장음표시 사용
11쪽
ADRIANI RELANDIDISSERTATIO MARMORIBUS
Edit ad Te, Vir Spectatissime, serius for te quam exspestiveras , Nummus ille suus, sine controversia rarissimus, cujus a me explicationem petere, aleoque ad tempus aliquod tam cari pignoris usum concedere voluisti. Fateor, quum ille primo mihi offerretur , longe alios me characteres in animo meo formasse, quam nunc eT collatione Inscriptionum Puteolanarum , quas mihi cum Nummo tuo conferendas dedisti, in eo extare mihi persuadeo. Induxerant me in errorem nummi quidam
Africani Arabicis literis inscripti; quorum plurimos ichthyocollae impressos & ineditos tuo beneficio quod grata mente recordor ) possideo ; in quibus similes hisce characteres legeram , quosque proinde eosdem cum illis esse existimabam. Accedebat Κircherianum illud Alphabetum , in Prodromo Copto cap. v III. exhibitum, quod nummis Africanis squales plerique Arabici sunt, qui in Belgicis Cimeliarchiis inveniuntur j explicandis lucem sat amplam foeneratur, at huic Nummo Tuo & Inscrip- A a tionibus
12쪽
tionibus Puteolanis tenebras potius offundit, si quis illud
sequendum putet , uti nos e collatione commatis Alco ranici, quod in quatuor illis Inscriptionibus legitur, manife sto didicimus. Rem itaque obscuram per aliam aeque obscuram , id est , Nummum Tuum per Inscriptiones Puteolanas, explicare aggressus sum. Habe ergo successum laboris mei, cujus profecto me nulla ratione poenitet, quum inscrutinio aliarum Inscriptionum, & Nummorum, addo, Sc librorum Charactere Cufico conscriptorum utilissimus esse possiit. Saepe numero oculis meis quatuor illas inscriptiones offerebam, ductus literarum, quales in Codicibus M. S. tis occurrere solent, observabam; verum necdum credere poteram, omnes illas esse Arabicas, quum adeo diversi essent characteres ut unius linguae
illos esse sibi quisquarn persuadere vix possit. Et si vel maxime mihi c starct Arabicas esse, ob defectum non vocalium tantum quod in M. S. tis frequentissimum sed
punctorum dia criticorum , pro quorum varietate UnUS character sex septemve literas denotare valet, aut nullum, aut incertum inde sensum elici posse existimabam. At, quod in rebus humanis frequenter contingere solet, longe aliter evenit quam putaram. Serio enim attendens ad primas voces unius cujusque Inscriptionis, omnes ductus, licet variarent immensum , aliquod tamen vestigium earundem literarum servasse detexi, &suspicatus ab consueta Sctritissima illa Moliam med anorum formula. in nomine Dei δειmme Misericor uis, non incongruum posse fieri initium, deprehendi revera ab hac formula unam quamque ex iis Inscriptionibus exordium capere. Hoc detecto, non erat desperandum de reliquis: quae facilius a me legi poterant, quum de formulas mihi saepe antea testis exhiberent. & , quod caput est,&me vehementer confirmabat, inteerum Comma Alcoranicum, quod cum mihi lectum alicubi putarem , ut putabam vere, in ipso Corano offendi Surat. III. I 82. Tunc de lectione mea non dubitandum censui, quum eodem ordine idem hoc comma in quatuor In
scriptionibus iis invenissem. Atque ita, diligenter notatis ductuum differentiis in unaquaque Inscriptione, alphabe
13쪽
tum 'iterarum in singulis paravi, dc Inscriptionum sum. En illas.
Occurrentium, quantum licuit. illarum argumentum assecutLs
mirandis characterum ductibus expedita in exhibita typis vulgaribus Arabicis.
16쪽
Eadem Latine. In nomine Dei siumme misericordis. Benedicat Deus Prophetae Mobammedi in genti ejus, e semvet illos. Omni homini Nota haec & sequentia verba usique ad illa Hoc est siepulcrum continere comma i8 a. Capitis III. in Alcorano: mirum ni ο πλά- ea, ut multa alia ex sacro Codice hausierit
νειν με πι δε τῆνο κώσις in nece spitas est imposita gustandi mortem i in nos hoc modo Deus loquens in Corano inducitur) reddemus mercedem vestram in die resurrectionis. Quicunque autem sejκnctus su rit ab igne infernali in intraverit Paradisium cst
testem felix est Elis in illo redundat) : non enim
hac vita aliud quid est quam fruitio rerum, quae nos in errorem ducunt. Hoc est hepulcrum Morimm
dii filii videtur superfluum Gadi qui obiit
noctu diei Veneris , qui erat quartus in decimus mensis Ramadan, anno q'adringentesimo septuagesimo in secundo in videtur deficere: fuit autem is annus aerae Christianae io79 vero confesus fuit non esse Deum nisi Deum i. e. Moliam medanae religioni erat addictus, cujus hoc symbolum est, quo se a Christianis, Iudaeis & Gentibus distinguunt, quos omnes Opinan- ltur plurem uno Deum colere.) t rem illum , cui non est hocius, in Mohammedem esse servum m LGl Issi m ejus, cui propitius sit Deus, ut in genti ejus, em salutem omnimodam largiatur. Deo
a item convenit potentia in aternitas , verum
creaturis ejus praesicriptus est interitres. Impleat
17쪽
Deus praedictiones Propheta suo factas. Die est
phrasis Alcorani) haec est annuntiatio magnas Paucula , quae sequuntur , nondum fatis mihi liquent , quare omitto.)Memorabilis est haec prima Inscriptio vel ob hane
causam, quod lucem foeneretur Marmoribus Panormitanis cujus rei mihi indicium fecit Vir Clarissimus, Henricus Sthius, cui & peritia Linguarum Orientalium, & stu .dio has literas promovendi parem, ut puto orbis Christianus non habet quae eodem aut certe non multum diverso cha ractere exarata esse specimen illud ostendit, quod Faetelius exhibet lib. ut G. c. i. de reb. Siculis. Et fu se examinat Marianus Valgua mer a Antiq. Panorm. p. 4 7. Quorum Inscriptiones, quamvis tum a Fagello, tum ab aliis falso ha bitae sint pro antiquis Chaldaicis, unde Panormum ab Hebraeis , vivente Esauo , filio Isaaci, conditam anno mundi 336o probare voluerunt ; id enim in iis legere sibi videbantur) satis ostendunt, si cum marmore hoc Puteolano primo conferantur, eandem se aetatem agnoscere, & characteres esse Arabicos, a Saracenis conssignatos, quum Sicilia potirentur , quod in ea tempora incidit, quibus prima haec inscriptio formata est , quae annum aerae nostrae Io 79. praefert, quando in Sicilia, Apulia dc Calabria, orisque aliis maritimis Italiae multos Saracenos fuisse , a quibus haec Marmora signata sunt, memoriae proditum est.
Extricata, typis communibus Arabicis expressa in Latinitate donata.
20쪽
Latine. In nomine Dei summe msericordis. Benedicas Deus Mohammedi in genti ejus , CV felicitatem iis largiatur. Omni homini certissime moriendum est: nos vero reddemus vobis mercedem in die r Murrectionis. Quicunque autem liber erit ab igne infernali Q intraverit Paradisium, beatus erit:
nil enim vita hujus mundi est nisi fruitio seductionis. Hoc ot sepulcrum nostrum forte illud o nolirum est superfluum in Zeineb stia Abdolmanour obiit
undecimo die mensis Schaban qui primus erat hebdomadae, anno quingentesimo septuagomo in sexto id est, anno aerae Christianae ii do. Illa autem confessa est non risee Deum praeter Deum id est, Mo-hammedanae religioni erat addicta, cujus hoc symbolum est.