장음표시 사용
11쪽
' ENERATIM, INPRIMIS VERQ DE STUDIO HOC CRITICO E CODICIBUS BIBLIOTHECAE
13쪽
Uui textum N T. critice explorare, atque ad veram illius indolem pernosee dam documenta critica conferre, eorumque lectionibus vel robur vel novam lucem conciliare, sui duxerunt officii singulari aticiarione dignissimum judicaverunt examen omnium qui in Bibliothecis reperiuntur, codicum graecorum. Quod enim demum cunque de eorum aetate statuatur, eorum praestantia ad secernendas veras lectiones a spuriis hac tantum ratione perspici pote,t. Quum igitur insigni munificentia patrui mei, Summe Reverendi Antonii Scπου Archipresbieri , Scholarum Inspectoris circNE OLMierasis , et Parochi Hen nersdorfensis Silesii, cui pro recepto in se rerum mearum patrocinio gratias publi- eas quam maximas et debitas ago, Bibliothecas Parisinas adire ibique literarum in Borussi prae,idum liberalitate per biennium studia colere possem, omnibus harum crum peritis gratissimam fore putavi operam, quam huic criticae sacrae PArti navalem, atque occasionem in uniuscujusque . . codicis Parisini praestantiam textum, aetatem atque patriam inquirendi arripiendam ducerem.
Contuli igitur in Evangeliis Codice Regios Griesba hii 55 47 Griesb. 8
1 modices, quorum numerum signum parentheseos non excipIt, a m primum collati sunt quorum numerus itera graeca α signatur, in catal. manuscriptorum ibi Pegiae non indicatitur in Catalogo nondum impresso sed a clarissimo Car. B. IIabio consecto, hunc numerum habeat.
14쪽
Disquisitionem ut minutat nimis et angustam atque multo taedio conjunctam in multis utique transilire potuissem, ut alii fecerunt, atque jam praevideo, rim. eam excepturos esse nonnullos subducti supercilii homines, qui mirabuntur, me ad spinosum hoc et exile opus delabi potuisse. His cum multa opponere possim, nota faciam, contentus eos rogasse, ut quid rei sit Criticae, addiscere dignentur. Cum nimirum iusta codicum aestimatio mihi cordi essεt, utque in laudatis codici-hus multa incerta aut dubia viderentur, laborem in me suscipere non recusavi, atque eo magis vires meas exercui, quo maiore spe sum nutritus, re ut mei hi conatus viris eruditis non displicerent optaveram quidem, licuisset ibi omnes, quos Bibliothera Regia continet, codices eadem cura examinare Alvero Cum hoc temporis spatio, latius patentibus quoque et utilioribus studiis, me innutrire deberem,
in longe plurimis Ig. i et i citandis et ab aliis jam diligenter collatis vel a
gregariorum textu rarissime recedentibus selecta tantum capita inspexi et reliqua cursim perlustravi. Hae sere sunt, quae de studiis in Evangelia collocatis in nenda habeo. ' De curis meis in alterius . . partis codices, in versiones antia quas et catenas S. Patrum alio lisco sermo erit. Fusiorem mutum codicum . . Parisinorum descriptionem, eorumque lectiones in editione . . critica, quam
Paro, cum orbe literario communicaturus sum.
Hic jam lo8us si publicas agendi gratias humanissimas viris perillustribus Baronia SD de ac et daroni Alex de Humboli, quorum intercessione apud praesides literarunt in Borussi stipendia mihi ex undis nivorsitatis celeberrimae
Wratistaviensis concederentur, ne non omnibus amicis ot autoribus dilectissumis pro beneficiis ita me collatis. Ut diu eos in literarum emolumentum et augmentum maximum servare Velit Deus Optimus Maximus, ex animo precor. Missis his iisdemque magnis haec praeterea attingam, quae praetermitti sine scelere non possunt. Conservatores doctissimi Bibliothecae Regiae tum Codicum an scriptorum tum librorum aditum ad opulentissimum illud nec satis notum sanctuarium nunquam non facillimum, eorumque usuram summa qua fieri potest actilitate, comitate et benignitate concessere. His igitur viris clarissimis Langles, auPrad et Gai nec non qui sunt a custodia codicum fraecorum et orientalium C. B mas et de Cheay, quorum laudes totus orbis literarius jure cunctis praedicat, gratias habeo agoque maximas eqsque rogo, ut in Posterum eundem erga me
animum eundemque favorem servent.
15쪽
Ansam huic disquisitioni praebent dispulationes duumvirorum arissimorum I. I. riesbachii et I L. Hugii de systemate recensionis, ut dicunt, in eodicibus
Novi Testamenti. Quaeritur, quaenam sit origo Jectionum variantium, earumque genus. In diverε abeunt eruditorum, qui hac de re egerunt, sententiae. Qua vis crebro viri docti istas tradiderint, tamen quo magis nostrae disputationis causa a momentum intelligatur, juvat paucis repetere memoriam studiorum, quae Criatis hac in re posuerunti Jam inde a restauiatis literis non desuerunt docti, et usu rerum criticarum praediti viri qui manum textui . . a naevis purgando adnaoverunt. Sed ante Millium, qui omnium primus sylloge lectionum ex nonnullis codicibus graecis, Vcrsionibus et Pati ibus conge,sit, earum historia exigui momenti existimabaturi
Joannes illius. Joannes Iacobus elatentus, multique post eos ob diligentiam iurimandis codicibus conquirendisquo variantibus summopere laudandi disquiren laelectionum origini multum operae impendeban Sed flerique praecinente Erasino vana opinione de codicibus latiniantilibus ducti libros graecolatino penitus adspe
nabantur, aliosque et vetustaterae praestantia insignes una cum versionibus quibus luin e Vulgata latina interpolatos esse autumabam. Bengelius primus totum genus documentorum, ex quibus variae lectiones colliguntur, Prona ionum ratione distrahendum esse in Asiaticum et Africanum evincere studuit Multa quoque a Joanne Salomone Semlero, uerberto Marshio, Aliisque bene prolata sun Inter omnes vero emine Joannes Iacothus Griesbacbius. Ipse tres codicum recensiones distinxit, easque a regionibus vel urbibus capitalibus provinciamim, in quibus vulgo usurpabantur, Alexandrinam, Constantinopolitanam et Occidim talem appol- Iavi Atque ab hac viri celeberrimi doctrina systoma recerisionis ' Summe nev rendo Ioanne Leonbardoiugio prolatum parum differt statuit vir clii risimus, primis religionis christianae saeculis editionem vulgarem την κοινην ἐκδοσι3hia usu suisse, quam magnopei corruptam triumviri Hesychius inlae, o Pio, Lucianus in Asia mitiore, et rigenes in alaestitia sibi cori igendam usi eperunt. - ia eram observationes criticae tenues s ne nee salis dignae, qua P post tantorum virorum studia lucen vide ut hic Proseruntur non sunt quidem mes, quae muta curia
atque indubitata estiolant. Cona hor tamen ex codicibus, quos colatuli, atque ex M. Patrum et scriptotum ecclesiastieorum operibus, quorum pleraque ei lustiavi
16쪽
et multa perlegi, si qua sorte reperiam, quibus alia vere enucleentur, alia a viris his edoetissimis prolata firmentur p. aturus olim Dei optimi Maximi ope si de- et lectionis, quae tantas rei sussiciat, uno da liquero. Atque in exponenda mea de lamiliis odinum sententia puto sic me versari debere, ut primo quaeram de origine corruptionum deque ratione, qua hae familiae natae sint, deinde eas exi6teis in eodieibus, habita codicum potissimum Parisinorum ratione versionibus otia litibus demons rem. Repeti nonnulla propter instituti mei rationem, quae jam ab aliis bene dicta esse non ignorabam, sed id ita seci, ut suis quaeque auot ribus bona fide referrem accepta, eaque obiter tantum attingerem. Libros . . in αρτας 'ineνους ab illius auctoribus suisse scripbos, tum vetexum scribendi consuetudo, tum oritieorum unanimis omnis aetatis consensus docet.
Cum vero ecclesiae destinati atque inultis petentibus exhibendi essent, in chartam membranaceam pex bibliographos saepe saepius describendi atque βιβλιοκ- is per orbem christianam propagandi eranti Autograpti autem propter chartae im, hecillitatem is darequentem usum inepta mox interiisse, nec ab ullo, cujus opera supersunt, ecclesiae prima scriptor Gognita suis ' Videntur. Αντινγραφα prima magna ἀκριβεια facta esse, ossici non potest D. Poterant utique tolli vitia, quae scribae erraverant, si s δοκιμαζοντες - diligenter recenserent D. Sed in hoo ne- otio lenis sane et molesto interdum negligenter versatos fuisse vel Bibliopolas, qui
1 Cf. Μῶγillo de re diplom. I. I. v. . n. 6 sq. Nouum traitet de Diplomatique par D. oustes et D. Tassin I. p. 484 sq.n St. Hisronymus i quaeat Algasiae T. IV. P. I. p. 190. Inmatin XII, 29..dicit: quod
autom de assumto testimonio in vangono minus Est splendebit et non quassabitur, donec ponat super terram iudicium, videtur mihi accidisse rimi serimoris errore, qui Iosens superiorem sententiam in verbo Judici esse finitam, putavit inferioris sententiae
ultimum verbum esse audicium: t pauca verba, qua in medio, hoc est, inter iudicium e iudicisim fuseant, Praetermisit. 3 Cf. Irenaeus d. rah. p. 463. Euseb ilist occl. I. V. c. 20 Theon epus forte lex in specii script in GaIIias Bibliothscis, edit ara Acher o postea a dela Barro T. III. P. 299, Graegor. Nyss in acagni monum. vet. Oeclesiae oti et Ial. p. 389. p. XII,
Basi opist. 167 in fine Gmovius in Cic. p. ad Atticum IL, 8.
17쪽
vivom exemplaria cum aliis emondatiorihus eonserenda non curabant vel eorum scribas, et per se patet, et a Sira bona , Aulio Gellio ' Ciceri me Philemone ' , Galeno D, Eumihi ' aliisque ' confirmatur. Μuliis igitur mendis foedari poterant exemplaria vel verbis dictantis male pedioeptis, vel incuria vel inscitia describentium. Et in codicibus Lale , riptis aut mittistate, humore, blattis aliisque satis vitiatis oculorum, moinoriae, Phantasia a judicii errore sed longe maximum eis intulisse damnum grammaticorum et librariorum oscitantiam et licentiam, o dices graeci omnes, Versione=, S Patrum et scriptorum ecclesiastimrum Citationes, eorumque testimonia uno ore Probant. Enimvero non in eo sesummodo versabantur ut codice recenserent, libratiorum mendu corrigerent, loca spuria obelo confoderent, sed etiam pro aestitii a Llebant, detrahebant et pristinas lectiones adultera haci Non usiam, qui ri rim, eos semper mala fide egisse. Sed plurima ab iis pro arbitrio facta esse, ex eque tibus cuique apparebit. g. S. In codicibus graecis articulum, participia λερον et ἀποκρδεεις nomina ιησους
seu δ κυριος, ionomen αὐτ vel αὐτοις Post εἰπεν αυτου pcε μαΘηται verbum ubstantivum ἐστι , particuli ak, καὶ, ταρ, Ῥίν , παλιν, μητι. 4δε, ποτε Ἀτιε- e adjecta, omissa vel e loco pristino mutata sunt, si eo elegantior structura 4 XIII p. 906. 907. XVII. p. 1139. XIV. p. 41s da Thoophrasti et Aristot libris eo
5 Noet ait. I. I. 21. P. 14. 6 ep. ad Attic. l. III. p. s. 7 apud Porphyr quassi Homeris. η bydo at humana I. I. p. 4 d. Basil.
10 Do hoc genere eorruptionum earumqus sontibus, ex quibus romanarint, multa disseis rore Pera probium Ou ,t, cum Pliurus critici illud arguanentum bene tractaverint
18쪽
sere Additamenta multa e locis Evangestorum parallelis, e glossis seu interpre- tamentis margini adiectis, IS Patrum commentariis et Scholiis vetustis, ex scriptis Ap Uphis, ex Evangylistariis et Lectionariis in textum intrusa deprehendimus.
Alia quae sata sensu salvaque verborum junctura abesse posse videbantur, alia ut obscura, dura, superflua, sensu Prorsu carentia , insolentia, paradoxa, pias aures osseu dentia γ, errone ', aut locis parallelis repuguantia, ingenio, stylo et scopo auctoriis minus convenientia , rejecta invenimus. Nec vocabulorum ordo tantum, eorum orthograpitia et formae, sed vocabula ipsa permutata sunt, V. g. ησους, κυριος et χ ριπτος, Θεος et κυριος, μαΘηται et ἀποστολοι, να πτηνα et ἐχερΘηναι, λεγε et ἐπεν, ουραν et Ουρανοις, και ἐγω et Iecpγω, καὶ ἐαν et κην, ἄν et ἁν, έτων et ἐαυτων, μου et ἐμου, α et σα, Δ et ccπερ, ἐλιος et ἐλεον, καὶ ἀκουσαντες et κουσαντες δε ἐλΘοντος αυτου et ἐλΘοντι αὐτο , ἀπεκριBη et ἀποκριBεις, μαΘητευΘεις et ραμματευΘειοῦ, δυναμεις et η-
Duriori, ellipticae hebrairanti lectioni suavem et lenem, obscuriori, ambiguae t dissiciliori planam et extricatam, insolentiori minus insoletam, vel non emphaticae vel minus aptum pietati sensum fundenti, sensum specie falsum prae se serenti lectionem contrarii tenoris substitutam videmus '. Corruptiones ab Orthodoxis ad comprobauda dogmata factas eistentus, Grie hachius aliique in Acti XX, 8. a Tim. III, 6. I Joan. V, 7. ωPerierunt. Haereti-
'OρΘ4δαο δὲ φείλοντο τ ρητδν, φοβηΘέντes , καὶ - νοήσωντες ἐπου et τελο καὶ π ἰσχυριγπαπον. u S. Augustinus ad Matth. XXVlI, Nulla fuit causa, eur adderetur hoc nomen scit. 'uI-gatum ἱερεμιου , ut mendo sitas seret cur autem de nonnuuis eodicibus tolleretur, uitutiqii causa, ut hoc audax imperitia taceret, cum turbaretur quaeatione, quod hoc te .stimonium apud Ieremiam non inveniretur.3 Fidem ut hiseo omnibus saetamus, multa exempla in commentatione nostra passim proseis rentur. Possunt quoque Iectores adire aditiones . . eriticas. Cons. Proles in . .
19쪽
eorum Pro suo quemque arbitrio atque ingenio sub praetextu emendandi s literas -mutasse deficientibus codicum testimoniis ex veterum scriptorum monumentis conjicere possumus. Sed in eo non erimus, ut querimonias ab Irenaeo, Terluuiano, Origone, Epiphanio Augustino, Theodoreto Isidoro Hisp. Damasceno, Euthymio Tisaheno aliisque prolatas ongeramus. Qui plura de his legere cupiunt, adeant scriptores laudatos cum notis editorum, uiceri thesaurum eccles. S. V. αἱρετικος, Mil proleg. in . T. g. 649 sq. 7o sq. Arnoldi, Walchii aliorumque historias haereticorum et introductiones in . . ubi de his multa centies recocta leguntur. Juvat rei illustrandae causa pro omnibus citasse versus quosdam de Severi audacia ex poemate Geom. Pisidae Theodosii κατα δυσσεβους υηρου ἀντιοχειας:18 'Aλά-ίτος κη νοριοΘετεις τοῖς βιβλίοις ρέων ὐφελκων, αντιβάλλων, προςαλέκων, καὶ τι πονηρῆ, καὶ πανουρ7ω ο υτ ιυσει τὴν χεῖρα κιχρης, καὶ ραφῆ πλαστοτρώφωδικας φαίνεις, ah δεδοικως τοδ νομους θ.
Versiones antiquas multas interiisse 3 atque in iis, quae adhuc supersunt, requentem ἄκρισιαν obtinuisse omnes eruditi agnoscunt et dolent. Studia, quae critici in colligendis earum lectionibus genuinis et citationibus ex iis in SS. atrum scriptis obviis posuere, sat clare confirmant ea, quae de corruptionibus codicum, ex quibus factae sunt, graecorrima. I. diasimus. Aequum esset, ut quasdam lectiones diligenter pensitaremus. Sed nobis propositum est, observationibus criticis alterius qualibuscunque e rem nostram et versionum usum in lectionibus probandis aut rejiciendis et eliminandis illustrare.
Codex regius arab. 7. iri a continet versionem arabicam quatuor Evangeli 4 CL Corporis nisi Byκ. Nov. Appond. opp. G. Pisidae et Corippi Asileani Grammatici com-
20쪽
runa arano millesimo vigesimo oeulvo decimo die menaea mania da prini adiima'. atque a Soharaino e Demia Baianae manu eleganti scriptam di Evangeliis praecedunt protegomena δε ιγ X Men 3. . - notae Eusebii, index est,. moniorum a Christo, et Apos,olis in . . citatorum ex Vetore Testamento et Hymni. Cuique Evangeliortam Praefixa est praelatio. Margitii canones Eusebii, teistimonia ex . . di viuiones tu capita Tla vi et scotiones θω atque explicationes vocum quarundam. Fini cuiusque Evangelii etiπογραφα a ijiciunturi Censor textum, quem editio Erpenti exprimit, ex pluribus libris familiae potissimum alexandrinae sive graecis ' sive cophicis emendavi Quas lectiones ex ver. sionibus syriacis potierit, Perspectu dissicile si Textus indoles, orthographia iascribendis nomiuibus proprias et numeri orunc literis copticis cxpressi huic versioni Aegyptum patriam vindicant. Caeterum quo is de hoc codice adhuc dici mereatur, non habemus. lectionum sylloge alio loco cum orbe literario communica himus I sine haec leguntur:
u Iuvat proferre inscriptiones in eodice sese invicem excipientes et observatione eriticas
ad finem perducta est eompositio hujus libri gloriosi die Jovis benedicto, qui os decimus dies mensis Eamada primi anno inari millesimo vigesimo octavo. numero illorum dinum thos describi jubebat dominus noster, et nobis plurimum colendus Magister Joseph
Scripsit eum omnium maximo infirmus et vilissimus impotens pauper Scharain ben Demianua tanaus. Deus condonet ei et parentibus ejus et et qui aeniam pro eo precabitur intercedentibus martyribus et sanetis. Amen. 4 His accensendum esse puto exemplar aegrotum sive laceratum ει--y. --' I quod a censore in notulis fini subjectis bis laudatur. Lectio ἐν. ηὐαι πω προφητρ. quae ei κατ ἐζοχην attribuitur, meam de Odicum, quos describi iubebat Ioseph patria aententiam firmare videtur.