Dissertatio theologica inauguralis de absolutione mortuorum excommunicatorum seu tympanicorum in ecclesia Graeca quam venerandi ordinis thelogici indultu praeside Io. Andrea Schmidio abbate Mariaevallensi ... pro licentia summos in theologia honores

발행: 1709년

분량: 99페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

11쪽

municatorum cadaveribus graeci retantiores comminissuntur. - . Int rea praec uum est, excommunicatorum cadavera non abire in pum

rem, neque dissolvi, sed instar tympani intumesiere, ct Ac inflata longum per temp- durare, donec ab eo, qui excommunicatione feriit, vel ab alio, euismilia peragendi facultas est, a vinculo excommunicationis disiata, compagines etiam nervorum desolutae fuerint, sicque ἰn eineres convertantur. Brevius quidem, iisdem tamen circumsta tiis hunc miraculosum excommunicationis graecae effectum

describit CAROLvs Du FRESNE, a qui in glossario

mediae oc intimae graecitatis his verbis utitur: τυμπανι- dicuntur graecis recentiorib- , qui in excommunicatione mortem obserunt. ct quorum cadavera p6ὶ obleum ad ympari morem turgentia desertamia apparent eaque incorrupta, ct quae tum resolvuntur postquam eo communicationis ct interdit i a sacerdote data est absolutio. Idem in

glossario quoque latino b) rei huius sequentem in modum.

meminit: apud graecos constans ct od stata ea adhuc perseverae VIula: excommunicatorum corpora post mortem non putrescere. linde eum id ct virorum vitae senstitate illustrium cadaveribus non ramaeque eveniat, hane poti mum adhibent censuram, ut si illa quidem, suave aliquid redoleant, aut quapiam decoris luce praefulleant, y reliquiis odiant; sin vero nigra re deformia appareant , aut foetorem emittant, denique si Wμπανικἐ sint, s. e. ad tympani morem turgentia, excommunicatorum illa indubie opinantur. Denique non aliterrem retulit ANTON LEGER Vs, cuius ex epistola fragmentum hoc nobis servavit HoTTIN si ERus: e Hoc vir graves inter gracos a mant , in ecclesia graeca excommunicatorum cadavera lurida, tumida ct cntula δι--, donee anathematis vin- euis publicis ecclesiae precibus strantur. Omitto alia aliorum.

auctorum testimonia tam sibi invicem plerumque similia, ut alter fere alterum ex scripsisse videatur. 6. II.

12쪽

QuamVis igitur omnium, quos hactenus tetuli, suffragio rei prodigiosae phaenomena in eo consistant i) quod excommunicatorum corpora putrescere & in cinerem redigi non soleant. G quod eadem tympani ad instar turgeant, foedoque actspectu reatum in vita ante acta contractum Ostendant.. 3b quod absolutionem certis formulis adepta, &, ut Goarus meminit, ligone percussit, in terram & pulverem resiliant. non desunt tamen, qui & alias circumstantias satis portentosas

ec sententia graecorum adiiciunt: sic enim CHRISTOPHO-' Rus ANGELUS, ut & magis miraculosa videretur haec gentis suae excommunicatio, addit, corpuS excommunicatum estosio tumulo apparere-Mαὶ μελ ἄνα, καὶ δὴ ονυχα αίς λευκαι integrum ct nigrum cum capillis, ungues vera albos, illudque erectumstare ειγμενον-αυὶς, ων ξυλον Πρεον, erectum

Frmiter, fudi ad modum ligni. Si vero aliquis ventrem ipsius percutiat, sonum edere δε τυμπανον, flemi tympanum, unde oe τυμπανιαλι vocentur. Alii rem in immensum augent, & non selum turgentis inedique cadaveris, sed & daemoniacorum Iussium laciunt mentionem, quos apud eiusmodi hominum': diris devotorum sepulcra crebro observari graeculi magna asseveratione contendunt. Obscure quidem hanc rem tangere videtur ille incertus NOMO CANONIS AUCTOR ab A L L A T I o b allegatus, &, cuius locum iam supra alleg vimus, E M A N V E L MALA Xus, e siquidem excomm nicatorum quoque animas post mortem tormentis exquisit illismis a diabolo excruciari, ab lutione vero inde liberari adferunt. Verum cum hanc diaboli potestatem in solam animam concedere Videantur, malumus ista quidem cum NATALE

13쪽

S DE ABSOLUTIONE MORTUORUM

ALEXANDRO a ad graecas loco mortuorum inte medio fabellas referre. Ad rem ipsiam quod attinet, excom- , municatorum Corpora a daemonibus intrari & hominibus terriculamento esse, multaque perpetrare nefanda, existimant; unde talia spectra vel Bureolaccas, vel Brueouccas, Vel Buthro. Iacevi, vel BulcataTeas i. e. foedos S detestabiles b vocare solent. Audiamus de iis LEONEM ALLATIVM. OBureolarea, alii Buthroticeam vocant, ει genus humanam nihil excet eari potest immanim, aut perustis ι --- Est porro pessimi hominu sfacinorosi, saepeque etiam is vi posvo excommunicau cadaver, quod non ut reliqua demortuorum corpora defossa dissolvitur atque in pum

rem abit, sed quin ex firmisma pelle constaret, per omnes sui parare istumascit atque distenditur, ut vix secti aliqua sui parte possit; sed

eutis tanquam lmpanum extense, eundem ac tympanum, A pulsatur, sonum edit, quam ct maπαν HY dicisuri Corpus sic deformatum daemon ingreditur , ct miseris mortalibus infortunium pareat. Saepe enim sub eo eadavera e sepulchro egressus, ct per urbem re alia loea habita a circumiens, ct noctu poti mum, ad quam sibi libuerit aedem eonfertur, pulsatisque foribus, aliquem ex accolis aedis voce sonora ea et t. Si restonderit, actum iam est de eo: altero enim die mortem obit. Si non re1ponderis, salvus est. Hinc in ea issula cives omnes, snoctu ab aliquo compellantur, nunquam prima vice restondent: nam si secundo compellatus fuerit, tam qui quaeris Fureolacca non est, sed alius. Eamque pestem adeo exitiosam mortalibus esse dicunt, ut Inter Hasatiam ct meridie i , Oon intra aedra tantum, sed in agris ct viis mediis, est sepibus vinearum praetoreuntes aggrediatur O assecta sis o vises consistat, non verbis tantum es conιactu enecet. Homines usi, quἐωderunt, si alloquantur, spes,um distarere, qui locutus est, morias Q. Quare cives cum videm homines nusia grassante infirmi te, In

14쪽

tanta copia emor Iusticati quo est, sepulcra, in quibus recens defunctus sepultuι est, aperiunt, aliquando statim , aliquando etiam tardi ecadaver nondum corruptum conflatumque comperiunt: quod e sepulcro extractum , precibu que effusis a sacerdotibus , in rogum ardentem coniiciunt; ct nondum completa supplicatione, cadaveris iuncturaesensim dissolvuntur, ct reliqua exusta in cineres convertuntur. Alii ldaemonem esse, qui Huram demoraui hominis induerit , opinantur, sub eaque homines, Ρor irae vult, conficere. Haec LEO A L L MTius, qui & plura ex nomocanone quodam allegato addit meu ἀπιθαμένου, ἐάν έηεει άκέραν τον οποιον λέγουν βουλκό- quibus adiicere licebit nomocanonem a Co TELERIO a editum ubi ita cautum est: καὶ ἐάν σύυ-αὸν ἐις τὸ λείψανον μὴ μνημονευέτω. Si daemonicum quid accideris cadaveri, hominis noucelebretur commemoratio. Respici enim his verbis ad hos ipsos

lusus diabolicos, animadvertit etiam COTELERIVS, qui in notis b subiungit intelligo de tympanicis ct bucolaecis. Multo plures de eiusmodi spectris circumstantias addit Mr. de RICAvT, e cuius verba exanglica dialecto in gallicam, S ex hac denuo in germanicam translata, nos semel, hoc est, latine adscribemus et graec, sacerdotes complura referre flent

exempla phaenomenorum eiu modi, quae excommunicationis horribil3 sententiae adscribunt, adeo ut ea in Lbium meare nemo audeat. Et sane inter alia huius generis constanter credunt, excommunicaIorum cadavera non putressere, ni e lusententiaselenni absistisne expietur: cum apud nos e contrario , qui omni naturae artisque apparatu a

corporibus demortuis puIredinem removere flemus , nihil hoc esset horrore dignum 'inrum, si corpora αδαλα permanerent. Ouamvis vero usi graeci sanctorum consecratorum corpora inter sepulcrorum humores non secvi ac inter calidi as Aeg uti Arabiaeque arenad divina virtute integra durasse existimem; attamen ui ea persuasione tenentur, genium malum excommunicatorum cadavera intrare, qui tantum

15쪽

abest, ut G putresseresisat, ut potius iis motum ac veluti vitam quandam praestare videatur. Hinc nostu edere, circumambulare, ea, vescuntur, concoquere, atque adeo revera cibis ali autAmant: imo asseverare Iolent, ratia corpora fuisse inventa tam vivacia adhuc stsucei plena, ur arteriae ac venae simul ac sectae sint, sanguinem non minus ferventem ac eopiosum ebulliverint, ac homine vivo prodire soleas, licet miseri homines iam quadraginta dies in sepulcro caruerint. Ceterum isthaec superstitis adeo omnem ubique plebem invasit, nullum remere pagum reperiaι, cuivi non incolae eimmodi exempla in num rato habeant , Iris a matribus ct nutrissim ad colum narrata, Irae a se sis, ut ferunt, visa, quae quidem ita enumerant, ut selent vulgo historiolae magicae referet, id est, ut finita vix una alia statim memoriae

siuccurrat. Haec laudatus RiCAv Tvs a qui etiam a Turcis excommunicationi christianae hanc vim & efficaciam tribui narrat. Ne tamen eius fidem hac in re suspectam habe mus, consentientem in eo habet dominum dela C R o I x, b)ri cuius testimonio constat, graecos utioue superstitionem suam fabulis eiusmodi anilibus stabilire. Prolixe enim satis reseri, corpora illorum, qui non expiato crimine semoti separatique a coetu hominum obeant, iuκta stuperstitio iam graeculorum siententiam ab infernali indui genio, cursitare per plateas, provocare homines, multaque horrenda perpetrare, donec solenni formula, quam itidem describit, anathematis vinculo liberentur.

Quicquid vero do lusibus hisce malorum geniorum ex

sententia graeculorum referant autores hi gravissimi, id tamen certum ellatque indubitatum, cordatos graecos omissis eiusmodi nugis, illorum tantum phaenomenorum mentionem. facere, quae supra g. I. enumeravimus. Vnde facile adducor, ut ea, quae ALLAT Ius, du FREsNE, RIC AVTVS dc

Mn de la CROIx addunt, plebis siuperstitiovi omnia in

maiust in Ruau . sic. eis. pag. G. s ι ὶ Mons de ia Crata δεπι ι' Das presens

16쪽

propter illa 'sa ,scuti ct propter spirisualem ab episcopo in se derivatam gratiam, sacerdos Christi personam refert. Atque hie lin modo falsi B a testimo

17쪽

testimonii fabricatorem in eraspectu sis ubet consistere , ct incipis pra legere eidem psalmum hunc, qui haec verba continet: Domine laudem meam silenιio non involves, nam apertum est os peccatoris es dolosi contra me. Quibuι er caetera, quae in hoc Valmo sequuntur , ct alias orationes subiungit. Visimo autem in haec verba prorumpis: vigore illius potestatis, quam Christus apostolu His concessit, dicens: quaecumque solveritis dic. quamque ab apostolis acceptam visivi mihi dederunt, vigore huius, aio, potestatis, excommvnsco re, erisque excissu σsegregarin a coniunctione patris filii ct syn itiM S. nec non a communione trecentorum s octodecim stiritu Dei actorum patrum illorum in Nicaea congregatorum , omniumque sanctorum , ct erit sera seu pretio tua cum diabolo ct Iuda, quin vita hac defunctus in aeternum in cineres non resolveris, sed instar lapidis ct ferri aeternum compactus iacebis,

idque in testimonium nisi resipueris. Alteram edidit RICAVTu a eamque generalem in omnes, qui extantiore aliquo crimine sese polluunt, pronunciandam, cuius partem huc pertinentem repetemus: 'Eαν μη πληρο in το ααιον ἀυώ, κα-ἐ,mo

άίοι λμωσ. κ. 2 λ. Nisi Rum cuique reddiderint S aequo animo restituerint,Aut Aperire illud 'erint,semoti segregatique sunto ab omnia potente Deo, diris devoti, remissionis omnis exsortes, ct post mortem quoque indissolubiles hoc pariter 2 futuro aevo permanento. Saxa, ligna ct ferra prius, quam miseri isti, dissolvuntori M. Aliam vero . specialem excommunicationis formulam, per modum diplomatis conceptam ex episcopi Vabrensis bibliotheca edidit 3ACollus GoAR, O, dignam, quae hic integra legatur:

s ἐπιτηνετὸς ἔ-Θεινν. . Cyrillus Dei gratia, papa S patriarcha metropolis Nexam idriae , universalis throni custos.

18쪽

SAcerrime Nauplii & Argo

metropolita, venerande in sancto spiritu , dilecte frater,& comminister. Gratia tibi& pax Deo. Praesentibus literis declaramus, ut quicunque sunt ii christiani, qui commovent & consulunt uxori Stanislai , filii Christophori de- sunm , ut irritet cbnventa &

- . - - - - -

masceno firmavit, & ut quae ab eis accepit inficietur: sive viri sint, sive mulieres, a Deo

omnipotente sint excommunicati, maledicti,& incondO- , nati, & post mortem inconsumpti, in indissoluti in pra senti saeculo & in futuro &tympani more turgidi, quousque a dandis scandalis desistant& pacti scripta suum robur αstabilitatem habere permi tant, & ipse suis conventionubus firmet hdem, nec immutet aut irritet scripta, & accepta, sub poena indissolvendae &aeternae . e eommunicati

nis & ab ecclesia segregati nis. Quotquot vero in hoc negotio testes reperiuntur, nisi absque personarum acceptione testimonium perhibeant 4

19쪽

usicunque ad iudicium ev c b ritus, excommunicati fini di incondonati. Gratia vero Dei

tibi sti

Ex utraque igitur formula satis persipicimus, fraecos flamines excommunicationis fulmine corpori non nisi vaHos morbos ac si inexpiata discesserint turgentia cadavera minari, de daemonis vero potestate plane tacere, argumento satis luculento, istam quidem solius plebis esse opinionem, clericis quidem minime credibilem, tolerari tamensolitam, ut eo maior esset e communicationis suae auctoritas , quam religioni christianae apud se firmandae maxime conducere haut vane credunt. a

Sed num tanta prodigia unquam acciderint, ante Omnia nunc videtur inquirendum. Et sine si exempla requiramus, xa haut parva manu serunt graeci scriptores, sed non nisi recentiores dc qui paulo ante vel postConstantinopolin demum captam vixerunt. Ex eo enim tempore iama prodigii late patuit, cum ante isthaec tempora nec in synodorum ares, nec in historiarum graecarum monumentis ullum illius vestigium appareat. Non equidem ignoro CuRimo'HORVM ANGELVM b provorare ad C AssIAM vM graecum, quem Vocatisοεικόν, historicum antiquum, qui in historiis suis narret episcin Pum quendam caeteros deserentem, in synodo a centum aliis cpi opis abstentum redditum,inexpiatumque ad plures abiisse, Circumactis vero centum annis repertum tympanicum, dc imssar serri induratum, dc in alia synodo absolutum in cineres abiisse. Sed quam parum hoc argumento confecerit nemo non videt. Equidem sui L. CAvg e haec Angeli verba laudans, quis ille sit C Assi A sua antiquus historicus ab Angelo alle-

20쪽

gatus ignorare se fatetur, atque hinc etiam sIM LERVM &GES NERVM notat, annalium IVLII CASsIARI mentionem facientes, cum nusquam constet veterem illum C AssIAN v Mannales historicos edidisse. Sed viri perspicacissimi memoriam lane fugit HIERONYMI a) Iocus, ex quo omnino constat IvLIvΜ istum C AssI A v Μ, qui securi II. floruisse S. doc tarum vel antesignanus vel instaurator b suisse fertur, praeter ηvκα & librum &ἐ-χία c etiam Ἀνογροι Arstripsisse, quam etiam in stromatibus a CLEMENTE ALEYAN D R I No allegari observat. d Interim cum hoc opusculum iam HIERONYMI aetate ita disparuerit, ut reperiri non posset, nec huc usque a quoquam vel editum sit, vel allegatum: non possumus non suspicari, CAssIANvΜ ab Angella fi ustra ali gari. Imo si vel maxime annales hi alicubi exstarent, merito tamen dubites, an de τυμπανια- quicquam prostiderit memoriae, cum ViX appareat ratio , quaenam synodi intelligendae sint; siquidem paucas seculo II. habitas constet, & nulla excogitari possit, quae ab altera centum annos abfuerit. Nez de . IO AN NE porro C AssIANO, seculi quinti seriptore, quisquam veterum memoriae prodidit, eum historias aut annales condidisse. ἡ Omnia igitur quae ANGELus ex CAsSIANo reserti aut falsa, aut certe ex recentiore aliquo, scriptore petita sunt: facile enim scriptorrgraeculo , in Anglia degenti, & procul dubio ex commentariis suis quidvis deiuribenti, cius- . modi excidere potuit. Haec cum ita sint, videmur

nobis habere rationes, cur omisso isto CAssIANO, totum hoc graecorum miraculum recentius multo essae ac demum labente aYZANTINO imperio invaluisse existimemus. Sane ante GREGORIUM MELIS SENUM, PROTO SYNCELLVM, qui synodo

SEARCH

MENU NAVIGATION