장음표시 사용
441쪽
Cap.I. Prae ambula quaedam ad probandum, Rel gionem Christianam non solum esse euidenter credibilem, sed euidenter veram euidentia in attestante,pag. LII. g. I. Supponitur, pertinere ad excellentiam verae fidei quod contineat mysteria, quae seclusa, reuelatione Dei, nequeant per rationem naturalem probari, Ibidem. g.II. Quomodo Praedicator Euangelicus debeat persuadere infidelibus, vera elle mysteria nostrae fidei, quae per rationem naturalem eis probare non potest, pag. I7.9.III. Ante assens ina fidei praestitum myster ijs obauthoritatem Dei reuelantis, debet praecedere euidentia credibilitatis, fundata incertitudine de eo quδd Deus eam, steria reuelauerit,pag. I9. s.IIII. Quomodo segetierit S. Petrus cum Simone Mago, ut pium ertraheret ad crede da mysteria nostrae fidei pag. 22. g. V. Quomodo in hominibus indoctis reperiatur eu dentia credibilitatis ante allensem Fide Diuinae Zp. I 26. g. Iomodo se gerere debeat Catholicus in do .ctiis cum haeretico petenti ab ipso rationem litae fidei, interroganti,cur credat v. g. Purgatorium,vel praesentia in Christi in Euchai isti a pag. I 29. VIL Quomodo Doctor Catholicus agere debeat
cum Haereticis, ut euincat, vera eis omnia dogmata, quae credenda proponit Ecclesia Catholica Romana Zpag nai 3 . cap. II. Stabili tu iam Religionem Christianam non solum eiIe euidenter eredibilem sed cui denter veram Cuidentia extrinseca,&in attestante, quatenus euidenter probatur, Deum e Te Authorem illius .Lpag. I a
442쪽
s.IL Ex eo quod euidens sit,Deum existere, S prouidentiam hominum habere, ne cellari infertur, existere vetram aliquam Religionem in mundi, de hanc rion esse aliam quam Christianam, qua prae reliquis credibilis redditur, pag. I s. A. III. Ex animae immortalitate, ex prouidentia Numinis euidenter infertur dati in mundo aliquam veram Religionem, per cuius cultum hominus pervenire valeat
ad aeternam foeticitatem is uidensque est, hanc non elle aliam quam Christianam Catholicam, pag. III. Cum euidens iit, Religionem Chiistianam habere euidenter maiora veritatis indicta , .credibilitatis argumenta, quam ullam aliam Leuidenses Lelle a Deo reconsequenter esse veram; quia uidens est, Deum non potuis I Religionem falsam talibus veritatis notis, S in signibus vestire, pagina 10. M. V. Argumenta illa, quibus Christus suam Diuinitatem mundo persuasisit efiicaciter probant, Religionem Christianam non solum est euidentur credibilem, sed
euidenter veram euidentia in attestante, pag. I 66.
g. n. Ecclesiae Patres non tam soliciti fuerunt de credibilitate , qui ira de veritate Religionis Christianiae, ac proinde ex ipsorum mente haec est euidenter verae uidentia in attestante,pag. ITO. p. III. Aia, e quomodo cum fide libera, obscura mysteii poscit componi euidentia in attestante ξ pag..ITψ. g. I. Ostenditur,euidentiam in attestant saltem illam, quae comparatur penetrando motiva euidentia chedibili ratis Religionis Christianae, componi cum fide obscuram,st orio rum, PQ S. II r.
443쪽
II Explicatur,quo pacto libertas fidei cohaereat eueuidentia attestationis Diuinae, pagma 18O. III. Quomodo cum euidentia attestationis cohaereat fides myster ij ξpag. I, 8.=IV. Infertur ex dictis, non militare contra nostram sententiam,docti inam Cardinalis Bellarmini asseremis, Dotas Ecclesiae, seu argumenta credibilitatis non facere cui dentiam veritatis simplicite pag. I96. Cap.IV. Solvitur grauis obiectio contradicta,ri osteditur, ad credendum Fide Diuina, obscura mysterium Te uelatum propter aut horitatem Dei reuelantis,necessa
rium non est quod Fide Diuina credatur ipsa authori ras; sed satis este, quod supponatur aliunde cognita per
discursiim uidentem,vel per fidem humanam moraliter Certam sagina I99. A. L Proponitur obiectio. f. II. statuitur nostra conclusio,pag. 2OO.gJIL Solvitur fundamentum contrariae senemtiae:ubi Ostenditur, certitudinem assensus credentis mysterium Propter reuelationem, maiorem esse quam sit certitudonssensus de existentia reuelationis, nec aliensium Fidei Diui me circa mysterium fundari in assensu circa existentiam reuelationis; sed illum supponere ut conditionem opplicantem motivum fidei: ac proinde osten itur,mo
i ii iuna credendi Fide Diuina non debere credi ut quod per trien fidei sed debere supponi certo cognitum per
IV. Illud axioma: Propter quod'numquodque tale , ω
illa magis; non habet locum in fide; sed inicientijs,pa-
444쪽
g. V. Propon utitur aliae uastantiae contra nostram sententiam,pag. 224.
A. VI. Solvuntur illae instantiae, exponitur natura assensus fidei,& probatur, fidem non este discursimam,nec ella actum fidei hanc conclusionem . Trini uestrix prout deductam ex his praemissis Quidquid Deus reuelat, flverum;sed Deus reuetit Trinitatem, pag. 228. Cap. V. Obiiciuntur nobis varia iandam emes, quibus probata solet, non polle Fide Diuina credi mysterium propter reuelationem, quin Fide Diuma credatur existetia reuelationis propter seipsam, .pag. 23 3. V. Impugnatur illa fundamenta,&ostenditur,qubdcum nobis non minus obscurum sit,Deu reuelasse mysterium Trinitatis, v.g. quam Deum elle Trinum: sicut fieri non potest, ut allentiamur existentiae mysteri proiHer ipsum, ita fieri non potest, ut alleluiamur existen ria icuelationis, alijs factae propter ipsam .sed nec ellarium est ut intrinsece moueamur ab aliquo motivo persuadente, Deum reuelalle mysterium,pag. 4O. . III. Ex dictis contra alias sententias cocluditur,motiua ipsa credibilitatis non solum inducere ad imperandum astensum de existentia reuelationis sed elle moti-vuna intrinsecum talis allentus,pagina 262. ρ. IV. Solvuntur fundamenta contendentia, non polle Fide Diuina credi mysterium propter reuelatione, quin Fide Diuina credatur existentia reuelationis pag. 26 q. Cup.ra. Ad credendum Fide Diuina mysterium propter reuelatione, non sufficit, quod pro priori allenti atra urexi stetiae reuelationis attentu opinatiuo me requiritur, ut alientiam ut attensu metaphrtice euidenti, nec assens
445쪽
omnino certo, insallibilissime alselisu Fide Diuina sed
fatis est , qud assensu Fidei humana moraliter cerro, Vel ob rationes adeo probabiles, ut non sinant dubitare, sed faciant rem moraliter certam,iudicemus,Deum illud reuelasse M.L pag. 7 3 s. II. Proponitur contradidha difficile argumentum, cui succubuit Cardinalis Pallauecinus p. 28 S. IIs Solvitur praedictum argumentum , pagina 288. GV. Proponitur modus, quo recte Aefendi potest, actit in illum, quo quis assentitur existentiae reuelationis, non propter ipsis, sed propter motiua extrinseca credibili aris elle actum Fide Diuinae, pag. 29 I. Cip. VII. go pacto ex dictis explicanda sit analysis, seu resolutio Fidei Christianae: atque Catholicae sine mutua prioritate, circulo pag. 299. I. uci lit fidei resolutio, inuanta sit huius controuertiae difficultas ξIbid. Iomodo P. Gregor .de Valentia exponat nostrae fide resolutionem pagina 3O2. In ostenditur, hunc Authorem non sussi et tute vitassia circulum, pag. Os A. II spm do P. Recanus circulam vitet 3 pag. 3os.
O tenditur , huius Aut horis discursum non fatis di Catiliatem complanare pag. 3O8. g. VI. Statuuntur aliquae propositiones deservietes ad ex uicin iam resolutio ae ira adii; qfiarum prima est, eui dense ire, dari aliq m veram Religionem in mundo,&inveniri facile pollξ ab omni hom ne illam rite quaereno A VIA Secunda propo itio: doctrinam verae Religionis
446쪽
non posse humano discursu acquiri , sed Diuinitus esse
. VIII. Tertia propositio . veram Religione nec quaeri debere, nec inveniri polle per examen rerum, dogmatum, quae tradit, pag. 3 q. s. IX. Propositio quarta . veram Religionem qua rendam,& inveniendam elle per examen fundament Urum,& rationum, quae euincant, Deum elle Authorem illas Religionis, pag. 29. . x. Propositio quinta: manifestum esse dcbere, e rebus in mundo moraliter euidentibus , qua nam X Omnibus mundi Religionibus, sisectis, sit vera, a Dco Uata Religi O,pag. 3 a. g. XI. Explicatur iam ex dictis fidei nostrae resolutiosacienda apud homines Infiteles,qui Euangelio non credunt Dag. 62.
.XII. Quomodo Fidei Christianae resolutio facienda sit sine circulo,& mutua prioritate coram haereti i Scredentibus Euangelio, coram Catholicis,pag. 346. g. XII Alius modus idipsum explicandi, pag. 49- . XIV. Q omodo sine circulo aut horitas clipturae probari possit per aut horitatem Ecclesiae,& Ecclesiae tau thoritas per aut horitatem Scripturae Zpag. 342. . I Qti Q modo resolvenda sit ides eo tum, qui Chtistoes Apostolis praedicantibus crediderunti pag. 31 . A XV Quomodo fides nostra, qui miracula Clasiti, de Apostolorum non vidimus, possit in illa re: olvi: p. 3 9. g. U. Rei blutio fidei, a nobi exposita, conlirruatur ex Patribus,pag. 3 6 I.
447쪽
Ii quo euidenter demonseratur, inter Chrisἱduas Q ne olam Catholicam Romanam esse veram ctris Religiο-nem,atque Ecclesiam.
Cap.L Primum caput id probandi,quia ex Euangelio est manifestum, Christum supra Petrum fundasse Eccle-sam visibilem usque ad finem mundi permansuram Leuidens autem est, hanc non esse illam, quam formatam haeretici appellant,utpote quae cum Lutheto,& Calvino incepit; sed Catholicam Romanam , quae continuata serie Pastorum aD .Petro usque ad Innocentium XI.244. numerat Summos Pontifices. Cip. II Caput secundum idem probandi,quia cum Sectar ij fateantur, EcclesiamRomanam primis quinque saeculis veram Ecclesiam Christi uille manifeste demonstratur, illam postea a vera fide, quam ab Apostolis acceperat,non deffecille: quia euidens est avidentia fachi ,eamininquam in apostasiiam,haeresim, vel schisma incidisse Cip.LIL Tertium canu idem probandi: quia cum sine fide impossibile sit placere Deo, si Ecclesia Romana sexto eculo voram Christi Fidem perdidit,ut somniant Semri , euidenter inde infertur, per mille annos nullum hominem saltitem obtinuille, ac proinde damnatos suille Benedictum, Malachiam Bernardum, Dominicum, Fra Ciscum,& alios, quos haeretici ipsi, Sanctos fuisse nonne-gist, hoc autem est euidentur falsum. Cip. IV. Imraugnatur effagium quorundam Protestantium, qui cum obsurda n capitis praecedetuis deuorare
448쪽
Non audeant,dicunt, posse quemlibet Christianum insita secta,& fide salvari, Lutheranum,u .g.in sua, similiter Calvinistam,&Pontificium. Atque aperte demonstratur, si semel intra Ecclesiam Romanam reperitur salvatio, eam reperiri non posse esse et Lutherana, vel Calviniana, nec in ulla alia negante aliquem ex articulis, quos Eccles Romana credendos proponit. Cip. V. Sechari fatentes, dari in Ecclesia Romana salvationem , habent euidentem obligationem deserendi suam sectam,& transeundi ad Ecclesia Catholicam quia euidens est,uiam certam praeferendam elle dubiis; in Ecclesia autem Catholica certa est spes falutis,ex utriusque partis confessione Lin se chis autem Haereticorum solum est salus in ipsorum opinione,quam esse manifestum er-TOrem,omnes Catholici constanter credivit.
Cap.ra Quartum caput idem probandi: quia crim Ecclesia a Christo fundata, sit visibilis;&certii sit ex Scriptura,non polle Christum,qui ipsam gubernat,permitte te ut ipsa tota, quatenus ex Pastoribus Movibus conflata est,publice profiteatur aliquo dogma falsum, ne cellarium est ut in ipsa detur tribunal aliquod stipremum visibile, seu iudex aliquis supremus, ad quem indubijs fidei,&morum Christiani recurrant, cuius sententia omnes stare debeant: qui ne totam Ecclesiam obliget ad errandum in fide, debet esse aut horitatis infalli b lis eui dens autem est,hunc iudicem visibilem non reperii in ulla Haereticorum secta; sed insola Catholica Romana, in qua hoc munus exercet vel Concilium Generale approbatum a Romano Pontifice,vc lucidum e Cathedra D.
449쪽
. VII. Quintum caput idem probandi quia manl-sestum est,uerbum Dei scriptum,ut expositum per spiritum priuatum hominis, non posse esse Iudicem contro-tiersiarum , quae oriuntur inter Christianos circa fidente M ligionem; sed necessatio recurrendum esse ad tribu at aliquod visibile infuli bilis aut horitatis. Gl, I .Ostenditur, Scetarios, qui dicunt,se puro verbo Dei niti, re ipsa non Dei aut horitate, sed humana, filii bili ratione moueri ad credendam, ac proinde eorum fideira,etiam circa mysteria,quae vere confitentur, non Diuinam, sed humanam elle, licui cst fides Mahumetanorum, Iudaeorum.
Cup. LV. Sextum caput idem probandi quia euidens est euidentia facti, per singula loecula floruille in Ecclesia Catholica Romana viros, Foeminas sanctitate, ε mi raculis illustres:certum et autem,veram Cinctitatem, gloriam miraculorum solum in proselloribus verae Reli- notiti reperiri: nec Deum unquam libuisse Haeresiarchis, meorum Sectatoribus pol si statem patrandi vera miracula in consumacionein suae doctrinae , imo nec po- Cip. X. Septimum caput idem probandi: quia insignis sanctitas,& gloria miraculorum, qua in Ecclesia Catholica Romanasso erunt multi Viri,& Foemina postquaI ut herus &Calvinus ab illa secessere, cum interim duo isti Ecclesia reformatae Authores nullis virtutibus,nulli Dque miraculis fuerint in sagires, manifeste probat veritatem Eccletiae Romanae in falsitatem iacta Lutheranae, Sc
.XLOctauum caput idem probandi: quia paralella
450쪽
comparatio inter Martinum Lutherum Ecclesiae resorinata Authorem,& Franciscum auerium Ecclesiae Romanae Propagatorem,manifeste ostendit, Ecclesiam Romanam elle veram Christi Ecclesiam; Ecclesiam vero Lu- theranam, Malias ex illa ortas,non esse nisi Synagogas
Cup. XV Nonum capi itidem probandi quia incredibile,& monstruosum est, quod Deus ad reformandam Ecclesiam elegerit Lutherum, Monach apostatam, qui relicto Monasterio habitu in professione sua,ad vitam cicularem reuersus, Monialem profestam, a Monasterio abductam albi copulauit,& cum ea assidue vixit,& Ioannem Calvinum,presbyterum ambitiosum , superbia , maledicentia plenum, qui de nefando crimine covidius, ct per sente tu iam Iudicis publice damnatus, exurendus stillet Novioduni , nisi ob Episcopi preces poena ignis commutata futilet in supplicium virgarum. Cap.XIV Decimii caput idem probandi: qilia uides est euidentia facti, Lutheru, MCalvinu, Malios Semrios, qui ab Ecclesia Romana recellErunt, renoualle Harii ses vera Christi Ecclesia damnaras, nimirum ab Ecclesia Romana intra quinque priora saecula, quando etiam ex confessione Adversariorum vera Chi isti Ecclesia erat. CV .XIV. Vndecimum caput idem probandiri quia omnes Seetari j,qui sub speciolo titulo fornnutionis Fidem Ecclesiae Romanae impugnat unt,in crassit Simos, manifestos errores prolapii sunt, quos eleganter etcribit Bellarminus in praefatione ad primum controuersia-