Theologia moralis

발행: 1846년

분량: 459페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

141쪽

De privιkgιis Capiι L 333IIo valet, etiamsi privilegium tantum de hominibus loqueretur , ut deducitur ex ulla Leonis X. Atque ita Leontrario Fratres gaudent privilegiis monialium ordinum, ex eo quia ipsi eommunieant ut superius dictum est privilegiis concessis cuicumque religioni, congregationi, aut monasterio. δε Salm ibid. n. l. sed redeundo ad moniales , hujusmodi privilegiis gaudent etiam issae, quae Pontifici, aut piseoposubjiciuntur, atque ita , quando Religiosis conceditur privilesium, ut absolvantur, Vel cum eis dispensetur a suo praelato, moniales subjectae Episcopo possunt quidem ab eodem absolvi, et dispensationem obtinere. Et hoc currit etiamsi in privilegio nominarentur tantum moniales, quae Regularibus subditae sunt. Suar de Leg. l. 8. c. 10. n. 7. Bon dist. 4. q. a. p. 7. S. 2. n. 2. et Salm ibid. n. 92. elim ca3trop. Leg. Pellia Bom nto, Boss. et aliis eontra paveos. l. - Notandum . privilegia non communieari quando sunt odiosa, vel contraria propriis statutis, adeo ut praeiu-dirent bono sive communi observantias religionis coinre dist. 4. s. s. n. . e Salm ι. . . . n. 400. eum Pellix Leg. Portere. Tamb. mes. Notetur . privilegia alicui concessa non tamquam personae particulari , sed ratione sui omeli, seu dignitatis, vel tamquam membro illius communitatis, inte, I Leoncessa omnibus aliis ejusdem officii, aut ejusdem comminnitatis. Et privilegia concessa subditis, seu praelatis inferioribus etiam praelatis superioribus concessa intelliguntur Salm tr. 8.c. l. p. 7. S. I. n. 40e 141. Similiter privilegia conressa alicui eonventui,aut Ecclesiae, aut particularibus alicujus conVentus, sed tamquam membris illius, intelligi intur quoque conoema eaeteris religiosis tam illius ordinis AEuhm aliorum , qui commmnieationem habent, quando scilicet eadem , vel similis ratio militat Salm ibid. eum Pellis Gareia, Quinι. Tamb. te. Sed hoc non est intelligendum de privilegiis, quae concedum tur alleui eongregationi ad tempus determinatum , vel per Brevia particularia sunt concessa alicui monasterio is speetalem aliquam causam , vel quando agitur de rebus, quae disticit solent oneedi. Sulm ibid. n. 118. etιm Myrin. Tamb. Merola, etc. 42. - VII. certum est, ut habetur ex propos. 56. a mnata ab Aleaeundro VII. Religiosos non posse amplius uti privilegiis jam revocatis per Coucilium Tridentinum verum

142쪽

εμ appendix

hoe non obstante, attendenda sunt quaedam declarationes conellii saetae per S. Pium V in sua bulla : Etsi mendiea tium. Hae sunt s. stud saeculares possunt audire inerum eteoneiones in Ecclesiis Regularium. 2. Quod Episcopus nequeat impertiri licentiam ingrediendi monasteria monialium exemptarum. 3. Quod quarta unerum non intelligitur nisi de eo quod affertur. Vide Sata. t. e. p. . . . n. 1 7 4. Quod

consessarii monialium exemptarum, et concionatores Regulares in propriis eclesiis non examinentur ab Ordinario ;verum quod attinet ad consessarios, hoc privilesium abrogatum est per Varias apostolicas constitutiones, et praesertim per bullam Apostolici ministerii, emanatam ad Innoe. XIII. ann. 3725 et confirmatam per Benedietum XIII die 23 Septembris anni 1724. Ibis 8 declaratur, quod consessarii monialium exemptarum debeant examinari, et approbari ab Episeopo dioecesis , remota quaeumque contraria consuetudine etiam immemorabili. I. -- VIII. Distinguendum eει maer*--tiae, ut remebabsolveruli, dispensatali, est..h rearaript justitiae, ut exercendi iurisdietionem , appellandi eis. In rescripto gratiae dicitur, cui facta, quando delegatus habetur tamquam, merus nee sarius executor et smι- aesensi, quando oneeditur saevitas dispensandi, et relinquitur arbitrio delegati Reser plum justitiae expirat morte principis, dummodo res adhue sit integra et idem de reseripis gratiae faciendae oppositum vero di sinum de rescripto gratiae saetae, ut absolvendi, reeipiendi ordines extra tempora, cis torio privato, etc. εων. d. 5. p. 46. s. 4. n. 14. Santa de mare. ι. 8 d. 58.

o. Sata. r. 18. s. l. p. s. 4n 144 ad 46. eum Stiar. Privilegium oncessum eum elausula, Donoe voluero, Probur biliten non expiraeposvmortem concedentis. m. ibid. n. lis.

in n. Quod si in eo essione exprimatur ossicium det gati, mortuo delegato, transit etiam ad successorem. Siam. M. n. 1llo. 4. - IX. Privilegium multis modis eessare potest, et q.

per Mursum termini constituti. 2. Per cessationem causae sinatis intellis quando privilegium est concessum Subeon ditione dictos musae; sed quando concessum esset absolute, adest

opinio valde probabilis , quod etiamsi casaret causa finalis,

143쪽

- eesse tamen privilegium meque estimat quam is semeli .ivilegi usi fuerimus Salvi ibid. e. 2. p. t. n. I. et 4. juxta

id. , quod diximus de dispensatione. 5. Ob renuntiationem privilegiati cin quo notandum est, quδd particulares nequeunt renuntiare privilegiis ommunitatis et ut validam renum tiatio, fieri debet in manu illius qui privilegium conoessit, et is eodem aeceptanda. Vide Sata ibid. n. b. ad 8. . Per una coni xium , vel per non usum in dubio tamen prinsumptio semper est pro usu Sed in hoc advertendum est , quod privilegia gratiissa , quae non sunt aliis gravamini, ut absolvendi dispensandi, vel ieiunandi, et bis similia, numquam amittuntur per non usum , et etiam per usum eonis rium, quamvis temporis longissimi Suar de Leg. ι. 8. e. M. u. 17. Bonac. d. l. q, 5. p. 8. S. I. n. 4. οδι p. r. I. d. 4. P. 18. n. 5. ιν ι9. n. . et Salm tr. 18.p. . . . n. 43.emn Lam. Ponti Lex. Gureia, te Privilegia contra, qua tertio sunt onerosa, ut non solvendi decimas et similla, premscribuntur per usum eontrarium, et etiam per non usum

Privativum non vero dumtaxat negativum quod edidit,

quando privilegiatus conscius iam sui privilegii, ceasionibus oblatis, sponto uti recusavit. Hoc autem currit, dummodδin privilegio non sit clausula tendi ad sus arbitrium. Mimp. P. 8. n. 4, Bonac. n. 5, et iam ibid. n. 14 et 5 eum Lum. Gure L . etc. Insuper hoc intelligitur pro sor externo, nam in eonscientia non amittit priviIegium qui animum non habet renuntiandi. Viae Salm ibid. S. I. n. 38. Potest cessare etiam privilegium per abusum sive in totum , sive in partem. M. ibid. n. 17. sb. - cessat 5 privilegium ob revocationem prineipis Inlao autem distinguere oportet privilegia gratuita , remunerativis, et ab onerosis; si privilegium est merε gratuitum, revorari potest valido etiam sine iusta causa quamvis hoc non exemetur saltem culpa veniali, si scandalum absit. - . ι. 8. e. 4s. n. 45 Gδιr. p. 21. S. I. n. I. et Salm ibid. p. I. N. J7, eum Suar. Sanch. Bon. te. Si vero cum privilegio translatum fuisset dominium alterius , rei in privilegiatum illud revoeari nequit nec licite nec valide, nisi ob causam urgentissimam boni eommunis, vel gravis dolieti, vel ob illaseau 3, ob quas revocari potest quaelibet donatio Cast P. P. 2 l. S. 2. n. 2. Bonae. p. 8. s. . n. 5. Stiar. l. 8. e. 57. MI.

144쪽

o Appendiae

e Sulm ibid. n. s. iis Pont Gare Lea est. Sed si privilegium est remneratorium, vel ob justitiam, vel ob gratitudinem, semper requiritur justa causa, ut validε revocetur. Et si insuper est onerosum, ut exempli eausa , concessum obpretium acceptum , vel ob aliquod onus privilegiato imposi- tuc , tunc ut revocetur ultra justam causam), requiritur compensatio. Et hoc dicendum de privilegiis remuneratoriis ob ostitiam, ut dicunt eommuniter DD. Suar L e. n. 6. et T. Pontonum 45. et Salm tmet. 18. e. 2 p. 5. n. 50. et II. eum aliis.16. Rcvoeatio verbirivilegiorum alia est Mepressa , .lia vero dieita quoad Eaepressam regulariter loquendo sumettelausula generalis, non obstantibus privilegiis, etc. ut revocentur omnia privilegia in contrarium. Excipiuntur tamen 3. Privilegia coneessa per modum eontractus, Sive onerosa

sint, sive remunerativa ob iustitiam ut supta dictum est) in quibus mentio specialis fit meritorum in particulari. 2. Privilegia quae elausulam habent, quod non intelligantur der gata, nisi menti partieularis fiat. 5. Privilegia regularium

quae etiam speetalem mentionem requirunt, quia sunt remunerativa, et videntur clausulam habere derogatoriam suturae revorationis, nisi eorum mentio specialis nat, ut amrmant Rodriq. Portet et Miranda apud P. Mara. 4. Privilegia inserta corporijuris, quia tunc sunt verae leges , et ut revocentur, requiritur clausula specialis . non obstantibus legibus in contrarium, etc. Suar. t. 8. c. 58. n. 2. Bonac. . . d. 5. p. 8. S. 4. n. si ina3trop. r. 5. d. 4. p. l. s. d. n. 2. Pont. LI. c. is n. 46. Mara. t. l. de priv. q. . . l. p. 251. et Salm. l. s. p. 4. n. 59 et40. Idem asserunt Bonac. Saneh. Castrop.

et Salm eum Mot Peli aliisque quhmplurimis, contra Pontium de privilegiis concessis ab aliquo conc generati, quae

non censentur revocata , nisi per clausulam expreSsam, non

obstant quacumque constitutione, etiam 4 Conc se rati edita ut colligitur ex eap. Eae parte, et cap. st de capessimon Bonac. n. 15. Castrop. S. 4. n. 6. Sanch de mair. l. 5.d. 26. num T. et Salm ibid. n. . eum Pellis. Bo83 etc. contra Pontium n. 19. Opponit Pontius Ecclesiael im, et quamdam deelarationem S. Pii V. Sed Castrop. eum Gareia respondet, gratis id asseri tantum inquit Garei referri quemdam motum proprium S. Pii, in quo dieitur, quod conoessiones

145쪽

De privilegiis caputa. 337 propria Pontifieis manu signatae non egent aliqua Tridentini

revocatione, neque generali, neque speciali. Omnes vero premsaiae Iimitationes intelliguntur locum habεre si non constet de contraria mente derogantis , quemadmodum omnes praefati DD. ommuniter a stirmant, unde si in lege revocatoria adsit elausula exieris eientia, aut eae motu proprio, aut de potestatis plenitudine, tunc revocatur omne privilegium quantumeumque qualisi ea tum , exceptis onerosis; aut quando

revocatio praejudicaret jurio tertio aequisito. Vide Sata.

tr. 18. e. 2. p. 4. n. 40. et 42.47. - Quod attinet ad revocationem aestam , privilegia

anth concessa, intelliguntur revocata per quamcumque legem universalem in contrarium , etiamsi in ea non adsit elausula revocatori , quando ipsa ex , vel novum privilegium aliis concessum non posset essectum intentum sortiri , nisi revoratis privilegiis ante concessis non praesumitur enim legislator velle condere legem inutilem , aut concedere Privilegium elusorium, sive generale, sive particulare illud sit. Hoc tamen intolligendum est, quando privilegia prius coneres nota sunt principi, quemadmodum praesumitur de omnibus privilegiis insertis corpori juris. Quos contra non Praesumitur de aliis quae existunt extra jus unde horum SP talis mentio os laetenda. Suar. lib. 8. e. m. n. 2. Pont. l. 8. e. 19. n. 19. Castri d. 4.p. 21.4. 4. n. 10. Bon. d. d. p. 8. S. 4. n. 14. Salm ibid. n. 45 et 44. eum aliis ommuniter. Λnirmant aliqui, ut Sot Henr et Quint quibus adhaerent M. de les. e. l. p. 6. n. 80 quod privilegium remanet in Su Vigore, quousque revocatio non intimetur civitati, vel religioni Verum ipsimet Salm postea tr. 18. de Priv. e. 2. p.

5. n. 45. se retractant, et naeriti, asserentes cum Lum. ar.

Portessi et Leetana quod umidit ad invalidandum privilegium, ut publicetur revocatio; et ut transeant duo menses Publicatione, ita ut pervenire possit notitia ad privilegiatos, quamvis do facto non perveniat. Aetum est usque adhuc de privilegiis in ommuni, in s quentibus cap. agetur il privilegiis in particulari eeelesiasti- eorum, Episeoporum, et religiosorum.

146쪽

Do privilegiis ecclesiasticorum.

38. -- Melesiastici iure divino exempti sunt a potestato

saeculari quoad malerias spirituales, Vel mer Melesiasticas, ut sunt ordinationes, electiones Praelatorum, etc., ut constat ex an . . concilii Bomani Quoad personas vero, et loca ecclesiasticorum quaestio est, utrum sint vel ne exempti iure divino Multi negant, ut rasius casei mean et Salm. tr. 8 de M. e. 7. sib. 1. n. 6. Multi alii affirmant, ut Sti rea, et Azor, Lum. te. et probant ex pluribus textibus et praesertim ex e quamquam de gentibus in si et ex Trid. Sess. 25. e. 20. de res Melesiae, et personarum celesiastiearum immunitatem Dei ordinatione, et eanonieci ganctionibuseMe snδιitutam certum tamen est, ecclesiasticos tum jure eanonico, tum civi I non esse subjectos soro lateali. Fide timap. Le83 de Iust. l. 2. e. m. dui. S. caeterum tenentur ineonseientia illis legibus civilibus, quae non repugnant eorum statui, non vi eogrettis , ut dieitur, sed directiva, ut uniformentur Ommunitati. Est ommune eum Sata ibid. S. i. n. 46. s. - Ecclesiastici ergo gaudent I. exemptione circa suas Porsonas. Praeter privilegium canonis , cujus Vigore incurrunt exeommunicationem, qui injust illos percutiunt, gaudenueterici immunitate, ne puniantur . curia laicali, ut patet ex legibus DBeeano relatis. De aer. e. 26. q. s. Et quam is ius civile eos eximat tantum in causis eivilibus, et in criminalibus eas recognoscendi sibi ius reservaverit, nullatenus et rieos condemnando nisi post degradationem nihilominus juseanonicum totaliter eos exemit. Vide Sata tr. 8. e. 7. p. 2. n. 24. Verum his non obstantibus, in aliquibus casibus potest potestas latealis ad elericorum careerationem proccderea ut si e g.

147쪽

De priuaegiis caput II. 439

ali pura montis tempore inveniret deserentem arma prohibita , es sine veste elerieati, vel inveniret in flagranti patrantem aliquod deliet ian, tune enim potest ad ejus rere rationem prooedere, ut postes remittat curiae ecclesiasti ;Θω si interdiu illum invenerit, potest armis prohibitis spoliare est etiam in quibusdam casibus illum castigare sed non poena mortis , si ille rebellionem adversus principem moliretur, aut populuin ad seditionem excitaret, et proprio Episeopo dei non esset punitus Insuper probabiliter potest supplicio a Mere terreos notoriysodomitas; hi enim heteonax et S. Pis v. omni clericali privilegio spoliati sunt vi Satin L e. dub. q. s. l. an. 18. ad 20. et p. 2 4, 27. B. Caeterum pro quocum re alio crimine clerici nequeunt puniri

m. -- II. Gaudent ecclesiastici exemptione' foro latealiquoad propria bona tam Melesiastica, qutim quocumque alio modo aequisitas unde respectu illorum non tenentur solvero Milum vectigal, ut habetur ex e duis, et c. clerici, de m- mumit. M. MAE. et ecl. Sancimus 22. e. de Meros. Met. vide Sata ibid. p. I. n. 55. et 56. Clerre ver negotiatores eiro bona mer Melesiastica negotiationi jam destinata, spoliantur mani exemptionem. Quamquam 4 de eenso in 6. Quoad ver reliqua bona propria, privantur post tertiam monitionem Sata ibid. n. 54. eum Lem uia. te. Insuper notandum hie est, qud in easi urgentis necessitatis potest Pri eps extrahere e domibus, et vendere frumentum eret Mastieorum. Salm ibid. dub. 1. S. 4 n. 47 eum Diana, et mis' Ii, qui gaudent praesutis exemptionibus tam quoad Personas, quam quoad bona sunt primo omnes Regulares eum suis novitiis, et Tertiariis , et etiam Franciseante Tertii ordinis, Carmesilanae, ete quae deserunt habitum n eum voto e litatis et quemadmodum declaravit S. C. Insuper Equites . omnis, S Boobi, Alanniam, et Calute me, ut probant Bon. ML et Diana Vide Salm tr. 18. e. 7. . . R. 7. Insuper omnes cleriei in aeris constituti Doaliis vero in minoribus, vel simpliciter tonsuratis, ita loquitur Trid. sess. 25. e. s. de Res Fori risimis non m eo

148쪽

340 Appendiae

seopi inserviat vel in seminario sericorum, ata in ali 1 actola, vel universitate, de licentia Episcopi, quasi in uia ad majores ordines suseipiendos versetur. Atque hoc privi legio gaudent etiam clerici conjugati qui deserunt habitum

et tonsuram , et Ecclesiae inserViunt Verum in eap.ult.de lamp. Ordin. in 6 prohibetur coniugalis tonsura, nisi velint religionem ingredi, vel in saeris ordinari proe*ia uxoris licentia. Fide lib. 6. n. 827. in D. 22. - Igitur privilegio sori gaudenti. Beneficiati, etiamsi

nulli Ecclesia inserviant, neque deserant habitum et tonsuram, ut probabiliter insertur ex concilio, ut volunt Salin. eum Fili Diana, et Rodrig. adversus Suar et etiamsi non percipiant fructus beneficii, neque possideant susscit enim quod sobim titulum habeant, utriunt Gareias, et Fufiueius , et Diana contra Satin Susscit etiam capellania, Vel praesumonium, quae censentur tamquam vera beneficia : sed non sustici pensio. Vide Salm ibid. n. 62. et 65. eum aliis. 25. -- Gaudent 2 Clerici in minoribus, et tonsurati. modo habitum simul et tonsuram deserant, juxta id, quod assirmat Oncilium, serieulem habitum, et tonsuram des rem, et ut probabilius existimant multi DD. cum castrop. et Barbosa, contra Salin. qui interpretantur particulam et pro particula vel, ita ut sussicere dieant utrumque, videlib. 6. n. 27 dummodo Ecclesiae similiter inserviant, sed quoad Ecclesiae servitium dummodo spirituale sit, quia temporale non sussicit satis est, quod alicui Ecclesiarum serviant, tiamsi haec destinata non sit ab Episeopo, ut declaravit S. c. apud Card Lambertini. De Synodo L 32. e. s. n. d. 24. - Ut vero clerici in minoribus constituti sor priventur nam aliud de canonis privilegi dicendum non requir, tur trina monitio, quia haec requiritur tantum pro benefietatis, et pro Ordinatis in acria, ut deducitur ex e contin-su, de Sententia Geomm . vel pro minoristis, qui gotiis saecularibus se addicunt, ut habetur, ex s. Eae litteris, de vit et hon cleris. Vide L s. n. 827, sed unicit, quod habitum et tonsuram dimiserint, quemadmodum pluries declaravit S. C. et quemadmodum communiter amrmant . apud Card Lambertini de Synodo L 32. c. 2. n. l. apud Sata. r. 8. o. T. p. 4. n. 65. Dummodo per Iongum tempus dimiserint, ut notaut asin eum Bonao Suar Baris et aιiis.

149쪽

De privilegiis copui II. 14

Quamvis verbiraefati clerici nequeant allegare somni, potest nihilominus Episcopus οὐ soro seculari resumero juxta d clarationem S. c. ab hodiem Summo Pontine approbatam. Vide Lamb. ωe eit. n. I. illi vero eleriei, qui habitum res munt, jure gaudent privilegio, dummodo id in fraudem non faciant quae fraus tunc supponitur, eum aliquis in aliquamus eivili amisitatus suisset ad larum lateale aut pro musa eriminali iam fuisset in earcerem conjectus; aut vero Greere sub mutione egressus ut aiunt Sata eum Bon. adversus Guttierex, et Ceballosin, et card Lambertini eum Iuribus decretis S. C. Sata. Me est. n. 67 et C. Lamb. De nod L . e. 12. n. l. Magna vero quaestio est utrum potestas latealis

possit cognoscere eausas innocentium adversus Melesiastieos.

Quidam theologi absoluth amrmant sed quidam alii magis

eommuniter tantummodo admittunt, quando aut nullo modo, aut dimeuiter potest habεri r ursus ad superiores ecclesi stim majores. Vide Salmant. l. e. dub. 2. n. 76. 25. - Immunitas autem ecclesiastica locorum quoad an lum delinquentium, competit jure eclesiastico et ivili omnibus Eeelesiis quamvis interdicto subjectis, sive pollutis,atiam dirutis nisi omnino Praesulis a toritate fuerint pros natae , earumque eapellis, aeristiis, semeteriis, etiam ab Eeclesia separatis, muris, campanilibus, tectis, atriis atrio-Tum gradibus, cum quadraginta passibus ultri pro Ecclesiis thedralibus, et triginta pro aliis Eeclesiis sed hoc intelligendum de illis, quae sint positae extra moenia urbis, vel loci), dummodo non intercedat via publica, aut aliqua sae- eularium domus: aliud vero est si domus sit alicujus clerici. Fid Sata. r. 8. e. 5. . . . . n. 86. Gaudent eodem immunitate hospitania, in quibus extat aliqua eapella publica, oratoria ab Episcopis erecta , palatium piseopale, et domus Regularium cum suis dormitoriis , claustris, hortis, et P. ticibus ante ecclesias, vel monasteria. Vide Salmant ibid. n. 87. et M. 26. - Omnes vero delinquentes, dummodo sint christiani, Meet haeretici, aut interdicti, aut . in carcere inclusi, qui ruptis carceribus ad praedicta sacra loea eonfugerint, ac gaudent immunitate. Et in hoc reprobatur quaelibet consue ludo in eontrarium re Noverint de sent excomm etat erat. Mema.Eceles m. G.S. 2.n.89.Excipiuntur tamen in bulla m. X. lo

150쪽

is appendiae

Gregoris XIV. lairones Imblici, depopulatores grorum, quieommittim ho eidimi per proditorium, es per asinissentum sed mea. XIV. excepit omnia homicidia pro tota Melesia , vel in in Ecclesia , vel semeterio, i

super haeretiei et rebelles contra eamdem personam primeipis ride Sata. bid. S. S. num. - et μου. sum Suar. castrop. Pelite Guttier ete. Et in asibus elar exe pus potest audex saecularis ex se ex here ab Ecelesia deua-quentes iuxta ommunem praxim. in dubio autem judicium exreptionis spem ad Episcoputri ita iam et ali ride M. ibid. n. 3. Praeter desinquentes exceptos, omnes alii gaudent immunitate, quemadm tam gaudent delatores vid Eeelesiam eonfugientes Mam. n. sb. 27. - stu suo est, utri hin elerita et Religiosi gaudea- eadem immunitate respectu suorum Praesulum et Assirinant muni, ut Ba,in Borion siniterer, qu stus suffragvtur qua dam declaratis saerae Congreg. atque haec sentensia est γ' hahilissima, ut sunt MM. Nihilominus ipsi α- sententiaco Mnunissima Suarex, C trop. Lum. Non. --, ali rumque, negant tam vigore bullae restoria πιν, quae re-ctu praelatae immunitatis loquitur tantummodo de lata . Ut lateis ad Mesesiam eo mientibus, te quam mare oommunis , et jam receptas consuetudinis alias enim alastigiosi semper in monasterio commormatos dita: ter possent puniri. Sievti verbi sunt superiores ecclesiastici Episcopi et eorumdem impii extrahere proprios subditos ab Eoelosia, ita quoque, si opus sit, possunt eamdem extrahisdi Mentia euriae sareulari conoe lare. iam traei. 18. e. 5. . S. S. 2. n. s2. et M. Episeopus ver nequit extrahere suos cierima ab Mesesiis Regularium, non ratio immatiatatis, ea quianti sunt loech sua iurisdiet ne exempta. m. - Extrahentes vero, aut illi qui tentaverint extracti nem, ineurrunt exeommi eationem ipso factu, a qua ae queunt absolvi nisi h Ponti silee. Quidam D. opinati inui, ab huiusmodi excommuttinatione posse absolvi eum ab Disovo; Saticiant ibid. S. I. n. 116. et 447. cum Non. elatiis. Id tamen nega um cum agnum in m mea a de gentem eaeommunio. Farinae et ad is nam εοῦν es smus πιν declaravit, quod violatores immunitatis ineui runt e muras omnes , et cenas prius impositasti m ambus,

SEARCH

MENU NAVIGATION