Dionysiou Longinou Peri hypsous hypomnema = Dionysii Longini De sublimitate commentarius

61쪽

DE SUBLIMITATE, &c. 25

- άνδρος ἔμφρον' και ἐμπείρου λόγων πολλάκις γρου

βίων, ζηλων, λικιων, λόγων ε τι και ταυτον αμα περὶ τω αυτων ἁπασι δοκη, το Θ ά συμφωνων ως κρίσις L. 9. L J, δ', αν ο α Sublimitate in genere, quod Vox et significat hic αὐτο , de de Sublimitate Demosthenis qua re vide quae dixi in dicit in ecl. 34. ΘαHον αν τις

habet ανσυ το. ἐπαλληλοι ἐκείνω παaεσιν.

L. 22. Κατσξανά ασις at E T. 26. Λόγων 4 τι Deleviditio pi'. et Sti Par et Ambr. Comma OS λογων Ut ad Se et hanc lectionem illa melio quentia verbuZΠερὶ των αυτων CS- rem duco, quam edidit Manu piciat, eoque men Su Sit Cla-tiu κατεξανα ησκ, et quae fa rior idemque faciunt ridit. tentibus doctissimis quibus nonnullae. danisviris, non alibi reperitur Ibid. λικιων, λόγων ν τι lac JNon igitur opus est, ut cum Sententia a Pearcio, ut mihi vel labro vel Daciero, igno videtur . male interpungitur tum novi verbi sensum vene λογοι enim Sunt Seretriones, lin-mur, Cum Sitatu Ο κατεξα- Use, quod Critici complures ναςασις derivatur; κατεξανί αμαι adnotaverunt Latine igitur contra aliquem insurgo, Sive interpretantur-qui institutis, alicui reaisto Sensus est vita studiis, oetate, lingua, Sublimitas tanto impetu an υ et linguis,) inter se diffetaque vi in nos irruit, ut ei non runt, tunc, c. E. POSSimus resistere, eaque dis i. 7. m κρίσις Fortes le-ficile sit non commoveri: I gendum S ως Ἀρασις, quamdem hic Longinus dicit de conjecturam Mihi suggerit

62쪽

particula o quae ante i σις otiosa St, opinor re C te Crodicitur κραῖσι η ἰξ α συμφωνων, HS cordium sonorum mixtis, UOa nodo Longinus dicit ecl. 8

Quod ad loquendi formulam attinet κρατις η Dic C. habemus exemplum ejuSdem apud Theophrastum, qui dicito κρα-

Ibid. Emendatio Pearcii Supra oblata, ut nihil aliud dicam,

nequaquam neceSSaria videtur. Argumentum ex aliorum judicio, auctoritas appellata, nemini OCCUltUm. Συγκατάθεσιν, et κρίσιν eodem modo conjungunt Plutarchia ad Versus Col et Nemesius de Cat. m. vide To usi notas in Longinum Sententia autem Solomonis hunc Sum vociSκρMrεως, SiVe judicii, plene con-ffirmat e Con Silio multorum, Scit qui in unum conaentiunt. Salu Speranda. In the mul

jus Commentarii Longinus dicenda habuit, C. quae in vitia Sublimit ti contraria, et quid sit ipsa Sublimitas, quibusque modis a tumido dicendi genere distinguenda, qUinque nobi e X ponit sonte S unde vera Sublimitas oriatur, quorum l. Est Felix in sensibus sive Sententii S proferendis AudaCia. 2. Vehemens et quasi civinitus immissus uec

tu S.

S. Certa quaedam Figurarum tum Sententiae, tum dictionis consormatio.

4. Splendida locutio tum in delectu verborum, tum in Troporum Su

5. agnifica et grandis CompoSitio. De primo fonte tractat in ecl. 9. de Secundo nihil hic omnino dicit, utpote Seorsim de eo in alio opere tractaturus : dotertio agit in ecl. 6. de quarto in Sec t. o. de quinto in Sect 39. Ibid. πν δ πό ντε α Etsi Longinus hic quinque de Signa Mntes Sublimitatis, tamen non nisi duo priores vere ita nominari pos Sunt, ut ipse OS, te in Lineis . et 8 haud ob SCur innuit. Tres reliqui horum quasi appendiculae tantummodo Shint aestimandi

63쪽

ποι των σχηματων πλασις, δισσα δε που ταυτα, τα

ἰδέαν τώτων πιακειωμεγα, τρῶτον προειπονῆες, τι των Id πείε μορίων ο Κεκίλιος εςιν, παρέλιπεν, ω και το Ld Ἀμελει Aλλ 4 μ εν ως εν τι ταυτ ἄμφω, τό τε υι γ καὶ το παθητικον, και ἔδοξεν αυτω -άίη συνυμ Sontentiae Longini igitur a L. 2. Και πεπο Am Eodem scriptoribus recentioribus qui modo locutus est Cicero in .

Studia elegantiora Pactarunt, . De Orat. C. 48. Oratis iugadeo non obviam itur, ut opi- Nidem solita it, toti iactani ejus potius confirmetur. E. quodammodo. Et citi Bruto, L. 4. Προῦτον μὲν OG Ita S. Accurata et sacta quodammodo Par. Cum Vulgo Sit μὲν γαρ καὶ Oratio, i. e. artificio quodam

Ibid. mousius legere ma distincta, et elaborata. Vult, 1 6φελος χωρὶς δ ν; Sed ni I .Q6. 'E b, i. e. quaedam hil opus E. usitata Graecis diCendi sol mu-L. 5. 'Aδρεστ 1 3ολον Etsi haec a quam et Latini imitantur,vo nullo dum CXemplo ora cum dicunt urit qui Pro qui- firmata est, tamen viris doctis dam. non minus proba videtur quam L. 8. Καὶ δοξεν αὐτω Si μεγαλετηβολος Sed Longinu S, Ernendatione ophi sit, delenni fallor, Scripserat: το περ da est vo καὶ Sin eam reti- τὰς νώσεις ἁδρας 'ήβολον. Error eas, verte etiam, Ut Sit potiuS facile e scribendi Compendio expletiva quia Copulati Vct.

nasci potuit Ru P. Tollius suspicatur verbum ali-

64쪽

Mi y. πάρχειν τε ἀλληλοι κοί συμπεφυκένα, διαμαρτάνει κοίγοὶ πάθη τινα διεςωτα ψους καὶ ταπεινά. lρίσκεται. 20κ άπερ ἰύοι. λυπαι, φούοι καὶ ἔμπαλιν πολλα ψηδίχα παθκς, ως προς μυρίοις ἁλλοις καὶ τα ara: τους Ἀλωάδας τω Πομτῆ παραπεπολμημένα, οσσα - ουλυμ- μέμασαν Ἐμεν in 'o rvrIηλιον εἰνοσίφυλλον ἴν έρανος ἀμοοσος ιη. 25Καί το τήτοις ἔτι μεῖζον ἐπιφερόμενον,

Παρα γε μην τοῖς ρητορο τα ἐίκωμια, καὶ τά νομπικά, κοί ἐπιδεικJικα τον μὲν ο κον, κώ το ψηλον ἐξώπαvi περιεπι, παθους κου χηρ ει καr το , λεχον ἔθεν - 30των ρητοζων οι περιπαβεῖς κωμιαδεκοὶ , ἔμπαλιν οι ἐπαινετικοὶ πιριποβεις Εἰ ν αὐ παλιν ἐξ ἴλ μ, ενο- μισεν ο Κεκιλι το ἐμποδὸς - φη ποτὲ συντελόῖν, αὐ δυ τοῦτ πηγησατο μνημης α ξιον, πάνυ Asr π quod post Ἀμφω excidissera Saepius tumo Graecis, tum uquod si verum est, opinor id Latinis scriptoribus Poeta non non fuisse ut ille censeth ό addito ejus nomine, Vocatur: μι quis enim dicit νο ιν sic in sequenti Sectione habes

ω tysed πο σε ita enim LOn ἱν τι τοῦ Ποιητω, Sc. Homeri; ginus loquitur Sect l0. καθα et Veli Paterculus I. u. . . περ εν τι σωμα ποιεῖν. Si de Homero dicit Claria-L. 23. Ἀλωάδας Sc. tum imum deinde Homeri illuxit et Iphialten Gigantes, quos ingenium, in exemit maxi- Iphimedia, uxor Alo ei a Nep rnum, qui magnitudine operis tuno CompreSS in lucem edi etfulgore carminum solus ah-dit: cum illi coelum rescin tellari Poeta meruit. de re aggrederentur, a Diana i. 33. Ἐμμαθὶ τα ι, modis et Apolline jaculis confixi e συνῆσλῶ , Faber legendum Cen-rant set παοὶ se τὰ ιι, lac et sic

65쪽

seet.

VIII.

L. 36. ἴγαληγορόν Θι In ex telligatur Aliter Sentit Peartum recepi illud ἐς auctoritate ius. Eligat Lector R. Editionis primae; certe sub L. 9. Ἐν σχῶ dicit Vide intelligi debet. Homeri Odyss. . v. 562. Et L. Tίνα φ, o u τρόπον Ita hoc Ajaci Silentium, cum Editi Robortelli et manutii, viderit Virgilius Sublime es- pro riuo S. Vat. habet se in I. 6. AEnei l. imitatu est; φη ς istud φω τὶς quod edi ibi enim, cum in Elysio AEneas dit ollius, in Fr. Porto pro allocutus e SSet Didonem,

66쪽

ήδὲ γοὶ οἷον τε μ ικρα κώ δουλοπρεπη φρονοῦν αι καὶ ἐπν-τηδά οίοις παι όλον τον βίον Θαυμα ςόν τι κά του προ- Τος αἰῶν γ ξενε κεῖν αἰξιον μεγάλοι δὲ οἱ λόγοι πιέτων 16

Consensisset S. Par. nisi in iis, etiamnum servari: Uncis hoc loco infelicite ii asset inclusi ea verba, quae Gabr. deminus recta est te etio anu Petra protulit ex Plutarchitii et Sorum, qui istud hi Alexandro et ex Homero, ad omittunt. Supplendam gententiam et an-L. 8. Ἐγω μὶν α ἡρ Ο Θ te et post hiatum P quaedam Dariu S, cum jam fractas sua vero immutavi, cum ille edi res viderit, seque multis Cla deret,i γαρ τω Παρμενι- φησαν-dibus debilitatum, Legatos ad Jι, Ἐγὼ id αν ρκίσθην si Ἀλ αν- Alexandrum misit, qui pacem δρο- ν, Καγὼ νή Δία, εἰπων, εἰ peterent, offerrentque illima Παρμενίων him, το μυτου μεγαλό-rii filiam et dimidium regni φρον ala o ιν - - μηPersiae quas Conditiones a Hic addi potest Sublimis illacis cum offerri senserit Par Scauri defensio, quae extat in mento, dixit, Ego eas accipe Quin Ct. Inst. Or. . . . t 2. rem, i essem Alexander Cui Quintus Varius Sucronen ais Alexander, et ego, quidem, i ait AE milium Scaurum rems.C88em Parmento quo dicto P. N. Virocidisses milius innitebat Alexander se majo Scaurus negatu Et illud Iphi- re animo et spes, quum Par Cratis, qui cum Aristophon menionem, habere, mihilque tem, quo CCUSante reUS erat, sibi victoria parium videri, si interrogasset, accesta quis pariendum superesset securiraro ms.s rodituru CSSet,

Post haec verba incipit secun isque id negasset Quod igia diis et longe maximus hujus tur inquit Tu non iecisses, Commentarii Hiatus : octo e Ego ieci rnim soli in Sto Par. ut di L. O. At τω μεγαλόδον Vecit Cl. Boivinus desunt con reor ut AleXandri re Spon Sumjicit vero illo, nec temere qui Superbiam majorem, quam redem, duo ex his octo foliis in nimi magnitudinem indicet. E. recentioribus Sis, ex illo na-

67쪽

ουζαν ἐςηριξε κάρη, και ἐπὶ χθονὶ βοάνσί

υπερ CXta In Sto Par et Om-Quod et Virg. de Fama dicens nibus, praeter Manutianam, imitatur, ditionibus L. St. σσον δ' ηερο&R, C Ingrediturque olo, em casu Versus hi sunt in Hom. Iliad. inter nubila condit. g. V. 77O. AEn. l. 4. V. 77. L. 33. Υψηχσες -οι ItaMSti ut 2 et 3 et Ambi'. Nec aliter sonat id quod in necnon Ecliti Robortelli, et Sapient. Solomoni C. 8. v. vulg9tae Homeri editiones: l6. dicitur, Omnis olens tuus unutius hic impressit ιαt clermo θque ad carium tertin χενς; Sunt vero qui ιηχέες, gebat, tabat vero super ter ων δῶ ὁ χν κει των ποδων Vel Tam quorum ut cum Virgilio lo-I, 28. &α Vide He quar)Siodum in otito Herculis c. -- sonitu quatit NUM IG/I' 267. ubi apparet ut Faber et 'um.

68쪽

L. 36. 'Οτι, αν δὶς ἐξης α Edit. Longini καὶ notantque

Vox ξης videtur hic Signifi Interprete primum VCPSUm, Care, aequaliter flai modo, et nonnihil mutatum, inveniri a- impetu fortasSe tamen legeia Pud Hom. Ιl. . V. 388. Sequendum Si non ἱξης Sed ἐξ ἰσης, ut es vero versus inveniri cinin sine ecl. 33. docti nonnul Iliad. . v. l. c. Sed opinor li legendum rurbitrati 'Sunt Longinum tum Primum VCPSed magis notatu dignum vi Sum tum Sequente e X eodem detur, quomodo Longinus hic loco, nempe e Iliad. . citaS- Homerico velut numine infla Se aut Saltem UtuSSO OS Om-tus est: non illam Poetae divi nec in mia, loco extitisse ni εννοιαν probat modo, et admi deest enim H in S. Vat. 2.ratur; sed imitatur, paene di x et in Edition. Robortelli et eram in altius quiddam tollit Manutii FP. Portu eam parti- Spatium, quod Homerus Uni Culam primu Ex conjectiara cuique istorum equorum ut in textum inseruit ut in iis, tui tribuit, tantum est, quae quibu Longinus hun Hometum aliquis oculo poteSi me ri locum paulo infra laudat,

Hoc magnum est Satis Sed Sunt ρανος et τὰ αὐάνατα, Si Longinus quiddam vel ioc primum versum ab illa Deo- Sublimius protulit non enim rum Pugna', quae in Sequenti- conjectu CujuSVix oculorum bu vel Sibus occurrit, de Scrip- eo Saltus terminat, Sed totum tionc sejungas Videamus mundi spatium duobus istiuS igitur an non in vulgatismo modi saltibus non Suffecturum meri editionibus Il. ante

Pronunciat versum l. interponendus Sit

L. I9. Ἀμυφὶ δ' ἰο αλπιγξεν iste versus Ἀμφὶ δ' ἐσάλπιγξεν,

Inter hunc versum et Sequen- C.

tem ponitu in posterioribus i. 40. 'Eδ εν α Locus est

69쪽

in Iliad. . v. 6l quem imitatu nifica illa Deorum pugnantium est Virgilius in l. 8. Eneid. v. de Scriptio mees brevius nec 243. planius nec Sublimius, quam est apud Longinum, expliCa- Non secus, ac ei ursenitus vi et quasi ob oculos poni po-

Di terra dehisceris te Si hoc Si veri Critici, pos-1nmernas reseret sedeε et Se Virtute. Scriptorum et a regna recludat Cute videre, et apte depingere. Pallida Diis inυiθα; uter L. 46. Δ ολω Ruhnkeniusque immane harathrum legit. δε ἁλὶ c. et omittit Cerriatur, refrideritque n- μοι ante τῆ Ἀοτεν sed nihil miεao lumine Manes. PUS E.

L. 50. Πλην si Tria haec Sed haec apud Virgilium, per verba nihil illud significant

similitudinem dicta, minus lec quam nisi, ut in Se Ct. l. πλη, torem Commovent, quam illa εἰ μη is aQοις, et in ecl. 44. apud Homerum, quae Poeticae πλὰν μή τι σπανιον. Sti Vat. pars Sunt hiStoriae, et quasi duo, et Ambr. et Edit. P. ha- tantum non ad quodvis te in bent σληι αλλως si M. Pori punctum sutura, narran Ibid. Παέαπασιν Agα De tur levita otiosam particulam an L. l. Μῆ οἱ πειτα melius te et-lά τα ri auctoritates Stilpses Homerus, οἱ πόρθ1. Vat. 3. et Editionum Robori. Hinc colligimu. Longinum et anulii: primus eam F. auctorum Verba ex memoria Portu se errore ut videtvri')

70쪽

L. 46 Dυ τήν φυσιν αλλα versus καὶ κορυφαὶ non in illo Eleganter Supprimitur μόνον Homeri loco SC. Liud. . v. 6O, quod tum reteci tum Lati- c. appareat, et quamvis vernas, familiare oum sus β γ δ' ἐλάαν separati sint L. 59 Ἀκρατο Petra Conje apud Homerum in prioribus cit legendum e SSe ἀκηρατον im tribu verSibus, tamen tutius mortale, quae lecti bene re S e S Se reor Longinum ad fidem pondet ei, quod paulo infra in optimorum M Storum et Edi- Ioco Homeri citato legitur, tionum ob oculo lectori po- α θοινατοισι habet etiam M S. CP fortasse memoriter haec El. in margine αιόρατον. citavit Certe id quod scrip-L. l. eos Consule Mo Serit Longinus, non quod Scrimeri Iliad. v. v. 7, 18, c. bere debuisset. Editoris est L. 62. Καὶ κορυφαὶ munc exhibere. versum addidi, Secutus Stos L. 65 Ἀταλλε δή κήτή - α BJ Vat. . t 3 et Ambr. et El. et ousius Scribit αυτω quomo- Editione Robori et Manutii do apud Homerum recte legi- interque tertium et quartum tur ut mittan αταλλε praepoSiversum delevi καὶ eadem fere tione verbo disjuncta. La- auctoritate laetuS; quam par tine igitur, illi sublandiebanticulum Tolliti primus in teX tur i. e. regem auum blandi tum induxit Quamvis ille mentis agnoscebant. E.