Deipnosophistarum libri quindecim;

411쪽

οὐδ' αυτου του ΙΠλατωνος απισχετο αλλα καλεσας αυτον ορτικως Σάθωνα τον ταυτρο εχοντα την ἐπι- για. ην διάλογον ξεδωκεν.

Περ της προς πάντας του IΠλατωνος κακοηθείας λε

in parato habens copias, rerum potitus est. α Sed hoc quidem an vere dictum sit, Deus noVerit Pulcher e ro illius Protagoras, praeterquam quod in poeta multos, sapientes viros vituperationem continet, etiam Calliae vitam multo acerbius perstringit quam Eupoli dis Adsentatores. In Menexeno vero non modo Hippias Eleus ridetur, vertim etiam' laamnusius Antiphon, Mussicus Lamprus. Sed dies me deficeret, si omne ς vellem commemorare qui ab hoc sapiente male audive riint. Nec vero idcirco Antisthenem laudo : qui cum alios multos maledictis insectatus est, tum nec ab ipsis Platone abstinuit; sed odios Sathonem eum adpellans, dialogum edidit cui inscriptum illud nomen est. ii 6. Hegesander vero Delphensis in Commentariis, ubi de illa Platonis adversus omnes mal olentia diSputat, et-

412쪽

σιν 'ΕAκει γαρ Πλατων θονερος ναι, και κατα το θος ουδαμῶς ευδοκιμιειν. και γαρ 'Αρίστιππον προς

ν προεπινεν edd. 2 ρυακοῦν edd.

iam hoc scripsit: Post Socratis e viv: discessum, quum familiares eius in convivio riodam tristes admodum essent, Plato unus e convivis, sumto poculo, hortatus eos est, ne animtim desponderent se enim idoneum esse qui scholae praeesset atque ita propinavit poculum Apollodoro. At ille, Iubentius se a Socrate veneni abcem fuisse accepturum, ait, quam istam a Platone invitationem. Videtur enim Plato

invidiosus fuisse S moribus minime probis. Nam inrustippum cavillatus est, tio ad Dionysium esset peregrinatus, cum ipse ter in Siciliam navigasset semel quidem igneorum Aetnae profluViorum caussa quo tempore etiam cum seniore Dionysio congressus, periculum vitae adiit his vero ad iuniorem Dionysium. Idem, quum pauper esset Aeschines, unumque haberet discipulum Xenocratem, hunc ab illo abstraxit. Idem deprehensus est id agere ut Phaedoni litem intentaret, qua

413쪽

ρίδης ἐν τοῖς Απομνημυονευματι Καὶ το πόλιν δε Θ ε-

λησαι κτίται, και το νομοθετησαι, τίς ου η ι πα-

in servitutem ille denuo detrtuleretur omninoqtie in misne Socratis discipulos novercalem animum gessit. Quare etiam Socrates, recte de eo coniectans, praesentibus multis non illepide dixerat, visum sbi per insommum Platonem, In O cem mutatum , capiti Isius insiluisse , aDitiem, que perfodientem, O firmiter capis insedentem, circumtirca prospectasse. Quare ex imo , inquit, multa te, Plato, adversus capti meum esse mentiturum. Erat Vero Plato non malevolus solum, verum etiam gloriae cupidus is qui dixerat: Extremam tunicam, gloriae cupiditatem, in ipsa morte deponiamus , in testamentis, in exsequus , in sepulcrorum monumentis rut tradit Dioscorides in Memorabilibus. Quod vero civitatem voluit condere, Clegibus eam instruere, quis neget esse hominis gloriae ii piditate insigniter ad fessiqΑdparet hoc autem ex his quae in Timaeo ipse ait Equb Bb a

414쪽

tatIS animorum.

λίτας ους διαγραῖω CXVII IΠερὶ δε των is τοι διαλογοι αυτου λελεγμενων,

- λιδοσδε καπηλθέν ἡ ποτμον γοοωσα, λιποt; τ αδροτητα και β . Ε δ' ουν, και ΓΠλατωνος, ησειεν τις, ιναι τον λογονουχ ρή, ni σχη καρον α αυτουμ ελειαν. α γα fκαι συγχωρηση τις, μεθίστασθαι τα των τετελευτηκοτων ψυχας ς αλλας υσεις , και προ τον κετεωροτερον και καθαρωτερον νερχεσθαι τόπον, τε κου- Eem ad eius Rempublicam meam simillier adfectus sum, atque fictor adversus sua opera quae scut ille viva cupit videre e- seque moventii sic ego cives , quos informo.

III. De rebus vero, quas in Dialogis suis disputavit, quid dicemus Quam enim animam immortalem ille fingit, etiam postquam corpore soluta deparata est, eam dem prior Homerus talem dixerat. Hic enim ait, Patro e animam - ad inferos descendisse suum lamentantem fatum , licto vigore O iuvenis. Quod si quis dixerit, at a platone rationem etiam esse expositam non ideo equidem, quid sit quod per eum profecerimus. Nam similis etiam concesserit, in alias sedes migrare animas post discessionem e corpore, cin sublimiorem purioremque locum adscendere, quippe

415쪽

προτερον HIολιτεια, τι πεποιηκα νβ και τοι γε si in Leges. καθάπερ τον Λυκουργον του Λοικεδαιμ ονίους, και τον Σόλωνα τους Ἀθηναίους , και τον Z αλευκον του Θουρίους, και αυτον, arao ησαν χρησιμοι, πεισαί τινας

δε ΙΠλάτων πως ου ψοπος, τριων Ἀθηναίων γῆν μένων νομοθετων , των γε δη γνωρι μενων, Δράκοντος, και αυτου c ΙΠλάτωνος , και Zολωνος των με τάῖς Pομοις εμμενειν του πολίτας , των δε του IΠλάτωνος

Ἀπου γαρ malim cum Cas. aut οἱ γὰρ c. a. αἰσθησις , και edd. cum S. A.

quae leviores sint, quid inde qtiaeso lucramur Quibus enim nulla manet recordatio ubi olim fuerimus, neque sensus ullus fuisse no omnino, quaenam gratia est huiusmodi immortalitati. Iam quae ab illo conditae sunt Leges, atque ante illa etiam Respublica, quemnam habuere effectum Atqui, si utiles fuerunt, oportebat eum persuadere Graecis nonnullis civitatibus, ut illis uterentur; quemadmodum Lycurgus persuaserat Lacedaemoniis QSolon Athenientibus, 'aleucus Thuriis. Est enim Lex, ut ait Aristoteles, communi civitatis consensu definita ratio, indicans quo pacto agere quaeque de beamus. Ineptum igitur quidni fateamur fuisse Platonem, quod , cum tres fuerint Atheniensium legumlatores qui nomen aliquod sint consecuti, Draconin Plato ipse S Solan illoriis quidem leges observent cives, Plat

416쪽

υ αυτου διαπλαττομενοις, στε και πεῖσθαι τους χρησομενους. εχξρο ουν, α πεισε λεγων, ταυτα και γραῖειν και η ταυτα ποιειν τοις υχομενοις , αλλατίῖς των ἐνδεχομενων αντεχομενοις. CXWly- λωρις τοίνυν τουτων, εἰ τις διεξίοι τους Τιμαίους Nec in aliis Θου και τους Γοργίας, Ἀαι τους ἄλλους δε του c

cellit Plato. τοιουτους διαλογους, εν οις και πιρι των ε τοις μα- Θηριασι δε εοχεται, και πιρι των κατα υσιν, καιπερ πλειονων αλλων, οὐδ' ως δια ταυτα Θαυμαστεος ἐστίν. Ἀχει γαρ τις και παρ τερων ταυτα λαβέ is

nis vero spernant atque etiam derideant 8 Eadem est ratio Reipublicae illius etiamsi enim melior haec esset omnibus aliis; si persuadere nobis non potest esse meliorem , quid inde promovetur Videtur igitur Plato non hiS, qui in rerum natura sunt, hominibus leges scrip s- se, sed iis qui ab ipso ficti sunt ita ut quaerendi sint qui illis uti velint. Oportebat autem, quae persuaderi possunt hominibus, ea dicere scribereque nec similiter eis facere qui ad preces vota confugiunt; sed his, qui, quae adsunt, ea capessunt. II 8. Sed, ut haec mittamus, si quis Timaeos illius Gorgias perlegerit, atque etiam reliquos eius generiS dialogos, in quibus res tractat ad scientia pertinentes, ad rerum naturam, multaque alia ne sic quidem ob ista admirabilis admodum videri debet. Possunt enim e

417쪽

γελλεται, και μεῖς πῶυμ εν ἐκ των ἐκείνου λόγων,

de Gab aliis accipi aut melius dicta aut certe non deterius. Nam Theopompus Chius in libro contra Platonis Scholam : Plerosque , ait Platonis dialogos inutiles atque mendaces invenias maioremque partem alienos, desumtos partim ex Aristippi Disputationibus, nonnullos ex Ant thenis, multos vero etiam ex Erysonis Heracliotae Iam quae de homine &praestanti eius natura Dprofitetur, ea no quo que in illius dialogis quaerimus, nec vero ibi reperi mus sed convivia quidem reperimus, sermones super amore habitos, eosque indecae,ros admodum, quos ille spernens lectores composilit quemadmodum etiam plurimi ex illius discipulis tyrannico quodam ingenio fuere calumniatoreS.II9. Nam Euphraeus tridem, cum apud Perdiccam regem in Macedonia versaretur , non minus quam ille regnavit,' pravus .calumniator fuit qui regis soda-

418쪽

αποκτεινας αυτον , και αυτος τυραννειν επιχειρησας

litatem ita frigide ordinavit, ut nemo ad convivium eius admitteretur, nisi qui Geometriam aut Philosophiam ca Ieret. Quare postquam Philippus regno potitus est, Pammenio Ore eum nactus occidit ut Carystius narr. : in Coinmentariis Historicis Callippus vero Atheniensis, qui ipse discipulus Platonis fuerat , familiaris Dionis .condiscipulus Syracusias cum Dione profectuS, quum eum videret regnum iam sibi vindicare, illum interfecit mox Vero ipse, cum ad se rapere tyrannidem esset adgressus, occisus est. Evagon sive Evaeon Ver Lam sacrarus, ut tradunt urypylus, micaeocles Cnidius nonagesimo primo Commentationum libro, item Demochares orator in libro Pro Sophocle contra Philonem , cum a triae civitati pecuniam foenori dedisset, oppignerata a ce ubi iusto tempore pecunia ei reddita non est, de M

419쪽

στερησας , τυραννεῖν βουλευετο, εως τυ φραμ οντες επαυτον οἱ Λαμψακηνοι, και τα χρηματα ποχθοντες ,

χάρης η 4 χρημ ατα και σιτον iamIους τοι πολίταις, και δια ταυτα πιστευθεὶς εινα χρηστος παρα

pessenda tyrannide consilium iniit donec adversus eum concursu facto Lampsaceni, repraesentata pecunia, arce eum eiecerunt. Timaeus Cyricenus, ut idem ait Demochares , pecuniam .frumentum largitus civibus, e que habitus vir probus apud CyZicenos, brevi post tempore evertere rein publicam per Aridaeum molitus est. Quare in iudicium vocatus, convictusqUe, infamia notatus est in civitate quidem permansit senex lannis gravis, sed inglorius, infamis vitam traduxit. Tales etiam nunc sunt Academicorum nonnulli, inhon stam vitam .sceleratam agentes. Nam pecunia ex impietate .praeter naturam suis praestigiis collecta nunc sunt conspicui quemadmodum, Chaeron ille P lenen-ss, qui non modo Platoni operam dederat, sed .Xenocrati. Nam hic quoque acerba tyrannide patriam pre

420쪽

στους των πολιτων ξηλασεν, αλλα και τοι τουτωνδύλοις τα κτηματοι ' των δεσποτων χαρισάμενος, καιτας κείνων γυναικας συνωκισε προ γάμου κοινωνίας

Platonicos λατωνα τε αυτον , κα των γνωριμων τινας κεκω c

νων τι και πολυτελωνησκουντο, και ότι της ευμ ορῖίας των καθ' ημας ασελγων πλείονα προνοιαν ποιουντο. λεγε δε υτως' 'Επει ' καταστας ευστοχος νεανίας,

των ἐξ 'Aκαδημίας τις ὐπο IΠλάτωνα και

mens, non modo civili optimo civitate eiecit, v rum tam servos sorum hon: herorum donatos in

trimonio cum eorum stem uxoribus iunxit hoc scilicet fructu capto ex praeclara illa Platonica Republici ex Legibus illis naturae leges evertentibu8. Isto. Quare etiam pluppus comicus, in au frago, cum ipsum Platonem, tum nonnullos ex eius familiaribus traduxit, ut homines lucri caussa calumniantes simul significans pretiose ornari solitos esse .de forma corporis magis fuisse solicitos quam ii qui apud nos lascivi habentur. Verba eius haec sunt: Deinde surgens aliquis ingeniosus iuvenis

ex Academici, Platonis alumnus E sonisque rasymachorum, lucripetarum , necessitate adiactus , arte Mem - mercedem Haucupante