Deipnosophistarum libri quindecim;

531쪽

λαβόντος , ητησεν θηγαίους ποτε D 'Aκροπόλει το-

Καλλίας κυριος γενομενος, και προ ηδονη βιωσας ποῖοι γα ου κόλακες , η τί πληθος οὐχ ἐταίρων περι αυτον ησαν; ποίας δε δαπάνας ου ὐ περεωρα κεῖ- νος; ἀλλ' ἔμως εἰς τοσουτον αυτον περιεττησεν O rauimονην βίος, στε μετα γραῖδίου βαρβαρο διατελεῖν αγκασθαι, και των ναγκαίων καθῖ μειαν ἐνδεης

lium, cui Ammon cognomen erat, Athenis deposuerunt: postquam eversi a Persis, in alias regiones transportati essent Eretrienses omnes, ingens e pecuniae summa in horum manibus mansit. Itaque Hipponicus , de genere illius qui depositum acceperat, ab Atheniensibus aliquando locum in Arce petiit, ubi aedem aedificaret in qua conderet pecuniam , quam esse parum tutam aiebat in privatis aedibus: locum ei dederant Athenienses sed ille, admonitus ab amicis, mutavit sententiam. Huius igitur pecuniae dominus fa- dctus Cassias, voluptariam vitam sectatus: - nam quibus adsentatoribus, aut qua multitudine sodalium non erat ille circumdatus aut quibus sumtibus umquam pepercit Θ - sed eo illum redegit voluptatibus unice dedita vita, ut cum una barbarica anicula reliquam vitam tranSigere cogeretur, cierum ad quotidianum victum

532쪽

γενομενος, τον βίον τελευτησε. T. δε Νικίου , di σι, του Περγασηθέν πλουrον, η τον Ἱσχομαχου τίνες α πωλεσαν; ου Αὐτοκλεης ' καὶ Ἐπικλεης, οι μετ

Alexandri πος μεν ο λυνθιος, ἐν οὐ Περι ης H ῖαιστίωνος καὶ

εκειτο αυτω χρυσου Θρονος, και κλίναι αργυρόποδες, εο L καθεζόμενος χρημάτιζε ' μετα των ταίρων. Νικοβούλη δεπησιν, τι , παρα το δῶπνον παντες ιαγωνισται ἐσπουδαζον τερπιιν τον βασιλεα και τιε τω τελευταίω δείπνω αὐτος ο Ἀλεξαενδρος επειπόλον τι μνημονευσας εκ τη Eυριπίδου Aνδρομέδας γω-

necessariarum indigens vita excesserit. Niciae vero e gasensiS ait, divitias, aut Ischomachi, quis perdidit Z Nonne Autocles apicies. illi quibus in communi una Vivere placuerat, omnibu rebus Voluptatum fruitioni posthabitis ii postquam bona on ni abligurierunt,

epota cicuta, una e Vivi excesserunt. α

De Alexandri Magni luxuria phippus Olynthius, in libro De Hephaestionis ot Alexandri obitu, ait: In hortis ipsi statutum fuisse aureum solium, .lectos argenteis fultos pessibus in quibus cum amicis sedens responsa dabat. ιι Nicobule vero ait: Inter coenandum musicosin ludiones omnes oblectare solitos regem: in novissima coena ipsum Alexandrum epis odium aliquod ex Euripidis Andromeda, quod memoria tenebul Iragoedorum more declamitasses' merum sedulo propi-

533쪽

μου τα με αλλα σχεδον και καθ' εκαστρο μεραν χλαμυδα τε πορῖυραν και χιτωνα Ἀσόλευκον, και fτην καυσίαν εχουσαν το δάοημα το βααλικόν ἐν δε

κεῖαλῆ, και το κηρυκειον is τη χειρί πολλάκις δε

nantem, caeteros etiam ad bibendum coegisse. α Ephippus vero scribit ri Etiam sacras vestes in coenis gestasse Alexandrum nunc quidem ammoni purpuratam,&fissile soleas, cornua, velut ipse Deus; nunc vero Dianae, cuius cultum saepe etiam sumebat quum curru veheretur, Persica quidem stola indutus, sed ita ut supra humeros arcu Deae spiculum emineret. Subinde etiam Mercurii cultum alias quidem fere ac quotidie chlamydem purpuream, tunicam medio albo intertexto, causiam cui diadema regium circumpositum; ubi Vero cum amicis una esset, talaria , .petasum in capite, .caduceum in manu saepe Ver et , iam leoninam pellem clavam , veluti Hercules. α Quid igitur mirum, si nostra quoque aetate imperator Corn-

moduS, qtlando curru veheretur, Herculeam clavam

penes se positam habuit, substrata leonina, mersu- Athen. Vol. IV. Pi

534쪽

δαία και οἴνω εὐωδει το δαπιδον ἐθυμιατ δε αυτω a σμυρνα, και τα ἄλλα θυμιάμ ατα εὐφη/χία τε καὶ σιγη κατεῖχε πάντας υπὸ δεους τους παροντας. αῖο- ροτος γα m, και ονικός. δοκε γαρ ιναι μελα Ecbatanis χολικος Ἐν Ἐκβατάνοις δή τοι ησας τω Διονυσόθ υ-

ν ερανε M. δραιν malebam. Intercidisse nonnihil videtur. Forsan et λό*υλ. ut paulo post.

Ic voluit adpellari, cum Aristotelicae disciplinae alumnus Alexander tot Dii ' sese adsimilaverit, atque adeo etiam Diana est aeterum rigabat Alexander exquisitissimis unguentis fragranti vino pavimentum adolebatur vero illi myrrha, reliqua summenta : favebantque linguis qui aderant omnes, cum alto silentio praemetu. Sanguinarius enim erat, nec ferenda eius ira Videbatur enim esse melancholicus. Ecbatanis cum Baccho solenne sacrificium perageret, omnibus ad epulum abundantissime comparatis, atrabates praefectus milites omnes epulis accepit. Ad quod spectaculum quum multi confluxissent, ait Ephippus, superba multa edebantur praeconia, vel Persica arrogantia insolenti ra. Nam chim alii alia per praecones edicerent, coronis honorarent Alexandrum , unus aliquis e novissimi agminis ductoribus, sue, ex optophylacibus ia ess, se

535쪽

Ἀλεξαδε ρω ἐκέλευσε τον κηρυκα ανει πειν, τι οργος ο πλο υλαξ λεξανδρον Αμμωνος υίον στεῖα-νο χρυσοῖς τρισχιλίοις και, ταν Αθηνας πολιορκῆ,

μυρίαις πανοπλιαις, καὶ τοις σοι καταπιλταις, καιπας τοι ἄλλοις βελεσιν εἰς τον πολεμον κανοῖς.

αυτου χρυσοπους ἴν. συμπαρελαβε δε εἰς το συμπο- ον και τους λοξενους παντας και κατεκλινεν αντιπροσωπους αυτ τε και τοι αλλοις νυμ2ίοις την τε λοιπην δυναμιν, πεω τε και ναυτικρο, μαι τας

morum iis odibus, omnem adsentationem supergrediens, re cum Alexandro communicata, haec dicere praeconem iussit Gorgus , armorum custos Auxandrum Hammonis filium corona donat trium millium aureorum quando Athenas oppugnabit, decem missibus armaturarum , O telis omnibus instramentisque ad belli usum factantibus tis 4. Chares, decimo libro istoriarum De rebus Alexandri, scribit: Μ Sublato Dario Alexander nuptias celeis braVit, cum suas, tum amicorum omnium, nonaginta duobus uno in loco thalamis exstructis oecus erat centum lectis instructu lecti singuli nuptiali cultu ornati, argentei; regis vero lecto aurei pedes erant. Adhibuit autem in convivium etiam privatos hospites cunctos, OSque ex adverso sibi & reliquis sponsis recumbere fecit: 1-mul vero S totum qui aderat exercitum, cum pedestrem tum nauticum , epulis accepit δε legationes,

536쪽

προσβείας, και τους παρεπιδημουντας ἐν τῆ αυλῆ κατεσκευαστο οἶκος πολυτελως και κεγαλοπρεπως di αατίοις τε και θονίοις πολυτελεσιν , πο ε ταυταποοίυροῖς και φοινικοῖς χρυσούῖεσιν του δε λεων τροσκτην πέκειντο κίονες εἰκοσαπηχεις π χρυσοι και

ριβόλω πολυτελεὶς αυλαία λωτοι και διάχρυσοι, κα- νονας εχουσαι προχρύσους και πιριαργυρους της ἐαυλης, το περίμετρον σταδιοι τεσσαρες ἐγίνετο δε τοι αἰπνα προς σαλπιγγα, τοτε με ἐν τοῖς γαμοις, καιαλλιὰς δ αιει τε τυχοι σπινδοποιουμενος , στε ταν φεὶδειαι το στρατόπεδον Ἐστι et σε δε ημερας πιτελεσθησαν οι γάμοι και λειτουργησαν πανυ πολλοι

και βαρβάρων κα Ἐλλ ων, και ι απο της Ἱνλκης. Praestigia- Θαυματοποιο δε ' ησαν διαπρεποντες, Σκυμνος Tα

aliosque peregrinos qui in aula aderant. Erat autem oecus sumtuose magnificeque instructus veste, aulaeis magni pretii sub quibus alia erant purpurea punicea auro distincta. limitatis caussa sustinebatii id tabernaculum columnis cubitorum viginti altitudine, quae aureis argenteisque lamini ob duetae erant, gemmis distinctae. In circuitu expansa erant aulaea pretiosa, variis figuris .auro distincta, quorum baculi aureis argenteisque laminis erant obducti. Aulae circuitus stadiorum quatuor fuit Signo tuba dato coenabatur, in illi nuptiis, Walias semper quoties solenne sacrificium rex faceret quo totus exercitus coenandi tempus cognosceret. Quinque autem continuis diebus celebratae sunt illae nuptiae : ad quas ministeria sua conferebant multi, barbari, Graeci, atque etiam ex India. Aderant praestigiarum artifices in arte ista

eminentes, cymnus Tarentinus, Philistides Syracu

537쪽

ραντῖνος, και Φιλιστίδης Συρακόσιος, Γρακλειτος τε Masii Mιτυληναῖος. μεθ' ους πεδε ξατο ραψωδ'ος Ἀλεξις Ταραντῖνος παρηλθον in και ψιλοκιθαρισται, Κρατῖ-LT, ος' κιθαρίδησάν τε Ῥράκλειτός τε Παραντῖνος, και Ἀριστοκρατη ό Θηβαῖος αυλιου δε παρηλθον Διονυσιος ο LIρακλεωτης, περβολος Κυζικη - παρ- ηλθονα και ἀληταὶ ι πρωτον ΙΠυθικον λησαν, εἶθ' εξῆς μετα των χορων , ιμαος, Φρυνιχος , Καῖησίας , ' Διό*αντος, ετ δε Ε Ο Xαλκιδευς.

Και κτοτε οι πρότερον καλουμενοι Διονυ οκολακες,

'Aλεξανδροκολακες ἐκληθησαν, διατας των ρων περβολας, εῖ οἶς και η θη ν λ ξανδρος. πεκρίθησαν δε τραγω μεν, Θεσσαλος , καὶ 'Aθηνοδωρος, και

sus, meraclitus Mitylenaeus Post quos artis suae specimen edidit hapsodus, Alexis Tarentinus. Prodierunt porro nudam citharam pulsantes, Cratinus Methymnaeus, Aristonymus AthenieMsis, Athenodorus Teius. Cantantes citharam pulsaverunt Heraclitus Tarentinus. Aristo crates Thebanus. Ad tibiam canentes prodierunt Dionysius Heracleota Hyperholus Cyaicenuς. Tibicines aderant, qui prius Pythicum cecinerunt, deinde cum choris modulati sunt, Timotheus, Phrunichus, Caphesias Diophantus item uius Chalcidensis. Et ab eo inde tempore , quo olim Diro Dcylacis nominare consueverant, Alex.rndrocolaces dicti sunt, ob munerum magnificentiam, quibus etiam gavisus est Alexander Porro fabulas agebant tragoedi Thessalus, Athenodorus , Aristocritus comoedi vero, Lycon Phormio S. Ariston Aderat etiam Phasim eius saltes.

538쪽

corum.

πιμῖθεντες,πησι, στεῖανο ' πο των πρεσβευτων καιτων λοιπων, ταλαντων ησαν μυρίων πιντακισχιλίων '

LV. Ιολυκλειτος δε in ιπσαῖος, ἐν τῆ γδόη των

Κλεαρχος δ' ἐν τοὶς Περὶ Βίων, περιχαρεiου λεγων b

του καθαιρεθέντος πο ου Ἀλεξανδρου , ησίν , , ΙΠερσων α λευς ἀθλοθετων τοῖς τας ηδονας αυτωγνωρίζουσιν, Στο παντων των ἴδεων ηττωμεν απεδει- λε - α λείαν και καταγωνιζομενος εαυτον ουκηστετο προτερον, Μ το σκηπτρον τεροι λαψοντες νεκρορυχθησαν. Φυλαρχος δ' εν ῆ τρίτη και εικοπτη των

Missae autem, ait, tunc temporis coronae partim per legatos, partim ab aliis, talentis quindecies mille sunt aestimatae. α

s. Polycletus Larissaeus octavo istoriarum libro scribit, aureo in lecto dormisse Alixandram tibicinas tibicinesque semper elim secutos esse in castris; .potasse illum usque ad auroram Clearchus vero, in libris De Vitis , de Dario loquens qui ab Alexandro tibiatus est, scribit is Persarum rex, praemia statuens his qui novas sibi voluptates indicarent, ab omnibus illis deliciis frangi evertique suum imperium pastus est nec prius intellexit ipsum se debellare , quam alii renunciati tintsceptrum manu tenentes. ti Phylarchus, tertio bigesimo Historiarum libro, Agatharchides Cnidius decimo De Asra, etiam amicos Alexandri immani luxuria usos esse scribunt. Quorum unus fuit Agnon, qui au-

539쪽

γνων, χρυσους ηλους ε ταις κρηπῖ τι ' και τοις π δηρια ν ἐῖόρει Κλεῖτος δε, ὀ Λευκος καλουμενος ,ετε χρη χατίζειν μελλοι, επὶ τορ Pυρων θιατίων διι πιριπατων s. ἐντυγχανοirim ιελέγετα Ιερδίκκα δεκα IKροιτερ φιλογυμνασrουσι ἡκολουθουν διῖθεραι σταδιαιαι τοῖς ριεγεθεσιν, O αὶ ' περιλαμβάνοντες τοπον is τοί. καταστρατοπεδείαις, ἐγυμνάζοντο 11κο

τιζον πολλακι καθημενοι, σμαραγδίνου βοτρυς ἐχου- σας ' καὶ των 4νδικων ανθράκων, αλλων ri παντοδα-

κρηπισι S. A. I. s egi apud Aelian. 3 καταστρατο πε-ύ.ῶς edd. 4. περιστάντες edd. I - ης eddi 5 εχ ουσαν malles.

reis clavis confixas crepidas calceosque gestabat Clitus vero, cognomine CandiduS, quoties audientiam adeuntibus praeberet, purpurei rapetibus inambulans collo quebatur cum his qui se aliquid vellent. Perdiccani Craterum exercitiorum gymnicorum studiosos, sequebantur pelles stadii magnitudine, sub quibus f sve, sta dii longitudine, quibus circumscripto loco in castris exercitabantur eosdemque magnus etiam merus sequebatur iumentorum, pulverem vehemium it palaestrae usum Leonnatum Veroin cnelaum, venandi studiosos, aulaea stadiorum centum sequebantur, quibus circumsepiente idonea loca . Venationi operam dabant. Aureas vero lara nos auream item, sub qua sedentes saepe Persarum rege responsa dabant, quartimisue, cuius racemi e smaragdis, Indicis carbunculis

540쪽

πων λίθων πιρβαλλοντων ταῖς πολυτελείαις, ελαττω, cpσιν ἡ Φυλαρχος, Cαίνεσθαι της καθ' ημερανεκάστοτε γινομιενης παό Ἀλεξἀν- δαπάνης. νγαρ αυτο ν σκηνη κλινων κατον , χρυσοι δε κιὼνες πεντηκοντα κατειχον αυτρο ο θε περτεινοντες Ουοανίσκοι διαπυ ι, ποικίλμασιν ἐκπεπονημ.ενοι ' πολυτελε ν, σκεπαζον τον ἄνω τόπον. και πρωτοι κεν II εο ται πεντακοσιοι χηλοῖοροι περ αυτρο εντο ε ιστη- κεσαν , τορουραις και μηλίναις σθησιν ξησκημ ενοι ριετα δε τουτους τοξοται, το αριθριον χίλιοι, οἱ χεν

φλόγινα ενδε κοτε , οἱ δε υσγινοβαῖη, πολλοι δεκα κυάνεα ειχον περιβολαιοι προειστηκεσαν δε του-

των ἀργυράσπιδες Ιακεδόνες πεντακόσιοι. Κατα δεμεσο τη σκορο χρυσοῖ ετίθετο δ ρος , ἐζ οὐ καθη- αενος ἐχρηματιζεν ο Αλεξανδρος των σωματοφυλα-

ν κίονες Ἀκτα edd. cum S. A. Σ ἐκπεμπόμενοι vulgo.

aliisque omnis generis pretiosissimis lapidibus erant confecti has , ait Phylarchus, non tanti fuisse pretii, quantus fuit sumtus qui quotidie apud Alexandrum fiebat. Etenim tabernaculum eius centum lectis instructum erat, quinquaginta aureis fulciebatur columnis praetentaque lacunaria inaurata, variegato opere sumtuose fa-hricata, superiorem partem tegebant. Circa illud primum Persae initis stabant quingentinetalophori, Urpta reis flavis vestibus ornatici post hos sagittarii, mille numero, partim flammea amicula gestantes, partim hysgino coccineo colore tincta, multi etiam cyanea Ante hos stabant argyraspides Macedones quingenti. In medio tabernaculo posita erat aurea sella, in qua sedens responsa dabat Alexander, corporis custodibus undique cinctus Extra tabernaculum in Orbem di Spositum erat