장음표시 사용
71쪽
DE NERVIS PHARYNGIS EX OCTAVO PARE
g. S. De integra octaui paris neru0rum feriegeneraliores obseruationes. Dudum iam procul dubio oportuisset incisores antiquum dimittere errorem, tres, in tam multis attributis diuersas neruorum series, quae recte momente b. sAΝΤORINO o incongrue fasces nominantur, sub uno eodemque Octaui vel vagi paris nomine comprehendere. Res vero semper eodem in statu mansit, donec b. AND Sces, et secundum mentem meam egregius olim discipulus meus celeb. SoEΜΜERRING f), ramum glisopharymaeum ab octauo separare inceperint. Id mihi a primis temporibus, quo auditoribus meis fabricam corporis humani ostendere et illustrare debui, naturae conuenientius visum est, cum neruo glo sophoryn eo, alteram neruorum classem inchoare, et medullae par primum nuncupare, cuius alterum deinceps ipse nerui truncus fit, et tertium par linguale medium vulgo nonum dictum, quae tria paria, primum uniuersae medullae nempe medullae oblongatae neruorum ordinem componunt alter dein ordo continet neruos ceruicalis quorum principium est notissimum par primum ili. ASCHII.
g. s. Exitus octaui paris. Omnes tres fasciculi, vel potius series, nempe Gossopharym eur, Vagus et Accessorius, qui iuncti iuxta receptum loquendi usum K 3 inte-
72쪽
integrum octaui paris truncum componunt, intrant sinum illum osseum, inter partem petrosam ossis temporum et os occipitis medium, vel cum vena iugulari communem, vel uti saepissime fit, lingula ossea a fossa iugulari separatum.
Profundum quasi illud alienum, satis accurate sub foramine meatus auditorii interni, quem auditorius neruus cum communicante faciei intrat, situm est, aliquot lineas saltem inferius, magnitudinis sere eiusdem. Laxa quadam arachnoideae continuatione in patina vel alaeno dura matre obducto, cinguntur, ad exitum vero sese accingentes, hi tres nerui in ipsa hac fouea separantur, et tribus in dura matre fabrefactis canalibus, qui saepe etiam in ossibus seorsim parati sunt cauitate cranii egrediuntur. Melius hoc sane cerni nequit, quam si bini superiores fasciculi, glossopharyngaeus inquam et vagus ab interioribus Versus exteriora reclinantur, nitidissime enim sub hac encheiresi oblongum et horizontaliter durectum canalem superiorem, quem Host pharyngaeus ingreditur, medium eundemque maximum pro Nogo magis verticaliter descendentem, et tertium inferiorem pro accessorio, ab initio leni acclivique quodammodo ascensu, deinceps decliui descensu directum cernere possumus. Quemlibet autem nunc iam seorsim considerabimus. SECΤ. I.
DE NERVIS PHARYNGIS EX GLOSSOPHARYNGAEO.
Primus eorum Glossophoryngaelis rec te appellatus, ex 4. setiam 6. minoribus lasciculis nerueis coalitus, per canalem suum indura
73쪽
dura matre factum descendens, intra caluariam nullum amplius habet cum vago commercium, si apperturam sui canalis semel ingressus est. Cum pone parietem po steriorem et inferiorem cauitatis tympani versus inferiora progrediatur, facile suspicari possumus, anne filamentulum communicans cum neruis auditoriis adesset g); nihil vero deprehendi, quod ullo modo huic opinioni ansam dare posset, id tamen minime infrequens est, in ipso canale filamentum abire,
quod principio statim musculorum a stilisormi processu orientium
impertitur. Proxime adiacet neruus in ganglion petrosum intumescens laterianteriori venae iugularis internae , cui etiam unum alterum que
tenuem surculum In multis subiectis exhibuisse vidi. Si tedellorum illorum surculorum abientium plures adsunt, gangliolum illud petrosum, quod omnino ratione figurae oblongae ganglio ceruicali superiore simile est, non inter minima ganglia referri debet. Truncus nerui glossopharyngaei per canalem suum cranio egressus in plerisque subiectis in quinque ramos praecipuos dehiscit,
quorum quatuor priores et minores, partim cum ramis ex vago,
partim cum neruis mollibus ex intercostali, partim inter se diuerta mode cohaerent, omnes autem per pharyngem distribuuntur, quintus idemque maximus, linguasis recte dictus, Versus linguas radicem proeedit. Hanc diuisionis rationem in plus quam viginti cadaueribus annotaui: in 7 eXemplis in tres ramos secessit, in ψ cadaueribus duos ramos aequalis magnitudinis vidi, unicum mihi tantum huc usque obuenit, in quo cum ramus lingualis iam altiore in loco
g Beat. ANDRRsCH lib. zit. 3. canale membranaceo huius iremi pa- p. 4 de ramo ascendente auris internae, rieti auris internae adhaerentia vidisse, Et ganglio petroso ex hoe neruo glosso- quae vero potius pro fibris durae ma-pharyngaeo ipsi octauo nemo capitis tris , quam neruorum habenda esie Ioquitur, fateri autem debeo mae qui- arbitror. dem tenerrima filamenta albicantia, ex
74쪽
in ramos suos musculares, pharyngaeos et linguales diuisus esset,
octo ramos maiores aliquotque minores numerare potuerim, et sub hac varietate vidi, ramulum Vnum vel alterum cum neruulis ex
classe mollium copulatum, in plexum cardiacum descendisse, non absolute constans esse puto, in omnibus hominibus altissimam neruorum cardiacorum originem ex glessopharyngaeo repetendam esse.
g. 8. Ramus communicans primuS.
Primus constans et perpetuuS ramus, etiam ratione magnitudiis nis sua attentione et appellatione dignus est communirans primus glossophoryngaei, cum ramo pharyngaeo eX vago plerumque ex infima ganglii extremitate egreditur, et in variis subiectis surculum communicatorium, Uti b. ANDER SCH illum appellat, in truncum vagi abire vidi: minimo vero constans est, nam in aliis cadaueribus humanis, etiam in cane, in quo animantium genere neruus glossopharyngaeus admodum grandis esse solet, illum ramulum non inveni. Crassiusculus quidem hic ramus est, sed reliquis breuior, praeter tenerrimos binos surculos, cum neruis mollibus ex inter- costali confluentes, recta via descendit ad latus exterius arteriae carotidis, et cum ramo pharyngaeo ex vago in latere exteriore huius rami confluit, et notabile voluminis augmentum huic ramo affert, ex quo confluxus loco dein plures per pharyngem nerui
distribuuntur, de quibus occasione rami pharyngaei ex vago sermo erit. g. 9.
Secundus gl0sopbat Ingaei ramus musicularis.
Secundus ramus Muscularis a me dictus, quoniam praecipue stylohyoideo et biventri prospicit, priori ratione magnitudinis similis, ex eodUm sere loco ortus, paullo magis versus exteriora dirigitur.
75쪽
gitur. In molli et mucoso cellulari contextu, qui musculos a styli-
formi processu prouenientes, cum carotide et vena iugulari nectit, a ramo communicante primo, qUocum adhuc nectebatur, secedit,
et versus exteriora paulisper decurrit, statimque ramosus sit; minorum surculorum alii pariter cum neruis mollibus iunguntur, et reti vasorum pharyngaeorum immixti, superiorem pharyngis regionem attingunt, ibidemque finiuntur, et anastomos es supra notatas efiiciunt: maxima autem portio partina in musculum stylohyoideum, partim in musculum diga stricum distribuitur. Interim tamen notandum est casus occurrere, in quibus vel diga stricus, vel stylo-hyoideus hunc ramum solus absumit, frequentius vero per utrumque dispergitur.
Tertius ramus satis accurate iterum communicans idem que secundus cum ramo pharyngaeo eX Vago appellari potest. Cum quarto ramo parili ratione aliquantulum cohaeret, uti primus et secundus ramus cohaeserant. Excepto ramo quinto s. lingvali, qui trunci glossopharyngaei uti continuatio ita et sinis est, hic ramus tertius reliquos ramos magnitudine superat. Paullo migis decliui descensu versus anteriora dirigitur, admodum inconstans vero est ratione diuisionis, licet summam naturae constantiam respectu finis observaverim. In multis , et asserere auderem in plurimis subiectis, absque omni alio ramo edito versus ramum pharyngaeum superiorem eX vago properat, et in mediam huius rami circiter partem paullo exterius in illum abit, illo praecise in loco, ubi ex eodem ramo pharyngaeo superiore praecipuus ramus pharyngaeus inserior seu radix eiusdem exit. In aliis duo, tres, quin quatuor parui surculi abeunt, et pharyngis regionem tonsiliarem attingunt, factis L monnul-
76쪽
78 γ monnullis anastomosibus cum proprio ramo fonsellari seu quarto ex trunco glossopharyngaei: et editis his surculis deinceps cum ramo pharyngaeo superiore ex vago, uti superius dictum est, coalescit.
quartus ramus constans quidem, sed omnium minimus, satis conuenienter tonssiaris dicitur, cum praecipue vel solus, vel cum aliis remixtus, ambitum pharyngis tonsiliarem petat. Emissis aliquot exiguis surculis in musculum stylo pharyngaeum, ramus ipse versus ramum pharyngaeum superiorem ex vago inclinat, et in binos ramos dehiscit, alter minor reuera ramo pharyngaeo inseritur, seu potius nacta ex ramo pharyngaeo superiore, eiusdemque ganglio radice, in alium ramum tonsitarem interiorem increscit, et dum retro venam pharyngaeam eiusque ramos tonsillares incedit, cum alter maior ramus tonsi ilaris exterius ante venam processerit, in plures ramulos inconstantis numeri diuiditur, qui omnes in pharyngis regionem tonsiliarem distribuuntur. Egregium sane spectac tum est, frequentes illas anastomos es intueri, quas hi ramuli, retivenoso pharyngo- tonsillari impliciti, partim cum ramo tonsillari exteriore, partim cum ramulis recurvis, ex ramo pharyngaeo superiori vagi versus alteriorem pharyngis regionem ascendentibus foramant. Alter ramus maior tongillaris proprie dictus exterior inter musculum stylopharyngaeum et rete venarum pharyngo - tonsili rium in exteriore latere decurrit, et ubi venam tonsiliarem magnam tangit, cum surculo ex tonsillari ramo minore et interiore elegantem ansam sormat, qua ipsam venam amplectitur et sulcit. Nunc statim multi ramusculi exeunt in regione tonsillari pharyngis, cum surculis superius descriptis uniti, et multiplicibus ansis et anastomo-sibus cum Venis irretiti, maximus horum ramorum paullo magis
a regione tonsillari deflectit, et per fibras tunicae muscularis pharyngis
77쪽
ryngis repetitis diuisionibus sparguntur, quae sub nomine glossopharyngaei, hyopharyngaei etc. notae sunt. Infinitis ibidem eo- haeret anastomosibus cum ramulis ex pharyngaeo superiore vagi
Copiosis illis neruorum cum vasis sanguiferis copulationibus, et in genere magno neruulorum per regionem tonsiliarem pharyngis regionem distributorum numero, vehementia dolorum et symptomatum, si hae partes assectae sunt, adscribenda est. g. I 2.
Quintus ramus, ratione partis cui prospicit, lingvalis commoda dictus, est vera trunci continuatio et finis, quatuor prioribus ramis longe maior. Exeunt ramo, antequam ductu musculi stylopharyngaei versus pharyngis regionem tonsiliarem et linguae radicem progreditur, tres, interdum plures parui et exiles surculi in pharyngis partem palatinam, ibidemque distinctis anastomosibus cum ramulis rami descendentis duri, subcutaneis rami tertii quinti, et cum surculis subcutaneis ex plexu ceruicali coeunt. Dein cum musculo stylopharyngaeo pharyngem et linguam attingit: in eo itinere duo exiles sed constantes, surculi musculum quodammodo includentes, trunco exeunt, qui per pharyngis regionem tonsiliarem distribuuntur, et cum tonsiliaribus neruulis antea descriptis multiplici ratione uniuntur. Nunc demergit se truncus ipse in carnes musculi stylopharyngaei, et in fissiira, quae musculum in duas portiones diuidit, versus linguae radicem excurrit, et in plures ramulos incerti numeri dispescitur, plerumque sex numeraui.
quorum duo maiores et paruus, pharyngis illi tonsillari parti imperatiuntur, quae super epiglottidem est: minimis filis ad interiorem L a tunicam
78쪽
tunicam porriguntur, et cum tonsiliaribus, et pharyngaeis superioribus ex Vago, multi sarie communicant. Duo maiores Vero, qui saepe tertium minorem surculum medium, ex uno alterove maiore saepe orientem includunt, soli linguam petunt. Natura ipsa duce hi duo rami linguales a se inuicem distinguuntur. Alter nempe minor et su perior commode sublimis et superscialiis nominandus optime ab ili. MoNuo h) icone repraesentatus. De- nominationi decursus ratio perfecte respondet, nam inter linguae integumenta, et partem muscularem lateraliter et superficialiter incedit, in multos surculos diuisus, quorum validiores posteriores, cum neruulis tonsiliaribus adhuc communicant, anteriores autem ultra mediam dorsi partem procedentes, in papillis, linguae mamginem obsidentibus, finiuntur. Ab hoc ramo derivari posse arbitror deglutiendi difficultatem, qua afficiuntur, quibus aphiae dolentes latera linguae occupant. Alter maior ramus profundus, quodammodo muscularis dicendus, in profundiores linguae partes sese demergit, et in plures minores ramulos diuisus, per musculares linguae fibras dispergitur. SECT. II.
DE NERVIS PHARYNGAEIS EX VAGO.
Egre ssus nerui vagi et nerui inde proderentes
c0mmunicatorii. Nemus vagus semper fibrillatim, vel 6. 7 vel 8. 9. IO lasciculis tenellis parallelo ordine sibi accumbentibus ex medullae oblonga h) Observations on the structare and functions of the nervous system. Edinis. 17M. Tab. a6. M.
79쪽
longatae loco cognito ortus, et molli lanugine ex arachnoidea investitus, versus medium foramen vel canalem in foramine lacero sibi destinatum dura matre cinctum progreditur. Ibidem satis constanter insignem filamentorum neru eorum fasciculum, accessorio ex medulla spinali saepe maiorem, per peculiarem in dura matre haerentem canaliculum, cum neruo accessorio Willisi per propium
canalem descendentem, coniungit. Huic primo ramo communicatorio, uti et secundo et plexi sormi filamentorum eorum inter se nexui , et magnae trunci accessorii ipsius cum secundo et tertio pare neruorum ceruicalium ope ansae anastomos , adscribenda esse arbitror symptomata aliquoties a me obseruata, Vt eX Vulnere,
quod musculum trapegium illo in loco penetrauit, ubi neruus accessorius per eundem distribuitur, ab ipso laesonis momento Io- quendi dissicultas enata, et per reliquam vitam superstitem in balbutiem mutata fuerit: qui porro graui in cucullari, spleolo, et sterno-claidoque mastoideo assiciuntur rheumatismo, loquelae dissicultatem, ventriculi molestiam, et in genere in omnibus visceribus aduersam sentient valetudinem, quae eX Vago neruiS prospiciuntur. g. rψω
Continuatio eiusdem argumenti.
Edito fasciculo communicatorio dicto, truncus nerui Vagi tres circiter lineas in suo canali membranaceo, a vicino, qui accessorium continet, plane diuerso, versus exitum ex foramine Iacero progreditur, venae iugulari proxime incumbens, ita quidem, ut anterius habeat canalem glo pharyngaei, posterius et inserius accestarii; venam iugularem autem in fossa ipsa inter glossopharyngaeum sti Vagum, medium locum occupasse, uti cel. MARTIN 02sseruit, ego nunquam vidi. Mox in margine inferiore foraminis
80쪽
laceri, neruo vago ex canale suo insta caput in collo comparenti, manifestissime denuo ad sociatur insignis nemorum ramus ex accensorio ortus, et per peculiarem canalem membranaceum versus vagum properat, illique sub angulo acutissimo in parte posteriore immittitur. Appellare possumus hunc ramum communicantem se- iamdum, et sistit quodammodo alteram radicem, s. alterum nerui vagi crus ex medulla spinali ad illum augendum accedens. Minor licet sit hic ramus communicante primo, apparet tamem eXinde, partes, quae eX uno alteroque neruorum trunco ramos sortiuntur, sub diuersis rerum conditionibus consensum sustinere, et medici chirurgique attentionem practicam requirere.
Progressus nerui et agi in collo.
Cum nerui vagi truncus extra fossam iugularem integer et indiuisus comparuerit, nam in plus quam S OO cadaueribus, in quibus neruum vagum in regione colli lustraui, unicum tantum varietatis exemplum vidi, truncam vagi bis sum fuisse in dextro latere, qui super arteriam anonymam in unum denuo coalescerent, usque ad originem rami pharyngaei superioris in plurimis subiectis ad longitudinem integri pollicis et vltra nullum memorabilem surculum emittit, sorti cellulosa venae iugulari adhaeret, et neruo hypo- glosso vel nono pari, qui facto arcu oblique ante illum versus linguam procedit. In quibusdam autem indiuiduis omnino animadverti, duos vel tres tenellos surculos super ramum pharyngaeum trunco exiisse, Vnum cum nono pare, duos reliquos cum ganglio ceruicali superiore ex intercoitali coluisse, unumque vel alterum filamentum in plexum cardiacum misisse. Ramus itaque pharyngaeus, bene ab HALLERO ita appellatus, inter ramos vagi vilius dignitatis primus est. Ex trunco prodit
plerumque illo in loco, ubi nonum par ante illum incedit, et ipseramus