Wilhelmi Worm Oratio in excessum viri incomparabilis, Thomæ Bartholini in supremâ justitiæ curiâ assessoris, ... publicè in Academia Hafhiensi 4. Januar. dicta

발행: 1681년

분량: 166페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

s utiliter monet Confessarios solas autem apud Sed Apo Ducam poli ea actas,parnis eius pu

nit num C

Extrauagans haec non includit in qua erant iure an liquiore licita num.ε.

Uasinali dis ossionis cessante, sat in num. .

ConsIitutio interpretans uel roborans aliam, terminis illius concluditur num es.

Lex non includit id, ad quod mens s ratio authoris eius non se extendit num M. Intentio finis Authoris exprooemio cosibitur. .es, II Mot RVςxhos sordes)qubdomnia acta per N

de quae puniuntur in hac extrauag uidentur esse prohibita, quia mala, idest prohibita iure naturae vel diuino, uel humano antiquiore ista, Mnon solitin mala, quia prohibita iure humano huius extra uag. antlim. Quod si est uerum, ubique gentium terrarum, ubi ius naturale uel id antiquius ista uiget, caueda sunt, xin utroque foro punienda, aliis saltem poenis quam hic statutis: Ius enim naturale&diuinu omnes iubique ligat:c. Quo iure sub fin. 8 dist. Dc.Non licet Imperatori, io. dist.&Ius humanum antiquius ista, ubi illud viget, cum tamen prohibita iure humano huius Extrauag. tantiim, non essent punienda, nec cauenda, nisi fierent apud sedem Apostolicam. Quod autem sint mala prohibita Iure naturali, vel diuino,grauiter sentit, licet non probet praedictus Io. Mon. id extrauag. in glos. clericos Pro quo facit primo, coud sordes pr dictae per hanc extrauagantem cen-

sentur

32쪽

De datis de prona pronust. dcc.

sentur de se uitandae, quae de se uitari debent uidentur naturaliter mala incut quae de se fieri debet, bona iuxta illud Psalm. 33. Declina a malois fac bonum, declaratum per Thom.Σ secundae artic primo,& lubdiunt contraria munditiei, quae de se est bona, ergo ipsae de se sunt malce arg. cap. Sciendum 8. q. t. praesertim quod praedictae sordes non sunt corporales, de quibus illud Plauti 4n Poen. Pleni oculi sordium, sed spirituales, de quibus illud Apocalyp. cap. ult. Qui in sordibus est, sordescat adhuc, a quibus ut de se malis sali Psal. 3 o. petit mundari, ibi

a peccato meo munda me.

Secundo,qub per sordes in hac materia significatur

auaritia uel pretium, quod pereas illiberaliter quaeritur, ut colligitur ex c. primo de re iud. lib. s. ibi sordes idest pretium secundum Archid ex .3 3. Nunc uidendum

iunc glos si mih .ss. de suspec tui et eXl. Si bene collocatae adiunctis quesilli annotat Budaeus. n. de usur me X c. Sunt in

notin ulli I.q. 1. et auaritLim ante Omnem legem humanam

esse malam S prohibitam, probat illud Apost. secundae ad Thiuioth. 6. adix omnium malorum est cupiditas, re tum in c. adria radi de poen. dist. secunda S 11 3. primo Asthen ut Iud. suae quoquo suffr coli sexta. Turtio, cludd omnia quae hic prohibentur,uidentur Lia emptiones et uenditiones iustitiae gratiae, quae iure naturali uel diuino uetantur emi uel uendi, iuXta 1llud Matthaei o Cratis accepistis, gratis date, relatum in c. Gratia pilicia ii. i. probatum in c. hui studet, c. Reperiunturetc. Si: n nonnulli , et pc totam quaestionem ad cau. et quaest.

Quiarto, quod omnia serenaic uetita directe uel indire

33쪽

cte reducuntur ad dationem uel acceptionem Unerulia, principum et Iudicum, tuae iure naturali uetatur. Prohibetur enim per illud Exod 13. Non accipies munera,qllae et excoecant prudentes, et subuertunt uerba sapientiani, et mutant uerba iustorum, et Esaias c. p imo, increpat quod omnes diligunt naunera, et contra c. 33. Laudat eum, qui excutit manus suas ab omni munere,quod refertur in d.c. Sunt nonnulli I. q. 1 et .Etsi quaestiones de sim. Ut in et terribilius ait Iob ci 1. Ignis devorabit tabernacula eoru, qui libenter munera accipiunt. Sae omnia continent praeceptum morale, et non Ceremoniale necaudiciale,et

ideo non expirarunt passo Christo, sicut illa, o dist.3 fin.

Contra quod notabile tamen facit primo,quod denunciatio intra triduum noue hic praecipitur, et ideo omissio eius non erat mala et punienda ante hanc extrauag. Secundo, quod usus rei obtentae per sordes, modo obtentio ipso iure fuisset ualida, non erat ante hanc extra-uag. illicitus, nunc autem uidetur esse talis. Tertio, quod ante hanc extrauag non erat illicita promissio gratitudinis Iure naturae debitae, uerbis uel scriptis facta generalibus , sine ullo naturalis obligationis augmento, ut probabitur notab. II. liarto,quod promittere uel dare pro recta iustitia facienda, non uidetur contra ullum Ius naturale uel diuinum, quia nulli talis iuris praecepto est contrarium.

mainto, quod eruditissimus Innoc Tertius,in illo suo c. Cum ab omni de uir ilion est cler non dixit datione huiusmodi munerum, neque receptionem esse per se ma- lam,

34쪽

lam sed habere mali speciem. Sexto,quod consuetudine induci posse uidetur, 'ut dentur sportulae,propinae, uel munera Iudicibus,na licet glos putata sing. inclem. statutum de electo quam commendat se uitur Ludovic Roman sing. 83. teneat non ualere consuetudinem, ut Iudices accipiant sportulas, uerius ta-nien uidetur, quod tenet Specul.tit. de Salar. .primo ueris diuero ordinarius xsatis probat Cors et in sing. uerbo Sportula.Im,S id seruat stylus Curse, quo probatur solutio propinarum,sime sportularuna, quae pro sententia lata soluuntur, quod iure Caesareo licitu erat Auth de Iudic. s.si quis, Collat. ,. imbi antiquiore lege Graecoru,& profunde de more tradit eruditissimus Alciatus in . lib. db spunc. c.i7. Xenioru ad Natale Dia mittendoru, Fae iii si esset contra Ius naturale uel diuinum,non pollet ualere:

Septimo, qu bd promisso uel datio rei paruae, non erat

antehac illicita, saltem mortifere,ut probabitur infra notab. Io S tamen hic punitur ergo dcc.

Ad primum respondeo,clubromissio praedictae denunciationis non est de actis per sordes,de quibus agit notabile,nec de direct hic prohibitis,sed tantiim in directe,quatenus denunciatio praecipitur, S ita nil obstat. Ad secundum respondeo, concedendo assumptum in eo, negando tamzn per hanc eXtrauas uetari illud, quia per illam solum uetatur usus eorum, quae sunt ipso iure nulla, quorum usus etiam antea uetabatur, ut etiam aroumentum sisnificat licet disterentia inter Ius antiquus nouum sit, quod secundu'Oc,usus omniu obtentoru per sor

des apud sede Apostolica,ςst malus, quia omnia talia sunt ipso

35쪽

iure nulla, secundu 1llud usus omni u sic obtentoru non erat malus,quia no omnia sic obtenta erat inualida, ut duspensationes, et alsae gratiae impetratae per huiusmodi sordes,quae no cotinerent sinaonia,uel aliam, quae annullaret causam,neque surreptione, quia nullibi annullantur, vae

tamen per hanc extrauag. nunc annullantur, et concedimus per hanc extrauag induci nullitate multoru,quae ante

illam erant ubicunq; facta, ualida,et post hanc facta apud Sed Apostolica,erunt ipso iure nulla,licet negenaus usum eoru, quae inualida et nulla sunt,non fuisse ante hanc illicitum, sicut est,et erit posthac in Curia et ubique. Ad tertium respondeo,concedendoquidem promissonem gratitudinis, de qua in eo, non fuisse ante hanc extra uag. uetitam, negando tamen eam hic puniri, ut probabitur in d notab I1 num .i8 Ad quartuna respondeo primo negando assumptum, quia dare pro iustitia etiana recta,est contra praeceptuan septimum de non furando,quod per supradicta est Ius naturale uel diuinum,quia secundum August.in c.Poenale I .q. s.Omnis illicita acquisitio rei eo uetatur, 3 iure naturae, detur illicitum emere,o uendere iustitiam c. Non licetvic Qui rectcrii. q. 3. H c.Cum ab omni, quia non est res uarnalis c. Vendentes prina q. 3. Secundo, quod id uetatur in T de condic. obetur'cau.s sic lare antiquiori ista extrauaganta Ad quintu indeo, cocedendo' datio muneris suo generesue ex suo obiecto, no est mala,st in mala,intetione male tantis,& fragilitate recipientis, quatenus ob eanas ctitur ab eo,quod est rectu, uel amore inde nato coecutit,

uel impeditura uidedo illis , ut innuis in illo praeallegatona c

36쪽

Isaiar: Munera eX coecant, quod hic solum punitur promissio quatenus est,is praesumitur talis. Secundo, quod etia Ili iure naturaliis diuino uetamur dare scandalum proxiimo, Matthaei 18. cap. secundo de noui operis nunciatione, cita, esto liceat in se praedicta munerum datio, quando tamen habet speciem mali iure naturali, diuino,&humano, regulariter prohibetur ut habet d. c. Cum ab omni, talia iura praecitata.

Ad sextum respondeo, quod illud procedit in propina;

sive munere dato post latam sententiam, in salarium, uel partena salarii Iudicis, quod per hanc eXtrauag. non prohibetur: ut dicemus infra not. 2I. Ad septimum,concedendo si umptum,& negando per hanc extrauag. puniri dationem N pro inissionem, quae obparuitatem rei non est mortifera, ut probabituri d. not. io etiamsi esset mortalis ex circunstantia finis, S malae intentionis antlim, si modo, res est tam parua, quod attenta conditione personarum, temporum S loco ruin, nec moueat, nec soleat mouere notabiliter, ut in . not. o.

dicetur .

Ex quibus insertur,quod haec extrauag. non solum suit necessaria et utili, quatenus intendit directe Author eius purgare Curiam peccatis in ea contentis, et existimationis offensione, sed etiam qua parte in directe admonet fere omnia illa est ubique gentium terrarum peccata, addendo enim poenas adeo graues contra facientes ea in Curia, eo quod sunt iure naturalis antiquiori humano illicita .eXcitat obiter Confessariosis poenitentes ad consideranduin sere omnia illa ubique terrarum et gentium es.se mala, et requireremqntritionem et confessionem, et ali -quando

37쪽

quando restitutionem, licet non a censuris absolutionem,

nisi apud sedem Apostolicam perpetrentur. II. Infertur ad illam quaestionem plus satis quotidianaxmagni momenti An peccent, quantum, qui etiam alibi qua apud Sed Apostolicam Regibus,Principibus,

gnatibus, Raliis primae uel inferioris notae uiris, uel foeminis,assistentes,& grate inseruientes a secretis, uel aliis

ministeriis magnis uel paruis Dalii amicitia iratia apud

eos multum valentes, accipiunt magna munera interdum conuenta&promissa, interdum absque conuentione, ante

uel post iustitiam,vel gratiam obtentam, nonnunquam sumos tantum uendentes, quorum aliqui hac arte mercat ram quaestuosissimam exercentes, evadunt ditissimi,haereditatesque amplissimas, Sprimogenia suis haeredibus relinquunt insignia, Non teneantur hac arte quaesita restituere', an item qui ea dant uel promittunt, peccentis quatum', an teneantur restituere damna inde aliis secuta 'qua oportunius dissiniemus sub finem Comentarii nu. 42. Tertiis, qubd qui ante hanc extrauag. huiusmodi so de admiserunt apud sedem Apostolicam,peccarunt mortaliter,s tenentur poeniteres confiteri, aliquando restituere, licet non incurrerint poenas huius extrauag. quae quia licet quoad prohibitionem contineat Ius antiquum, quoad poenas tamen continet nouum, mi deo licet quoad illa extendatur ad praeterita, quoad has tamen minime,eb quod i noua quatentis est noua non extenditur ad praeterita,cap. 2.3 sin. cum annot eis praesertim per Felyn. de

constitur.

arto, quod'ς extrauagans puniens actiones contentas in ea,est regulanda secundum antiqua iura natur lias

38쪽

is De datis ' prona pro Iust. dcc.

lia,diuina,vel unaana,quibus antea illa prohibeban&r,et intelligenda,restringenda, et extendenda ad terminos illorum,et consequenter restringenda ad ea tantum, quae per

illa sunt prohibita et illicita, et non extendenda ad illa, quae non sunt per illa prohibita, neque illicita Tum,quia causa finalis huius extrauag uidetur fuisse obseruantia illorum, cui obseruantiae non est locus, quoad illa, quae in eis non includuntur, ergo in eis non erit locus huic, quia cessante causa finali, cessat dispositio c. Cum cessante de appell. l. Adigere f. quamuis.ff. de iur patron. ciam eis annonTum,quia constitutio,quae fit ad interpretandam alia, Deadem ratione, quae fit ad roborandam eam, intelligenda est secundum eam, xconcludenda terminis eius. Auth. Constitutio quae innovat.*.unde verssin illis coli.3. xclare

sentit glos qua putat sing.Card.ibi oppos tertia in Clem.

statutum in uerbo consuetudine de elec addens quod ea dein limitationes et extensiones, quas recipit interpretata debet recipere interpretans Meum sequitur elyn in c. primo de Iureiur.num.3.Nam&referens se ad aliqilid, intelligitur secundum illud'. In testamento R. de cond. et demonst. et constat hanc extrauag. factam es e ad conserauandum et roborandum illa,put intelligitur ex duobus prooemiis ad innovandum et addendum in ea cotentis:

Tum quia lex non includit illud, ad quod mens et ratio Authoris eius non se extendit'. Cum pater. . dulcissimis Κ.de legat secundos tradit Panor in c. Suggestum. c. Meminimus de appeti in c. final de Rescrip. elyn in c.

Tua de Iureiur. et mens et ratio saltem coniecta Authoris huius extratias est uitare antea prohibita, eo modo,

quo Malea prohibebantur. Sod clarc indicat vers. Sed

39쪽

hoe scelus huius extrauag. in quo ponitur additionis poenaru prooemium, quatenus significat eas adiici ad extemminandum ea, quae antea erant scelera,' increbuerunt, ibi

sed hoc scelus ita hodie in mores inductum c. mibi cupiditate improbi quaestus Dc.nundinentur)R ibi inuudam etia talium operam mindustria pretio quaesisse assingant, Mibiis ae cypessima sint xibit in eos qui tale alia

quid agunt animaduertendum arbitrati, Quae omnia posita in dicto prooemio unde finis Mintentio Authoris colligitur,l. fin .ff. de haered. instit. α ia propter de elech. palam significant Authorem eius addere poenas praedictas contra eos solossimnes qui fecerint contenta in ea,quq illicita erant minata etiam ante hanc extrauasema into infertur, QSod non omnis muneris datio, Rreceptio hic Phibetur, sed sola muneris notabilis, Diacta ante iustitia vel gratia malo,uel cadaloso animo, uero vel praesumpto, Vt etia infra notab Io. H. dicetur. Nota bilis inquam, ita datio vel promisso eius si uel praesi matur mortifera, & quod moueat,uel mouere soleat notabiliter animum recipientis,ut in cl.not. lo. xli probabitur.

Excommunicatio huin extrauet es maior, s unde id clare coiligitur nism. . Excommunicatio ex ri uerbi, s proprie maiorem fminorem includit num T. Specie subgo ere proprie includuntur num. .

Excoicatio absolute prolata , interdum pro minori. Anathema uero semper pro maiori accipitur. n. 7.

40쪽

f8 Dedatis es prona. pro Iust. Ac.

Excommunicati s Anathema diserunt num.7 non ut inparata e uigenus ues ecies. num S.

Anathema qua ratione dictio Graeca simul Itbraa. m. .s duo significat s est L ecies excommu,

calionis,quia est maiors nunquam minor .mnis excommunicatio maior est Anathema. .δ. Excommunicatio eri genus ad Anathema. minore

excommunicationem num I.

Cardinales s Episcopi incurrunt tres poenas huius

extrauet non autem meliquas.nu st.

Cardinales non ligant, reguti Cance aria odiosa, licet lexgeneralis sic numst. Cardinals sunt patriijscripsi in Diademate Principis, s pars corporis eius numes. Lexgeneralis ligat omnes flectes, etiamsi maior ratio

militet in una numM.

IIII Miri super uerbo excommunicauit ca- 1111.1 UL dii illud idem dubium quod in praedicto

extrauag. prima dessent. com super uerbo excommunicamus praedictus Io Mon mouet, scilicet An per has extrauag.feratur maior uel minor excommunicatio 'cu ius mente amplexa, uerbis autem eius minus claris,' nimis confusis omissis, Ad probandum, quod de minori tan tum sunt intelligendar,facit quod lex poenalis in dubio debet intelligi de poena minori, argumento c. In poenis de reg. ivr.lib.6.cum ei per gloss. annotat et ita cuna uerbum excommunicare samplicite prolatum, possit intestigide maiori et minor c. Pia de excepi lib. sexto,et hae ex

SEARCH

MENU NAVIGATION