장음표시 사용
181쪽
piuntur insuper illae, quorum praesectus est Religiosus ex privilegi Greg. XIII, cui nulla contraria consuetudo potest obstare Salm tr. 18. e. d. p. l. S.I. n. M ad 56. M. - Quaeritur . Utrum piscopi possint visitare
elaustra monialium exemptarum Negant Salm ι. e. n. 58. eum au. Sanch. Bonae Pellia etc. eae eap. Perieuloso, do statu Monae in si ubi eura elatistri monialium exemptarum manifeste conceditur superioribus regularibus. Neque obstat ut aiunt arid. e38. 25. c. b. ex quo eontendunt patroni adversae sententiae, Episcopos esse delegatos apostolicos quoad
claustrum monialium exemptarum, cum ibi statuatur, ut ipsi curent, ut restituatur aut conservetur claustrum omnibus monasteriis sibi si Ueetis ordinaria, in aliis vero Sedis apostolicae authoritate Etenim respondent, qudd sub in aliis, ole non intelligantur monasteria Regularibus subjeeta, sed subjecta immediate Pontifici, quod asserunt declaratum fuisse per Pium V sua bulla ire pastoratis eo magis, quia
conellium in loco praedicto renovat, non revocat citatum cxtum Periculoso. His non obstantibus contraria sententia amplectenda est eum Barbosa, Gavanto, Legana, etci; quia licet non obstaret Tridentinum, nihilominus obstat equidem
bulla Gregorii XV Inserutabilis anni 1622 , in qua dictum
fuit: . Ut Regulares nequeant destinare alium ad audiendas monialium consessiones, praeter eum, qui fuerit approbatus ah Ordinario ct in hoc animadvertendum est, quod prae torca statuit Benedietus XIV. in bulla Pastoralis diei Augusti 1748, confirmans bullam , Apostolici ministerii, Benedicti XIII.; quod cilicet, si regularis superior negligeret
assignare saltem semel in anno consessarium extraordinarium, aut saecularem, aut alterius ordinis, quemadmodum
Pontifex praecipit, possit illum assignare dioecesis Episeopus).2. Statuit Gregor. V., ut administratores monasteriorum dictarum monialium debeant rationem reddere Episcopo administrationis bonorum. . Ut piscopus valeat removere consessarium, aut alium administratorem monasterii, si superior monitus illum non removet. 4. Ut Episcopus praesidero possit electioni Abbatissae. Ac quinto speetaliter sui statu tum, ut Episcopus possit corrigere, et punire, velut dele gntus postolicae Sedis, eos omnes, qui aliquid admittunt adversum elaustrum monialium , etiam exemptarum Placet
182쪽
hie annotare verba bullae Tam sareulare , quam regulares nullis privilegiis ture se possint, quominus, si deliquerinteire personas intra septa degentes, aut cire elausuram omnialium, etiam regularibus subjectarum , ab Episeopo, tam quam ad hoe Sedis apostolico delegato, puniri et eorrigi maleant. Vide arbosam de pol Epise. ιι 102. . . et Salm tr. 48. e. 3. p. l. f. I. n. 57 ad 59. Et ibidem refert Barbosa decretum quoddam saerae congregationis, ubi statuitur , quod nullimod possint impediri Episeopi, quin
visitent monasteria exempta, et Regularibus subjecta quoad observantiam elausurae , et qui praesumit impedire, post tertiam monitionem ineurrat excommunicationem ipso facto ex Clem. Attendentes, de statu mori. Fide de Aleae de moniaLe. 6. n. 4. qu. 5. Praeterea hoc indoe adnotandum est, quod cum X., et clemens. XII. praeceperunt, ut observaretur bulla Gregorii XV. non obstante quocumque eontraria eor- suetudine. 81. - Quaeritur . Utrum Episeopi exigere queant hiem- laribus rationem haereditatis relictae cum nere missarum, aut legatorum satisfaciendorem saecularibus Videntur posse, ex eo, quod eruitur ex ridentino aras. 22. e. 8 ubi pro hetur Episcopis potestas visitandi omnia legata pia, non es stante quocumque privilegio in eontrarium. Et dicunt Sata. , quod ex hoc rete sententia ista redderetur probabillis. Sed ipsi deinde id negant ob multa privilegia regularibus eo eessa, praesertim per Ptum V. in quibus declarantur exempta religiosorum bona h quaeumque Episeopi iurisdictione, non obstantibus quibuscumque constitutionibus apostolieis, et eo ciliis Salm traei. 48. e. I. p. l. s. d. n. 4 ad 42.8 Quaeritura. Utrum Episcopus in aliqua causa possit proeedere criminaliter contra regulares Dietum est regulares exemptos esse ab Episcoporum iurisdictione, praetem qui in casibus in jure expressis. Praeter id, quod spectat ad missarum celebrationem , et clausuram monialium In duobus aliis casibus possunt ex Tridentino piscopi contra eos procedere M. Si regularis aliquis patraret delictum, degendo extra monasterium, Trid aras. 6. c. I. sed hoc intelligitur eorum respectu, qui permanenter extra monasterium habitant, non vero quoad illum religiosum, qui extri mn-neret eausa eonsessionum excipiendarum, aut concionandi,
183쪽
aut verius negotii ad tempus, aut ineoleret pagum, aut . laeum alium dependentem a monasterio b negotia religi nis. Sed hie oritur dubitatio, utrum possit Episcopus punircillum delinquentem, qui inhabitaret alium locum ad longum
tempus ex licentia sui superioris 3 Alii affirmant, veluti δε--buris Barb. Leg. te pluribus innixi declarationibus mersa Congregationis. Alii, quemadmodum Salm eum Santa Si ταιr. Urino, Boi dono, etc. negant ex cap. Eae Reseripto, de jurejur ubi dicitur, quod qui manet extra monasterium ex licentia superioris, judicetur in monasterio man/re. Quare riunt, quod tam epncilium, utim praedictae declarationes visere intelligantur in eos, qui extra monasterium morantur sine licentia, aut in loco adeo remoto ab eorum superiore, ut puniri non possint, nisi post longissimum tempus Sata. ita. S. 6. n. 46 ad M. 85. - Meundus asus est, iam religiosus, etiam degens in monasterio, extra illud delinqueret eum publieo populimmdato et superior eum non puniret Trid. ε 3. 25. e. M. Et quia superiores quidam transmittebant hujusmodi deli quentes extra dioeeesim, ut immunes essent hiscena, statuit
clam. III ann. 1596, in bulla Macepti oneris, ut in talieasu , instante Episeopo, superior infra tempus ab Episeopo
praeseriptum revoeare debeat delinquentem, et punire, alias possit eum eastigare Episcopus oei, quo ipso transmissus est Salm trant. 18. 7. 5. p. l. S. 6. n. 46 ad 48. Adnotanι deinde Sulm cum aliis l. ut hujusmodi concilii decretum vigere debeat eum delietum est notorium etiam facti publicitate. 2. Ut non valeat adversus superiores desinquentes qui in odiosis non includuntur sub nomine regularium memadmodum ait oneilium. 5. Ut Episcopus procedere non possit, nisi postquam pluries monuerit superiorem, ut deli
quentem puniret, et ille neglexerit. Si tamen Episeopus deli quentem in aeruali delicis intereiperet, potest illum apereisleut dierum fuit, sed ut intim eum transmittat ad sup
xiorem; et quiuido eximen suisset gravis scandali, potest etiam eumdem retinεre in arcere ut transmittat insta 25 saltem horarum spatium. Superior deinde praebore Episcopo debet sussieientia argumenta secutae punitionis Episcopus, licet spere possit summariam informalionem, ut m adsuPeriorem transferat, non potest tamen iuridieum M
184쪽
.more processum adversus cum sed si fori efformasset probabile est eo superiorem uti posse ad procedendum in suum religiosum, ut iuunt Salm eum aliis L . n. 50 et 53. 84. - II. Regulares privilegium habent exemptionis heontributione decimarum Arrepta occasione, opportune hoe in loco adnotantur quaedam circa decimas Decimae dicu tu illa fructuum portio , aut industriarum personalium, quaera fidelibus tribuenda est Eeelesiae ministris pro eorum sustentatione. Rever decimae debentur ex jure divino naturali sed quoad quantitatem, id est decimam partem, sunt ex jure ecclesiastico eum cessaverit jus antiquum divinum, ut iudietate. Hinc sit . Pontificem posse quemlibet eximere ab onero decimarum, Pontificem inquam, non Episcopos ripsi dumtaxat possunt ex Trid seM. 21. e. 5 et 7 applion rodeeimas unius loci ad alium, et unire, ac separare beneficia. Vide Salm tr. 18. e. 5. p. 2. S. . n. 52 et 54. Insertur 2 quδd consuetudo it potest aliquos eximeres solvendis decimis, dummodo remaneat id, quod sumet ad congruam ecclesiasticorum sustentationemri sed hujusmodi onsuetudo pro seriptionem quadraginta annorum non interruptorum habεro debet, χἡ ab initio nec titulus, nec bona fides intersu rintra ad praeseriptionem deinde aecipiendo vocem prout sonat praeseriptio, non ut consuetudo necessaria sunt bona fides, et quadraginta anni cum titulori sine titulo autem requiritur tempus immemorabile. Pro suturis deeimis fieri potest eompositio; sed etiam solummodo . Pontifiee, non ab piseopo nisi seret inter unam, et aliam Ecclesiam. Dietum est pro suturis, quia praeteritas remittere potest etiam ille , eui debentur Salm tr. 18. e. 5. p. 2. s. l. n. bd. 85. - Olim doeimae debebantur, ut dictum est, tam ex fruetibus bonorum, quhm ex personarim industria. Sed juxta
praesentem eonsuetudinem pene universalem solvuntur solum
ex lauetibus bonorum tam stabilium, qutim mobilium, juxta eap. Non est, de deeim. Et debentur ex fructibus integris non deductis expensis, et oneribus ontributionum, ut ait S. h. . . u. 87. art. 2. - . et alii communiter eae c. cum non sit, de decim. Siam ibia n. 57 et 58. 86. - Decimae praeterea solvi debent ab omnibus fidelibus, etiam h prineipibus, sed nono pauperibus et omnestamen, nisi sint An extrema Messitate , sed solum in gravi,
185쪽
De privilegiis caput IV. 177si periaenirent ad meliorem sortunam, tenentur solvere pro toritas decimas, ut dicunt Suar. Lum casis et alii, eum Salm. Ib. n. 59. De jure autem communi tam elerici, quhm religiosi, et etiam par hi tenentur solvere decimas suorum bonorum patrimonialium, litat assignata suissent ad titulum ordinationis , non autem bonorum beneficiorum, ut doeet B. h. t. o. a. 4. in .p. et ad 1. eae e. Si quis alma 16. . . Quoad eos vero, qui deficiunt solvendis decimis. Mee statuit Trid sera. b. e. 12 oui derimas subtrahunt, veι mpediunt, eae unieentur, neque ab illo erimine, nisi plena restitutione semis, absolvantur. Vide Salm ibid. n. 60 ad 62.87. - Sed quidquid sit de jur antiquo, hodie ex multis privilegiis pontificiis omnes regulares, etiam moniales, cuiuineummie ordinis et otium Equites Hierosolymitani eximuntura decimis non solum personalibus, sed etiam stabilium, tam propriorum etsi colantur u colonis quilin conductorum, ut, emphis tiearem. Fide Salm tr. 18. e. 5. p. 2. S. d. n. 72. ad 79. Notandum tamen quod si transeant in dominium regularium bona jam decimis obnoxia, remanent ipsa ad idem onus subjecta, ex pluribus decretis S. C. et Rotae apud Pignat. t. s. cons. 555. et t. 8. Con8. n. s. . 88. - III. Olim regularibus vetitum erat, ne nova aedifiearent monasteria , aut derelinquerent ediscata sine expressa licentia Summi Pontificis, cap. 1. de Moera praelat. tum eae v. n. de Resis man in s. Tractu deinde temporis obtinuerunt direma privilegia sed liae omnia ann 1624, Iimitata suis ab Urbano VIII in buli Romanus Pontifex, ubi statutum fuit, non posse acceptari nova monasteria, nisi observata forma canonum Tridentini, et bullae clementis III. Quonio ad inautinum. Quare hodie ad fundandum novum monasterium tria requiruntur: I. Lieentia piseopi. Utrum vero requiratur etiam licentia Pontificis, alii affrmant, ut Bais Tamb. Pellis. ex declaratione S. C. negant vero Sata. cinnao Stiar Rodr et alii. 2. Ut adsit consensus eorum quorum interest, et praesertim omnium monasteriorum existentium intra quatuor milliariorum spatium; aliter Episcopus aeon dere non potest dictam lieentiam , nisi quando illi injustἡ-'tradiserent. Salae. ι. e. p. 4. n. 124. ad 51. Carmelitae tamen
Privilegium habent, ut alii ordines undari non possint, ubi ipsi habem monasterium infra spatium 560 ulnarum Floren Tom. X. 16
186쪽
tinarum et Minores infra spatium 200 ulnarum, Me contra Minimi et Iesultas privilegium habentiundandi in locis etiam
non remotis intra spatium 360 ulnarum praedictarum. Et in omnibus his privilegiis conoeditur eommunieatio. At praedicta privilegia ire ulnas juxta consuetudinem non intelliguntur quoad monasteria , quae undantur in ivitatibus Fide M.tr. 38. e. I. p. 4. S. v. n. 457. ad M. I Requiritur, ut novum monasterium possit commodi reditibus, aut eleemosynis su tentare duodeeim religiosos; sumet tamen, quod adsit intra breve tempus probabilis spes praedietae sumetentis sustentationis stub si monasterium intelligitur de monasteriis su datis post eitatam bullam Urb. VIII. emanatam ann. 624ὶ non valeret sustentare duodecim religiosos, qui revera in illo non habitarent, statutum sui per aeram Congr. pluribus deeretis, confirmatis . Greg. XV et Urb. VIII. ut hujusmodi monasterium omnino subjectum esset Episeopo per hae verba ordinari Lei visitationi, oretitioni, at eomnimodo jurisdietioni talia monasteria emet assisq- eo, quod 32 Fratre in sis valeant habitare, et de faeto habitent. subjecta esse intelligentur Salm ibid. . . n. 429 et 450.
Eaedem conditiones requiruntur in undandis monialium monasteriis. Et advertendum te quδ ex Tridentino et Mor. Congr. prohibetur, ne landentur monialium monasteria extra habitatum. Ibid. n. 154. 89. - Praedietae conditiones non requiruntur in fundandis hospitiis religiosorum, ut notant myrin- , unis era. iem ut limita Lerana si ibi non recipiant missas, et non habeant eclesiam Salm ib. n. 452. Neque requiruntur in translationibus monasteriorum, quae possunt sumtari ut probant Salm cum avar Barbos. Peyrino, Lexana, etc.ysino consensu Pontisseis Episeopi, vel aliorum monasteriorum
qummod translatio non afferat iis praejudictum etenim dicunt, quod jam antea habebant tale privilegium hiIuribuo Pontificibus concessum, et quod illii ii talum est tant in
quoad novas fundationes, quales non vocantur translationea monasteriorum ex uno situ ad alium omnindiorem eju-dem terrae ut intelligitur), aut prope illam, derelinquencto antiquum monasterium. Et in tali eas religiosi retineo omnia hona, et jura monasterii derelicti Siam ibid. S. n. 341 ad 443. Possunt praeterea religiosi ex eo essio
187쪽
b. LII. et Innoe. VIII., quando defieerent reditus, et eleemosynae unius monasterii, illud unire, et ineorporare alteri Salm ibid. s. d. n. 50. Insuper possunt ad libitum
redire ad monasteria derelicta, dummodo reditus non asse rent aliquod novum praejudietum aliis monasteriis Sata tr. 38. e. 5. p. 4. S. 4. N. 48. Possunt insuper generales religionum superiores ex oneessione isti IV. et ejusdem Urb. VIII supprimere monasteria miserabilia, transferendo eorum hona ad majora monasteria. Adnotetur hie, quod monasteria oneras ab universitatibus, eum derelinquuntur, in manus Ordinarii derelinqui debent, at si propriis reditsetius, et eleemosynis aedificata suerint, remanent in dominio
religiosorem, ut de iis possint liber disponere Sata. ibid. n. 447. - IV. Regulares habent privilegium eligendi judiremeonservatorem, qui judicet de omnibus illis causis, in quibus
religiosi sunt rei, et etiam in quibus sunt actores, sed quando sunt actores, solum propter iniurias, et manifestas
violentias ipsis irrogatas. Fide Sata traei. 38. eap. 5. n. in ad 178.s . V. Regulares habent privilegium admittendi eos
omnes, qui volunt sepeliri in eorum Ecclesiis Adnotamus hie praecipua quaedam circa sepulturam, de qua sustus tr erunt iam ibid. unet. s. n. 479. Quicumque ad pubertatem pervenerit, sibi eligere valet sepulturam ubicumque, etiam Episeopi nisi autem illam sibi eligant, sepeliri in ath Mali debent Salm ib. n. 186. Religiosi tamen debent sepeliri in monasterio, etsi morerentur extra illud, dummodo locus non esset nimis remotus Novitii valent sibi eligere sepult ram extra monasterium quod si non faciant, sepeliri debent in illo, liret obirent, dum in alia domo manerent exlirentia sui Superioris Salm ibid. num. 187. Idem intelligitur quoad commensales, et laniiliares, qui et serviunt, et resident in monasterio sub obedientia superioris. Et hi valent reeipere omnia sacramenta4 religiosis, baptismo exoepto, et matrimonio Salm. M. n. 488. Gravissimas incurrunt poenas clerici, et religiosi inducentes alios ad promittendum juramento, voto, aut fide data, se eleeturos
.epulturam in propria Ecclesia Salm ibid. num is . Prim andi sunt sepultura, qui moriuntur impaenitentes, et de
188쪽
quibus publie eonstat, non fuisse consessos in anno, nec communicasse paschali tempore, et ita etiam haeretiei, excommunicati, qui sibi ex ira mortem intulerunt, si deinde paenitentiae indicia non praebuerint, ut habetur in Bituali Romano Peceatores publici e Met que peceati, et qui noriuntur in flagranti erimine ut ex e Fures, de furto nullo
dato signo paenitentiae; etenim tunc praesumuntur et in pe eato obiisse, ut dicunt communiter BD cum Rituali, quidquid dicant Leetana, et Sanctus, Sata. r. 18. e. 5. . .
S. 2. n. 199. Qui hujusmodi deiunetos sepelit, lethaliter pe
eat et qui sepelit haereticum, aut haereticorum fautorem aut publieo exeommunicatum, aut usurarium, etiam excommunieationem incurrit et hujusmodi deiuneti , si fieri possit, ex sepultura extrahendi sunt. Caeterum nemo sepultura privandus in quocumque eas sine sententia Episcopi, aut sup rioris, si cadaver est religiosi Salm ibid. n. 202 et 204. 92. - Sed ad rem nostham, ad regulares Videlicet, redeamus Plura sunt notanda M. Quilibet cloricus, aut sareularis sibi eligere pol est sepulturam in ecle ia regularium. Et quando aliquis haberet sepulturam suorum riorum in illa, ct non elegisset aliam Ecclesiam , possunt regulares illic eum sepelire. Salm ibid. s. 5. n. 205. 2. Parochi qui in associatione ad Ecclesiam regularium plus exigunt, quam exigerent in sepeliendo defuncto in parochia, ut retraberent fideles abesigenda tibi sepultura papalem excommunicationem ineu runt , ex bul Clem. VIII apud Satin . et licet bulla edita fuit pro Indiarum parochis, tamen Leg. Ur et Salm ib. n. 206. cum aliis intelligunt eam editam fuisse universaliter pro omnibus. 5. Cum sepeliendus est defunctus in regularium Ecclesia, debent ipsi vocare, et attendere parochum sed si ille renuit venire, aut nimis moratur, possunt ipsi extollero cadaver, et illud in suam Ecclesiam asportare. Ila communiter Bara Leg. Urinus, et alii eum Sata. ex pluribus decretis S. C. Salm ibid. num. 208 et 209. Ossicium supra
eadaver tum celebrandum est non a parocho aut canonicis,
sed ab iisdem regularibus. Nec parochus exereere potest illum actum in eorum Ecclesia, nec eogere haeredes ad eelebrandas missas, aut eorum partem in par hia, ex pluribus decretis otiam S. c. Et idem observandum est etiam pro monasteriis monialium exemptarum Sata. r. 18. e. o. p. 6. S. 5. n. 2 2.
189쪽
et 2 3. Adnotandum tamen, in monialium celestis sepeliri non posse laicos sine licentia saer congr. dummodo aliquis non liaberet in eis jus sepulturae. Vide lib. d. n. 62.s5. Quaeritur utrum regulares teneantur ad solvendam eanonieam portionem Ordinario, aut paroelio alia est portio ea noniea episeopalis, et est illa, quae debetur Episcopis pro omnibus donationibus au8a mortis, et pro legatis Ecclesiis relietis aut locis piis eorum dioecesium, ut ex Clem Dudum, de septui. Haec portio quandoque suit tertia, quandoque quarta pndi; et Innoe. - eap. Requisitis, de testam statuit ut quoad quantitatem attenderetur consuetudo Salm ibid. f. 4. n. 2 6. Alia est parochiatis , quae proprie vocatur quarta su- Dcralis, et est illa portio , quae parocho debetur ex funeralilius Iogatis piis et .mnibus, quae perveniunt adaeclesiam, in qua sepeliendus est defunctus. Et ista etiam fuit diversa, sed quoad eamdem etiam consuetudo attendenda est Sata. ibid. n. 218. 94. - Sed quoad regulares, eximuntur ii solvenda portione episcopali eorum monasteria tam hominum , quhm se minarum , ex Extravaganti Inter unctas S. Quibuaeumque, e privilegiis, et ex aliis privilegiis apud Sata ibid. n. 217. Quo vero ad quartam uneralem, ex jure eommuni olim regulares tenebantur ad illam solvendam , sed hodie attentis eorum privilegiis, et Trident sera. 25. e. d. et bulla Pii V. Etsi mendieantium anni 1567. tenentur ad illam solvendamo monasteria dumtaxat, quae ultra V annos, antequam Coneilium confirmaretur, solebant solvere cita probant Salat. eum sententia communi, et pluribus decretis S. C. ex multis privilegiis pontificiis, et praesertim Sisti I v. qui imposuit Poenam exeommunicationis, et privationis beneficiorum paro. his, qui vellent exigere praedictam quartam Fide Salm ibid. n. 21 ad 228. Excipiuntur tamen illa monasteria , quae solverent praestiam quartam ex contractu inito, aut ex Onsuetudine immemorabili Sata. r. 18. c. I p. 6. S. 6. n. 229.
190쪽
De privilegiis regularium in particulari.
12. ad 128. 91. -- I. Quoad saeuitatem, quam habent superiores regulares ire absolutionem h casibus reservatis, et ensuris oportet hie distinguere potestatem erga subditos ab illa, quum habent erga saeculares. Sub nomine superiorum regularium veniunt non solum generales, et provinciales, et eorum vicarii subrogati in eorum lceum, sed etiam omnes Malea superiores, ut priores auardiani, rectores, et etiam eorum vicarii, quando ipsi absunt, saltem per integrum diem. Ita communiter Doctores Fide M. tr. 18. e. 4. p. l. . l. n. l. eae cap. Abbatis de privit in s. Omnes isti absolvere o sunt suos subditos primo ab Omnibus casibus, et censuris non reservatis Pontifici, licet fulminatae essent ab homino per specialem sententiam, ut dicunt Salm eum Letana candisi Pellist ete ex privilegiis Pauli V, Sisti IV et senii IU Mιm. b. n. 2. Et id, quod eurrit pro prosessis, valet et pro novitiis, ita ut iidem absolvi possint a superioribus