula proaigia

quae eius praecesserunt necem Cnarrans. Superue- cap. 37.

nitque illico quidam Cassius quoque nomine iussum se

somnio assismans immolare taurum Ioui. Vn consulto Vergilium Ameam induxisse Ioui taurum immolantem dubium non est,ut scilicet monstro locum faceret secuturo, ita asseuerante Macro- Vbi supra.

bio, similiter & Ouidium & Senecam consulto idem fecisse credendum: ille enim Perseum ante nuptias Ioui tauro facientem inducit, ut ingenti praelio , quod in nuptiis deinde commissiim cst, i& Phinei, ac soclorum Metamorphosi ansam prae beret: hic vero in Hercule starente post Alcidis e Tartaro redeuntis sacriscium , ipsius statim furorem : in Medea post Chori promissa sacrifi-- R

SEARCH

MENU NAVIGATION