Dionysiou Longinou Peri hypsous hypomnema = Dionysii Longini De sublimitate commentarius

발행: 1912년

분량: 344페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

DE SUBLIMITATE, &c. 15

χω δ' ομως. Vitiosa alautii in ιυχροὶ καὶ αpυ ροφοι, καί αναλη- hoc loco lectio nata Videtur X Ης P. I i5. d. Sylburg et p. eo quod versum hunc Iambi l84. d. Xon. Interim nec

cum Sse Censuit Sed, Ut Cl. ἀναλήθης, ne ἐναληοης reperitur

Boivinus notavit, nullibi oc in Stephani Thes Graec. currit versus Iambicu duobuS bid. Καὶ μηποὶ σα ἰζαν se Anapaestis incipiens ro ver η ας, α Ita ditio obort.bium vetus potius illi vid 'tur, et Su quidam P. Porti,

quam Versus nec non Si Vat. 2. Par. E- Ibid. Μιγάλως Sce. Nuhri e lien S. et Ambr. recte opinor enius, ut Senariu pedibUS re C vox etiam μη est particulatis incedat, scribendum vult, dubitationis, reddique potest μεγάλων ἀπολισθάνειν ἁμαρτημ ἐυγε- voce ορα Subintellecta bideiac. Tot ius autem nihil cer ne, vel Per Unum verbum fortius putat, quam Senarium S ta 88 occurrit enim in ecl. tum ex veteri aliquo Omico, 44. λα δε Μ οτ', lac et in hoc Comici enim in re metrica Sen Su quater a noStro Longi--nus religiosi, e S Se de Sump no Surpatur, praecipue intum, atque ita SSe Scriben Sect. O. ubi occurrit, coέες dum ἱψηλοὶ φύο μ, F ποτε δε καὶ ἀμεγε- θεις Vulgo legitur δή ποτε.

ἐυγενες. sallor, optimus ille aeneidos auctor Semel hujus vitii ai In texto tamen ipso inSeruit, guendus St: nam in . . v.

μεγάλων απολισθον ν μως ἐυγε δε Ι 8l dicit Anchises Seque noυο ἁμάρτημα. E. eterum deceptum errore lo-

L. O. Ἀναλ ιις Faber legit corum ubi prae nimio studio ἀναλθεῖς Sed emendatione non proferendi Antitheti scripsit

λήὐης, quae oCCurrit in Sec t. i5. sed nihil sententiae addit, imo eaque voce utitur Dion Hali puerilibus illam ingeniis quam uarn in Dinarcho, πῆιοι, καὶ virilibus aptiorem emcit.

52쪽

oλια, ινκe δ εἰς τοῦτο τ γέν χρεγόμενοι λεν τοῦ πειτες δὲ εἰς ρο rnta καὶ κακόζηλον.L. 36. Σπλα κ ἡ νόησις i. C. SenSUS, quali juvenes in Scholis declamantes uti solebant: hi apud Plin. p. l. 2. Ep. 3.

vocantur Scholastici a qui cum in fictis tantum CRUSi VerSarentur, in oratione nimium Iasciviebant, multaque Xtrarem ornamenti ut putabant)gratia dicebant. Μonendus est hic Lector me νόησιν Sive νόημα, paSSim in hoc opere per εensum X plicare, et hac voce velle significare quidvis mente conceptum, Angi a thought: Quinctiliani scilicet auctoritate me tueor, qui in Instit. Orat. l. 8. C. 5. Si dicit, Sententiam vetere8, quod animo aeri8i8Serit, vocaverunt 2-- non raro tamen et sic locuti sunt, ut Sericla ua dicerent, nam Sensu corporis videbantur: e conεuetudo jam tenuit, ut mente concorta Sensus vocaremulo lumina autem,troeci rueque in clausulis rosita, Sententia8.

Orat. l. 8. C. 3. Et etiam quaem εργία vocatur, Supervacua

κον Totitius in editione Sua

dedit υποκελλοντες εις τ ρωπικον καὶ

et assectatum, et nullius fere pretii est E. L. 39. ἰς μικον ViX opinor Longinum velle hic ponere τροπικον quod vulgo legitur)inter vitia orationis, idque opponere praecedenti voci πσε r u=i- λεγου, quoniam ille in ecl. 8.dicit, quod quintus sublimitati son e St, τροπικὰ καὶ πεποιημμενη λεξις : istud τροπικον manu

tio debemus : Video autem Editionem Robori exhi hero

Pro quo Tollio teste, MVenet habet ρωπικόν VOX μι- κον nota St, et Significat ile, sive nullius pretii, quale Sunt eae merce S, quae μα dicuntur: sed illa, quae maxima auctoritate freta e St, lectio iοπικον, Vera videtur, quamvis vix alibi legatur et Si adjectivum enim factum a Sub Stantivo odiri, inclinatio ive momentum lanci ad imum vergentis

hinc ροπικον poterit significare id uet deor/am terri solet, sive id quod ad imum inclinat, Sive ut uno verbo vim hujus Vocis satis explicem humile

53쪽

ο φαι , νη τα - Ἀλλα, κανος και προς λόγων quod proprie opponitur prae rio S in quo Juvene ea, quae cedenti voci σμτles, quae Vult in Scholis audierant, refere- aliquid excellens et egregium bant. L. I9. Κακόζηλον uinci. L. 46. Ἀσχημονουσιν Sic dis-

Inst. Orat. I. . . . κακόζηλον, tinguit oupiUS, προς Ἀδεν νε- id est, mala assectatis ter OmΠ πονθότας α κροατα ασχημονοῦσιν ει-

dicendi genus seccat-derii κότως quo nihil elegantius. E. que κακόζηλον Ocatur quic L. 47 πιλ δε νερ με των ταθη- quid est ultra virtutem, quoties τικων Hanc de Affectibus par- ingenium judicio caret, et se tem Longinus mori habuit in ei boni fallitur animo huic operi adjungere; L. l. 16Lρει Theodorum Sed in Sect 44. promittit se intelligendum puto, qui, a Separatim in alio Commenta duris natus, docuit Rhodi rio de Assectibus tractaturum: quem tu diose audi8se, cum in miror tamen illum Cum τα eam insulam secessi88 et, dicitur παθη secundum fontem Subli- Tiberius Caesar. Quinctii l. 3. nitatis vocaverit, mon et his c. l. Interi caetera ScripSit quoque suum in hoc Commen- περὶ ἡτορει δυνα ιιεως. Langi, lario locum Peliquisse. L. 44. Σχολικα i. e. ejusmo L. Tίμαιος Hic Timaeus di quo pueri declamantes in fuit Historicii. Siculus, cui Scholis uti solent idem haec nomen sitim oeus, απιν του ἐπιΤι- VOX SignificataCσ-α ικὰ,quam μύν, a reprehendendo Caele POSpaulo ante rusurpavit Longi scriptores, impositum fuit nus: hinc Athen reus vocat hunc tamen ut eruditis8imum

54쪽

18 DIONYSII LONGINI

Mεσσηγην παφλαζον, ο δὲ τον πανηγυρικον εν μόνοις 15 δέκα συνετάξατο. Τοῖς δὲ Ἀθηνα ιοι ἁλῆ G περὶ Σικελίαν, τίνα τρόπον πιφωνεῖν τι ' ις τον Ἐρμην σε σανῆες, - καὶ περικοψαύες αυτ τα αγάλματα, δια τῆ ἔδω-

varietate abundantis*imum, et νίοτε μίγGος Vide p. 28 lin. isθα comissitisne verborum 4 et quae de hac loquendi sor- non imiolitum laudat Cicero mula diximus in Notu ad vo- de Pal. I. . . I 4. CVju de CeSτ μαχη,&C. SeCt. l6. Timaeo judicio judicium Lon L. l. G Μακσδονος rii vo-gini hic bene respondetri te catur Alexander ille agnus,nim πυλυ-ωρ significat eruditi8 Ut qui inter acedona im-

significant rerum costa et en ne aliter Quin Curtius eum tentiarum Sive en Suum Ua appellat. l. 3. c. li Quod ubi rietate abrendaritissimus. Macedo con rexit, C. Ibid. Και αρος λόγων ἰνίοὶ με- L. I 4. Τριοίκοέα ετε τιν Abun-γσύ , κ φορ Ita verba de ex Historicis constat es- punCti distinguenda esSe u Senen non tricesimo, Sed vi-ravi, Cum antea istud Comma Cesimo anno a Lacedaemoniis PoSi μεγεθ deeSSet vo α.2ο Captam fuisse. Censet igi- ρος Si per Se SatiS, Significat tu Faber Longinum scrip-que terit is et praepo Sitio προς Si SSe κ', viginti, pro quo EX- respicit ad κανος, quae praeces scriptores librorum legerunt serat: νψ Subintellige προς λ , triginta. τὰ με αλλα κανος, καὶ προς λογων L. 8. ΓΙσρικοιαίες αυτοῦ α

55쪽

πῶς, καὶ εις Διονυσιον γράφει τον τυραννον γὰρ Λις τον Ai και τον ζακλέα δυσσαής ἐγένετο, διας του αὐτον Δίων και ρακλείδης της τυραννίδ' ὀφεί- λούο. ' Τ δί περὶ Τιμαίου λέγειν, που γε καὶ οἱ βηρωες κεῖνοι γενοφῶν lo λέγω κοί Πλατωνα), κούτοι ἐκ της Σωκράτους νlες παλαθρας, ομως λα τα τως μι- ροχοκη, ἐαυτῶν ποτε ἐπιλανθάνονται μὲν γε εν τηΛααδαιμονίων γράφει πολιτεία ἐκείνων γουν τlον μὲν - α φων ν κύσαις η των λιθίνων, ηίον - ομματα. 30 ε ρέψαις η των χαλκῶν ,δημονεςέρους δ αν αυτους Statuat mercurii, quotquot Longini locis ut in Emendat.

Athenis erant, una nocte muti ad Se Ct. 35. dicturus Sum inlatas fuisse refert Thucyd. l. 6. veni ad eandem distantiam aliique auctores. Verbum ex Sua Sede in alie-L. 24 ῆς mi ρα ΩΘ- Ita nam tran SitSSe: Unde pinor ΜSi Par Ambr. et Vat. . et istud duarum pene linearum Editio Robortelli, vice vulga in Edit illa Spatium unam litae lectioni τηι τυραννοδα Sic eam in vetustissimis hujus habes apud Herodian. lib. 3. Commentarii Sis effecisse Ἀλχνον κεφαλῆ ἀφεῖλον, Albino quod Si uerit, usitatum Sso casu abstulerunt. Scimus iis, qui libellum ali-L. 25. δεῖ e I Forte te quem e XScribunt, errare in ligendum St, τ δε λῖ, ex conjec ne a incipienda, verbumque tura Schurtzfleischii Ante primum Sequenti aut Praece- haec verba vulgo praecedit κού- dentis lineae ex incuria sacere τοι, quod Sen Shi gratia et auC primum lineae mediae. toritate Edit pr. et Sorum L. 27. Παλα- ας Haec vox Par et Ambr. ejici in duo significat Scholam sive dispu-bus otiam Sis Vat. τοὶ deest tandi locum : nam Graeci Phi- istud καίτοι huc irrepsisse vi losophi in iis locis disputare detur ex Sequenti καίτοι , soliti sunt, quae ductantium της Σωκράτους, α quod in hac exercitationis causa aedifica- Eclitione ab loes loco pene rentur : vide Cic. de P. . . duas lineas distat Hoc eo C. .

notandum velim, quod in aliis L. l. Στρόφαις, Haec e St

56쪽

χες, κυνος ομμα ἔχων V φησιν Uμέν τοι Τίμα i , lectio Robori et Sorum in illo altero Sen Su vocis κόρη

Par Ambr. et Vat. 3. non Mτα Sc. 'usillae oculi, ambigue et ρ οεις, quae hodie legitur et frigide simul, a Xenophonte, Si apud Longinum et apud Xe Longini lecti6 vera est, USU P-nophontem hunc Vocem opi iat UP. POP mutavit Manutius, Ut a L. 37. ταμον Vulgatae Edivulgatae Xenophontis lectioni tiones sequuntur Manutianam, conveniret: sed Stobaeus in quae prima x-σρ O ρει τον in ET C. Serm. 42. hoc Citan ha textum indu Xit at ista 3 ver-het ρειαν lων, et, ut dixi, Si a desunt in Edit prima et in fere omne prae e serunt ρε- SS. Par. AmbP. et Vat. . et ψαις quod Saniori S Opinor, St .manutii hinc error natus visensus: et ροτα addi videtur detur, quod putarit casum no-Voci ρεια. ecpoStremi Syl minativum Oportere praecelabi ματα vocis praecede nuS. dere vocem ησὶν, et quod cog-L. 32. ων ε τοῖς ὀφθαλμοῖς noverit C Uentia verba esse ωαρρήνων In codicibus Xeno Homeri Sed de Usu vocis φη-Phonti omnibus, quo nunc σὶ Sine nominativo vide Emen habemus, multo aliter hic lo dationem ad Verba, γεννα πι γαρ, CV legitur, c των; τοῖς Θαλα- φησί. ago. Porro notandi: mμοι παρ νων quam eram CSSe est Tollium legere hic προς Xenophontis lectionem Criti- τον ἰταμον, et SCh UrZ. --τὶ α- ci vulgo Sentiunt, Longinum ig-Uterque male φησὶ,-que hic loci aut malo codice nim significat hic non dicere USLIIIa, Ut memori2e Uae ni Simplicuer, Sed vocare; Sicanium fisum esse contendunt habes in sine ecl. . sic ὁ Ζωί Sed ii Sparum assentior. Uni λο σφη χοιρίλα κλαίον, ; et in cum hoc, quod in Xenophonte Secl. 3. τει κεφαλὰ αὐτς φησὶ, vituperat Longinu S, non te Ἀκροπολιν. mere, Opinor, protulisset et vox Ibid. ινούαρες Scc .L Homeri κορη Significat et imo et tu haec sunt verba in Iliad. . . silla oculici hinc παροενει, quae 225. aeque ac , ρη Significat virgo,

57쪽

Πλατων τα δ 6 Θελων εἰπεῖν, γράψανῆες, φησαν, ε - τοῖς ἱεροῖς Θησουσι κυπαριτΤίνας μνημας' καὶ παλιν, G ε περ δὲ τειχων, Ῥεγιλλε, ἐγω ξυμφεροίμην αν της Σπάρτη, το καθά δειν ἐα ἐν τῆ j κατακείμενα τα - τείχη, καὶ κ ἐπανίςαὐαι. Καὶ το ροδοτειον

furantur, omne id, quod ulti Sae darentur, huc voce signifigerint, Sive magni Sive nulliu Cantur. Sit pretii, secum auferunt: eo L. 43. TI Q ὁ ταλλα 'im; dem modo Timaeus, cum se Πλάτων Codd. omne S, Ut oua furandum a Xenophonte ius assirmat, exhibent τί g imini SiSSet, rem, in quam pri ταλλα. Distinguit igitur, τί λ mum inciderit, frigidam licet 6 ταλλα θεῖος Πλάτων τα δίλτως et nulliu pretii, secum Clum Θελα ν ιπεῖ, Γράιαν , φησὶν, MC. abstulit quod lectori ingenuo vix dis-L. 40. Καὶ το VOX poni plicere potest. E. tu hic pro τοῦτο, ut saepissime . . L. 45. Eν τοῖς ris viae in hoc opere possis videre Platonis locutio occuri in l. 5.L. l. Ἐκ τῶν ἀνακαλυπτ ρὶν de Legibus, illa vero quae Se

tias illuxit Apud antiquos rum hospitio exciperet, illi

mos fuit eum, quae nuptura es ebrii Amyntam Orabant, Ut Si-Set ad Spola Sum velatam de tu bi, patrio more, muliere sor-Cere: po Stea peracti nuptiis, mosae asse PrentUr inter convi- pronubae ossicium fuit velum via Amyntas quamvis invitus amovere: in dies, quo hoc annuit, muliere Sque in coenais Peructum S Set ανακαλυπτήρια Culum introducit illa pudi- vocatus e St vel potius mune blandae non ad latuS PerSarum,

in ea, quae eo die velut virgi sed in opposito iis loco sede -

58쪽

Aπανὶ μέν τοι τα τως ola να, λα μίαν ἐμφυ ται τοῖς λογα αἰτίαν, λα το et ρ τοὶς οσεις καινο σπουδον,

bant: i resti sunt igitur Lega βολίδας ομμάτων jacula sculorum, ii di Xeruntque melius esse, ut et illud Eschyli appellantis

Notandum vero videtur Cla ἄσονα Sic legendum S auc-rissimos homine nonnullos, toritate Sorum Par. Ven. se Langbaenium, abrum, et Ambi'. et Edit primae ma- victorium . . Var Le Ct. . Utiu POS οπτανὶ Vocem ταυ- 5 Herodotum hic contra Lon τα in textum inSeruit, quae hiCgini judicium defendere, si Plane otiosa St, niSi ἄπαντα milesque ut putant ex variis Cum ultimo verbo praeceden- auctoribus locutione asserre ii Sect αἰῶνα Conjungatur. mihi quidem Constat eo non L. 3. Κορυδινlιω ν Coryban- satis mentem Longini attigis te Iovis erant nutricii, Rheses quippe qui non improbaS filii, Si dicti απο τοῦ κορύΚούας set, Si qui diXiSSet ea in V βοάν ν ρχη ικως, ab eo quod Cum liere procul Sedente Spectan Saltatione incederent quia ve-tium juvenum oculos dolori P Corybantes saltare et in-bus affecisseri solum negat eas tinctu divino cieri solebant, sane dici posse dolore octilo idcirco qui furore Correpti a- Num D in Sunt dolore S pSi, guntur, Corybantiare dicun- sed dolores fortasse excitant: tur: Langb. Haec Metapho- Metonymia hic Si essectus a mihi videtur de Sumpta apro emcienti, quam velut ni ge Stibu Saltationibu Sque, qui iam duramque in illo Hero bus usi sunt ii, qui Coryban- doti loco vituperat Longinus: tium sacris initiabantur. Οταν ille, qui hanc Herodoteam to Δημοσθένως inquit Dion Hali- Cutionem improbat, probuSSet Curia. περὶ Δημοσθ δμνότητ. τινα forte illud Alexandri magni λαοῦ λόγον, ἐνθουσι τε καὶ δευρο vocantis a muliere in Persica κακεδε ε γομαι - .... φερμν τε -

59쪽

θωσιν τα τε κάλλη της ἐρμηνείας - τω ψη καὶ προς τέτοις αἱ δοναί κα ριύτα ταυτα, καθάπι της ἐ Πτυ- χίας, λως άρχαὶ και ποθέσεις κα των ἐναίων καθ αύαι.

Τοιοῦτον πως καὶ π ἔολαὶ, καὶ τα πληθυνῆι- δάξομ ενδ ἐν τοῖς ἔπειτα τον κίνδυνον ον ἔχειν ἐοίκασι. Διόπερ 10άνα καῖον δε διιχ πορεῖν καὶ πο εὐαι, ' του τροπου ταλάνακεκραμένας κακίας τοῖς ψηλοῖς εκφ γειν α δ i- ναίμεθά.

'Eς δε ώ φιλο-, ιτινα περιπειησαίμες ἐν πρωτοις καθαρα τῆ κατ άλλια υφους ἐπι ςημη καὶ ἐπίκριαι καίτοι το πράγμα δύσληπΤον η γὰρ των λόγων κρίσις πολλης ἐς πιίρας τελῆαῖον ἐπιγέννημα. O μην ἁλλ

athenis irationem. diet ino tu L. l. Et GS, ω φίλει, Ita rore irsor, et modo huc, modo Si Par. Et Ambi'. et Vat. S. illuc agor et idem sue mihi necnon ditio Robortelli; ευ enire bidetur, quod illis o ditio Manutii labet ζαι δή, olet, qui matris Cybeles et Co φίλει sed istud φίλει iri φιλό-rybantium acris, et i qua alia ης VerSUm S a Fabro e mule, his similia sint, initiantur opinori; nam legimus in mo-L. 5. OΘr ἐπίφορον Tollius meri OdySS. γ 375. ω φίλος, ut illud ἐπίφορον in ἐπίφορα verti vo hic, pro ω φίλε Vide etiam luit γ' quia 'ubstantivum Iliad. i 597, et Theocr. Idyli κάλ λη praecedit: Sed illum fu- Q49 Adde id quod dictu-git Longinum pas Sina fere hoe rus sum iri Nota ad vocem modo loqui solere habemu πτήσεων, Se Ct. 23. e. g. paulo infra, τοἀξον πως . . O μὰν αλλ' αJ Sen- καὶ ὐπερσολαι γ , uti in Sec t. l. sus est quanquam hoc sit

60쪽

αγαθον ου μέτριον Θαυροι σι γῆν των ἐχόνlων αυταὶ μἀλλον του δυναμένους ἔπιν, καὶ διὰ μεγαλοψυχίαν περορῶ νῆας Ti δέ που καὶ ἐπὶ των διηρμένων is ποιηματι

L. 9. Φαέασίαν χοι τε ταύτην Critici quidam interque eos Sic S. Vat. cui et M S. Euhn enius et Tor ius ἀνα Pur convenit, ni Si quod pro μα legere malunt, quibus mi

ταυτην habet ταύτη Editio P. Videtur, Con Sonat ΜS. Ambros. Iegendum Pgebet εχοι τε, ut CSyChi USαναε ημ α per φωμα, videatur τοατην vel alia aliqua eXplicat. Apud Suidam, αναςη- vox deesse : in VoSSiani libri μαλ ιυχης per το προς ἀρετας τι- margine pro Varia lectione fuit τετα μενον και σύντονον Αίωμα graece

bene cohaeret. Par et Vat. 2 3. necnon Edi- Ibid. χοι τε ταυτην ΜS. Par. ti, Robori habent ἀνάλμα , οι τοιαύτην. Scit qualem Su quae voX, Cum ab λατ 1 ιι, eri-pra memoratam. sutius. go derivatur, cur non poterit

SEARCH

MENU NAVIGATION