장음표시 사용
101쪽
la in inis ii s se re . Simili inminis quod supra vertendum erat
,αυιδ αυτοῦ καΘῆτο, uxor autem sedebat, reddit, mutiere una in rum ut 4 paulo ante, Mia κατεκia - κλnιestu. 9sedeas in leo derent. Ad ApuIeium redeamus. idtam magst pre is scessis ιιιωenditatis In MS. Palatino, et abareturum, Dincatis, quod diaeroaldus retinuit, di exemplis firmauit. Nam ιeare idea est. atque aestimare, iretium facere. Supra. Et percontato pretis, quodcentum nummis indicaret aspernuas, vigint denarν ρ μι- aui. Addere libet locum Plinii Lib. xxxvir. I. Induato in C se
.pinio expi a cor. XX. EQuitum Romanorum censum quadringenta suisse, hoc est ae
millia Coronatorum, siue Philippicorum, Senatorinn autem sub Augusto duodecies, idest xxx. millia, inter eruditos conuenis-Sed quid nomine census intelligendum sit, num res, siue facultates. di bonorum aestimatio , an vero reditus annuus a viris dociissimis disputatum est . Communis opinio est, quae Bucaei praeliauti uinxia uisoritate firmatur census nomine intelligenda eue bo omnia. siue subitantiam familiare ut, ut nemo Eques edesvisti, qui mi-nis x millia coronatorum non haberet . Onerarium sentit Turne. hus, censum nempe pro annuo reditu accipiendum , ua utaruuias sedere in quatuordecim posset, nisi qui ex uonis suis quotannis, coronatorum millia coiinceret Turnebum solus sequitur, qu a
102쪽
ditum fuisse, nec uno argumento utitur Pi invitii illud est si census semitorius,&Equester, pro Linaliatis, o bonorum aestimatione sumatur, futurum fuisse, ut melioris conditionis Roma essent Rhetores medici atque alii qui victus
causa artem suam venditabant, quam Senatores atque Equites. Nam ut de medicorum mercede sileatur,tradit Suetonius a vespa asiano Rhilotibus constituta fuisse annua centena, idest bis mille, de quingentos coronatos: quae summa multo excessisset reditum equi tum mulio magis etiam Eumenius Rhetor beatus fuisset, Senato. resque annuo reditu superasset, quem percepisse annua sexcenta a Constantio Imperatore eiusdem epistola testatur, id est si modo numerus non fallit xv millia Coronatorum. Hine sequi ait Mazetonius, Senatores,di equites a Rhetinibus44 medicis annuocea. susuperatos fuisse, quod haud verisimile videtur , duos supremos Vrbis ordines nobilissimos, ab hominibus, qui lucri causa, artem suam venalem habebant, superatos ro proinde Senatorina, atque Equitum censim non debonis, sed de reditu annuo intelligendum.
Quae ratio quamst leuis, ae friuola inde apparet, quod etiam . arenosint, non pauci, di medici,&proseilare . annuo stipendio, non equum modosed ab oesmum
iustiores, atque noratiores sed eo Magrantius deceptusest. qii iuri millia coronatorum mustimauit,summum equitum censumiuiae dc ideo facile ab obsciuioribus superatum Giam illa minu suamnavitet,ci sine qua quis elle eques, aut Senator non te Ur. Meterum nemo ani Ne potest, immensis illis Romanorum diuitiis, atquc Orbis uniueis, oliis, plurimos ac maiorem equi tum parta ui, multo plus quadringentis in censu habuisse, atque ita
Moilus annuoli, medicis omnibus, ac protelloribus ampliores. Nulis Neques esse PDicrat, cui in honis non euvntis millia coronato.
103쪽
uestri ordine inanere malebam, ut de Mscenate, eaIIIs nossi est:
Secundum MaχZoni argumentum erat Neronem, ut tradit Suetonius, cap. . Senatorum nobilissimo est ne a maminini destiis ruto, annua salaria constituisse, & quibusiam quingena, idest a re M. & D. Coronatos. Ex quo colligit, si census bona suissent non potuisse Neronem dare, nisi tria millia coronatorum, etiamsi κ.pro centum fructus captus estet, damen ait, II. D. coronatos dem disse. Sed haec quoque ratio non magnum momentum habet. Nam quavis Senator.aut Eques,casu,aut prodigentia censum imminutia sit, constat Senatorem esse desiisse, aut Equitem. Tunc Imperator,
praecipue in senatoribus, censum de sua liberalitate,supplebat. quod etiani Tiberiuri non es secisse, tradit Tacitus. Duplici. ter autem suppleri census poterat aut tot bona addendo, utoria millium coronatorum aestimatioesset, aut tantuin annui litus as-rinando, quantum summamillam cons erra, quae ex xx milliabus quotannis redigeretur. Aliquando hancliberalitini in saeaugebat, extraordinario munere, sed cum paueis. Quod in hoc cara secit Nero ara senatoribus annua salaria constituit, quibus dam etiam quingena, hoc est Messalae, ut tradit Tacitust xiir. Quod clare indicat, non suisse reditum ordinarium Senatorum dialioquin dixisset, a Nerone data omnibus Senatoribus quin a. Fuit ergo illa peculiaris liberalitas, qualis & Vespasiani, de quo
Suae. tomu ,εvisuit censam Senatorium en liberalitas ordinari
Mox ubi icit. Confuiares inopes S νιν annuissumntauit, quusuit munificentia extraordinaria . Non enim quod deerat censui addidit, sed annuo salario inopiam leuauit . Alioquii, si census. reditus annuus Senatorum sitisset, xxx. M. coronatorum, dando AII. M. i. non suppleuisset censum Plinius Oxilius Lib. r.ep. s. donat Firmo trecenta ad supplendum censum HS sicentciario ruditu capiatur, doliasset illi septemrnillia dc quingentose
Quadringenta igitur, idest, millia in equitibus:duodecies iden xxx.M. in benatoribus, sui bonorum aestimatio,sine qua is gradua obiiceri non poterat . Quis enim credat, ut de Equitibus sileamir M. in senatu, in quo octingenti, interdum nulla fuerunt,nullum minus Mix millibus coronatorumin reditu habuisse E Cumpraeterea om- se istic consensu statuam, censum suisse astimationem rerum, ac
104쪽
honorum Iamin, laeundum quam tributa pendebantur . quod
Graecis τιμηtiae, οισία, aestimatio, substantia. Iuvenalis S Tra xvr- Nam qua sunt parta labore uillita, meait non esse in corpore αὐτσ ' ἰ
Omne tenes cuius regimen puer.
Ita Iurisconsulti Vlpianus enim. Hae idem , o si ρουιν an fuerit raditus resiluere , es facultates, o si quid habeo, sesier sum meum, os fortara meas , o si substaAEtiam meam . In co quoque fallitur Marionius, cum credit, eum qui eques eD se volebat, des, utile nobilitatem sanguinis, ad avii exten ium Plinius enim tib xxxiii. ait, hae de causa mi Mnitunt, M-isi Anaiiessu, m G-- 'si, ori, ais e pater, M. CD censas fuisset . Sed Plinius tantum ait debuisse, patrem, atque avum , ingenuos esse, non autem nobiles, quo diuium . Cuicumque enim ex plebe trema, quadringenta talentinc si, ius erat annuli, modo pater,avusque ingenui suissent,4 eo, sensu praediit. Quod Micat, non omnibus equitibus ius annuli se id fuisse.
CVicunque igitur in bonis, substantia quadringenta erant.
istria insignia habebat, uuis a plebe distingueretur Ius angusticlaui in tunica ridendi in quatuordecim atque annulum aureum gestandi . Qine satis viris doctissimis explicata sunt, de exatremo pauca adiiciemus. Plinius Lib. xxx rata tradit antiquitus, serreum modo in usu fuisse, ita ut Senatus ipse longo tempore an 'itulis aureis caruerit , eo argumento, quod illis tantum, qui legati ad exteras Eentes ituri essent, annuli publice darentur, quod ita exteroium nonoratissimi intelligebantur, quibus tamen in publico tantum uterentur, uom ferreis ex quo institutum etiam secutis te uaporibus utantulus ferseus pausae mittereturrimo triumpha tes, pomisi serreo usos e tym corona exario sustinerein a teris
105쪽
to, annulum tamen serreum sussciaeque triumphantis, deserui eoaramam sustinentis. Paulatim deinde aureorum usum inuem1m in secundo Punico bello promiscui usus factum, nec ab Equitibus modo ac Senatoriabus led etiam a plebe gestatum momada enim inqui , aliter os readem Canne em potuisset Annibal Carthaginem tres modios an . nulorum mitteres Albi hare mensura dimidium modium addanti as anicum fuis mearum,& hanc famam veriorem esse a firmat Liuius. Sed non est credibile, in illa paupertate, & continentia, annulos aureos a plebe promiscue gestatos. Nam etiamsi equitum modo,
Senatorii id insigne fuisset, summa illa non ita fidem exsup erat, ut quibusdam visum est, praecipuEsi ut verior sama fert, mille modiiis suis. Non enim haec rint, eo sensu accipienda quolio ille inula est. In hac enim urbe modius duodecim sextariis co stat, alibi di ita eius patre, alibi etiam minus . sed apud veteres modium , modieam mensuram fuisse inde colligit Budarus de Asie . quod Ciceronis testimonio, plerumque binis, raro ternis sestertiis yaleret, idest quinque. aut septem assibus cum dimidis
nt ιαν shmus, servus es, qui que medios accipit, es quinque denarios. Di menta sum scilicet, di cibarium seruile in singulos menses, erant quatuor modii frumenti, ut tradit Donatus ad Terentium Seruι, inquit, quatera es meaeos frument accipiebant amensem Lipsius existimat, fieri potuisse, ut honestiores plustulum recipethnt, sicut isti Tragsdiarum actores. Ex quibus colligitur, modium apud veteres utile pensuram, quae apud nos, cum sit quarta pars sextarii Quartarius dicitur. Et ita etiamsi tres modii annulorum in Curia Carthagini effusi fuerint, summa illa incredibilis n5 videtur, etiatris Equites, di Senatores tantum ius annulorum aureorum habu
runti multominus, s unus tantum modius fuit, idest noster qua tarius Polybius eoim Lib. 1aa. scribis, o sex millibus equitum .senuamina tum euasisse. Quod si promistam annulorum ulu
106쪽
norum cecidere. Sed Liuilis tradit. Magoneni rinum , sanivi, .los in Curiae sui lentem Musse, neminent, nisi equitem,at viamsi in primores, aures annulistise insim Hoc tamen glorio. se ab eo dictum existimat Plinius, qui annulos etiam Senatis itas communes suisse scribit quod est velisimile .
Ceterum egimum vitascelus eum Mec ipse, quipramos anmilania digitis induis, idem tradit. Eorum usum non fuisse Iliacis temporibus, inde arguit, quod neque codicillos annulo signatos, Homerus prodat, resque arcis conditas, non annuli, sed nodi nota clau. sas , quodque cum in sortitione annuli in urnam coniicerentur , ut ex singulorum signis, sors nosceretur, nulla apud eundem annui Ium nacntio, cum duces ex prouocatione sortirentur, quis eertat rus esset: nullam pariter eorum mentionem in fabrica Deum idest Vulcani officina, cum fibularum, inaurium mentio fieret Quisquis primus id instituerit, eis lictanter ouisset pudore eius rei Duisque manιbar, ac latearibus inda e cum sibo, securus
fuisse sinuatine inuidiae obnoxius,aexara fuerit seurandus. Sin strami sis usu, apud Graecos pallio, aut chlamydi, Romaei sae subiecta, cuius sinus De manu subducebatur, eamque operisbat Aliquis dicere poterati-oaimulum sinistrae iii litum, ne in dextra impedimemo esset. Huic ita res iidet Plinius . inordipo conlatiore ad missiorelligendum opus se . . , inquit , imm .ii-η--μου νεο a Maii ιιι ι,----μoris . , a ----mes ,-- - ra fuisse, se tum G tar Sententu quidem est, ii amilus in uxira impeditnemo iussiet, maius id sint, lira futuriret, uisse, qua scutum capitur . sed iiiud sartoris usus, ut inuin mirataratis, Craticorum taenia οκrito torsit . Turne , Lib. unaa. quamuis haesitans, sic explicat, quod annuli in deni impedituri suerim sariorvinopeiam, non tam facile obligara aut
nulo manu, quam libera, ac nuda arte sua usurorum . Sed cur, ex omnibus artibus, di manisseriis solos saltores, siue sarcitores elegit
Pliniust Poti diceret,id a pessisuntum strii tendo sudio Mutrum luisse. R diginus Lib. v. e. 4. Insertorii legitet quod etiam in veter venera coitione actat idque interpretatur lorum annulo similo,
107쪽
uis umeti rebi inuitatem, minius loquitur de impedimento deita inae, at scutum in sinistra malechampius νυν-is legit, idest
militis pugnacis,4 bellatoris, qui fortiter in conflictu, cum host 'manum conserit. Sed quid est iste usus consertoris,&cur pro ini-yte , insoIentem hanc vocem obtrusit e
Si audaci coniectura locus esset, libenter legerem, stataris, quod contracta cribendi ratione , in Iarior facile degenerare potuit . Nam cum initio soli digito, qui minimo proximus est, annu- Ius indueretur il quod id c Plinius testatur. Singatis prima digitis geri mos fuerat , quisoni mininis proximi: sic in Asma, orare, malijsea/tus videmusci cum inquam illi digito inderetur qui salutaris sιcebatur, ait Plinius, suturum fuisse per annulum iii usu diis
in uore , vix ooriciscati sonumento, scripturae admoueret. Et κ Martiano de nupti Philologiae rariis radimit puer,isos compresso igito Dia mi Bra iam commonebat . Dictum autem saluta. se Beloaldus putat, quod illo ori admoto silentium suadebant. Quod Plinius tradat, sermoni parci, multis de causis, salutare eae
.licctiuScredo, quod eo ori admoto, se inuicem salutarent, siue illi. ac pollici contractis in unum olaulo impresso, salutem precarentur. Quidquid si, aut etiam indici, idest salutari annulus inditus, impedimentum est poterat capiendo a locauto loco te orat . simplsu cogitandum. Digreditur inue Plinius ad annulos signatorio , qui initio ferrei epistolis, di suppellectili Obsignanda, mox aurei, additis genistis. cxquisite catalis. Fuiste autem quosdam, qui minimo digito unum M. OG Scit alent, quo sagnauicni signa haut . idei quo auaulum G
108쪽
. De Ubiilis, quibus supellex claudebatur millia Vetum. Quibus addere libet Diogenis Deria laeuisque ab Interprete acceptum, in Lacyde lib. iv. Aimis enm circa rem Λmiliarem fit σπιριαψα e. -- ex se promere quicquam ,οἰώ si, uinuo aditi ursus annulum refustamen intro iacula in
iis, ut nihil inde ex reconitis, basiouaeretur. I. --πima se
retiebant, ac deinde a sum in porticum perrimam immittebant Iisque cum sepefacerent, nunquam deprehendi potuerunt. Is igitur philosophus consueuerat de more, penum annulo obsi gilare deindesne annulus ille, aut subtrahereriir sibi, aut alio casus criret,eum per foramen in ipsam cellam penuariam iaculabatur,& lac domo egrediebatur. Id cum serui obseruallent, hero acutiores, signum revellebant, penumque ingressi, quae libuillat, auferebant: ti.m sublato annulo, iterum penum obsignabant,atque eum iterum per solamen iaciebant. Ita cum signum illaesum appareret, quotiose aliquid depelibat ex penu, sagarique ille Philosophus Meu
Seu Interpres verba Laertii assecutus non est. Nam prim6,quod
Aiunt eum, circa remiamiliaremfocissime se habuisse. Quae est ista lallaitas suppilaria ieruis, ta ludibrio haberi Vcrtenduin erat. circa Hofumilia rem . Vue quid, o iucundum nis in tu tui conina ei dequodie uitur de iuruis, qui annulum Di ta οὐ a culabamur quomodo in porticum, quae aperta erat clavem mitis Mati sed ea non solum pollicum significat, verum etiam ταμ , adestruca in quibus humentum, ocrita retrondebantur , ut Aristo pharis laterno: mittebant igiturin penum, non in porticum sed quod erat iucundius naemoratu, a Laertio onusium, ex E u.enii si agmento apud Eusebium de praef.Euans. L. xi suppleuit casaubonus ad Laenium . Lacydem hunc, fraude ita servulorum duisse impulsam ut se eorum seciae adaiceret, quiTἁψακα in διαν defendebant . Dicebat enim cur egopuum sensa aliquiucen pus percipi, cum mira μην-m MDo sciam Si quidem quoties Mino
109쪽
DE loci dextri, ac simistri dignitate aduersus Becanum disputat Lipsius in Electis dextrumque se ui per honestiorem trabitum ostendit. Illud contrarium esse videbatur, quod Ouidius, inierorem, in imbulandWlocum honoratiorem fuisse indicare videin . Et medius lavenum , non iudignora f,
ibato interior, si comes unus erat.
Hunc sinisteriorem fuisse Seruius confirmat, qui illud 'plicans. Dum proram ad saxasaburgei Interor, iris unquit, serior. Hoc non modice Lipsium turbauit,utque se commodum inde expediret, negat interiorem de sinistro intelligendum, Iesis re serunt iis in sed ve erum Criticoriundoctissimus, id Tullii,&s lustii au- ctoritate destndit . ullei M. in Verrem αυ--- in auerint, idest, ut omnes interpretantur, instra ma n. Crispus x D, i, introrsus prima a Bilhriasismistiorsum Praet re idem seruius ad iv. neid ex antiquo scriptore haec h/bet, Uiriise ludat is re mini-0M, quodcum coouercsu προφω-- με, πιναρ, cst,a a, ii ut rea esse ιnterire, a rivisis maremur. Vbi vaco interior quis serior. Quae satis ostendWnt ineri rem situm suisse sinistrum. Contrφ
tamen, interiorem pro dextro accipiendum ex eo collig posse videtur, quod qui ad sipistram ambiilabat , exterior dicebatur. Oratius Lib. ii. Sat. s. Me tamen issi, Tu comes exterior . st uiserit, re recuses id est serior. Nam exteriorem ambulare, οδει alia su u tegere siue nudere, idem erat, ut notauit Turnebu . HoratiuS enim paulo ante dixerat, Uinta tegam spurco Damae tui Sciuia serit ergo, ne recuses illi exterior comes esse, idest adii ultra Lis ambulare, siue latus eius tegere. Iuvenalis. Dιaιιισέ ics uiciam ιιιιμι ιngenuorum Fitius. Erso exterio sinister est. Id etiam consarmat Lipsius ex eo, Mos Suetonius tradit Claudium Imperatorem Plautio triumphanti latus texilla, quod naris rans Eutropius ait, Claudium Plautio Levum ιmesside ItR cum laia
110쪽
interiorem, dextrum fuisse, quod Lipsius contendit sed ante Lipsem multum aestuauit Turuebus Lib. ximi quae rit ibi , quid apud Horatium sit Murur,4 sinistrum interpretatuci Id autem a Circi consuetuditie 'rtum est,uba ad metam, inquit, sie '
ririor, itidem rata Ouidius irr. amorum. Nunc stringam metas interiore rota, idest breuiore Haec ille mox supra laudatum Ouidii inuertit, ut ostendat interiorem locum fuisse dextrum , de contra omnium editionum fidem, legit uates exterior, si comes unus erae Ita summus ille vir, nihil huc affert, quod veterum auctoritati penitus non repugnet. Primum omnium, notissimum est, de antiqua monumenta a Panuiuio,in aliis edita, manifeste ostendunt, in Circo ab dextro in laevum,currus agitatOS,ita ut non dexter equus, sed siniser,item sinistra rota, temper metae propinquior esset atque ita non sinister equus, sed dexter, amplius spatium lustrabat, quippe a meta remotior sic rota sinistra metae propior, minus a tium lustrabat, quam dextra. Et cum septies meta flecteretur,semper flexus in sinistrum erat, semperque sinistra currus pars, pinv Circi, ac metae vicinior erat, di quod idem est, interior Hinc factum est, ut cum si nilua pars in quadrigarum agitatione semper interior esset, interior profuistro acciperetur, cum tamen
proprie vicinioremssmsicet. Virgilius in nauuua certamine, quoasimulacrum Circensium curultimi fuit, cum etiam naues in laevum. secterent metani,Sergesto nimis metae appropinquante, ait eum injurinem, egisse niuem adsvulor, quod Seruius sinisteris , Pater
pictatur,e, usu masis Circensum, quam quod proprie interior sinister . Quod cum negare minioster Turnebus eiusdem libri esipite quartonitis euenisse, ut sinister esset: cuius oblituscea
a . statuit dextrum in Circo futuis interiorem . Cum tamen capite quarto, Interiorem, ine interpretetur qui propinquiore spatio ac breuiore ad si opulum persebat, ut apud Ciceronem in Arato. . υι--α- Merariuisitior orbis. Sed haec sinistra pars erat. non ocxtra: ex quo non eoo talo stat Turnebi sententia , qui intiariolem, dextrum interpretatur, a Circiconsuetudine. L a Liruus