장음표시 사용
51쪽
Denique Versio gothica et flavonica, Aetius AntiocΚ, Amphilochius Icom. Apollinatis Laodicen. Caesarius, Evagrius, onachus, Hesychius ier . .
Isaacu monachus, Marcus Anachoreta , Severianua, Titus ostrotis aer. IV,
Antipater Bostrens. Antiochus Ptolemais, Asberius Epri Basilius, Diadoch Rhotii Epiphanius Flavianus Constanto Gennadius Consti Gramorius agis Graegorius Nys , Cyrillus HierosoL, Nilus, Proclys, Procopius, Philo Campathius, Synesius, Theodorus Μopsuestenus, Theodoretus saec. V Dorotheus, Joannes Climaeus Ioannes Geometra Esadas Aaceta, Ioannes Damaseenus, Severus Antioch. Victor Cap. saec. VI, Anastasius, Andreas Hieros. Maximus, Thalassius saec. 1 I. Methodius Consti Photius, Simeon Metapbrastes, Theophylactus, Nicetas Consti Oecumenius, quantum in plerisque ex paucis quae in catenis Parisinis supersunt Dagmentis conjici potesti B. Ab his parum disserunt et transitum quasi formant ad textum receptum cum multis in aliis Bibliothecis servatis codices regit: 67 60 saec. X. - 73, έ, 5, 8 saec. I. - i 8a 8M Griesb. 93, 5 Gr. ao , 86, 7, 9a, iis, a o , 1 5 saec. XII. - Gr. o , 5, 18, axo, 85 Gr. lao saec. XIIL 35 -- XIV. - saec. XV. - s. ia saec. XVI exarati. Evangelistaria 9o, si asa, i, 96, 33 sae XIL
Si 7, 38 saec. XV - saec. XVII exarata. Cum his sere consentit textu eodicum, qui Evangelia eum interpretationbhus exhihcnt: So Ev. eum Comm. saec. X. Gr. 6 Eu eum Comm. I 87 v.
52쪽
Pano sunt ea quae de earum indole monenda habemus. In Asia enim textus primis et non nimis Emotis ab aetare Apostolica saeciseis tot tantasque vicissitudines, quantas in Aegypto non est expertus. Documenta, quae illud docent, haud
multa quidem supersunt, uspiam vero umorantur testimonia, e pondorantur.
Lectioite eor- longe plurimae luculentissima νηο-neto iudicia interna prae se uisti Neeleaetermitti debet, quod, ut mea seri opinio, hanc assertionem nuαἱme exili mat, quaerimonias de mereationibus codiciun S. 5. congestas ah Alexandrinis potis imum concidentalibus Proserri, ab Asiaticis vero et Byzantinis sere nutius. Utrum a codicum genus habet coniunctionem inter se tantam, ut multis
eorum distinctio supervacanea videri possit, vim autem ad textus genuitatem xelli uendam prioribus majorem et inter se non parem. Atque hanc ipsam ob ca sam, quia et praestantia inter se non aequales sunt, nec omnia communin habent, quae lecte metim et numerum et genua spectant, eos distinguendos Mixianus.
Ab Aegyptiaen in eo disserunt, quod Graecismi stisdioeriores s int, additiones habent paveas, easque ex mist eclegendi Evamelia tu eeclesias potissimum orias vel
ex uno Evangelio in alterum transscriptas V. g.
53쪽
m laetionias sibi vindicent, atque additiones habeant qua dam quae in familia
eum iis cognata desid antur. V. g. Marc. ll, a παραβιλέν - ταυτήν. ἐλ- Bdντες - ἐπημπων -- ἐν δομ καὶ xv, Τ χ λαμυδα i/καινεν καὶ πορpπαν. XV l. ἐγηγερμένον ἐκ νεκέ ῶν Luz. I, 8 προς αυτηὶ Φ ευηνγελείωτο α τὸν κα Luc. ix 4 ανορκοντα -- τὸυς προπέζας τῶν κυλ βιστων ἐιέχεε καὶ τα κα- Βεδρας τῶν πωλοον- τὰς περιστερὰς κατέστρεψε. ι σπειρος - καὶ ori νάχεις οξρεν οι διεσκόρπισας a ἔσπειρα - καὶ συνωρογν σειν si διεσκορπισα. aith. Vii.Las Q ---- 4 κατέντορχος ais πον οἰ- αί- - αιτῆ πῆ . ρε ευρο ἐπετα δα Urιαι Oντα. Conserinitas odie undauda -urn inber a Mata est, ut de eorum asini a te via quisquam dubitaverit. Ac nescio an omnino inama et vervacuum sit loris. disputationibus sapor asiniisse versionis antiquae eschi x diuino et Philoxenianas uti. limum enim omni hus patere debet, ibi rem nun esse eum veraiota is ipsius indole, sed cum textu, quem exprimit. Dein inter erudito conmat, tum versi ne veteres omne mutilatas fuisse tum maxime has piouti impressae surit, a priastino earum habitu magnopere differre. Satis igitum se debet domonstrasse deam iis his additionibus ), univeriam textus condirmationem no disperre. Illud aditε istum demum seri poterit, quando codices critice examinati, eorumque Ieotiori
Biblioth: ca regia codices habet circiter viginti, qui Evangelia exhibent e sionis eschito atque nullus dubito, eos multum laturos esse subsidii in indagando pristino illius statu. In iis quos ego adlino inmitiavi, liuocas quidem in editionaschaasiana discrepantias nubui, sed easdem plerumque eorrectiones edae, vix d hilari potesti Conatanticiopolitana vel Byrantina classis cum Alexam inchoe pecul a re habet, mullisi insula in codie Maiariae noe ivra satis tangari. talltvim --bi amicitiam stitissem, in in omnibus de s oori nuntqua. imam Oamiamque commvirem sontem Iutulentissime prostare quod pyaeivisa est, in quo ii ab illis distincti sunt, mod habent lectiones. noti nulla e x xlexantlii uis et occidentalibus conflatas Eorum textum ex iis sodinibus, qui ei Diocletiani persecutionibus superstit uaoserant . vel ex Asia
54쪽
minori Constantinopolin translati erant, atque ex iis quos Constantinus Magnus eum Eusebii episcopi Caesareensis ' et Constans eura Athanasii episcopi Alexa dein ' eleganter et accurate describi et in Europam mitti jussit, prodiisse, omniasius indoles et tenor suadet. Etsi procedente tempore ex S. Chrysostomi, Theophylaeti et Euthymi eo mentariis et abiorum schbliis sequioris aevi lectionibus, glossematibus majoris et eicitis causa factis aliisque hujusmodi nae is paululum vitiatus sit ' universus riua habitus semper idem permansit, ita quid mut et eos ii os, quos eo tantinopolit
nos antiquos vocamus, quique g. Praec sub lit. Α enumerantur, et eos quos ublit B recensemus et recentiores constant appellare placet, ut eidemque classi in xit accenseri dehere existimemus. Qua ut melius intelligantur, necessarium est, rem exemplis illustrare.
O n hune eerimam τε niant permultae laetiones, quas I. I. Grisabachius et ante eum A. Benoget aeristis elimirinvit v. s. uaro. VI, 33. οι πιλοι. Hatu, xxv I, 35. - πληρ- ρηθεν ηο u προέρητον διεμεροσαντο --ατια μου --φις, - επι πον ιμ πεσμον μου βαλον κληρον. l. Sed in judicio do leutionis antiquitate ferendo non una autio est; hiprimis hae non est minima, ne nimia e versionibus antiquis et SS. atrum 'quioria neviseriptis petita redantur.' Omnes fere l. l. odices Cohstant. Antiqui Matth. IX, 33
55쪽
Haec quidem sumere possunt, ut Perspici tur, quam exigui quoque sint momenti lectiones in ambabus codicum familiis. Quapropter etsi multas compertas habeo discrepantias, meaeque sententiae qu'ad versionem antiquam syriacam LI. I. Grieshuchius ' suffragatur, iis non adversqr, qui ex universo hahit et tenoreiadicant, omnia g. praec laudata documenta eidein semiliae esse accensenda. Codices, quorum textui catenae, commentarii se scholia circumsus sunt, a tis propinqua cognatione sese altingunt, textumque exhibent a librorum gregari xum textu interitum dissidentem et constantinopolitano antiquo, quem codices EFGHSU. et ut reliquos taceam, omnium forsan hujus classis praestanussimi Regii 79 et 5 exprimunt, valde similem Scholiastae enim Commentariorum et cate narum posteriores scribae vetustiores sere semper undamenti loco posuerunt. Evangelistaria autem, quae sub liter B enumeravi, et in pericvamalth XXVI 'paucisque aliis inspexi, a recepto rarissime receduntidos jam mittamus, quae multis de ausi in dubium vocari possunt, quale est, quod hoc codicum genus maxime vitiatum sit x, quod ut video placerema thaei harunt corruptiones plurimae Chrysostomo debeantur, quod a Scholasticia posterioribus male sedulis magnum detrimentum oeperit, quod denique Alexandrina praestantia inferior sit Codices hosce ab omni corruptionum genεre immunes esse, non dixerim sed in iis nobis exhiberi textum omnium minime coramP- tum cuique seposito omni partium studio atque unice pensitando internum lecti num valorem in hanc em investioni facile pplebit Neque nogari potest multis-6 cf. Comm. erit in . . II. p. L. tibi dessenam vel Orientalem recensionem statuit. Benget. Apparat erit. P. IV. num 4 3 3 a. Caterva odieum, qui citerioribus aenulas constantinopoli ac in illa vicinia scripti sunt, minus valet, etiamsi in omnem Europam et ultra fuerint disseminati.
56쪽
que ex rationibus mihi est certum, haud paulo meliorem eme sontem libros sacros d. . conditioni pristinae restituendi quam sunt documenta Asiatio iis polis,linum in locis, in quibus eis quaedam familiae occidentalis documenta suffragantur. ANque ut universum hoc genus magni facimus, sic consensum utriusque familiae aegyptiacae etsi magnopere eorruptae non Ρlane contemnimus, quippe quibus insunt ieetiones multae antiquissimae. Sed de praetio uniuscujusque lamiliae et ea- non in stabiliendis lectionibus genuinis agere nobis propositum est in ud huius disquisitionis parte, quae est de Actis Apostolorum et epistolis.
Sequitur iam ut doceamus, quae sit utriusque Iassis patria. Ut a priorOinitium faciamus, clarum et testatum est rationibus externis, eam in Patriarcha tu HierosoJymitatio et Antiocheno in usu su s,e, atque a pluribus per Asiam dispersis sectis observatam' Codices enim Regios 53. 86. 88. in Palaestina scriptos esse subscriptiones docent. In demonstranda sententia de Evangelistariorum laudat rum patria praeter indicia quaedam externa textus conserinitatem in sulisidium vo- Camus. Quod versiones syriacas attinet, constat antiq. am es bito dictam in usum ecclesiasticum amarotatis, Nestorianis 3 per Asiam Indiam potissimum di Persis aliisque, Philoxenianam vero a Monophysitis obibitam fuisse. Etsi codices Constantinopolitati plerique in monasteriis Diocesis Thraciae et imprimis montis Atho scripti creduntur, externae rationes multis Parisinis potissimum EvangeIutariis Dioecesin Ponticam ' Asiaticam et Ill)ricam 1 ientalem ut patriam vindicant. Multos Bibliothecas regiae libros in Cycladibus insulis suisse examios, inscriptiones vel notae a Mentiore manu margini illitae suadenti Atque ut hoc codicum genus longe numerosissimum est, ita et inde a quinto circiter saeculo maxime propagatum, ita ut non solum in quatuor dioece bus PM 1 CL Assemanni Bibl. Oriental. II.
a CL Adler . . vers. syr. p. 35 Qq Assemanni Bibl. Orient. III. i. p. 543. sed cum his eiusd Catal. Bibl. Vat. II pag. 4o. quae autem in Synodo iamerens ab aethodoxis Proseruntur corruptionis exempla s. Mansi SS. concit colleatio nova T. I. u. 3 sq. , in hunc censum venire non possunt, sed a Cor. V 8. Hebr. II, 9. I. 3 codicem et in Cappadocia scriptum esse, notae margini illitae Meenti
57쪽
triari hatus constantihopolitanἰ, sed etiam per provinciam alachiae, uoldobla-chine, Rumiae, dioecesimioscovitieam, provinciam Tichiae, dioso in Iberiae, apud Gothos et Slavonos receptum esset. Supcrest, ut in appendicis locum pauca de duplici textus genere delibemus, quod in codicibus nonnuctis praestantissimis deprehendimus. Ad prius resertur Griesb. A Alexandrinus inmuse Britannico Londini asservatus, mutilus V. et . . continens, saec. VI, cujus partem, quae N. T. complectitur, typis exscribi curavit Woide Londini 1 86. Μ. Reg. 8. olim Abbatis de Campa - .-- . ae X scriptus
Qui libri etsi multis in locis inter se consonent, eisque insint lectiones nitae Alexandrinae, tamen si codices A et M excipias, quorum patriam Aegrptum esso
externis rationibus evinci potest nec de patria nec de eorum assinitate cum S. R. I. L. Hugio quidquam pronunciare ausim.
nec non 89 eum Commentario saec. XII in Graecia magna ut opinor seriptus. Peculiares quasdam lectiones sibi non vindieant, sed modo cum Alexandrinis modo cum Constantinopolitanis faciunt. Hae sere sunt quae de ebdicibus Evangeliorum Parisinis, quod eorum similiam attinet, comperta habeo. In univcrsa hac disquisitione eam a me rationem habitam diligens lector intelliget, ut posthabitatinni controversia et unice veritatis studio ductus ea firmarem, quae vera vel maxime probabilia mihi viderentur.
58쪽
Pictaque de codicibus proposiis soluimmodo attigi optimum ratus dis uitions quam alibi sustus tractandam inibi propysitum est, in hac conuneutatione plata
Nihil restat quam ut perossiciosus aequam benignamque lectoris consuram e petam. Si vir docti meum qualemcunque libellum reperiant alem, ex quo albquos saltem Ductus percipere possunt mihi incitameninm erit longe gravissimum ad ea opera, quae mihi proposita sunt, pro virium mearum modulo perficienda.