장음표시 사용
91쪽
DE AB sOLUTIONE MORTUORVMm quod est, uti censent, ab orthodoxa doctrina alienum. -- Sed susseri
o mibi di baec graecorum di simulatio, Ruidem 'si statuum
is anim, in abditi mis recessam conditas detentasque aerumnas is subire ac perpeti, viventium se fragiis, oblatisnoin Gaerificiis si non ,, penitus liberara, Ialum adiutas quoddam refrigerium percipere. a Qua de causa me δα seu particulas in antecessum offerre sesent. - D At dum de errore purgatorii anxie nimis , ne dicam inepte sibi ca-
,, vent , in errorem orienicum de animabus impiorum ex inferno tan
is dem liberandis videntur prolapsi. Ita enim dogmatice statuunt: certo,, multi peccatores a visculis inferni Merantur, non ob ipserum poeniri tentiam aut confessionem in illis infernalibi claustris , sed ob viven- ,, tium pia opera, ct eleemo 'nas, propter ecclesiaepro iis fusin orationes, ,, es potissimum propter incruentum sacrificium, quod quotidιe oferris ecclesia pro omnibus visentibus ulctdefunctis. Scilicet Smithus
ita arguit. Dum graeci animas in loco obscuro detineri ac inde liberari statuunt, aut in loco aliquo intermestio id fiet, aut in inserno. Cum vero a priore sententia sibi caveant, & tamen hypothesin suam tueri velint, fieri inde necesse est, ut e Ch rybdi in Scyllam incidant, Se ex inserno liberationem sperandam credant, qui error gravissimus Origenis est. Eundem stre in modum, licet paullo ob urius, degraecorum sentenisadisserit doctissi RiCAvτvs, b qui graecorum dogma his aphorismis includiti i) locus, in quem an ae post discessum e corpore siele recipiunt, ab inferno non est distinctus. a) Animarum aerumnae in eo consistunt, quod Dei conspectu privantur, interim nec igne nec flammis purgari queunt. 3) N que quatuor patriarchae , neque oecumenicus episcopus indulgentiis suis vel unius horae veniam animabus in hoc cadicere constrictis dare possunt. Si vero nonnunquam ingratiam recipiuntur, exinde hoc fit, quod fuerunt membra
militantis ecclesiae, quae piis operibus & precibus suis illis
92쪽
- EX COMM UNIC ATORUM. misericordiam ac solatium parare potest. Ex quibus omnibus satis apparet, quaenam sit graecorum de statu animarum. a corporibus separatarum opinio.
Iam ut ea, quae hactenus diximus, in unum colligamus, omnibus iam perspicuam lore credo graecorum aeque ac romanentium sententiam , & quod inter utramque discrimens intercedat. Primo enim graeci a nomine purgatorii & ignis purgatorii maximopere abhorrent; pontificii utrumque admittunt ac defendunt. Secundo graeci non statuunt locum. quendam ab inferno distinctum, in quem animae mortuorum tantisper evolent, donec purgatae ad coelitum gaudia recipiantur ; romanenses statuunt, & pro eo tanquam pro aris& focis contendunt. Tertio graeci aerumnas animarum non ab igne elementari aut flammis ustulatoriis, sed a paterna Dei virga, a carentia intuitionis Dei, ac tristi anteactae vitae meis moria repetunt; pontificii poenas animarum in gravissimis flammarum cruciatibus ponunt. Quarto graeci nec pecunias hoc commento ullas exigunt, nec divitias cognatorum venantur ; pontificii hoe faciunt impudentissime. In his omnibus
adeo nullus inter graecos & romanenses cbnsiensius tantopere alias ab his iactatus apparet. In hoc tamen hactenus utrisque convenit, quod animae quaedam a Corporibus separatae in infeliciore quodam statu aliquamdiu maneant, donec ecclesiapbeneficio aut liberentur , aut conlblationem aliquam percipiant. Unde fit, ut etiam utrique absolutionem mortuorum admittant, quam alias tanquam absiurdam ludicram atque impiam reiicere cogerentur, nisi hoc errore essent fascinati. Hinc minime miramur, a GREGOR IO M. papa Iustum a di Fructuosum b monachos , a BENEDICTO Vero , mona ' L a . chorum
93쪽
chorum patre duas moniales a) post mortem demum e communibationis vinculis esse solutos , quoniam hoc cum doctrina pontificorum de purgatorio , iam tum gliscente, optime consistit. Quare ergo miremur graecos, idem facientes , cum non minus ac latini statum aliquem animarum a damnatione & beatitudine diversium agnoscant, piis ecclesiae operibus aut mutandum aut certe aliquantulum corrigendum.
Haec vero graecorum sententia, quantum veritati divinae repugne quis non animadvertit ξ cum iisdem argumentis, quiabus romanense purgatorium prematur. Neque enim tota stri-Ptura S. quanta quanta est, ne verbo huiusmodi status meminit,
ceu ipsi pontificii b) aeque ac graeci ce) non sine indigna
tione fatentur. Cum vero tam sufficiens sit verbum Dei, ut possis nos erudire in salutem per fidem in Christo, imo ut perffim ) fit homo Dei , ad omne opus bonum perfecte instrum:
ἐμισμένω) d) quomodo factum est, ut de eiusmodi statu
animarum nos non erudirent, cuius tamen notitia, e pontificiorum e inprimis mente, tam est necessaria, ut, qui illud meget, eum in gehenna sempiterno incendio cruciandum , dicant ZTantum vero abest, ut in scriptura eiusmodi status praesidium aliquod inveniat, ut potius adversia fronte cum veritate divina in scripturis revelata pugnet. Hae enim semper distinguunt inter credentes & incredulos, bonos & malos, via angusta Gelata incedentes, filios lucis ili filios tenebrarum, filios Dei filios diaboli, oves & haedos, viventes secundum spiritum viventes secundum carnem, salvos denique dc damnatos. Mediorum hominum nullam faciunt mentionem, nec possunt etiam, sialva thesi universialissima, quod ii, qui credunt ct baal αantur, salvifint futuri, qui non crediderint, damnandi. Qu C modo
94쪽
modo autem stante purgatorio, aut statu tali, qualem sibi graeci concipiunt, hoc disicrimen manebiti Nec obstat, quod dicunt, homines alios aliis esse metiores, alios aliis peiores. Hoc enim discrimen non statum aliquem a beatitudine dc damnatione diversum, sed tantum certos & distinctos beatitudinis aeque ac damnationis gradus importat. Nemini enim nostratium dubium est, beatorum non quidem quoad obiectu am beatitudinem aut formam illius, attamen quoad praemia accessoria varios sere gradus. Siquidem ipsa scriptura dicit,sore ut alii ibi fulgeant quasi 'lendinfirmamenti, alii instar fletu mperpetuas aeternitates. a Quemadmodum acta sit e v itas solis, alia claritas lunae, alia claritaι flesiarum, flesiaque a flesia disserat claritate, Fc etiam fore mortuorum resurrectionem, b ut alia argumenta a
scripturae testimonia a nostris theologis assatim declarata sic praeclare vindicata hic praetermittamus. Neque dubitan dum putamus, quin S infernalium suppliciorum diversi suturi sint gradus, non quidem ratione durationis aut formae, seu , respectu poenarum ipsarum , quae aut remissiores aut intol rabiliores pro delictorum ratione erunt. Christus enim ipse fatetur, terrae sodomorum & gomorraeorum tolerabilius fore in die iudicii, quam civitatibus, quae apostolos non recep xint , cc pharisiaeorum damnationem futuram abundantiorem κ α πεμνοτερον) prosielytos eorum 2sse filios gehennae δουλοτερον ἀύοῖς) duplo lsis peiores. d) Atque adeo praemia ct cruciatus pro vitae veI sanctae vel malae gradibus variae fore, scriptura S. dicit, at pios ullas aerumnas aut statum aliquem infeliciorem manere, ubi dicit Z Potius ex disici imine hominum, quod supra explicavimus, ita argumentamur. Sive vera deessicis suit mortui fides, sive falla ac mortua, sive nulla. Si
vera, salvari eum certum est, licet & debilior fuerit. Si falsa, L 3 Cer
95쪽
certissime damnatur, licet sub pulcherrima hypocriseos specie latuerit; si nulla, nec hoc quidem casu aliud quicquam eum manere potest, praeter damnationem. Quortum igitur adversiarii eos reterent, quos in statu isto supra descripto collocant Z Sane non ad ultimam classem, nam qui non credit, iam iudicatus es, Aquidem non credit in nomen unigeniti filii Dei. Nec ad mediam, nam eos, qui nec calidiseunt nee frigidi,
e puti tari ius ex ore suo, b iisque dicet: certe nun quam novi mos , discedite a me operarii iniquitatis. eb Nec
denique ad primam. Qui enim credunt in filium, non veniunt in
disium, sed transibunt e morte in vitam aeternam. M
Ergo ad nullam. Porro scimus, scripturam sacram omnibus piis statim post mortem promittere gaudiorum possessionem.
Quomodo igitur locum habebit aut purgatorium aut status quivis alius a damnatione diversus Z id quod eo magis observandum est contra graecos, qui sibi persVadent, animas piorum ante iudi hium nondum ii ut beatitudine , sed eam in spe expectare. Sed vix opus esse puto, ut desiperatam aut purgatorii aut status ei analogi caussam ulterius oppugnem , cum & ipsos eius patronos tam anilis sabulae non possit non pudere. Tantum inde hoc argumentum elicio contra tympanicorum ab lutionem Quodcunque prodigium doctrinam de medio animarum statu supponit& confirmat, illud non est divinis miraculis accensendum. Atqui prodigium in tympanicorum absolutione fieri soli. tum hoc facit. E. prodigium hoc miraculis divinis non est accensendum.
96쪽
Maiorem propositionem g. XVIII. dc hac ipsa, minorem XXVI. probavimus: unde conelusio sua sponte sequitur.
F. XXX. Facile quidem & per alios fidei articulos ire liceret, dc
prolixius ostendere, absolutionem tympanicorum illis graviter repugnare, nisi chartam huic diatribae destinatam deficere mihi inter scribendum animadverterem. Portus igitur demum respiciendus est, si prius exceptionis unius scopulum adhuc praeternaVigaverimus. Erunt enim , qui mirari se dicant , Deum hoc miraculum fieri permittere , ex quo tota graec rum ecclesia haut parum detrimenti capiat. Sed resipondeo,
saepenumero contingere, ut Deus hominum sese tentantium . precibus ex iusto iudicio annuat, dc prodigia fieri permittat, .non quasi hominum errore delectetur, aut malum inde emeringens velit, sed ut poenas dent homines, relictis Mose & prophetis miracula & signa anhelantes. Plura eiusmodi filia miracula & signa collegit 3. GER HARD vs, ab ex quibus satis apparet, heri ita posse, permittente Deo , & iusto iudicio hominum incredulitatem puniente. Nec obstat quod isthaec falsa miracula semel tantum contigerint, & privatos modo habuerint auctores, quorum imposturae facillime fuerint deprehensae; hoc vero prodigium veluti ordinarium sit, & toties contingat, quoties experimenti capiundi occasio sit, nec etiam ab uno aliquo privato homine proficiscatur, sed ab integra ecclesia graecanica, quam Deus a daemone tantopere decipi ac lucinnio haberi non sit pemissurus. Facilis enim responsio est, fieri posse, ut totae etiam ecclesiae particulares iusto Dei iudicio ciusmodi illusiones experiantur, si verbi divini contem tu aut numinis tentatione divinam in se nemesin provocaverint. Probo id exemplo exorcistarum iudaicorum , qui tempore Christi universum terrarum orbem percurrenteS, diab
97쪽
diabolos certis quibusdam formulis eiiciebant, estema ordia narie sequente. Meminit eorum Christus iple, dum iudaeos se se blalphemantes interrogat et quod si ego per Beelvibub elicio Lemonia , fili vestri per quem eiiciunt i ab & acta apostolorum nominant exorcistas huius notae septem , Scaevae pontificis iudaici filios, qui hanc Θαυματουργ ν publice profitebantur. b Neque puzandum est, privatorum quorundam & malefieriatorum hominum has fuisse praestigias. Synagogam enim iudaicam rem approbasse, ex talmudicis apparet, ubi & sor-mul e incantationum eiusmodi, c & exempla d) referumtur, ceu a LIGH TF OOTO est demonstratum. Talia igitur, si in ecclesia iucaica fieri perauiit Deus, postquam illa vivo fonte rclicto cisternas sibi parare coeperat: quid mirum si dc 'graedis idem contigerit, CX quo Deum tentare multisque preia' ' .cibus hoc prodigium flagitare ausi sunt ξ probari id etiam potest exemplo omni exceptione maiore, nimirum probationi-hus istis candentis serri, aquae frigidae & serventis, aliisque,qua.' medio ae o per totum christianum orbem receptissimae fuerunt. Solebant enim homines, facinoris alicuius suspecti, si clerici essent, aut ob aetatem vel aegritudinem singulare ce tamen inire non possent, eo adigi, ut ferrum candens mana contrectarent, eo fine, ut si illaeti abirent, innocentes crederentur; sin minus, poenas sul, irent. Sin rustici essent aut non liberi, iubebantur aquae frigidae immergi, eo omine, ut si mergerentur, insontes; sin natarent noxii crederentur. Par ratio erat, si rei brachium nudum aquae ferventi immittere cogebantur, impunes abituri, si integrum extraherent, sontes, si ambustum. De quibus barbaris examinibus post
98쪽
FRANC. IVRSTVM, LAMBECIVM dc alios egregie & pra clare disserit CAROLvs du P REs NE. a Certum est, has purgationes per omnem fere Europam receptissimas fuisse, etiam apud graecos, Ceu PACHYMEREs tellatur. Neque effectu tuo prodiginis carebant, ut exempla fere innumera testantur , magnam partem a laudato CAROLO du FRESNE locis supra allegatis collecta, quae omnia mendacii arguere nullius frontis esset. Praeterea hoc prodigium aeque ac absolutionem tympanicorum graecanicam, clerici sibi vindica.hant , qui certis ritibus serrum igni immittebant, illi conceptis precibus benedicebant, multa simul ieiunia, missas alia. que officia celebrabant, & denique non sine pompa intra ipsam
ecclesiam examen instituebant, ceu ex legibus AD EL IT A MIregis, PACHYMERIS hi storia, ANDRE AE SUE NON is, episcopi.
Lundensis legibus scanicis aliisque monumentis probat laudatus du FRESNE. Quamvis vero haec prodigia quotidie fierent, & a tota ecclelia, etiam clero sitis diu approbarentur timpia tamen erant, di non nisi tentationes Dei, imo ab ipsis gentilibus originem trahebant, b merito hinc a cnnciliis,
pontificibus & piis principibus tanquam pestilentissimi errores
abrogata. Cum igitur tota ecclesia graeca aeque ac romana satis diu profanis his ritibus inhiarit, eaque maximi seceriti an mirum, eandem sese fabulam, scena tantum mutata, hodienum
in Graecia ludi i an mirum, diabolum iusto Dei iudicio hominibus Deum tentantibus illudere ξ sane id tacit libentissime, dummodo homines prodigiis istiusmodi tanquam putaminibus dei
99쪽
negligant. Quae omnia Cum ita sint, non possum a me impetrare, ut miraculum istud, quantumlibet lpeciosum, divinis annumerem, aut graecos superstitiociis absolvam
Atque haec quidem sunt, quae de excommunicatorum tympanicorum absiolutione dicenda in praesenti putavimus. Accuratiora. sorte ab his eXpectari possent, qui ipsi inter Graecos verati, eorum rit dogmata magis perspecta haheant; cum mihi aliorum narrationibus innitendum , deque ipsia re ex illis iudicandum fuerit. Rogo interim Deum misericordem, & ipplicibus votis obtestor, ut ecclesiae graecae, sponsae olim siuae formosissimae, nunc cum tyrannide turcicanon magis quam suis erroribus eheu conflictantis post tot castugationes diuturnas misereri, & eam ex omnibus ignorantiae, errorumque tenebris eripere dignetur, quo demum uno omnes ore, corde uno,S. S. Trinitatem indesinenti voce. Celebremus Amen l