장음표시 사용
21쪽
is Exemplar hoc ex multis exeinplaribus antiquis syriacis, graecis, copticis et arabicis correcte et accurate editum est Ita prosecto versabar, ut retinerem ex libris laudatis id euius veritas solidis niteretur rationibus, rejiceiem ero quod manifeste esset corruΡtum.
sic V. g. in Evangelio sancti Marci ita scribitur: , nitium Evangelii Iesu, aias Dei, prout scriptum est in Prophetis. Ecce ante saciem tuam mittam augelum meum, qui ante te viam tuam omplaneta Vox clamans in deserto: laiate viam domini et dirigite semitas ejus. Moses et Malachia reserunt τ ὰποστελλειν τον ἀπελον μου. Mesaias vero allesa το te φωναὶ Clurum ἀμur est , hau citaiionum
22쪽
esse scriptam in prophetis atque adeo exemplar laceratum, quod eam Iesaiae integram attribuit, male legere f. In Evangelio sancti Joannis legitur: Ventus ubi vult spirat et Ocem eius audis, sed nescis, unde veniat, nec quo piosiciscatur. Eode n modo est omnis, qui natus est e spiritu Instituit dominus comparationem inter ventum et spiritum adversante exemplari lacerato quod habet spiritus ubi vult, pila et statim addit: ita est et omnis, qui natus est e spiiitu. Impossibilo , siquidem, ut res quas comparationis loco adhibetur, sit ipsissima res, quae Comparaturi In Evangelio Matthaei exemplar praesertim opticum exhibet, quod dominus Messias jusserit discipulos suos enitui dici, quod ipse esset Jesus essias. NonneCesse est, ut vox Iesu hic cxprimatur. Domini enim nomen Iesu apud salios Israel et apud cute notum erat. Sed se esse essiam occultare solebat Dominus notus erat ob scientiam, qua pollebat, et obsigna, quae operabatur. Scili et musezebatur indigentium. Fecit enim, ut coeci viderent, surdi audirent, Claudi ambularent, leprosi purgarentur, daemone obsessi intelligetitiai illerent, et mortui reviviscerent et sic porro. Fieri utique nequit, ut homo ex illorum numero qui omnibus probe et absque dubitatione noti sunt soli sum quodamanodo abnoset'.
5 quae hic pro vindieanda lectione Mare. I. g. ἐν τοις προφηται disputantur, aliter tam tuenda sunt. Censor a suspicione liber non eat, eum vel ex testis reconlisi is cujusdam auctoritate vel ex ingenio suo lectionem omnibus textus sacri familiis primitus communem ἐν si σαῖα πω ροφηταν mutasse Leotionem exemptaria lacerati I MEG-ul intuentur non solum versiones Syriacae, opticae ei arabicae, quas auctor consuluit , sed multae etiam aliae, S. Patres antiquissimi et codices graeci aegyptiac omnes. Nec adest ratio interna, cur eam repudiemus. Sanctus vangelista certo non ignorabat, hujuscitat partem solummodo in Iesaia propheta XL, 3. inveniri. Sed cum exba ab ipso laudata neque cum hebraico Malachiae III, i. et Mosis Exod. xlv. 23. l. textu nee eum graeca των 4 versione consonent, patet, en memoriter tantum citasse atque de ακρώσει manus sollicitum , pro omnibus prophetarum principem , scilicet Pud quom omnia quoad sententiam exstarent, quae hi Malachiae verbis essent, obiter autum ia' transcursu nominare voluisse δυο προφητειας ἐν διαφοροι εἰρημενα ποποις π δvo προ- λητων εἰς is συνωχατων ut Schol ad h. l. Hicienda vero os conjeotura Eusebii ἐν is προ νιμιρινον περ πης δοκουσης ἐν τοῖς ταντελιοι, περι τηε α ιασπασεω, δια ρωιε , vsvis δε πο προφητικον μαλαχιο εστιν, Σπιῆσα-υ σφαλμει δέ ἐστιν τραφεως.
23쪽
Mitto multas alias es, quas eum eruditi perlustraverint, perspicient quae in hoo libro recte expressa sunt, eaque ab erroribus distinguen Deus optime miι, quod rectum est. laus sit Deo unico ).
Idem de citationibus in SS. Patrum graecorum operibus obviis dicendum est. Eas interdum memoriter seri, et sensum magis quam verba reddere, e ex tradutionibus, Evangeliis apocophis, sive seriptis encyclicis petendas esse, non negamus sed omnis earum indoles suadet, longe plurimas ex . . codicibus esse scriptas, immo multas in iis nobis servatas esse lectiones, quae librariorum facinore eeodicibus evanuerunt . Adsunt etiam expressa veterum Patrum tam orientalis quam occidentalis ecclesiae testimonia, quae cum vel quarto post Christum uatum saeculo sint antiquiora vel saltem codicum antiquissimorum conditionem nobis reserant, mullum ad hanc de codicum corruptione sententiam confirmandam adserunt adjumenti. Primus igitur, quod nos quidem sciamus et observaverimus, hac de re questus est S. Cl mens Alexandrinus Deo quo hominum τῶν ριετατιΘέντων τ ευαγχελέα mentionemiscit loco. Sed et ipse ita, ut verear, ne alio trahant, qui sua opinioni adversari verba eius existiment Clarum autem est, Origenem ' duplicem sententiam tenuisse alteram quae librariorum negligentia ortos fuisse diceret errores in codicibus Evangeliorum alteram quae vel eosdem vel Grammaticos vel quicunque his libris usi sunt, existimaret per oscitantiam et licentiam eos admisisse: ει μιν μὲ
proser observationibus, quae addam non habeo, nisi illud quod prior St Chrysostonii, Si Cyrilli, Theophylaeti, Euthymi aliorumque suffragio nitatur, posterior multorum 'optimae notae odicum, versionum et Patrum consensu firmetur. et Eadem reperiuntur in codice Coistin Evangeliorum No. 239, cujus Protegomena canones, index testimoniorum , praetationes, πογραφαε, textus et omnis indoles cum Od. 7. Plane concinunt. iis omittit, quae sub ne 3 et 4 lsguntur. a C Nathanael ardne credibility e tho Gospe Histor P. II. o the principat facts of thoneWtestamen confirmeda Passage of Ancient Authors, .ho vero contemporar Mithou Saxiouris his Apostles, o live nea thei titiae Vol. I. II. a Strom. I. Iv. c. 6. d. Joan. orier. p. 58 et 58. 3 in Matth. Tom. V. Vol. III. d. Huet. p. 38a. l. ibid. p. 439. Comm. in Jo'nn. - 15 .
24쪽
καὶ Λερ ὰλλιον πολλιον διαφωνα ἐὸν προς ἀλλqλα των 4ντιπαφων , ςτε παντα τα κατα μεατ ξαιον, μη συναδειν λληλοις, ὁμοιως βε καὶ τα λοιπα ετ αγ γελια .... νυν δε δηλον τι , των ἄντιτρα ρων διαφορα, ἔπε' πι ρα Buμιας τινῶν γραφέων, at τε α κ' τὀλμης τινῶν μοχ Θηρας τῆς διορ Θώσεως τῶν ραφομένων, ει τε καὶ π τῶν τα ἐαυτοῖς δοκουντα ἐν π διωρ Θώσει προς τι Θέντων καὶ ἀφαιρουντων. Praeterea S, Chrysostomus Isidorus Pelusiota aliique intem pretes multi ita lectionibus falsis a veris distinguendis diligentes saepe ναγνωσεις πης γραφης την διαφορα notant.
Possemus hisce adjutagere loca Tertulliani , Victorini ' S. Hilarii ' s. Amgustini J, S. Epiphani Ambro lastri , ex quibus idem comprimaretur, sed in
re tam clara temperandum est stylo, possuntque Iectores adire St. Hieronympir Iogos in varios saerae scripturae libros ejusque epistolas criticas et Bedae comm.
inacti Apost ubi multa de lectionibus variantibus disserunturi
Ex iis quae hucusque disputavimus, luce clarius apparet, iam primis religionis
christianae temporibus . . exemplaria suime corrupta. Aut enim dicendum est, versiones et Patrum citatioues potite demum ex iis mutatas, Patrum vero testim ni spuria esse, atque reverentiam in hos libros procedente tempore non increvisse, sed imminutam suisse, quod nullo modo probabile est, aut certe latendum, eos tum temporis suisse interpolatos, dum ecclesia de canone lilirorum . . nondum alatuerat, nulla ullius scripti auctoritas praevalebat, atque Grammaticorum oscitantiae, librariorum negligentiae et emendatorum licentiae omnis ei christianae status savebat. His temporibus non solum haeresium auctores eorumque sectatores peculiaria quaedam et doctrinae suae accommodata Evanselia habuisse ; sed inter ipsos chri-
4 do mono m. o. 145 l. II. conte Arian. o. 8 I. I. c. 49.6 Trael in Ps. 38. r. 43. s. lib. X. de trinit. de Doetr christ. l. II. c. i. 4. 5. contra faustum l. XL c. s.' l. et adu Haeres l. l. p. i. C. d. Petav.
25쪽
stianos, qui nunquam ab universae ecclesiae fidei regula aberraverant, alia a nostris Evangeliis diversa in usu et auctoritate quadam fuisse, a criticis dudum obserivatum es Multa quoque ἐγκυκλια vel συ77ραμματα ex raditionibus accepta reserentia sub Apostolorum nomine extitisse atque his Evangelistas tres priores in componendis Evangeliis usos fuisse, ex Scholiis antiquis, ex rei christianae statu prismaevo et horum Evangeliorum indole conjici potest. At vero vel in describendis libris notae marginales ex collatione cum variis hisce scriptis provenientes aut corruptiones a Grammaticis et librariis in primis Amtigraphis factae et ad marginem vel inter lineas scriptae ' in textum recipieba tur, vel in dictando singuli errores a lectore commissi vel singula vitia prototypo
inhaerentia in omnia calamo excipietatium apographa Decessario inserebantur, inindeque in reliqua omnia ex iis facta transibant. Iuerant igitur permultis exemplaribus communia menda, quae sensim in omnia exemplaria regionis alicujus, immo plurium provinciarum propagabantur, atque aucto glossarum marginalium adeoque et lectionum interpolatarum numero multiplicabantur.
Libros N. . in Asia et Aegypto maximam partem compositos ibique ab eccleatis particularibus syllogen duplicem του ἀποστολου et του εὐαγγελιου sectam esse, a docti dudum observatum est ' Eosdem ibi corrumpi saepissimeque describi Potuisse, nemo negabit, qui statum orbis literarii illius aetatis nota ignora Grammaticorum plurimi ex Schola Alexandrina prodierunt ' quos constat ossicium qu
Ibidem plerorumque qui circa hoc tempus eluti agminatim Prosiluere, librorum opoc phorum natalitia quaerenda sunt. Nec Asia iis carui Si igiliae, quod res
est, dicamus, profiteamur necesse est, grammaticos libris nostris suisse perniciosi simos eorumque corruptiones loti orbi christiano communicatas. Neque tamen negaverim, procedente tempore non solum ecclesias quasdam lectiones peculiares sibi vindicasse, set etiam civitates, insulas et monasteria. Illud autem mihi e tum est, ad has duas terras generatim totum codicum genus reVocandum Me.
a Prioris consiletudinis oeupletes testes sunt odices Parisini larique, posterioris vero tum alii tum imprimis eo lex iam laudatus 16.
a St. Hieron. Divini libri scripti vel interpretati in Palaestina et in Aegypto T. II p. 655. M CL 'Ansse de illoison Aneod. gr. II p. 84. Proleg ad Hom. I. L4 CL DAnsse do illoison Proles ad Hom. l. L
26쪽
iduum primum aulem religionis christianae status confirmatus esset, plurumaeque ecclesiae et concilia de Canone statuissent, his corruptionibus finis imp situs est Libri apocryphi tanto studio abolebantur, quanto librorum canonicorum integritas custodiebatur. Verumtamen tot tantasque vicissitudines aliae exceperunt, quae tibiis nostris haud exiguum damnum intuIere Crescente nimirum in hos libros veneratione etiam studium invalescebat eos integritati pristinae restia tuendi. Quae autem ad id correctiones fiebant , diverso modo instituebantur. Exemplar cum archetypo ab ipso librario conserebatur, nihilque corrigebatur nisi σφαλυατα γραφικα, iotacismi errores et superfluum. Codices, quos vidimus, in imperio graeco et in occidente scripti plurimi hac ratione videntur recensiti Tanta
in hos libros fuit veneratio, ut librarii a lectione recepta recedere non auderent, Iectionesquέ margini adscriptas una cum lectione textus recipiendas esse putarent. Qua ratione factum est, ut Oces δε et μεν, κυριος χριστος et ιησους aliasque sese e
cipientes deprehendamus saepenumero ita Oriente libri in consessibus emendari solebant, ita quidem ut ad dictantis vocem multi sinu codices a pluribus congregatis corrigerentur. In codicibus syriacis et arabicis in margine passim indicatur quousque coliatio acta es Atque hanc consuetudinem adhuc in Oriente vigere, et Joannes ab ex ore Antonii Aridae Presbyteri Maronitarum se eomper se resert '. Interdum librarii, cum codices exscriberent, plura exemplaria, quae praesto apsis essent, consuluerunt atque ex iis eas lectiones in exemplar admiserunt, quae vel plurimis auctoritatibus nitebantur, vel quas maxime probabant, Testantur illud
subscriptiones in codice Regio S.
27쪽
Reg. 88. Marrαιον κατα ριάρκον Τράφη και ἀντεβλή axi ὁμοέως ἐκ τῶν Ῥουδασμενων στίχοις α ρα κε fuλαιοις ciet. Idem sere in fine Ev. Lucae et Ioannis. et Neapol 423. Act et ep. coni. 'AντεβλήΘὐδἐ ἡ βίβλος προς ὁ ἐν καισαρεία αντίγραφον τῆς βιβλιοΘηκης του 7ιου Παμφίλου χειρὶ γεγραμμένον '. Hanc αντιβολην in permurulis aliis codicibus actam suisse, quae his notis carent, consentaneum est. Fieri quoque solabat, ut lectionem ex uno exemplari jam transscriptam mutato consilio cum lectione alterius exomplaris commutarent puncto cuilibet literae vocive delendae superposito aut punctis vocem includendo περιστιζον - τες vel priore scalpello erasa, ita quidem, ut prior acriptura in aliis sub rasura adhuc legi possit, in aliis vero non apparea Interdum demonstratu haud dinficile est, hoc correctionum genus permultis libris commune manu posterior originem debere, in longe plurimis autem demonstrari non potest. Notissima apud veteres emendandi ratio erat sal a librariorum vitio intrusa, obelo confodiendi et asteriscis notandi Ex codicibus, quos contuli, alii haec signa jam S. II ieronymi tempore a scribis omissa ' plane non habent, alii dubiis tantum in locis v. g. Joan. VII, 55 VIII, ii V , 5. Marc. XVI, 9 sq. Luc. XXII, 5 - 44.
28쪽
Bom. XV, 25. 26 alii alia ad certam rati'nem non revocanda . sed mulio frequentius lectiones minus probabiles margini sub vocibus Π γοαφεται ἐν άλλω,
ἐν ἄλλοις , ἐν τισι adscriptas deprehendimus. Commentariorum et Scholiorum auctores in eis uotandis his formulis utuntur: τινές γράφουσι, τινες ανεγνώσαν ἐν Ἀέρομεν , ἐν τισι φ ρεται, φερεται δὲ καὶ ἐτέρα ἀνα7νωσις , ἐν τοις αρχαλις, ἐν τοις λείοισι, ἐν τοι ασ γαλεστεροις, ἐν τοις ἐσπουδασμένοις φερεται, ἐν τισι κειται, η ς ἐν τισι, κατα ais τινά τῶν αντιγραφῶν, τα ἀκριβη χει, ἀνεγνωμεν δι και ἐν άλλοις, τα ἀκριβη Ἀχει,
τινες ουτω τουτο τι χωρίον ἀνατινωσκουσι ἐστεον μέντοι τι τινά τῶν ἀντι- τραφῶν χει παρ πλειστοις άντιγραφοις ταυτα τὰ ἐπιφερομενα ς νοουα νομι- σαντες υκ Θηκαν ἐν τισι τιμ αντιγραφῶν ταυτα- κειται, ἐν δὲ τοις ἄρ- χαῖοι παντα παραλειπτα κειται. Innumera istiusmodi notarum testimonia x codici bes Parisinis enumerare possemus.
sed res haec optime illustrari poterit, ubi codicum descriptionem exhibebimus. S. .
Sed qui sint hi correetores, certo dici non potest. Perobscura enim est a Corum memoria, quorum nomina ad nos pervenerunt. Qui corruptos codices amprimis aerae christiarae saeculis ad artis criticae normam tractarent, multi sorsan sunt, sed horum operum vestigia aut nulla, aut pauca tantum supersunti Inscripta enim eorum qui ob temeratam fidem male audiebant, tanto conatu a conciliis et episcopis Meviebatur, ut vetitum esset, ne quis ea describeret, orthodoxorum Vero Onatus in hac re vel male excepti vel a librariis 'glecti sunt The philum, Hippolrsum . Theodorum Heracleotam, Apollinarem Laodicenum, Didymum Alexandrinui multosque alio 1 in oscribendo textu et cocificiendis commentariis artem criticam interdum exercuisse, niillus dubito Origenem summa religione ita codicibus tractandis versatum in . . qualemcunque lectionem adoptasse, quis est qui hoc sibi persuadeat Rus exemplaria tanti habita fuisse, ut
6 In hujus rei exemplum citasse iuvat eodieom B. 8a in quo lectiones familiae constantinopolitanae plurimae sub variis notis margini adpositae sunt. γ L. St. Hieron. Proles in Matth. T. IV. P. I. et ep. ad Magnum Oratorem quendam urbis
29쪽
ante et post Pamphilum et Eusebium ab ecclesiis Palaestina in locis dubiis consulere ritur, vel ex Hieronymo ' vel inde conjici potest, quod Alexander Hieros et
Theoclistus Caesareens episcopus omnibus eius laboribus plurimum faverent et eorum praecipue impulsu ab eo suscepti videantur. Proxime fuissequenti aetate simile studium Lucianum Martyrem Antiochenae ecclesiae presbrterum et Hesychium Mard rem episcopum Aegyptiacum in libris . . posuisse, ex eodem Hieronymo ' novimus. Verum cum de borum hominum opera pleraque ignota sint, res ab integro mihi videbatur inquirenda. Observavi igitur, omnibus Eusebii, S. Chrysostomi, S. Athanasii, S. Hieronrmi, Ru- sui, Socratis, Sogomeni, S. Epiphanii. Theodoreti, Suidae, Philostcrgii, Chronici Alexandrini aliorumque de Lucinno atque Eusebii, S. Hictonymi, Ioatinis Malalaede Hesychio locis diligenter pensitatis de eorum Pera in . . collocata utique probabri iter disputari posse, sed non minus probabile videri, eorum codices idem quod plerique alii satum expertos fuisse '. Eadem via incedere S. Chrysostomus et Isidorus. mis adjungimus Euthalium
s ad Mauh. XXIV, 36. T. IV. p. iis dicit illud neque situs in Maecis et maxime Adamanti et Pierii exemplaribus non hahori. Ad GaI III, i. T. IV. p. 40 Iegitur in quibusdam codieibus et quis nos fascinavit non redere veritati 8 Sed hoc quia in exemplaribus Adamanti non habetur omisimus.
3 ,, De Novo nunc loquor Testamento . . . . oe certe cum in nostro sermone discordat, et in diversos rivulorum tramites ducit, uno de sonte quaerendum. Praetermitto eo codices, quos a Luciano et Hesychio nuncupatos paucorum hominum asserit perversa contentio, quibus utique ne in toto veteri instrumento post septuaginta interpretes eniendare quid licuit, nee in Novo profuit emendasse, cum multarum gentium linguis scriptura ante translata doceat, falsa esse , quae addita sunt. Hieron Epist ad Damas. s.
Fabricii Bibl. gr. d. Hartes. VII. p. 3o5 sq. 4 Hieron. Script eccles LXXVII. dicit usque nunc tempora Hieron. quaedam exemplaria
scripturarum Lucianea nuncupari. - Scholion Codicis 45 sollici a margini saeculo XV. adscriptum ad Iustini λονον παραινετικδ πρις ελληνας c. 13. septo reserens πων ὀ verinaiones praeter alia a vulgaribus diversa haec habet: ἐβδομη ri του ἄτιο λοουκιανο που μεγαλοφασκητο καὶ μάρτυρος ἡρεBεῖσα -τα τὸν αουλησιν αυτου διοχε leo ιν ικομηδια ἐπὶ κωνσταντίνου ἄρα ἰουδαιοτις ἐν ποργίσκου κεκονιαριόνω. An ejus recensio . . ei adjuncta fuerit, non Patet.
30쪽
Alexandrinum , qui in opere suo codices ex Bibliotheca Pamphili contulit, ut in iscriptio codicis Coistiniani o docet '. Quid tenendum sit de narratione Viet 'ris Tunenensis MessaIa Consule Constantinopoli iubente Anastasio sancta Evangelia tanquam ab idiotis Evangelistis composita reprehenduntur et emendantur 'L mihi non constat. Neque lamen o gari potest, aliquod illi pondus accedere ex iis quae de rebus gestis atque erioribus hujus imperatoris reseruntur . In simili causa versati perobscura est memὀria Apollinarii του κοινοβιαρχου '. Ex nota codicum Regiorum S et i 88 in Palaestina scriptorum colligi potest, eum in monasterio hujus terrae vitam degisse, et ex usu vocis κοινοβιαρρος iura Phocae ἐκφρασει ἐν συνοψει πων. - Αντιοχευας ριέχρις ροσολ mn κάστρων, καὶ χωρων, συρέας , ροινίκης, καὶ των κατα παλαιστινην α7έων τοπων ' conjicio hujus monasterii situm p. ii A p. a C. D. P. 16 B. describi ' . Caeterum de hoc au toxe, quid statuendum sit, doctiores viderint, mihi rem compertam proposuisse
νοβιώρχου λ.1u CL cum his Epiphaniae hagiopolitae enarrat Perdicae expositi et Anonymi de locis Hierosol in Allati Symmici ibid. ex quibus apparere videtur nulfi alii Palaestinae monaste-xii praefecto hoc nomen attributum fuisse.