De genetivi graeci maxime Homerici usu

41쪽

uncti. V, 2, 38 iiiiiiii lini , pl0na uinulataque dictio est linseo: litimo nil illi nullius luetii suiu Epi l. I, , 49:,iStηnc, Ham emit, luanti an emit' i. e. ais ille captiva voti Wi0 0hem reis liat ei si gekausto s. II, 4, 6 et Cas. II, 3, 29: unde is nihili 3 unde is h0mo nullius ivetii 3 , ubi nillili absolut p0situm ratione sensetivi pretii exstat. Me igitur sententia e pertinet, ut latin0s genetivos luetii, qui ii quibusdam finibus circumeis c0nstituti 0ccurrant, genetivos lualitatis esse Velim et ablativi eonstructi0nem in verb0rum c injunctione adhibitam esse ad indicandum Iiretium, quo quis emat vel vendat ali suam rem. Qua de causa exemplum, quat sest: novi 0minem nihili , nullius pretii Truc. II, 7, 40 00dem referendum esse ut 0, atque id, iu0d XStat Pseud D , 7, 99 , quem ego h0minem nulli e0loris n0vi . Quae latio si ii in initur, nainime c0mprehendi potest, qu0 0dogsenetivus et ablativus latinus quamquam ceter0quin nihil

liabeant omnime neque unquam provinciae horum eaSuum

intermisceantur. 0 in genere ad idem indicandum a Serm0ne usurpari intuerint. Quibus vellis saetis id, qu0d graeci genetivi instrumen talis rati0ni, quam apud verba emendi et vendendi statuimus, 0pponi possit nos ante occupaSSe putamUS. Quamquam dativus qu0que casus in iis de luibus disse; auimus, l0cutionibus instrumentalis vice fungitur in Sermone graeco, Sed rarissime et in carminibus H0mericis, nisit 'gendi neglegentia qua pilam ni sessellit iis tantuni Π, 473

ἄλλοι δ' Din σι βοεσσιν λλοι ὁ ἀνδραπὼ δεσσι et , 483 πρ ciet O rεμεσσι εοῖσι P. Quod milii ita esse factu in Videtur, ut instrumentalis eum a sedulis labentibus Vanesceret. Propteri PSam, quam SVPl cognovimus et cum genetivo et eum dativo cognati inem significati0nis in utrunupi casum diistractus at que inclinatus ni0d in genetivum modo in dativuin transiret cujus rei plui a Xempla infra notabimus. Nec uinus mem0rabile instrumentalis asus in genetivum transitionis vestigium ex me judicio exstat II, 4 lo ri ρος

42쪽

vet 0rem iis gerere igne. Idem verbum in posteri0rum poetarum Serm0ne datiVus 80lebat Sequi, ut apud Theocr. XVI, 28 μειλίσσειν τινὰ τραπεζῖ, unde apparet hi qu0que instruα mentalem in transeundo ad genetivum et dativum UtasSe. Vide autem, quam artifici0sa ac falsa it antiquorum grammastic0rum interpretatio: h0mines m0rtu0 placare eo, qU0d re mationem praebemus, ita ut remationis participes sint . Rusmodi igitur argumenta acu quasi nucleata et arte Hadam c0ngesta illi grammatisti e0nquirant neeesse est, ut partitivam probent esse strueturam illius l0cutionis. St Ver argumenutati0ne n0n quid sit genetivus amplexi esse mihi videntur, sed t0tius locutionis senisentia quid sibi velit, pluribus Verbis

0nerasse et 0pi0sa 0quacitate circumiSSe. Sed haud dissimili 110que minus inepta ratione Si Sunt grammatici, cum genetivum, qui Verba remandi apud H0Gmerum SeqUeretur, d0derent indicare, a quo aliquid proficis.ceretur. Xempla dico, Velut 2, 15 πρῆσαι δἐ πυρος di μοιο θυρετρα. I, 242 αυτὰς Seil. νῆας δ'εμπρησειν μαλερον πυρος. 331 lix ταχα ἄστυ πυρος δ υλι θερλμαι, alia quae afferre

longum est. Quid 3 qu0d ita rem expediebant 0ealistae , aliqua

face ex igne petita nave inesendere , tamquam Si cum breVi: loquentia quadam, nudaeissima quidem Verba dictis essent.

Qua de rati0ne quid sit judieandum, uniusqujusque arbit Ii0 permittam HentZius phil0l. 0 1. XXVIII pag. 14), quam

quam in interpretando genetiv0, qui cum Verb0 εμπρῆσαι c0n junctu eSt, aegelsbaeli rati0nem sequitur , etWa mithauehendem euer ieielisam ei nillen ), tamen apud Verbum

θερεσθαι facere 110 p0test, quin instrumentalem SSe gene*tivum Statuat. Quam quidem diversam rati0nem explicandi genetiVi, qui apud Syn0nyma verba πρῆσαι et εμπρι σαι et

' De partitiva vi, quae verbo χαριζεσθαι inest, apud Verbum 3 9λί- cogitari non potest. Signifieat niui nihil aliud , nisi placare . a qua ignisi Catione partitiva p0 testas prorsus abhorret. De etyinologia Verbi εμλέσσειν cf. CurtiuS eleuiunia, p. 30 sq. Oit quaesti etylΠ0l. I , 265 mense .glossarium I b00.

43쪽

θερεσθαι positus est, si uidseii non proba Vserim, sed una Mient

que rati0ne genetivum apud ist00 uini verba positu ni ita explicaverim, ut genetivus instrumentalis esset. Ceterum tu id in adsem leti in dativum tuo lue carmina Homeri a praebent, listud Seio an rem ita se inbere accipi poSSit, ut genetivus πυρος Sit inStrumentalis, dativus Ver πυρὶ l icalis casus quam ut Sequamur rati inem iis maxime adducimur locis in quibus vicaria praepositi εν accedit, Velut 2, 38 ἐν πυρι κν αιεν. Quod si n0n probetur, ibi sit an iis qu0que opus Sit 90nere Sermonem instrumentali casu Vanescente cum nutati0ne Ua; dam et genetivum et dativum oeo illius expertum Ss . quem utrumque castim in Strumentali luodsm m0d Sip nificatione

affinem esse Supra monuimUS.

Priusquam autem dissertati0ni de genetiv instrumentali instituta se insem imp0namus. se adv0rbi εξει ς liceat pauca

Verba assere, plae, 'um instrumentalis genetivi gentis Statu

amus, ad illustrandam muniendamque hanc rati0nem non nihil afferre nobis videntur. Κifflingius enim, vir doctissimus, in ulinii annal. Om. XVII pag. 200 de eo adverbi disserens eam odem, quam spuim genetivi formam pallam prae se ferat, tamen ut genetii Vum accipiendum esse negat, cum id, quod Significet a gene livi vi nimis remotum sit. Valde autem isslingius alii lue grammatici errasse milii videntur eum usi, e ablativum seήminini generi esse vellent. Nam et forma et signissentio Oeis ei rationi repugnat. Expedita ero est res illauni gen 'tiVUm instrumentalem id adverbium esse statuanuis una opini, pr0bari mihi videtur comparation linguae anseritae. Etenim jam Benfeyus ξεδεοῦς cum instrunt uitali aha H rectissime conditulit' sed id quod se luitur cliae comparatione genetiVum

44쪽

graecllii in Strii mentalis l0dum ten0r viri grammatici in Di taxi comparativa non sersecuti sunt. Itaque clim id, qu0d Beufeyu in una voce seliciter animadvertit, neglectum jaceret, εξεμὶς adverbi natura a Vis non pereepta St. Qua de re si recte judicavimus, en egregium ΛΓ Umens tum genetiVum graecum instrumentalis vice quadam ex partestinctum esset

De genetivo Ioeali qui putatur.

L0cali quoque casus partes in genetivum graecum Γ3nS: lain eSSe primus Delbruqekius statuit. Quae sententia quRm; Iurem iS. quae cap. I de pr0pria geneti I natura ac Vi diSpH; taVi, ad irritum redacta est, tamen, ne rem Silenti Omnin0 praeteream, pauca mihi pr0ferenda tint. Ac primum quidem segentium anim0 ad errorsem adVer tam qH0 0mmiss0 Delbruseerius ipse totam suam Sententirem

infirmam a levem seddidit Pag. 2 enim . l. DelbrueckiUS, cum dativus imalis se dativus singularis timeri tertiae de*ctillati0niS loealis ea sus suffixis plane f0rmati Sint et dativii 0rmae. Hae in a vel 5 et, exeant, etiam pro locali casHSilarmi haberi p0ssint quia se tempore, tu carmina II 0merica crista Sint Sigilum it sera o nondum exstiterit.). ad eam Sententiam adducitur, ut putet rectius dicendum SSe datiVuml0cali casu consumtum esse re vera igitur non localem. Sed dηti HJm casum seriisse. Quodsi ita res se hab0ret Delbrufckius, Stea dicere n0n ie0r0t 0ealis mun0ra ab ali CRSU SuSceptae88e, quippe quum localis casus e Delbi ueckiana Sententia re Vern XStitisset neque munera ejus in alium casum tranSferenda

45쪽

lli lii illail igillii Ρη, ita Delbiu si tu Statuit, mittere licui, tamen Perquiramus et paucis pei Stringamu eo genetiVυμ, sillo localis casu Vice tulis: dixit. primum quidem pro

ε ri ρου). Sed genetiV0 puro e , esse, quibu primaria gene*tivi notio l0eali proliria esset, supra Xps SuimuS. Deinde Delbi uecki genetivus ilia Verbum λονειν Vel λονεσθαι Θαquitur, localis casu parte agere Videtur. Exempla, quae liu Spectant, Sunt taec

β 26 χειρας tal/iat νος πολιν ς λος. Faesi vir doctissimi is in priore editi0ne Η0merica gene; tivos ablativorum Vic fungent se quasestioni unde respondere NPnsit: tuam Sententiam in P Centioribus editionibus mirum in modum abjecit, cum ruegeri Sententiam probaret, qui gene livosisses partitia os contendi simili modo positoS, ac genet IVOS,

qui SPquerentur Verba Significantia participsem fieri et frui'. Sed quam rationem inter verba luendi et fruendi intercedat ii in assHipi0r Hent Zid sphilol. om. XXVII. pap. blb quam;

illium β 26 Faesianam interpretationem priorem probat, taliten velis tuis locis ablativi ausalis se iusti umentalis casus iatione genetivo acciti Vult, ita ut voces 'Dκεανος et ποταιιος pro personi habendae Sint . VOm keanos ih ad se l. vom tu SSsi h ad 'li lassini' l. iiii idem valde dubito, nil in apud num idemque verbum luendi tale discrimen statui possit ut in eadem locutione di VerSa Structura accipiatur uuam Ob remptiorem interpretationem FaeSianam comiti obare ae tu seri malim. liecto autem ita genetivo accipi monstiant exempla haec: ζ, 22 exstant virba: λαρ ὁ ἐκ ποτὰ χον χροα νίζεrodia 'Oδυσσεν libui exemplum a Faesio jam alia tum video l.

46쪽

Quibus exempli 00mprobatur gerietivum qui Verbum λουειν ei λουεσθαι sequatur, ne l0eali QRSus Vice fungi, nec partitive usurpatum SSe, Sed genetivum, ablatiVum SSe, qui p0situs sit ad id den0tandum, unde lavetur. Cf. qu0d nos dicimus: Siel aus dem Bacti, iussi See Wasglien Summuni autem ne eertum argumentum genetivum l0calis

vice fungi Delbi ueckius sibi videtur iuvenisse in q0nstructi0ue

genetiV0rum absolut0rum. Loeales enim usu abSollit0S, qui in SanScrita lingua occim rerent, in raeda lingua a genetiViSabS0luti except0 esse in eosque transisse putat. Mirum

metiercle mihi est, qu0 Delbrueel ius genetivos abs0lutos ita accepit. Primum enim, ut Delbrueekius ipse l. l. pag. 43dicit, l0cales absoluti in Rigvedae arminibus in s0llemnibus

tantum quibusdam l0guti0nibus 0ccurrunt numerUSque eorUm tam parVH est, ut inde e0nStrueti0nis genetiv0rum absolut0rum in lingua graeca tam frequentis usitataeque originem ducere non licere videatur. Sed huic argument tanta vis tribui 110np0test quia in Rigveda ad 0eales abs0lutos usurpando parum occasionis praebetur. Deinde autem jejuna et pr0rSUS erVerSaesse mihi videtur ea interpretati genetiV0rum bS0lut0rHm, qua Delbrueckius utitur, cum mnes relati0neS, quae genetiViSabsoluti subjaeeant, ad temporalem reV0sset, Unde ceterae

Recte Vero Classenus in observati de H0merie usu dicendi institutis judicat de senetivis absolutis, eum dicat: In judi: canda genetivi eum partissipi conjuncti0ne prolidiscendum Ssea duabus rati0nibus, primum a cogniti0ue naturae participii,

qu0d nunqHam expers sit proprietatis Verbi . . fassultatis mutuas re ne Status den0tandi, deinde a recta interpretati0ne geneαtivi . 1 0feet participium, cum Verbalis naturae sit, eloquit drxe8, quae principalem asstionem quasi q0mitantur eique Sub; junctae sunt; sed eum nominalem qu0que naturam induerit,c0njunctum cum 110mine aliquo ad ceteram enuntiati struetu ram Sese applicandi saeuitatem praebet. Qu0 ut 1 seeret, nullus alius casus magis acc0mmodatu erat, niSi genetivus. Ii autem angustis cancellis, quibus Delbrue0kill aenetivum

47쪽

circumdat in sexplananda struetura 'sensetivi absoluti, eum lorentis tantinia 'nsit vi H in line strii lura uni illigi conisendat, non est circunt Seribotulus. Immo sero accipiendus est genestivus toto ambitu, qu0m eo tempore inbuit, cum carmina Horniserica composita illit. Genetivi enim absoluti eonstructio non e saliscrita se ind0germani ea lingua originem ducit, sed graecae linguae propria est structura, quam et Ii centem et crescentem in carminibus Honiseri is sei sequi possumus. Henetivi igitur in constructione absoluta occurrenti naturam ita percipiemus, ut tribus rati0nibus interpretemur in id genetivi puri, modo genetivi ablativi, modo senetivi instrumentalis ratione Genetivus vero, qui insti timentali munΡr Suscepit, cum res a tionem primariam quasi omitantes denotaret, magnani milii Videtur praebuisse facultatem enuntiationem adjunctam, quae participio eum nomine liquo conjuncto exspi in litui', ni Ceturam totius enuntiari structurali accommodandi. Genetivunt autem, qui ablativi Vico fungeretur, ad constructio; non gi DetiVOrum absolutorum nillil valuisse. Dci quo paeto Delbi ueckin e in tondere potu serit. Hic ipse nulXim e parte ad initia t0tius structurae e0ntulisse milii Videtur: luod ut at liarent, inspicias Velim, quae lassonus . . de origine conrstrii tionis genetivorum absolutorum ae uratissime disputavit.

48쪽

lege pro

49쪽

THESES.

C0mparativa grammatica in scholarilm illo ille uelim, quantum fieri potest, Vocanda St, ita tamen, ut materia discendi 110n augeatur, Sed nonnullae grammaticae partes illustrentur atque XplanentUr. II. Η0merus non fuit. Nominis vero Homeri origo ab H 0 meridis tui Vocantur ducenda est, qui cum ad colendam poesin c0nsostiatione ci)njuncti essent artis et Societatis auct0rem finxerunt eumque ut γῆρωα πω νυμον Statuerunt.

Τransitio, quam anserita vocalis at ili laeca linguaino vel o fecit, ad certam seg0m referri potest. In apertis senim syllabis a in , in clausis ver in obiit. Formae,

similes videntur tantum excipiendae esse, ne ille Vero X dipiendae Sunt. J V. Empirici rum isti voeantur litiosolitii prolit 'ri a Proba abilitat ac de aret istod secundum illi iraim rationem morales et divinae deae nequeunt e0ncipi.