Disputationum anatomicarum selectarum : ad chylificationem

301쪽

DE QUIBUSDAM OCULI ARTIBVS, 89

pro mediatore, qui motus sive impressiones prius recipit, Ο-hea Retinae tradit sic de la Hire c.)Extra nervos quidem nullam quaerit sensationem, sed nimisi si mollesin teneros esse, quam ut vividissimis illis impressionibus ex. poneretur autumat ideo prius choroidem assici, hanc vim lucis moderares postea impressiones retinae communicare, statuit. Sed rejecit retinam prius utpot pellucidam, quia sibi in ginabatur illam propterea non posse sistere picturas postea nobilem illum usum choroidi excogitavit. rius jam solvimus, sed, quo ad posterius, quomodo choroides vim lucis infringere potest, Iie retinam laedat, quum prius retinam transire debet hoc sane

absurdum est. Si vero refractio luminis desideratur vel potius debilitatio, humores, pupillae, palpebrae: supercilia susticiunt, quod evidens est,.

Proculdubio Pinflο-us eodem modo organum illud consideravit; nam in usu a partium dicit Retinam choroidem rectipere impressiones Nervum opticula illas cerebro communicare. Et ut hypothesin Mariottianam solveret, suspicor illum finxisse Communicationem retinae cum processibus b uveae, ut pupillam inter uetinam immediatus daretur consensus, explicat se sequentem in modum : forsan continuatio illa facit ut aliquando quasi pellicula albicante vestiti processus ciliares appareant. 'lor e retinae tantummodo functionem epidem idis adscribit nempe illam defendere choroidem a vi lucis aeque acepto

de mig

302쪽

dermis nervos digitorum defendit ab injuriis externis, priori quam contraria hypothesis lUt retinae negare posset usium yerum prius in antecessu retinae fibras nullam cum illis nervi optici communicationem haberemone d ut Lectorem suum lente praepararet, ejus favore captareis quo reVera indegebat nemo enim sine taedio centum illas quaestiones super hoc organo perlegere pollet, si non pulcherrima expectaret Hypotheses, quibiis nituntur hic breviter expo

a. Supponit communicationem inter uveam organum, Ut motum pupillae explicet, quoniam hane in Retitia non invenit, sed a choroide nervos ad uveam procedentes videns, choroidem pro organo visus habet, Verum quidem est a choroide nervos ad uveam procedere, sed hi nervi ab origine usque ad insertionem distincti sunt communicant ergo quidem cum cerebro non Veroicum choroiden, sed per illam decurrunt. Quaestione . proponit uno oculo coec xclause, pupillam dilatari vel contrahi uti in altero sano S aperto pro ratione intensitatis lucis, inde concludit. Nonne inclis credibile es aveam nullos recipere nervos ab organo raetinam esse organum nexum inter antecedensin consequens non invenio, respondeo secundo pupillam oculi coeci debere contrahi, si alter contrahitur, propter luminis vim nimis fortem neque refert an retina organum sit nec ne,

assuescimus harmonicam illam pupillae contractionem a tenera infantia accedit consensus mirabilis partium inter se hinc in unum oculum luce incidente nimis forti pupillam utramqtie contrahimus ij hoc dum adulti sumus subito desuescere non valemus. Ex gr. tentet quis manum pedem ejusdem lateris in contrarias movere partes eodem tempore, non poterit nisi post longum exercitium. Patet quoque alteram ejus hypothesin falsam esse, nempe

pupillae motum esse pure mechanicum.

Sed tertio Quaest LXXVIII. a ponit nervos choroidis aeque bene posse ideas communicare cerebro, quam retinam, Vide

303쪽

DE 3 1BUSDAM OCVLI PARTIBVS. abi

tur persuasus fuisse in nervis sensationem esse quaerendam miror l illum non modo ad retinam recurrille, cum tam apte sita est. Tandem Ouaest. XCII. b concludiis quia cerebrum absque sensu est, ideo retinam etiam sensu carere, quid hoc y an ta- ct usi visus sunt idem Non nego cerebrum live elus medullaim non posse accipere ideas, rideo etiam non dolore assici, qui tantum ingrata sensatio est. Sed cerebrum hoc e basi sua emittit ramos nervos dictos, qui sensationibus adaptati sunt: dc quidem quique privatis usibus, certe neque audire possumus cerebro, an ergo acusticis non audimus Quoniam vero cuique sensu proprius datur nervus, in illis ipsis functio quaerenda est Eodem modo quaestioni XCIV. respondemus, no8 nonnegare nervos choroidis δ uveae esse sensiles, sed negamus illas esse adaptatos ad sensationes visorias menti communicandas de ergo etion ad videndum. Si jam reliqua, quae in antecessa ad hanc quaestionem notavi, considerentur, at bit nihil facilius esse quam omnes solvere

ab hoc auctore propositas: d ad has reduci posse. L Cultus c ex Mariotti, de la Hirti, Z Tarior systematibus novum condidit hinc ex solutis sponte ejus cadunt hypotheses. Sed prius piam matrem ponit organum universale omnium sensiIum. Comparationem nigredinis choroidis post retinam locatae cum mercescit amalgamatae post specula adaptato recipit, recte quidem quis enim ante hunc vi sulphur non modo sed c mercurium in humoribus nostris tam pulchre demonstravit Minde aethiops fieri tam delucide exposuit ΘSed nigredinem illam aliquamdiu c quidem ad minimum per ensem in p. Nitro servavi absque ulla mutatione aut e ditione, an ergo hemice aliquid metalliciis quidem mercurialas admittendum 3 o a Rem

304쪽

Retinam autem organum visus esse a tot Celeberrimis iris, Brinm, Morgagno c. ne omne enumerem demonstratum est, ut non nisi pluries dicta hic addere possem supersedeo potius cadalteram, quae itidem attentionem meretur, transeo.

m distincta visio fiat muscularum ope nervum vocum tendeη illium vel xcntium 8 an erro mechanis 'Vulsalva a huic quaestion ansam dedit autumat enim nervum opticum Z oculi motorem circumligari annulis , quos moderatores oculi vocat, quique ab oculos moventium nrilsculorum minore obliquo Xcepto fibris fierent tendi non Distinctione tamen, nempe nervum optirum artificio longe nobilior quam oculi motorem ab iis circumligari musculorum fibris quam litam motores magis vel minus harum ope constringi possunt. orro musculos hos in nervum inseri opticum, huncque tendi, laxari musculis agentibus 3 vice versa , tandem ex hoc mechanismo multa ad visum spectantia explicari posse. Explicat se porro b, hae tensionera laxatione, minorem priori, majorem altera, affluxuram spiritus nervosi copiam ad re tina qua magis vel minus tensa impressiones magis vel minu, tens inpressiones magis vel minus distinguibiles menti exhibebun

Retinam affluxu majori minus tensam, c proinde sensa tiones minus perfectas fieri contra nos veroprivaria videndorum conditione oportere retinam disponere. Ultimum experimento probat Si pergit, in camera Optuca pellicula ex intestinis bullulis inter quae aurum malleatum fuit, adhibetur pro excipienda pictura objecta si pellicula sicca fuerit repraesentabuntur vivide, Z distincte satis apparebunt: sed si eadem madet acta est, ilico languidam id est confusam fierid objectorum picturam. lMox-

305쪽

DE QUIBUSDAM OCULI PARTIBVS. 293

Morgagnus imae dissertationes super hac re commenistans, e contra demonstrat, musculis restis agentilius nervum laxari Mobliquis tendi. Experimentum opticum transit, ut suaestionen de distincta vel non distincta vel non dimi1cta visione. Si huic respondere liceat, dico. Valsamae theses multa habere hypothetica Verum quidem est musculos oculi principiis d suis continere nervum, cellulosa jungi Non vero nervo sed ossi inseruntur. Quid inde Si amplexus ille pro annulo habetur contrarium eveniet; nam musculi in contractione turgent ventris suis, tendines e contra graciliores fiunt ergo musculis agentibus annulus aperietur magis, laXabitur nervus, rip. nerveus

magna quantitate affluens visum coufusum reddet, contra, quod Rufamae directe contrarium est. Accedit, quod experimentum quo theoriam suam probat nullius momenti sit. Nam pellicula madefac sta picturas confusasiti sistit, non quia madefacta, sed quia rugosa inaequaliter turgens fit praeterea Retina semper mollis desitumida est ergo comparatio nullo modo convenit. Quis vero demonstravit spiritum nerveum ex cerebro per nervum opticum ad Retinam derivari Nonne probabilius est si sp dantur nervet illorum cursum a retina versus cerebrum esse, postqvana certo motu in aetum deducti sunt 3 Quicquid sit, per eundem canalem iret redire non potost spiritus N. quin ab una vel alia parte impediretur motus potentiis inaequalibus , aequalibus vero quiesceret. Talis vero confusio

eum non observatur in oculo, credibile videtur e retina tantum versus cerebrum ire.

Dis Clio ergo visus non a mechanismo tali dependet. Sed a radiis ab objecta emanantibus in punctum retinae sensibile colle.

'iss de His vero in disertatione Philosephica agimus, insuper Acutissimi urini a dissertatio de distincta cindistincta visione

306쪽

Sed objici quis posset ex opticis haec solummodo solvi non

possunt, nam requiritur certa quaedam dispositio sana in partibus oculi, verum est; sed de hac re non erat qiuaesito. De facultate oculi disputatio erat, qua homo objecta distincta magis vel minus videt. Lubet ut prius pateat exempla quaedar adferre, quae inexplicabilia videntur ex omnibus hujusque datis theoriis. I. r. Turber villa γ' notat, hominem nullo vitio visibili in oculis laborantem non potuiste distincte videre, nisi quando digitis, vel conspicillis justo angustioribus nasum comprimebat, mirandus sane casus let. dein c) lictor paulo inferius tradit, virginem 3 annoruin optimc distinctistime vidisse, sed nullum colorein praeter album 3 nigrum; mon obstante hoc in profundissimis tene. bris aliquando per I horae legere poteratis. In hoc a d Gras hamo docemiur . HVenem O. annormn post solis occasum nihil distincte potuisse videre. Patet ergo requiri structuram partitum organicarum perfectissime sanam ad objecta distincte videnda, definitionem supra datam tunc locum habere, Sed unde haec phaenomena explicabuntur doctioribus solutionem relinquo. Quomodocunqtie haec fiant, duobus tamen oculis ad eandem plagam directis ad videndum utimur, Mideo sequens propo

nitur,

Vtrum directio amborum oculorum emus idem objecti linctum O. proveniat a nervis iisdem adsimiles, ve eosdem musculos tendestibulZama nervis coeuntibus

307쪽

DE QUIBUSDAM OCULI PARTIBVS. 293

De la Charierre a ex eo quod tertium par nervorum sese per amborum oculorum musculos distribuat, explicare volu1 directionem propositam qicetin praeter hos nervos alii musculis iisdem implantentur, horum enumeratio hic nullius usus esset nulla enim differentia in re erit. Ρositis iisdem nervis per eosdem musculos dispersis, neces, sario sequi debet strabismus, si juxta a Charierre explicatur, V. g. si par patheticum, quod per trochleares distribuitur, simul spiritus in suos deducit musculos, oculi ad se invicem torquentur, Umiliter cum abductoribus Madductoribus talis vero oculorum directio vocatur strabis mus Quod demonstrandum erat. Non ergo similis nervorum distributio ad partes analogas in causa est; neque etiam coitus nervorum licet veteres ejus fuerint opinionis, quoniam a mente, uti recte Diemerbroe ius b animadvertit, dependet.

Distinctius haec Porte Mutius se explicat&habitudinem non

modo sed voluntariam esse mentis actionem demonstrat, nec dubium observamus enim, tantam dari inter retinae fibras sis analogiam, ut, si supra puncta illa similia pictura cadat, unius objecti idea nascaturri si vero e contra duple Objectum videatur. Necessario ergo oculos ad eandem diririgere debemus plagam, quia hanc veritatem edocti non possimus non, quin debeamus velle objecti ideam distinctam habere. Interim directio illa voluntaria est; observamus enim homines pro lubitu saepe detorquere visum. Strabismus vero , objicere quis posset, destruit theoriam propositam, minime nam si naturalis est, oculus unus modo ita vertitur, ut analogia detur inter retinae partes, tunc simplicitas

objecti. Si vero subito accidit, tunc primis diebus objecta duplicia a anat Noavelle de Getes. 2I6. b Anat Tom. a. p. 688.

308쪽

eia e postea vero sinaplicia fiunt judicat enim homo, impenetrabilitatis corporum ideam habens non potest objectum duplex videre, quia non in eodem loca esse possunt eodem tempore. Haec sufficiunt transeamus potius ad sequentem, quae non

modo magni momenti, sed dissicilius explicatu est

Quoniam certum est pro diversis distantiis oculum mutari ad ob a jecta distincte videnda, quaeritur ficultas, qua se accommodat ad objecta diversimodo cistantia: I. an figuram oculi totius mutando a aucor am convexiorem vel planiorem reddendo' . an lentem antrorsam vel retrorsum ope ligamenti ciliaris trahendo q. an figuram lentis uinsculis in lente ipsa postris mutando' s. anastrona ciliari adjuvante canali Petitiano 3 6 an alia ratione λSingulas proponemUS. I. Oculos suis musculis rect s applanari, obliquis vero longari voluerunt plurimi inter quos de la Charierre, a, L Cat b, qtsi quoque vult fundum oculi ligamentorum ciliarium ope appropinquari ad objecta longinqua videnda sed omnia fere systemata pro diversiis amplectitur animalibus, eandem sententiam quoque

309쪽

& oculuae obliquis, quia ab illis non a plectuntur, nullo modo elongari. Idem ain iispicatus est Santorinus h sed confuse proposuit. Oculus enim , sive rectis sive obliquis motus, centro suo in eodem orbitae loco manet puncta ergo musculorum fixa sunt; sed in actione breviores fiunt, comprimunt ergo globum undique id cit elongant. Nihil clarius videtur.

Sed Visio distincta ut sit in omni distantia a si pollicibus ad

I4 pedes 8 s. pollices, tanta requiritur pressio, ut oculus ratione aXeos I parte adaugeri debeat. Tunc vero retina a spherices sua

figura ad ovalem tantam reduceretur, ut hujus munortum omnium structura everteretur, uti Acutissimus i rinus i recte adnotat, addatur oculum propter resistentiam fluidorum, quibus totus repletus est, Don facile comprimi posse, docent hoc Experimenta cum similibus. II. An carneam convexiorem vel planiorem reddendo

Hunc Perspicacissimus Iutinus proposuit modum, qui

sic se haberet, en breviter Choroides, ubi cornea incipit, cleroticae jungitur rena circulari alba, tendineas muscularis haec ponituri Cornea flexibilis. 2. Ligamentum ciliare, Hentem crystallinam antagonista statuit sic, ut ligamento laxato capsula cum lente conveXior Va- Ra dat cocitra, ex his concludit, quia ligamentum ciliare huic crenae circulari adnexum est, necessc esse, ligamentum musculo illo circulari sive rena contracto laxari; sed musculo hoc contracio juxta hypothesin Cornea convexior redditur. Ergo, quia eodem tempore ligamentum laxatur, nullum dubium, quin haec illa oculi

quaesita facultas sit. Postea ex hac hypothes legantissime omnia explicat phaenomena Sed laurinus contra Praestionem primam objecit ' Ob Anat. Cap. IV. I. 8O. g. 2.

partis III. Tom. IV. Pri

310쪽

objecit a Scleroticam in multis ammatibus tam duram esse, ut absolute mutationis illius incapax sit. Nonne eadein hic locu in habere debent Circulus ille muscularis sive cingulum in distantia unius lineae, vel pluris a conjunctione scieroticae cum cornea juxta mus se Ιουυum b)- -rgagnum: c oritur, sequitur ergo Cornearia non modo solam hac actione debere mutari sed scieroticam, sed scie-rotica juxta Iurinum non potest nutari; Ergo etiam non in hoceasu per consequens neque Cornea. Interim tamen uo omnino rejicienda videtur illa hypothesis, licet tot habeat obstacula. Quoniam theoretice ex illa omnia phaenomen explicari possunt, dc analogia hanc quasi probabiliorem reddit. Ut hoc pateat, pulcherrima ovartii d observatio circa Libellam legenda est. Animalculi hujus oculos oblongas esse per

las a parte anteriori capitis incipientes c in interiori desinentes, nos Gravis ille auctor docet. Porro oculorum horum corneas membranas esse tenues , siccas pellucidas, includentes mollem, sed parvulum globulum nigrum , n has corneas puta duos ii trare canales aereos, in singulam unum; mi cum canali majori intestina a capite ad caudam concomitante, communicationem habebant. Suspicabatur Poupartius probabile eis infectum hoc aerem

ex canali majori posse derivare in oculos ad majorem illis addendam conveXhatem.