장음표시 사용
31쪽
ouatemes cum in materia e ratur Iubi lar emptio oe de Cesinu mensis aduolata quaedam. CAP. q. Vi locus ita ex Paulo cum negatione refertur in vulgatis& receptis cxemplaribus, atque etiam Norico, a uamuusupra diximus,cum in corpore colentiamus, de qualitate autem difJentiamus emptionem non esse,tamen venditor teneri debet,&c.in
Florentino exemplari,detracta negatione legitur. Quam lectionem est qui hac ratione magis probet, quod in ea quaestione, an cum in corpus eius quod venditur,consensum est, in substatia vero siue in
teria error interuenit, eo vitietur emptio, nunquam inter Iurisconsultos conuenerit,ut quidem in ea sententia suisse Marcellum,ob c rorem in materia emptionem minime vitiari,quem tamen in eo nominatim reprehendat Vlpianus,patet l. in venditionibus. 9 fide c trali. empl.&vcndit.Quam Marcelli sententiam sublecutum intem pretatur Martianum in l. labeo libris s.fLdecotrah.empl. Ex quo
colligit, mirum videri non debere, si in eo S Paulus quoque ab Vlpian .dissenserit in d.9.quamuis. Sed cnim huic eius interpretationi illud aperte repugnat,quod illi praedictae l. in veditionibus, quae Vupiani est,proxime ac coniunctim subiicitur ex eodem Paulo l. aliterio. cuius contextu & argumento patet hac in rc idem omnino cum
Vlpiano in ca quaestione sensisse Paulli. Quo fit,ut mihi verior vide tur illa lectio recepta, quae negationem habet, quamque etia secutuAccursu fuisse illic patet ex eius glossemate. Tum quia, ut dixi, eius . sententiae Paulum fuisse liqueat,ex d.l .aliter. Ad quam & illa quaec. que in eam sententiam a Paulo dicta subnotantur in d. S. quamuis, reserenda videntur:Tum etiam quod qus subsequuntur in d. s. qua-uis,aptius illi lectioni conueniant: quippe & quod clim dixisset cmptionem no esse,subiici. at, venditor teneri debet quanti interest, dcc.
Vt itidem Sc Modestinus in l. qui os scij 6r .s de contris .cmpl. Licet v
inquit emptio non teneat, ex empto tame aduersus venditorem, &c. Et
quod exemplum postea proponit menstrum emptarum,quasi citregi sient, in alterius qualitatis siue materis existerent, sic cnim istius. modi qualitates substantiae innat idem in iure quod siti, stantiam &materiam significare intelligimus,non autem alias accidentales: Nacrrore ita in qualitate sue materia interireniente emptionem vitiari onstat,d.lan vcnditionib. .f. alioquin.II. &l.quid tamen. I ff. de
32쪽
contrah. cmpl. l. si in qualitate. 23. dcl. si s do vellito.3s.s de action. empl. Atque ut hoc casu intelligamus non secus Paulum quam Vlpianum sensisse ideo tunc plane nulla esse venditionem: quia tamen non tantum venditione ted δc alios contractus in quibus istiusmodi
error interuenerit, catenus subsistere interpretamur, quatenus eius
qui co errore laeditur, expedit ut subsistant, posset d eiusdem loci sententia negatione detracta aliquo modo Constare. Sic autem tunc contractum venditionis subsistere dici posse interprctamur, ut cumveditor ignoras orichalcu pro auro Vedidit in hoc teneat v cditio, ut cogatur auru quod vediderit,prs stare.l. labeo s. lin.ff. de cotrah. empl. Atqui cum orichalcu non aliud sit quam aes quod in motibus effoditur,unde nomen habe tametsi aurichalcum vitiose & contra compositorum analogiam scribi inualuerit,ab co sorte,quod id alio aere prςstantius, aurum colore magis reserat, diuersae omnino materiae de qualitatis ab auro id esse constat.L .in princ.ffide leg. I. l. I. circa fin. de l. si quis in pignore.76.ifide pigno. actio.l. Clim aeS 2o.s f. de iure. Nec secus id quam aliis casibus,quibus cuitide dicatur nulla esse venditio l. hanc legem 22. cum l. Qq . . qui officij 62.sfide contrah.empl. aliis tamen non ideo asinus subsistere dicitur,L .de l. D.l.veri 7o .ff.de contrab.empl. Liusto in princ.sfide usucap. Sic igitur & in specie d. g. quamuis intelligimus, emptoris tantum CC ntemplatione non siibsistere contractum, qudd is cogi nequeat r accepta pretium Conuentum soluere , aut iam solutum vcnditori relinquere. Secus autem ex parte venditoris,cuius respectu sub si stere intelligitur venditio, in hoc ut qualem vendidit,praestet,aut ni quod interest.f. vlt.de empl. in Instit.d. l. labeo,in fin.comprobatus arg.L sed Celsus 9.vit.Ver1.nec conturbari Ude cotrah. empl. in qu sententiam discedit Accursin d.g.quamuis.Sic quandoque nullum
esse contractum constat in praeiudiciu unius,non aute alterius.Qvr pertinent de illi casus,quibus cotraetiis ex uno tantum latere costar.
in fraudem is siquid in fraud. patr.d.vers nec conturbari d. g Vlt. emp.& vcnd. in Instit.Quod aute in vessitore secus obtinere dixin quam in emptore ad eos tantum casus referimus,quibus emptor ill o errore qualitatis issus est.Secus enim csiuersa specie nimirum in q; .venditor eo errore issus proponeretur.Nam tunc idem ve litori cit
buendu esse quod emptori copetem diximus: putatu eo quod ita a
33쪽
Cic.proponitur lib.3. Officio. Siquis inquit tam aurum vendit orichaia cum Ieputet vendere, iniucetne si vir bonus aurum illud esse. Quo significat, si id iudicauerit, alitorve id cognouerit venditor, quas nulla existente venditionc, aurum ab eo posse repeti: ut quidem nobis aptior illa lectio videtur, quae negationem habet, in d. b.quamuis. In quo consimilis error in materia proponitur, quippe mensarum, quae quasi citreae emerentur, quas antiquis in pretio magno fuisse id arguit,ut & quod Cicer. 6. HVerre action Verri obiici eum maximam & pulcherrimam citream mensam a in Luctadio omnibus
scientibus Lilybaei abstulisse. Cuiusmodi mensae de sola quoque Cibtri appellatione duobus locis a Martiale significantur,& preciosae supellectili annumerantur, Lib. 9.in Mamurram.
Et testudineum mensus quater hexaclinon,
Ingemuit citro non satis essesuo. Idei Lib. Io. de Erote:
Ploras Eros quoties maculose pocula urna Insucit, aut pueros nobiliusve citrum.
Fuisse & maiore quoque in pretio Cedrinas mensas,ex Cedro a bore factas illud arguere videtur,quod earum,ob pretium,insaniam, viris margaritas exprobratib' foeminas regerere solitas testatur Plin. cap. Is. lib.I3.natur.hist. Quod caput cum & de Cedrinis mensis sit inscriptum, & de Cedro arbore, ex quibus fierent, in eo nominatim loquatur,nec in eo varient eXemplaria Vlla, miror quid obseruatori in mentem venerit,ut in illius capitis inscriptione legendum conte- dat de Citreis mensis: M ubi legitur, Cedrus, rcponendum esse, C,
trus,credo ne non & alioS quam iuris nostri authores temerare ausiis
diceretur.Id vcro absurdius etia eo est, prster id quod Cedrinarum mesarum pretium plane ignorasse Videtur,quod eius loci verba alia, apertissime cius correctioni repugnent. Nam praeter id quod ibi Plbilius Cedrum nominasse explicat diserte de ea se arbore loqui quae Cupresso foeminae sit similis, lolio, odore,& caudice.Atque cum in his tribus maxima sitCedri cu Cupressis similitudo,ea certe Citri cuCupresso nulla est,atque imprimis quoad folia,vix potest inter arbores vllas dissimilitudo maior reperiri.Sic &Vitruv. cap.I9. lib. a. deuehitect.de illis Cedri arboribus loquens: frbores inquit fiuntsimiales Curesseaefoliaturae. Quod ita emendandum censuisse G. Philandrucomperio, Arborisfolia Cedra sent cursimi similia: nec eius,quod ille
34쪽
se ex Philindri sententia locum illum Plinij emendare est, vestigiumvllum ibi extat apud Philandrum: tametsi is de Cedro illic plura co-gera Citri autem metioneni nullam faciat.Quo fit,ut nisi alio loco id a Philandro proditum probari potest, falso praetenta in apcmlli- mendo ipsitus authoritate falli accusaturus sit Philander.
r 'nesse opus negationu adiecZione ad Mauritianum,in tacet. 23.1 vs . v af m. leg . CAP. S. RROR Es quide plerosque in iure suboriri potuisse agno sco cxliterarum notis, quibus Libra ij ad cxprimendas paucioribus characteribus dictiones usi sunt: sed ita tame, ut eo certius illos emcndari posse sentiam, quo nonnullorum exemplarium error aliorum diuersa lectione reuinci potest,nec
alioqui sibi tantum quisque licere putet ob minimam quamque ut
iam ni erroris suspicionem illaindyllabarum dictionumque contractionen ad eam quae magis collibuerit sententiam, arbitrio suo trahere. Illiusmodi est Iuliani locus in l.licet 23. F. de usu & usust. leg. in verbi tunc tantum est. Sic enim legitur, non solum in vulgatorum &vetustorum exemplarium magna parte, sed & Florentino exemplar cum alioqui in plerisque aliis,& quidem vetustis,tam excussis,qua manu scriptis legatur, tanc tamen esse. Quin de in quibus vulgatis legi-
tu Tunc tantum, In margine adscribitur alias legi, Tune tamen. Atqui
plurimum interest utro modo legamus.Nam iuxta illam priorem lectionem α sibi ipsi Iulianus eodem in loco repugnaret, qui cum dixisset licere testatori ita legatum usus fructus repetere, ut etiam post capitis diininutionem debeatur, hoc Verbis in cam rem expressis a testatore fieri posse significans, idque Antonini constitutione confirmans, postea stibiiceret, timc tantum illi constitutioni esse locum. cum in annos singulos relegatus sit vitisfructus. Quod si ita esset,i statori minime liceret sic legatum ususfructus vcrbis expressis repetere, ut etiam post capitis diminutionem debeatur. Et praeterea id apertius aliis iuris locis euerteretur, quibus testatori expresse in hocvsumfructum repetere licere traditu est, leg. in annos singulos odi Oifide anim legatd. tertia in princip. 5 legata repeti. . in princip. F. qui b. mod usuSrr.amitt.Itaque longe aptior est altera illa lectio, qua
pro tantum legitur tamen,errore verisimiliter ex notarum contractio
35쪽
., ANIMA OvERsIONVM . ne creato, cum utraque dictio eodem fere modo contrahatur, nec
aliud intersi quam quod illa per literam M. sic ciformetur tantum, haec verb per N. ita tamen. Iuxta quam posteriorem laetionem posterior pars illa priori apte cohaeret. Nam clim in priore testatori iblud legatu ususfructus, in hoc ita repetere licere dixisset, idque Antoninum rescripsisse,addit simul,tunc tamen ex codem rcscripto illi constitutioni locum csse, cum in annos singulos relcgatur ususDuctus: sic quod expressa repetitione a testatore fieri posse dixerat, &absque alia ulla expressione, vi ususfructus legati in annos singulos concepti consimiliter fieri indicans,non quidem tacite, ut illic A curs. interpretatur quasi & ipse non allicr locum illum legisset quam nos admittimus vcrum,ut cgo quidem sentio,ctiam expresse. Nam cum in istiusmodi legato plura sint legat quippe primi anni purum, sequentium annorum conditionalia, quo a stipulatione, quae in amnos singulos,quae una & pcrpetua sit, istiusmodi legatum diuersem
esse dicitur,in l. .F.de annu.leg.l. senatus. 3S. g. Vlt. F. dc mori.Cau. donat.l. si Stichum. I6.9.vit. ff.dc verb. oblig. patet ipsa verboru cinpressione hoc actumme quod intermediis annis contingeret, sequotibus noceret:comprob.arg.d. l.3.in princ. Quod significasse videtur Vlpian. in d. l. repeti. . dum dixit rcpeti posse in hoc legatum usu fructus civilicunque rarione. At haec tacita non est repetitio, clara legatum ipsa conceptione cani inferat, ut quod non aliter vim suam obtinere quea cum alioqui ea tantum tacite repetita cc cantur, quae nulla verboru aut propria significatione, aut vi ex sela defuncti v luntatis coniectura,lex repetita interpretaturrivi in l.licet imperator. 77. fide leg. I. l. seruo alieno. ius.f. si quis a primo.F. de leg. r. sed ta- me &si haec tacite repeti intelligas,nihil oberit, quominus &id p steriori lectioni accommodari possit Quibus concludimus,non tantum nil necesse esse illi loco negationem addi, ut cuidam visiim cst, ita addendum,ut pro istis verbis,tum ramen siue illis tunc tantum,leg, mus, nec tantum scd neque locum illum id apte admittere, cum si ita legas, eo imperfecta reddatur oratio, in caquc laquens aliquid desiderari videatur. Non re t te addi negationem Pompon.is l. tituliberi a careris.29. inpransiode statvlib. C AP. 6. STAT V
36쪽
TATVLIBER v M intermedio conditionis, sub quaibertas relicta cst, tempore heredis, a quo relicta fuit, plane seruti eis traditu est ab Vlpian. iiii. statvliberii. .F. de statvlib. Vnde chin interim, si seruus sit, cum a caeteris seruis nostris nihil pene differre ait Pompon. in l. statvliberi. 29. in princ. isde statvlib. Atque cum ibidem addi
disset,propterea quoad actiones vel ex delicto venientes, vel ex negotio gesto,vel ex contractu,eiusdem conditionis eos esse,cuius cinteri serui sunt,subiicit : Et ideo in publicis quoque iudιciis easdem poen is patiuntur quo caetera fer i. At repugnat, quod a Modestino iidem dicuntur puniendi ut liber non autem ut serui in L statvlib. I .ff. de quaestion. & ab Vlpian.in t .moris. 9.S. vlt.ifide poenis. In quo nodo dissoluedo laborat Accurs .non aliud discrimen costituens, tuam quod Pompon.ineo casu loquatur, quo seruus antequam statu Iiber esset, deliquerit: in imponenda autem poena tempus delicti attendendum sit,non autem serendae sententiae,iuxta.l.I.fr.de poenis. At Modestiti.& Vlpian. in illo qui postquam statvliber factus est,deliquerit. Vetucum indistincte leges illae in statvlibero loquantur, idque tantlim, quoc eruus statvliber sit,expendant,non est quod alienam ab illarulegum verbis& sententia rationem praeter rem accommodare cone
mur. Itaque cum nil aptius dispiceret obseruator, priora duo verba illa corrupta esse sic coniectat, ex Librariis usitata literarum contractione,quae hoc loco eos in errorem induxerit ut legi illic malit, sed non in publicis,dcc. Atque id mira subtilitate solus colligit:& chm iuxta receptam lectionem plana sit eius vers. sentetia, a superioribus aptissime iuxta ipsa verba pendens,& illis omnino cohaerens, noua sua lectione dubiu relinquit,cur no in publicis quoq; iudiciis easde poenas patiantur,quas serui, sicque grauiores qua liberi iuxt. l.cap.38.in fine.& l.in seruorum.ffide poenis. Cu publica iudicia seuerius qua priuata delicta punienda sint,arg.l.infamem.7.ffide publ.iud. l. 3. C. de his qui accus posis&l.qui de nomine publico.C.de accusat. Itaque sic sentio retinendam illo loco receptam lectionem, & intelligendum,distingui quidem in ea quaestione publica iudicia a priuatis delictis,non quide illo,quo is existimat, nempe quod non puniantur statvliberi in publicis iudiciis ut serui: sed contrii, quia in ipsis publicis puniantur ut scru in priuatis autem ut liberi, ut quidem coreferendam esse d.l.statvliberi arg. est de si dictio, qua illic usus in
37쪽
Modestin. quae ipsa priuata delicta proprie significat, iuxta l.quis sit.
I7.versquod aiunt. is de s desit. dic.l. aliud est fraus.131.circa fin.F. leverb.& rer. signif& tit. dc priuat. delict. F. non autem iudicia publica,sive publicorum iudiciorum crimina, ut quidem criminis dictio
uidem id expressus eo probari contendo, quod citin statvliber exelictis priuatis non ut seruus,sed ut liber puniendus sit, nec propter haec quaestioni quoque subiici possit probatur.d.l. statvliber: quae licet de puniendo tantum statvlibero loquatur,ea tamen &ad quaestionem quoque de eo ut libero,cx iisdem delictis habenda referenda est,iuxta.l. ex libero. Is.sside quaestion. Alioqui omnino praeter re existimanda csset collocata sub Illo tit de quaestion. Clim tamen pro' pter crimen publici iudicij, puta adulterium, idem dicatur esse torquendus: addita superiore illa ratione, quod heredis non ideo minus seruus est.T.in l .cciictum. 8cin fin. F. de quaest. & l. si postulauerit. 27. vers.sed & si seritus.F.ad i. Iul. de adulter.prob.arg. l. I.vcrs. Sed in eo cui,in Vcrb.libertas pure debetur. Tad senatus c. Syllan. Illud etiam haud adeo ab re addi potest,in his,quae publicum ius propius cotin gunt,potest alis rationem haberi non soleresaiam quod ad ius.1 .in princ. U.ad senatusc. Trebell. Explicatio essem l. Iataliberi. 29.f.Vulatu .de Eatalib. C A P. 7. Dro perplexe quaestionem a Q vlutio agitatam refert Pomponius noster in supradicta l. statvliberi. 29.f. Quintus isde statulit, ut non abs re scripsisse non ullis visus sit Alciat. imperfecta & mutila ab co verba Muti; rcferri,quorum propterea posteriorem tantum partem explicare tentet, priorem praetermittat. Sed ex tantis tenebris
lusnam lux erui possi excutiamus. .estionem hanc sibi propositam scribit. Q Mutius. Paterfamilias libertate testamento his verbis
Andronico seruo reliquerat. Si ndronicus seruus meus heredi meo decede erat ibeν Ulo. Testatore mortuo mota a Iegitimo herede contro
uersia hereditatis scripto heredi aditam hereditatem possidenti: Se-
adam eum sentealta inquit dicta erat. 7ui telumento Mebatse herede esse: Demia
38쪽
Deinde Aubonicus quaerebat si ipsi heredi scripto decem dedisset quoniams
eundsi eum sententia dicta est futurusne sit liber, an nihil vitiatur sententia qua vicit ad eam rem valere. Hic vero cum subsistat Poponius, ncc aliter QAlutium propositae quaestioni respodisse referat,nimirum Mutium illud posterius magis probasse intelligit: nempe quamuis here di scripto,qui sententiam obtinuerit,decem dederit Andronicus, notamen cum liberum fore: quod forte illis verbis expressum fuisset, quod magis est,uel,quod ma is usi, siue, quod magis Albi placere. Quae in istis perplexe agitatis quaestionibus usitatissima veteribus Iurisconsultis fuisse infiniti in iure loci testantur.l. si seruo. 3r. eiusdem tit.ut & his omissis id solum quod posterius illud sub interrogationis forma pro positum est , hoc ab eo qui nouissime ita interroget,dubitanter quidem , sed tamen magis probari arguit. Deinde subiicit immediate
Pompon.iuxta receptam lectionem, qua mutatio non fit illius summae decem in viginti, ut fit praeter rem in Florent.cxemplar.aliisque nonnullis. uaproptersi decem heriai scripto deriserra res contrapo sies. re iudicata esset,illum inseruitute ore. Quae verba cum eo spectare videam tu ut significent,istud ex superioribus colligi & inferri,non tame ut simpliciter id fiat, verum id istis significetur, ea propter isto alio casu quo heredi scripto decem data sint ab Andronico,cum non secunducum, sed contra eum hereditatem possidentem sententia lata fuerit, multo minus Andronicum liberum fieri: Ac ita in utroque senserit Scaevola non aliter fieri liberum Andronicum, quam si illi decem dederit qui & sententiam obtinuerit,& verus heres sit, quia alterum tantum illi suiscerenon videretur, ob id quod, licet verus heres sitis cui dederi tamen si contra eum sententia lata fuerit heredis loco
nullo modo sit habendus:cum sententia veritatis loco in iure habe tur,sicque veritati ista ex parte praeualeat. l. Papinianus. 8.g. vltimo leg.cum qui. 2I. g. vltim. ff. dc inoistest .l. ingentium.ffide stat. hom. lcg. res iudicata. F.de regulis iuris. leg. i. C. de condict. indob. Quod si cum is cui dedit, verus heres non sit, sententiam tamen
obtinuerit, non possit dici heredi dedisse : quia qui semel li
res extitit, desinere non possit heres existere. leg. de si sine,octaua, S.sed quod Papinianus. ff. de minoribus. leg. ei qui soluendo. 88. in fine. q. de heredi. instit. s. restituta. de fideico .hered. in Institui.
sed nec facti causae ulla iuris ratione infectae reddi possint, log.
39쪽
in bello. g. facti autem cauta.F.de capi.& postl. reuersnec ius aut v ritatem faciat sentetia.l. qui repudiantis i7.in D. F. de inofflestam. Uulianus. F. de condic. indeb. Itaque illo priore casu, tuo sentetiam pro scripto herede latam proponit, illud magis probet, sententiam per se solam ad hoc non valuisse, ut eius solius vi Andromicus liber fieret: Ex quo in posteriore inferat, in altera ista specie, in qua pro-lionatur sentcntia contra hercdem scriptum hereditatem possidenteata Andronicum ci decem dedisse,in seruitute fore Andronicu,subintelligens utrumuis isto casu ponamus,vel ipsum scriptum,vel legitimum, cise vcru heredem,non posse Andronicum no manere seruia, quia quo casu tunc scriptus cui decem data sunt, verus heres cxistat: . quia is sententia victus fueri tametsi iniuste,non tamen veri heredis loco habendus sit,sed magis legitimus,secundum quem pronunciatum fuerit,iuxta ea quae dicta sunt. Ac multo minus, si idem iuste victus sit, quia nec illi dedisse proponatur, qui heres aut vere sit, aut sentetia declaratus fuerit. Sicque eo id omne recidit quod diximus, hic significari, sensisse Scaevolam, non aliter Andronicum istum liberum fieri,quam si illi dedisset, qui heres Sc vere sit, & talis sentcntia pronunciatus fuerit. Quod tamen quoad posterius in co carpe bat Labeo, ut idem subiicit Pompon. quod hoc tantum casu illud posterius obtinere contenderet,quo legitimus csset verus heres, aCpcr consequens iure sententia aciuersus scriptum heredem lata eL set. Nam alioqui si iudicis iniuria victum fuisse scriptum haeredem proponeremus, Ut pote verum heredem.non ideo quod sententia aduersus cum lata fuerit, minus cxistimandus sit Andronicus p ruisse conditioni, & ideo liber csse, cum sententia illud efficere non potuerit,ut qui heres csset, heres esse desineret, ut dictum fuit. Sed tamen verius, atque cliam verissimum esse concludit Pompon. ex eo quod ab Aristone Celso rescriptum est, illo posteriore casu potuisse Andronicum illi heredi scripto dando, siccundum quem sententia dicta fuerit, conditionem implere , nulla distinctione adhibita, an is vere heres extiterit, an non. Cuius sententiae subobscure hanc rationem reddit, Quod clim Lex xl l . Tabul. i
quit ) emptionis verbo omnem alienationem complexa videretur , noni tersci qμο genere quisue dominus feret , HEa hunc quoqur ea lege contineri , secundum quem sententia dicta euoe liberum fu:urum
tum , qui ei deissa pecuniam. Quibus verbis illud significat, quod
40쪽
cum lege XII. Tabul. cautum esset, ut , siquidem Is, cui libemtas sub conditione dandae pecuniae relicta cst , ante Glutam pecuniam ab herede venditus fuisset ut quidem exica X tr. TDbulctege tunc vendi potuisse constat, leg. statvliberos as. T. de si
tu lib. is seruus cana pecuniam quandocunque)mstea emptori dando ad libertatem peruenerit, iuxta Vlpian. in fragna. Tit. de Statu- lib. Emptionis vocabulo quamcunque alienationem, hoc est, iuris serui in alium translationem ea lege comprehendi intelligendum esse, ac per consequens ab hoc scripto herede cum verus csset heres, sententia victo , eo sic alienatus intelligeretur seruus, ut cum ideo legitimus heres emptoris loco esset: quia nihil inte esset, quo genere quisque in eo dominium nanscisceretur, Andro nicus ei pecuniam illam, quippe decem dando, libertatem cor
sequatur. Quin & scriptum tisredcin qui viditas sit hereditatis potitione, A cui ea pecunia prius data sit, tametsi verum heredem, cum aliarum hereditariarum rerum restitutione,& hanc quoque pecuniam quam acceperit,restituere cogendum esse: Ac ita milii constare posse videtur, illius loci explicatio, nulla ex parte immutato cotextu,multoq; certius & clarius quam si ex lectionis receptς temeratoris correctione,quo loco in omnibus exemplaribus legitur, tui
testam πιο,legas, se si huic enim correctioni ut repugant exemplaria omnia ita & subsequens Versic. Uu. i propter,que ita non habeasqub apte referre possis, ut& illud falsum esse plane arguit totus ille cotextus,sensisse Mutium indistincte primo casu,quo data fuerit pecunia illi qui sententia obtinuerit, Andronicum fore liberum,ex stip-
presta,ut male somnia Mutii sententia:cum quatenus ea suppressam volunt, in contrariam partem quaestionis nouissimo loco proposits interrogationem vertere debeamus. Arga. si mihi&tibi.ir. f. in legatis.1Lde leg.I. Guam titepateat veniens,emensque appetatis. C A P. 8.
Eo enim ex his quς proxime diximus,id sorte quis adigui posse existimabit, quod illud legis x I I.Tabularum.
generale dictum, Emptionis vocabuli alienationem omnem complectentis, angustius ibi ad illum casum viiii referre videamurivi quidem, prout illo loco extat, non