장음표시 사용
71쪽
L. 69. Κατὰ την ἀξίαν χωρησί ipsis verbis neglectis: vide Ita Sti duo Vaticani, Ambr. fontem hujus elegantiae in Ge- et ditio Robori me inliter ne S. Cap. l. VCPS. S. LUX Sto, fere S. Et qui habet χωοι τε luXque erat. E. illa vulgata vox quae Manuti Exemplum magnificentiae est ἐγνώρισε minu valet, quia Simili S, 0ngo tamen interval- ἐβίρισε et ἐξεφον fere Synonyma o disjunctum, videre est in Sunt. Antholog. Lat. de Xerxe ma-L. l. Γεν σθω φως, κα ὶ γίνετο re in terram, terram in mare&α Clarissimi viri uetius vertenter et Clericus censent Sublimitatem hic esse in rei natura, me terrae furit, hoc mare, cia non aut in verbi aut in sensu it, erant. Μo Se concepto: Sitatum RUIIN. X Grsu solo.
est enim quiunt me braeis ita Hic terrae iant, hac mare, im loqui: Sed his rae opponunt it, eat Tot Hua. Bollavius et alii horum Omnium dissertationes vide ad L. 73. Καὶ των ἀνορωπίνων PO- finem operum Boilavii Edit. tius cum Tollio legendum ostAmst. Videtur Longinus haec κατὰ των ν ρωπίνων, de Tebia hu-Μosis verba mutuari a Cecilio, anisu sic enim κατὰ cum Ge- qui a Suida vocatur τηι δόξαν nitivo significat, ut Stephani
etiam patet Longinum Sensum L. 75. Nil απορος αὐτω Ita auctCrum ex quibus thesauros se labent Sti duo Vat. CXhaUSit Solum CXtraxis Aera Ambr. eo El. in margine; Sicut locus ruitatus memoria item aditi, Robori et P. revocatu . in mentem venit, ortus eam vocem protulit CX
72쪽
απμρ non Concinne mali. Ad --Liceat seriturae viribus noctem referri videtur No ignistandum est hic αὐτω idem Sig Igne feriretus,elademque auc-nificare ac σαρ αὐτω aflud δε- Ore levare εum, C. Homerum; sic enim
noster loqui solet, ecl. I 5. Harum enim Aiacis vocum
L. 78. Zm ωάτερ α Exstat quod genu lethi, nempe tene- in Iliad. . v. 45. Sed hujuS I OSum, metueret, ne quod loci Sublimitatem intellexisse ovi manu perire mallet: sed nec Petra, nec Tolliu vide qu , cum in iis tenebris, quae tur; quorum alter hos verSUS Un e Xercitum Graecorum velut ejusmodi παθει nobile circumdederint, non poSset continente ex vid. TriSt. l. strenuum se sortemque prael. El. 2. Citavit stare caligo enim illa repentina obstitit suae victoriae), op- Nec letum timeo, genus est ni taret lucem iterum nasci, con-ὰerabile letila tentus vel perire si sic Iovi Demite naufragium, mora mi placuit) modo fortiter pug-hi munus erit nans, Seque de hostibus suis
ultus, perierit. Alter vero protulit id, quod
73쪽
την ποθεο ιν ἁτα δη κακ τοῦ λείψανα τω Ἱλιακῶν πα- Θημάτων δια της δυσσείας, ως ἐπεισοδια τινα τοῦ ρω- ἐκ πολέμου, προσεπεισφερει και ἡ ΔΓ κτου τας ολοφύρσεις κά του οἴίους, ως πάλαι που προεβωσμενους τοῖς
L. 88. Και κ αλλο τι α meri melius ad suam rem ac- Sensu est ΙpSe etiam SOCUn Commodet. dum ventum ibi Spirantem L. 93. ΙΠροο επιοεωρητεον ΓΙρο- habet non Solum pugnantium Ἐπιλulti CS iuSuper Sive auc- certamina, Sed Poetae etiam tarii et ice ob*ervare. Orasius. animus quasi aeStuat et turba L. OO. οὐ γαρ αλλ' ἡ citatur. S. Par et Editio Robori pro L. 89. Μαίνεται, ως τ 'Αρης Ulgata αλλο m αλλο Vero aeqUE&α Hi versus occurrunt in C ἀλλα vocalem Ultimam ante Iliad. o. v. 605. Sed Pro Imper Sequentem Vocalem mitterefecto tempore μαίνετο γινετο, OlCt.
Longinus hic utitur praesenti i. O2 'Eνοα ίν C. Verba
74쪽
τα μηδαμῆ λ πάνούα, δε την προσγχυσιν μοίαν των ἐπαλληλων παΘῶν, ουδετρά sςροφον κοί arολιτικον τρῶς ἐκ της Γληθείας φοινlοπίας κοποι πεπυκνωμένον-άλλ. 115 L. 106. Σωματιον Singuli Ili cat, Sed posteris etiam legem ados et Odysseae libri ποώματα se Scribendi, utque exemplar paulo infra vocantur: σωμάτιον tam ingenii quam judicii exigitur significat sive volumen, hibet. sive corpusculum ut id vocat L. t 4. αὶ ἐκ της ἀληθμας Marius Victorinus omnes vel α Ita Editio pr. et omnes Iliadis, vel Odysseae libros in Sti sed Manutius illud ἐκ se continens inde illud Poetae, omisit.
,-Sacri lacerum collegit cor &α Sensus, qui multum ne sua Hsmeri dicam frustra vexavit Interprete S,hi est, ni fallor Quem- L. O8. ΟΘεν D σσια admodum cum Oceanu in&α Nihil hoc aut similius se refluit, aestusque ejUS Ub- aut Sublimius dici potest. Ho sidit, ea litori pars, quae ab meri Odysseam senectuti et aqua relinquitur, et quasi vergenti aetatis opus, in m Ceani defectus est, oStendit ta-nibusque, Si excipia vim et me quantu sit, quamque im- impetum, Iliadi parem cum mensis paene limitibus conti- occidente Sole, cujus eadem neatur eodem modo in Odys- manet magnitudo, etiam qllum ea, etiam cum Omerus vim vehemens fervor se remi Serit, suam remittit, et ad fabulosos Comparandam putat Enion incredibilesque lyssis erro-ginum tam Suarum, quum alie re labitur, apparent tamennarum dicendi virtutum Com magnitudinis quaedam veSti- monstratorem optimi auC gia, quae receSSum non aliuS, toribus par, optimos laudat quam Sublimis alicujus inge- nec Olum anteceSSore Suo nil indicant. ad veras scribendi leges reVO-
75쪽
φον κοιτα την ὀπακμην τα μεγαλοφυ παρατρέπεται οῖα τα περὶ τον σκον, καὶ τους εὐαίρκης συοφορζου. 125 L. Il6. Πges τὰ ἴδια μαξτρα 4 et cum in sequenti Sectione Ita Editio Robori et Sti duo Longini haec sunt verba, 'EYὶ
ille ut passim molet in hoc Manutium me quor, qui legit
Ita Sti et ditiones omnes, bid Ἐκ -κης Ita anu sed videtur legendum esse ius, Edit. P. et Sti Par.
α λανοις, Cui fidem tacit Sensus aliique opinor, Omne et Sed κloci, quem verSio Latina exhi in D mutavit Faber quem Tolbet liti secutus est), ut it tri s- L. t 9. ων ἐν τῆ δυσσεία mo Circes sed notandUm Stμίνων α Vide OdySS. s. v. idem aliquando Significareat 3&C. et L. V. 405 c. ubi ac s=ο, monente Stephano intempestate Soptime de Scribun suo r. Thesauro, qui haec tur: miror equidem, quod Cl. exempla profert ex Herodoto Dacie rus haec ita verterit, ut εὐφύσεως δοθεις et εκ Πρηξασπερο Longinum has tempestatum πρὸσδὴδόσθαι. Respicit hiCLOn- descriptiones culpantem face ginus ad OdySS. . V. 239.
76쪽
των πελειάδων ως νεοσσον παρατρεφόμενον Δία, και τον
τη τοῦ δυσσεως Θικως αυτ βιολογουμενα ο&ίαν, laves κωμωδία τις ἐς ν Θολογουμένη. 135βω ' Φερε νύν ει τι καὶ ἔτερον ἔχοιμεν ζηλους ὁ οιεῖν τους λόγους δυνάμενον, ἐπιακ ψωμοα. Oύκῆν, ἐπείη πασι τοῖς πράγμασι φυσει συνεδεδύει τινα μόρια ταις λαις συνυπαρχοία, εὐανάκης γενοι α ψῖν ψους σιον, τοτων ἐκέκομενων ἐκλέγειν αεὶ τὰ καιριωτατα, καὶ ταυτα
L. 26. Gῖλει Maxime in rum fidem hoc, opinor, Scri- fame nomen Auctoris Cujus bere est, non edere. Consule
clam e Thracia oriundi qui OdySS. . V. 447. contra Homeri it Iliadem et Ibid. . ΙΠερὶ την μνη ηροφονίαν Odysseam librum edidit, eum OdySS. . v. 79 C. que inscripsit ιογον χμη ρς i. icto Ty Διος ἐνυπνια Sen- quod sui tempori homines mus est Illa quidem . SUPPA
aegre ferente morte eum Pu memorata Sunt Somnia Sed Jo-nierunt, et quasi victimam lae Vi Somnia, i. e. in Suo genCxes Homeri Genio ma Clarunt: praeStantiSSima.
nimium ille ausus est, nimium i. Is 3 ΓIgρὶ τλὰς δυσπεως- certe illi effecerunt. οἰκίαν Vide OdySS. . et . et Ibid. ον υπο των πελόιάδων δ. ubi Procorum more S et i OdySS. G. v. 62. vendi in lyssis sedibus me-L. Q 28. Aim ον Post hanc hodias bene describuntur.
vocem Tollius addidit ex in L. l. Eχοιμt, at Robori. genio D so σα, qui proculdu et Sti Par et Ambr. Pro quo bio hic subintelligendus esto, Manutius habet χομεν. Contra omnium librorum tam i. i. Ἐκφε vj Ita om- Scriptoriami quam impresso nec Sti et ditiones; pro
77쪽
Secl. 2. ἀπο παύων των ἰμφερομε ριγραφη τις 'av κεῖνο των κρων λ ὶ ο - τοῖς πράγμασι, C. μάτων καὶ ις νοτητα συνταξις et
auctoritatem Storum. iri L. 7. Ἀκροατὰν Si verbummo editio Robori et Sti Vat. σμγεται multa vi adhibita duo, et Par. l. et Ambr. ha Significationem alliciendi, seu hen ο εχ ν-ο δὲ non ut a conciliandi proprie assumerenutius legit το μὲν το queat, Cur non ἀκουατὰν eti-VOCe Vero ο μὲν -o δὲ Sig neamus Sensus adeo erit: nificant, sartim, urtim, ut vi incam ille quidem Scit. ὁ γραφων, dentur in T. Matth. Q 3. 8. Scriptor sartim delectu ciret 23 ο μεν κατον γ δ ἐξηκοντα, cumθtantiarum, fartim autem δὲ τριάκούοι Porro pro viri constitatione electarum audit Ogata lectione των λημμάτων τοι reri allicit, vel, sibi conciliat.
ακροατην qUae e Manutio pro Vide Demosthenis rationem secta videtur in omnibus S Olympicam primam, ubi Oratis, idemque in Editione o tor verbo προσάγομαι talem Vimbori verba leguntur hoc or tribuere videtur-ἰυρίσκω SCil.
occupasset, Faberi conjecit exies e C. H. legendum CSSe τωνακρων λημμα L. 9 Σαπφω Sappho suit των, sed Tolli conjectura a Poetria Lesbia, Sapphiciquegi placet, qui legit των κροτά- quale QS Sequens de Car- των λημματων, ad lectionem O mini inventri cujus tamendicum accommodat IUS. Cer nullum fere poema Xtat, Si te mendatione hic opus est, excipias hanc den, Unam UO quia haec Longini oratio non aliam, quae apud Dion Halide quovi lemmate, Sed de op Carn. αΠρι συβλως &C. legitur. timis et maxime sublimibus Titulus hujus des apud Ur- instituitur; sic paulo infra de sinum in fragmentis Sapphus
καὶ περτεταμεν δειν talia ἐκλήξαι te quidem Plutarchia enim
78쪽
I προηροπαλι των ar επομενων, καὶ Ἀης ὀλβείας 10 ut praeteream testimonia Tatiani, Max Tyrii, Suidae, et Philostrati in vita Apollonii Tyan quae edidit Ursinus in Ἐρωτικῶ iubet se verba,
Adde quod Strabo et Athenaeu no docent nomen huic mulieri fuisse fricam, Cumque a Charax Sapphus fratre amatam fuisse. ut igitur, Lect6r, hanc Doricam, amicam insumem Sapphus, familiariter Charaxum Sermone hospitioque excepiSSe imo in amatoris loco habuisse. 1 uter enit derepente Sappho, vidit, vehemento Comni Ota e St; et in hac de Conatur ea omnia, quae tunc animo urens passa CSt, XPrimere. HOC St, ut opinor, de argumentum
Ille igitur, cui haec nota Sunt, parum probabit ollavit, qui hanc Oden sermone Gallico
que Lesbiae convenirent, nec eam totam in animo habuit Latine e X primere : Unde eo CC n- se Criticos erras Se qui Vellent hanc den ad Catulliati se Imitationis fidem emendure. Nec solum Catullus eam imitatus est, sed et Lucretius ; Uorum prior sic ad Lesbium Suani Scribit, Ille Psar esse Deo videtur, Ille, ita est, superare Diυοδ, Qui aeden a eraus identidem Te ectat et audit Dulce ridentem a miser quod
Flamma dimanat; onitu suos te Tinniunt aures, gemina et C-guntur Lumina nocte.
j tombe en de Aouces Posterior vero in l. 3. v. 53. langueurs. huc respiciens dicit, vox enim dou longe aliter sonat, quam furenti animi Sapphu 32StUS requirit.
Apud Catullum exta hujus Ocies non ei Sio, ut Vulgo putant, Sed clinitatio mitita
Verum hi ehementi magis elicommυta metu merit, Consentire animam totam fermembra videmu&QStido res itaque et fallorem ex-iθtere isto
79쪽
ται οτε τα 2 ρο αυτων καὶ περτεταμένοι δειν καὶ εὐεξαι καὶ εἰς αλληλα συνδησαι.
Cortore, et infringi linguam, eo; iam pro Vulgato ram vocemque abs riri, Si Par et Ambr. habent κῆ ligare CulOS, SONare aure8, νει, quam lectionem etiam Os succidere artu : ius protulit ex Apollonio A-Denique concidere ex animi exandrino in Grammatica terrore videmus notavit item Joh. Grammati- Sue re homines Cu in suo de Dialectis traci
tu κῆν γ Εol dici pro lim L. N. Π δὲ την ἀρστὰ, Ita fortasse tamen legendum est
ευμίλμαν. Et ecl. 3. - τωτων Sti ai'. et Anab P. et El. ha- ulla των)οτι πορρ ωτάτω C. Sub bent μ μίνων ρως me legendum pius etiam alibi hoc loquendi omnino cen Seo Cum l. VosSio genus occurrit, prῖe Sertim in Eμμεν ω ὰρ, ο ις ἘC. VOX - ρSacris . est libris. Ol. dicitur pro ο ανηρ, Ut CGL l4. Φαίυσταί μοι κῆνει Post in thus in tractatu suo de Dia- tot viros doctissimos hanc O lectis notavit λλει legi pro dei velle emendare, vereor ne αλλ Bin: et in Theocrito 'Ωδωνιζmihi non concedatur et Sed e legitur pro D Aδωνις et Hero-tustissimi Sti Par aliorum dot l. t. c. 62. iCit τΘ- ω ρ. que m Storum vestigia secu L. 6. Ἀδi φωνήσας cita Editu multa hic emendanda cen tio prima et Sti Vat. duo, et
80쪽
φωνήσας Lolice dicitur pro φω- νύσης. anutiana lectio αδυφωνωσε non placet, quia nimis a MStorum vestigiis recedit Interim Sti Par et Ambr. habent ἀδυφων σαὶ , quod Boivin US vertere jubet in ἁδυ φωνασαι Sec vocem φωνήσας a Sapphos manu profectam sui SSe en Seo. L. 8. Καὶ σχά Manutius edidit γελάκτοις, nullum, Pinor, MStum Secutus: Si enim Par et ut duo habent γελαῖς:unde legendum CSS CC n Seo γελάὶς quod solent Eoles dii ere pro γελῶς Dicit enim Corinthus in tract. de Dialectis, οἱ
quod Syllabaci brevis est in illo enim Supphus dario, quod citat Dion HaIic. αερὶ
συνθεσεως c. brevis Syllaba in hoc loco CPS si SaepiuS OCCLIP-rit, C. g. ΙΠοικιλ-ῖρον ἀθανατ' Ἀφροοίτη, Παῖ Διος, δολοπλόκε, λίσσομαί σε,
ἰααν Unde non displicet illa Cl. Boivini lectio τό μοι μαν. L. 20. Yὶς γὰρ εἴδω σε ΜS. Ambi'. habet ς γὰρ σ 'α,MSti Et Vat. duo, et Par. 'Dω, ditio vero prima D σε; unde ossius Tolliusque le
Ibid. ροχίως με φωνῆς Ουδὶν τΩκ Ilaidit prima, et Sti Par. Vat. duo, Ambr. et El. nisi quod hic posterior habet mu
Vo βροχεως Eolice dicitur pro βραχεως eodemque modo dici
Joh Grammatico: Videtur etiam βροχέως idem Significare quod ἐν βραχεῖ retent C: DCC quenquam moveat,quod dicitur εἴκμμε Pro ἴκ εἰς ἐμὰ Simile est enim istud Sophoclis ῆλθες τάφον pro λθες εἰς τάφον. Tolliti vero legit βρόχε ως με C. Ut βρό- χε Sit pro βρόχεο Vel βρόχου, quod et Eoi pro βρογχου sutture s utque, με Idem valeat
L. q. υδεν ετ siau mousius Scribere mavult lase, vel potius ι- Eolice absque Spiratione,