장음표시 사용
71쪽
si optio datur, quam lectionem praeseramus, utrum receptam OHo δὲ tavo ὁχλου, an ἐκ του χλου δὸ πολλοὶ quam cum Cyprio habent Alexandrini Pl
rique et multi occidentales. Si Lectionem μὴ pro recepta μήτι tuetur Cyprius cum libris lexandrinis praestantissimi atque occidentalibus bygacitinisque non paucis. Sed cum internis rationibus vix quidquam ossici possit, lectorum judicio relinquimus, utrum eximios istos testes sequi, an ingentem codicum o tantinopolitanorum et Asiaticorum n merum illis praeserre malint. 39. αγιον adjectum sui memoriae aut iudicii errore, et merito a nostro codice damnatur. Absuit enim a libris Otigenis, Athanasii, Cyrilli Alex. Nonni, Hesychii Victorini Ambrosii, Hieronrmi Augustini, auctoris Quaestioniam in
. . et scholiastarum inmatthaei codd. a. d. Repudiant eam Syr. Poschito, vel sto persica, copi. --hida ca, armenica Itala exo cantabr. et rix. et Vulgata. Omittunt etiam codices T. a. I. 5 i. πρῶτον lectionibus dubiis accenseo. Etsi enim cum Cyprio codices occidentales et Alexandrini eam tuentur ad unum omnes, tamen causam, cur a receΡta ingenti codicum numero roborata recedamus, video nullam.
5a Lectionem ἐγεέρεται pro ἐγήγερται habent libri occidentales et Alexandrini permulti cum syro utroque et versione gothica Sed hos labefactant alia eiu dein
classis dbcumenta non pauca cum universa codicui hygantinorum famiIia. Prior antiquitate et testium gravium consensione Posterior testium multitudine se com
Quae igitur omnes Iectiones eum totidem sere correctione sint, satis luculem ter confirmant ea, quae de lectionum codicis nostri praestantia diximul. Ad vindicandas autem eas quae a bonis libris absunt, vel in eo solo reperiuntur, e us auctoritas parum idonea censenda est. Vel enim transpositiones exigui momenti sunt, vel ita comparatae, ut earum γνησιοτης sesidis rationibus impugnari possit criticus, qui hujus codicis textum recensuit, a suspicione liber non est, lectiones quasdam novas vel finxisse, vel margini libri alicujus adseriptas aut uni alterive πονηρου atquματος peculiares pro lectionibus odicum optimae notae per negligentiam aut consulto admisisse. Sic V. g. dubium non est, censorem inepte se lutum Ioan VII. 28 eitionem Joanneae dictioni plane conformem λέγων in elegauit Ἀ--κα ελεγεν consulto mutasse, eundem per negligentiam . a i
72쪽
o φαρισαῖοι Post ο αε χιερΠς, 47 H ante μὴ posuisse, ἐκεῖνοι, 8 ἐκ sq. πωνὰ i c. omisisse, o claritatis cauba postadror pronomen αυτου ex margine in textum admisisse. Sed quidquid de preti' harum lactionum statuatur, illud tamen utilitatis inde petitur, quod historiae lexius illustrandae inservianti Ne vero quis existimet his codicis pretium infirmari, tenendum est paucas eas esse numero, multasque in codicibus graccis o conteirinendis et versionibus antiquis inveniri. v. g Certo non defendimus v. a lectionem οὐχί ἀλλὰ nec add)tametatum illud a d πεκριΘησαν οἱ ἐουδαῖοι καὶ εἶπον αυτ st, sed utramque esse antiquam vel inde patet, quod prior in codice , posterior in margine versiouis Philoxenianae reperiatur. Neu magis causam lectionis 56 ὁ λογος Ουτος , 59 6 pro οἱ 39 omissionis οὐ ante ii - σους, 47 του αὐτοῖς, o lectionis προ αυτον νυκτος gerere velimus, etsi prima codicum BDL i. 55 44 69. atthaei in ii. et versionis armeuicae, secunda CL db-
eum Bins aliorumque viginti et Theophylacti, tertia codicum DTΜ. a. 53. 7.αέ.. a 5. ai 8. SBIIV. Otigenis, larilli, Chrysostomi, Theophri acti, quarta codicum B. 60. 45 Ev. 55 versionis armenicae et codicis latini Assensis, quinta denique codicum Si. 57. a et latini brixensis, sorojul et lassens consensu firmetur. Qui igitur has si lectiones codicem obiuigare vellet facile videt, sibi rem esse non solum cum Codice Cyprio, sed etiam cum aliis optimis libiis.
Wetstenti sententiam 4 eum ex latim versione interpolatum esse, resutare, operae pretium non est. Lectiones enim, quae aut aliunde quam e latina versione octae esse non possunt, aut apud patres graecos, aliosque testes haud suspectos non occurrunt, indicavit plane nullas. Cum ausem rationes externae et internae huic opinioni adversentur , pro certo tenemus', latinos codices ex graeciS, non vero graecos x latinis esse interpolatos.
Gravissimam institutae dissertationis partem aggredimi, culicare, demonstrationem textus indoIis. - Codicem nostrum in multis lecti opibus vel a plurimis vel ab omnibus, quos novimus, libris recedere, a viris doctissi inis dudum observatum
73쪽
est. Hane ob causam S. R. Ioah L. Hugius eum recensionis suae rigenianae ca
ehiep. Cliis , an. Matthaei io , et notas multas criticas. versionis hiloxenianaeniargini adscriptas associavit ). Exeinpla, quae pro horum codicum consensu congeri possunt, ad vindicandam eorum illinitatem non sum ciunt. limum enim codices laudati, quorum Ou- nullos in parte nescio qua Aegypti scriptos puto, rarissime ne didam nunquam unanimi consensu ear: dem lectionem tuentur, deinde lectiones, in quibus Dium nonnulli consentiunt, pleraeque in aliis etiam libris reperiuntur, earum tandem numerus valde exiguus est. ulto plutes et eum codicibus CL PQ 22. 3. io a Reg. o communes sunt, quos Alexandrinos vocamus, quibusve verSio Copt. -FOmphitica, aethiopica armenica et Uxo Philoxeniana, Clemens lex Origenes,
S. Athanasius Cyrillus Alexandr. , acarius, osma Indicopleusies. mmoti ius. Dihmus Isido us Pelusiota adhaerent. - Μitto Evangelia Matthaei et Ioatinis, quae nullo modo in subsidium vocari possunt. In Evangelio S. arci sempersere cum familia Alexandrina iacit, quando haec eum Constantinopolitana conse tit. Quadraginta quinque circiter lectiones ei cum BD SMe ΑΜ aliisque simuleommunes sunt viginti quinque cum alexandi in is solis habet. Cum codice autem in paucisque sociis diversis consonat vigesies, cum, octies, cum ΑΜ septies. Ea lemsere ratio in Evangelio S. Lucae observatur in eo iantum diversa, quod cum Alexa drivis in locis triginta sex conciuat Censor textus, quem Codex noster exhibet, saepe codices familiae constantino- Politanae consuluit atque eas lectiones in exemplar suum re epi quae Alexandrinis majorem genuitatis pociem prae se sorrent. - equum .ehset, ut dis libemus 'quaed ιiti de lectionibus, in quibus unum alterumve tantum Seqυ iur, V. g. reg. 9t Griesb. 5 ariesb. 4a, quorum alterum contuli ilius integrum, alterum Iem in Bi-.bliothecis Galli. publicis frustra quaesivimus. Sed cum in hoc consensu, si Od. 4: in Ev. St. Joannis excipias, sibi inconstans sit, pensitatis omnibus disquisitionemo Cf. IIu Fini. I. pag. 'o eq. et ea quae Griesbach contra monuit in Coniment.. erit. II.
74쪽
hujus ei susiorem iii praetermittendum duximus. Non enim ex una alteravelectione, sed ex rei verso textus habitu et tenore judicandum est, utrum codex familiae cuidam adhaereat, a textum ex pluribus codicum assibus conflatum
Quae tandem lectiones in codice nostro solo reperiuntur, exigui suu mome ti, atque oscitantiae et negligentiae originem debent. Dicamus itaque quod res est Codex Cyprius in plurimis cum Alexandrina et Constantinopolitana facit familia, quando utraque concinit, vel modo hanc modo illam sequitur, vel media tenet inter utramque in multis habet paucos socios, in paucis nullos Familiam igitur nobis exhibet , quae ex variorum codicum coli tione orta videtur, quorum alii Aegypto, alii Asiae, alii autem Cypro originem debent. Quae ut melius perspiciantur, constitutum nobis est, Promere specimina qua dam ex quovis Evangelio Fundamenti loco ponenda sunt, quae in libello: AC xae in historiam textu Evangeliorum με monuimus. Toxius receptus. Alexandrinus. Constantinu.
75쪽
17. Evangelistaria Codices nonnulli in margine. ἐστι cum A. 7 4 a. 65.63.
76쪽
77쪽
78쪽
cyprius. α ἐνεβησαν καὶ ἐνέβησαν Tec. pl. ἐνέβησανvi litoro
Quae lectoribus exhibuimus exempla, sat clare docenti vera ess' quae de te tu indole disputavimus Idem de reliquis letitionibus probari posset Sed paricendum est strio, potestque conferri noεina saliose, cum editionibus . . rL.
79쪽
Antiquitatem nunc codicis nostri breu sermὀne perstringamus. Simonius eum propterea saeculo X adscribit, quod accentus habet, illius ' propter ἐπo. γραφα ad calcem singulorum debebat dicere trium priorum E'angoliorum adjectas adhuc recentiorem putat. Hae enim a Theophrtacto invectae videatur stupaululum ante ejus tempora. Sed Euthalium ain saeculo quinto Acta Apostolorum et epistolas κατα προς- ωδιαν. Scripsisse, atque Σπογραφα adjecisse, in praelatione ad opus suum docet D. Cur idem in Evangeliis sacere non potuerit, sane non video A . Caeterum constat, accentus a Grammaticis Alexandrinis jam suisse invectos ' atqtie traditio cem, quam Uπογραφα continent, de tempore et loco editionis Evangeliorum nostrorum esse antiqui,simam, nec non in codicibus 1xiacis aeculi VII et VIII exhiberi Pociamus itaque Euthalium eas non adfecisse, quod utique evinei non potest, librarius noster eas ex roditione, vel, si Cyprum ejus pati iam statuamus, ex codicibus syriacis, qui cin tribus Cypri partibus post tertiam et qu4rtam unodum amaronitis, acobilis et Nestorianis usurpati erant 7 , desumere et Evangeliis nostiis addere potuit. Hanc innovandi vel potius reparandi rationem a librario nostro non esse alienam jam supra, ubi de Capitulis majoribus et sectionibus Ammoni nis agebatur ostendimus. Nihil igitur obstat, quo minus eum saeculo VII adj dicemus. Etsi res haec potius oculis testi hus, quam argumentis percipiatur ac d monstretur, non desunt tamen indicia quaedam externa, quae in indaganda codicis antiquitate haud negligenda sunt
80쪽
Characterum formam oblongam a seribas sestinantis manu provPnire, ex e rum ductu opparet. In permultis puginis quadrato illi antiquo haud absimilis videtur, pro uti, eum iri codice regio ' intelligentissimis harum rerum arbitrissaedulo Iaijudicato depreliendimus . Spiritu autem emper antiquo more L formati sunti scriptura continua literarum siue distinctione vocum, vocalium et consonantium permutationes, vocalium sorio aisnium confusiones, Praepostera ν εφελκωστικου positio, omnisque orthogrophia in hoc codice ut in antiquissimis reperiuntur, in codicibus vero post saeculum decimum criptis vel rarissimo vel plane non RPParonti 1llud tandem jam supra tetigimus, quod est prosecto non leve, et haud scio an gravissimum, quod accentus et spiritus interdum vel perperam ponantur, vel plano desitit. Post septimum enim saeculum illud, ut in libro nostro rarissime, post nonum vero nunquam in codicibus deplehenderis. Quae omnia si nihil aliud, hoc tamen probant eum post saeculum decimum non esse seriptum, de aleculo
III et I probabiliter disputari posse. Μissis aliis indiciis iisque mulus, quorum veri probandi vis in dubium vocari
potest, susscit pro omnibus ad sententiam duumvirorum judicum, qui eum insp xerunt, omnium certo praestantissimorum provocasse, erubardi ouisauconii Benedicti ni et Caroli Boci. IIasii Prosessoris Parisiui in academia docendis linguis orientalibus ' peculiariter dicata, atque a custodiamanuscriptorum codicum Biablioth regiae, quorum uterquo eu Octaviusaeculo mecum adiudica LM Charaeterum pluriniorum forma valde similis estum . nam in odie antissa solvi alio G nesin eontinente atque in Bibliotheea vivitnenis Maervato ἀπ-hondimus es Lamboccii CataL III p. 2 sq. q Palaeogr. gr. p. 4t. 33. ao Huius viri doctissimi et celeberrimi consiliis in hoo studiorum genere atque amicitia tanto elicius utor, quanto sincerum magis in eo pectus semper expertus sum, omnique tumeorei amicos prommissimum.