장음표시 사용
41쪽
tia particulae δη diligenter ob πεφυγας, Vocem πεφυκας impri- servanda. ini ab origines η, mendam curavi, quae mihi signtino. Attici autem scripto nificantior paulo videtur. res, Ut rem ante oculo ponant, Ibid. . Συνεπακρονοῦς Futurum tempuS prae Sen S, vice imper tempus Indicativi modi hic, ut secti usurpant Age igitur, pasSim apud Graeco Scripto- ei quid et nos, quod Cecilium res ponitur Pro modo Impera- fugiSSet obaervaverimus, vide livo. a nu/ Come then, et u oee, L. l. Eυγα No &C. Pytha-Ac. E. gora huju Sententis auctor Tu 'a A:- est, it tradit Elianus Nar.
eisilam virum exhibeat civilis Ἱ.4ς deam 'hic vir igitur est is, qui in foro e D Montibus intelligendarisque litibus versatur, et Cui
42쪽
L. 27. Ταῖς ἐαυτων Πρισαλον, Eo post A facile subintelli&α, Non opus est, ut cum itur. E. Langbgenio legamus μου βαλαν Ibid. E γετο μὲν muθανονJ Cum cum enim αιων significut ceter poS ει γε in sequenti parte Sennitas ives immortalitas, hae tentiae occurrit ταυτα δὲ, emen- verba reddi possunt uis lau datione opus esse sentio, ni Sidibum circumjecerunt immor εἰ is poterit reddi quoniam talitatem, Seu suas laudet ea sortaSae pro ει γε legendum Sttierunt immortalitate ; i. e. ut isί γε vel ἰς γ Q Si saepissi- ea expoSui, uamlaudeo immor me hujusmodi errori ortum tales iecerunt Non multum dederunt, ut in Sequentibus dissimilis Phrasis , λόγω, po Noti docebimuS ILθανον, fler-θίνα in εο occurrit mi. in uasibile, i. e. persuadendi vim Sect. 12 et alibi habens, ad peresuadendum aCL. 29. ἁ πιρφυα monen commodatum; ita enim vocodus est Lector hoc in opere tersuaθibile rutitur Quinctil. Longinum Pro το υ ιγ et τα In St. Dr. l. 3. is inυeniendi υι usurpares varietatis gra omnia in Oratione fersuasibilia. tia τα προυλ τα μεγαλα, et L. St. V τοὶ πολλά i. e. Ple-
nia Synonyma Sunt, et igni L. 32. Πανὶ irανὶ τω ἀκροω-ficant vel Sublimitaa, vel Sub μίνω καθί αται Non Pu CSt, limia at quae ultra id, quod ut cum Fabro legamus πάν-; Sublime est, procedunt, a Lon huic enim simili locutio oc-gino Vocantur μετεμρὰ Ἀσαρα Currit in Cebetis Tabula, παν-
tionem igitur reddit noster, sive dominari idemque voluit Cur το πιοανον uterent τα περ- Xprimere Longinu S, cum di-φυα. Frustra igitur locum So Cit in Sect 39. μων της λανοίας licitavit octissimus carce. ἐπικρατῶσαν.
43쪽
. v ται. Καὶ τήν - ἐμπειρία της elρέσεως, καὶ τὸν των πραγματων τάξιν καὶ οἰκονομίαν κ' ἐνος, δ' in δυοῖν, ε δε λολου - λογω υφους μολις ἐκφαινομένη 35
ορῶμεν 4. δέ που καιρίως ἐξενε ἐν τά τε πράγματα
βάθους τέχνη - ἐπεί τινες λωγοίονται διηπατηοαι τους τατοιαυτα αγοίας εἰς τεχνικα παρα γέλματα. Γεννα-
L. 36. α τε πραγματα α titim, quippe quae brevibus vo- Longinus, cujus neScio an te Calibus currunt et quasi se proges, an Xemplum Per totum iciunt, aptissimam rapidi mo- hoc Opus magi Sequendum tus, sive Fulminis sive Sublisit cum vi minus Stilus ejus mi tuti S speciem videtur exhi- quam materi Sublimitatem ere. sapiat Longinus, inquam, ad L. 7. Παντα εφοσσεν, αJ Sublimitatis vim exprimendam Optime vertitur: ines omnes
arte quadam et proprietate ulminis instar disjicere, et univerborum hic Su e St: altu ver8am statim Gratoris vim scriptor dixiAge λαφορεῖ et D tale facere solet. Vim enim ta-
δείκνυται Sed hoc languidi es lem esse Aoristi primi multisset animi Noster Praeteriti in locis plene ostenderunt Cri- temporis verba usurpat λεφό tici E. ρησεν et 4νελιξατο, quo melius L et ΒάςωςJ Sic vox βαὐιται, significet vim et celeritatem, Scholiaste in Theocrisi Idyll. quibus Sublimitas orationis δ5l interpretante, Significat animos audientium serit ful- περμγγίθtui καὶ μύεωροι. minis est uit instar, quoniam L. 3. Γενναται γ', φησὶ DPro hanc eo modo, quo fulmen, vulgato φασὶ Editio Robori. et praesentem non poSSi dicere Si Par Ambr. et Vat. 2. ha- te videre, Iraeteritam possis en φησὶ dicit aliqui rectὰ:e effectu cognoscere: or dicit enim Longinus in finero structura verborum in fine hujus SectioniS, E ταυθ', hujus sententiae occurren ἔφην, ἐπιλογίσαιτο ὁ τοῖς χρηrομαού-
44쪽
ει ἐπαὐψα το τι , τι η φυσις, σπερ τα πολλοὶ ἐν τοῖς παθηταοὰ καὶ διηρμενοις αυτόνομον, κτως κ λαόν τι 10κα παντος μεθοδο ινοι φιλεῖ και ότι αὐτη με πρωτο τι καὶ ρ τυπον γενέσεως χιχεῖον ἐπὶ πάνΤων φε-ςηκεν - δε νοσοτητας και τον φ ἐά που καιρον, ἔτι δε ν άπλανεςατρο ἀσκησιν τε και χρη Πν ἱκανὴ παροζωοοι καὶ συνενείκεῖν η μεθοδ' καὶ ως πικινδυτοτερα αυτα 15σιν πιτιμων, C. Vbi Singulari ut acrobium saepius secisse numero utitur: Cur non igi video. tur et antea dicebat φησὶ is Si L. 4. Παρορίσαι Haec estiatum est Longino citare ali lectio omnium ante Tollianam cujus authoris locum, et di Editionem, et Sorum ar. cere φησὶ, non addito illiu no Vat. . et . pro quo Faberminera exempla hujus mori conjecit legendum προσορίσαι habemus in ecl. 4. et 29 et Tollius vero mo μαι Si neces- 44. et Sect. . ubi habe τινα, Sario quid corrigendum esset, prisu, τρόπον legerem lubentius αεμορ m, Ibid. Sententia Doct. . sed παρομ videtur apuclis OS- Pearce Supra prolata non ob trum idem quod Ῥορίων ig- stante, nullus dubito quin te nificare, nempe deflnire, cir-gendum Sit φασὶ, Cum praece cumgcribere, determinare qua-dit ἐπύ GH ολως IONTAI, et tenumhac aut illo re uti scr- mox legitur χ ρω τε τὰ φυσικά teat. Nam in ecl. 0 legi- εργα ως OIONTAI E. US παρωρι τε τον κίνδυνον, limites L. IO. Παὐητικοῖς Per τα τα 'oεuit periculo, et paulo infra Θητικὰ Graeci intelligunt ora in eodem SenS παρωρισε το tiones, in quibus inSunt Assec να opinor vocem παρορμοιιtus, quibusque animi audien reserri oportere ad ποσότητας tium aut ad iram, aut ad miSe et κα ρον, Vocem Ver συνενεsκεῖν ricordiam, aut ad aliquam a ad σκησιν et χρησιν. Notantiam perturbationem adducun dum hoc in loco videtur, quod tur: sed cum Latini nullam Tollius dicit S. Ρar habere
habeant vocem, quae Graecae ορίσαι quod nequaquam Ve- voci respondeat, ex Graeca hic rum est: Si fateor, VOX πο-
et alibi Latinam fecisa thetica, ρίσαι in margine illius Si,
45쪽
τως Mura ατερον ' του αν καὶ ἐπὶ των λογων εἴποι- ρον, ως η - φύ Π της ευτυχίας τάξιν επέχει, sed in textu reperitur αρορι- hic idem velle dicere, quod σαι Nescio, quo fato Contigit alio in loco dixit, nempe a1lli contigit tamen, Aemper μεγάλα πισφαλῆ δι 'υτο γίνεσθαι fere ut rursu Lectorem Ino τυ μίγδ Sept. 3.neam errare cum Sum ' L. t 6 Ἀνερμάτις α Aletapho.
hunc Parisiensem citaret. ra a navibu Sumpta, quae Cum L. 5. Και, ως οτικινδυνοτερα αὐ- leviorem habent Saburram,
σα. οιο νῆα τὰ μεγάλα, α fluctuant, aCtantur quatiun-Primo auctoritate Robori et tur: Vide Suidam in Voce ερμα. MS. Par et Vat. l. lego αυτοῦ uber. vice Manutiani τα deinde ad L. t 9. οπερ γαρ ὁ Δημοσθενης fidem edit Robori et M Sorum e Spe Xit Demosth. Contra Α-Ρar Vat. l. . . deleo vulga riStocr. loco explorato videretum ἴτω mae 'i recipiantur licet, quantum immutaverit Emendationes, nihil opus est, Longinus, ut ad Sum Suum
ut cum doctis nonnullis en a Commodaret. E. tiamus vocem τὰ πλοῖα e X ci L. 24. ς η μὲν Μ S. aris. disse post αυτοὶ Verba enim hic deficit, reditque non ante 1 ἐπισκε ιαέ τις Sunt tibi nigili Verba και καμίνω, SEC. Ante quae genda inter και et ς, voxque verba in isto S ad finem ως idem valet C cm, ut videre paginae Scribitur λείπs, et Lae Stin SeCt. 30. Oτι με τοίνυν η των tine desunt diastoli hoc Le
κυζίων,-κα ως πασι τοῖς ρητορσι, tori notum velim, ut intelligat
ως υιηλοποιον αι πιεταφοραι, και que verba, quae CX Cod. Vat. l.
οτι οἱ Παοπτικοὶ M. Han emen protulit Tolliu S, ueteque Boidationem maxima ex larte, vinus invenit in quodam im
Lector, debes Clar. Boivino persecto ΜSo fragmentum ali- Regis, Bibliothecae tutetiae quod Aristotelicorum Problepraesecto, qui addit Longinum mutum continente, sacere mi-
46쪽
mmam aPtem eorum, quae vi manu Scriptum, ni est adesunt folia enim amiSSa tan nuper Calamo et Si legamustum in se continebant, ut e νομίσαιτο ut legendum Censet
caeteris Si Par solii Cori quidam Amicus meus paulu-jicere licet quantum plures tum a Si illius lectione dis-
quum centum hujus meae Edi Sentiemus, nec nece SSe erittionis lineae legere cum Cl. Boivino ηγμαι- L. 25. ο δὲ κυριωτατόν τε καὶ το Cum VOX νομίσαιτο idem Sig-αυτο Forte το δὲ κυριώτα τον, Sub nificetin ηγησαιτο, eΠδerit, vel intellige hic εἰ ἐπισώιαιτό τις sutarit. oo Q αυτο, C. Tertia enim L. l. Καὶ καὶ νε Tollius edi-
haec videtur ratio afferri, cur it ια - καμίνω sed abest μὴ Sublimitatis ars quaedam Sit, ab omnibus ditionibus et et esse debeat et Sic loquitur S et quamvis Tollius di- Longinus in ecl. 6. καὶ το cit id extare in margine Si κυριωτατον, ως ' τις ἐκλεξας, C. Vat. 3. tamen in variis Lectio particula enim ς ibi idem a nibus ex illo Sto collectis,let, quod hic τι et ad finem Tollianae Editionis L. O. 4 Lucrαιτο Θεωρίαν MS. appositis αἰ non apparet Cri- Vat. l. et iste Sus ar qui lici, nescio qua auctoritate fre- Aristotelis Problemata de ii, hos versus Aschylo adjudi- quo modo dixi continet, a cant certe Sunt tragici cujuS-bent κομίθαιτο sed in hoc So dam Scriptoris. Par. Solum CCurrit σαιτο vete L. 5. Κεκραγά H Sic Edi-
47쪽
κοπης, ἐκ τοῦ φοζερ κατ ολίγον πονοςεῖ προς το ευκατα- pρον,1 τον. O του δ' εν τραγωδία πραγματι οβ ζω φυσεικα ἐπιδε μενω πομφον, μως το παρα μέλ' ἰδεῖν tio prima et Si Par Ambr. Attollitque globos fammarurn, et Vat. duo. Manutius minus hypertragice addidit et idera
recte edidit κεκρά γ' Ἀλπω. V. D. lambit. Tun Statius Censet haec cum Ibid. εὐολωται metaphora Interrogationi puncti Sic te Sumpta a rebUS, qu et atramen-genda SSe, to Sive aliquo alio liquore ob-Nυ κεκραγα πω το γεν turbato ConSpurcantur: Θολος ναῖον πλm; enim S atramentum mepiae Aunc vero annon ineon uile migrum Petra. Nerogum canticum β L. 9. Φαίασίαις Audi Quinc-L. 6. Οὐ τραγικα ι ταυτα til. In St. r. l. 6. . . an vo Forte pro λι legendum est ζι, em XpitCantem, Qua φανlα-
quae VOX ad Sen Sum magi ac σίας Graeci vocarat, ros an Ci- commodata est. Saepius in iones aspellemus : per quas hoc opere voces et con imagines rerum absentium ita fundi videntur. τοὶ me8entantur Ni7no, ut eas L. 7. Iρος ωρανον ξ μ Hoc cernere oculis ac praeseute ha forte ii iis versibus occurre here videamur.
bat, qui ante verba καὶ καμίν. L. O. Δεδίωτα Intendun-
Olim Xtiterunt, nun autem tur, Sic enim Quinctil. Inst. Perierunt. P. l. . . . VOCem CXpli Cat, L. 8. ορεαν αὐλητην Longi Intendere crimen, quod si Anus dicit Poetam illum facere νωσις et in . . . . dicit Boream fistulatorem, quia Idem, Haec est illa, quae λίνω rQPoeta in versibus, qui perie vocatur, ebu iridis Neict a rerunt, Boream appellarat αὐλη- ris, inoidissi dim addens Ora - τηι fistulatorem Notandum uis.
hic videtur, quod Virgilius in L. 3. Ιαρα μίλ 62εῖν
AEneid. l. 3. ubi Rinam arden Sumptum ex Solemni u Sic O-tem magnifice describit, non rum reprehensione παρα μίλ2' aliud, quam Poeta hic igno αδu Q at Longinu alio detortus, fecit; nam cum dixerat sit αξ μαλω ἰλῖς Faber.
48쪽
ς ψυχοι ταφοι. V καὶ τινα των ΚαλλισΘένους, νῆα χL. 4. Λόγοις ληοινοις Per C. O Iupiter, quidnam Tu has voces Signifigari putat Tol- heciem habens viri Persor, et
nit ille Demonstrativo gene Iovis, C. tri malim tamen intelligere L. 6. Γυπες μι υχοι ταφοιJea Scripta, quae veritatem ex Si in hoc peccavit Gorgias, ponendam Sibi proponunt, qua vereor ne et alii clari scriptolia sunt HiStori Corum, quo res peccarint, simili fere locu-xum Prima Si regula mo tione utentes : Ovidius enim
nente Tullio ut ne quid fal dicit,
a dicere audeant, ne quid veri non redeant huic Sensu fi Flet modo, seque vocat bus dem Mus, res faciunt, num tum miserabile nati.
quibusdam agit Longinus, tum Cicero vocat Pisonem bustum quod bene his opponitur Pa legum omnium et religionum. gcedia, in qua fingere et licet Gregor Nagian Z. Vocat seraSet usitatum St. homine devorantes τάφοι τρί- L. 5. Γορ γιω Gorgia hi χο ltς, esulcra currentia : Cum Leontinus fuit Rhetor Siculus, hoc Gorgiae dictum Noster Sophistarumque Pater quem Xagitat, ne Scio an probaSSet tanto in honore habuit univer nomen ipsi ab Eunapio, Sum-sa Graecia, ut ei in templo se doctrinae gratia, imposi- Apollinis Delphici Statuam, tum μιυχγ ῆιἔλιοθ,i κνι, πλα non inauratam, Sed auream po bibliotheca r non silendum ta-neret: hun C, quia Xerxen men hoc in loco videtur Her- Persarum suem appellavit, mogenis derideis . . . .)Tumoris arguit Longinus de hoc ipso Gorgiae dicto u- non tamen de Sunt, qui hunc dicium, qui, cum illud culpat, virum defendunt, eo quod Per addit non inficet quidem hos
49쪽
Iaudat Photius in loco in edito, et ex eo Suidas et Appollonius. E. Ibid. Callisthenes fuit Aristotelis in Alexandri magni in-
scriptoribus idem est ac ὐιηλὰ, ut videre est in Schol ad Theocriti Idyli δ 5l, ubi conjung llatur περμεγssisi et asέροι quaSi Synonyma Verba. Ibid. ΚλAταρχω Clitarchus Scripsit res gestas Alexandri magni, cujus proeliis comes interfuit hujus tumidi dicendi generi eXemplum extat apud Demetr. halereum, quippe
τας κοίλας δρυς, quaSi inquit De metrius de Bove fero, vel Erymanthio Apro, non de Apequadam locutUS ESSCt. L. 20. Ου σμικροῖς In Sis, deleto , legitur μικροῖς Sed nostrae Lectioni favet tum Sen-
Sus loci, tum verba ipsa Sophoclis plenius citata a CiCerone in Epist ad Att. l. 2. Ep.
Sensus est: agna quidem aggreditur, Sed regUin et modo caret ob illud laudandus e St, ob ho vituperandus ad intelligendam vim voci φορδεα, SCiaS, Lector, veteres Tibicine Solito esse uti capistro
quodam, quod ori appositum fuit, et in altera capitis parte ligabaturi habuit vero ibi, qua texit os, aliquod foramen, Per quod tibia in os immitti posset hujus capistri ut nos do-Cent et Scholiastae duplex
fuit usus, tum ut labrum non inderetur, tum ut siritu HO-deratiu emissus sonum tibiae
dulciorem inceret Boilaviana explicatio usu huju capistri quum longiSSime a Vero abest censet enim ille veteres hoc capistro So fuiSSe, ut
L. 2 'Aμφικραlως Hic Amphicrates videtur fuisse rator illo Atticu S, qui, Cum CXU-laret Seleuciae ut tradit Plutarchus in vita Luculli), roga-tUSque S Set, ut Scholam ibi aperiret, arroganter tumideque Simul respondit satinam
50쪽
Mεγαλως ἀπολιπγαίνειν μως ευγενες ἀμάρτημα. detur, Hegesia homine ag L. 28. Μεγάλως πολισθαsimnesio sic facete loquitur Cice- ἔμως υνενες ἀμάρτημα L Leotio
quem assellet inestum, qui it diernuSLongini Editiones con-lum cognoberit Plutarchus turbant, ab illa. Manutiana de- etiam in vita Alcxandri mag- suxerunt: nactus enim illeni hoc ejus frigiditatis exem M Sum quendam Venetiis, non
plum profert: Cum eodem eum prOPSUS e Cutu CSt, sed
tempore, quonaSCeretur AleX ut frons ejus ditionis nosander, Dianae templum Ephe docet multa passim emenda-
Si incensum esset, hoc memo Vit, SiVe potius pro arbitriorans Hegesias dixit, non mi mutavit, UaSque conjecturas rum esse id confragrasse, vin Ubique cum Si lectione com-Drana, tum alcente Alexari mi SCuit. Sedio S, quam max-cro, in obstetricio munere De ime fieri potest, veterum So-τit occupata. Recte hoc Cul Pum lectionem sequi in animo
pat Plutarchus, sed ipse aliud habemus. Notandum est igi- suum non minus Historico in tur Edit Robori et Sum dignum addit; si thonem Par. hoc modo legere Μεγάλ' inquit enim Plutarchus adeo fortaSSe, Pro μεγάλων απολιzirigidum, ut isson incendium Θαίν ἔμως ευγως ἀμά μοι et extinxisae potuerit. O quam ita e X cepto quod habent μήγά- vitium culpati aliquando in λως MS Vat. 3. et Ambr. culpantem transit Plutarchus iam Vat. . quamvis in Caele enim hic iri reprehendendo ri cummanutio Conveniat, Hegesia plane alterum seme habet μως. Quae lectio So-gesiam Stendit. Um proba est Certe, μως enim
Ibid. Ματριδο- Scripsit a saepissime apud hunc aucto- tris teste Athenaeo l. lo Her rem ponitur non in principio, culis encomtum orationem Sed in medio fere Sententiae, Puto, non poema Panegyri Ut in SeCt. I l. . γινωσκμ ομως cum Langb. τι ρέτορα et Sect i 3 ὐκ α νω -