Deipnosophistarum libri quindecim;

431쪽

πλείστας μεν γυναικα γημας, εὐπλείστων δε λα- Mega- θα παροενίων παιὰ ποιησαμενος ει ποι γαρ αν τις προς

οὐν, ησιν, οἱ νεοι ποιηται κατασκευάζου τι ἐν λη- στου σχημ. ατι μονον περιπορευο νον, υλο εχοντα και λεοντην και τοξα και ταυτα πλάσαι πρωτον Zτησί- χορον τον Iμεραιον. και αάνθος δ' Ἀχελοποιος , πρεσβύτερος ων Στη χορου, - και αυτος ἡ Στησίχορος

runt, duxisse eum exercitus, oppida expugnasse : qui nonnisi fere in voluptatibus Vitam inter homines transegit, plurimas ducens uxores, ex plurimisque virginibus clam liberos procreans. Quod qui non admittunt, eis recte dicas: Quare igitur vos ipsi illud epulandi studium eidem tribuitisci aut, unde obtinuit inter homines, Ut, Herculi cum libamus, nihil in calice relinquatur nisi voluptates ille probasset aut, cur calidae quae e te ra scaturientes, omnes Herculi sacrae habentur alit, cur mollia stragula Heretilii vocari solent licti , si contem- sit ille delicate vivente. Hunc igitur, ait, iuniores poetae fingunt nonnisi latronis habitu terras peragrantem; clavam manu tenentem, leoninam pellem telaqueae pantem quae primum finxisse, ait Stesichorum Hime-raeum Atqui Xanthus lyricus poeta, Stesichoro supe-

432쪽

ταμελητον. -

rior, ipso Stesichoro teste, it ait idem Megaclides, non hunc ei ctili uni tribuit, sed Homericum. At multa an thi pervertit Stesichorus, quemadmodum, Oresseam

quae vocatur Antisthenes Vero, voluptatem bonum esse dicens, adiecit, eam cuius non Poeniteat.

. Sed dux auctor Epicuro illius, quam sena per in ore habet, Voluptatis fulsi videtur Homericus lysses; quippe qui ait:

Non enim ego ullum ut eventum gratiorem esse quam cum laetitia quidem teneat populum universum, convivaeqlle per domum audiant cantorem, sedentes ordine , iuxtaque plenae sint mensae pane ' carnibus, vinumque ex cratere hauriens

pincerna praebeat infundatque poculis. Hoc ne animo pulcerrimum esse videtur.

433쪽

Megaclides vero ait, temporibus sese adcommodanteiri Ulyssem, quo videretur Phaeacibus eodem esse cum illis ingenio eisdemque roribus, mollitiei eoruna laudat Te, postquam ex Alcinoo prius audivisset:

Semper nobis conuiuium gratiam, cithir qLe. chorique,ves esque mutatoriae, O la ena calida, Aulique.

Ea enim una ratione existimaverat se sua spe non iri sei stratum. Eiusdem generis est etiam is, qui Amphilochum filium hortatur: O lil marinae bestiae saxatissis cuti maxime illa versare in civitatibus omnibtis Praesentique adsentiens ultro, Ius alia cogita. Similiter Sophocles loquitur in Iphigenia :Disce aduersiis imminem, ut polypus suum corpus pro iverso lapide , sic tui animi coguata mutare

434쪽

καὶ ἡ Θεογνις'

TheogniS: Pol i mentem tene ver estis. Sunt vero qui dicant, id ipsum quod Ulytam dicentem fecit sensisse Homerum honestae industriae vitae saepius praeponentem Vitam Voluptariam , dicentemque: Dii interim apud Iovem sedentes consultabant aureo in pavimento interque hos veneranda Hebe Nectar ministrabat illi autem aureis poculisse invicem salutabant. Et apud eumdem Menelaus ait:

Nec vero nos

435쪽

ληρων αδνη το κρῖνον. ἐν ΙΠερσεπόλει δε διατρίβουσu

Cθινοπωρον, και ἐν Βαβυλωνι το λεῖπον του νιαυτου

8. Luxuriae nomine primi omnium hominum celibrati sunt' rsae. Quorum reges hyemem transigebant Susis, aestatem vero Ecbatanis. Nomen autem invenisse urbem Susa, tradit Aristobulus & Chares, ex loci ainoenitate :fuson enim Graece litisim sonare. Persepoli vero traducunt autumnum , Tabylone reliquum anni tempus. Similiter Parthorum reges Ver transigunt Rhagis hiemem vero Babylone reliquum autem anni tempus Hecatompyli J Iam Gipsum insigne , quod capiti impositum g

stabant Persarum reges, voluptatis studiuin, quo tenebantur, declarat Instructum enim erat, ut ait Dinon, ex myrrha ex labyZo, quae vocatur: est autem labyzus fragrantissima in pretiosior myrrha. Quoties vero decurru inquit descenderet rex, neque desiliebat, et

436쪽

καθηλλετο , λίγου ντος εχτι τρο γην του ψους , οὐτεδια χειρων θειοομενος , ἀλλ ορε αὐτω χρυσους δ ρος ετίθετο, και τουτω ἐπιβαίνων κατηεί κα ο βασιλειους διῖροῖορος εἰς τουτ ει πετο Φυλασσχυσί τε αὐτον mi τριακοτιαι γυναικες, ως ἱστορει Κυμ αῖος Ἐρακλείδης ἐν πρωτη ΙΠερσικων αὐται δε τας κεν μερα κοι- μωνται, να νυκτος ἐγρηγορω της δε νυκτος αδουσαι και ἔδαλλουσαι διατελουσι, λυχνων καιομυενων. χρη- ται δε αυταῖς και πολλάκις ἡ βασιλευς ια της των μηλοῖορων αὐλης. ησαν σε υτο των δορυῖορων, καιτω γενει πάντες Ιερσαι , ἐπι των στυράκων μηλαπυτ εχοντες, χιλιοι το αριθμον, αριστινορο εκλεγομενοι κ των μυρίων LIερσων των θανάτων καλου- c

λος ἐπεβαιν εν η βασιλευς τε δε εις την ἐσχάτην

iam si exigua foret a terra altitudo, neque manibus cimcumstantium innitebatur, sed semper adponebatur aurea sella, cui ille insistens descendebat cuius rei caussa semper gestator regiae sellae sequebatur. Custodiuntque eum trecentae mulieres, ut narrat Cumaeus Heraclides primo libro Persicorum. Hae interdiu dormiunt, noctu vero vigilant: per noctem perperuo canunt citharamque pulsant, ardentibus lucernis Saepius autem famili rite his utitur rex per metophororum aulam. Erant autem hi satellitum quoddam genus, omnes origine Persae, Rurea mala hastis praefixa gestantes, mille numero, pro fortitudinis laude ex illorum decem millium Persarum numero delecti, qui Immortatis vocantur. Horum igitur per Ulam transibat rex pedibus, substratis glabris tapetibus Sardianis, super quibus nemini alii praeter regem incedere licebat In extremam aulana ubi perveniebat

437쪽

ταιος αὐτων περι τον βίον τρυῖ και τους ταις λογ-

rex, currit in conscendebadi aliquando etiam equum sed pedibus incedens numquam conspiciebatur Venatum vero exeuntem pellices comitabantur Thronus, in quo se dens ius dicebat aut responsa dabat legationibus, aureus erat circa quem quatuor stabant columellae aureae, gemmis distin istae : stiperne praetentum erat purpitreum aulaeum variegatum. 9 Clearchus vero Solensis, quarto libro Vitarum, postquam de Medorum luxuria verba fecit, a quibus ea caussa multos, ait, e circum vicinis castratos esse sui, licit deinde D a Medis acceptam mesophoriam Persis fuisse non modo ultionem eorum tiae passi essent, verum et iam admonitionem, quae Medos commonefaceret pristinae satellittim mollitiei, quousque eis eminuti an inii fuissent delapsi potest enim, ut videtur , immodica illorum4 stolida in omni vita mollities etiam ex hominibus

438쪽

Cσιν , ἡκον τρυῖης ο των Ιερσων βασιλεῖς, στεεχεσθαι της , ατιλικης κλινης περ κεῖαλης οικηματι πεντάκλινον ἐν χρυσίου πεντακισχίλια δια παν- τος κειντο τάλαντα και τουτο καλεῖτο προσκεῖα fλαιον βασιλικόν. και προς ποδων τερον οἴκημα τρακλινον, ου ταλαντα τρισχιλια κειτο αργυριου , και

Ianceis armatis meros lacere gyrtas. α Tum in progressu libri ait: Iis igitur qui delicatiorem aliquem cibum ei excogitaverunt, praemia dans inventi, non aliis honoribus condiens cibos tales adponebat, sed ipse solus his seu batur; quae eius sapientia erat. Hoc enim est opinor, quod dicit tir Dυissimul SE Regis cerebrum. α Chares vero Mitylenaeus, quinto libro Historiarum Alexandri: Eo luxuriae , inquit, progressi sunt Persarum reges, ut a capite lecti regii sit coenaculum quinque effusis stratum, in quo constanter quinque millia talentorum auri sunt reposita adpellabantque illud emica regis. Aliudque esta pedibus coenaculum tribus lectulis stratum, in quo deposita erant tria talentorum millia idque scabestum regis nominabatur. Erat vero in illius cubiculo, super I cto, etiam vitis aurea gemmis distincta. α am vitem,

439쪽

σαις ησιν iναι και χρυσου καλουμενον δωρ εἰναι δετουτο λιβαδας εβδο ληκοντα, και a. δεια πίνειν α αυ- του η μονον α λεα, και τον πρεσβυτατον αυτο των

I ' με τας εὐνας ου μόνον ed. Bas. et Cas. Σ ποστρωννυσθαι vulgo apud Xen.

ait Amyntas in Stationibus, sue Mansionibus h uvas

habere e pretiosissumis lapidibus composuas indeque non procul positum esse craterem aureum, Theodori Samii Opus Agathocles ero, tertio libro De Cyrico, ait, esse etiam in Persarum terra auream aquam quam adpellant esse autem septuaginta scaturigines , neminemque de illa aqua bibere, nisi unum regem filium eius natu maximum. Alius quisquis fuerit, qui de illa bibit, capite plectitur. IO Xenophon vero, octavo libro De Cyri Institurione, scribit: Utebantur eo tempore adhuc persica disciplina, sed culti deliciis Medorum. Nunc vero Persicam sortitudinem & laborum patientiam prorsus exti gui sinunt, Medicam vero retineia mollitiem Lubet autem, qualis sit illorum delicata vita, deciatare. Irimum enim, non iam illis fatis est, ut lecti molliter sternantur: