Deipnosophistarum libri quindecim;

401쪽

προς ειITI ον, και κρατηρας και ευχας και παιωνας

ο μανλαγορας ανθρωπους , κοιμίζει τας δε φιλοῖρο- συνας , ωσπερ ελαιον λόγας ' ἐγείρει δοκε μεντοι

rodorus , ubi ait Deinde peractis sacris, ad coenam, ad crateras O ad preces O paeanas se converterunt. Et qui Mimos illos conscripsit, quos semper in manu habere sapientem Platonem Duris ait, alicubi dicit, O crateririve iamxs, pro biberamus. At, per Deos, ait Pontianus, minime conVenit ut maioribus bibatis poculis sed suavissimum ventistissimumque Xenophontem cogitate, qui in Symposio ait: γ Tum rursus SocrateS, Enimvero, in quit, o viri, etiam mihi utique videtur bibendum. Revera quippe Vinum, dum animo rigat, moerores, perinde ac mandragoras homines, inpit in hilaritates, peris inde ac oleum flammas, excitat. Videturque mihi hominum corporibus idem accidere hiost iis rebus quae e terra gignuntur. Νam illae, quum nimio imbre rigantur de coelo , neque rectae stare , nec suo tempore e Aa q

402쪽

νησόμεθα oi δε ηρειν οἱ παῖδες μικραῖς κυλιξι μικρα ἐπιψακάζωσιν , Τ να κω ἐγω Γοργείοι τι ' λημασιν

Xenophori λαμπροτατος IΠλάτων ζ1ηλοτυπίαν - ταχα φιλονεί-

pandi at nec auris persari possunt quum vero non ultra quam quod ipsis gratum est bibunt, tum maxime erecta augentur,is florentia ad fructuum generationem perveniunt Pariter igitvr nos si immodicum potum infundimus, moxin corpora nobis lanimi vacillabunt, ac ne quidem respirare, nedum loqui poterimus: sin minoribus poculis minutatim pueri nobis irrorave

rint, ut ego Gorgianis utar verbis ita non per vim a vino ad temulentiam abripiemur, sed blande invitati ad ludos iocosque descendemuS. Ita. Haec qui respicit elegantis Xenophontis dicta. intelligere is potuerit quid sit quod zelotypia adversus

illum adfectus fuerit splendidissimus Plato. Nisi forte inde ab initio aemuli inter sese fuere illi viri, uterqtie suas vires entiens ac sortasse de principatu inter se

403쪽

ποτηρίοις ἡ δε τον Σωκρατη παράγει τω et γυκτηριπίνοντα κεχρι της - Κἀν τω Περι φυχης δε ο Πλα-

των καταλεγομενος καττον των παρατυχοντων, ουδὲ κατα ριικρον του Σενοῖωντος μεμν ται Και περ του

contenderunt. Quod non modo ex iis quae de Cyro dixerunt, sed is eorum scriptis simili argumento editis coniectamus Sympositim enim scripsit uterque quibus in scriptis alter tibicinas eiicit, alter introducit: alter, ut modo dictum, recusat hibere maioribus poculis alter vero Socratem ex syctere facit hibentem ad auroram usque In libro vero De Anima Plato omnes qui aderant recensens, ne verbo quidem mentionem facit Xenophomtis. Iam de Cyro alter ait, a prima inde aetate omnibus patriis institutis fuisse eum innutritum : Plato vero, Velut illi contra dicturus, tertio libro Legum ait: Me Cyro vero auguror suus quidem caeteroquin bonum imperatorem &industrium, sed rectam institutionem omnino ne attigisse quidem ad rei domesticae vero administrationem animum numquam adplicuisse. Videtur vero

404쪽

ThessaluS.

ὁ τους διαλογους μιμητικως γράψας, ν της δεας

inde ab adolescentia in bellis versatus, filios suos educandos mulieribus tradidisse. α Rursus Xenophon , Cyrum cum decem millibus Graecorum adversus Persas c mitatus , cum exploratum haberet Menonis Thessali proditione Clearchum a Tissapherne esse occisum, perspicue etiam exposuit quali ingenio ille fuerit, quam durus, quam protervus at pulcher plato, tantum non disertis verbis dicens, Non es veras hic sermo laudes illius hominis exsequitur is qui alios omnes maledictis est insectatus. Idem in libris de Republica omerum eiecit, .imit tricem poesi ; ipse vero dialogos imitatrice arte conscripsit; cuius tamen generis ne ipse quidem inventoreae Nam ante illum genus hoc sermonum invenerat Alexamenus eius, ut Nicias Nicaeenfis docetin Soterion.

405쪽

dMἹππίαν, και 1οργίαν, και Ιαρ μενίδην , και ἐνιοιαλογω τω ΙΠρωταγόρα πολλους , ἡ τοιαυτα ἐν τῆ ΙΠολιτεία si πων' , ταν οιμαι δημοκρατουμενη πόλις ἐλευθερίας δ. ησασα κακων οινοχόων τυχη, καια ατο αὐτης μεθυσθῆ.

flve, Sotion J Aristoteles vero in libro De Poetis scribit: Igitur ne metris quidem comprehensos Sophronis mimos qui vocantur, dicemus esse sermones siue di logos imitationes, aut Alexamen Teii dialogos qui ante Socraticos conscripti sunt. ιι Quibus verbis perspicue declarat doctissimus Aristoteles, ante Platonem Dialogos scripsisse Alexamenum. Insectatur vero Plato Thra6machum etiam Chalcedonium sophisam di cens esse similem nomini quod gerat. Item Hippiam in Gomgiam, Iarmenidem uno dialogo qui Protagoras inscribitur, multos is qui in Republica haec dixit:

to quum civitas, populari satu utens, O libertatem stiens, gnatis pincernas nacta fuerit, O mer ilia fuerit inebriata. e II 3. Narrant vero, ipsum etiam Gorgiam, postquam

legisset cognominem sibi dialogum, dixisse ad familiares,

406쪽

και χρυσους Γοργίας Ρ εοῦ ἡ Γοργίας , , es καλονγε α Ἐθ αι και νεον τουτον Αρχίλοχρον νηνοχασιν. Aλλοι δε ασιν, ως αναγνου Γοργίας τον Πλατωνος διάλογον , πρὸς τους παρόντας εἰ αν, ἔτι οὐσεν

Quam sulare iambis uti novit Plato Hermippus vero, in libro De Gorgia scribit: Cum Athenas reversus esset GorgiaS, postquam attream suam statuam Delphis positam dedicasset, Platone ubi primum in con pectum venit dicente, Ecce nolis tilcrum aureumque Gorgiam lmo gias ait Profecto pulcrum hunc quoque novum Archilochum

tulerunt Athenael, Alii vero aiunt, lecto Platonis dialogo ad eos qui una aderant dixisse Gorgiam, nihil istorum se umqtiam vel dixisse vel a Platone Limmo, a Socrate audivisse Eademque etiam Phaedonem aiunt dixisse postquam dialogum de Anim legisset. Quare recte in eum Timon dixit: Qu.am sola Plio sciens miracula finxi, fCum Parmenide vero ut in coli titui veniret Platoni-cu Socrates, per aetatem vix fieri potuerat, nedum

407쪽

και τοιουτους ει τε ιν η κουται λογους τ ὰ παντων σχετλιωτερρν, ' και το εἰπεῖν ουδεμιας κατεπειγου της πείας , τι παυδικα γεγονοι του ΙΠαρμιενίδου Ζηνων ὀπολίτης αυτου. A. δυνατον δε και Φαίδ. ον υ μονον κα- τα Σωκρατη εἰναι, ηπου γε και θωμενον αυτου γε-

γονεναι ἰλλα μην ου δύνανται ΓΠάραλος και Eάν- Θιππος ο ΙΠερικλεους υιοι, τελευτησαντες τω λοιμω, ΓIιωταγόρα - διαλεγεσθαι ό τε δευτερον ἐπεδημησεται Ἀθηναι , οι τι Τ προτερον τελευτ ταντες Πολλα δ' ε' και ἄλλα λεγειν περι αυτο και δεικνυναι,

και εκ των ε τω 1ωνι επιγρα ομενω ' εν ω πρωτον Plato male

ut tale vel diceret vel ab illo audiret sermones Illud vero etiam indignissimum . quod nulla prorsus urgente necessitate dixit puerum delicatum armenidis fulsis Zenonem . civem illius. Nec vero fieri potest ut Phaedrus Socratis aetate floruerit, nedum ut illius fuerit amassius. Nec vero paratus CXanthippus, periclis filii, saeviente peste mortui cum Protagori colloqui ioruerunt, quum sectindo adventu Athenis moraretur; qui iam ante id tempus in vivis esse desierant. Nutra vero insuper alia de eo dici possent, quibus ostenderetur quo pacto dialogos suos finxerit. II 4. Fuisse autem malevolum in omnes Platonem ex iis etiam liquet quae in dialogo dicit qui Ion inscribitur in ii maledictis insectatur primur poetas omnes, dein etiam viros qui a Iouulo ad sti minas dignitates erant promoti, Phanosthenem Andrium, Apollodorum

408쪽

κίσθησαν ἐν δε τω Περι Ἀνδρείας ελησίαν, τον Θουκυδίδου του αντιπολιτευσα λενο ΓΙερικλεῖ, και Λυσί--ριαχον τον Ἀριστείδου του Δικαίου , της των πατερων

εστιν ἄξιον , εν τε τω προτερήτων εις αυτον διαλόγων ἡ γαρ δευτερος π τινων Σενο ῖωντος ναι λεγεται,

Cyzicenum, lagomenium Heraclidem. In Menone vero etiam illos, quos summos viros Athenienses habuerant, Aristidem, Themistoclem Menonem vero laudat, eum qui prodidit Graeco p. In Euthydemo, hunc ipsum, fratrem eius Dionysodorum contumeliose tractat, ad honesta omnia addiscenda tardos Sc hebetes, itemque contentiosos vocanῆ, exprobrIn Sque et

iam quod ex patria Chio profugissent, Thurios habitatum migrassent. In dialogo De Fortitudine Melesiam, Thucydidi illius qui in admini 1tratione reipublicae e ricli adversatus erat, Lysimachum Aristidis Iusti filium, indignos ait esse patrum virtute. Quae ero de Alcibiade dixit in Sympossio ne palam quidem repetere decet itemque quae in priori ex eis dialogis, ilibus nomen illius inscriptum est: nam posterior perhibetur a nonnullis esse Xenophontis, quemadmodum Alcyon fer-

409쪽

CXV.

Platon S

ως και η Ἀλκυων Λεοντος του καδημαῖκου, ως η- σι Νικίας ο Νικαευς τα κεν ουν κατα Ἐλκιβιάδου λεχθεντα σιωπω. τι δε ' τον Ἀθηναίων δη/χον εἰκαῖονειρηκε κριτην εὐπροσωπον Λουειδαιμονίους δὲ ἐπαιναν,επαινεῖ και τους πάντων Ἐλληνα ν εχθρους Iεοσας. και τον δελῖον δε του Ἀλκιβι αδου Κλεινίαν Soam-d νοριενον τε αποῖἀνει, ' και τους υιους αὐ του ΓIερικλεους ηλιθίους, Itaδαν τε ορτυγοκοπον, καὶ τον των Ἀθηναίων δηρον ευ προσωπον ριεν ινα , δειν δ' αὐ- τον ἀποδυσαντας Θεωρειν ο*θησεται sto zησιν Στερίβλεπτον αξίωμα περικείμενος κάλλους υ αληθινου.

tur esse Leontis Academici, ut ait Nicias Nicaeensis. Igitur, quae ad Alcibiadem spectant, silentio praetereo rsed illud tacere non possum, quod populum Athenien sem temerarium iudicem dixit bene personatum : Lacedaemonios Vero laudans etiam tersas laudat hostes Graecorum omnium: fratrem Alcibiadis Cliniam in sanum esse ait, Iericlis filios stolidos, Midiam fe riendis coturnicibus unice operam dare populum Atheniensium bene quidem personatum esse , sed opor tere detracta persona eum spectare: sic enim adparebit, ait, circumiectum habere speciosum decus fictae falsae que pulcritudinis. iis . In Cimone vero, neque Themistoclis parcit accusationi, nec Alcibiadis myronidae; me, Miltia-

410쪽

ρωνίδου, Αλλ' οὐδ αὐτου του Κίμωνος και Κρίτων δ' αὐτου Σοφοκλεους περιεχει καταδρομ m. δε Γορογίας ου μόνον ἁῖ ο τ επίγραμμα, αλλα και Ἀρχελαου του Ιακεδονίας βασιλεως ὀν ου μόνον πο- νάδαττον γενος εχειν, αλλ' ο τι και πικτεινε τον δεσποτν οὐτος δ' ἐστι Πλάτων, . Zaraυσιππός φησι Γλτατον οντα δερχελαω, Φιλίππω της βασιλείας αἴτιον γενέσθαι γράῖε γουν Καρυστιος ο ΓΙεργαμηνος ἐν τάῖς Ἱστορικοῖς Υπομνημα ν ουτως , απιυ Ἱππος

πυνθανόμενος Φίλιππον βλασῖημεῖν περ ΙΠλάτωνος,

disi immo ne ipsius quidem Cimonis porro Crito eius continet in Sophoolem invecti Vam : Gorgia Vero, non modo in eum a quo nomen habet, sed .in Arctielaum Macedoniae regem; cui non Olum ignobile genus e probrat, sed etiam dominum ait interfecisse. Hic vero Plato est, quem Speusippus ait, cum amicissimus suis set Archelai, Philippo operam contulisse ad adipiscendum regnum. Scribit certe Carystius Pergamenus, in Commentariis Historicis, in hunc ni odum: Speusippus cum cognovisset Philippum calumniari Platonem , in epistola quadam tale quidpiam scripsit: Quasi vero ignorare thomines, Platonis per regnum etiam adeptum isse Philip pum Euphraeum enim ritum ad Perdiccam miserat Plato, qui illi persuasit, ut Philippo aliquam regionem tribueret. In qua cum ille milites aleret, mortuo Perdicca

라틴어 텍스트