De genetivi graeci maxime Homerici usu

11쪽

lic et Ast alidem originum sevo andam sessu syllabam illam ι Vel ι , idne Pintivi lil pria sit, ero miles viri docti con, Sentiunt. Similem nutem notionem, atque in n0minum flexione

et inui in augmento, quod dicitur, inesse ostend0runt Schlete her , compund 749 set Curtius b i laeui. p. 96), cum docerent

augm sentum dem0nstrativi cujusdam pronomini stirpem Sse, lua 3 signifieatione tum praedita tempus praeteritum mon

de re duplicatione quae V0catur ita judicavit: Dies istἘρWissein der in illi li Sisen lemente der praelie dein i inder uti sestsen intilichsten Peri0 de ei EntWick0lun anili uiso si seu uni in der 30listandigesten eis Zu eg0men Vermuten dilrseu. In mnibus igitur, quas adhuc protulimus, et nomina et vorba il0et senili formis noti0nsem inesse vidimus, quae ensibus Subjeeta essset. Quae eum ita sint, non proeul abest suscipio etiam in deelinati0n0m0minum serminati0nses ad 0cales relati0nes

esse referendas neque ullo jure graniniatici recentiores milii videntur eam doctrinam prorsus HestisSe ne reSpHlSSe, qua Rr0lationibus logi casuum rati0nem eo oscere tentatum est. Id nim quod loealistarum et recentiorum 'rammaticorum doctrina e0mmune habent, in acerrimo certamine contra luent fui doctrinam gesto quam localista perperam persecutos e8Se apparet, grammatici misisse milii videntur. Nam l0ealosi selationus ad easuum formationum illis dam modo valuisse etiam e miparation linguarum Comprobntur. un explin'atum est Omnia suffixa. luibus Casu formai sentur locale quoddam senostare. Illud ,. y l enim. Iuod est nominativi terminatio signifieat .hie . - am' quod St nccusatiVi suffixum objectum remotumni isti an iudicat illic' i. e. d. ad quod aetio verbo expressa pertinet, at sustiXum ablativi indicat a quo initio aetio verbi proite iseatur. - suffixum Η alis ea sus denotat ubi , et in iustrumentali quoque casu cum pri inaria rius Vis sociativa vel domitativa esset localem notionem inesse jam Ludov.

12쪽

Lange iis verbis, tune c0ntra G. Curtium in congressu philolo g0rum Misniensi fecit, ludulent ser demonstravit'). His igitur casibus vel iis ipsis grammaticis, tui lingua Scognata compnrante eXilli casuun quid Ssent perquisiVerlint, localis significati constedenda est. Quaseritur igitur, num etiam genetivi priueipali usu logi relati attribuenda sit. Sed qiceat mihi pauca praefari.

Omnium genetiVo excepto a Sutim natura C Vi ea eris, ut cum Verbi 00njungerentur eaque conjunctione Varia I pla ti0nes, quae niddique prolirine erant, XΡΓimere OSSent.

Quodsi lingua sibi e0nstitisset et eas f0rmas, da Substantiva

cum verbis c0njungendi causa finxit g0nStnnter conVenienterque excolsere a profundere perreXiSSet, tinni ad nomina cum non1ini; bus e0njungenda, Ut mne relationes, quae in Verbi cum nominibus conjunctis inerant, Xprimere p0SSet totidem formas, progrearet negeSS ESSet, quot QRSUS ad Verba dum nominibus

conjungenda effecit. Sed ad tantum copiam secunditatemque

1 0rmarum lingua 110n perVenit et mne relati0nes, quas Sub verborum cum steteri ensibus Conjunctionem Subjecerat, dii 0bus n0minibus q0njunctis nitIS RSUS, genetiVi, formis XpreSSit.

Hae aut seni disputantes Silentio jam p0Suimus ipsumvserum genetivi usum inVeniri in onjunetione duorum 110minum vel ut brevit ser didam in a dii nidi a d genetivi usu. Jure autem ac merit id 110 posuisse non 80lum optimos vir0s grammatic0s RSSentiente nobis absemus, qui primitus genestivum in adu0minali tantum usu fuisse c0arguerunt ''), Sed etiam exitus, qu0 genetivus in lingua sanserit habet, id nobis testari videntur. Terminatione enim, quibus genetivus

SanScritice f0rmatur, Sunt a8 et , a8ν quarum altera terminatione eum ad a-8a reducenda sit, sa illud nomi nativi continetur, e qu casu Verbuni aliquod rati0ne casuum' ea quae alige Curtio opposuit, emens late typis descii pia actis congressu plii lologorum adjecta invenieS, ubi vid. p. 3. Prnei et ea vid. B0pitii lis Sert de prori demonstr. casuumque origine conscriptam aetis Acad. 0russ. a. Ἱ820 insertam p. T. es Rumpet Casus loli re p. 191.

13쪽

0bliquomini de petulei non pol est, ait sera μνεν plani adna mani adjuctivi accedit, quod se ipsunt obli luo I Una casuum ratione conjunctionem cum verbis inire non Dot St. 400dSi iis, tune adtenus disseruimus, c0nstat prin i Glialem genetivi usum fuiss0 ad nominalem, ut aiunt, Sequens

disceptatio ita serit institu senda ut signifieatio qua senam initi

subfuerit tali compositioni duorum nominum excutiatur Ante quam autem nostr: im de genetivi primaria natura ac Vi en tentium proseramus, antea se iis rationibus dijudicandum vii. si Naso urtius aliique viri grauiniatici recentiores ut geneti Vinni Uram X lilan nr0nt, uiserunt.')

ni gensetivo retam duorum nominum compoSitionem ac eo σlia fientiam indieari didatur es. Curtii explicati ad grammat. Suηm 00mpos . p. 73). Sed in hac definiti in s ,rm tantumr 'Specta si, cum nihil aliud exprimeretur nisi bio n0mina

arcte inter se conitio sita esse, Significati autem Uaenam hac conjuncti0ne 110tata esset, hoc n0n Xpressum S Se mihi Videtur. ')Si Vero notionem e0haserentiae ita accipere Velis, ut igni scatione duo nomina inter se e0haerere ea notione Xprimatur. iti lit alterum nomen comprehendatur altero Vel accurate deliniatur. 00d0m jure etiam nee usativum n0minare OSSiS cISum, illi cohaerentiam indic0t eum nomini alicujus cum Verbo transitivo dimipositio ea sit ut Verbiam transiti VH m. Cum per Se Xistens sent sentiam nondum absolutam neque plenam

14쪽

edat, ii imen aliquod desideret, lilo id, quibi verbum transi livum eloquitur, expleatur et finibus constituatur. Quamquam concedendum Sane St, Si quidem p isteri0rem genetici Sum amplificatum et latius patentem respicimus, in uniVerm ge netiv aretam duorum nominum conjunctionem Xprimi, euitam multiplices variaeque significati0ues, quas p0Steriore aetate genetis in se Videmus, imp0sitae imit, tamen e0nsentaneum est eas varia significationes non ab initii et una simulque genetivi n0ti0ni attribui 0tivisse. Initi enim et imo temp0re ingenium atque iud0lem popilli novae Drmae, Simulatque I 0 creata esset, tam multiplides signifieationes attribuisse minime Verisimile est, Sed ab uno primari usu profectum Serm0nem

15쪽

sllis illi logamus. Sed c0nsontaneum est eas insentis stolati0nes hominum priscae setatis alitia ac conditioni eorum acc0memodatas fuisse et in iis tuo tu i selius luidquid orirsetur non repΡnt ad absoluta in ieri sectionem servenisse. Nam Xempli gratia cum in artibus ex olendis ingenium exercerent homin . non a perlectis formis vel sertis segibus initium ceperunt, Sed a primis lineamentis ac rudimentis artium, et Cum Sy h0 logiam, Ut verbo ut serer, respicimus, n0n Statim ad 0ti0nem animae homines mentis suae agitati0ne pervenerunt. Quid γ um sermon sem XColeront, optativo, ut exemphim afferam, ea Subtilia dis ei intina . tuae liostera aetate huic modo ineSSeVid Plinis ni sente sua ab initi imponere non potuerunt, Sed alis linit Elindi, tuae si sensibus Subjecta prolis et olitativum usitarunt. Quibus Verbis factis elicet ingenium P0puli non lirimitus tam varias significati0nes e0njunctioni duorum nomiήnlim attribuere potuisse. Sed a princi linii luadam genetivi viI Γs se tuni Procedente tempore Varia significationes genetiV0ini posuisse sermonem.

Nignificatio igitur primaria. iliae gen0tivi sit pr0Pria,

illa selinition0' Curtii liori imitu virorum granimati Corunt non UXl l 'N, Ilos tu lint saeta si uuae cum ita silit ad aliam ratioti in Gli livi lini in alii lii Ullegendi diluet jam inae Iobis Vera ac genuitui irii Ptivi Ot Pstas esse id atur. EXPOnnmuS. Ac prim Una luidem excutiamus, simo tempore pro ceteriSca Sibus genetivum in usum seniss verisimile sit. Quae quaestio tuamquam certo Solvi non citest, tamen e fluaedain XStant, illlibus ad eam sent selitiam adducimur genetivum in sermone hominum postremum omniuui a Sulam fortasse dativo Xoepto i

de ea re judicat, uni dicat nec 'sse esse populum qui ad genetivi Suin proc0sserit, ad gradiam quendam Cultus perVe niSSe Re do 'trina quadani paululum inibu in m ei se qua de callS infantium e insuetudinem loquelidi ae lilebis Sermonemiluotidianum a gensetivi tuetura linam plurinuim fieri 6ssit.

abh0U'ere dicit, et tuuin dicere debeat: dei Gai en de Vaters

16쪽

is hac logiitione illi 0lere: dum Vat0r 0in Garten .' Quod idem inv0nitur in aliis linguis, ut in rabida, in quae duae genetivi Drmatione exstant, quartim altera, da eiSi et HStior, dativo vel p0tius oesti resp0ndet, Altera, quae est recenti0r, genetivo linguarum excultiorum respondet imprimis autem invenitur, ut natura lari, in dialeetis. Velut eum in Gascog niensium usu dissendi 110bis deurrit: la sile N. prodicti0ne urbs ua: la fili de N. ) id 110bis stendit Sermo nem ill0rum esse instonditum ne rudem, et ut gentem illam eruditione, ita literis linguam arere, quae ad genetivi usum

non per Venerit. Praeterea autem orninti qu0que g0netivi demonstrare Videtur eum casum p0Stremd 0rtum SSe, Cum

terminationum genetivi aliora a n0minativi terminati0ne aliquae parte unita a sa altera ab adjectivi ormati0ne depr0mtaeSSel. Terminati0ues igitur ensetivi sequndariae Sunt et ab alii f0rmationibus potita se, cum reliquorum casulim terminati0Gne principale a genuinum qu0ddam m0ustrent ne id quid

quam liabeant, quod aliunde petitum Sit. Ut igitur ea, qua hactenus de genetiV0 disputaVimuS,

repetamUS, Ogn0Vimus rationes, quas illius viri docti dogenetiVi natura Statuerunt, quamquam una tuaeque reliquid recti haberet, tamen omnibus ex partibus 110n suffiesere et propriam genetivi vim non satis deurate eonstituere. Deinde X Omni'bUS a Sibu 90Stremum genetivum in usum Venisse pr0babiliter exp08utSSe nobis videmur. Quae eum ita sint, jam in prima' riam genetivi signifieati0nem in luirere aggrediamur. Α ΡΓi'mHm quidem id famus, num vestigiis quibusdam, Hae in Vetristi0re lingua servata sint, e0gnosei 0SSit, Hi C; SUS, ante illam genetiVus usurpatus sit, ejus partes obtinuerit et qui casus signifieatione ste vi ad senseti vi attiram tam Prope 30cedat, Ut se Hus usu genetivi usus manare potuerit. Atque ut Statim a primo seni sentiam inseam prostear, 0Cali QRSUS Um genetivo tanta necessitudin e0njunetia esse mihi videtur, ut genetiV primitus eam significationem insitam fuisse diem,

17쪽

qiua simile qu0ddam exprimeretur, atque l0ealis casus si ictrcatione. Non autem sine causa me id pinari, ex iis, quae sequuntur elucebit. Argumenta igitur, quibus ad eam Sen' tentiam adducor, Sunt line :Primum genetivum et localem casum c0gnati0ne quadam signissentionum Contineri a se mihi probatur, qu0d in duali

numero mi, ensus in unum eoaluerunt et ea, tune his duobus casibu exprimenda sunt, una forma in Sermone redduntur.

Neque vero temere id vetiissse mihi Videtur; nam fortuito quidquam in Sermone fieri mnino non Statuendum est, Sed eX certis stilibuSilani legibus, tuamquam homines in dicendo earum non 0nScii Sunt, Sermonis usus est c0nstitutus. Sed n0n solum dualis numeri brina hos casus significatione inter se conjunctos ΘSSe Ompi Obntur, Sed etiam in plurali numero genetivi et localis casus ibi mas ad eandum originem PeVocanda esse Veri Simili est, iliciam oppius, summus ille auctor lanimaticae comparatiVae, Ustilentus est ' Genetivi enim plurali ter minatio est Sam', quae quidem in pr0nominum tantum flexi0ne SerVnta St, libentis casus terminatio sa , qu0d ad eandem Originem reducendum esse lingua litavisensi demonstrari Vi detur, in tua localis casus terminatio sa primariam Vocalem

Deinde sententia ni ea confirmatur nonnullis testimoniis grammaticorum Indorunt.

Ac irimum lio in genere nimadvertendum est, qu0di an in ira rue, o docet, eum dicat nomina quaedam, illae notio nem d0ntini vel heredis habeant, et genetivum et localem casum Sibi asciscere. Liceat mihi exemphi, quae Delbi ueckius i. c. p. 38 e Pan decretis Sumsit, asterre: gavam ii Varali et,goSllo qVarnii Q. e. dominus aestarum'. In Vedi eis quidem carminibus hujus usus , ali casus X sempla non jam SerVata Sunt. Sed eo, quod Pan docet. Ostenditur ii serm ille Vulgari localem caSum pro genetivo usurpatum uis, et homineS, cum

18쪽

genetivum adlliberent, l0calis casus significationem in genetiv0 etiamtum Sensisse. Quid quod Sistellio l. e. p. 14 auctore

Decretum Pan. II, 3, 41, qu0d St:,yntaq0 Birdharanam seil. asinat shashthisapta myan bhavat ah i. e. ubi s unctio se separati partis cujuSilam ab integr0 et 0rp0re vel significatio rei unius inter plures deα notatur, ibi aut sextus aut septimus casus p0nitur scholiasta se exemplis illustrant his: manvshya nam vel manuShyeSlitiastinutriyali urata mali i. e. li0minum vel inter homines Shati tyus1 0rti88imu est), gavam vel oshu krstina Rhukshi1 i. e. Vaccarum Vel inter vaecas nigra plurim lacte abundat, Olla: tranam Vel lintreshu attrali patuli i. e. prae ceteri disci*pulis Maitra est strenuus es Siegke l. c. p. 14). Quibit exemplis vel maxime porspidi potest in l0quendic0nsuetudine l0calem senetivi noti0nem h0mine SenSiSSe.Τum etiam nostri grammatici pro mea causa dixiSSe mihi Videntur, cum nonnullorum genetivorum ut adverbi0rum l00i, wae iu*0 deSinunt, genetivorum qui exstantes 219 P 372, μι 27, ali0rum, qu08 infra laetab0 vim ita definirent, ut di cerent genetiV Spatium indicari, in gujus finibus aliquid verosaretur ut 110 dicimus: geneti de Bereielis ). Nimirum cum eam definiti0nem grammatissi tenent et re vera tenenda

est , ipsi jam imprudentes genetivi significati0nem l0calis

cum genetiV regionem exprimi dieant, intra quam quid vere Setur, eam pSam notionem, quae in l0eali asu inest, ' ad genetivum transferunt. Itaque hac quoque ratione Vel maXima fides praebetur ei, qu0d dixi genetivo primitus similem sensum c0ntineri a l0cali casu.

19쪽

Denique nonnullis exeniplis iisque vetustissimis ad eam essent sentiam adduc0r localis casus notis meni genetiVO infuisse. In Nanset ita seni ni lingua, et in vetustissima Vediea jam exstant ensetivi localis ensus noti0ne praediti, quale Sunt ,nktbS , kShapnS' noctu), VnSt0S, linaS die), uShnSaS mane). Etiam in Graeea lingua tales genetiVi ccurrunt, qu0rtim sexempla Homerica Sunt haec:

20쪽

Alia exempla Sunt haec: Arist. Ecel. 741, h00gr. 11 40 24, 38 μωρι νυκτων,

i. . fern im an de Vel te in das Laud linein . Arist. Eq. 250 πολλήκις τι ς κ μερας cf. en Heli. II, 1, 23 οφ τὶ ς ημερας, de Dem. Ile. 14 οψε τῆς ἰλικίας, lato Crat. Ii. 433 A: φε od os AriSt. Nub. 23 φρουρα αδων Euris. Iphig. aur. 123 sed Herm. etiam πνου. QUO Od e0Γum, quae protuli, exemplorum genetivi aliter Satis explanari possint, atque ea ratione, ut genetiVu l0σealem n0tionem habere dicatur, non video. Ill0 quidem euneti V0S, N0 primo l0e attuli aktos cet. et grae00 genetiV08ημερας, νυκτος i. grammatici ita interpretari V0hlerunt, ut SubStantivum aliquod, e qu genetiVus penderet, cogitati0ne addendum esse dicerent quam rati0nem etiam iecke l. l. p. 6 pr090Suit, quamquam de ea quoque ratione cogita Vit, qua genetiVus ita explanatur, ut sensus l0dalis, qui olim inlio easu insuisse putandus sit cf. Siecke p. ), etiamtum ΡΙ σVatus sit qua interpretati0ne retenta i00ke a mea parte Stat. Quod autem illam genetivorum interpretationem attinet, qua antiquissimis temporibus, in ' edigis enim carminibus tales

genetiVi jam exstant ellipsin, quae dicitur, accipiendam eSSe Statuitur, dubit num fieri ieseat, ' pr0babilis saltem ea

' Ellipsin apud Homerunt exstate concedo, ea tani Pn Ondi Cion ', ut ea noti Su Stantiva, quae nosmullis locis posita est, aliis mente nu-d incla sit Velut cum ei D Mi ilao et D α ιοι et Λιιkυ 0bi, o Currit quam quani ἐν Λιθου ellipsin esse statuendum si, anten ea re, qu0d ut ii que dicito ἐν Atimi et ἐν ues Ῥόδου eaque saepius, Pud Homerum Sur

patur, ellip8in in on iericum demum sermonem esse indusiam PerSpisi potest. Ellipsin igitur apud omerum demum oriri ut ei, si quo l0e0 ellipsis exstaret, aliis locis notionem. ita requireretur, apP0Sitam PSSe. Sed assura sortasse quispiam tritana illam diutionem . δ αγε, in qua grammatici Dii ει Supplere oleant. Sed qui id dicunt, Originem ne naturam particulae, non Perspexerunt Recto enim Lange Vir docti par