De anatomia et morphologia squamarum piscium

21쪽

in intil. ii Di Die 1 Mnpq il se ortito deri libro seu do noli ven uxeorines pro dii Oxor. linque CorpuScula, quae niaxiatu initi vorgunt. dentes dicit j. recentissi Dan sunt. Ad illustran-dntii cotis Ornintionem quilinae non parvi Diomenti esse iudico iluod An ope par terminalis quamarum etQnoidearum . .iἰorriduin in t 0r duas amitia compressa saepius in fragmilia

polygonea dicti nititur.

DE DIFFERENTIIS SQUAMARUM AD CLASSIFICANDOS PISCES ADHIBENDIS .

Agassigium et Mi illorum de gravitate systematica squa- inarum dissentire, iam in exordio dissertationis uita annotavi. Nam quo JIiille in libro do anatomia finibusque Ga-ii Oido oriam, capite, in quo disputat do hac re, copiam exemplorum steri, quibus demonstretur, adhiberi non posse quama ad distinguendas familias. At non pauca, quae dicit, minime ora esse iudico, inprimis quae commemorat de familiis, quae habeant vel squamas tenoiden vel cycloideas, quod revera hae exceptiones non sunt itaque squamas non ad distinguendas familias, sed interdum ad discernenda genera adhiberi vult. Neque sententia Pelei si ab a Mi illuri discedit;

nec gravem esse dicit distinctionem quamarum ten Oidearum et cycloidearum, quod, ut ante omnia dicit, in eodem pisce utriusque generis essent squamae e. g. in Pelamye Sarda. At haec Petersit excuptio perquam debilis ost crebro enim in iis piscibus, quorum quamae brevena habent marginem terminalem, nune pauci inveniuntur dentes corpusculis deficientibus, nune dentes multi simul cum corpusculis pluriferi-utis; in quainis ocentioribus dentes saepe omnino desunt, ii Triglarum. Omnos sere oologiae studiosi parvi mom senti habuisse videntur distincti Onom gravissimam squamarum Cte-

22쪽

derei Schuppen ei non egulinelten de gera imperten, reten Rand bositχon, hutioidon gentiunt 'ine Unterscheiduug, elchejedoch ais aligernuinos Classiseationspringit Zu vorelli be-ti ut κt wordon ist. Mnnil disserotitias squamarum ad discernendas familias adhiberi posse arbitratur quam opinionem uberius XPonit, set si non ita oneraliter, in libro de quamis i Seium, qui est appendi ad Faunam Tauricam ordinannii, adiunctam

Quae mea de hac re sit sententia, in exordio expOSui, atque iis, quae Sequuntur, demonstrabo, pisces affines etiam 8quami congruore. tque orebrius causa mihi data erit, ut ostondam, hoc illudve genus ob differentias squamarum Ont, orti noro ad familiam vulgarum etiam fieri potest, ut hac distinctione commoti haec in genera viri docti inquirant, atque allii reperientur characteros, quibus distinctio melius demonstretur. Ad distinguenda autem genera intra unam

eandemque familiam falso . Mi illo squamas vult aptas esse, quia in familiis, quales adhuc sunt, quaeque fines habent

Xaetissim0s, quamne optime congruunt, ita ut distinctio institui nequeat. Inprimis vero ad dubitationes movenda', num squamae aptae Sint ad dignoscendos pisces, adducunturiusquamati, si in una familia sint cum squamatis, Sed plerum- quo etiam hi in damilias singulares secerni posse sidentur. Capite proximo singulas sumilias earumque genern, quantum qitidem in quamas inquirere potui, considerabo atque divisionem sequar , quam ichthyologi nostrae aetatis

23쪽

continente, Protopter annectentis quam ne Observandae nobis obvenerunt. Quas quum naturam earum XPloraverimus, alio modo, quam supra diximus, hormatas invenimus. Tantum enim abest, ut duas partes liam supra aliam positam ac strata utriusque parti praebeant squamarum Teleosteorum , ut multa partes polygonea praestent iuXtapositas; praeterea tenueS, membranaceae, Supra granulOSae sunt, quod quidem optime sentiatur quum acumine quodnm Ruperficiem lseniter stringa8. Lepidosiren, alterum genus Sirenoideorum, quumas eodem modo brmatas habere videtur ex iis, quae is host dosquamis Lepidosirenis paradoxae proposuit: esse Annales des sciences naturelles eme sirio, tome 4 1840 ἡLe Orps est eniterement couvert 'sicnilles non a comme che tesCsicilies, 'une maniore imparsaite, ais resque galementsur olite a sursae de animal caraethre qui es distinguen et tomen de tous es genres de a serie des Dipnoa. Ces cloailles , composύes de petits euillet arronilis, pr6sententiane sursace finement granuloe elles sont imbriquges et si

leur bord ne paraissent libros que quand ette membranea t onlevsie elles sont molles h ord ronds . . .. URequum ita sint, Dipno Os aliis iam charactoribus maxime diffiforentes ab ordinibus insequentibus etiam squamis optinae

distingui posso, sacile intelligitur.

24쪽

qui in considerando hoc ordine , sui , luod , 'ri in v ad S lunua RA, Innino graVissinius ost Ordines inferiore ita indu enui deinceps , unies stertis finibus tuti e Xaeto proposuit

Acanthopteri. Ex hoc sub ordine ut per60idei primum

nil sint. Et si b)rnque genera huc pectantia unam sessormare familium videntur tumen a se familia quaedam habet, quae ut liis familiis maxime astinis . aut novis familiis cireum seribenda sunt, quod quidem , squamis Xl, b, rati . facilius nobis persuadebimus ita ut una, adhibitis simul alii cha rnet 0ribus, dividamus in plures alias.

Ex generibus huic familia a uviero et Valencion nund scriptis, Mullorum et poneorum, id quod natura quamarum optime fieri posse facile probatur, separanda et Spuroideis inserenda , ut Troscho primus proposuit in disputatione illa: De finibus a miliae paroideorum est . Wiogmatin's Archi fit Naturgeschichte 849), vel singulari familia, puroideis a Xime propinqua, qualem iam Nord- mann in Fauna Taurien OnStituit, circumseribenda sunt. Quadigitur reliquuntur en ora, duumviri illi dividunt o positio nopinnarum ventralium in tros Cohortes, quae Sunt

a Percoidei pinnis vontralibus thora icis, , Pereo idei pinnis ventralibus iugularibus, o Percoidei pinnis ventralibus abdominalibus, quarum prima dividitur in duas partes: a Quibus sunt quinque radii articulati in pinnis ventralibuS.b Quibus sunt amplius quinque ultimam hane primae

cohortis primum consideraturus una, quae Oneernit genera Myripristidum, molocentrorum et Beryeum. Qitae genera, si inm praestant plus septem radiis in m Ombrnua tranelii stega quod rarissime invenitur atque

25쪽

1impli u ilia in lita radiis articulati in pinni ventralibus, qua proprietas inter Acanthopteros conspicitur praeterea in solo Lanipridem Notacantho, hic est sorin singularis et structura Aquamarum dentium . qui his generibus Xcopiis rarissimi Aunt. Agassi Zio auctore in senero tantum Cornigororum γ)Squamae horum generum, quarum iam saepius menti os tacta, ciliatae sunt quas vocamus, quarum ars terminalis non ostarmata dentibus singularibus, sed ne livitatibus, qua vallos superseminentes ii respondent locis, in quibus pars superior squamae Sola reposita est, dum in vallibus pars inseri r nuda iacet quum neclivitates sine cuminibus plus minusve acutis prominent supra marginem terminalem, hic quasi sinuntii inter ilia apparet. Praeterea quamne trium horum gen0rtim e quoque re praestant quod in parto basilari radii

desunt, ita ut pars haec non , uti solet, in modum abolli partita sit. Quibus squamarum proprietatibus singularibus,

non aliter ut rationibus umoricis radiorum mombranae bi nn-chio toga insolitis atquo pinnarum ventralium certo licitumost, ut apo tria gener Seorsim ponamus quod inter omnes Toleost os haraetoribus sex torni quibu8dam iam pra colliant,

Soparatis igitur his quos vocavi Holocentroideos, reli- luuntur Percoido pinnis ventralibus thoracicis, quibus sunt

squamno tonoidone, quarum par torminallis armata At sentibus isoriatis, alternantibus praeter a pars basilaris plerumque multis radii sulcata est, quorum numerii multum variat, itaque nrte laterale nune plus nunc minus Xplicatae sunt

inter se vero maximo congruunt 8 litam ne horum generum,

quod attinet ad Oxplication0m partium singularum atque

26쪽

iii argine latet ales e currunt, quod miro quodam modo ostendit genu Apog6num munquam vero hae squamae SeudOSpni Oidone, ut ita dicam, O ius habent sparOidearum Verni iam, qua

de re intra dicam in xponenda line familia Haec Percoideorum pars pinnis ventralibus hornoicis, sanibus non certe definitis, ut propria familia Pereoido oriam permanebit eum haraetoribus Perco id eorum Veterum. Adnotatio: senus Crystium, quod habet squamas cycloideas, non portitio ad hanc tam ilium, nequeo irrhites, neque Ambassides eadem ex caliga, quibus ultimis Bloelior tribuit squama margine postseriore novi in spociobus: Cirrhites graphido terus Blkr. Ambassis halua C. V., Ambassis maeracanthus thr. genus Nandorum donique lio die ab ich thyologis, Mullor aue toro. Aoudochromidibus adscribitur

esse. haec familia).

Ex squamis deinde Pereo ido pinnis voti tralibus iugularibus opponuntur in principibus suis, qui sunt Uranoscopio Trachini, oro id is pinnis ventralibus horasticis, quos ΡOStrem eo inmem Orn 'i, quod absent quamn cycloideas qua de re iam ab nonnullis ut familia singularis nominati

sunt percoide sycloidei qu0d certo fieri potest ob formam

capitis propriam, oculorum positionem et qua sunt reliqua. Auctoribus uvisero et Valene tonno ad hanc partem pertinent praetore Pereis, Pinguipes o Pereophis, quibus Squamas osso dicunt elonoldsens si lino igitur genera squamas habentctorioideas, quod inquiror mihi non licuisse doleo, num intor

Poreoideos squamis et noldois numerandi sunt, annon γUrano se oporum se Trachinorum squamne tenUB Sunt, parvae, sorvi subrotunda lino stoque concentricae totum porsquamae circuitum circumcurrunt, in parte nAilari intorrupta radiis saepe irrogularibus genero hoc utroque reposito ut familia propria, quod sacoro nobis lepat ob totum quamarum habitum at tuo naturam, adlluc diiudicandum est, num genera iam deseripta intor oycloide os, Grystos, Cirrhites, Am-

27쪽

bassis, cliue pertineant, quod certes dubium Mihi videtur

In parto tertia atque ultima Percoideorum, nempe pinnis ventralibus iugularibus, sunt praeter genera Polynemorum et illaginum squamis tenoideis, phyraenae squamis cycloideis; quod genus, a Linaeo inter Soces numeratum, vel alii familia adnumerandum est obdormam corporis et miram ris structuram , vel singulari familiola circumscribendum, quae est Agassigi sententia, qui inter cycloideos acanthopterygios, quos vocavit, et lamiliam Sphyraenoideorum induxit, in qua est solum genus phyraena; quod ad quamas attinet, phyraena multis rationibus assinis est Urano seopo et Trachino. Si hoc vel illo modo separamus phyraenam, reliquuntur inter Percoideos pinnis ventralibus ab dominalibus genera illa, Polynemus et illago, quorum squama mire consonant cum iis Percoideorum cienoi deorum, inprimis Apogonum. Relicto igitur in dubio loco generum Grystos, Rypticus, Ambassis, Cirrhites, phyraena, genera, quae restant, Percoideorum in hasco dividentur familias: I. Holocelltroidei. squamis miliatis, ad riuos Molocentri, Myripristides et Beryces pertinent.

Trachinis et Uranoscopis.

III perdide stelloidei, squamis dentatis. dentibus iiseria

tis atque corpusculis dentiformibus multiferiatis, cetera complectentes genera et dividendi in α Percoideos pinnis ventralibus abdominalibus si thoracteis.

De paroideis. Sicut familia paroideorum multis rationibus assini est Percoideis, sic otiam squamis, qua de re iam supra, quum disputaretur de amilia antecedento, mentio quaedam facta ost. Primum ab hac familia intra eos fines, quos constituerunt uvier et Valenciennes, abscindo Maenides atque separatim deinde considerabo. Genera igitur pa-

28쪽

roideoruni quae ita Pollius uuntur, rae Stant 'sunt iis eo modo,

quod lineae partium laterniiviri non, uti solet, ad marginem posteriorem necurrunt , sed ad ipsam marginem intoralem, e secto angulo, qui nuptias minime a reet discedit itaque huius generis quantiis, in quibus lineae plus minusve oblique

accurrunt ad marginem laternioni , sparoidon nominaverunt Saepe lino no Xtremue nudem habent diruetionum ut in squamis complurium et eoideorum, einen Oideorum ete , qua de causa etiam his quam a tribuerunt paroidens. Qua in incertitudine notae quamarum sparoidearum alium earum haraetorem repperire conatus una, quem quidem hune esse arbitror. Si entrum lineis adumbratum est cortis, quod fit semper in squamis recentibus, auea lineae ut curvae apparent clausae lineae circumeurrente nec clausae, vel octae in latitudinem discurrunt, vel non multum infleXae, qua in re circa rogionem partis basilaris, singulis lacunaribus respondenteS, Omplures Stendunt OnVeXitates, quae nunc ad internam, nune ad Xternam partem Vergunt; si vero haelinon in partibus lateralibus rectae dis eurrunt, Xeunt perpendiculariter ad margines laterales si sunt inflexae, accurrunt ad eos sub angulo, qui aliquantulum discedit a recto ita lineae oblique a mnrgines lateratos directa finiuntur in squamis oblatae et Denticis.

Propriotas ista, quod lineae omnes non clausae ad margines laterales perpendiculariter vel non multum ab hac di reetion discedentes accurrunt, deest in squamis Apogonis Polynem eici, atque quod lineae margini posteriori proXima in squamis aliquot Porcoideorum, Seinon ideorum, non ad marginem torminalem, sed lateralem, tamen plano Obliquo, accurrunt, huius rei causa in eo posita est, quod latitudo squamarum deserescit ad marginem posterior in Ex nanibus, in quas inquisivi squamao Lothi in elongati lias non habent ProprietateS, e quo sequitur, Lothrini in in hane familiam

numerandum non ASe.

29쪽

Coieruin quamne parot deorum in largine posteriore lentibus biseriatis , neutis et longi S, et corpusculi pleruntque Diuitiseriatis praedita Sunt quum auten in squamis Percoi- lei rum cieno ideorum illa plerumque longiora, quam latiora sint,

lite est ratio lispar, paucis exceptis Leti irino . uineatio partium lateralium h0 praetoron habet proprium quod inter linea maiora Sunt intervalla quam alibi, quae dissorentia inprimis extat inter squamas huius familiae et Selaenoideorum.

tissimo accedunt Iulloi let, inter quos sunt Mullorum et peneorum genera uvieri, quae in historia naturali pi seiuni Percoideis adseripta n Troscholio ad paroideo adnumerata sunt, postquam n ordinatinio loco it. constituta Sunt ut propria sumilia. A paroideis propriis compluribu notis, quae Sunt irriet radii tres vel lintuor in umbrana branchiostoga, differentes, Mulloide ab illis discedunt squamis etsi verae sparoi- done sunt, ita ut ratio ordinanni recta esse videatur. illini actores, quibus squamae huius sumiliae plane ab iis proxima distinguuntur, hi sere sunt, quod centrum linearum on-

centricarum non ad QSt, Spatium vero centrale expletum est

lineis multis tenuibus, proxime invicem accedentibus, quae in latitudinem squilinae sese convertunt, hinc indo inflexuo ri transcurrentes invicem, quin etiam raro parvis partibus in longitudinem vergunt. Si inquiritur in plures squamas eiusdem piscis, in plurimis inuationem omnino latitudinuloni esse invenitur; qua linuntio con 'inna nunc ad Solam Pariem basilarem, nune plus minus lato ad marginem antoriorem

pertinet, Iulius barbatus, peuous barborinus, nune vero ad

parte lateratos ita ut tota pars posterior squama ab illstitit uti no sit Xpleta Mullus sui mulo tus . in otio concen inicae, quae Afra hanc lineationem Seso Stendunt, magna

habent inter sese intervalla atque ungulis acutissimi illam disseeunt Alterum etiam praeter tune habent characterem in-

30쪽

signem squamae ullo ideorum: in margine enim posteriore canaliculi oriuntur, qui e dentibus partim ad marginem vergunt anteriorem, partim ante finiuntur, quod invenitur

in squamis Mullorum; vo sulci sese extendunt per latitudinem squamae lineationi plus minusve paralleli, qui in marginibus latoralibus vel prope eos finiuntur, ut in squamis Upeneorum plurimorum vel utrumque genus sulcorum simul adest, ut in squamis pene barberini. Itaque notas distinctivas habemus inter Mullos et peneos, quae etiam repperiri possunt in iis generibus, quae Bleel e proposuit X Upeneis uvieri.

Dente et corpuscula easdem sero praebent formas ac rationes, qua familiae proximae.

De aenidibus Tertia par ideorum cohors intra fines,

quos apud chthyol0go huc usque in usu esSe seimus, est Maenidum, qui e sententia nonnullorum singulari familia circumscribendi sunt omniumque generum quama eXPlOrRVi, nihil ver profeci, ut differentiis gravioribus remoti consensionem quandam atque adfinitatem constituerem. Maenae et Smarides quamas habent easdem, quae, etsi Verae sunt Sparoideae, tamen ab iis sumiliarum proximarum, inprimis Mulloideorum satis perspicue disserunt. Centrum linearum non adest, nec sputium centrale tenuiter lineatum, sed vacuum Satisque ampluma atque in partibus lateralibus parum explicatis lineae concentricae, magni intervallis inter se distantes, ad margines laterales discurrunt non appropinquantes pars a- silaris in modum flabelli composita, terminalis dentibus biso riatis et corpusculis armatus St. in quibus consentiunt quamae parot deorum it Mulloideoru in. Squamae Caesionis erythrogastris eaedem Sunt a Lethrini elongati, itaque pseudosparoidene, Gerridi Vero in margine posteriore dentes atque orpuscula habent, quae dis icilia sunt cognitu itaque ab nonnullis non adesse dicuntur; praeiere huius generis squamae multis rebus iis ullomina

et pene rum sunt amnes.